장음표시 사용
11쪽
in altor editio;iere. M CCCLXXXIII typis expressa uinem ieeti0nlim ΗΡlnsias eodidis varietatem, quam in prima editi ineselectam dederat, adn0tavit et in praefati0ne uellerum et Jordanium Vehementissime vituperavit quod in re haud ambigua tam prave iudicassent. Insequenti anno Jordanus quaeStioneStullianas ' edidit in quibus speeiminis ausa libri primi discrepantiam seripturae attulit et c0distem Helusianum e c0mmuniarchetypo insigni accurati0ne descriptum et ex eiusdem archetypi ap0graph V08sia110s esse descript0s Xp0nere conatu eSt Iam eg0, quae sit fides e0dieis Ηeinsiani et qu0 0gnationis vincul eum reliquis libris manuscriptis e0niunctus Sit, mihi disputandum pr0posui. 0dices autem, qu0rum auXili in recensendis de legibus libris utuntur edit0res sunt hi: Λ. Lei- densis inter V0ssianos at in fol. 84 s. IX-X. B. Leidensis inter V0ssian0s at in fol. 86, . . . eidensis, Bibl. pubi Lat. 118 s. X sal Hein si anus). F. Fl0rentinus, Bibl. Laurent. Marcianus . 25T S. X. M. C0d Bibl. Universitatis M0nacensis
De habitu aetate, hist0ria horum odicum ei Schwenke, apparatus criticus in Ciceronis libr0 de natura de0rum, qui extat in ephemeride The classica Revie sanni 1890l91) Praeter c0dices, qu0 Supra attuli, Schwenkius etiam de codidibus P et V egit P. 0dex Bibl. Vaticanae inter alatin0s
B. 1519 S. I. V. Vind0bonensis Bibl. Caesareae Palatinae n. 189, S. X. Vel IX.-X.), qui tamen odices libr0 de legibus
non continent. Etiam e quinque codicibus quo Supra nominavi, dii tantum, Λ et , libros de legibus t0t0s exilibent, II enim deficit in v0e nichil p. 175,1 et in e0diceo desunt
domi, et in e0die B III g 40, 10 saepissime a 42,9 permoret, 48,1 leges usque ad finem. Accedunt porro ad hos codices Ηad0ardi presbyteri excerptam S. IX. vel IX.-X., de quibuSegit Schwenkius, phil. Suppl. V 399 S. Antequam rem ipsam adgrediamur, praemittendum est iudicium, ad quod perventuri sumu4, 110 in innibus libris illis tullianis, qu0 Supra attuli, sed tantum in his de legibus libris
Ac primum quidem agendum erit de tribus praestantissimis c0dicibus, Λ, Η, Η. Qu0 codices, ut iam Supra commemora Vi, ex e0dem archetyp derivatos esse c0nStat, qui non multo Vetusti0r erat quam libri 0bis servati et ipse quoque vitiis omnis generis inquinatus erat de ii archetypo SeripSerunt C. F. . Mue erus in Fleckeiseni annalibus a. 1864 p. 127-147 261 281, 605-631 et O. Die ekh0ilius, de Cicer0nis libris de natura deorum recensendis, G0ttingae 189 p. 6-14.
Porr0, ut h0c praemittam, quod etiam postea meliu apparebit, utrumque ossianum arti0re iustulo cohaerere et ex eodem fonte ductum esse certiSSimum St. Age ero nunc consideremus, qua necessitudine c0de ucum ossianis iunctus sit et quae fides sit huius e0distis. Ac primum quidem, qualis fuerit scribamelusiani et qu0m0do describendi munere iunctus sit, optime perspicuum et ei locis allatis, quibus V0ssiani veram lectionem exhibentc0ntra Heinsianum. Qua in re manifestum est ea tantum recta Scripturas esse asserendas, quae prima manu Scriptae Sunt neglestiis correeti0nibus, quas tres illi 00dides experti sunt.')Atque Varia sunt genera vitiorum, quae inveniuntur in Heinsia110 quae si paulo accuratius inspexeris, Scribam c0dicem b0n consilio, sed summa neglegentia seripsisse atque linguae latinae maxime inscium fuisse mihi e0ncedes. Incipiam a nonnullis vitiis, quae e pr0nuntiati0ne orta
p. 40, 12 in hortitiis B, inortutis Η. 119, contrahit ΑΒ, contruit H. 161,10 herese AB, relevi. 10, posset AB, posset Η. 72, 11 esset B essedin. 125,11 utque ΑΒ, adstite Η. 152,9
Usus sum editione Vahleni altera a MDCCCLXXXIII typis expressa re8pectis etiani accuratissimis collationibus, quas fecit vir doctissimus P. Schwenkius, qui bibliothecae regiae universitatis egim0ntanae praeest, Summaque benignitate ad me misit. 0nnullis quoque locis Hein-8ianum codicem maxima liberalitate viri d0etissimi Guil du leu, qui bibli0thecae Leidensi praeest, huc transmissum et ipse inspexi. Afferendae sunt etiam collationes, quas Dei H Dei ter de Ciceronis odicibus ossianis 4 et 8 denuo excussis, Auricae MD CCLXXXV, et idem de Ciceronis codice eidens 118 denuo collato, nidae MDCCCLXXXII.
