De loco Aeschyli in Choephoris v. 540-585. Commentatio philologica ..

발행: 1868년

분량: 38페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

idemque defendit hane versim distributi0nem, qu0d plerumque l0ngiore histrionum rati0nes duobus minimum chori versibus interpellantur , 000 illo laudat in Ag. v. 132l. Quam hujus l0e emendati0nem Keilius item secutus

adnotarit: ,haec brevit 18 et obscurius diei sunt, Sed illi istrantur sequentibus. Pron0mine την σε leetra ignificatur, prius του ad Orestem et Pyladem, alterum τους ad horum potissimum reserendum videtur Maseulino utitur, quum in universum loquatur , Vel 0tius την δε μεν- ους δε - τους δε respiciunt ad φίλοις Sane hieloeus illustratur sequentibus: nam respiciunt ad τήνδε μεν στείχειν σω, v. 579 580:

νυν ουν υ μὲν φυλασσε τἀν οἴκω καλῶς,

ὁπως ν ἀρτίκολλα συμβαίνη τάδε - , ad prius τους δε ea, quae leguntur . 560-578 et ad alterum τους δε V. 581 582:

Ad cinios adn0tavit scholiastes συντομος, quod adjectivum ipsum legitur Pers. V. 698: η τι μακιστῆρα μsθον, ἀλλα συντομον λόγων.

22쪽

Adjeetivo i ιον augustam Agamemnoni digilitatem, quae augeat atroditatem caedis, Significari, bene m0net lausentius colligens Eum v. 625:

...... ανδρα γενναio ....

διορδότοις σκῆπτροισι τιμαλφουμενον. τιμαὶ autem Homeric0rum βασHηων, ἀνάκτων sunt quum alia γερατα tum pli ire et electiore praedae partes, ut Il. IX. V. 328 sqq. Achilles: δώδεκα - inquit - όλεις ἀλάπαξ' ἀνθρώ)ιων Τάων ε πασεων κει/ιὴλια πολλὰ και σθλὰ εξελόμην, καὶ πάντα φερων ' γαμωνονι δόσκον ἈτρείδRI, quippe qui it ναξ νδρῶν, i. e. Summam imperii tenens;

et de Ulixe dieitur Od. X, 38 qq.:

πολλὰ μὲν εὐχροίης ἄγεται κειμηλια καλά

' Qua do re exponit ROSt. r. r. s. 728.

23쪽

τες ita nune ὁλω θανόντες et ληφθῶσιν ἐν ταίτω βρόχ' aptissime diei. Quare nolim pr0bare aut indorsum con j iungentem δόλω σε και ἐν σαυτῶ βρόχω ληφθῶσιν aut Hermannum c0njungentem δόλω δὲ - pro ε - και ληφθῶσιν, εν σαυτῶ sis bis θανόντες HermanBUS autem, qui antea verba τε καὶ Servata explicavit ea ratione, de

qua dixit ad Ag. v. 97 - monui jam in priore Nubium editione ad v. 18 et ad Vigerum . t copulam participi0, qua8 id verbum rectum 8Set, 8Se subjectum intelligens deinde hie rem aliter sese habere in textum δόλι , δε καὶ recepit. At δὲ n0stro l0e parum apte diei mihi videtur. Quare aut cum Hariungo δόλοιοι aut 0tiu8,

id qu0 Bambergem quoque neceSSarium Videtur, quo fortius alterum δόλω efferatur , cum auWi δόλω γε cribendum est. Ceterum ellius suspicatur λη θίνzες - θάνωσιν. Et profecto haec unt a Verba, quae XSpectantur ut 0tius: δολω γε και θάνωσι εν ταὐτω βρόχω

Sed haud sui an propter verb0rum similitudinem - δόλωκtείναντες - 'όλω θανόντες - Verbum nitum cum participi et vice versa sive ab Aeschyl ipso sive ab ali0 quodam Sit 0mmutatum Seholiastes deinde ad ἡ και Λοξίας κτλ. adnotaVit: τ εξῆς, φημισε το Πρίν, quem Secutus obortellus post ἀψευδὴς 0mmate distinxit Atrecte monet Hermannus: 00haerent hae μάντις φευὁης. πρίν, priu VeraX, itaque nunc quoque , et lauSeniu8:,,τὰ πρίν fiduciam in re positam, quia adhuc talem, qualis 0ptatur, eSe Stenderit, Vide g. v. 1558 το πρόσθενευ φρονῶν μοί. Suppl. V. 1017 ἴχνος To πρόσθεν υδιαστρέφω φρενός. Soph. O. T. V. 652: ον ἴτε πριν

