장음표시 사용
31쪽
- 27 oculos autem in se convertunt ei loci, quibus adiectivum Vel participium praedicati loco pronomini relativo additur. Quorum sunt numero quinque; pol. 37 B, haedr. 262 C, 247 D, arm. 136 B, Legg. 871 B. Et primo loco pologiae duae constructiones
inter se confunduntur. Nam scribi potuit aut τι ἄν Mara τι aκή ἐστιν, attractione cum prolepsi coniuncta, aut τι ν Ma aκὰ oriave κακῶν οντων. Hoc igitur loco abuti non poterimus ad disceptandum, utrum praedicatum una cum pronomine Mum mutet ne ne. Haec Ver quaestio non facile solvitur. Nam si auctoritatem codicum sequi Volumus, duo extant loci, quibus praedicatum quod ex adiectivo et participio constat abiit in casum nominis regentis;
Phaedr. 247 D, arm. 136 B. Do reliquis locis viri docti valde inter se discrepant Locum enim haedri 262 C corrigere voluit
Heindorf, cum pro ἄτεχνόν τε καὶ ἔντεχνον, quod codice praebent, coniceret τεχνων τε καὶ ἐντέχνων, quam mendationem acceperunt Stailbaum, Ast, uelinor, meger, Schang. Deinde alter loco, Legg. 871 B, valde dubito an codex Par lectionem Veram tradiderit. Etenim non modo ea Occurrit Offensio, quod pronomini attracto paeaedicatum accedit, sed etiam haec, quod pronomen σος attractione affectum est, id quod Vidimus rarissime accidere. Fortasse admitti potest explicatio stii, qui Vocabulum φυλακὴν supplendum esse putat in enuntiatione rei. si quidem eius adnotationem non satis dilucidam recte intellexi. Dicit enim: Verba ita cohaerent tariad Θελον περὶ φυλaκῆς τῶν ἐπι τουτοις νύ ιαρια λουτρῶν καὶ περὶ)οσων ν ἔτερων ὁ θεος Omμ περὶ alma i. e. praecedens ἐπὶ τουτοις σωρaδω i. e. σων ν τερων φυλακην quae reliqua ObSem Vanda esse σωρaδω et νύ rusia OSitum S ac Si ossa regia prae-eesserit'. Quam explicationem, quamquam novam difficultatem adfert, tamen probavit, ut Videtur, ekker. Neque talibaumium, Quius explicatio, etiamsi e coniectura pendet, tamen multo Verisimilior Videtur esse, silentio praeterire licet. Hic quidem arbitratur genetiVum νομιμων reStitui portere, quem praeceden περὶ Tama in corruptelam traxerit. Sed huic loco nova codicis collatione opus QSt, priusquam lectionem firmam constituere possimus. Interim Iocum tanta dubitatione implicatum non oportet eis adnumerari, quibus normam dicendi repetamuS. Semel tantum invenitur id quod apud Thucydidem non raro nomiSSum est quod quoniam secundum grammaticae artis leges Cf. m. 64 2 m. 48. 3.
32쪽
oxplicari non potest, anacoluthon appellari potest. Locus est Phaecl. 74 B. Pronomen demonstratior Scriptor non erat adhibiturus, cum pronomen rei attractione affectum eSSet ΡΟStea vero e spicuitati ut consuleret pronomen demonstrativum addidit. Satis enim erat sive ἐξ ἄν sive ἐκ τουτων ἄν scripsisse. In modo Verbi sententiae rei adhibito non necesse est diu morari. Nam indicativus apparet 173 locis, indicativus cum inflnitivo coniunctus 10 locis, indicativus eum participio 4 locis deinde coniunctios 25 locis, coniunctivus eum infinitivo 2 locis postremo optatiosa locis. SemeIautem Verbum Emra coniunctum est cum Verbo, quod ipsum infinitivum poscit Ρol. ΙΙ. 31 Ε). Optatio Vero orationis obliquae cernitur Symp. 218 A et potentialis qui dicitur haedr. 264 A.
