Notitia egregii codicis graeci Novi Testamenti manuscripti qvem noribergae Servat vir illvstris Hieronymvs Gvilielmvs Ebner ab Eschenbach Reliqua Recensente M. Conrado Schoenleben Gymnasii Patrii ConRectore

발행: 1738년

분량: 45페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

Lectori benevolo salutem.

Nier singularia bibliothecarum ornamenta codices manuscriptos

iure meritoque referri, nemini, historiae literariae gnaro . dubium esse potest. Quemadmodum vero nee in aestimandis codicibus eruditi consentiunt; ita et de illorum usu diversam fouent sententiam. Sunt quidam critici, nimis audaces, qui spreta ccidi in eum auctoritate, luxuriante ingenio, in scriptis antiquorum mutant, delent. demunt, addunt, prout illis uisum fuerit. Contra inuenias alios . nimis timidos, qui suo ingenio dissis, omnia ad librorum manu scriptorum fidem exigunt, et uel illorum errata maioris habent, quam sanae rationis oracula, seque magnam eruditionis laudem adeptos esse existimant, ubi maiore labore, quam utilitate, confusam uariarum lectionum molem colligunt, quos celeber. PFAFFIUS recte censet, in republica literaria Gibeonitarum. saxa tantuu et ligna portantium, munere fungi. Similis diuersitas eruditorum apparet in usu eodicum manu scriptorum. Sunt, qui haecce CIMELIA literariasie sibi tantum seruant. ut Herculi prius clauam extorseris, quam illis cuiusdam membranacei thesauri usum. Sunt uero et alii, publicae utilitatis bene memΟers, quihus iucundum est, hasce delicias cum orbe erudito communicare facilem que illarum usum aliis concedere. Et ex mea quidem sententia, manuscriptorum pretium non tam ex antiquitate et raritate . quam potius ex usu et studia petendum esse uidetur. Eadem est illorum conditio. ae auri et argenti, quod arca reconditum et auara manu custoditum nullius omnino est usus. Digni e ssent eiusmodi Bibliotaphi, in quorum

manus tam pretiosa merx nunquam incideret Cum contra uel ipsorum

manuscriptorum felicitas praedicanda sit, quibus possessor obtingit,cuius liberalitate in publica uersentur luce. Publico igit ut nomine gratiae Λ a deis

3쪽

Praefatio. debentur ILL. POSSESSORI huius Codicis,cuius uel solum nomen mulis

eorum titulorum instar est . cuiusque in hoc officiorum genere bene de reli teraria merendi studium omnino est suspiciendum: utpote qui non solum omne tempus, a Publicis negotiis uacuum, literarum studiis avide consecrat. & ex suo eximio apparatu literario nihil non eruditia liberali manu offert; scd etiam sua uenerandae antiquitatis CIMELIA publieae ipse luci exponit. maiorem ex illorum possessione capturus uoluntatems eorundem usus ad omnes transeat. Quo consilio nunc edi curauit

STAMEN TI GRAEEl; cuius ex oriente allati, et in his oris nunquam antea uili, posse ilianem ex singulari Numinis prouidentia nactus est Non iam multis uerbis huius Codicis laudabo praestantiam: pertem hacee descriptione, integrum tibi erit, BENEVOLE LECTOR, de illius pretio se ire sitffragium. id certissime amrmare audeo. subnixus quidem iudicio docti ibi morum uirorum, qui sacro horrore quodam perculsi haec a uineo cariora lustrarunt folia. huius commatis codices in Germania fere inueniri perpaucos. De tota hacce descriptione autem, ut ea aeuuius iudicium feras, pauca quaedam ante monenda esse duco. Interpretem

tantum ago, et huic opellae, in ordinem redactae stilum qualemcunuue Iocaui: res enim ipsa . eaque omnia, quae in supradicto CODICE EBNERIANO notatu digna occurrunt, ab Ill. POSSESSOR Epropria manu eon signata mihi tradita sunt. Accipe itaque hancce delineationem sereno et amico uultu.etsi huius le 'ione cupiditas tibi aliqua codicem ipsum perlustrandi subnascitur; huic desiderio. Quae singularis Possessoris humanitas esse solet, commoda occasione satisnet. Quod reliquum est nia mecum iungas preeor uota, pro TANTI MAECENATIS loninua incolumitate , eiusque generosissi inae gentis florenti felici ate. Vale et h isce meis conatibus faue l