24쪽

salla haud ante repertus. s De veraei Ap0lline l0e0s in Theol. Aeseli. p. 118 allat08, inprimis r. 266, r. 184,

L0xiam autem Apollinem in ii 80lumin0do rebus appellari, quae ad racula et Vaticinatione pertineant, hancque artem nomine respici probabile e8se neque h0 voeabulum λοξός, ed a vetusta V0ci λέγειν forma D0rica vel Ph0elea esse derivandum, monet. lausen ad Ag V. 998si). Sed non solum apud tragic08, sed etiam apud H0merum quum ceteri dii tum Ap0li saepissime appellatur ανα η)riusque Soror Ἀρτεμις Similiter δεσποινα, . . Soph. l. v. 13. Ceterum n0 80lum Aeschyleus, sed etiam Sophocleus Orestes sese d0lo vindictam sumere ab Ap0lline esse jussum pr0fitetur l. V. 35 sqq.: χρ μοι τοιαυθ' ὁ Φοῖβος, ῶν πευσε τάχα

ασκευον αυτὸν σπίδων τε και στραetos

δόλοισι κλέψαι χειρὸς ενδίκους σφαγάς. Ad εἰκὼς eholiastes adnotavit: οἶμι ἀντὶ του ἐοικώς -; sed dramaticos sere semper dicere εικὼς et ἐκ ναι monet Κrliger. r. r. H. g 39, . . . recte autem adn0tavit et ad παντελῆ - τελείαν et ad σάγην - πανοπλίαν ἐτελείαν περιβολην ἐχων ἐνου. lausenius, qui in commentari de vocabulo σάγγη fusius exponit, pergit Η00

yy Editi altera, quam curavit Enger. V. 1033. '' . . Soph. l. v. 22. 32. 1357. d. und. - Theocrit. XVII, 70. idem Apollo et I 128. an vide etiam Ameis ad inom.

Od. VI, 149.

25쪽

n0str loe et v. 32 V. 675. . de armatura peregrina-t0ris, qua rnatu d0mum intraturus erat Orestes, ut ea elueretur contra impetum forte blatum se et . d. q. L. P. r. σαγη apud Gramm. et LeXX. Secundum read.

V. 31 dosi ξενος proprie, ut ait 0ssu libro III, g 60:

ε της κατὰ τον πόλεμον Πιμιξίας την γνῶσιν πεποιημένος , velut Glaucus et Di0medes apud ΙΙ0merum qu0didem d0eent Suidas et Eustathius aliique ab Alberti allati ad Hesych. 0l. I, p. 1025. Sed idem n0men apud tragicos latius patet, ut sit omnino μος, velut hi et'Eur. Med. v. 688 et Soph. l. v. 46 - , et ad Aesch. g. V. 12. lau8enius β): ,δορυξενοι, o εκ πολέμου ἐνοιγεγονὁτες τισί. USt. l. VI, p. 405, 33. l. Itaque omnino

'' σάγην Hauptius in ed. altera Herm. a. 1859 recepit nihilominus d. 0d. n. 1860 et indors stereotypa quinta a. 1865 praebent σαγήν. vide Ossbachum et estphalum, doctr. metr P. III. p. 189 sqq. cf. Hom. Il. VI, 119-237. '' edit all. quam cur Enger. V. 847.

