Notitia egregii codicis graeci Novi Testamenti manuscripti qvem noribergae Servat vir illvstris Hieronymvs Gvilielmvs Ebner ab Eschenbach Reliqua Recensente M. Conrado Schoenleben Gymnasii Patrii ConRectore

발행: 1738년

분량: 45페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Tum uero tonitrua horribilia audiri fulgoresque continui uideri, sicut Ansis aetate. Statim Prochorus. ut eiusdem modi spectacuus ιnuresse

non poterat, paene exanimatus concivit. Irae uero ιmmotus Irat, merum amore remouente. Tandem in storem tonitru conuertitur, plane-

nue et aperie sonat illud: PRiNCIPIO ERAT SERMO, ET SERMO ERAT APUD DEUM, ET DEUS ERAT SERMO.

Proxime hoc oraculum Prochorus eum esset i lumen quidem uidit, audiuit autem nihil. I ingua tonitra theologus I at mysta metum sustinens tremula manu, quae ibi siebant, exarauit tam diu , dum perficereIur Euangelium. IIacc ad illustrandam irriaginem JOHANNIS sum. ciant; reliquam porro picturam age perluit remus. Supersus quidam apparet ex morte suscitatus sospitator noster. cuius manus et pedes ela-iiis adhuc perfossi sunt, si mitra signum crucis duplicis, ansarn unitum , tenens, nigro monti aureis characteribus distincto insistens , ad cuius pedes duo lignea opercula , et tres claues aureae iacent ἔ dextra grai Hueuxim senem ex lapideo monumento pria. trahens, cuius tergo mulier amictu rubro et caerulea stola uel ita adstat; in altera parte ex circophago uir iusto capillo et barba. pectore tenus, seminudus, amiculum nigri coloris gestans, manum tollens, stipi Ius duobus comitibus; quorum alter albo capillo et barba. caeruleo pallio et aureo periZonio, diademate unionibus radiante exis

Uulgo crux Vngarica dieitur. Originem duxilia sertareae N immis quibus tam ,ra cis ByZantinis. ubi imperator 'et Imperatrix , ille quidem sinistra. tum deerra eruces TENENT; lTA ut amborum. eracem TENENTIUM repraesecitatio facta sit, Imperatoris quidem cum magna crue e , ae maiore transuersario stipite; Au gustae uero, cum minore. Cf. Illustri Posseis Disp. THESES MISCELL. ET CONFUSA M. sub fraesidio b. WAGRNSEItal habitam Altor fit Anno i 694.2 . p νη. Assentitur Carolus du Fresne Disputa ione de inferioris aeui Numismaiatibus num mi II. qui originem duplicis crueis idi tempora Consta lini et Irenes mali is reserens Gle seri sententia repudiata hisce suam declarat. Longe maxilli arridet rerum coniectura, qui eruces istas duplices profluxisse uolunt ab iis . quae in nummis Augustorum Byzantinorum descriptae uisuntur, quas Imperator et Augulta snistra alter altera laeua tenent, ut ita emtae sint, quasi uterque crucem te nuerit; Imperator quidem maiorem ac eum maiore transuersario stipite, Augusta

Mero cum minore. - '

22쪽

Ornatus est; alter uero, quem potius . si ex habitu coniectate licet. eminam dixeris , rubro pallio. cui simile perizonium assi xum est. superbit. Hi tres, quos hactenus descripsimus, nimbis, siue luminis splendore, circa capita effulgent: adscriptum eis est in summo quidem pieturae apice uocabulum, α ανα σις. in Codice Basiliensi minori ei in modi quoque pictura cum nostra plane conueniens occurrit conferJ. I. 'Mettis steinii pro lego mena ad Novi Testamenti Graeci Editionem Accurrit sibmam P, Inscriptiones hane figuram ambientes hae sunt: In :uperiori parte:

In inferiori: λογοι τ τε και δογμασι Θεολογιας. id est: Sta, discipule, qui Domino desponsatus es, procumbens ab eo impetralli gratiam, hinc . omnia, quae ereata sunt, Oraculis et domina Theologiae quasi tonitru quodam obstupe fecisti.

