장음표시 사용
31쪽
ficans, quod actio venditi pro actione emti uti alias promiscue, ita et hic accipiatur, quale quid O fredo illaudato postea et Ob. Nic. de LY CKER c ii mentem venerat et prosta est. Veteres equidem, teste CΛio si oppesitati nibus his promiscuemieba ture Nostri vero hanc verborum laxitatem. coangust nant, et ubicunque in Iure actio ex emto pro ex vendido et .comra posita Videtur ex occurrit . se itum hoc recte miae te Rc, CRIA CIO H κατ' ελλει - , integra enim appellatio e actio ex emto vendito, vel ex zendito emto. Sane Latinis expilli Lationem integram adoptauit Ant. Diadis. ALΥEsERRA f) et illi occurrit. Priorem igitur conuentionem de opillis pra standis in emtioncm di singrc.arbitratur, quis sit onerosemn quid alteram de dimittendo a nego iterum trausire in em ionem propter perierium transferretur in unum ex Qciis emetorem epularum. Quasi, quicquid onerosum est, faciem c-tionis protinus et ubique induat: Et in quem periculum transffertur, indistincte actionst venditi conueniendus sit. Putat vero unum illum emisse cibaria, ita enim epulas accipit: si id erat το κρινομεγον. . Et ri mniis dicam, omnis omnium inter pretum disputatio nititur et clusa est ab hoc, quod fuit το - τουμενον -- et nihilominus quot capita tot sensus. Adeo magis praestat descendere ad Verborum proprietatem, quam Icium profiteri, ne tantum sit quod nesciamus t . isi:
cie aeci sentiebant, sic censebat Od redus, qui iniec veram Vlpianissectionem ab antiquo agnouisse vIdentur. Id lainesto, ut et Varias recentiorum, qui Thuscam lectionem pressus. secutio Lyncker eis. Harr. cap. VIII s. o. o Culaeius ad Robciti Ati advires.
32쪽
AD DOM. VLA C. LXIX. Π, PRO SOCIO. 33
secuti sunt, expositiones adiungamus et examinemus. Critiacorum iniurias iactu lapilli iam inhibuimus, seriamque resut,
rionem eo amplius viX merentUrr bene Vero illoruminterproditiones, Iicet non adeo In facili sit, Omnes omnium aetate et ordine temporis sententias in horrea tua excantare, cum ii ipsi in singularum quoque vocum e licatione cespitant. . Dionus GoΤΗo PREDus g) per epulas annonam intelligit; et ex aucto- ,ribus τας ἀγορας spectri annonarias esse obseruauit. Bene.
sed nihil ατ λαος, paulo etiam post annonae mems substituit, nesciebar ergo quo se vertat, et iam repressiis est ab aliis. - '- U. CVP. SCHFFonDECHER hy huc et illuc fluctuat; tam. dem vero per epulas illas hic significari ait, quae in accessionem emtionis praestantur, et nostratibus; olim metia F dicuntur. Idem lori . s cm L TE RO Hsedebat ' sedit et aliud, quod adducere erubescimus. Scilicet his auxiliis Domitius egebat, ut a L principia Iuris Germanici imo et particulares huius consuetudines reduceretur, si saluus esse vellet. Mira capital III. La1ius ac o sT A F) per epulas vel nundinas partem seu auctarium pretii intelligit, quod reliqui forte venditoribus pro parte unius illius soli praestiterant: satis incommode, nisi factum remotius ponamus. Ille enim unus pro parte sua , qua socius, per se extraneo iam tenebatur venditori sue viai siue pluribus. Caetera quae attulit post Antan. Dadis. A L ΤΕ s E DRAM I) infra profligabimus. ' . . t . IV. Corn. van B Y N Ε'E R S FI O E x m) nundinas Obiter notat
hic dici pro omni eo , quod ad nandinas pertinet. Id quod Iar. CONSTANTINAE O n) iam ante placuerat, scilicet pro rebus ad emendum et nundinandum necesariis, qui auctoritates quo-
33쪽