26쪽

hospites antiditia uncti, quia firmum esse s0da litium in

bell0 ortum. Ceterum recte monet ei lius, adjeetivum δορυξενος habere sinistram ambiguitatem. Praebent deinde φωνην σομεν urn. Viet , reliqui φωνην οἴσομεν artificiose h0 esse interpretatum Martin. ut Orestes e et Pyladem dieat linguam Parnasiam tamquam vestem inducere et geStare Velle, neque locum Herod0t IV, 106 ab eodem collatum huc pertinere recte judicaverunt Bamber-geIIIS, artungu aliique neque φωνην οἴσομεν defendi potest verbis infra Sequentibus V. 581 γλῶσσαν ευφημον φερειν, id quod lausenius c0natur, quoniam aliud est φωνην φερειν, aliud γλῶσσαν φερειν. Quare HermanDUS, Dind0rsus aliique Summo jure σομεν in teXtum receperuut Scripturam autem traditam Παρν)ησσίδα tutatur Her- mannus Παρνησίδα ηδ a 0r80D0 datam in textum receperim quum alii tum ind0rsus, qui idem Eum V. 11, ut Hermannus II αρνησσos, Scribit Παρνησου adnotanS ,,nomen hoc ejusque derivata in austis quae supersint tragie0rum exempli m0d Παρνησος modo Παρνασος scribi: quae librariorum, non poetarum incon8tantia esse Videatur. Se8e

etsi 0ni eam 1 rmam rationibus quibusdam defendi p0sse intelligat, tragico tamen ut in alii vocabulis multis, ita in hoc quoque Doricam formam praetulisse judicare. Quae Bl0mseldi qu0que est sententia Scribentis, ut um. l. l. Παρνασos, ita noStro l0co Παρνασίδα, quia quum Παρνάσιος dixerint Attici de m0nte hoci0, Παρν σιος vero de Parnethe, monte Attico, io etiam Παρνασις e0S dixisse probabile sit, quum Sermo esset de ParnaS0. On- ferri jubet Elmsi ad Arist0ph. Acharn. 348 AEuhnken ad

yy cf. Erlardi ad Soph. Ant. 1130 et Boeah ad Pind. Pyth. VIII init.

27쪽

Tim Lex. p. 209 ut ad locum n0strum adnotavit Bambergerus. Quae quum ita Sint hic quoque cum Blom-held Παρνασί δα scribam Xenoph0n Anab III, 1, 26:,, πολλωνίδης τις λὶν, βοιωτιάζων γη φων Virum quendam, qui linguae lapsu re vera lutitur dialeel B0e0tica, n0bis profert recte autem ellius et artungus monent, reStem, quamVi Sese Surum esse eoli ea dia-leet hie 0lliceatur, tamen p0stea uti Attica dialect0, ut in Euripidis h0en. horum Graeea lingua utentem prosteri, sese uti Phoenicia lingua, pr0pterea quod, ut addit Keilius, dialeet0rium imitatio abhorretis othurni gravitate, non a socci levitate. Si hi qu0que lex illa in epist0laad Pisones V. 9 sqq. poetis ab H0rati data: Versibus exponi tragicis re comica non vult Indignatur item privati ac pr0pe O DODignis carminibus narrari c0ena Thyestae violata n0n est. De particularum deinde και η signis cati0ne sae s exponit Hermannus ad Vigerum adn. 331 et Dindorsus duce Bl0mseld0, qui sese nusquam a particula cum optati V 00nStructas videre profitetur, im8l ad Eurip. Med. 380, alchen ad Herod. p. 91, Marklaud. ad Suppl. p. 29, . conferri jubet, eademque de re X- ponit ruger. r. r. I 54, 1, 1. Alia Significati0ne jam ,hjamjam hae particulae usurpantur Xenoph. Anab Ι 10, 10 ἐν δε αὐτα ἐβουλείοντο, καὶ ὁ βασιλευς κατεστησεν, eadem, de qua underus disseruit ad 0ph. El. V. 10. Seribendum autem esse φαιδρῶ φρενὶ ἐξαιτ' cum Turn. Viet. - φαιδρῶ - φαιδρω Ald φαιδρους Rob. λέξαιτ' M. G. Ald. 0b. - 0net locus simili Ag. v. 20 qq.:

φαιδροῖσι και νυν- Sic Dind. alii τοισίδ' - μμασι

δεξασθε κόσμω βασιλε πολλῶ χρόνω.