πωπων ausκα id est Euangelium Iohannis editum est XXXII. annis post Christi ascensum. Gloria sit DEO in omnibus. o. XIV.

sub finem EVANGELII IOHANNIS Iegitur perieopa illa de

adultera , et antiquum SYNAXARlUM; de quibus, cum supra. quod satis est; diximus, plura iam referre, nil attinet. ACTIS APOSTOLI Cis praefixa est pictura affabre nitida, quae scriptorem sacrum LUCAM, continet, forma et uestitu simili, quam in eiu, Euangelio deis scriptimus; sellae, adminiculo destitutae, siue subsellio insidentem, et

in laeuo genu literas exarantem; E regione eius stat, uti equidem conuincio . Theophili loco Imperator, uel Palatinus, pone utrumque tum Lu- eam tum Imperatorem extat aedificium singularis structurae, in duplicem altitudinem exsurgens , in formam duarum turrium . quae murotratuuersia cohaerent; Imagini scriptoria supra adseriptum est: ο αγ

23쪽

Λουκας sed ad uirum illum Augustalem reuertamur. Conspicitur iabἐachio sublato lo. quenti similis, faeie senili, capillo comto, barba sub flisca , eaque fissa; Ο caput illius cinetum est diademate pretioso . duplici margaritatum serie F distincto, mitella rubri coloris .in qua quinque margari tae eleganti ordine P ε. ' positae nitent ;uestitu interiori qui- dem miniatulo; cuius fimbriam in illis partibus, quae collum, manus et 2 Pedes tegunt, a rum late circum. PA.' cursitat. ut virgilii uerbis loquar. Ve- ς' th lamenta pedum, et tibiarum rubri i M - a sunt coloris,margariis ornata, supe- se rior uestitus. siue pallium Purpure- νει Fu um dimidia ex pae

te in tergum reie- Il f u l fiam, aureis foliis et floribus pictum. li H v annexam habet fasciam pectoralem, L l I eamque auream.

incisam et ex alte- iri ra parie reiectam.

Sed quid opus est HED L, operosa descri

ptione quum ima d go ipsa aeri impres

ia exhibeatur pra f ii sens Insuperiori

parte, in spatio or- biculato MATER DEIPARA , insi- ' -- dens solio. ex nuo bium congerie sor- ' mio, quod DUO ANGELI susse nent; in terra stat MULIER sublatis manibus MARIAM anxie respiciens ἰ cuisius latera stipant NOVEM APOSTOLI; ex quibus illorum facies bone dignoscenda, quorum imago aliis in locis Codicis nostri oecuit. Id, quod hac pictura continetur, apposito uocabulo indicatur. η αναληψις asinsumtio Mariae. Festum hoc apud Graecos quoque usitatum fuisse. obstrinoit LEO ALLATIUS de Eccles libris Seculo VII. iam de Assumtione B. Virginis actum mime memorat Fabricius. Bibliot. Antiq.

p. 329. Sequitur ipse textus. ω προφεκ των αγιε- Αποςολων, numero

capitum, quorum M. quadraginta numerentur. margini. adscripto, finit librum clausula: Τελος των πρα εων; finis Λctorum. 3. XU. Acta

24쪽

g. XV. Acta excipit EPISTOLA S. JACOBI, praemissa Apostoli imagine. Pingitur in subsellio , culcitra tecto, cuius υποποδον, aliis laiatius, uariis figuris exornatum eis; potius CATHEDRAM EPISCOPALEM dixeris, conspicitur s. JACOBUS sedens, fusco capillo, et har-ha acuta, inque duas partes filia. dextram paululum leuans. sinistra 'membranam, cuius pars aperta, pars inuoluta est, tenens, dextram uersus mulier nudato capite, caeruleo interiori et rubro superiori amictu,

