Theologia dogmaticopolemica qua adversus veteres novasque haereses ex scripturis, patribus, atque ecclesiastica historia catholica veritas propugnatur. Recensuit p. Carolus Sardagna societatis Jesu ... Tomus 1. 8. Tomus 5. complectens tractatum 5. De

611쪽

Augustinus Jansonii quid sit 3 II. Proscribitur ab Urbano VIII. et qua de causa Τ III. S. Augustinus Pelagianos impugnat. XXX. Petit Acta Dispolitanae Synodi sibi transmitti. XXXII. Seribit ad Vitalem carthaginensem. XLV. Geminum adversus Semipelagianos scribit librum. XLVIII. Commendatur a S. coeIestino in Epist. ad Episcopos Galliarum. L.

Ante Episcopatum suum in errore versabatur, ad

quem impegerunt dein Semipelagiani CCL. S. Augustinus efficaciam gratiae nullihi repetit ex dein lectatione indeliberata relative victrice. CVIII. LIX. CX. Docuit resisti posse gratiae interiori. CXVIII. S. Augustini vertia illa , indeclinabiliter et insuperabiliter agi, quem sensum habeant Τ CXXVII.

Iuxta S. Angustinum quid sit adiutorium quo, et adiutorium sine quo non 3 CXXXI. CXXXII. Augustiniana illa partitio auxilii quo, et sine quo

non , clavis non est, qua universa Augustini doctrina de gratia reseratur. CXXXIV . S. Augustinus quo sensu dixerit, Adamum Peccam do amisisse merita Τ CXXXVII. S. Augustini Libri ad Simplicianum maximae sunt authoritatis. CLXX. S. Augustinus nulli bi docuit, gratiam ex natura Suctinfallibiliter connecti cum actu salutari. CLXX.

Docuit gratiam vero sufficientem dari etiam in si Mia naturae lapsae. CCII.

612쪽

I N D E X. 6ia Et quidem omnibus justis, urgente Praecepto. ccxXVII. Et peccatoribus induratis. CCXIJH. Atque infidelibus extra Ecclesiam constitutis. CCLX.

S. Augusti uns docuit, nec gratiam supernaturalem , nec Fidem Theologicam necessariam esse eliciendum actum naturaliter honum et honestum. CCCXLIII. Quo sensu S. Augustinus asseruerit virtutes insidelium esse peccata 3 CCCL. Augustini locus explicatur : Regnat carnalis cupiditas , ubi non est Dei charitas. CCCLIII. S. Augustinus nomi ue charitatis quid saepe intelligatZ CCCLIV. S. Augustinus docuit, praedestinationem formalem ad gloriam posteriorem esse meritis absolute prae visis. DXII. Item reprobationem positivam fieri propter demerita absolute praevisa. D LVIII.

Bannesius Theses aggreditur Prudentii de Montemajor, sals sque propositiones ei imponit. L LXXlU. Molinae librum ad Lusitanicam Inquisitionem defert. lLX XXV. Atque Hispanicam , conatu quamvis irrito. LXX LVI. Bossuetus Epise. Meldensis damnat uae suelli libram. XVIII.

613쪽

carisiaca capitula. LXXVI. Eadem sinistro interpretantur Remigius Lugdune sis , Prudentius Trecensis, et Synodus Valentina. LXXVII. LXXV LII. LXXIX. Cassiam Joannis patria, doctrina et libri. XLVI. Casus conscientiae qaid sit 3 Proseribitur a Clementa XI. X. Catharini Ambrosii singularis opinio de eortitudine Iustificationis. CDL. Et de Praedestinatione. CDLXX. Certitudo quid et quot uplex sit 3 CD XLIX. gertitudinem insallibilem nemo habet de propria iustitia, sine speciali Dei revelatione. CDLI. Neque certitudinem stricto moralem. CDLVI. Sesttantum conjecturalem. CDLVII. certitudinem insultibilem de sua perseverantia finali nemo habet. CDLXXXVIII. Aut de sua praedestinatione. CB XC. Clemens VIII. initio suspeetam habet Molinae doctri-

Molinae librum ipse examinat. XCII. clementis XI. Constitutio Vineam D, mini. XI. Ejusdem Constitutio Unigenitus. XIX. Recipitur ab Episcopis et Sorbona. XX. Atque a Rege. XX. XXII. Clomens XII. Societatis doetrinam de Gratia stommendat. CLII S. Coelestinus commendat S. Augu tini doetrinam. αCaasam Semipelagianam non fimuit. Id

siue ostias quis i erit 3 XXXa

614쪽

I N . E X. 6 13 carthagine aecusatur a Paulino. Ephesi sussuratur Presbrteratum. XXIX. Zosimo conatur imponere. XXXV.