12쪽
Haec Sunt peceat seribae eiusiani ex pr0nuntiati0ne orta, reliqua ver genera vitiorum illius librarii sunt haec: Sino illa vel plura verba mittit librarius: p. 8, aut ui subium AB, in fabium II. 23,14 id in rerum natura ΑΒ id rerum naturam. 28, vim AB, - Η. 29,1
quae conciliatri est AB quae conciliatriae Η. est, non pr0rSUS neceSSnrium consulto missum SSe non arbitr0r, eum eiusm0di
mutationes alias in II non inveniantur. 29,1 neque enim AB, neque erbum enim h0 loco desiderari 11011 0test, quia enuntiatum qu0d incipit a v0eibus neque enim causam affert, cur Script0r omittat opportunitates. 43,2 aut incauti solius ΑΒ toti 0rr. m. 2 in potius B), aut ineuutim. Quid haec verba sibi velint, bene Vahlenus in adu0tati0ne mihi videtur dem0n-Strasse iisque ipsis, quae dicit vir doctissimus, apparet 00abulum potius minime supervacaneum esse. 54, per Se AB, 0m in per se haud dubie hoc loc necessarium est. 60,15bωιum esse quod honestum esset B, bonum esset II. Omisit igitur Scriba Verba esse quod honestum, cum aberravit QV0sse esse ad 0eem esset 64.1 atque utinam esset etiam facultatis
' de his D. Birti disputationem mus Rhen. a. 1897 supplem. p. 77 et al.
meae AB, atque utinam esse facultatis meae II. Sed vocabulum etiam h0 loco non ita neeessarium mihi videtur esse neque quiSquam, ut pin0r, etiam Suppleret, Si deesset. 64.11 tanturis est ΑἶBη, tanti aut sed Bh, quae lecti etiam ino ante rasuram Videtur uisse; m. II, qui aberravit ad eandem vocem
tanta ante sententiu). 68, factaque et B, uotuque Η. Sed
haud scio an eum errore Seriba 000 que industius es onsulto omiserit. 68, 15 et ut spero AB, et spero II; unde err0 Scribae natus Sit apparet. 8, 10 ignoremusque vim Sermonis B, m. II, antecedit uini sermonis unde culi aberraVerunt. Ceterum falSum Sermonis, quod praebent AB qu0dque iam in archetyp0eXtitit, e antededenti seri honis ortum est recte Vahlenus mihi Videtur correxisse rationis. 6, omnium AB, m. II. 120.3animisque Β, m. II. 121.14 respondit B, m. II. 122 5 et ΑΗ, m. H. 122, in B, m. H. 123,5 vero B. m. H.
124, etsi hae AB, m. H. 124,3 sermo AB, Om Η. 129,2i et ante hominum AB, m. H. 134, hoc idem - 10 donatione AB, m. II, qui aberravit ad eandem v0cem' v. 10). 137,1
tantundem caperent quantum B, . . . dem, quantum Om. Η,
qui a tantum aberravit ad quantum. 146, qui ΑΒ, m. H. 154, nam ΑΒ, m. II. 155, eisdem ΑΒ om. H. 157,11 nisi AB, m. II. 165, ab eo ΑΒ habeo B , m. H. 166, senatusinatus AB, m. H. 167, potestas AB, m. II. 169, auspicia patrum sunto B, m. II. 171 11 populo B, m. H. 174,5frobal ΑΒ om. Η 174,8 et B Om. H. Deinde saepe scriba singulas litteras, Vocale Vel OnS0nanteS, permutavit, Velut i et e
p. 10,20 tum B tu 01 r. m. 2 ), cum Η. 14, dicam ΑΒ, ditum H 16,1 tum AB cun II. 28, tum ΑΒ, cum Η.36, tum AB, cum Η. 38, tum AB, cum Η. 43, tum B, cum H 64, tum ΑΒ, cum II 89,9 tum AB, cum Η. 104 12 tum ΑΒ sed in ras. m. Ἀ), eum Η. 115,1 tum B cum Η.119, tum ΑΒ ante contrahi', eum Η 125, tum ΑΒ cum Η.128, tum AB, eum Η. 144, tum B cum Η. 136,1 quinetium ΑΒ n corr. 2 in ), qui nee tum II. 152, sepulchri bustumi eram sed in ras. m. 2 Λ), sepulchribus eum em. 154,3 Cecropeiaeeerose B, a retrope Η 155, reeiniis, ΑΒ, eti-
13쪽
nil II. 162.9 an AB, eun Η. 165,4 provocatio nec Stobrovocatione est ΑΒ, provocatio ne testo II sed in II provocatio et ne recte seiuneta sunt) 171,10 qui ne ΑΒ, i in et Η.
p. 10, eluarchumJelitareum Α, elitharehumi, iterarum II. 20. saeclis ΑΒ seelis, et in ras. 0rr. 2 fortasse e si B), 6-dis II 62.1 praeelare ΑΒ praedarem. 11 T, damnet atque Β, damnetis, tumutquem l qui tamen h0 loe videtur consentire eum ossian Α, cum in utr0que syllaba et Xeiderit. iii et tu vel in p. 19, uis sit AB, iussit II. 45,8 deuinctu ΑΒ, deiunetam. 49, virtus quae uirtusque ΑΒ, iuriusque Η. 52, itim AB, inri II 64,4 uirendi ΑΒ, tu endi H. . uiryetaque ΑΒ, iiii getaque Η. 138,2 ιιι et e mediolius temedio Α, ius et medio B, ineste Mediom. 139,1 uti s AB, ciuius Η. 42, riti in eo
u et ii velis vel ei p. 61, 18 iisque ΑΒ, usque Η. 79,12 si in ius Doea AB, si
imus vocat II. 123,1 impii ne ΑΒ, impune II. 126,12 metu tum AB, et citum II. et o velis: p. 4,5potuerunt ΑΒ, patuerunt BI. 120, ob AB, ab II 159, 1 animorum ΑΒ animarum II. 13.10 e eriundo AB, e eriai do I .