De ambitu et positione Sententiarum reli haec moneo. Muntiationes reli pleraeque e binis, ternis, quaterni Vocabuli constant;
quinquies e noVenis Verbis, Gorg. 500 A, Soph. 217 B)λ, Thoaet. 206 A, arm. 136 B, Legg. 71 B; his o denis Criton. 43 D, Phaedr.
264 A. Duodecies antecedit enuntiatio rei Sententiam primariam. Ac saepius unum Vel plura Vocabula inter pronomen rei et nomen regens interiecta sunt, singula bis et Vicies, bina octieS, terna septies,
Iam ero operae pretium fecerimus SP cum attractionis AEdmissae exempli attractionem omisSam comparaverimus Cuius rei exempla, etiamsi numero compluria Sunt, clamen laenoe omnia cinea regulas Vel lege qua Vidimus leno quadrant. Ut enim ab tractio raro adhibita est is locis quibus pronomen ael. infinitivi subiectum est, cita attractionem saepissime imiSsam ῬSSe talibus
856 Ε 920 A. Atque eum pronomini rei praedicatum Vel nomen Vel adiectivum accedit, attractio non admittitur Gorg. 523 A; haedr.
i Hic locus fortasse praetermittendus est, quem paene omne editore emendant. aes p. 22.
33쪽
alia pronomina reli usurpantur. Sic οσος, cum ultrahi posset, non
attractum est duodevicies Apol. 38 B; rol. 354 C; haod 110 C;
Et tredecies quidem pronomen οσος neutro plurali dicitur, ubi attractionem expectes. De pronomine οἷος dignus memoratu est locus Legg. 732 Ε, ubi attractio expectanda erat, si hoc pronomen apud Platonem attractionem admitteret, quippe quod obiecti immanentis loco Verbo enuntiati rei additum sit atque pluralis neutri generis sit. Deinde pronomen Mare attractum est semel attractioni non subiectum est duobus locis, quibus attractio facile adhiberi poterat. Quae cum ita sint, censendum est ab attractione pronomina δοος, ὁπόσος, οἷος, σπερ aliena fuisse. Sed de ora pronomine, etiamsi duobus locis attractio adhibita est, tamen, cum nullus locus exstet quo omittatur, ut certi quidquam Statuatur, numerus xemplorum non incit. Aliis locis attractio Vitata est propter causas satis perspicum. Nam pronomen res aut ad duo substantiVa simul referendum erat,
aut ad partem tantum nominis regentis, ut Hipparch. 228 re aut enuntiatio satis ampla inter substantivum et pronomen intericitur, ut Criton. 47 C. Iam locus Legg. 777 e poemate epico allatus est, in quam poesin hoc attractionis genus nondum irrepserat. Tum pronomen rei bis non attractum est, quod ad demonstrativum s τό relatum est, Legg. 714 Ε, 905 B. Attamen in eodem scripto Similis locus reperitur, quo attractio admissa est, 75 C. De figura etymologica dicturo primum monendum St, quod iam demonstratum est, pluralem, non singularem in attractionem cadere. Quae obserVatio confirmatur eis locis, quibus attractio non adhibita est. Nam quaterdecies casum non mutavit Obiectum ex eadem stirpe unde Verbum enuntiati rei ductum ποκρισεως ην
34쪽
tinet iam nunc Occupem, addo locos quibus pronomen rei datiVum respuit ἀποκρίσει si σοι πεκρινύμην org. 465 Ε δαυξει ν ην η μυχη διῶκουσατο εἰδε a οπην ἔχει τὰ πρύγρωτα πορσεται Crat. 4 B; πιλησε siWa οχωριζοριεννὶ δερμaτος κύστη θριξ ρυχθεῖσα ξυνε iani θηT1m. 76 C; ποθεσε si υπεθέμην Anter. 134 C. Nonnullis quidem locis attractionem omissam excusari aliis ausis non ignoro. Sed restant non pauci, quibus cur Scriptori ignoscamus quod attractione usus non sit, nulla causa est. lane igitur etiam caeco apparet figuram etymologicam numero singulari apud latonem attractionis participem non esse. Sed pluralis numeri Sunt tria exempla, quibus attractio non adhibita esse Videtur, Legg. 732 Ε ἐπιτηδευριήπων iaci χρη ἐπιτηδευειν, ubi attractioni pronomen δος obstitisse supra me