in quo albicans quaedam lacinia prominet, manu sublata, nigris calceis apparet: huic aditat grauis senex, tunica caerulea. et susto pallio, cui mmili modo aurea lacinia assuta est, cum alias V. hominibus, ex quibus unius integrum caput , reliquorum sola caluities eminet, sinistram uessus uir ipso aspeetu uenerandus, rubra tunica, et caeruleo pallio una cum lacinia aurea eiusdemque metalli figuris intertextis indutus conspicitur; ealcei eius, et tibialia albo tincta sunt liquore ἔ caput tegit mitra rubra, eaque paruula, uix capillorum, qui in altitudinem exsurgunt. apicem tegens. Huic comites adiunguntur tres alii; quorum unus uestem gerit, carnis colorem referentem, Zona constritiam; capiti quoquet mitra imposita eiusdem,quam modo descripsimus, formae; reliqui apertis capitibus. Ut, quid hic hominum coetus, qua cinctus Jacobus apparet sibi uelit intelligatur, mihi deprehendisse uideor formam iudiciorum , in primaeva ecclesia consuetorum, ubi caussa, quae ad gentilium forum non trahi debebat, strae sente Episcopo aut Presbytero agebatur, hic enim I cobus iudicia sustinere personam uidetur,ex utroque latere reus et actor. testium multitudine stipati. A tergo illorum turres, nostris plane dissimiles, surgunt; in media pictura nomen eν αγιος Haκαβος. Scriptorem seriptum sequi tui, hoe initio I --λοων Eetri λει Ambitus totius epistolae continetur quinque capitibus. .

I. XVI. JACOBo succedit APOSTOLUS PETRUS, denso euruatoque

albi coloris capillo, et barba canenti. Ipse sellae, culcitra oneratae, cuius forma a milgari plane differt, insidet, tunica caerulea, et glauco uelamento amictus; dextra CRUCEM DUPLICEM rubri coloris . nunc dictam Hungaricam, satis longam, tenens; gremio membrana imposita est ἔ sinistra calamum implet liquore. cuius copia in rotundo vasculo, D reli

25쪽

reliquis omnibus multo mi ori. mensae imposita extat. una eum foretispe et tribus CULTELLIS. quibus uariae sunt formae. pro uariis, quihus adhibebantur, usibus: altero enim lcindebatur membrana; altero

radebatur; alio denique poliebatur. Ex pulpito pura pendet MELLBRANA, conspectui rursus uaria aedificiorum fastigia, ex utroque late, re posita sese offerimi, addito nomine αγιος Πετρο S. Petrus. in suprem' parte, quae due a linea, uariis coloribus radiante, a reliquo spatio distinguitur, in HEMl CYCLO quodam similis figurae obscurum aedificium patet, turribus munitum, cuius aedificii utraque turris aediculam quandam, custodum domicilium, habet annexam; altera fenestra aperta altera clathrata ; intra ipsum aedificium Petrus, corpore paullulum inclinato. subsellio stragula tecto, insidet: cunas manus et pedes CATENIS, in ter. ram decidenti blas, reuincti sunt; ad quem ANGELUS, limen ingrediens caerulea tunica et carnei eo loris pallio. baculum rubrum. cuiusui tacta uincula apparent in duas disrupta partes, manu tenens accedit, adiecto nomine ψιος Προχος. Hanc pietatam subsequuntur duae EPISTOLAE PETRINAE; quarum, prima sub titulla Πετρου Καθολιvii octo, et altera tria continet capita,

. TVILPetrum excipit IOHANNES cuius imago, grandaevum senem empei mens eum in omnibus moeriori imagini similis sit, nos non morabitur. Insidet eathedrae . ex stramentis mira arte contextaex superne aliquantum incuruatae, ceterum tanta altitudine. ut ea put insidentis excedat; eiusdem Iohannis insidentis manus, genu impositae quiescere uidentur; cum quasi scribendo fatigatus, caIamum quem dextra tenet, eondere ae reponere uideatur; in conspectu eius stat SCRlNIUM, ex parte patens. in quo. praeter tres libros, VASCULUM ROTUNDUM. rubro liquore repletum,et duo cultelli; SClSSORIUS nempe,et LAE L GATORIUS iacen t, e media arca eminet tortile lignum, cui immititur patens Votimen, Iiteris destitutum ς ad latus utrumque duo conspiciuntur aedificia, ex quorum altero inusitatae strue irrae turris eminet. In superiori parte, quam rubra linea ab inferiori dirimit. arx cernitur munita, et mons Praeruptus : utrumque alluit mare. fluetibus feruens.

quod nauis antiquae sormae, albis uelis expansis, secat; in puppi utemhram uestem gerens, nauem gubernaculo regit I. in prora iacit βο-i

