De loco Aeschyli in Choephoris v. 540-585. Commentatio philologica ..

11쪽

ita ut post verbum ευχομαι commate sit distinguendum; verba autem signifieant impreeor igitur a diis et a Jove, ut huic terrae pati Sque sepulcro 400 Somnium per meratum sat, ut hoc somnium per me bene Veniat evadatque. Didit igitii Orestes deos inv0ea utinam 'omnio hoc mihi lieitum esse p0rtendatur, ut patriam e Servitute, cujuSjugum διπλη τυοαννις ἰωοας - . 973 - ciVibus imposuit, in liberialem vindicem atque ab interfectoribus pro patre esti80 0enam petam, ut re8te V. 30 Seqq.:

et v. 397:

et chorus v. 1046. 1047:ηλευθέρωσα πῶσαν Ἀργείων πόλιν, δυoi δρακόντοιν υπετῶς τεμὼν κάρα. De dativis commodi γη τηδε καὶ πατρος Τάφω 0n St, quod dieam. Verbum autem ευχεσθαι precRri , preceS facere 0njungi itidem s0let quum ab aliis sive cum dativo cive cum ecusativo ive cum praep0Sitisne προς D. Rec perSonarum SiVe alii modis tum ab Aesehylo, ut mihi videtur, non nisi cum datiV perSonae, . . PerS.

non rar tamen quum alii tum Aeschylus h0 Verbo, NH0niam faede c0gitantur dii, ad qu08 aliqui precatur, Sine per80na quidem, Sed cum Sequenti accusativo cum infinitivo c0njuncto uti intur, ut V. 12 213:ευχου τὰ λοιπὰ τ0M θεοὶ τελεσφορους εὐχὰς aαγγέλλουσα, τυγχάνειν καλῶς et Sept. V. 266 ευχου τὰ κρείσσω ξυμμάχους εἶναι θεους.

12쪽

loquitur semperque l0qui Videtur Homerus n0n nisi

' De partic. δέ τοι bene exponit Hartiang. p. d. p. 369. δ' M. - Mediceus cod. optimus s. X. - . - Guel fer hyinnus A. V., quo mendosissimo codice utebatur Ald. His Aldus). Florent imas et Venetus, quorum illo utebatum Vici. - Victorius), hoc Roborisellus), s. XIV et s. XIII. - Parisienses, quorum uno utebatur urn. - Turnebus . U Aeschyli Choephorae. d. lausen. o. et Exf. 1835. y Α0schyli tragoediae. Recensuit G. Hermannus. d. II. R M. Hauptio Berol. 859.

13쪽

σπαργάνοις ὁπλίζετο Turn. Ita etiam Viet. sed ut rei pro ea beret, ut Hermannu ad hune versum adnotavit. Κlausenius coriistit O φις re ἀμα σπάργαν ἀ δ' δπra et O. Non premam neque formam μὰ quae tuidem legitur Sept. V. 654. ω πανδάκρυτον μ0ν ιδίπου γενος - , nullo autem, quantum equidem Video, ali loco, neqΠe tribachyn DP ἀμὰ, qui quidem haud raro in dialogomVenitur, quem tamen, Ubi locus corruptus emendetur op0rtet, in textum recipiendit eSSe non puto num autem ὁπλα de omnibus instrumentis, quibus cohibentur et armantur infantium membra sic apte diei possit, valde dubito Verba denique ἐς ἀμα σπάργαν δ' δαλ εο - ne de tripliei elisione verba faciam, n0n proxime adcedim ad libros, sed proeli abscedunt a libris. Bambergerus 3 deinde conjecit: ουφις πέξας aptius 1 rtasse. ἐ7ιε/eβας σπάργαν ἀμ ηυλίζετο, liren8 ουφις εμοῖσι σπαργάνοις Αρμίζετο, et alii alia Hermannus, quem fere omne restentiore Sunt Secuti, emendationem orsoniουφις εμ0ῖσι et Turnebi Victoriique σπαργάνοις πλiζετο in textum restepit scribens:

