장음표시 사용
21쪽
CUM Nri Linus COMMVNION c. I iinspectis libris Sibyllinis SI Senatusconsulto condito, tum est, niquit, deinde ad Tempiam , insecti libri, proditi ver
I pMNiTA bebatur, sq. Sic quoque saepe apud T. Liuium S Iul. Obsequentem, aliosque legas, tu stratam urbem inspectis libris Sibyllinis. Huc quoq; perti nent Pagorum ultrationes, de quibus Sichil .Flaccus, de con aeti b. rorum sub sinem uelis pagi saepe gnisicanter sinium
tur, de quibi non puto quaestionem futuram, quorum territo riorum i ipagi sunt ed quatenu termorta. Quod tamen miri gipote, vel ex hoc, ni Cis, pagorum quod quo J A Gos v-sTRARE .liti sunt, ut trahamus quatium lustrarent. Cuius loci sensus hic est , territoria pagorum, si de horum finibus quaeratur , de praesum , aliti mari, atque eatenus seu eouique regi duciq; opo iter , quo usque magistri pagorum pagos lustrare, ambaruali sacro seu lustro facto,
Et haec quidem publicorum lustrorum genera fuere , de quibus plerisque , vel potioribus saltem, in huius Constat: tinianae legis specie actum videtur Non tantum, quam deis quae pro nugibus, vel ob pestilentiam labemve auerruncandam facta, vel etiam de pagorum lustrationibus verum de iis noque quae ingruente hoste formidando celebrata. Quod quidem huius Legis aera , seu Consulatus illi subnotatus atque adeo temporis characterismus , haud adeo respuat. Hic quippe annus ipse, Seueroo Rusino Coss. i. A. D. CCCXXm duabus rebus insignis fuit: nam Gothi per neglectos limites eo anno erupere, vastataq; Titiaci, Moesia, praedas egere , quos Constantinus M. repressit, atque inde ludi Gothici Romae celebrati de quo Pomphyrius Panegyrico, Veteres nummi, Kalendarium He vagianum, Auctor vita Con an im , canonymiis Sirmundi, seu Valesii Et exortum confecti inaque hoc anno ipso bellum Liciniani quo dc prima victoria a Constantino M.
22쪽
patia mense Iunio , bimestri ferme post hanc legem. Ut
proinde his etiam occasionibus Romani aliaeque muni.
cipia lustrorum sacrificia cicbrasse videri possint pro hostium videlicet illorum strage contra pro Imperii Roma ni securitate, proq; Conitantini imp. salute& victoria. ΕΜ his quae modo dicta sunt, in procliui iam conjectura fuerit, cur Gentiles tum temporis Christianos quos alio seu ad alia sacrificia cogere- compellere haud aequb pote rant, huc saltem, ad lustrorum quam sacrificia, adige rent, cogique eo jure posse putarent. Duplici inquam rationes Primo quidem, quia haec lustrorum sacrificia grauioribus seu funestioribus superstitionis ritibus, victima rhinaque forte immolationibus d circumductionibus iam abdicatis, celebrarenturi neque his hostiarum acrificia adcommodarentur ut proinde nil impedire videretur, quo minus Christiani pura mente atque illaesa conscientia haec lustrorum sacrificia cum Gentilibus obire possent. Alter obtentus erat publicae utilitatis, imo, Imperii Imperato riimque, inq; hos deuotio μ α H . M : Quasi , quod Apti
l eius dixit, prim Apologii, in simili re, nihil quod erendae saluti, gratia sit , criminosum sit. Et certe, Constantinus M. ipsemet in alia specie huic sententiae aliquando subscripsit,
ante hanc tamen legem, S per quandam τι χωρησιν, tunsuffragia seu remedia innocenter adhibita, atque incanta menta illa aditisque impunita esse voluit, quae humanis quaesita essent corporibus, quaeve proficerent, ne diuina