que in hanc rem excitare voluit. Nimis vero generale hoc est: sexcenta sunt et plura quae ad nundinas pertinent, socius igitur ad ea omnia reliquis praestanda se obligauerit 3 Add quod Vlpianus epulas praestare per soluere ipso interpretatus sit, eoque ipso speciem iam aliquam non genus designare im
V. Communis denique veterum et recentiorum Cohors epulas Per comesionem, vel cibaria, ved conuiuia explicat, quωrum tamen Vnum quodque perinde R. Vna illorum pars sola fide continetur: Altera sic coniicit: Ultima, uti oportebat, d, Cere non contenta probare quod voluit ausa est, et horum semientia eo fero redit. Romani dies cuiusuis meisis ita diuid bant: erant Kalendae, laus, Nonae, erant insuper numdinae uti apud nos hebdomades. Nundinae a nono diu dicebantur, quasi Nouendinae. Idae vero ex Rutilio inquit M ACROBIus o) primum a P. 'restitutae sunt, ut octo quidem diebus hastici opus facerent, nono autem die ad melacatum legi que accipiendas Romam venirent. Similia habent. Grammatici, Columeissa et alii qui vulgo citantur: significatum vero feriarum hic abesse iubeo. Concludunt igitur a contim genti: cum nundinarum tempore hilares agamus, et lautius epulemur, i ta notionem Communem nundinas pro epulis recte posse accipi. Plane uti vulgari inter gentes loquendi sermula totum saepius pro parte, subiectum pro adiuncto μετωνυμμως Ponatur, Ut apud nos tur Hochaeis, zurMeficietum neuentiis, et seXcenta aliis. Alii ipsum vLPiANun p) in auxilium v0cant, significaturi, nundinas απλως positas alias e iam notare quid aliud nundinarium: sed Domitius aliud ibi agit, quod te iam non doceo. Caeterum si centum quoque auctoritates excitarentur, quae epulas pro nundinis et contra oppido vitirpassent, nihilominus tamen obstaret illud, cui bono p tum IC. de epulis ut cibariis ne quidem hic cogitaue-H Macrobius Sanum. Lib. I. cap. ια L Vlpianus cap. III in me, defersis.
34쪽
fit, et quod ille non secerat, nec nos facere posse credendum
VI. Dicam tamen, quod ab allas in hanc rem sat benedictum fuit, veritatis causa, cui unice herbam porrigo. Et illi non adeo male coniecisse mihi videntur, qui per epulas merces coemtas significari posse opinati sunt. Verum cum partim epulas in e- ας mutarint ausu improbo ut hunc sensum habeant, neque tamen jatis probarint ἐμπολοὸς nundinarum id
est, ut volunt memtarum mercium esse συνολμον : nam nec dubia auctoritas vARRO NIs q) qua Pere. TRONCHIN Vsus
esse dicitur in hanc rem suffecerit, nisi epulae ibi tantum, quod pecus in gregem nonsubmittendum quale e. g. promercale, pra stare videantur : sartim deletis vo Sibus id est epulis, quod iterum sectum non oportebat, per nundinas unice idem inteu lexerint: nesciant vero ad unum ψmnes, quo pro socio, quo ex vendito actio referatur; tantum egisse putandi sinat, quam si nihiL Ingenii selicitate si quid emersit et elabitur, nec tamen probatum est: cedat omnino iudicii acumini et ponderi testimoniorum. Quae horum auxilio non facimus. vix ea nostra puto sed alterius. VII. Collatis liis quae illi circa interpretationem epuI rum egerant et reprobata iam fuere, per se patet, quomodo eorum quisque porro praestare aut solumae epulas interpretatus
sit. Singulares tamen et hic occurrunt opiniones, quae Pe Pstringendae sunt sed breuibUS. . . . Ant. ΜΟRNACIO M quem LM. wIssENB ACH o laudauit ideo, tantum est, quod Gallis defra 1 durant ore sista fire. Verum eum sub verbo defrora' tacite etiam, im vel maxime, Cibus lateat et potus: magis est ut Doctorum Communi adscribatur numero, eadem enim. iam olim Graeciae et Glossis fuit expositio. . . - .
