장음표시 사용
171쪽
6s facere exi times, qui harum propositionum censim ram non recipiunt, alii su item susque deque habent φa sintentiis suis modo damnatis generatim tantum reis cederestatuerunt, quantum rigor Censurae invitos εο- sit, multum est si non in terminis tradant. En manifesta pro hoe verissimo testimonio exempla in ' sequentibus. l. M E quispiam posthac, quod nonnullis in pagis & urbi-m bus factum queruntur haud pauci , turbam Promi- scuam non gravibus de causis fraudet etiam Communione Paschali , in Pentecosten aut ultra procrastinet pro crbitrio suo, ac si essit Praecepti Ecclesiastici Dominus, nullo sup rioruin iaculorum exemplo.
REsPONSIO.C Ic Ergo excidere potuerunt tot exempla suino periorum saeculorum , quibus fatEris in Thesi maiori de poenitentia per plures annos dilatam fuisse Absolutionem Communionemque ' sic tui oblitus es tuorumque tot casti lini differendae absolutionis, qui stupra fuere exhibiti φ an non ex iis manifesia sequitur quandoque ultra Pentecoclen disserendam esse nonnullis Communionem gConsidera dumtaxat casum VII. VIII. & XIII. et
quid si sint ex iis qui es se omissuros dicuηt, satis
tamen noscuntur non om Furi φ forte ex iis qui con-- suetudine peccandi irretiti nulla a huc forti ct firmata voluntate in contrarium muniti videantur Z Quid si nequaquam videatur habεre amorem Dei bene
volum saltem assectu super omnia i res ipsis enim Con-
172쪽
patribus huius Epistolae ) restibis non adeo obr a essamorosi illa panitentiain dii 'ositio. Quid si Domi
nica in albis benigne remissus Zc iussus redire post octo dies , tantum redeat diebus Pentecostes nihilo melior, nec poenitentia imposita perstinctus' quid si redeat singulis septimanis sed quotidie in peius φ credisne in turba promiscua hoc accid re non posse φQutam vehementer hare Epistolae Pastoralis praecepta olent propositionem damnatam 3 s. inter ss. ejusque ossicinam : pracepto Communionis annua satis it per sacrilegam Corporis Domini manducationem. Quam bene respondet testimonio
CAnh periculosam hane novitatem ex hac Dioecesi nostra Meliminatam volumus. Nulli Sacra tum MenSa arceantur,inis quos noverimus esse indignos, atque ita vitiis inveteratos , ut nuntium iis remittere recusent, aut 'perquam veri simile sit numquam remissuros, quod in promiscua plebis Christianae turba confidimus non habere locum
' . RESPONSIO.T Am exclama Eximie Domine : Quis sum s talia δ sipio φ Nemph ex communi Camistarum sententia Suarer de Sacramento poenit. disp. 32. Secti Mquaerit : quomodo deseat Consessor certus sieri dedit positione paenitentis' & respondet post varia: ex
173쪽
quia alias se exponeret periculo errandi, O sine
suscienti cognitione operaretur. Verum Casuintis omnibus benignior tua Epistola Pastoralis pro inaudito poenitentium levamine decernit , ut absolvantur extra necessitatem, i. etiam ij , quos nequidem probabiliter justeat Confessarius esse fusticienter dispositos , modo non noverit esse in . dignos. a. etiam in vitiis inveterati , modo iis nuntium remittere non recusent, sive dicis causa, sivo At conscientia turbas sedent , sive ex timore Gehennae vel desiderio hominibus placendi, vel captandi pistati, famam, sive aliis moliri s non melioribus. 3. et am tales in vitiis inveterati , de quibus etsi iam eis nuntium non remittant, tamen non est perquam verisimile numquam remissuros. Quod in promise a plebis Christianae turba, ait Epistola, confidimus non habere locum. Cui umquam Confessario, vel de. maxim. obdurato & consuetudinario poterit esse perquam verisimile, quod vitiis numquam nuntium remittet φ quo casu ergo illi licebit umquam absolutionem differre ' casum illum fatetur candide Epistola Pastoralis, in promiscua plebis Christiana turba con dimus non habere locum. Jam ergb Amplissime Domine honorem redde, quem ibstulisti quam pluribus dum scri