4쪽

CAP. I.

f. I. N d: scribendo CODICE GNERIANO ordinis ratio postulat, ut

prunum ea, quae externum habitum et cultum respiciunt, quaeque illi recentiori manu adiecta sunt, exponamus; tum ut interiorem codicis formam et imaginem sistamus; denique ut qua ratione huius codicis praestintia in publicos usus transferri queat, subiiciamus quasdam meditationes. s. n.

Primum momentum praesentis eapitis erit argumentum. Codex graecus noui Testamenti Ebnerianus, forma quarta, magis in altitudinem quam latitudinem excrescit, licet rationes suspicandi non desint. illius formam ab initio fuisse uere quadratam. Singulae quaternae chartae . quaterniones diei moris est, quam appellationem in sequentibus perspicuitatis causa retinebimus, Graece,IΤραδες,ue i appellantur,notis quibusdam insolitis, sed recentiori manu appletis, distinctae sunt. in hunc finem, ut uidetur. appositae, ut, cum eodex aliquando dissolutus fuisset. ex harum notarum indicio quaterniones sine ullius confusionis metu iterum coniungi possent. Ipsum integumentum, quod mox descri- hemus, argenteis filis in infima et suprema parte firmatum, et exterior paginarum margo deaurata, mutationem recentiori manufactam manifeste produnt; quibus accedit, quod commissurae paginarum nunc minutulis punctis eohaerent, eum contra etiam incisiones in modum trianguli intervallo quodam inter se distantes appareant, per quae cras

sua filum olim traiectum fuisse. videtur.

5쪽

Non ineommodum hocloco eri vestemCodicis,licet recentior usuque plane detrita sit . ut hanc ob caussim noua et elegantiori eum curaueri exornandum PER ILL. POSSESSOR commemorare. Includitur nempe is duabus assulis, siue tabellis, iusto corio obductis, auroque uariegatis. in quarum latere eminent quinque ex argento conlaetaeaeque de auratae stellulae; ipsae tabellae superiori et inferiori parte argenteis quatuor uncis constringuntur; interius haec ligatura in eum fere modum forismata . multoque auro exornata est, quo Turcarum Volumina coope

riuntur.

I. IV.Codex totus constat quadringentis uiginti et quinque foliis mem-hranaceis; quorum pauci Timae paginae nudae et inanes apparent. Decem et quatuor folia priora, quae postliminio accesserunt, crassiori, ac, si spectes latitudinem, minori; reliqua omnia, puriori et fiubtiliori inscripta sunt membranae. Liquor etiam in utrisque multum differt, in illis enim tituli, mentes, dies, et omnia, quae codicis margini adiecta sunt. rubro sed sub isto; reliqua nigro . sue atramento nimis pallescenti, exarata sunt, de quorum colore infra dicendi locus erit. g. v. Hae e uero modo disti XIIII. folia priora continenter. Τυπικον, siue Institutionem, quo ordine quatuor Euangelia quotamnis praelegenda sint. En indicem ipsum :

Recensio comprehendens Euangeliorum lectionem, et ordinem Euam gelistarum, unde incipiant, et ubi desinant. Τυπικον eiusmodi. sed a nostro diuersum exhibet quoque Leo Α'latius

de libris ecclesiast. Graecorum p. as. Tom. V. Biblioth.

