Exercitatio iuris civilis ad Domitium Ulpianum cap. 69. pi. pro socio quam ... praeside D. Ioanne Gotfrido Sammet ad diem 19. septembris 1748. placido eruditorum examini submittet Ioannes Gotfridus Weber ..

발행: 1748년

분량: 45페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

ra EXERCITATIO IURIS CIVILI g

BI . sc HILπER U, Nic C . de LYNςΚER M, Corn. Vara AaYNx Ellsilo ΕΚ ab et plures alii: sed Sardos producunt v nales quorum unus altero peior est. Et illorum ideo, qui florentinam retinuere, sententias postea consurae subiiciemus, modo Criticis prius dederimus quod Criticorum sit, et quoa agendum absoluerimus.

ΤERET. Greg. Haloander edidit ad negotium admitteret sed cui bono, dicat Cassius8 Socii enim 4am citra aliam coibuentionem erant admissi, et liam Iectio integrum sere capitis nostri sensum aufert si recipiatur, iamque reiecta est ab omnia hus et a Graecis plane destruitur, nullius sust agio nisi inuem

totis subnixa auctoritate. '

a . . . .

ΙΙΙ. LM. Vintimissius exhibet: ad negotium dimitteret, uti iam legerat Franc. ACCvRs Ius et). Eamque lectionem Lac. CVIACIus , cum non intestat, quid sit a negotio dimittere es.in aliis editionibus, in quibus et Geutagoniana quam Gebrauimus, aliter inuenerit, approbauit. Ducem hunc Anton. ΕΛ BER K , Timaeus. FABER G, Claudius sALMAsius d) , Doministis .ARUM AEVS e , . Iob. SCHIL TER JID, et alii sequuntur, suumque ad negotium dimittere per ablegare ad numinas, aut cum Salmasio per ad negotiandum interpretati simi. γNon placet vero lectio, quae neque Graecis placuit, neque Vlpiano conuenire potest. Adde quod iacius eiusque sequaces candide fateri nequeant, sed ignorantiam simulent,

quando obiiciunt, se non intelligere, quid Domitius per suum a negotio dimittere voluerit, cum tamen satis intelligant, quid illius

12쪽

illius contrafum sere, et ad negotium dimittere significet. Vera et unica causa, quod Vintimilliana lectio, pluribus licet ignota, magis arriserit, haec esse videtur, quod nescierint, qu modo utraque actio et pro Beso et ex vendito, ut volunt, ad nundinarias epulas non solutas referri potuerit, si Thuscam

retinuissent lectionem. . . , - .

IV. Iamque satis audaciae capiti nostro adhibitum op. postumque videretur di, Sed intercedit ultimo Marguarc P R in II E R g , qui, cum obseruasset suos maiores Icio utraque iam amputasse brachia ne cancer ad cordis penetralia descenderetὸ Vlpianum non ex arte medicorum sectum esse opponit, sed utrosque illi potius pedes prius praecidendos, dextrum deinde cum sinistro, et vice versa, coasiandum eX arte esse pronunciat. Ita igitur transponiti et pro socio, si epulas is non Fofuerit neutramque scilicet actionem, ut illi, ad epulas non solutaS tra- .here cogeretur, et ex vendito cum eo agendum est. 'Ecla κά -l cui omnium librorum lectiones et antiqui Orientis auctoritates assurgant, sed, quod pessimum, cedere nolunt. Habet nempe hic illis astutior quod voluit, et aurae populcsti publice sic detrahi non poterat: nam cum illi Domitium eo saltem adegerant vi immodesta, ut panem emendicaret, quod bipes poterat: Mendicus vero lautoribus suis immodestiam et carnificinam Chirurgorum publice proponeret; Freherus, ne mutilatus magis Vlpianus, si sectio degenerauerit', idem saceriret, prouide prospexerat. 'Aπους vero ille infelix fame sero absumtus est et obmutuit, ex voto non suo, sed Marquardia tantum 'ehero erat misericordiae pV. Et hactenus est, quod Critici Alum egeram, tinc lenti illi et audaces. Inspice iam Domitiam, quarmim muta

tus ab illot opulis ne quidem suis illum recreabis, ossa et peialis totus est pellucet miser. Semper mihi placuit, quod apud