26쪽

hannes. et spatio exiguo interiecto, Prochortis, subscriptis uerbis νεωλ-ου Θεολογου Sensus horum uerborum nosfugit. ex pi ctoris enim igno. rantia adeo misere expressa sunt, ut, quid vidi uelit, ne diuinando quidem assequi liceat. EP STOLA ipsa sancti Johanxis prima quidem quinque capitibus f secunda et tertia singulis constat. I. XVIR

Sequens pictura, reliquis minor, quatuor semicirculis conclusia, cum reliquum quadranguli spatium figurae leporum et leonum expleant, ex hibet APOSTOLUM IUDAM, subfusco capillo et barba promissa, exin 'pansis manibus, tunica caerulea, et amiculo carnei coloris stantem, aItit quasi admiratione defixum: ex manu tres digiti, Pollex, index, et auri. . cularis, reliquis suppressis.eminent; adiectum est mala scribendi ratione. ut iam in Iacobo factum est, scriptoris nomen, obuersatur

Apostoli oeulis SALVΛTOR NOsTER dulcissimus, e coelo. stillianitido, corpore dimidiato, quod nigro uestitu uelatum est; protensa manu prospiciens. colloquenti similis, adiectis literis D X r. a tergo monti duabus arboribus consitus, in proximo pulpitum cum expansa membrana, et. in spatio remoto, turris: arcem, et mmumenta scriptoria, cum ae pius occurrant, non memorabimus. ErisΤΟLAE I UDAE, quae sequitur, tria sunt capita; AEt in illius fine Oeeurrunt hare uerba: Τελμνυν X-ολικών επις ων. Finis Epistolarum Catholicarum.

I. XIX. Distotis catholicis PAVLRNAE succedunt,de quibus antequam exponam , imaginem postoli IUGLIpaueis delinea . Exhibet illam pictura, prioribus similis, nisi quod in apice semicirculata sit: se dena

in ea conspicitur Apostolus, tunica eaerulea, et pallio carnei coloris υ elatus, subfusco capillo, barba acute desinente, caluus in sincipite, in sella adminiculis carente, et quatuor pedibus innitente, ac rubra auroque uariegata culcitra superbiente; gremio eius Volumen impositum . est; ipse calamum intingit in areulam oblongam, in mensula quadratae ollocatam. in qua duo stant rotunda vascula rubro et nigro . praeterea alia duo minora, eaeruleo et rubro liquore repleta. Adsunt etiam duo cultelli, et forficula; e mensa prominet pulpitum editum, media parte r hro eolore infectum; in eo longa membrana. utrinque dependens; in Utr que angulo duo aedificia I adscript nomine, ἀγιος Παυλος S. Paulus. Supra

27쪽

memoratus HEMICYCLUS sistit circuitu suo coelum et Seruatorem, cuinius sanctissimum nomen literis albescentibus Is X2 expressum est; ex quo lucidus radius PAVLl, sese inclinantis, faciem illustrat ; medium,

montes et arbores ἔ et oras extremas. castella munita, oecupant; ex quorum uno. dextram uersus. VIR QUIDAM, cui coma et barba candida, tunica caerulea , et pallium uiridans dextram, tanquam Apostolo auxilium laturus, protendit. In margine. eo loco, ubi hemicycius inci. pit. duo uastae magnitudinis aenea candelabra. cum flauis cereis , iis isque ardentibus. candelis, Pronant. Cuiusmodi candelabra Gallorumore, GUERI DONS . nominantur. Semat talem cereum aeneum Romanum p ER ILL. POSSESSOR in supellectile sua antiquaria. Sequitur initium EPISTOLAE AD ROMANOS. his uerbis: Του αγιου απστολου Παυλειν ωςολη προς Ρωμαους. S. Apostoli Pauli ad Romanos et post . Iθ. 19. CAPITA, quibus haec epistola concluditur: πιλος της προς -- μαιο-: D πλης. finis epistolae ad Romanos. Ordine iam ueniunt rei quae epistolae Paulinae, quarum capita annotare licebit. Numerus qui dem eapitum cum indice Milliano semper et ubique fere conuenit; nia

si quod apud Millium prior ad Thessalonicen es, septem ; ad Philemonem, duo; secunda Petra, quatuor; primaJeba Π, quisque; secunia, duo,

et tertia, tria capita, numeret. In nostro Codiee eristola ad Coris thios prima octo eonstat eapitibus. Illis uerbist. γνωρι9uεν - αδελφος, notum uobis facimus, dileeli fratres, recentiori manu, atro liquore. ap

picta est litera Θ. t uera ad Corinthios M. XI. ad Galatas IB. XII. ad Dissos I. X. ad Philip. Z. vii ad Coloss. I. X. prior ad Thessalonicenses, E. V. posterior , ς. VI. prior ad Timotheum, M. XUIII. poserior Θ. VIII. ad Titum VI. CAPITA complectuntur. sola ad Phil W nem, nullo capitum numero instructa est; Osola ad Hebraeos

quae disertis uerbis ipsi attribuitur, WE 3ραους επιςολη Κβ. XXu Capita continet. I. XX. Finito Codice, exstat sormula consueta Δρξα πω Θεω πα-ν ενεκα, - ν: Gloria sit DEO propter omnia, Λmen. In ultima pagina. quidam huius Codicis possessor, seculo decimo quinto, annosa Christo nato ex aera Latinorum numerans, mea sem et diem, quo quisque libero

28쪽

rum moriam hanc lucem aspexerat, adiectis tum Susceptorum, tum Ecclesiae ministrorum, a quibus infantes fonte sacro abluti fuere, nominibus, consignauit, quamuis ' scriptura maxima ex parte delata et extincta sit. Similis annotatio temporis liberorum natorum exin hibetur a Monifauconiis, Patieogr. Graecae, p. 62. nec a nostris tem potibus alienum est, inprimis apud tenuioris sortis homines, indicem liberorum natorum Cod. Sacro aut Commentario cuidam Euangeliorum, Postillae alias uocantur, inseri. Claudit libium SYDEOI UMNICAENUM ,aureis litteris exaratum, o Θειον συμβοMν της ct οδο ου πι-

lum orthodoxae fidei, editum Nicaeae a sanctis patribus in . si nodo sacra cuius quinque sunt distinctiones:

Margini adiecta sunt graeca voeabula, rationes personales. quibus personae diuinitatis distinguuntur, exprimentia ινγενν πως, γερον πως et εκπορευτως. Quibus uocabulis Criticorum signum eleganter et his ain pictum est, solem reserens in fundo caeruleo. Ora extrema aurea medio aureis punctis distincto, qui emittit radium. Rarissime hoe signum occurrere testes sunt Eschen bachius. qui in differt. de ueterum Criticorum illius ne uerbulo quidem meminit, et Montis uinconius, qui quidem illud descripsit, sed nullo adducto exemplo illustr uit. Voeatur autem istud signum μακον, signum sola I e, et adhibetur in illis locis, ubi de Τheologia disseritur, quia in diuinis ScripturisDEUS. sol iustitiae uocatur; En uerba Graeea: Ηλιακον, υτο το σημοιον

σους-ς, qui propter nos homines cet. aliud additum est signum. nella nimirum, in fundo eaeruleo punctulis quatuor intercisa, quam aureus ambit circulus, Asteriscus uocatur, cuius significatio ex mente Eu-nathii inter alias haec fuit, ut, uerba isti, quibus adhaeret, hoc in loco peroptime poni, ac uelut effulgere, indiearetur, cf. Eschen b. diss cit. β.

Vlli. Magia mihi arridet sententia Calligraphi cuividam in codice Ba-D 3 sitiano.

29쪽

stiano, Romae, qui est XI. ciuini et S. Gregorii Naesanrani opera

complectitur. citante Montiauconio Palae Ogr. Graeca p. 37 . hane aste

locis, ubi Theo 'orus de carnali Oeconomia magni DLI et Saluatoris nostri IESU Christi loquitur: propter diuinam stellam, quae Magis Ap paruit. Quam bene huius significationis ueritas, ex Codicis nostri me