Graecae b. FABRICII. α Hoc T-κον excipit alius Evangeliorum index, paulo accuratior, 'hisce verbis e

6쪽

In margine haec verba conspiciuntur: AιEβδη δαι, Του ολου χηονου. Hebdomades totius anni. Dierum Sabbatorum et Dominicalium numerantur omnino quinquaginta, quae consuetis designantur appellationibus: Κυριο-i la Θωμα, δων Μυρο ιορων. Του M-θαου. - β. L Λ-κ τ λ et literi, numerat: usdillinguuntur adseelis peri copis epistolicis et evangelicis. Vt uero integer numerus eorum appareat, obseruandum. hic VlI. Omitti. Quae inter Ο τια Occurrunt, mense quidem Septembri II. σαββατα. quorum alterum Festum inuentae sanctae erucis antecedi t. alterum sequitur, mense Decembri dies dominica των προπατερ- dicta, eodem mense II. σαββατα ante et post Christi natiuitatem, et mense Januario II. alia ante et post Epiphanias Festum. . Sequitur alius eiusdem generis Index, lectiones continens tempore ieiunii quadragesimalis, et singulis feriis sextis recitandas hoc nomine; Αππολο . λαγγελ- Πς M. XXXX. Quibus adiunctae sunt reliquae perico pae, hebdomade sacra usitatae: Xu. αναγνωσαίοι, historiam passionis JESU C H R ISΤI continentia. quae horis canonicis recitari moris est, et XI. alia, historiam suscitati Sospitatoris referentia; quae etiam aliis diebus dominicis horis matutinis praeleguntur, et ob hanc causam vocantur. Ταεωθινα M. Eiκιγγελκε. Euangelia XI matutinis horis recitanda. 40 Αναγνω uri succedunt modo dicta οσιακα, id est i lectiones . festis diebus, memoriae sanctorum, martyrum , et confessol um utriusque sexus, dicatis usitatae

aloe vero MENOLOGIUM quod iusto ordine scriptum apparet incipit mense Septembri, et clauditur mense Augusto. En verba illius prima. et ultimal

Synaxarium festorum totius anni, praecipiens, quae Apost. Evang. debeant praelegi. Finis Menologii. Inter Elogia, quae per scripturae compendia adduntur nominibus personarum, haec frequentius occurrunt;

7쪽

Hoe ME NOLOGlUM eopiosius est illo, quod Codiei ipfi longe antiquiore forma adjectum est ; brevius vero Heineceiano. Sub finem huius Menologii collectoris nomen indicatur IOASAPH cuius et Montiauconius in PALALOGRAPHIA GRAECApag 7s. meminit; et pag. ror. attribuitur illi horologium Graecorum item et Giu ογιον. AERA,INDICΤIo, et SUBSCRIPTIO in utro

Dei donum, et Ioasaphi labor: Christe laboranti opimum

auxilium tuum confer, anno ε899 anno Christi igyicindictione I . 29. die Iunii, seria F. idem Montlauconius JO

SAPHO nostro inter calligraphos locum concedit; sed in nostro Codice literarum ductus adeo corrupti et deprauati sunt, ut tapene aperitissam is quidem, omni opera adhibita. sensus verborum erui potuerit. Majori potius iure inter REVISORES , et CORRECTORES, nomen tueri potest.

f. VI. Iam . quid ema IOASAPHI in Codice nostro praestiterit, paucis

memorabimus. I. Codicem in privatos usus constriptum, quod dem ceps probabimus, ad usum ecclesiasticum monasterii Constantinopolitani -γως ac- Commodavit.

. a. Ob eam eausam rubro vilioris generis liquore , moeci in se periori. modo inferiori. modo media parte adjeeit divisionem CAPITUM ex indicio praefixi SYNAXARll. Apponamus numerumcapitum, in quae Ioasaphus singulos Novi Foederis dispestuit libros: Mat. thaeo attribuit capp. CXV. Marco LXXI. Lurae CXHII. Johanni LXUII. Actis Apostolicis LI Epistolae Iaeota VII. Priori Ep. Petri VII. posteriori V. PrimaeJohannis Viss. secundae I. et tertiae n. Ep.