Proscribitur a Zosimo, ae jussu donorii Italia cite, tur. XXXVII. congregationes clo Auxiliis divinae Gratiae Romae habitae. L XXXIX. Congregationum Acta a Pegna , Lemosio. ne Coron0llo descripta, nullam fidem merentur. XCV l. Derelictio mediuinalis et desperativa quid sit Τ CCXLVIII. Deus quomodo salva hominis libertate possit creatnra insultibiliter convertere 3 CXLV. CXXVI.

Deus non tantum praeparare, sed omnibus etiam concedere debet gratias vere sufficientes , ut vere possit dici , eum velle salutem omnium.

ccXXIX. Deus Iacienti quod est in se non denegat gratiam, Quem seusum habeat hoo axioma Τ CCLXIV .et seq.Dio poli gesta in causa Pelagii. X XI . Discretio in aptu primo et secundo quid sit 3 CLXXIV. Discretio Augelorum bonorum facta est a Deo. CLXXVI. Discretio hominis justi ab iniusto etiam juxta Mol nam fit a Deo. CLXXIV. CL xv et seq.

' Ebredunensis Synodi senteutia in Episcopum Sanitie Sem. XLII.

615쪽

Erigena Ioan . Gothescalcum impugnans in graves errores prolabitur. LXXV.

Faustus Reiensis perperam Semipelagianismi accusatur. LVII. et seq. Praedestinatianos insectatur. LXVII. Iussu Synodi Arelatensis calamum in illos aeuit. LXX l. Fides Theologica non est necessaria ad eXereentum. actum naturaliter honum et honestum. CCCXL s. Fides quandoque significat dictamen conscientiae.

CCXLVIII.

Fides promissionum specialis quid sit apud Protestantes Τ CDIII. Fides in adultis requiritur ad iustificationem. CDV.Fides justificans non est fiducia, qua quis credit re

missa sibi esse peccata; sed est assensus firmus ae Certus ad ea, quae Deus credenda Pr

ponit. CD VI. Fidei iustificantis obiectum non est specialis miseri eo dia, sed omnia quae Deus revelavit. CD VII. Fides justificat. CD XIII. Non tamen sola. CD XXII. Sed alii etiam actus justificationem praecede utes, nempe Timor. CDx lv. Spes obtinendae veniae. CD XXV. Dilectio Dei. CD XVI. Dolor et detestatio peccati. CDXXVII. Pr positum servandi mandata. CD XXVIII. Atque hi actus non sunt tantum fructus fidei, sed curar illa influunt et cooperantur ad justificatiouum.

616쪽

INDEX.

Gelasianum Deere tum probabilius interpolatam est. LVIII. Gothesealci initia et errores. LXXII. Damnatur Moguntiae a Rabano. LXXIII. Et Carisiaci ab Hinc maro. LXXI'. Impoeniteus moritur. LXXXII. Graeci Paries perperam ac temere accusautar Semip lagianismi. CCXCI. et seq.

Gratia Christi quid sit 3 MIX.

Gratia gratis data, et gratam nolens. G. Gratia habitualis et actualis. CLGratia actualis praeveniens, adiuvans, subsequens. CII, Gratia efficax quid sit 3 CIII. Gratiae efficacia neqne ex delectatione indeliberata relative victriste repeti potest. CIV. Neque ex delectatio ne indeliberata morali ter determinante ad actum bonum. CVII. Gratiae efficacia reponi nequit in motione voluntatem physice necessitante. CXIV. Gratiae interiori postest ab homine resisti , ae saepe ei resistitur. CXVI. et Seg. Gratiae medicinalis et sanitatis discrimen. CXXX.

Gratia effieax in acta primo et secundo quid sit CL . Quid specificativo ac reduplicative sumpta 3 CLVIII. Gratia intrinsecam habet virtutem efficiendi consensum.

617쪽

est gratiae extrinseca. CLX. Grati a efficax ex natura sua non connectitur cum actu

sal citari. CLXVIII. E gratia sufficiente qua ratione fieri possit ab homine gratia congrua 7 CLXXVII. Gratia sufficiens quid sit Τ CXCIII. Quid proxime ac remote sufficiens 3 CXCIV.

Gratia vere ac relative sufficiens datur etiam tu stata naturae lapsae. CXCIX. Gratia sufficiens est utilis homini. CCXI. Nullam imvolvit implicantiam. CCXII. Estque verum Dei beneficiam. CCXVII. Gratia sufficiens datur omnibus justis , urgente Praecepto. CCXXI' Atque ut possint perseverare in stata justitiae.