psisti: sa) ιaxigimus quisque Capusarum admittit
non paucos dari casus, quibu3 neganda vel differendi
fit absolutio. Qui ergo feri posse dicas, ut tot sin Confusuru proniscue quibu ibet audiendia expuelli,
174쪽
, uagistratum , Ossicia Consiliariorum , Advὰ-e catorum , Procuratorum , Militum, Mercato-i rho, Opificum recte exerceri posse .... quamob-i rem magno numero, sed neminem iuxta Epis. totam Pastoralem J inveniet Consessarius inter eos , i qui talia exercent,eomu in vitam fere in peccariai mortalibus duxi sse , qui quidem absolut ionu capaces
existimari non debent, nisi diligent a prim accedat, i qua simul ct ab inνolucris hujusimodi liberentur, Oi fortiores contra peccatum reddantur. Quod si Confessariin postuerit majorem industriam in iis examinandis, . non dubium est, quin plures deprehendet, qui numquam ut vρrtu ) Sa ramento paenitantia peccatai sua expiarint. Similiter Salesius i. parte introd. cap. 6. Accidit ut ordinaria Confestiones illorum, qui vitam pirant communem oe vulgarem hoc est sicut vivit
promistua plebis Christianae turba ) magnis si
Dant defectibus: Nam aut praeparatio nulla Haemi ritur , aut valde exigua O Contritio necessaria deest. Et adhuc casum disserendae absolutionis in Paschate non habere locum in promiscua plebis: Christianae turba censent Vestra monita pastoraria, quae ad s. Caroli ct salesii doctrinam gloria mini vos ongere φ sed efflixistis indubio.
175쪽
Meritb insuper inculcatur, quod de Indulgenitis Synodus Cameracensis decernit his verbis Praecipit etiam Vnodus ut Parochi populum suum diligenter admoneant , ne circumforaneis quibus ana, aue etiam in restis libellis temere fidem adhibeant, qui ex epibus, panis Osuperstitiosis causis exorbitantes indulgentias pollicentur, cum rudulgentiae non nis ex ρiti ct rationabilibus causis concedi debeant. Vide etiam, si libet , tuas notas ad hanc inter 6s. licet Sacrament aliter absolvere dimidiate tantum confessos ratione magni concursus paenitentiam, qualis V. G. pο-nst contingere in die magna alicujus Festiνitatis ancandulgentia.
Im pietatem in mortuos nemo allatret, vellicet nemo sed concordibus studiis alant omnes, & foveant. Fru quin qui ex antiqua hac in pios Manes misericordia iam a priscis temporibus usitata redundat in vivos, sepe pro
Concione commemorent. Quae poena immemores m
neat post hanc vitam edoceant , ut similiter ipsi in Purgator ij flammis destituendi sint, qui nullos jam precibus suis, aut aliis rectὸ factis sublevant. Ab hac Regia Antiquitatis via ne quis desciscat, atque avia & devia cum periculo a racipvij consectetur. RESPONSIO.
V Ide ad hae responsium supra ad praefationem Epistolae.
176쪽
De Concordia Cleri ct Regularium postrem δReligiosas Familias arcto cum Clero amici
tiae vinculo conjunctas cupimus. Quisquis hanc cum illis committere studet, tamquam sator discordi rum & certa' author ruinae ex exercita Domini, Christiquo castris pellendus est. Omnes eidem militiae nomen dedi mus , eamdem oriries causam agimus, sub eodem Duceatque Imperatore Christo Iesu omnes oppugnare jub mur sub iisdem auspiciis tartareas potestate et & quisquam inter nos erit qui sacros commilitones ad intestina bella mutuamque internecionem concitet 3 Qui invidiae atque odiu stimulis actus, imminencis hostis immemor, frater nam aciem delendam atque extirpandam poscat ξ Absit a nobis is furor.