Pauli ad Romanos XXXXV. priori ad Cotinthios XXXXVIt posteriori

i 'le

8쪽

steriori XXXI. Ep. ad Galatas XVII. Ep. ad Ephesios XXI. ad Phi- . . lippenses XlV. ad Colossenses xlv. priori ad Thessal. XlI. posteriori v. priori ad Timotheum XI posteriori X. ad Titum v. ad Philemonem I. ad Hebraeos XXXVIII. Iudae Epistola ob breuitatem capitibus caret. 3 Addidit initia lectionum saerarum, qum supra memoravimus, quibus subinde introitum per alloquendi formulas αδελ p uet Tm M praemisit. 4. ordinem LlTURGIΑΕ, sue precum publicarum, horis matutinia vespertinis, diebus festis, et in celebranda missa recitandarum , exinposuit. s. Vel in medio textu, vel, ubi spatio excludebatur, in margine ann in tauit, ad designanda Pericoparum et Sectionum initia. atque exitus, sigias χ ε et se quibus designantur ια , τελος et w κ uel attenta Iectio, es. υ, quod ultimum uocabulum multu rari reliquis occurrit, eonseratur Euchologium GOARip. s. et s7. quo quaerendi et evolvendi labor sublevaretur; nec minus uaria addidit puncta, quibus lectionum parallelismus indieatur. 6. seriptis evangelistarum adiecit numeros En illorum numerum ex mente Ioasiphil Matthaeus complectitur cII cII DC. Marcus cIo DC. Lucas cII et I D CCC. Johannes CII cII CCC.

miliates abbreviationum notas adscripsit, uocabulum νελος.

clausulam commatia decimi Octaui: ημων - σοίηρος micrari δοξα λεαι Tυν- εις ημεραν αωνος, ἄων, in alteram paginam trans tulit.

usque ad deeimum secundum , omissam , finito JOHΛNNl S

evangelio subiecit; quam per verba τω Καρο εκεινω cum antece dentibus, et per verba -- ὀ Iκπους, eum subsequentibus textus verbis coniunxit.

10쪽

profecto, dum ordinem. elegantiam. ornamenta, imaginum et picturarum pretium, et uarietatem accuratius contemplor . in eam adducor opinionem haud omnino uanam, ut existimem, Codicem hune se iausum ipsius cuiusdam Imperatoris Graeci, aut cuiusdam ea Augusti familia, aut alius primae et aulicae dignitatis uiri, fuisse comparatum. S. v. Virtutes et dotes huius codicia uariae. et multiplicis generis sunt: I. Primum is . raro exemplo. integer et omni ex parte perfectus est. missi quod APOCΛLYPSIS IOHANNIS desit. Constat autem, obseruante clarissimo BENGELIO. librarios rarissime totum no iam testamentum descripsisse. et qui totum descripsere . duo. uestria volumina fecisse, quorum postea alterum ab altero plerum- que distractum est . ita, ut de tribus tomis, quorum primus EUANGELlA; secundus ACTA et EPISΤOLAS; tertius. APO CALYPSIN. complexi suere, utplurimum tantummodo primi tomi Codex. raro secundi et tertii tomi Codices adhue re periantur: cum praeter Alexandrinum nullus facile supersit N. T. Codex, nulla parte mutilatus. Leicestrense enim noui Testa menti exemplar recentioris aeui notaeque minus probae esse, i

statur Millius, eonfer IoH. ALBERII BENGELII introductio ad universam lectionis uarietatem dilueidandam, pae. 377. 2 Sicuti autem prima huius Codicis dos est, integritas eius ; ita altera habetur eiusdem scripturae uenustas et elegantia ; tertia et quarta, accuratio et perspicuitas; ae quinta denique pretiosus Ornatus. De quibus singulis non nihil exponendum est.

Ad praecipuam huius Codicis eommendationem pertinet, quod

nulla omnino in eo deest pagina, nulla aut manca, aut uitio temporis corrupta, aut omnino contassa, apparet. Absunt omnes maeulae: LINEARUM sue uersuum singulorum series adeo concinna est et dimensa. ut, nisi ornamentum , aut cuiusdam libri finis adsit , in quavis pagina uiginti et septem pari spatio a se inuicem distantes, numerentur uersus. relicta margine latissima. Haec omnia, ut opinor, persectionis et ve-B α' nu- Diqitigod by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION