장음표시 사용
33쪽
Zu Ende ist der Sermon des Plutarch da ruber, dasa jemand
34쪽
qui Orationum Isocratearum in arehetypo codicum ordo suerit.
B. Keilina in 'analectis Isocrateis' p. 73I76 orationum Iso-eralearum ordinem, quem codex C tradidit, explicare studuit, cum eodicem Urbinatem antiqui cuiusdam canonis fidissimum testem habeat. Orationes enim tres in partes septenarum orationum
divisas esse cognovit, quarum prima et laudationes Helena, Busiris, contra sophistas, Euagoras; cs. Tiv τεσσup v cΥκinvitav inarg. or. XI et XIIIJ et paraeneses ad Demonicum, ad Nicoclem,Steocles) continentur, cui oppositae sunt orationes deliberativae εt indiciales. Attamen Keilius ad certum quendam finem quaestionem non adduxit, eum canonis illius imaginem refingere conatus sit unius Urbinatis ordine nisus, quo quamobrem oratio contra sophistas ut exemplo utar - inter encomta posita sit minime expedivit. Equidem dissertatione, quam 'de codicum Isocrateorum auctoritato 'eonseripsi, et Urbinatem et vulgatos codices ΘΛΠὶ ad unum ar-ehetypum redire mihi videor demonstraviAse, quo vulgatae quo-qde recensionis libros nam etiam archetypum codicum vulgalorum ex communi archetypo deduetum recensitum fuisse proterio habeo) in archetypi ordine restituendo respiciendos esgo pparet, etsi Urbinati maior fides tribuenda est. Quare diversum orationum ordinem, quem in codicibus invenimus, illustro ordine etaieum ΓΛ et Photii, quem codicem cum Θ coniunctum adhibuisse ostendi Leipgiger Studien XVII, p. 623, iuxta posito:
ὶ Helena ad Demonicum - ad Demonicum Buyiris ad Nicoclem - ad Nicocleme0ntra sophi- Nicoclea - Nicocles
35쪽
s ad Demonicum Panegyrioufi Helena Helena ad Nieoelem Areopagiticus Euagoras Euagora Nicocles Plataicus Busiris a Busiris Archidamus Arehidamus Panegyricus contra sophistas Areopagitidus contra sophistas
Areopagiticus Plataicusio Plataicus Busiris Plataicus Areopagiticus de pace Helena Archidamus
Euagoras contra sophistas de pace Panathenaicus
Archidamus Panegyricus Panathenaicus Panathenaicus Panathenaicusis Aegineticus de permuta- de permuta de permuta tionetionetione de permuta tione
in Loehitende bigis Aegineticus
in Euthynum Trapegiticus in Euthynum
-- in Callimachum Atque primo quidem obtutu ordinem orationum valde conis susum videmus, ut arehelypi ordinem enucleari vix posse putaveris. Sed Κeilius iam docuit, inter se conexaη esse orationes ad Demonicum, ad Nicoclem, Nicoclem i. e. paraeneses, quas hoc ordine in archetypo fuisse ex codicum consensu elucet, quocum conseras argumentum orationis I cf. Keil. p. 74). Praeterea orationes Helena, Busiris, contra sophistas, Euagoras i. e. encomta a Keilio secundum Urbinatem coniunguntur, cum eaedem in Aquoque et apud Photium inter so eohaereant. At in eodieo AEuagoras inter Helenam et Busiridem collocatus est, quocum convenit ordo codicis Θ, qui hae de causa vulgatae recensioni communia videri potest. Apud Photium autem, qui aetatem codicum omnium praecedit, totus hio ordo conVersus est, cum orationem contra sophistas primo loco positam Busiris et Helena ordine mutato sequantur, quas orationes Euagoras excipit. Iam quaeramus, utrum paraeneses ut in A, an encomta ut in Γ priorem sedem in archetypo obtinuerint. Etenim hac in roPhotii ratio habenda non est, eum aut laudationes ab initio or-Disiligod by Corale
36쪽
Orationum Isocrat. ordo in arohoupo codicum.
dinis revocatae inter orationes deliberativas aut pars deliborativarum inter paraeneses et encomta interpositae esse possint. Atque codicia Λ ordinem commendare videntur verba, quae in
pavoυσiv. Sed his verbis nil nisi hoc probatur, auctorem vitae et argumentorum - cui codicem vulgatae recensionis praesto fuisseveri simile est, quia argumenta una codicis Π familia servata sunt 3, enm initio eodicis A tres quaterniones perierint - parae. deses hoc loeo legisse, praesertim cum Verbis subsequentibus demonstretur, eum haec de suo deprompsiglle. Nexus Rutem orationum ut Urbinatem sequamur suadet. Nam si paraeneges initio ordinis ponimus, Euagoras, qui artissime cum iis coniunctus est, locum longe remotum oecupat: initio enim laudationum nusquam legitur, eum in C et apud Photium eas optima cum adhortationibus tangat.