35쪽
3 S . EXERCITATIO IURIS CIVILIs
VIII. Nic. Cph. de Lu Nox ER o ita voluit: Solutio ep. Larum , inquit, hic est pretium emtionis epularum, quasi nihil minus . illa earum debitor ut emtor teneatvir: nam et fisimus uodlibet quod debemus. pr. I. Titi de Obligat. Cap. VII. S. a. in L π. pro emt. indeque hic epulas, ut mercem venditam, cui r Iiqui sicli 'o eis pecuniam debebant , et imo iam soluerant aut adso uendum parati erant, soluere se debui Non utique pM ruma numerasa est, quodsoluimus. . Hinc emptor non potes dici protinus qui soluit: utut nihil aliud emptor in pretium nisi numeratam pecuniam soluere possis En Lynckerum i quem qui intelligat, alter Lyncherus sit oportet, nouas sane fictiones ima is eduxit et Diatribae eius rubrum statim aliquid ostendit, quam auditoribus ex formula D. D. D. hunc in in dum inscripsit: Nouae eaeque unicae C. Lancheri ad L G. pro Socio suppetiata Inscriptio propter quam, ut Plinius Minor dixit, vadimonium deseri sint, at cum intra ris, Dii Deaeque, quam nihiI in medio inuenies s Quae cum ita sint, non .refuto,
. , IX. Ante Lyncherum L. Otto NABOR u nundinas prainstare pro merces coemere hic positum esse concionabaturi Staiicet ut unus ille merces, epulas operamque praestet, reliqui nihil luerentur nisi ventum, utpote eq dimissi, iidem vero meu ices illi pro pretio commisissent, quod cum nonsoluerit, ideo eum ex vendito conueniri cap. XIII. Lao. ar. d. A. E. V. tap. I LXIV. Ir. h. L Expositio cui coelum et terra ultro obsteterintl Nubla enim apud nos commissio adstititia: nulla mentio, quod unus ille emerit etc. Adde, quod nundinas et epulas inter se diu. sine affirmet, et has edicto translatitio per cibaria explicet. Ασυτατον denique plane est, pro socio ob nundinas non praestitas, et ex vendito actionem ob non solutas epulas Concedere,
scilicet proster interesse sorte quod reliqui ex neglecto pro- 1lo
36쪽
misso sentirent, id quod tamen ipse vLΡΙΑ Mus M alibi destruxit. Praetereo, quod Ius Ciuile torqueat more non satis ho- nesto, et in hanc rem oculo non opus est armato, nudo quae excitauit capita inmere et conuenieS.
X. Quid interpretes per dimissionem a negotio intellexerint ut sciamus nostra non adeo interesse videtur. Illi qui peropulas culinarium quid significare docuerunt non possunt non quin hunc sensum et ad dimissionem nostram extenderint, ut scilicet το dimittere a negotio tantum praestet, quod dimitterea cura, molestia et negotio paranaei cibum et potum. Hanc veroeantilenam centies detestati sumus et μον λυ
Ili satis bene, qui tantum esse voluere, quod dimittere a neg tio emtionis scilicet ad quam societas erat contracta. Quid nos ideo censeamus supra professi sumus, et ex nostra professione facile, ni fallor, iudicabitur, cur Gaud. SALMAs Ius x linguae Romanae vitio aut iure 2 creatus arbiter, negotium pro negotiatione latinum satis esse negauerit, quia scilicet compilationis D. tempore latina lingua Italicae sordibus iam commaculata fuerit. Dicerem in hanc rem, si λεξεις laudi esset et dicere commodum. Sed ασυλλογισμος vel hoc est: id a cidit VeI erat, ergo et Iciorum verba quae in D. conspiciuntur Italica magis sunt quam latina. Longa haca olim querela fuit, interpretum vero qui pressiuS sapuerunt, praecipue GH. Anis. Dueri, Corn. van BInhershois, nanc. Caroli Conradi industria emeetiim est, ut de pura veterum ICtorum latinitate fecundum Decala et eorum mores nemo amplius dubitet nisi Pyrrhonius. Sane 'iae. Taubmanu noster bona fide et hic
Q Vlpianus eap. LII f. n. m. b. e. M Salinatius cin loco.