loco AB, oe/ Η. 25, vere ΑΒ, aere II. 47, conserva da AB, conservandos II. 51, certos B, certas II. 58,2 iudicalidum ΑΒ, ii ieundum H 129,9 Miderunt ΑΒ eaeciderunt H. Reliqua huius modi pestenta sunt haec p. 5, proculo in proelia II. 170,1 reussit ΑΒ erat sit . 146 6 cretio AB, ore iovi. 16,2 stillicidiorum ΑΒ, stellicidiorum Η.62 10 dii ulleari ΑΒ, diiudiearem. 158,14 lini ι AB, ini/ι Η.43, at ro AB d/tro II. 21,10 ordienda AB, ortuemiam. 27,5
consecuta B, consecula B. 44, erubescant iam B, erubes-
Tum 110nnulla vitia e orta sunt quod Verba in e libr0, e qu hausit scriba 0dieis Helusiani per compendia Scripta
p. 10,17 memoriam ΑΒ memoriam. 16,2 an ut AB, tu II. 19,6 nomine B, non est II. 20, repetamus B, repetum II. Dubium esse 11011 0test, quin Α et B veram praebeant lectionem ci capi intus V. ), quamquam repetam non prorsu falSum t. Sed in ambiguo est, utrum coniectura repetam ortum Sit an librarius compendium neglexerit. 21, natura AB, ara .
22,11 quid est B, quidem Η. 41,1 autem AB, aut II. 51,9 quom B, quoniamin. 4, quod est B, quodem Η. 67,9 qu0mque AB, quoque . 80, senior est B, enitorem Η.84,10 quum si AB quasi H quam lectionem interp0lati0nem eSSe non puto. 89, autem AB, aut II ei. Supra 1,1). 89,6ffirmentur AB, firmetur II. 93, obeunt ΑΒ, obeuto II. T. 1 temperant ΑΒ, temperato II. 98,5 praeter AB, sterin 110,1 fossint ΑΒ, possit II. 113,10 nisi omnes AB, nisi II. 124,5tum AB, tum 125, detiuimus AB, leth li modo II signa 'et , ut Videtur, permutata Sunt). 128, menstruum AB, mestruum II. 129,3 ultum ΑΒ, filium. 129,10 tamen ΑΒ, tamin. 131, autem AB, tum ei supra 41,1 et 89,4). 141,3nominarentur AB, nominarentin 171, idem ΑΒ, idestin.
14쪽
P0rr ex illographia nata sunt: Ρ. 10. praeterea AB, praepraetea H. T. quamque rem ΑΒ quumq/t rem Α), quamque querem Η. 152,3 reta AB, vetata II. 169 4 ol ite ΑΒ, obliqueque Η.ReStant denique permulta peccata maxima librarii neglegentia orta atque n0n pavea e nata Sunt, qu0 Scriba aberravit a vieinum aliquod voeabulum p. 4, cunescet ΑΒ canes et e m. 2 Α). ene eet Η 5, 14 sint AB, sunt 6, 10 referuntur AB, efferantur H Forsitan c0gite res referuntur in textum recipiendum esse, qu0d 00l000 0n ineptum Sit, Sed propter Sequentem V0cem pleraque put praeferendum esse Vocabulum omnia, qu0 addidit Ernesti et in textu posuit Vahlenus res ferre autem Saepius Scribit librarius eiusiani r referre, ei p. 54,4, ubi B habet Veram
lecti0nem suo referunt coraliam squam misit λ), Η 0ntra praebet qui res femini stratia ineptam interp0lati0nem et p. 1.5res ferctus II referebas AB) litrariolis AB, tiberalio linguis Mihi persuadere n0n possum lecti0nem e0dicis II inter-p0lati0nem esse, sed unde hae inepta Scriptura nata sit neSci0. 10. Cilitarchum Jelitaretum A. litharehum . iterum in II ei. p. 10) '0.2l iniustrabit ΑΒ, intusti abuti, quam Scripturam
c0niecturam esse n0n existimo, qu0d Sequens incurret n0n mutatum est 12 6 senectutisque non inertis ΑΒ senectutisque nonertis 12 12 instituisti ΑΒ, instituti H 14 6 Miud AB, alius II ex antecedenti quintus ortum) 15. qui id AB, quid H.
15, necessarium AB, necessario . ex antecedenti populo vel Sequenti re ortum). necessurieum H 16 7 est a te B est sutura H l) 16, simus AB, sumus H, quam lectionem inter-p0lati0ne 1 tam esse non existimo, quod reliqua eiusdem enuntiati verba n0n mutata sunt, ut V. 5 sit, V. T continea , . 8 Sit. 18.14 alte B. uero II sequitur ero) 20. 15 tenendus B, tenendum . quae lectio interp0latione non videtur orta esse, qu0 Sequens Verbum servandus recte SerVatum est 21, quo AB quodi aberravit Scriba ad sequens quod 23,2 rationis societas AB rationis et ostietas II, in Sequenti enim versu
tione et praebet . 23, hiritatis AB, hiritutem II, sequitur enim eiusdem 25.8 ut is agnoscat ΑΒ, ut ignoseu Η 26,8
non fortuito ΑΒ, confortuitoin antecedit onsulto) 28 11 moderationem AB, nodo rationem H 33, 13 via endi AB, vide Hi
villum AB, diuti Η T3,2 modo AB, unio lora et ex antecedenti amicior orta est) T4,9 ιιι astu B, ιιι est Η in iuraS. 01 r. m. ) 76. dilapsus B, dilapsum II, sed dubium est, utrum id ipsum neglegentia Seribae ortum sit an consuli 0
quinque f0rsitan irium sit ex antecedenti auguranto).101, necesse esse AB Sed iecesse se ), necessera Om. e).101,1 me ΑΒ meum Η, qui ad remittam Videtur aberrasse.
' Cum etiam in A et B similia vitia inveniantur es Vahleni ad-n0tati0nem ad p. 95,3 et ad 167,2), reliqua huiusm0di peccata cf. . . 92 6,7), nisi ubi m0mentum facere videbitur, n0 afferam.
15쪽
- 14 qu Η 108.6 diligenter ΑΒ diligentur H 108. eae AB, et II. 109 2 quo feminisJeu feminis AB. ιιste minis II. 109. re pondendi iuris B. respondent diiuris . 113, 10 adnitrubilia AB, admirabili II. 116 4 ille AB sed in A corr. ex i), illi II, Sequitur qui 116, istam AB, tum II. 116 8 ademeris B, ad meritis Η. 116,12 ritu B, risit in , qui ad muliorum v. 11 videtur aberrasse. 117,1 divo idus B, disson ius Η.117 3 si aristophanes B, ieeuristophanes II. 118, 1 circoque AB, circaque Η. antecedit area. 119,5 reii litis ΑΒ remit H. 121, mi Sin AB csenbrin m acensim Η, quae c0rrupta lectioe antecedenti qua videtur esse orta. 121, mutis studiis B lamius studiis M, malistudiis II. 121,6 ieedemo nervos B 0m. Ἀλ) luce demoveri ei. Unde haec corrupta scriptura nata Sit, explicare non possum. 121, de ritibus ΑΒ oderitibus 9 diritibus Η. 121 10 pythium A, phylium B sic Saepe
in e0dicibus Scribitur), puphittii H. 122, 11 retus ΑΒ rob/ι II. 123, qua B. li amin. 124, commemoratio ΑΒ commemeratio M. eomeratio II. 124. leticebo B, ruticebo H. 126,6τera B, erum H ut pin0r, X antecedenti errorem ortum).126. morte AB. mortem II. 126.11 nisi AB, insidim. 127 2 q/t ΑΒ, quod . 127, 10 quis B, quidem aberravit librarius ad sequens ide. 128, praecipue)praecisus ΑΒ, que praemitte . que unde Ortum Sit nesci0, nisi 101 te ad itemque v. 3)aberravit Scriba. 128, decorus ΑΒ, docerus H. 129, 10 eas res AB, asses Η. 130, mos eri B, verim. 130, ariis est sed
AB, artius sed H. 131, pontifices AB, fontificis Η. 131,11 ferFequa ΑΒ persetuam H 133 4 heres is B, heredes is Η.133, ullum AB. illum Η. 134,3 ymidere AB, sedem. 134, 10 qui in ΑΒ, i in II. 136, homines ΑΒ hominis A , omnes Η.136,1 pluem 'B plaeunt H. 136, 14 scaevolae AB, Scaevolam. 137, iuris ΑΒ, unis II. 139. doetum ΑΒ doctus II, qui Videtur aberrasse ad cuius vel Amus 140, esse AB, esset Η.141, familiae quod ΑΒ, familiaeque Η. 141,9 quem ΑΒ, quam Η.142,1 os ΑΒ, esin. 142,2 quo tempore AB, quotist h. e. praeter II. 142 11 dissipari iussis B, dissisa fri iussit A videtur u littera repetita fuisse), dissiparius sit H. 143,3 corneliis AB, coralelli 143, et ΑΒ esse H 145,6 eadem AB, flem Η.
antecedit inferat, unde ut 0rtum est) 156, sepulchrorum ΑΒ, sesuchrorum H 156.11 / o AB q/ ocim, quae tamen Scriptura
parcunto Se AB, parcuntoteque Η 170 1 reassii ΑΒ, erat sit ei. p. 11) 170,1 tribuni eius sunto ΑΒ, tribus en sumpto II, aberravit igitur librarius a terminati0ne vocis tribuni ad eius.170, sanctique ΑΒ, a tuque Η 170, auspicium iudiciumque AB q/ι Α), aus viciumque Η unde error natus Sit, apparet. 170,5 senatus AB, senui us Η. 171,9 mi o sumpto A senator AB, s ιiit e sonat torim. 172, aerario ΑΒ, errario II. 172, agunto AB, agito H. 173,1 donum ne capiunto AB domum ne usuum H 173, liberi ΑΒ libri II 173, a te ΑΒ, ut ΙΙ.
16쪽
- 16 Ρ0rr extant 110nnulli loci quibus V0ssiani veram praebent scripturam. Heinsianus autem manifest habet interp0lationem plurimis l0eis prorsus ineptam: p. 14, 10 qu/u AB, cum II, quae lecti ad hune l0eum minime quadrat. 25,2 mynalio AB, areniti II, scriptura hoc l0eo pror-Su inepta, quae tamen haud scio an neglegentia Scribae nata Sit. 26, natura est AB, nuturalis est II, quam lectionem interpolati0ne 1 tam esse ut se0ntra ieinium, mus Rhen. 24,496, qui e0dicum lecti0nes falso assert), naturalis est igitur autem latine vix diei 0test. IT 1 ad usuis AB a se usum B, fuit ud usum ad usi sin Sed pluralis numerus h00 0e idoneus
n0n est praeSertim cum Sequantur ad fructum et ad vescendum.