ευχων ν δ ἐφ' tarima τοῖς γύμοις σξονται a ἱερειαι καὶ ἱερεῖς καὶ ξυρι σα ἡ ποδες. tque hos locos attractioni repugnasse contendo, quod pronomen feminini generis est, quam ad quaestionem illustrandam nunc tranSemuS. Vidimus quam raro pronomen masculini Vel feminini generisse attractioni praebuerit. Quam ob rem exspectamus plurimos esse locOS, quibuS pronomen masculini Vel feminini generis attractionem spreVerit. Neque frustra exspectamus am accusatio pronomini rei masculini in genetivum substantivi non abiit 17 locis pronominis feminini 26 locis praeter illos quos modo commemorari numero satis multos asculini teneris tum notione personae
Min. 320 Α Deinde feminini generis cum notione personae e 794B eum notione rei Euthyphr. 15Ε Criton. 46D Charm. 175Ε
Epin. 987 A; Epist.' 333 Ε Quodsi nonnullis locis cur attractio in negatur, aliae causae proponi possunt, longe tamen plerisque nulla
35쪽
Statuendum est, genus masculinum o femininum attractioni Vehementissime obstitisse et casum quartum quasi patrium pro Viribus dolandisse. Cuius rei quae causa fuerit non apparet. Nam quas Foerster et himann attulerant causas bene redarguit Reiseri', qui demonstraVit pronomen masculinum illud quod notionem rei contineret paullulo saepius attractum esse quam id quod notionem personae exprimeret ac ne uno quidem loco attractioni subiectum esse pronomen femininum quod personam significaret. Attractioni autem obnoxiam fuisse notionem personae facile intellegi potest, ex qua causa arbitror gradatim effectum esse, ut pronomen, quandocunque masculini Vel feminini generis esset, etiamsi notionem rei exprimeret, tamen ad similitudinem ceterorum exemplorum attractionem repelleret. Quae sententia eo Veri similior fit, quod ex aetate Herodoti usque ad latonem sensim deminuitur numerus eorum O O-rum, qui pronomen masculinum Vel femininum attractum exhibent . Unum autem exstat exemplum quo accusatio qui spatium
temporis indicat in genetivum non abiit, Theaet. 158 D. Sed de hac re capite proximo disputabitur. De figura προληψεως, quae attractioni impediment bis fuisse videtur, Crat. 392 Α, Theaet. 147 B, non opus est dicam. Sed reliqui sunt 26 loci, quibus attractio non admissa non facile explicatur. Propter enuntiationem sane longiorem omitti Otuit attractio haedr 249 C sontentia rei exes Vocabulis constat). Ante nomen regens posita sunt enuntiata reli locis Alc. II. 138 B,
Theag. 128 D. hil. 35 B. Coniunctivum Vel optativum exhibent Alc. . 134 C, pol. 31m. Ol. 12 D. Thoag. 12 D. Et alterius quod dixi vel substantivi generis sunt Alc. I. 134 C. Ol. 53 Α.
Quo locos omnes, quamquam diligentissime et accuratissime inspexi, causas, cur attractio neglecta sit, omnino me latere confiteor. Ε clem etiam dissicultas Platonis commentatores et editores doctissimos VexaBse Videtur quorum non pauci his locis periclitati sunt con- Cf. p. 39.
P. 16 sq. Cf. tabulam p. 50. Ex toto numero exemplorum est masculini et seminini apud Herodotum pars M apud Thucydidem 18 sed apud la
36쪽
lecturam et Alc. I. 134 C, ubi Strurius o emendare Voluit. Apol. 31m τουτ restituit Kock collato Theaet 151 A contra Theag. 128 D. Crat. 392 emendavit Heladore, ne plura afferam. Sed tam
frequentia sunt exempla, ut cautos esse praestet. Qua clare elincet, attractionem non necessitate quadam adhibitam esse sed Voluntate scriptoris nescio quomodo pependisse. Adponam locos, ut materia adsit, si quis eorum qui haec legant maiore adiutus acumine quaestionem retractare Voluerit.