munera labores hominum sternerentur. I 3 C. h. emul os, ct math. Quam quidem legem mirum , Iustiniano tanto post probatam, conjectamque cana in ipsius Codiacem Leoni certe Philosopho ea jure displici ut, quam de id eb abrogauit Noueri s. Neque dubito ipsiim me Coia stantinum ab ea postea recessisse,quoi nodo idem Aruspicineus im, quem antea toleraverat, abrogauit. Illo igitur potissimum quem posterius dixi colores, Christianos ad uitroianim sacrificia adigendos Gentiles credidere suo modo
23쪽
CvM GENTILIBUS COMMUNIONE. 3 alia probabilis causa visa semper, retinendi veteris moris, seu ritus, assecuis deuotioque erga Rempublicam vel Prin
cipem. Quem praetextum in simili quoque specie egregia
sententia damnat Theodosius Iun. in i dominico vit C.Th. de jectaculu cibi Dominico dies, etiamsi Imperialis officii causa pi tenderetur, spectacula edi Vctat. At nequs exi si met in honorem numims nos, , veluti maiore quadam Imperialis octicii nec itate comperi, senis divina religione contatem ta lectaculis operam prae tit sube dams sita sibin a
Serenitatu ossent am, se miniis circa nos deuotioni senaeerit, quam olebat , nemo ambigat , quod tunc maxime Mansuetudi-m no rae ab humano genere desertur, cum virtutibus Dei omnipotentiis ac muersi meritu obequilam orbis impenditur. Ergo de hoc quoque obtentu Gentiles Christianos ad lustrorum sacrificia adigcbant: icit renuentes proculdubio deuo tionis iam seu impietatis in Principem Remque publicam arguerent. Contra auersat id quoque Christiani, tum de deinceps , quali idololatriae semc mitiatum , seu ob originis maculam: rcatum ut Omnem aliam in s G, σιμ et νη- σα γω, consbrtium S communionem , si vel minimum sit perstitionis retinerent, quamliber probabili maxime causa niterentur, Utilitateque publica velarentur. Vnde manifesta proculdubio Zotimi calumnia videtur, IV. . pag. 816. qui sub Honorio ira p. ipsit mmc Innocen tium Episcopum Romanum , in communi periculo metu mGothico in sacra quaedam Gentilitia pro tutandis finibus Romanis, de aucta uia cando hoste, consensisse scribit prae
Dis, inquit, publica salute suae opimom. δ. τὶ τῆς na,ia:
calumniae altera illa eiusdem lib. . qua Constantinum M. ipsiiminet, quamlibet Christianum, aruspicibus aliquan diu, L ad hoc quidem cmpus usque fidem habuisse scribit: quod etiarn nonnulli hodie perperam colligunt CXI. I. Cod. 7 h. de mal ficu qui ibi dudum ciutati. l. illo interam
24쪽
1 INTERDICTA MARI sTIANon, MZosim loco quoque discimus, Christianoruni alioquin Miliis Episcopi Romani ολλα δόξα, regulariter fuisse
vi a communione Gentilium abhorrerent.
Sequitiar, in hac lege videamus , quosnam ad haec tu strorum sacri licia Gentales adactos voluerint, quos contra Constantinus M. eo adigi noluerit: uosdam , inquit icos e caeteros Catholicae sectae seruientes. Et mox Eoipis sanct imae legiseruiunt. Enimuero quaeri posJit, utrum haec de Clericis tantum accipienda sint , an vero de omnibus Christianis promiscue Id quod postremum reor. Ecquis enim in animum ita inducat suum, solos Clericosa Gentilibus ad lustrorum sacrificia compulsos Z hiis contra credat, Constantinum M. solos Clericos ab hac injuria immunes voluisse miti quis ibi te putet, caeteros Christianos haec lust rum sacrificia ultro cum gentilibus celebras se solos vero Clericos id renuisse. Cui profecto renitit tu quoque generalis huius Legis interdictio,is subcacori
prehensa ratio : Si quis , inquit , AD RITUM ALIENAE SVPERSTITIONIS cogendos esse crediderit, eos qui sanctifmae lini struiunt. Quare Catholicae I erita sentientes, S sanctis imae legi seruientes, hac lege sunt quicunque tandem Christia