37쪽
38 . EXERCITATIO IURIS CIVILI s
Ait Ious: et pro scio, et ex venaeito cum eo agendum est. Doctores varie circa arbitrium pro socio fluctuant, et quo illud reserendum si discedunt in partes nullum tamen habit ras exitum. Communis, aut quod eodem plerumque redit et in omni fere scibili obtinet, quod et nemo negauerit, timeptissima opinio haec est: reliquis pro sumtu cibariorum repetendo, quae, cum ille non praestiterit, ipsi parare coacti fuerunt, hanc actionem esse concedendam. Ita et Critici iubent communiter ita censent interpretes. Et tamen Vlpianus de cibariis neutro modo cogitauit, et si cogitasset, reliquos illa sibi comparasse, cum unus ille iis eadem soluere intermiserit, non obliuisceretur. Verba enim: si eas iis non solueris αντιθετον nec.sario non includunt, scilicet quod reliqui curam cibari rum habuerint. Iuris erat, ut ille unus ab initio societatis partem suam Conserret, quae alia esse non potuit nisi pecunia n. merata: si igitur ante inchoatam, ubi reliqui nil expenderant, comestionem ille parare noluisset, reliqui sine mora et damno
discedere poterant a contractu, ipsorum enim ut docuimus, non intererat, ri emerent, sin inchoata aut ad finem perducta emtione, reliqui partem quam unus ille iam contulerat, habebant solutioni obnoxiam. Facti enim est, diuersa tamen comsideratione, illum nil vel aliquid contulisse. / Potuit quoque cibaria illo intermittente reliquis alias et non socius praest, tisse. Sed fictionibus et iactis ludere non est nostrum: VFleant igitur, qui id agunt unice.
Alii ex his actionem nostram Hrecto et ex societatis comtractu descendere coniecerunt. Sed nimis generaliter et id ideo egisse videntur, ne, si specialem causam adducere voluissent et quae salsi ex pta facto argui posset, in iis cum aliis v
38쪽
. i II. Alex. Arn. PAGENS TE CHER actionem pro socio ex pacto contractui adiecto derivat. Eiusque sententiam Henr. de CoccEIi vi quasi nouam et risiani verbis maxime accommodatam extulerat. Nescio, an id voluisset Vir Illustris, si Mars. FREHERvΜ C et Iust. Ai Ei Est v Μ b), licet hic ipse fluctuci misere, cum paulo post eandem ob contractum societ tis o competere asseruerit, qui idem iam ante Pagensiuch rum docuerant, inspexisset. Sua igitur descripsit Amoldus, diuque est, ex quo a Corn. Van BYNΚERS HO ΕΚ d mon batur, ut ne in posterum de capite no ro mutire velit, quod se plene illustrasse et exhausisse penitus in coron auditorum priuatim cantasse et publice dicebatur, omnium vero minime iblud intelligens. Et si supra cap. IV. S. 3. recte disputauimus, nore potest non, quin paetiim contra qui hic adiectum fuisse, penitus negemus. Et si adiectum concedatur, Arnoldi erat designare quale et quo tempore fuerit appositum. Neutrum vero secit: nobis ergo omnino displicere , potest, quod illi
ideo unice placuit, quia placuit. ' . - III. Petr. de TovLLIEv ιθ pro socio aduersus eum unum ad merces communicandas agi debere arbitratur. Et tumen antea supposuerat, Vnum Cum reliquis conuenisse, Ut
communi nomine emtas res sibi soli relinquerent, id si imp traret, se et pretium earum et epulas reliquis praestiturum, eamque conditionem placuisse reliquis. Quomodo igitur hi cum illo ad mercus communicandas agere poterant pro socio Z. Aut enim illi iam reliquerant socio: aut non. Quod merces reliquerint neque a ICto dicitur, neque a Petro pro-
39쪽