28쪽

Verbum δαιμονα, ut Sept. 1001 ἰω δαιμονῶντες εν τα, verbo τετέρακται bene explicat scholiastes neque minus recte ad . 567 adn0tavit: κι ν η δεξιωθ'ῶμεν, μεν0s μεν

νον, c0njectari, c0njectata a 8Sequi aliquid, qui accusativus addi s0let, ut v 976: ὰς ἐπεικάσαι πάθλ;

πάρεστιν.

et Suppl. v. 244, 245:

και τἄλλα πόλλ' ἐπεικάσαι δίκαιον ην,ει μη Παρ0ντι φθόγγος ην ὁ σημανῶν et 0ph. l. v. 647 sqq. sed . und.): H. ξέναι γυναiκες. πῶς αν ειδείην σαφῶς, εἰ του τυράννου δώματ' Αἰγίσθου τάδε:X. τάδ' εστίν, ω ἐν αυτος κασας καλῶς. II. η και δάμαρτα τηνδ' Πεικάζειν κυρῶ κείνους Similiter προρεικάζειν 00mparare aliquem cum aliqu00, et sine accusativo et sine dativo rei comparatae Ag. V.

ubi et aestusativus υδίνα sive ουδεν et dativus An intelligendu est. Scripturam libris praebitam δόμοις παραστελχοντα - libri παραστίχοντα, corr. Victorius, emendanSseripsit Boiss0nadus δόμους παραστείχοντα, id quod Her- mannus et Dind0rsus ' summo jure in textium receperunt. Verborum enim cum praepositione παρὰ c0mp08it0rum nulla nisi quae vim movendi non habent qualia Sunt

29쪽

παρεῖναί τινι, παρίστασθαι, παραγίγνεGθαι, παρακαθε-

σθαι et alia - dativo conjungi solent '), accusativo autem quaedunque Vim movendi habent qualia sunt

παραπλεῆν τι, παρέρχεσθαι, παριόναι δ'). Jonicam autem

Praebent deinde ἀπείργεται 1. Rob. ἀπείργεται It ἀπείργετε Ald Turn. Viet. hane 1 rmam Dind0rsus et ei lius, cujus versus collatus 5 lucem n0 affert, illam Hermannus in textum receperunt. Reliqui Aeschyli locis, quibus hoc verbum legitur, V. 293: βωμῶν τ' ἀπείργειν et Sept. V. 471: πόλεως ἀπείργειν τῆςδευοίλιον ζυγόν , constat Orma activa. At haud ei an medim nostro1000 aceipiendum it eo sensu, de quo exponit riiger, gr. pr. 52, 11. Neque Di 0rsi 0njectura ἔκδημος περῶν βη pr librorum scriptura ἔνδημος παρὼν neceSSaria mihi videtur Sensus autem torum verb0rum hic est:

δ' defensa in ed. stereot Lips. V. praef. . XCVI.

30쪽

ἡNullam, inquit Viator, Video causam, cur SuppleX, Si Aegisthus in aedibiis versatili , a domo arceatur; in peregre abeSSet, SSet cauSa, cur Vena in aede n0n intromitteretur; iam tyrannus, quo metu poenae S0lVendae sit Metus, vetuit, ne anil0re advena a Se pSO 0n rec0gnito in aedes intr0mitterent. Ut verborum i doip8 indicat, εἴπερ id εν ενδημος παοὰν quaSi corrigunt Verba, Hae praecedunt, Sia e addunt causam, cur Supplex

nulla conditione aedibus exeludi debeat. Verbis autemni intiandi, petendi, 08tulandi, aecipiendi participia ἐλθων, ιῶν, 0λων Verbis lite deferendi, admovendi, rem0Vendi participia γων, φόρων verbisque videndi, audiendi, c0mperiendi participia παρὼν, αραγενόμενος a Graecis addi Solere, re nota est βδ). Libri deinde βαλον M. uio, G.

βατὴρ - σημαίνει δε καὶ τον της θυρας Ουδον, ν

βαλον ερκειον πυλῶν G. Ald Turn. ρκίον R0b et litteram e ει factam M. v. 652 autem mnes libri in verbis θυρας ρκείας c0nsentiunt. Quare, ut v 652 ἡρας ρκείας, ita n08tro quoque loco cum Stanteio εὐκείων at λῶν et V. 651 cum urnei, ἐφ ρκείους πίλας scribendum est δε); ἀμείβειν βαλον autem dicitur, ut PerS. V. 69:

βασίλειος στρατὸς

SEARCH

MENU NAVIGATION