Sed ordo laudationum inter Γ et Photium discrepat, quo indiserimino diiudieando momentum faciunt verba, quae in Rr mentis Busiridis et Helenae inveniuntur: argum . or. XI τοὐτου
ad pristinam vulgatae sormam redeant, unius Photii confirmant ordinem. Praeterea apud Photium, qui hac in re eum codice o oonvenit - orationes X IX XI enim inter orationem eontra sophistas et Philippum interponendae sunt - oratio contra sophiηtius Primum locum aptissime retinuit, cum inter Busiridem et Euagoram omnino non quadret cf. ipsius orationis argumentum, ubi hoo
datis ordinem initio confusum esso veri simillimum duco. Iam deliberativas adeamus orationes, quas in archetypo ut in eonexas fuisso Keilio concedendum est. Nam cum Rpud Photium orationibus XIII XI X XI insertis inter se segregatae sint, in codiee Λ ooniunctae exhibentur excepto Panegyrico, quem inter Nicoclem et Helenam perperam inditum esse manifestum est. Sed etiam in Λ orationum ordo perturbatus est, quade-
37쪽
Engolber tua Dre ruptan a congensus codicum levior est. Atque primum Areopagitiens
et Plataieus in Λ eommutati in C et apud Photium coniunguntur; praeterea in C et Photii libro Philippus et Panathenaicus cohaerent, qui in A oratione de pace et Archidamo interiectis seiuneti
sunt. Quamobrem Urbinatem in universum quidem hac in parte archetypi ordinem servavisse contendere licet; sed accuratius rem exponamus quaestione instituta, qua ratione archetypi recensor orationes disposuerit.
De orationibus sorensibus acturi quaestionem difficillimam videri praemoneamus, quia oratio de bigis apud Photium, orationes in Callimaehum et in Euthynum in Urbinate non leguntur. Quas casu in Urbinate excidisse Keilius affirmavit; equidem eas in archetypo omnino desuisse et postea in vulgatos codices re ceptas esse Ruspicabar, sed nunc in Keilii partem cedo. Orationes enim iudiciales in Urbinato initium capiunt ab Aeginetico, cum in codice A et apud Photium antidosis primo Ioeo posita sit. Atque Urbinatis ordinem eo fortasse defendas, quod unus Aeginetiens Athenis dictus non est. Sed praeterquam quod
hao de causa aptiua in fine corporis po8itus esset, Vulgatae re eensionis ordo commendatur nexu orationum. Nam antidosis ipsa non est oratio iudiei alis, cum Isocrates post litem peractam coram omnibus ea go defenderit, quo cum orationibus deliberativis com
antidosi interiecta orationes deliberativae aptissime eum iudicialibus conectuntur.
At Aeginations in C initio orationum iudiei alium positus
explicandus est, quem cum orationibus in Callimachum et in Euthynum in Γ amissis colligo. Inter easdem enim orationes RPhotio legebatur, cuius codex cum Urbinate congruit Trapeziti eo et orations in Loohiten in fine corporis collocatis, cum orationum ordo in Λ plane conversus sit. Nonnullis igitur quaternionibus in Urbinatis archetypo deperditis ordo facile sto immutari potuit, ut Aegineticus a ceteris orationibus abruptus ante antidosin sedem occuparet. Quo principalis orationum iudicialium ordo reparatus est, nam orationem de bigis inter antidosin et Callimacheam ponendam esse postmodo demonstrabo.
Iam pauca de epistulis addere liceat, quae in codice r solo servatae sunt. Praeterea Photium habemus, qui ordinem paululum differentem tradidit. Post epistulas enim ad Dionysium et Archidamum in C et Photii libro convenientes apud Photium epistulae ad Iasonis filios et Timotheum desunt. Sequuntur quattuor
38쪽
Orationum Isocrat. ordo in archetypo codicum.