Recti Ohiman monuisse mihi videtur p. 9, inter causas tu' ctionis neglectae singularem numerum habendum esse. Cui assentire cogitur, quicumque exempla Platonica examinaverit. Reicienda igitur refutati quam Reifert p. 36 conatu est.
37쪽
Accusatio pronominis relativi dativum substantivi induit, A. in eis enuntiatis quae adminiculum quoddam, quo Prinnomen quasi nitatur, in sententia primaria habent attributivo in nere quod dicunt).1 Neutri generis. Enuntiatum rei constat duobus verbis:
Additamento adverbiali adiecto nuntiatio rel. tribus Voca-hulis continetur: Mn. 535 Coasta τοῖς r nuciore . . . . . o. λεγει ἐν---αύζουμ, Polit. 307 ἐν πασέ τε δὴ τουτοις ἐς νυν εἱα - , quattuor Vocabulis:
Hipp. II. 369 Ε ἐν τοῖς ἔπισιν, - - ἄρτι ἔλεγες. Phaed. 74 ἐν τοῖς ξυλοις καὶ οἷς νυν δἰ ἐλέγορον τοῖς Βοις; Cum infinitivo verbum iungitur: Prol. 334 ἐν τουτοις οἷς μώδει δε-ι,
Delevit olim Ast, quem Selian secutus est.
38쪽
ριε , Pol ΙΙΙ 398 D is τοῖς αὐτοῖς τυποις si ἄρτι προελορον cum notione Personae,Alc. ΙΙ. 14, δε τοιουτοις οἷς ἄρτι εἰρηκαμεν 3. Feminini generis:
Nomen ad quod pronomen ael spectat in enuntiationem rel. transpositum est:
B. Genus eorum enuntiatorum, quae nullum in sententia primaria auxilium habent, Vel Substantiom. 1. Neutri generis.
39쪽
Enuntiato rei additamentum adverbiale accedit:
40쪽
Εnuntiatio rei additamentis pronomini relativo assiectis ingetur:
Cum exempla ipsa ante oculos habeamus, pergamus indolem eorum perscrutari, id quod perpaucis Verbis perfici potest. Nam usus latonis hoc in genere attractionis plerumque concinit cum eo quem priore capite obseremimus. Primum de forma pronominis et hoc adnoto, οἷς reperiri bis et quadragies, interdecies, ala ter, fi quater, quorum exemplorum in numero ala bis apparet in eis sententiis, in quibus substantiomin enuntiatum rei translatum est omnibus additamentis spoliatum, ita ut quam incorporationem dixi efficiatur. Idem evenit etiam
Omnibus autem locis formae pronominis attractioni subiectae sunt praeter unum, ol. 96 Ε, quo Vis attractionis pronomine οἷ- potita esse Videtur. Notabilis est locus, quod sententia rei amplior est quam quae attractioni apta sit et quod hic id quod nullo alio
loco factum est pronomen οἷος casu mutato ad nomen regens accomodatum est .
Deinde generi neutri adhibita est attractio dativi 2 locis,
masculino 13, feminino . Eorum autem exemplorum, quibus m-- culinum continetur indicant 4 loci notionem personae. Numerus pluralis inVenitur quinquies et quadragies, singularis duodevicies. Confirmatur igitur quod supra p. 32 n. contra Misertum statui, esse aliquid momenti in numero. Neque minus quod capite primo de Verbis in enuntiatis reli. allatis dictum est, in hoc capite obserentur. Figura etymologica cum attractione ter sociatur Criton. 50
369 Ε ἔπεσι, - - ἔλεγες. Quae exempla monendum S Omnia pluralis numeri SSO. Semel attractionem subiit pronomen rel. cui attributiri loco adiectio et participium adiecta sunt. Locus est Criton. 50 A, ubi
Omnes editores emendant om σμα μέν, ita ut difficultas remota siti Reiciendus est locus Theaet. 193 D, qu meliores codice - ro praebent. Huic loco addit BelikerisAH qua nota editionem Stephani indient.