nam idem amplectentes, γηρουν et , υλά cvoc non vero υπηρεσίαν - γοντε sane sensu proprie dicuntur seruientes Ecclesiis, in l. 29. C. N. de Epistopud item facratis sim numini seruientes, . 6 Coae Theodo . de lustrali cogAliud scilicet est Catholicae sectae vel sanctissimae Legi
seruire, id est operari aliud , Ecclesiae 3 sacratissimo ii mini seruire, id est ministrare. Quantonere vero in hanc Constantinus M. auersatus
sit, ostendit sanctio Legis seu poetae grauitas, qua plecti vult eos qui Christianos ad haec lustrorum sacrificia compellerent nempe, fustuario supplicio vilioris conditionis homines a sic jubet, honoratos vero grauissimam multam subire, quae rebus publicis pendaturi Vbi verba haec retabinpubiisti , non de fisco accipiam, Verum de rebus publicis cuiusque
25쪽
CvM GENTILI Bus COMMUNIONE IS cuiusque cui itatisci ana ct ita idem Imprator, biennio
post in specie legis num 1 Cod. h. e 1 dicis, poenam Re publicae ciuitatis inferri voluit. Qu9d si ita in tum de in litatibus& municipiis Italiae accipiendus locus fuerit, per quam Helpidius, cui haec lex vi dixi, inscribitur, Praefecti Praetorio vicem agebat. Et ita quidem Constantini mentem , Constantinianei-oue simul taculi hac parte disciplinam vel ex hac constitutione tenemus. Sub quo codem alioquin Principe, an dem in sententiam , canones quidam Occurrunt concilii Ancyrani, quod decennio ante hanc legem clebrat viri fuit Varii nempe canones ibi extant, in Christianos, qui tempore persecuta Oniam non tantum immolassent, crum C qui vel sacra alia festaque δειπνησαν. in ta , d con uiuia cum Gentilibus celebrauerant , λυ 2Dir ior τῆ θ' ικηαν το τωάφρξισυ Meρ sici ira, vel . Sed A canon nomis ibidem scriptus est aduersus eos qui fratres suos eo compulerant, inve causa
Eliberinos, qui in hac re multi sunt, quia decorum fide muli ambiginat. Sic liquet, a tempestates, damnatain omnem Gentiliti ritiis commianionem c participatum, seu τεοο γ is, qua voce inter alias hac in re utitur . Paulus 2. Coranti . 6. v. I . allusione facta ad dispari generis animalia, quae non recte via jugo subjiciuntur, Et certe huius rei paulo post adprime gnarus Iulianus Imp. e Chri strano Gentilis, inter caelcias technas, plagas, laqueos,
st:anos Gentilitiae superstitioni inuolueret, id quoque commentus est, ut Imperatorii cultus specie , vultus quae La brata postea dixere Trincipum, ut S Liabar mi , id iccit SGentiliciorum numinum simulacris, cinulis inhiantibus proponerentur Item , t ad se accedentibus, ad strenas,icu ad puncti Ioiaria consequenda , vel , ut Tertulliamis
26쪽
Joquitur, cum liberalitas Imperatoris expungeretiar, CC
rae prius transeuntibus objicerentur, thuri adolendo quod sei feci apud Christianos, Christum abnegare, vel mi cana thuris adolere , paria videri. o. A Constantino M. ad VALENTINIANV Imperatorem gradum movemus. Is Ioviani , momentanei Principis post Iulianum, de quo mox dixi, Θεαν - , qui rem Christianam, qua vi, qua dolo, haud parum ad flixerat , Gentilitiosque ritus sedulo revexerat, successisor, inter Imperii licet initia iri Θρψσκειαν inuexisset Christianos tamen proculdubio Gentilitiae superstitionis communione ne minimiam quidem foedata voluit Quando, ne ad custodiam quidem Templorum Gentilitiorum homines Christiane cligionis adponi voluit conititutione sua , quae extat l. . . Th. de de Catholica, quae 5 ipsa abestu Codice Iustinianeo.
I p. VALENTINIANV ct Valens A. ad Symmachum P. V.