13쪽

EXERCITATIO IURIS CIVILIS :

Corn. Van BYNRERS HOEΚ h Iego: suis ferat, inquit, in iure nostro ad rem criticam animu .appedere,vui artis suae subsidiis dbstitutus esit ves id sibi dari non putUt negotii, ut consultis demum libris ferat sententiam Z ut nillil quicquam fatuat nisi Basilicis quo e sententiam rogatis, et adhibito Iurisprudeirtiae graecae reliquo apparatu. Nise ita sapiamus, foliis nou βω-mns. Sane si ves unus e Criticis qui Vlpianum torserunt, Winam et ipse censor in eratius Bassica inspexisset, certe a vi abstinuisset maiori. Sed sic citatio Fornerius; Fomerio Hera, dus, Herrido Grotius et sic porro, et ordine temporis ructe

i Aetas parentum peior auis talis

Nos nequiores, mox daturos t Progmiem vitiosiorem. I

Sic satis constat, quid si societas. Societates. vero VLPIA No i) teste contrahuntur etiam negotiatiouis alicuius, qua- .lis est, quae, auctore PAvLo Q , ad modum coitur. Solubtur illa et distrahitur, teste iterum Domitio I), inter alios mo- , dos.etiam actione, quae ut detur, adsectione opus erat, Cum sine tractatu habito in re ipsa et negotio communiter gestum esse videatur et citra societatem. Actio pro socio alias abs ista focietate competit, idque vi regulae et consuetudinis: nomnunquam tamen, eXcipiente PAVLo an necessarium est, et manente societate agi pro socior veluti cum societas vectigalium Musa coita: propterque varios contractus neutri expediat re me a societater nec refertur in medium, quod ad alterum

14쪽

peruenerit. ' His praemissis, videamus in I 1 inter se eo mittant et Vlpianus noster Con utae iurisprudentiae cire las turbare volueriti. 'u

H. Millo: CUM SOCIETAS AD EMENDUM

COIRETVR. Recte L Eo transtulit, μὶ αγορασίωκοινωνμωμεν. Vt anxie disquiramus, quot socii contraxerint, tanti non est, esse certe non debet. Duo non suffecerint unus enim reliquis epulas soluere conuenerati Leonis igitun SCHOLIASTES tres supponit, recte quidem, sed sine Baudo numeri maioris et arbitrarii, uti solemus εν υπςΘecres. Magis vero est, ut societatem determinemus, qualis hic coita fuisse videatur. Et obtinuit communiter, Ut talem ritelligant, quae ad emendam rem preticularem contracta fuerit. Tales soci tates titulus noster, e. g. v LPI ΛΝ vS sagariam, IDEΜΟ -- gentariam excitauit: timeariam, vestariam, centumque alias similes alibi inuenies. Eiusmodi vero Θαρέ , ut nostra. εις εμπορίαν, licitae erant, nisi contra leges vel bonos mores intirentur, ne iusto scilicet et decoro fiaudi ellent. r. Integrum illarum catalogum in Lege Solonis CAIo M memorata offendimus, ubi tamen nollem Corn. Van BYNΚERSIIo ΕΚ q) pro η ων ορμων, cum Ani'. ALCIATo r et aliis η Pρῶς οργίων, vel ex animi sui sententia absque το ἡ et interpunctione φροιμτορες ιερῶν ο ιων legeret, Thusta enim lectio proba est et sustinetur vulgare Graecorum ἐοἱ τῶν ο ν ορ ἰων- pro et Pρῶς πιων Pρων οργίων, quod obiter) et ita illi sentiebant. Verum Cum Vlpianus. expressie tui habeat de societate ad emendam rem particularem, etiamsi Leonis SCHOLIASTES. talem itogat, et αγρον Dudum supponat, de contractu ad

emendum cstito -M, loquatur et simpliciter: Ego propter

15쪽

r AvLvM o societatem negotiationis alicuius agnoscere mallem quam rei unius, licet res perinde videatur.