14쪽

hali ergesinit, das e die anilisthen, dea Synonyma

derselben viedei holt, o mi isSte Sehlechterding in πασα - παi in Stesthen, elelie dem nam δίκην ent8praehe, sowie πλίζει dem ρμόσαι - imo potitus os iσαι im ουφις dem δράκων entspinelu s , haud inc0mm0da esse mihi videntur. Sed Imm υφις τε παἶς ως, quam particulam τε insolite positam defendere conatur, ulterum Secutus conjiciat, artiungius cogitur, ut praeceden participium ἐκλιπὼν in verbum nitum ἐξόλειπε permutet quae mutatio necessaria non est, Si Scribimus: si τις γε παις ς σπαργὰνοις πλίζετο. Addita autem particula γε SubStantivum ουφις, I10 n0n sine usta causa prim l000 Seeundi ver8HS 0ritum St, apte premitur. Τ' Sed ut in versu sequente codice praebent μασθος, ita V. 531 μαζον et V 89 μαστον et v. 31 et 0str l0e Bl0mseldus ellioque aliisque probantibus bene restituit μαστόν Aptissime autem dicitur

αστον ἀμφεχασκεν - Verba enim, tuae obortellus tradidit μασθον ἀμφέσχη nequaquam sim reSpicienda de insante laetante, quod maternae mammae papillam X omni parte labri circumfusam exsugit. Omissum deinde articulum, quem Verbi ἐμὸν θρεπτηριον additum XSpectaveris, monet lauSenius laudans Bernhard Synt. p. 16. Ceterum θρεπτηριον, quod V 6 πλόκαμον γνάχω θρεπτη-

nutrivit . Libri deinde praebent θρόμβω δε. Sed quum Verba εμιξεν φίλον γάλα θρόμβω αῖματος 80mnii, ut ita

dicam, m0mentum Sunt, bene Hennannu et emendasSemihi videtur librorum deinde seripturam μφιι αρβίτω ὁ '

15쪽

M. ἀμφιταρβίτω δ' G. Ald. et ἀμμφιταρβίτο ὁ ' 0b corrigens e0njeeit Bl0msieldus, quem 'Vellauerus et Bambergerus sunt secuti, η δ' ἀμφιταρβεῖ, se formid0l08I180 - , quod a Meetivum apud Aeschylum non inVenitur OrSODUS, quem secuti sunt Hermannus, Dind0rsius ii), ellius aliique, emendavit ἀμφὶ τάρβει, , prae pavore , ut V. 35 περὶ φόβω, prae timore , Pers. V. 696 περ τάρβει 'i'); eodem

ίνθρώπων ἀφρόν, et g. v. 541 et . 587 χαρKς υπό. Verba autem ρ δ' ἀμφὶ τάρβει αδ επωμωξεν πάθει respieiunt ad verba V. 535 ὴ δ' ξ πνου ἐκλαγγενεπτοη ἐνη. AccuSativo deinde νὶν pro quo M. νυν praebet, a Viet0rio restituto careri non poteSt; - κΠαγλον ἐρας similiter dietium est, ut Ag. V. 62. Clytaemnestra εκπαγλον κακὸν diei et γυναικα ἄρσενος δίχα σθαι ὁμοις ερζμον. Hujus autem Versus Verbi Scholiaste adnotaVit: ωσπερ

βια υς, in βιαiως θρεφεν Scholiastae Verba δ αιματος respistere ad βιαίως adnotavit; sed ad quae seli0liastae verba δε αυτην θρόφα τω δίω γάλακτι respiciant quidque signifident, me n0 intelligere pr0fiteor imo potitus seli0liastae pergendum fuisse judico: δε αυτην δι αῖ α rou

θανεiis. Nam tertium comparationis, quod dicunt, est τοαθέα, SenSu autem hic mater mea, ut Sanguine nutrivit UD Aeschyli Iom. I. IL III. G. indor Ox. 185 et Aeschyli

tragoediae reo. . indoi f. d. V. Lips. 1865. Α'h et Matthiae. v. gr. 397. d. 2.

