Archiepiscopatus Beneventani necnon archiepiscopatuum, episcopatuum inferiorumque regni Neapolitani beneficiorum libertas vindicata aduersus Argumenta anonymi recentioris auctore sæculari presbytero

발행: 1738년

분량: 300페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

ας Libertas Arehiep. Benem. Vindieata.

Consectariam ex dictis. Vae de electionibus Romanorum Pontificum ab Ano

nymo asseruntur, nos fusiori calamo discutere ac re -- fellere debuimus , non solum ut inde duisti adversus priscam Archiepiscopatus Beneventani Libertatem argumenti vanitas appareat; sed etiam ut detectis non paucis ejus inscribendo mendaciis , iniquus ipsius in Apostolicam Sedem& Pontificiarum electionum Libertatem animus comprimatur , ac induatur pudore ct operiatur sicut diploide confusione . Porro ex iis, quae hucusque de eisdem electionibus dilseruimus, luce clari ut liquet, vel ipsis, quos ille citat, Scriptoribus testibus , quam salsum sit , quod idem ipse tanquam manifestum certumque jadtat,a Francis nimirum Germanisque Imperatoribus re ipse & perpetuo exercitum fuisse jus

in eas omnes Pontificias et edtiones , quae a S. Gregorio II. ab anno nempe II I. ad S. Gregorium VII. , id est ad annum Io 73. celebratae suerunt. Siquidem iis omnibus electionibus, quae ad sexaginta quinque numerantur a , sua stetit Libertas, si paucas excipias, in quas praetensium variatumque non semel jus malis artibus exercuerunt quidem Impetatores, sed obnitentibus , vel coae e consentientibus, sive aegre tolerantibus cum Summis Pontificibus, tum Clero Populoque Romano propter temporum acerbitates , atque eorumdem Caesarum potentiam; quibus a Summis Pontificibus id juris tantum aliquando concessum est, ut ordinationibus Pontificiis vel per se , vel per Legatos interessent in eum duntaxat finem , ut tumultus oriri solitos aut prohiberent, aut compescerent. Caeterum Anonymo haud necesse suit in praesenti controversia longam recensere seriem Pontificum Romanorum , quorum electiones Caesarum arbitrio tribueret . Hinc sine ejusdem injuria suspicari posse nos credimus, ipsum tacite voluisse subinferre materiam priscis inter Sacerdotium & Imperium s

282쪽

Pars III. Articulus IV.

rium , iisdemque jamdudum obsoletis, dissidiis excitandis idoneam . Quod si verum si, viderit ipse , an viro Catholico

horrorem ingerat vel sola cogitatio de innovandis illis interutramque potestatem concertationibus, quae inde obortis tumultuum , bellorum , schisinatum procellis Petri navim dire

hactenus concusserunt: quae tamen procellae adversus eamdem navim juxta Christi prona illum si) non praevaluere ,

immo potius in honorem triumphi transierunt.

ARTICULUS V.

cinctamini Porphyrogeniti te Iimonium de tempore translati Dominii Ursis Romae in Romanos Pontifices expenditur . QVamquam non sit hic locus discutiendi relatas superius

ab Anonymo opiniones de tempore , quo temporalis Romanae Urbis dominatus ad Romanum Pontificem translatus fuit; attamen quia eidem arridet prae aliis sententia eorum , qui innixi potissimum Constantini Porphyrogeniti testimonio, sub initium seculi decimi id accidisse putant,ejusmodi idcirco testimonium expendere opportunum duximus . Repetenda itaque ea hic sunt, quae in eam rem ab eodem Anonymo scripta supra retulimus. ,, Illi demum Scriptores, ,, inquit, qui sorte veriora sectati dicunt Romanae Urbis do- ,, minium propter Imperii declinationem transmeasse ad , , Romanum Pontificem , id ineunte seculo decimo eve- , , nisse sentiunt Constantini Porphyrogeniti permoti testi- ,, monio, qui in suorum Thematum lib. a. The m. x. Europaeis statum exhibens, qualem ipsius aetas serebat, circa an

D num 9iq. de Urbe Roma ita scripsit: Roma Regium deso, , fuit Principacum ct propriam administratIonem ae jurisse dictisnem obtinuit,ei ueproprie dominatur quidamsuo tem - , , flore 'so a). , , Ita quidem Fridericus Morellus I , ex quo sorte Anonymus ; at Anselmus Banduri e graeco postrema

283쪽

α Liserta: Arehiep, Ben . Vindicata.