III. Aiti ET CONVENIRET. LEo καὶ Mi ha

bet, sat bene. Dissicilis est et elegantis dubitationis, an verbis et conuenit, vel pactum societati in continenti adiectum innuaturi vel contractui postea additum significetur: et Iiocea uti et iura distinguunt, an pro pacto substantiae societatis Otrahente, an adminiculis Contractus adiiciente habeatureses denique haec verba an ipsum societatis tenorem et sub 'stantiam demonstrent et constituant. Quod primum: anais pactum contractui nostro consensuali in continenti adiectum verba et conueniret referenda finit Communis . haec est vel tacite vel expresse id affirmantium sententia. Auctorit res in hanc rem non perscribo, vix mus erit et alter qui dis kntire audeat. - Nuarae F R E EI E R o adeo Vnico non comtentus duplex pactum, ununi de praestandis epulis, alterum da dimissone a negotio, ut voluntati consulat, substituit: et ita sine arbitraremur. Ulpianus enim postea quam societatem iii itam esse significauerat, e vestigio sub reo conuouis. V eula et coniunctiva ordinis et citae consequentiaeJaota est rogulariter, et conueniendi verbum per se pactum innuere ma tores docuerunt. - Plane Uti apud P AvLvΜ tib stipulationis vestigio conuentio nuda iungitur verbis et conuenit inter nos, ut alia praeteream quae huc facerent. Alterura dubium, aut a verbis et conuenit pactum secietati postea adiectum lateat, ipse mihi opposui. Moueor, quod Vlpianus, si pactum coim tractui appossitum fuisse censeamus, plane tacuerit, an συγχμνως τ' ουπάσω τῶ σ-αλλαγματος adiectum fuerit et ante in choatam emtic nem: an postea, cum negotiatio iam perficere tur aut ad finem vergeret. Sc HOLI A sTES Leonis prius innuere

16쪽

.nuere videtur, habet enim 851γορήταν τον αγρον ν νομίσματα scilicet' post conuent1onem. Et si huius υπόθεσιν admittamus , non potest non, quin pactum postea ullo modo adiumctum negemus. , Pactum igitur apud nos Contradium omnino in continenti sublecutum sit confiteam oportet. Verum Cum neque M. neque Leo Leonisque Schosiastes vllam paeli mentionem expresse inieCerint: nec Verum si, ' . - conuemendi verbum per se et sua .natura pactum nudum smpliciter innuere, sed pro modo subiecti vel hanc vel aliam in duere natUrram; audiamus, quam Viam VLPI AN vs V notas, qua iuste incedamus, designauerit. Conuentionis verbum, inquit ille, generale est, pd omnia pertinens, de gustas negotii contrahendi transigendique causa consentiunt, qui inter se agunt. Et paulo post: adeo autem conuentionis nomen generale est, ut eleganter dicat Pedius, nullam esse conra actum, nutum oblis gationem, quae non habeat in se conuentionem: siue re, e vembis flat, etc. Omnis contractus, omnis obligatio habct in se conuentionem, at non contra: Siquidem ergo verbum conu nire OCEurrat ubi nulla mentio contractus iniicitur, erit nuda

pamo, quippe cum illa neque datione neque facto in effectum deduci coeperit, et praeter conuentionis factum nihil requirat ad persectionem sui: Vbi datio, faelium, causa, vel aliud su,

est, conuention m pleraeque in aliud nomen transea-, ait ICtus M : ius igitur ex verbis et re, si quae iubsunt, habet dum est y . Iam cum apud nos vere societas intercesserit, , et Conuentionis verbum ad omnia pertineat de quibus contrahendi causa consensimus; sequitur verba et convenireth OC, loco ad societatem inice in id principaliter coitam pertinere, 'saluo caete quin emtionis tempore. Sic VolUmuS: et prω .gredimur ad societatis nostrae essentiam et tenorem.