RESPONSIO. Uam vero non absit, supra. in praeloquio
satis demon stratum est , tum ex p ublica tua professione , qua vexillum extollendo exclam bas : Nora bella elegit Deus S dc quidem affectans Pugnare duobus: tum ex iniquis & clanculariis fratrum . tuorum accusationibus , tum deniqueeη variis machinationibus adversus etiam Regulares V. G. Praenionstratenses aliosque tuis sensi non satis applaudentes. Eligiosi Clerum suscipiant atque habeant in honore , illius audioritatem ne minuant, ne detrahunt dignitati. Gerus vicissia1 Rebetio las tamquam manum subsidiariam
177쪽
ad bellanda bella Domini divino consilio submissam ne de .piciat, ne fastidiat, ne superbE conculcet; sed junctis, ut
decet, dexteris atque animis, foveat, animet, a m-
plectasur. Ne in mutuis subinde vitiis velut ungues in ut c cibus haereant, ne clam propalent, quodque omnium est pessimum, pro corona publicent, certi semper aliquid decedere populi erga statum Ecclesiasticum atque ordinem
Sacerdotalem reverentiae ex hac mutuorum vitioium commemoratione. Omnes sumus ejusdem corporis membra;
quidquid uni detraxeris, in te quoque redundat. Constantinus Magnus Christianae Religionis Vindex egregius, S cerdotum flagitia detegi tam ferebat indignὁ , ut Regiam chlamidem injecturum se diceret, si quem deprobenderet in flagranti delicto: &hae nostra aetate occultum Sacerdotis lapsum Sacerdos prodet & in ore i opuli dabit Omilis Sacrorum atque ordinis Majestas brevi pedibus conteretur, si multos corripiat haec insania, si maledicendi libido gracsetur ulterius. Per Iesu Chrisum obtestamur omnes ta singulos, odia ista cessent in manifestam animarum perniciem gliscentia. Mutua privilegia aut immunitates Pontificum favore concessas quandoquidem hic CepE maximus est odiorum fomes) ne violent. Pr scriptos officii limites certosque fines ne transgrediantur, sed inita sabili conco
dia Sc vinculis, si fieri posset adamantinis firmata, asaxunusquisque quod suum cst.
REsPONSIO On satis est, Vir Amplissime , discordiam Cleri de Regularium verbis prostribere, dum
foves opere. Hoc demonstrant de ea, quae mox
dicta sum , & tota penE haec Epistola Pastoralis , per quam cum Jesultis conspirasti in Sacerdotum secularium, quos Epistola severistas vocat , niserrimas ci iniquissimas accusationes, scilicet ad
178쪽
nabilienssans concordiam inter Clerum & r egu- 'iares. Praeterea a taculo non prodiit Libellus tam factus ad incendendam augendamque hanc discordiam , quam Flandricus ille , cui tituli
speciosius: den religiensen taet perdedight , hoc est, flaim religiosius defensus. Hunc author quidem erubuit suo nomine signare , sed non erubuit euia idem suo nomine M approbatione i8. Maij acyet. illustrem reddere P. Harnaeus, tuus ille 42. accosationum Conpater, tuus tam amicus , ut nihil
simile auderet , sicut nemo non credit,si vel su picaretur Amplitudini vestrae ingratum futurum; ct tamen Libellus 4lle atrociter ex seopo praecipuo invadit in Clerum ac inprimis in Dominum Pl banum Silvaeducensem, tam enormis, ut vel solo tuo silentio, quamvis alia argumenta deessent, jure censearis eidem consentire. En pauca ex illo specimina. i. Fatetur quidem f. 3 i. quod Caritatem Silvae lucensim attinet nullibi minus, quam tot-
dein, sermo est de Ianfensis , nam Cives nullos Ian; nsaue noverunt. Nihilominus 1bidem L 3 a. solemniter promulgat definitionem Iansensa, definitque illos esse Iansenistas, qui tenent quinqu' propositiones damnatas Jan senii : addit plureses e tales Lovanti, nec pauciores in Hollandia Praeter definitionem declarat proprietates Ianse- Distarum essentiales esse : Authoritatem Pontia
sicis vilipendere dicit brevius , quod latius Epistola Pastoralis ) multo pejus tractare Episcopos . male loqui de Rosario & scapulari, &ma- ρ ρ xim.
179쪽
Hinesse Religio sis ordinibus, ad exemplum patriarcha ipsorum Iansen , abrogare velle frequentem Sacramentorum usum, sine serupulo violare sigillum , legere libros prohibitos , vili pendere Indulgentias, saevire in alios, ct sibi indulgere &c. a. sol. 7s. Si Monachi, inquit, nunc in Mona- seriis remanerent, inter pus ait ad Clerumstcularem ) tueretVr Authoritatem Ricari, Christiguius leges ejus faceret servari φ wis praeberet 'latiam tot miseris licti s peccatoribus ἶ Quis in lirueret,
defenderet augeret devotionem erga Diiparami quis Indulgentias promulgaret o c. . 3. sol. 6o. renovat probatque errorem eorum qui sustinent Episcopos ex Sacerdotibus stacula xibus assumptos non esse capaces a standi Mona- seria oe disponendi de rebus. inquit, quas non inseruiuunt, nec Pontificem Romanum excipit, 4. fol. is r. Et sequentibus susb conatur probare Religiosos etiam mendicantes quam Clerti saecularem aptiores es. ad ministeria Ecclesiasti
a S praesertim ad misionem , inquit fol. ιοῖ. in. Proviinciis Confoederatis , quod quatuor aliis solidis rationibus stabilitur. i. quia id magis expedit ipsis Missionaria. a. etiam quoad temporalia, ipsis Fic tibiin , qaibur mimstratur. a. etiam quoad spiritualia. q. id magis expedit ipsis missionis Pralatis.. Hunc Libellum approbatum ab amicissimo
tuo Harnaeo expresse vel tacita approbare, Vel saltem permittere ut impunὲ totam Dioecesina .Silva ducensum incendat , an hoc est Cleri cum
180쪽
Regularibus concordiam fovEre , vel sunditus evertere ' Nihilominus Amplitudo sua de haceoncordia dat verba pulcherrima.
TNE hac Clerum inter & Religiosos ordines concordia
solicitus semper suit S. Carolus, solicitus fuit M S. Fran- .ciscus Salesius, apprime gnari, quantum haec ad 'IOm Vendam populi salutem conducat, quantum malorum consequatur ex discordia animisque mutuo odio inflammatiS. . bΑuctores igitur Parochis stimus , ut Religiosos viros, qui statis diebus ad conesonandum pagos excurrunt, hospitaliter excipiant, humaniterque ac benigne tractent, juAta S. Caroli Statutum , a) qui Piaedicatores ab illis, in quorum Ecclesiis praedicant, hospitio recipi vult, suppeditam om-
sna aliqua exfructibus beneficiorum i quando nempe id Parochi rs, ac conditio aut tempora ρcrmittunt, alibi pia se ibit, ut in congregatione Pastorum. bὶ Si ei Parochia prope erit aliquod Regularium Monasterium, ubi aliquis sit
ad sacrarum Litterarum Ecclesiasticaruos rer m expl/ δ' tionem aptior urent etiam issius opera atque dio adu vari. Quodam loco decernit atque hortatur idem Sanctus, ut superiores Regularium,temporibres,claibus ut plurimum so pulus ad Confessionis Sacramentum confiuit c procurent quantum potuerint maximum numerum Confessariorum.
EsPONSI O. Minta praecipis de excipiendis commodὁ δε
Parocho Regularibus : parum contra abusum,quo non raro vim patitur approbata a Pontis
fico declaratio Cardinalium facta s. Martij i58ia qua censuit nullum jus competere Patribus Societatis Iesu in Ecclesu inrito Parocho , nec in aliis invito 1 in cit. Medior. i. tit. i. ib Ibid. 3.