batum, sed adstititium est, ergo precarium: Etsi nondum reliquerint, quomodo ad merceS Communicindas agere pol rant 8 Neque enim a societate discessum fuisse ait Vlpianus, sed qua asione experiundum si, ut distedatur, neque soci
rum intererat, quod probauimuS, Vt merceS communicarentur, uno potius Vt illas isse solus retineret. Adde, quod conuentione illa Petri de Toullieu de relinquendis uni illi mercibus societas distracta diei rursus nequeat, nisi et unus reliquis satisfecerit et praestet, quod conuenerat. Denique quod nundinas et epulas inter se dif=Ye opinetur, ut illaetantum quod merces, hae quod cibaria praestent, et ad illas
communicandas nostra, ad pretium pro his Elutum recupearandum actione ex vendito agi Oporiere contendar, neutrum meum unquam facio, et quod ad cibaria ad coenam non promitto, ubi nec editur nec bibitur. Caeterum praeter Leonis Schesiasten ex recentioribus ostendi neminem; qui recte odoratus sit, quam ob causam Vlpianus reliquis contra unum iblum arbitrio pro socio experiundum esse perceperit. N. Finit tandem Mius: et ex vendito cum eo agendum est. Hic vero miserrime extenduntur et se torquent inte pretes. Dissentiunt enim et circa se sonas quae agant et ad quod agatur. Communiter hoc iure, in quorum numero et D. Theophil. ΗEi NEC CIus f) fuisse videriir, Utuntur, Ut emtraneis venditoribus hanc actionem contra omnes socios, ve illum minime concedant, ad pretium pro mercibus consequendum, id quod penitus est ασματον. Vlpianus habet, sepulas unus is HS non soluerit, repete απο κοng Be της δυνῶμεως γραμματικης τῖ agendum est IIS nempe reliquis sociis, et prosocio et vendito CUM EO, uno scilicet illo, non ergo et cum reliquis et ab extraneis venditoribus, agendum est. Sane si illorum inteipretatio nostrae legi conueniat, quicquid Vnquam
40쪽
vnFam excogitari poterit, illi etiam recte conuenerit. Rei Lciatur igitur et reiecta est ab aliis. Singulares opiniones haesere sunt. V. Dion . GOTHO FREDus g) inquit: Unum iEum actione ex vendito conueniri a reliquis , quoniam eidem merces ab ipso emtas vendidisse videantur. Mirum caput i Vbi vero Domitius unum illum solum merces emisse meminerat, nisi nullibi Z et si ponatur etiam solum illum emisse, quomodo agent ex vendito p PAvLvs M sane, et quidem de societate non speciali: si quis societatem contraxerit, quod emit ipsius sit, non commune: sed societatis iudicio cogitur rem communicare. Gothostedus igitus frustra Paulo tcstimonium denunciauit, Graecis caeteroquin, Vlpiano et sibi ipsi contraueniens. . VI. D. Iac. I S S E N B A C II r) hoc Egit, ut actio ex vemdito venditori epularum, per quem illum intelligit, qui epulas praestare promiserat, detur pro earundem consequendo pretio. Et tamen Vlpianus illam non promissori, sed reliquis contra promisserem concesserat. Apud nos enim emtor epularum est earum promistar, venditores epularum reliqui, altero scilicet casu, ut supra euicimus. Quantum igitur est, mi Wisien-hachi, quod attulisti Z nempe pugnantia et tantum, quan milli qui nihil. 3 . - VΙΙ. Iun. a COSTA Ib, quem Gerarae Noo D I hoc ideo extulit encomio, Vnus is diligentiae tuae sufficiet interpres, nec desiderabis alios praeterea, subtilius disputauit. Sociis enim actionem ex vendito eam ob causam concedi ait,
quia ille promissas ipsis epulas non praestet venditori enraneo tam pro se; quam pro sociis quasi partem seu auctarium pretii. S, quia alieno pro venditore reliqui nomine experiri non sol