16쪽

draconem, ita Sanguine m0riatur portet, Q. e. matri morte violenta m0riendum est, n011 ei lidebit 0rb naturae debitum reddere. Verbum deinde ἐκδρακοντωθεὶς bene explicat lausenius: in draconi parte Suededens. Prae-p0siti0ne is declaratur transitus a m0ribus filii in m0resser08. Ita ἐξηνδρωμενος Eur. Suppl. V. 703, ταυρουμενος

autem Scriptura κτείνω, pro qua κτενῶ eripSerunt Turne-bus et Viet0rius, nostrae aetatis virorum doetorum Har-tungus, ellius, indorsius nequaquam rededendum 8Semihi videtur. Nam praesens pro futuro p08itum, 110 a Graecis iusurpari 80let in enuntiationibus,milibus qui Summam animi fiduciam prae se seri δ'), si ullo, 0 loe0 apti88imum est. Oresti enim, quamvis Ap0llinis maxime jussu matris interficiendae e0nsilium inierit, tamen hoc

consilium nequaquam est firmi88imum at ille certissimum. Quare in initi tragoediae n0Strae Sese matrem SSe Oedi-surum plane dicentem ac perte loquentem non audimus;

imo ero e ip80, qu0d 0rmenta ac Supplicia, quae Ap0ll0 deus ei minetur nisi fastinus fecerit - . 276 - 297 , diligentissime ac disertissime enumerat, animum 1 0rtem non gerentem, Sed Simulantem Sese praebet re8tes, qui, si ullo modo fieri p0ssit, malit, ut liber sit ab inaudit , saetn0re. Ad quem demissum animum Spectant qu0 ille, quaecunque Verb0rum in priore commi parte ille saeit, qui biis auditis h0rus V. 414:

και τότε με δυσελπις, -- inquit σπλάγχνα δέ μοι κελαινoslαι προς Πος κλυου Gα.

δ' cf. Rost. gr. gr. p. 584 adn. . - Scheuertein Synt. gr. p. 340 exempla autem hujus praesentis pro futuro positi congessit Wellauer ad Ag 126 1, quibus lausen addit rom. 17 l.

17쪽

Ad rmum autem matris interficiendae e0nsilium Orestes inditatur quum Eleetrae verbi - . 429 Seqq. - , quibus, qu0 0d mater in sepeliend patre planetum prohibuerit, enarrat, tum chori V. 439 qq. - , quibu8, quam turpiter occisi Agamemnoni c0rpus dissectum sit tractatum, monet, tum iterum lectrM - . 444 Sqq. , quibus, quae indigna passa quibusque injuriis Meta sit ip8a, exponit. Quibus auditis Orestes animo rmatus ameloquitur consilium quum in posteriore commi parte et matrem pr0 patre turpiter tractat poenam esse daturam dicens v. 435: πατρος δ' ἀτωωοιν ρα τίσει et patrem V 456: σε τοι λεγω, ξυγγεν0υ, πάτερ, φὼ0ις justitiamque deorum . 46l: Ἀρης ρει ξυμβαλεi, Λίκα Λίκα - , ut auxilium erant, invocans, tum in VerbiS, quae commum Sequuntur, V. 489 497:

ηιμι δίκην αλλε si μ α ρον φίλοις et denique h0ri verbis V. 12 qq.: τα δ' ἰλr, Ἀπειδὴ δρῆν κατώρθωσαι φρενί, ερδοις αν ὁ δαίμονος Πειρώμενος reSp0nden grave illud v. 14:

ἔσται.