Eadem datur peccatoribus etiam induratis. CCXL. . Et aliquibus saltem infidelibus, haereticis, apoStintis etc. CCLV Immo omnibus , qui extra Ecclesiam sunt constituti. CCLIX. Gratia supernaturalis est necessaria ad quemlibet actum salutarem. atque etiam ad initium fidei. CCLXXXII. Gratiae necessitas non evertit liborum arbitrium.

Gratia necessaria ad quemlibet actum saIutarem, debet esse intrinsece supernaturalis. CCCI. ActuaIis.

CCCII. Non tanto illustrationis, sed etiam ia-sPirationis. CC IV:

618쪽

INDEX. Gratia Saaetificans non est necessaria ad eliciendum

actum honum et supernaturalem. CCCV. Gratia supernaturalis actualis non est necessaria ad cognoscendas veritates naturales. CCCVUI. Aut ad apprehendendas veritates supernaturales. CCC IX. . Neque ad amandum Deum super omnia amo naturali, atque ad salutem aeternam non eou- ducente. CCCX. Gratia supernaturalis non est necessaria, ut homo Poten

tia physica possit observare totam legem parenaturalem. CCCXIII. Sine gratia tameti speciali ordinis saltem naturalis observari dia non potest potentia morali tota lex mere etiam natu ratis. CCCXVI. Immo ex Decreto Dei ad id requiritur gratia supernaturalis. CCXXVII. gratiae actutiles necessariae ad servandam dici totam Iegem naturalem, non coneeduntur nisi habentibus gratiam Fidei, et sanctificantem. CCCXXIV. Gratia extraordinaria et specialis necessaria est, ut Omnia venialia diu vitentur. CCCLXVI. Sine gratia supernatarali potest exerceri aetus naturχliter honus et honestus. CCCXLI.

Gratia saucii fieans quid sit Τ CCCCLXIV.

Gratia sanctificans nequit simul esse cum peccato.

Non est realiter distincta ab habitu charitatis.

cc CLXXI. Gratia sanctificans non est aequalis in omnibus iustis, sed inaequalis infunditur Pro tuaequalitate di Mositiouum. CDXLII.

619쪽

Ηaeretici formales nullum articulum credunt fide diVbna. CCXCVIII. S. Hieronymus calamum stringit in Pelagianos. XXX. Hollanitica Missio qua occasione, et a quo corrusta fi erit 3 XVI.

Jansenti cornelii Iprensis Episeopi patria, vita, et

obitus. I. Num sincere librum suum judicio Ecclesiae submiserit , merito dubitari potest. II. Eius libri ab Urbano VIII. damnantur. III. Quinque famosae propositiones ex ejus libris excerptae. IV. Romae maxima diligentia examinantur. V. Ab innoceatio X. solemni decreto domu amtur. VI. In quonam sensu damnatae suerint VIII. Jansenius divisionem auxilii quo, et sine quo non uti, que perperam obtrudit. CXXXIII. Jansenti errores circa efficaciam gratiae. CHI. CXIII. Cirea sufficientiam gratiae. CXCVI. CCXXuI.cCLl V. Circa Deeessitatem gratiae. CCCXXXIX. Jansentanorum cavillationes post damnatas ah Inno centio X. famosas quinque Iansenti propositio nes. VII. Subscribere coguntur Formulario. VIII. Jansentana Formularii interpretatio. IX.

620쪽

INDEx. 6ιθFamos m casus conscientiae resolutionem cudunt. X. A pellant a Bulla Unigenitus ad futurum concilium. N XXI. Eorum frandes, mendaei a , simulatio , ae studia. XXIV. Jansentani multa tu suo systemate circa efficaciam gratiae explicare nequeunt, quia sibi contrad, cant. CVI. Jansentanorum fallacia ae doli in occultanda sua doctrina. CXCVIlI.

Indurati quinam dicantur, et quotuplex sit induratio Τcc XXXVIII. Infideles negativo ac positive quinam sint 3 CCLIII.

Innocentius XII. Constitutiones Alexandri VII. numquam retractavit. IX. Eiusdem responsum ad Lovanienses. CLI. Joannes Ierosolymitanus Pelagio favet. XXX. A S. Innocentio I. reprehenditur. XXXII. Juliani Eclanensis errores, fata, exilium, mors. XLI.

Semipelagianismi semina iacit. XLIV. Ejus doctrina circa virtutes Infidelium. cccXLIX. Iustificatio quid sit 3 CCCLXIII. In justificatione vere tolluntur ao delentur peccata. ccc LXVI. Justificationis causae quaenam sint iuxta catholicos

ccc LXXVII.

Justificationis nostrae causae sormalis non est justitia Dei essentialis. CCCLXXVIII. Nee sola remissio peccatorum. CCCLXXIX.

Neo justitia Christi nobis imputata. CCCLXX Sed iustitia inhaerens. CCCXXXI. Eaque habitualis et permadens. ccc XXXV.