Au quis Iudex seu Apparito ad Uodiam Templorum homines Christianae religionis adposuerit, sciat non saluti suae , non
fortimi es parcendum. Dat x V Kal. Dec. Media,ntimanos Vesente Coss. i. A. D. 36s. Constitutionis istius vim ut adsequamur , de Custodi bus istis initio videndum est. Igitur Custodes Templorum hic non sunt AEdilui, seu se tantum , quales olim ad positi ad curam Templorum , seruandis ibi rebus sacris, vindicandisque iis a furibus, propter pes reconditas, cdelubra, imulachra, c supellectilem Templorum ibi re positam : Quorum alioquin custodum S excubitorii in De quens menti O , etiam apud Tertullianum, Iustinum ad Duognetum Cyprianum, ad Demetrianum e Arnobium , lib. 6., in jure . i. 7. r. 4e alim iis lagatis , . Seroos s. m. delibreali caAia Verum, quod recte vidit Card Baronius,
27쪽
CVM GgNTi Linus COMMVNio NE II custodes hic sunt milites appotiti Templis Gentilium custodiendis, aduersus vim scilicet S inii fessionem, impetumque arcendum Nempe enim, clim Valentiniatius Imperator principatus sui initio, itus sui cligonisq; liber talem Paganis tribuisset, quod docet vel ex iis . . Th. de
male fc matb. ad quam proculdubio plura qui eius Codi cis editionem pollicetur cumulabit Christiani ipsi, qui
sub Iuliano recenter admodum miris modis vexati attriti in fuerant , id aegre ferentes, in Deorum Templa alicubi ac ceptas iniurias vindicare inj ea inuolare ritusque Gentilitios disturbare , initis videntur, S quidem intra Prae fecturam urbis Romae. Qua de re cuna Pagani querelas suas ad Magistratus pertulissent , ex Oficialibus illi suis seu Apparitoribus custodes ad vim arcendam admoucre. Quod ipsum interim argumento est, non de aedituis, qui Hεξοp: hic agi: hi quippe non a Magistratibus, ne que ex Apparitorum cohorte, verum sacci dotibus piis 5 ex Abino ordine adpositici vel etiam a testatoribus destinati, qui Templa extrui aedificari itississent. Et factii millud non damnat Valent ianus Nam S in commune qui, vel aequalitate nolita, vel ultro , cultus sui religio nisque libertatem aliquibus constare, cosque ex aequo agere , vult, necquicquam agit, nisii idem modis omnibus vim amouet quo alioqimi etiam spectat ex 2 Cod. 7 h. de me
stodibus etiam, si opus, Λ cxcubitoribus adpositis. Quod egregio exemplo haud ita pridem factum alicubi memini. Sic 5 Praesides Romani diebus festis Iudaeorum , quia tum magnus erat populi conuentus ad Templi custodiam, ne quid ibi tentaretur, cohortem seu inno τάξι mittere sis liti de quo vide Iohan Euangel. 6 Iosephum non uno loco. Illud tantum improbat Valentinianus Imp. vhd Christiani ad custodiam Templorum Gentilitiorum adpo nerentur magistratus scilicet hoc tempore magnam adhuc partem Gentiles, S Romae quidem , atque intra
28쪽
1 Iur in Di CT CHRIs TLANORUM Praesecturam urbis possiti, Cuiusmodi Symmachus ipsemet erat, cui ha C lex inscribitur, Praefectus vini, idemque
Epistolographi pater, clim sat alioquin militum M Officia lium Gontilium in ossicio suo seu cohorte haberent, quibus hanc Templorum custodiam delegarent, Christianos quoque vel potillimum alicubi ad id delegeres non quod
Templorum securitati seu uitioni ita melius consultum putarent verum quod ex seuerissima huius legis sanctione colligo in contemptum Christianae religi cinis ac cum ple
na eius iniuria, inuidiaque Christianorum quorum auer 1am ab omni superstitionis amatu vel contagio mentem cum nossent , eius tamen inquinament eos ita quodammodo objiciebant. Fieri enim non poterat, quin huius naodicustodes Templorum, ubi non DEUS , non CHRIS TVS inuocabatur is apud Christianorum sectas , licet inter se in aliquo dissentientes sed vana numina, imo dς-monia, colebantur, inclamabantur, ubi non castae reli giones, velum funesti ritus exercebantur , victimae caedebantur, thura adolebantur, visu ipso prospectu, auditu,
amatu, incestarentur , deque contaminatis ita contami narentur. Imo fieri vix poterat, ut non aliquo interim, tot inter Ministros sacrorum discursantes, ossiciumque peragentes , contactu piaculo Ve liquinarentur, conspu arenturque. Quod certe Valentiniano ipsimc illi, tuus haec lex est, cum priuatus adhuc agerct, contigisse me morat OZomentis, lib. 6. hisor Ecc cap. 6 clim Iulianum Tribunus ipse Numeri cuiusdam Palatini, qui ploxime Imperatorem Uodia, praesidii causa sequebatur , ad Templum deduxisset ibi enim a sacerdote 'μα vocat Sogomentis . loco : Theodore tu lib. . cap. S. νεωκορο tu prati aqua adfiicrsiis, non id tantum Iuliano incoram aegrctulisse, verum etiam illico vindicasses, atque ideo in X lium missus, memoratur. Igitur de 'Nilod dixi perlatae querelis a Christianis ad Valentinianum Imp. quod sibi ea re, Christianaeque disciplina: at Ainiuria conruimeliaq;
29쪽
fieret quae funestis impiis ii Gentilium sacris, non dico consensum vel conscientiam suam commodare , sed ne sensus quidem suos clam propinquo contaminari patitur. Hinc adeo Tertullianus , quod huc proxime facit, cap. H. E Coron miliis; militiam armatam in Christiano in uni versum dari natam cupiens, militiae huius usum ad absim dum ita deducit Et excubabit , inquit, pro Te Iss, ream muri cque dubito , perlatam hanc querelam ad Valentinianum Imp. a Liberio Episcopo Romano , atque a Synodo Romana, quae eo ipso anno habita, quo haec lex data est, Valentiniano or Valente Coss. Quare etiam directa seu missa haec constitutio ad Symmachum Praefectiam urbis Romae' Pariter ut lex 8. Cod. h. deporn is, quae huic ipsi coniungenda videtur , ceu eiusdem constitutionis pars, ad eundem Symmachum P. V. data est, di ad eun dem finem collineat: nam cibi prohibentur Christiani ludo gladiatorioicinae loco addici enape, cum ludi isti, non ludi aboleri in totum nondum possent, Chri stianos saltem his addici noluit Valentiniantisci quia Christiana disciplina ludos hos publicasque huiusmodi voluptatis hostias, auersaretur, oculosque manusque Christia
norum hoc cruent,spectaculo pasci, foedari, communicari, non pateretur, de quo dicetur, ut puto , ad I. I. o
Theod degladiator. Igitur Christianos iis corporibus seu ministeriis aptari noluit Valentinianus, quibus vel sensa eorum mantis' feritatis vel superstitionis alicuius Gentilii specie pollui incestari possent. Aliter atque si de ministerio innoxio ageretur, ubi nulla Claristianae religionis iniuria , ut
lus talis metus subest Quare Christianus quoque, inno xio, etsi obnoxio valde , pistorum corpori, quod an non ς urbis Romae seruiebat, coenae loco addici potuit quod ab co dcm Valentiniano l. s. Cod. h. de psoriba , quae ad eundem Symmachum P. V. data est, imo de his duabus pariter
eoassanda videtur , constitutum est. Haec, quam , Valen ituaianus Imperator, lac miseris etiam alicuius specie, vel
30쪽
ε. INTERO CTA CHRisTIANOR v Mpumae obtentu , Christiani incestarentur , polluerentur. Quanto minus igitur in Christianis tironeum quemcunque seu spontaneum ritus alicuius Gentilitii participatum, coinmunionem , - ἔχω dc rei idem tulerit 3 iii. Ad THEODOs IVM M. tandem delabimur, ut ita propositum initio trium Epocharum ordinem impleamus. Huius vero Imperatoris constitutio extatu in Cod Theo de decurionibus, quaei ipsa abest a Cod. Iustin. 4 Q Baronio quoque omissa est. I P. Valentiniani , THEODOsius se Arcadii AA A. Florentio Praeferis A Uatii.
In conseque da Archiero nuita est potior, qui patria plura
praestiterit, nee tamen a Templorum cultu ob eruatione Christa nitatis ab cesserit Euippe indecorum es , imo, ut verius dica-- , inlicitum, ad eorum curam Templa es me purum solam nia pertinere, quorum conscientiam verae ratio D era ratis , vel
υeneratio Idiuinae religionis imbuerit, se quo ipsos ecebat, O timunm, etiamsi non prohiberentur, e gere Emissa, vi. Kalend. Iul. Consantinop Honorio S. P. o Euodio Coss. a. A. D. 3ῖ6.
quo J nomine patet Frequens sanc eorum mentio in veteribus quoque Inscriptionibus. In Glossis etiam o ινρωσύνii Ponti'scatu : Sacerdotales pr sides dixisse videtur Teitullia nus, cap. H. despectaculis. Sunt qui apud Suetonium , in Caligula , cap. 22.4 Domitiano, cap. I. Utvi apud Capitolinum , in M. Antonino, Magisterium sacerdotii, Magiste rio fungi in collegi Sacerdotum, pro Archicrosyna dici putant, sed male. Ἀρχερῶ certe huiusmodi filere olim Scopelianus Asiae, de quo Philostratus in elara ita sub Iutaliano item Apostata, Arsacius Galatiae , Theodorus Asilae: ad quos extant Iuliani epistolae 9. I 63. Chrysanthius LV diat, apud Lunapium in vita Maximi, pag. imi