17쪽

Aiti UT UNUS RELIQUIS NUNDINAS ID

EST EPULAS PRESTARET. 'In P. the,

το πη kμωl Octo haec Verba pessime a nominam fere die a cepta in causa sunt, cur caput nostrum ad hanc Vsque quam vivimus ἡοπην eruditis aenigma inextricabile visum, reiectum ad damnatas leges, imo κατ' Crux ICtorum solenniter nuncupatum fuerit. Et si Iustiniani minister Domitium, uti eundem descripsit, vere attigit; non Vlpianum modo, sed seipsum etiam superauit. Inertia praecidit suo more alias, euque datum non erat habere nasum, quid igitur hic senserit Leo sane, qui Dτανανεωσεως suae tempore adhuC integris nec devirginatis Vlpiani ad Edictum voluminibus uti frui potuit, ICti mentem non est assecutus: Vertit enim conuenisse, τον

σω αυτὰς -χετο habet, nec supra Pisilosophum suum erat eruditus. Caeterum nostri capitis sat bene coniecit, ut suo videbimus tempore, verum bona malis intermiscendo. ΙΙ. Recentiores in partes discedunt. uuidam ingenue satenrur, se ignorare quomodo nundinae pro epulis accipi possint, quam professionem et candorem caeteris paribus non vitupero. Rursus alii aliud plane agunt. Miscelisones translatitiam ignorantiam dissimulant: Vna pars nundinas aut epulas per cibaria eXplicant: Altera per merees coemtas: Tertia per pretium commodi et lucrum negotiationis: uuarta per anno- nam: uuinta per omne id quod ad nundinas pertinet. Visima denique more suo distingue exclamat et epulas de priuatis, et . illis quidem quas nostri bibales mein aus appellant, accipiem das esse concionantur, ita tamen Ut publicae etiam hic agnosci

possint: sitis lepidet et utinam quilibet, quod dubie coniecisssiquido probasset. Sed illorum, qui Thuscam retinuere, sem. - tentias

18쪽

AD DOM. VLP. C. LXIX. Π. PRO SOCIO. 19

tentias iusto deinde ordine refutabimus, si refutandum videtur quod probatum recte non erat, modo prius egerimus quod

nostrum est. .

m. Nundinas vel epulas uram esse idemque, vel ut Γραμ-

ριατικών πω ες loquuntur συνοί mo, ante vix credideram.

Ant. FABRO o, equidem mirum non videtur, si κ. minus proprie locutus ac mercatorum forIassis verbo usus sit. Eamque ob causam, cum societas ita conuenta esset, ut unus reliquis nundinas praestaret, adiecisse ripiamum, id est epulas, ne cui insolens locutio discitem faceret conuentionis interpretationem. Com rarium mihi sedet penitus, quippe qui non per nundinas, meto potius per epulas verbum mercatorum intelligi censeam, licet et eiusmodi admonitiones mihi non satisfaciant, vagae enim nimis stini, et dubiis obnoxiae. Imo Romanorum epulae pronundinis et vice versa positae, licet sint inter verba α ταε λεγαριενα, mihi tamen sollicitandae ideo uon viderentur. Si quaelibet vocula μο ης deportanda esset, insulae deficerent, ct alii deportandis reliquis loca essent adsignanda. Antiquior et praestantior vetarum auctorum numerus intercidit, et utinam vel integra Varronis, Catonis, Verrii Flacci, Festi et veterum Grammaticorum volumina extarenti .Quid vero si voculae nostrae eruditorum in quaerendo cffugerint diligentiam 3 Ita sane est si me audias. Ant. Dadis. ALI EsERRΛ b locum iam cxcitauit, ubi nundinae pro tractatu et concertatione emtionis positae dicuntur. A uctor huius est Avcvsaei Mus Met inquit: nempe nundinarius illius temporis Diaconus vester apudZenophilum Consularem omnes Lucinae nundinas patefecit: sed non satis commode, nec etiam de nundinarum significatione, quam multis auctoritatibus Lac. CONSTANΥINAEUS Oet alii iam confirmauerant, quaestio est, imo potius, an elutae