29. et ΑΒ est . Noluit enim librarius l0eum sic intellegi
Tua c. natura profecta ab iis, q/torum est prima et inchoata in ellegentia, genera cognom etc. In aperto est hane mutationem pr0rsus falsam esse. 31.1 arbumensamur AB. Iumenta
mus Sed non neeesse est hanc Seripturam Helusiani int01 p0lati0ne 1 tam esse, quoniam etiam errore Scribae sequuntur enim refellimus, disserimus triri potuit. 33 2 similitudinem AB.s militudine . qui propter quae pro Vera lecti0ne propterque legens similitudinem in similitud/ue mutavit et eum v0e beatie0niunxit. 33, molestiae AB, molestium quae Scriptura pr0pter Sequente laetitiae, cupiditates, timores inepta est eterum haec lecti etiam neglegentia scribae nasei potuit. 40, 10 voluptatibus ΑΒ voluntatibus II 41.11 9itent B. agit in II 42.9 cludent AB audienti 45,2 legis inponere ΑΒ imp. M legem fouere b. una p/ue leae B. inquit leae piae Η. 50.8e ea AB, ut ea Η, 01 inepta tamen falsa c0niectura. am
ut resp0ndent honesta quoque et turpia simili ratione iudieanduantecedentibus Vocibus quon et bonum et malum natura iudicetur. Sic etiam et ea in principia naturae melius quadrare
ad 'equentia et ad nuturum referenda sunt perspicuum St. 51 2 con iurei ΑΒ eontinoin B , ou isti H 53, una erit irtus, quae m uitia in uitiae B rectissime dicetur AB, una esse virtus atque malitia rectissime dicetur H 54,4 quoi referunt yratium B; m. Ain, qui res ferunt gratiam ei. p. 12) scriba igitur priscam 10rmam quoi quam n0n intellexit, in qui mutavit;
QT Omnin pr0 10rmi quom, quoius, quo Saepius in II quam in ΑΒ substituuntur formae cum, cuius, cui, quamquam etiam in Vossianis n0nnullis l0eis hae formae leguntur. Etiam saepius priscae 0rmae in II mutatae sunt ut 92, ollo AB, illosin. 92, endo ΑΒ, cum deo . 172,1 turbassitur AB, turbassint II. 171, coeret ΑΒ, coheretin ei infra 96,6) 57,11 retinuissem AB retinuissemus II Sed cf. quae antecedunt, verba labebar et me). 60,1 ion ΑΒ, nos Η, qui ex antecedenti diei supplevit: dicimus Sed 0rsitan nos neglegentia scribae rium sit. 63 6 tabulas tubulus M nec plebiscita desidero B, tubule 0m. nec plebiscita disseruntur H i5,3 eum AB, m. II, qui c011-
Sult eam videtur misisse, quam Vocem pr0pter antecedentem
caritatexi non intellexit. J6, 13 in lirem AB, illi, em Η 8, 15 sententiam ΑΒ, sententi H Totus locus in archetyp sic, ut in B traditus est, videtur extitisse ei unde rium sit in adn0tati0ne ad hunc l0eum Vahimus recte mihi videtur sten
diSSe). sententiam autem in Heinsian in eri sententia
mutatum est 80,11 fortitudinis Α, fortitudines By 001 r. m. ), fortitudinem Η antecedit tantum) 81,11 quom B, quod Η.
Scripturam. 82, quaeque ita AB, quae eum ita Η 86, de eius leyis laude dieremi de eois legis laude dicam ΑΒ mis unde natum Sit apparet), de eius lege laudem dieam H, interp0latio
inepta, quam c0rrexit m 2 89,3 praestare ΑΒ prest. AM, praeparare' es. 10, praeparantissimum H pr praestantissimum AB) 95 2 provident ΑΒ, providentiae Η. Maud scio an librariu providentiae et grataeque coniungere voluerit. Sed 0tuit etiam err0re Scribae nasci providentiae, praestedit enim hostiae. 96, asciverit AB adsciverit cum Muellero scribendum esse arbi tr06, adsueveriti Sed e in fine versus corr. m. 2). 46, ollique Α, illiquae , obliq/ι Η Videtur librarius priserem 10 amollique, quam 1101 intellexit, mutasse in oblique, quae est temeraria interp0lati sei p. 92,9) Ceterum h0 loco solus rectam SerVari Scripturam, quam in archetypo fuisse nemo negabit; lectio autem c0dicis nam correcti0nes fecit m 2 eo videtur orta SSe, qu0 duplex lecti in eo libr0, ex quo fluxerunt ΑΒ, 2
17쪽
Sacerdotem Η. quam Vocem cum e tanto c0niungi 0luit Scriba.
102,10 eam AB, etiam II. 102 12 patere ad AB, pateretur II 110,10 ero AB, verbo H. 112, mone divinationem ΑΒ, ego deii nationem. 116,5 ito ne AB, quoq/ι Η. 120, sublicarum B in is extr. 0rr.), sublicam rem Η. 126, 10 qui AB, quae Η. 148, ne radunt ΑΒ, ne trudunt II. Verbum
radimi pr0pter praecedentem falsam Scripturam emias in tradunt mutatum St. 162, vere AB, o h. e. Ver0 Η. 166,6aevitates A me vitates , aeeivitates In eo libr0, e qu0
fluxit , videtur fuisse ueritates, unde Scriptura eiusiani orta est. 170, magistratuum B, magistratium II. 172. Psa- tinnio ΑΒ, faciunto H. Ex elenchis, qu08 attuli 40 mihi certissime Videtur apparere scribam c0dicis Heinsiani linguae latinae minime peritum fuisse, quippe qui 21, 10 ortuenda r ordienda, 68,1 mem pro non, 10,5 iterarum pr0 esitarchum 20, sedis pro gelis, 44, erubescandam pro erubescant iam 16, est salute pro estu te, 17,15 son om pro pomponi bis 49, iuriusque pro Wrtusque plurima alia praVa et Stulta Scripserit. Porro ex his ipsis exemplis, quae attuli, intellegi 0tes Jordanum errasse affirmantem quaest. Tulliana p. 8 Heinsianum insigni accuratione esse deseriptum itemque errasse Dei terum opinantem de c0d. Heinsian p. 11 librarium aliqu0 viti0se dictante codicem ScripSiSSe, quamquam etiam pr0nuntiati aliquid valuit in err0ribus librarius enim ipse, dum describit, verba saepe SubmiSS Voce pr0nuntiat. - Jam ritur quaestio, unde inter-p0lati0ne illae, qua Supra attuli, riae sint. quidem mihi penuadere n0 90SSum Scribam ipsum, quem linguae latinae maxime inscium fuisse et nihil nisi describere voluisse manifestum est, coniecturas illas fecisse, sed ex intermedio quodam libro eas fluxisse arbitr0r. Nam ex ips archetyp Seribam interpolati0nes illas sumpsisse minime verisimile est, cum c0nsentientibus du0bus ossianis appareat plerasque earum lecti0num sic, ut in V088iani traditae Sunt in ipso archetypo ex-