epistulae congruentes ad Philippum duae , Alexandrum, Antipatrum, quas apud Photium excipit epistula ad Timotheum scripta, eam in Urbinate et apud Photium finem saeiat epistula Mytilenaeorum magistratibus allata. Epistulae igitur ad Iasonis filios apud Photium omnino mentio non fit, eum Photii codex ipso Photio teste es 4vεο θησαv ησοκρώτους . . . ἐπHyrOλai 0 et rῖv b' cvvέα cnimoλQv αὐτοθ) novem epistulas eontinuerit. Itaque Coraes apud Photium καi πφος oiλiππου τpεiς pro καὶ
προς mi λ in nou buo scribendum esse eensuit, quod non probo. Nam eum Photii exemplar ex communi codicum archetypo originem duxisse constet, Photium et orationem do bigis et epistulam hanc in exscribendo eo dieis ordine neglexisse veri simillimum est. Codex autem Photii ut in encomtis et orationibus iudicialibus, sic in epistulis Urbinatem snperabat. Apud Photium enimeoniunguntur prooemia orationum ad Dionysium, ad Archidamum eompositarum. quibus certe ut in C conexum erat prooemium Ora tionis ad Iasonis filios missae; sequuntvr litterae ad Philippum binaeὶ et Alexandrum eonscriptae, quibuscum colligatae sunt litterae commendaticiae ad Antipatrum, ad Timotheum, ad Myti lenaeorum magistratus, cum in Urbinate concinnitas haec epistula ad Timotheum anto epistulas ad Philippum posita turbata sit. Sed quaeramus, qua ratione recensor archetypi orationes et epistulas disposuerit. Atque de tempore, quo orationes elabo' ratae sint, ab eo cogitatum non esse apparet, neque Keilius eum orationes quidem iudiciales litterarum ordine respecto digessisse probavit. Sed idem Keilius orationes secundum res tractatas intres partes disiunctas esse exposuit, quod in singulis quoque partibus valere ex primae orationum partis et epistularum Or line, de quo verba fecimus cognosci potest. Quod ad orationes delib6rativas attinet, Panathenaicus cum P aegyrico eodem consilio compositus est, cum Panathenaicus priorem Panegyrici partem pluribus verbis persequatur. Phi lippus autem, qui Panathenaicum praecedit, ad alteram Panegyri ei
partem quadrat. Contra priorum orationum argumenta differunt, eam haud sine causa Archidamus, qui de Lacedaemoniorum rebus Bscriptus est, initium ordinis saeiat. Sed omnes hae orationes pro contionibus dictas se serunt. Philippus vero in epistulae m0dum redactus est, quem excipiunt orationes conventibus 80- lemnibus destinatae scit. Panathenaiens et Panegyricus. Hodi ntum mirum est, quod Plataicum a peregrino de rebus externis, bitum inter Areopagiticum et Symmachicum insertum Videmus Di ii troes by C oste
39쪽
26 Engo ib. Drorup Orationum Isocrat. ordo in archetypo oodicum.
sed primo fortasse inter Archidamum et Areopagiti eum sedem obtinuit. Orationum denique iudicialium primam esse antidosin, quia mixti generis est, supra demonstravimus. Sed nondum conuituimus, quo loco oratio de bigis ponenda sit, quae encomii spe ciem prae se fert. Quam aut inter antidosin et Callimacheam aut inter orationem in Euthynum et Trapeaiticum collocari lieet, cum orationes in Callimachum, Aegineticus, in Euthynum sive hunc ordinem habuerunt sive transpositae fuerunt inr aut hoc aut illo loeo exciderint. Atque hanc collocationem ordo eodicis A commendare videtur, ubi tamen Aegineticus perperam in terpositus argumenti vim minuit. Ideo priorem praefero loeum, quo oratio de bigis cum Callimachea coniungitur, quia utrique
postulatio pλἁβης subest λ. Sequuntur Aegineticus de rebus hereditariis, oratio in Euthynum et Trapezitieus de deposito παρακαταθηκης), oratio demum in Loehiten de vi αlκεiας).
Quo Isocratis orationes in archetypo in tres partes septe narum orationum, epistulas in tres partes ternarum epistula Tcertis quibusdam legibus dispositas fuisse planum fecimus. ci dicem autem Urbinatem non omnibus loeis principalem orationuiuepistularumque ordinem praebere intelleximus, eum ex Phosii Dodice cognoverimus, qui primus encomtorum, orationum iudicia' lium, epistularum ordo suerit. Eum ad extremum orationum atque epistularum ordinem propono, quem in archetypo fuisse censeo:
a) Contra sophistas, Busiris, Helena, Euagoras, ad Dem0si cum, ad Nicoclem, Nicoeles; b) Arehidamus, Areopagitieus, Plataicus Plataicus, Ared pagiticus 3), de pace, Philippus, Panathenaicus, Panegyricus ἰοὶ De permutatione, de bigis, in Callimachum, Aeginetieus, in Euthynum, Trapezitieus, in Lothiten;
dὶ Dionysio, Archidamo, Iasonis filiis; Philippo, Philipp',
Alexandro; Antipatro, Timotheo, Mytilenaeorum magistratibus.