Non satis Accedit Clytaemnestrae omnium a choro restinareatum, qu0d faustum ibi a diis aedis perpetrandae 0me datum Orestes interpretatur. Jam matris oecidendae consilium ei 0 est firmum, sed firmissimum atque certissimum jam dicit neque πατρῖς ἀτίμωσιν τίσει neque ξυγγενου, πάτερ, φίλοις neque εσται, Sed - κτενῶ - , im p0tius κτείνω Firmissimum igitur atque certissimum

18쪽

matris intersciendae c0nsilitum, quam is ceperit, tamen Orestes re e deducta, ut sustinus perseere, edidere matrem debeat, quum matrem eXSerta mamma, cujus laete quondam

infantem nutrivisset, filii miserie0rdiam supplici oee et gestu impl0rantem V 896 Sqq.:

ἐπισχες, - αἶ, τόνδε δ' αἶδεσαι, τεκνον,

audiat Videatque graviter m0tus e0nsiliique dubius v. 899: IIυλάδη, τι δράσω /ιηli αιδεσθῶ κτανεi, a consili su discessurus est et cunctatur paullisper; Sed modo paullisper ' nam a Pylade monitus, ut omni modo sibi perseiendum sit facinus, statim iterum abjecta animi miseric0rdia V. 904 qq.:

Ceterum Sophoclea El. v. 10 sqq. Munder. Chry80themis, quae eadem a Clytaemnestra matre nocturnis formidinibus perterrita, ut infelirum iras inseriis afferendis placaret, est missa, Clytaemnestrae 80mnium aliter narrat Sie: matrem S0mniasse, Agamemnonem ab inseris in vitam reVerSum comprehendisse Sceptrum antea a se ips0, illis autem temp0ribus ab Aegisti, aestatum atque in s leum infixisse ex eo autem pr0siluisse Vigen germen, qu0 0ta Mycenarum terra obumbraretur. Quo in S0ph0elis l0eo Neuius in memoriam revocat Astyagi 80mnium, qu0d narratur ab Herodoto I. 108 ἐδόκεε Ἀστυάγει Ἀκ των

20쪽

εν olεῖν, τους δὲ μ τι δρῶν rem aliter sese habere, ne lausenium quidem effugit, in c0mmentario explicantem sedi ea nobis, in quanam re te vel agendo vel eti0nibus abstinendo adjuvare possimu8μ, quem Sensum in verbis a lauseni in textum receptis equidem inVenire non p08Sum. Nam si ad ξ ros intelligi deberet συ μεν, deberent eqlli Verba, quae verbo nito, n0naedusativo eum insititivo ad partieipium λίγων respicienteposita ad verba συ μὲν ἐξηγου respiciant, Vel 0tius, quae his verbis opponantur, sive ἐγὼ ὁ ε ξηγὴ σομαι Sive φίλοι δὲ ἐξηγησονται sive alia similia. Haud ei an eadem causa silerit Stanteio, orsona Sehuelgio Bl0mseld aliisque, qu0rum editi ine praest mihi non sunt, cur Scripserint: fἄλλα δ' ἐξηγο φίλοις,

At non 80lum parum apte ch0rus diei τους δε η τι δρria λίγων et 0n solium in eo versu, Π 0rati0nem Si iam incipit Orestes, et ὁ μὲν τε ζειν σω ita dictum e8t, ut n0n 08sit satis defendi anae0luthiae excusatione

- ut recte monet Hermannus , Sed etiam Verba ους ἐν τι ποιεiν, τους δε η τι sua λίγων cum praecedentibus nequaquam Sali 00ngruunt. Im potius, si ullum quid verbis ταλλα δ' ἐξηγου φίλοις, quo magi eXplicentur, additur, addendum est h0 in intei rogatione positum, Si Veλθων, τίνες μεν οιῶ si ι, τίνες δε η τι δρῶσι, SiVeλθων, τί ι μεν ποιῶσι ' τί ι δε η δρῶσι sive similia. Quod intelligentes viri d0eti et lausenius in commentario scripsit: dica nobis, in quanam re te vel agendo Vel ab aeti0nibus abstinendo adjuvare possimus et Hartu gusin commentario explicavit: Orestes Sol Sagen, a manthun und lasse s ille idemque vertit: Wer etWa thun