titisse. - Sed accedunt nonnulla alia, quae Heinstanti propria habet'), quibusque cogn0Sei 0test Heinsianum 110n X 0dem fonte cum T0suanis manasse: nam, cum in V0SSiani 110minum terminatio saepe is Sit, es fere Semper habet, velut in una pagina quinquies, 40. congruentis B, congruentes . 40,2
differentis ΑΒ, differentes H, 40, indulgentis ΑΒ, indiligentes Η,
40, deserηientis ΑΒ, deservientes II, 40 10 ponderanti ΑΒ, ponderantes II; deinde, Vossianis recte etiam tradentibus prima manu nonnusquam et iam seriptum praebet '' cf. 20 17, 23.3,
38,3 40, 11 40, 13 43.9. 47,6 49, 7, 54 6 63,8 G3, 10 11 4,b, tum H saepissime pr mihi et nihil teli et iehil habet ei. Vahleni adnotati0nem p. 5 4 denique praep0Siti ad invi semper
fere assimilata est sequenti cons0nanti, cf. 7, 14 ui redere AB, 'redere 8, admonere AB, ammouerem. χ, adcuratius AB, accuratius . 10, adsequi AB assequim. 10, 19 adsentior assentior . a1,14 adcommodentur ΑΒ accommodentur II, 16.10 admiraris B. ammiraris 20. 13 adseribi ΑΒ, inserib Η.20,1 adcommodandae AB, accommodandae Η 34, 1 adprobantes
m0d deseripserit vidimus, aetas esse Vix probabile est, equidem etiam has ad scribam intermedii libri, ex qu hausisse librarium Heinsiani puto, redire mihi perSua Si. Sed adhuc de l0eis, ubi einsianus falsas lectiones vel interp0lata praebet, l0cuti Sumus; 0ntemplemur nunc e0SQ000S.' Ν0 omnia enim discrepantiae exempla attuli nam saepe et in Vossianis et in einsiano, ut exemplis utar, e et ae et oe, et et phpermutantur, Velut pene pro paene paena r poena, que pro quae, an-rienda pro sancienda, filosophia pro philosophia substituuntur. Etiam
auriendam pro hauriendam, condam pro quondam, OrSu pro quor8u8, Ne- eleste pro Stestet, insecrari pro Mecrari, similia neglexi.
' Pravam litterarum et systaharum distincti0nem, quae non raro invenitur in his codicibus, maxime in B cf. Vahleni adnotat. p. 3,6), 0n attuli nisi ubi momentum facere mihi videbatur.
18쪽
quibus II veram habet scripturam e0ntra ossian0s. Qua in re videbimus etiam V0ssia110 110n ex ipso archetyp X), Sed ex ap0grapho qu0dam D derivat0s esse, cum plurimae rectarum lecti0num, quas habetin quin iam in archetypo extiterint, dubitari n0n 0ssit. Stemma igitur h0 esse intellegemus:
Sed rem adgrediamur. Atque acriter Secernendae Sunt eae rectae lecti0nes, quae c0niectura omnino inveniri n0n poterant ab iiS, quae emendati0ne 0terant nasei. Videamus nunc n0nnull08 000S, quibus verammeiusiani Scripturam e0niectura
inventam SSe certe negandum St:
p. . tamen non muti Η, tamen Α, tamen nulli B. igitur habuit tamen non nulli, quae lectio in obiit in tamen nulli 0m non mi A autem V0cem nulli quam falsam esse recte intellexit, c0nsuli videtur misisse. 15. q. II, quam ΑΒ Manifestum est in x quid extitisse, scribam autem c0dicis , qu0d culi ad Vocem quam, quae extat in pr0Ximo versu aber raVerunt, quam ScripSiSSe, quae lecti a Vossianis descripta est
39. sit vides . situ destis, si tu idest igitur falso separans id es legebat, qu0 in id est correxit. 39, 14 seusippoJUeulsippo II ipseus lippi A. ipse sis B. Scriba 0di
II, 287. 41, et in iis sinem et nussine AB. Librarius codicis , qui linguae latinae n0n peritus erat in et , ii et upermutavit. 48, possumus Η, pessimis B. 58. tumen H, tum Α, tum Vahlenus in textum recepit aliquando iam. Equidem mihi persuasi lecti0nem codicis II veram esse et tamen in archetyp iuisSe, qu0d Scilicet per c0mpendium Scriptum in cin tum abiit, quam lecti0nem Servavit B iam autem, qu0 habet, unde ortum it apparet, nam Saepius t et i per
SenSum, Scriptura c0dicis II aptissima est, cum in antecedentibu V0cibus controversam rem et plenam dissensionis inter doetissimos certe aliquid c0ncessivi, ut verbo utar, insit. Sic enim totum enuntiatum Vertendum est M. Zu dem h0chste Gut, W0raui siet alles egielit, und das u erlangen i alles hunmuSSen. furWalir in umstrittener egenstand uber de die gelelia testen Manne seli Verschiedener Meinun Sind de abertr0tZdem inmal ur Entseheidun gu bringen ist. 60. fuit
Scripturam intus fuisse affirmanti, Sed inventas in X fuisse arbitr0r, quae lecti in in intus abiit. 83,5 iusti et eri legendi Η, iusti et euri tendi B. Etiam hoc l000 Vahlenum errasse arbitr0r in archetyp euri endi extitisse eamque falsam lectionem a scriba eiusiani recte mutatam esse putantem Nam credibile n0n est stultissimum illum librarium coniecturam tam bonam facere p0tuisse neque a Scriba codicis rectam illam lectionem pr0iectam esse existim0. Immo multo verisimilius est veram einsiani scripturam iam in X fuisse Scribam autem c0dicis , qui linguae latinae minime peritus erat, uri endi falso descripsisse. 93, sunto ne unculai Sunt ne uncula II, sunt neeula A sun loneuculla Vetu illa Scriptura, quae extat in II, coniectura inveniri certe n0n poterat, Sed iam in archetypo X extitit, a Scriba autem codicis y 0n recte de-
Scripta est In y sunt neueida videtur fuisse scriba igitur c0mpendium neglexit) 113, Melampodis melampodisin si ), metui odis ), mel in odis 139,1 Accius aeolus II, actius AB. Scriba igitur codicis de actio falso c0gitavit.
168, servans ast quando II servant a Si quando B, Servantorie quando et qua e 0rr. 2, et manu prima Scriptum), unde apparet in ante rasuram n0n eandem fuiSSe lecti0nem quae est in 0nne hoc qu0que loe manifestum est priscam illam Scripturam ast iam in archetypo extitisse Nuae certe c0niectura inveniri n0n poterat, praesertim cum aliis l0cis priscae 10rmae in II non servatae Sint ei. p. 17).
19쪽
Haec exempla Separatim attiui. itibus etiam ossia110sex archetypi ap0graph qu0dam y derivatos esse ostenderem; nunc reliqu0 l000 afferam quibus II veram habet scripturam c0ntra V0ssia110s qu0rumque permultos iam in archetyp X fuiSSe arbitror:
adn0tat in elisae habuisse, quae lecti etiam in A videtur fuiSSe i, anteq/mmin, antiquum AB. i. athenis II. atriis A, ut tis Verisimile est in X fuisse eetionem c0dieis Η, quae in in ulnis abiit, in autem recte et Vata est. i. nr, h. e. 0Ster , non ni 6.10 quius Η, tute B. 37, diu te Η, diu et B. T. qui tu is H, queo litteris A. quiluis litteris i ante v 01 r. m. 2 B. Mirum est uellerum, quippe qui Heinsiani auctoritatem tanti aestimet hanc lectionem in textum 110n recepisse. am in aperto est Helusiani lecti0nem Veram SSe, dum opp0nantur non ieeronis litterae et patria. Ceterum etiam hanc Helusiani seripturam in archetyp fuisse arbitr0r et in per diti igraphiam abiisse in queui litteris exue exille semillae BD AB l1 1 in illum
memorabilem annum tu illum et memorabilem annum B, in ilium divinum et memorabilem annum ahlenus. Lectionem Heinsiani ut defendi p0sse et in Det 0rtum esse f0rtasse ex praecedenti etiam). Exempla autem, quibus c0niecturam Suam Vahlenus in adn0tatione compr0bare studet nihil probant, eum loci, qu0 affert, praebeant nemorabilis ac divina Vel commemoranda ac divina non divinus ac memorat illis 11.11 concessum II, concensus B 13,1 rela sin reluaeis B. 13 10 minuere
Quod attinet ad Drmas vocis Quintus tradit 1 est Quinte 3,8, 4,lo, 63,3 77, 13 83,6 174,3 178,15, 184 5, 187,9 194,3 199, squi te ). Quinto 10 9, 189,3. Quinti: 21,6. Nonnullis autem locis iam in archetypo extiterunt Drmae, ut Quincte Quinctus cf. 13, quin 'te , quincte , quinte . 14, quin 'tus Α, quictus B, quintus . 17, quinitus quictus B, quintus . 18,17 quin 'te , quinete II 63,1 quin ε te Α quit B, quinte Η. 79,1 quin Meo, quinte Η. I, quinete , quint re in rasura mai0re Α, qui igitur ante ra8uram eandem habuit lectionem atque , quinte Η. 126, quincte Η, quin 'tera. Itaque in II vel potius
in clittera e plerumque est sublata.