dicis nostri argumentum huciasque recentamus; ad tertium itaque opellae huius caput transirem, nisi obser ationes quasdam remeriticam et philo rcam a lustrantes hoc loco interponere, e re nostra uisum effet. Sunt i lae omnea, inter frequentem Codicis lectionem. enatae. et lectoribus harum deliciarum cupidis minime ingratae Riturae. Ductus et forma literarum. quibus textus noui foederis exprimitur, sic inter se differunt, ut exempli gratia, litera E. quadruplici diuersa oecu eat forma. Id quod eam ob causam Obseruo, ut m de appareat, quam tu. hiicum sit argumentum, nisi et resi qua uerisimilitudinis signa cone .rant, si quando ex Φiterarum ductbus aetas codicis alicuius manu seripti colligi solet. Alphabet a enim omnium sormarum. minorum scilicet, quae seculo Ulli. et lx ram me urrunt teste Mont fauconio quaeque laudatus Montiat conius, Pal. gr. p. 336. secundum aetatis ordinem disposuit. singula, paucis exceptis, non solum occurrunt in eo dicenostio; sed et aliquod nouarum supplementum facili negotio colligi potest. Ex iis uero formis. quae hodie quotidiano usu cognitae sunt.

minime inuenies hodiernam formam literae S. M. η. R 'r. e. I literae ι, et v. quando alteri uocali non adiunguntur. nec dapnthongum e Sciunt, ad lectorum maxime imperitorum, commodum punctis superne nota tur diaereticis: tantum uero abest, ut haec puncta nouitatem Codicis

prodant. ut potius. teste MONTFAUCON lG, ab annis plus mille. in ruinti sextiue seculi codicibus, i i teras has his punctis notatas deprehemamus, cons. Pal. gr. p. 33. Litera β. passim per m effertur, quae forma telle Monrnu conici frequentissime in Codicibus a nono seculo pansm oocurrit Palae Ogr. p. 263. et et, hinc, dum a Libraria saepe pro v. habebatur, magnam errandi materiam praebuit, et cum

30쪽

integra saepius uocabula minus bene arcteque cohaereanr, non raro, temere diuulsa ita, ut antecedentis uocabuli finis , sequentis initium proxime attingat: dubius atque incertus pendeo, utrum Codex noster ex alio descriptus, an portus ex ore dιctantis, ea Iamo exceptus futrit Z Saepius laudatus MONI FAUC ONIUS,Palae gr. p. 32. idem obseruauit in Codicibus uoees, spatio interposito distinctas duas eiusdem Doeis syllabas, pari intercapedine seiunctas. ita , Ut nonnunquam prior θilaba eum praecedenti uoce, posterior cum sequenti, eoniungatur- ABBREVIATIONES. sve compendia scribe di, quibus graeci caligra phi a seculo non ni lil erarum uncialium expirante frequenter usi sunt, adeo singulares conspiciuntur, ut et in hoc genere, post largam MON

FAUCO Nil messem, spiesegium institui possit hacid infecundo m. Smvra memorauimus aureas unciales literas . lentum quidem respicientes,

ted extra illum in margine positas; quarum de fignificatione κune sun- teritiam nostram in medium proferre licebit. onspiciuntur tres illae. xum in specimine Johanneo, aere expresso et huie opellae adiecto. Adisiiciuntur iIlae lineae. quae antecedentem periodom finitam mmediate excipit: hine, pro diuersia periodi clausula, rnodo sub inrtium . modo rivmedio, modo sub finem uocis, deprehenduntur; interdum noua sub Rquens periodus ab illis silmit initium- Consentit . quod inuenta iam

hypothesi demum obseruauimus , doctissimus MONTF AUCONIUS

PAEDeogr. gr. 8- an Hie enim animaduertit : Graeci librarii,.

eum absolata periodo, interpunctione maiorem distinctionis notam affre uolunt; ubi uidelicet nos a LINEA, ut dicitur, resumimns s V sta maiori tate unctione, consequentre eadem in linea. seqnentem tue. Getitum, destribere incipiunt, sine assim nota, uel distinctione; sed ins armenti linea, sue per uocmm, siue per filiabam , inchoetur, luera-matassuum , qua inituν ne bum , aut Alfaba , in margine et extra eorumnam ponunt id quod exemplo ex eo dice San Germanensi noni seculi, ubi in martyrio sancti EUSIGNI l, unicὸ litera λ. extra columnam posita est, illustrat. Quia uero de diuisione contextus Novi Tecta menti, per eiusmodi literas factR nihil Omnino memorauit. Montis fauconius, modus ipse uero, tex rum sic interpungendi, insolitus et plane singularis, accuratiorem disquisitionem meretur; numerum harum liis re rarum, quotquot in quoviS noui Testamenti libro extant, inire. et indi-

SEARCH

MENU NAVIGATION