Jam plura in eodem Porphyrogeniti testimonio observanda sunt,quae Anonymum,& laudatos ab ipso Scriptores ne . quaquam veriora sectatos esse, sed a vero prorsiis aberrasse evidenter ostendunt. I. Siquidem salsium omnino eli eam Europae descriptionem circa annum sit . a Prophyrogenito fuisse exaratam. Hic enim anno 9I2. septemnis puer auspicatus Imperium sa) , qua quaesis ratione post duos annos novennis puer effectus, anno scilicet 9Iq. potuit eamdem adornare Europae descriptionem, quae geographum & eruditum virum praesesert Auctorem II. Ideni ipse Constantinus Porphyrogenitus in suo de ad in inistrando Imperio ad Filium libro cap. 27. , ubi agit de Longobardiae Themate , manifeste innuit scriptioni se addictum anno a condito Mundo 6 37. indictione septima : Sunt, ait, in hodiernum urique diem , quaeseptima es in imo , annia condito Mundo 6 37. a divis Longobardia anni soO. Annus autem 64S7. juxta Banduri calculum incidit in annum Christi 9 9. 3). Hinc conjicere licet non multum ante, sive non multum post id temporis Constantinum scripsisse duos Thematum libros, qui non nisi a viro provectae jam aetatis & maturae eruditionis scribi potuerunt. Quamobrem , retenta hujusmodi scriptionis epocha , translatio dominii Urbis Romae in Romanos Pontifices non ineunti, sed medio saeculo decimo consignanda foret, quod nec ipse Anonymus effutire est ausus,

III. Ex ipso met Porphyrogeniti testimonio , quod integrum subjicimus, satis constat longe ante initia decimi iaculi accidisse praedictam dominii translationem . Sicilio , inquit, non fuit antea sub potesate Imperatoris Connantinosoluani , quando Roma Imperatori subiecta erat, sed nunc haec innovatio facta es quia Roma Regiam deposuit Principatum , ct propriam adminifrationem ct jurisdictionem obtinuit, eique proprie ct legitime dominatur , qui suo cempore Papo es q).

Statim vides ex mente Porphyrogeniti tunc Romam obtinuisse

284쪽

propriam administrationem ac jurisdictionem, & Summum Pontificem Romae dominium , cum Sicilia sub potestate Imperatoris Cpolitani e sis , seu ad Imperium Orientale pertinere

coepit. Hoc autem circa annum 8OO. contigit se narrat Fa Zellus, quando nimirum inter Nicephorum ThoxiamCpolitanum Imperatorem & Carolum M. inito pacis foedere , divisoque in duas partes Imperio, Sicilia omnis cum Calabria & Apulia ipsi Nicephoro, reliqua vero Italia Carolo cessit si) . Huic autem divisioni etiam favere videtur quod Porphyrogenitus illico subdit: Nunc vero Sicilia ) sub ditione es Polli , quia

olitanar Imperator maris princeps es usque ad Herculis columnas , ct vfri totius medicerranei a) . Eam igitur innovationem, qua Sicilia Cpolitant Imperatoris , & Roma propriam administrationem ac Ponfiscis Summi dominationem subiit, circa annum 8OO. factam esse censet Porphyrogenitus; videlicet circa tempus illud, quo Romanum Pontificem dominio Urbis a Carolo Magno fuisse donatum Scriptores aliquisentiunt.

IV. Si auctoritate Constantini Porphyrogeniti praesens quaestio finienda est , dicendum sane Romam jam a

medio circiter iaculo octavo paruisse Chri lii Uicario . In libro enim de administrando Imperio se clarius explicans in rem nostram haec habet idem Constantinus, ut Banduri interpretatur : Temporibus autem Imperatruis Irenes missur Pa trieius Narses Beneventuis di Papiam adminifrabat ; Meursius vertit: tenebat: ) Romaω vero Papa Zacharias Athenienses, seu ex interpretatione ad literam : Et Zacharias Pusa AIBeniensis admini abat Roma in 3) . Ubi observandum , quod bis repetita vox graeca ἐκραγει, id est admini-Hrabaς, in prima parte textus , quia ibi contrahitur a verbo missus , significat administrationem dependentem ; in secunda vero, cum nullo modo limitetur, administrationem ab Qtutam indicat, ut videri etiam potest in alio textu supra allato , ubi ad significandum, quod Imperator Cpoleos Maris princepi es,

vox κρατῶν adhibetur. Iam vero Zacharias anno 7 I. Petri so-ς k lium

285쪽

2 18 Lilerius Archiep. Bene P. Vindicata.

lium coniscendit , quo anno Leoni Isaurico patri demortuo Constantinus Copronymus in Imperio successit si) . Circa medium igitur taculum octavum Romam admisi rabat, seu

tenebat Zacharias , qui non nisi anno 7Sa. e vivis excessit. Cum autem in loco modo citato Por playrogenitus non neget, immo potius innuat, ante Zachariam indultum fuisse morem , ut Romam Romanus Pontifex administraret, seu teneret, idcirco conjicio, eumdem Porphyrogenitum in Themate κ. citato retulit se ejus administrationis sive possessionis initium ad Gregorium II., ut jam ost endo. Romam ab obe

dientia, Imperioque Leonis Icturici per S. Gregorium II fuisse abductam narrant Theophanes, Cedrenus Zonaras Graeci Scriptores sa), a quibus facile edoctus Porphy rogenitus , Sicilia , inquit, sub potesate Pontani Imperatoris noufuit, quando Roma Imperatori subjecta erat. Porro Roma ipsi Imperatori Cpolitano subjicebatur, non quatenus Orientis,

verum quatenus Occidentis etiam Imperator erat . Sed nunc

haec innovati acta es, ut Sici Iia videlicet sub potestate Imperatoris Cpolitani qua talis esset, quae antea sub potestate ejusdem ut Imperatoris Occidentis erat; quia Roma Regium deposuit principatum Romam profecto sub Gregorio II. Leonis Isaurici excusisse Imperium praedicti Graeci Scriptores reserunt e quando & idem Leo Sicilia: Dioecesis a Romano per summam tyrannidem avulses C politano Patriarcha tui addixit, ut asserit & probat Antonius Pagius 3); immo ex mente Porphyrogeniti Siciliam ipsem Imperio etiam C politano subjecit . Et propriam administra ionem ct jurisdictionem obtinuit Roma , creato scilicet proprio Duce, qui eam regeret : in quo negotio eidem S. Gregorio tantum Iicuit , quantum libuit I) ; ut obseryat etiam Marca, cujus caeteroquin sententia de translatione dominii Urbis in Aposto Iicant Sedem & innititur eodem Porphyrogeniti testimonio, & ea ipsa est, quam caeteris praesert Anonymus 6 . Quocirca exinde

286쪽

Pars III. Articulus V. a ys

de ei dominatur quidam suo tempore Papa ,sa qui suo te ore Pusa est. Unde & in libro de administrando Imperio , quod

Zacharias tertius a Gregorio II. Pontifex administraverit, sive tenuerit Romana, scribit idem Porphyrogenitus , ut paulo ante vidimus. Scio ibidem errore lapsum Porphyrogenitum ; nam Imperium Irenes, quod , mortuo Leone III. ejus conjuge , incoepit anno 7SO ., cum Zachariae Pontificatu non concurrit:

Scio hujusnodi errorem oscitanter scribenti librario a Meur. sio esse tributum is nam, inquit, Sophia Iustini uxor) tunc se Augusta fuit, non Irene, ut & Papa Joannes III. , non ,, Zacharias; unde est consulto a OO. circiter annorum t) . HVerum non hic Historiae veritatem quaerimus , sed quid hic Porphyro genitus senserit, quidve scripserit. Non est autem simile vero tantam librario suilla in scribendo oscitantiam, ut Sophiam in Irenum , dc Joannem III. in Zachariam Papam Atheniensem mutaverit. Liquet ex dictis Constantini Porphyrogeniti testimonium nequaquam favere sententiae eorum , qui ad initia saeculi decimi, sed eorum potius , qui translationem dominii Roma. nar Urbis in Romanos Pontifices ad tempora S. Gregorii ΙΙ.& Leonis Isaurici circa annum 727. reserendam esse docent . Cujus quidem sententiae assertores, quamquam veluti Romanae Curiae nimium addicti ab Anonymo traducantur a , Constantinum ipsum Porphyrogenitum , quem tanti ille facit, ut perperam eidem aifixam in praesenti controversia opinionem caeteris praeserendam esse censeat 3 , adstipulatorem potius habeat, quam adversarium .

287쪽

aσo Liberias Arui . Benem. Vindicata.

ARTICULUS ULTIMUS.Concluso totius operis , eum Paraenes

ad Anonymum. ECcE FACTUM EsT : ECCE APPARUIT VERITAs: ECCE CONVICTA EST 'F ALsi T As I) . Id ut unico jam mentis i lituitu percipiatur, superest ut Omnia compendio dicamus. Porro in suo opusculo elucubrando illud propositum fuit Anonymo, ut libello supplici, cujus capita in nostra prae satione innuimus , C.trolo UI. Caesari a Neapolitanis porrecto justitiam conciliaret. Hunc vero scopum ut alsequeretur , duo sibi demonstranda assumpsit: Primum , quod Archiepiscopa itis Beneventanus comprehendatur Edidio Regio arcentae alienigenas a quibusvis Regni Beneficiis: Secundum, quod Beneventani Archiepiscopi in ea Provincia jurisdictionem exercere nequeant, niti prius Apostolicae, quibus ad illam Sedem evehuntur , Iiterae Regio Placito muniantur . Iain Vero cum nos ostenderimus argumenta Omnia , si ve a jure, sue ab auctoritate , sive etiam ab historia petita , quibus ille utitur ad utrumque praestandum , nullius undequaque esse roboris ; inde plane conscitur, ARCHIEPIsCOPATUs BENEVEN.

Di CATAM; & , quod consequens est , prcedi furin stipplicem Iibellum omni prorsus aequitatis specie destitui, immo ut Ecclesiasticae Libertatis, & Apostolicae avistoritatis inimicum, nec non inter Ecclesiasticam & politicam potestatem discordias serentem esse improbandum a quolibet, qui Odii in Romanam Sedem non sit tenacior , quam veri rectique

amator.

Non si, tum id vero; sed quandoquidem Anonymus particularem controversiam generali controversiae immiscuit, nobisque proinde occasionem prubuit consutandi ea omnia , quae adversus cunctarum Regni Ecclesiarum , nec non literarum

288쪽

quarumlibet Apostolicarum Libertatem ipse argumenta protulit I liquet pariter, quo veritatis fundamento , qua justitiae specie Neapolitani Magistratus quaevis ejus Regni Beneficia solis indigenis conferri velint, literasque Apostolicas omnes Renio exequendi Concessui subjiciant. Haec prosecto nouratione , non jure aliquo legitimo , sed vi injuriaque ab illisaoi ex dictis constat. Unde etiam sequItur, ARCHID PISCOPATUUM, EPISCOPATUUM, NEC NON INPERlORUM REGNI NEAPOLiTANI BENEFICIORUM LIBERTATEM A PRAEDICTA RECii EDiCTI , PLACITI QAE SERU TUTE ADUERSUS EIUSDEM AN ONYMI ARGUMENTA ESSE ITIDEM VINDICA

TAM . Utinam tandem aliquando praedicti Magistratus reli- piscant: Ecclesiae non A NCILLAE FI Lios , sED LIBER E se ipsos agnoscant, eamdem ut Matrem vere colant, aut saltem supernum revereantur omnium Magistratuum Iudicem , Ecclesiaeque su:e serius Ocyus Vindicem Deum, qui Potentes potenter tormenta passuros esse minatur i). Ad te demum, Anonyme frater, si noster sermo . Si quid te vel ratio , vel oratio nostra commovit : s veram , utereri , curam tui geris, velim me audiar a) . Culbedra quid tibiscit Ecclesiae Romanar, in qua PETRυς sLDIT , ct in qua hodie CLEMENs s Enna 3 Eccur calamum acuis in Ecclesiae Libertatem, g Mam nobis donavit Sanguineso Dowinus nos' Iesus Chrinus omnium hominu in Liberator Audi me dilectorem tui, zelatorem salutit tuae; Romana Ecclesia palde He- mens es: sed nihilominus potens. Fidele consilium, ct omni acceptione dignum: noia abuti clementia , ne potentia opprimaris. Sed dicit aliquis: debitam ei reperentiam exbibebo, ct nihilainpiatis. Eso: Fac quod dicii; quia si eisibeas debitam, ct omniωodam . Plenitudo syρ idem pocestatis super universas orbis Leelsas gulari praerogatiza Apsoluar Sedi donata es.

ut igitur huic potesati resistis, Dei ordinationi re it 13.

Nos interim , quibus praesentium temporum calamitas Sanctae Matris Romanae Ecclesiae auctoritatem ab ejus male seriatis

filiis

289쪽

filiis qua scriptis, qua factis exagitatam exhibet, S. Pontifieis Nicolai I. I) exemplum imitantes , Rogamus omnipotenteis Deum, DI qui Dac cognitionii tibi, tuique similibus restravit materium , tribuat quoque nosse ad plenuis , quae ut, ses quanta di qualis privilegia Ecclesiae Rowavae , ct ex quo

Finis Tertiae Tartis. AD MAJOREM DEI GLORIAM.

290쪽

INDEX

RERUM NOTABILI UΜ

4 diensis pro tuenda Eccle-

libertate ab Heurico i I. per emissos Sicarios uocacatus est. pag. 82. Alcata: Dux Prorex Neapolis primus fuit, qui de Regio Placito a maticam edidit: iuridit in excommunicationem Bullae in Coena Domini , a qua pοHea paenitens fuit abs tutus. i 4. Literas οἱ lolicas sine Regio Placito executi,ui mandari permittit. 17s. t 7. ad i 8. eius iu Regia Placiti negotio epi Lia ad

Philippum II. H Duuiarum Regem I ς. ad i 6. Alo tu fieneventanum Archiepiseopum ab Ottb9oe II I. per vim electus, ac postin dum a fieue-Οeutauis ejectus . 6ς. Anonymus Carolo m. Imperatori impoNit. Q Igo. committit Regium Ericium cum Doris Canonibus . Is Saeculares Principes in rebus Ecclesiastris constituit Arbitror, Ducer, ac D9miuos . 34. , item Canonum Interpretes, Pudices, ac Viud ces. Ibidem . externum Ecclesiarum Reemen iisdem Principibus attribuit. 3 a. Episcoporum caetui

Usum argumentis suis militat. 64. iος. Summus Ponti es Imperatoribus subiicere etiam in spiritualibus 86. , edi quae Sacerdotii titui, Regno adscribere covvitacitur. ad 88. Archiepiscopo Beneventano , aliisique Sacris Praefulibus nihil relinquit

praeter nomeu ct cara ierem . 88. atrocem calumniam irroga:

Regni Neapolitani Episcopis .iao. Ecclesiasticae poteriatis nouPFertatem tantum , sed etiam efficaciam dejicit . 33 . ad l38. Literas omnes Romam Ponti eis quibuslibet GrisIianis Regnis , ac Ditionibus veluti extraneas traducit. γ s. detrahit

fumae Benedicit VIII., ct sau-

Etituti Leonis Ix 'o'. Leouem Ix Gregorium VII. O Pium V. nunquam Sanctos appellat. 2 3. D uua Regii Haciti Legeno PisFme edita omne tandem fuae ea e praesidium cυllocat . 2oi. quis ipsi Auonymo fueritavimus tu recensenda longa serie Romanarum glectionum. 2sq. ad ass. ad eumdem --γmum

a ortatio. 26 I. ad 162.

S. Anselmus Cantuariensis Ecclesiasticae Libertatis usque ad exilium defensor. 197. Antonii Augustini de Cilistrione Gratiani judicium. ς l. Appellatio ab abusu a uis Defensoribus aliquibas conditiovibur circumscribitur. Apostoli , quae conssiderunt Decreta , er quas seripserunt Ehi-Hulas, misierunt in Provitacias sive ullo Principum Placito. I 8.ud rq0. Apulia, C, labria, er SPeilia etiam

SEARCH

MENU NAVIGATION