23 Videtur habuisse iis, Waltis, Z autem mutasse in is 14, 1 ceteri caeteri II ), ceteris ). ceteris in y perfacile p0tuit riri, qu0d antecedunt multa Verba in s desinentia, cf. in eodem versu sustilius Vel subtilius nam Sic scribendum est, cum c0nsentiant metra et et 13, 17l18 explieus nobis his subsicivis, ut ais temporibus et conscribis. 17, 10 e licuti Η, e lieatos Α, explicabis B. 19, prohibetque II, prohibet quae AB. 19, deleetus inam ), detectus vim ΑΒ n. 19, quod si II, quosi AB. 19, 13 populari ratione II Ma), populari, ratione A, popularis rationis B. In y igitur extitit popularis ratione Ma), quam Scripturam c0ncinnandi studio ductus B in popularis rationis mutavit. 21, regi nam II Ma), riginam Α - y), riginem B. 23,9 furentin furenti ΑΒ iuit in B arente, de A ambiguum e80 23, mentique divinae , mentitque divine , mentio quedi quae Scriptura in A qu0que ante rasuram fuit. 23 12 dieetur H dieitur AB, 26 6 ab II, ud B. 27, fructum Η, fructuum B. 27,2 escendum , viscendum B. 28, et ad caelii, aci caeli AB. 0n est, cur cum Vahlen ad caelique, quae Scriptura extat in deterioribus μ, in textum recipiamus, cum lecti Heinsiani pr0rsus apta sit quam etiam uellerus recepit). 28,5 formavit oris H, forma tioris Α, forma iurioris B, qui hoc loc vestigium veri melius servavit quam Α. 28, T secti simus affectis simus II s litteram pri0rem neglegentia Scribae ortam esse in aperto est), effecti sumus B. 29,5 generavit et Η, generavit et B sed i et in ras. 0rr. 2). 29, missio Η, nullum AB. 29, 10 rationem II, ratione AB. Scriba igitur c0dicis y 0mpendium neglexit. 29, 10 persici II, superscriptum ut Schwenkin c0nistit, si 1, ei add. m. ). perfecit . 29, 11 quam tu quantu B. 29, 12 ad , ut B. 30,2 disputationem, disputationem AB M L, antecedit enim hominum
doctorum. 30, versantur , servantur Α, ervantur ).30, opinione sed H, opiniones et B. 30, consuetudinum , consuetudinem AB. 30,1 quod , quid AB. y igitur fals0 compendio videtur usus esse. 30,13 esset Η, esse B. 30,14 contineret II, continere B. 31,1 refellimus , refellimur B antecedit munientamur). 31, mentis II, mentes B. 1,8
20쪽
possit II, posset B. 31. 12 intieebra illecebram, inestra AB.32,1 naturali bono II, utitra libronaei nuti rutis boniis salis boni in ras 2 fuit igitur ante rasuram inis eadem, quae Stin B lecti0 Vahlenus. 0n est, cur cum aliten c0rrectorem A Sequamur cum lectio Heinsiani pr01 Sus apta Sit ei. Cic.
ad fani. IX,21 Quid simile habet epistula aut iudiei aut conti0ni3 32. mentis II mentes AB. 33, 2 honestatis II hominestates A, honestates ). 33.3 qui Η, que AB. 33,3 inglori II. ingloriam AB. 33. eupidita es Η, ei fiditatis B. 33, nee Η, ne AB. 33. beii et iei Η, beneficii si ali e 0rr. 2 Α, beneficia B, quae lecti etiam in A ante c0rrecti0nem fuit. 33 9 ditistit II, dilige AB. 34, 13 foetum foetu ut a e 0rr. Α, peto ut Ini igitur recte deesto i, quae vox in De antecedentibuSVerbis ut it poeta 1 ta est. 36, aliquem , aliquam B.
36, et ei II, effieit B. Estne falsa terminati in ex
antecedenti ontulerit v. 2 0rta 3 36, iam umieitiae nomen occideritin inamieitiae nomenta clara oeciderit ΑΒ. 0n est, cur alia anquiramus cum Vahlen0, cum Scriptura Heinsiani Sufficiat, quam etiam plurimi editore receperunt. 36, alter Η, alterum'. alterum B alteri AyBy). Equidem n0n dubit0, quin Vahleni 0niectura alter quan alteri recta sit. Fortasse in lecti sic ut in B tradita est, scripta erat et haud scio an illud om in fine v0eis alterum ex resti quam Ortum Sit. Sed certe in XI0eus iam corruptus fuit. 3T T idetur II, idere AB. 37, ortum II, ortus B sequitur ius). 37, 10 nos Η, nobis AB. 38. quadam II quidem AB. 38,Leontineri II, continere
39, Sestitare Sedin Sequa 'resse Α, seq/ιar Stiqet B. 39,3 item, titi AB. 39. e loratam e lorata, A, e loratas B, quae lecti0 etiam ino ante rasuram fuit. 39, ponantur II, ponatur
39, 13 posset iis Η, possest A, posse iis B. 39, 14 academiam,ach utemica A, eademica B. 40, 1 manserunt II, mansurunt AB. 40, cum . d/ιm B. est , et B. 40, commiιtatis , communi siti Α, communitatis B. 40,6 virtutibus Η, virt/ιtι AB.
S/ιblare , subluto sublatos B, unde apparet etiam in sublatos ante rasuram fuisse. Ceterum lecti c0dicis ortaeSt, qu0 antecedit in ios. 42,5 nemo H. in ΑΒ 42, litigeret
inVentam esse concedo, sed muli verisimilius nihi videtur esse Verarii Scripturam in X extitisse, Scribam autem c0dici y, quem linguae latinae minime peritum fuisse tot err0res, qu0 iam attuli, dem0nStrant, Oeale re et o permutaSSe, cuius iti0rum
generis etiam in II nonnulla extant exempla ei p. 10' 44,3 negabit II, muri AB. 44,3 id naturam, innatura B. 44,4 metuat , elua A m ), metu ac B. igitur permutavit c0nS0nantes t et c. 45,1 quae leges sinuque m. O selyessint Η, quue lassissentis, qui legissint Videtur quae missint habuisse. 45,2 illi athenis Η, illathenis B, quae lecti in elisi0ne orta est. 45, iustas iuste Η, iusta A B. 45,5 haberentur Ι , habererentur AB. 45,7 posset bossed II, possit AB. 46,1 ignorat is Η,
ralitas ubi II, liberali ubi AB. 47, quia naturam, qui natura A B. Igitur rectam lecti0nem etiam II habebat teste Schwenkio neque, deteri0ribus mss. hoc loco opus erat. IT, non H, in B. Equidem mihi persuasi etiam h0 loe non in archetypo fuisse et a librari c0dicis missum esse. IT, e/ιm deo II, quo deo Α, quo hoc in fine Verbi ex sequenti conservandas orta St;
' Sed doctus a viro d0ctissimo, Birtio, concedo eam in archetypo potui88 extare oblaturum solebant enim scribere antiqui oblatio pro ablatio,