19쪽

EXERCITATIO IURIS CIVILIS '

tantum et hic praestent quod nundinae, an et quo sensu hie συνονυμικῶς ponantur, imo an et hoc sensu praeter Vlpiani lo-Cum Occurrant alibi. - IV. Hoc ego praesto, et locum magis securum et hue ice pertinentem in hanc rem excitabo, quique eo maioris momenti habeatur, quo antiquior eius auctor est, quippe qui Philoxeni vulgo nomine circumfertur, et longe ante Pandectarum compilationem scripsisse dicitur, in quam rem et ego princlicis sum, pluribus ideo argumentis adductus quae hodie non CXpono: causam habe, non patior πάρεργα Uγου Habet vero PHILOXENus d) hunc in modum: Nundinae, ἀτελεια, cita lego et emendo, quod iam et Desiae II E R A L-.DVM e θ monuisse video, quae tamen VOX huc non pertine tantum enim praestat quod vacatio, immunitas, nundinae vulgo feriae, sed quae sequuntur, ἀγορασία, EMIIOPIA II P ΛΓ-M AT EI A, πανηγυρις, EN IAI, id cst nundinatio, uniuersa emtior paulo tamen aliter Mart. SCII OOCKIusj . Rursus CYRIL'Lus Τ): Epulae, EN IAI, vel emendante Vulcanis CZNIA, σιτια, id est NUNDINAE, promercalia, victus. Vides iam recte Vlpianum per nundinas epulas et V. V. intellexisse, neque esse inter απαξ λεγομενα Vt Vnum pro alt*ω συνωνυμικῶς posuerit. Voculas tamen id est pro explicatiuis et δασαφητικῶς hic non acciperem, imo potius per scilicet ut παραδειγμιατικως explicandas esse censeo, sed res perinde sere

esse videtur. . ' φ.

R. Et sic satis perspectum habemus et ad liquidum comsessumque perdurimus, quid IC. per nundinas, aut quod mercatorum Verbo, forsitan ex consuetudine adiectitia epulandi derivatum idem est, epulas significare voluerit. Scilicet

20쪽

παντο αγκοων coemtum, II PAT MATEIAN, EMII OpIAN, negotiationem. Vel coemtionem, ad quam societas nostra coita erat. Nostrates den ganteten Handes oder. Ein Q dicerem, μετονηώκως pri eo quod coemtum est. Praestare vero Ita ipse per fluere explicat, et cum, teste MARCIANO g , solui proprie dicatur, cum naturaliter et re i a pecunia numeratur: unusque ex sociis cum reliquis conuenisse proponatur ut ep las has ipsis praestaret; sequitur praestare aut soluere nundinas vel epulas generaliter nihil esse aliud, quam pecuniam numerae tam soluere pro humoeta et emtione, aut specialiter apud Vlpi num; pretium soluere pro omni eo, quos a pluribus communi nomine coemtum uni ex sociis vel restituitur, restitutum vel re stituendum est. Scholiastes graecus, explicat per παρέχειν τὸ σἰμημα : atqui Glossaria hoc explicatit per in τοῖς οὐFIως κοιτα Γλιλλομενον quod expensum est in promercalia. Nostrates dicunt, den Hand gut thun, quod maxime mercatorum est et

VI. Sed quaestionis sic etiamnum dubiae est; an socii ve

re et actu quid coemerint, sicque restituere vel retro vendere, quod idem hic eέt, potuerint: et illam statim diluemus. 1 V, planus sociis reliquis venditi actionem contra unum illum concedit, at haec regulariter non obtinet, nisi inprimis ipsam rem praestiterit venditor, id est tradiderit vel quasi, alias in id agitur quod rem habere interest emtoris; vel emtori exceptio in mundo'est quam IVLIANus l0 proposuit. Iam cum socii Abierint, ut quid coemerente emi nequeat, nisi quod αγορπιον

et venale est, VH A: emtio τῆ αγοραου πραγματεία, εμποφα, Upiano nundinae audiat vel epulae: sociorum unus regiquis pretium τῖ huius αγκα s, et reαγμιτέοις etc. praestare debu

rite et reliquis, si unus ille pretium illud non soluerit, actio venditi permittatur; sequitur et per se patet, socios aliquid

SEARCH

MENU NAVIGATION