Miscellanea biographica

21쪽

nemit Priamus in virum sinetissimi et Glorio Mimi Aesia De

Antiquorum incuria modernorum diligentiam in muItis con tibus cogit deficere. Extitit namque antiquitas saepe negligentior debito, in scribendis memoriaeque mandandis strenuorum virorum gestis probabilibus; et maxime illorum, 'uorum vita Cristiana fidei virtute vigebat, et mors caritatis emulentia pollebat. inc est quod visis auditisve Sanctorum nonnullorum miraculis, eorum sanctitati congaudemus de quorum tamen vita uia nichil est, vel parum scriptum tenemus, quid posteris r uturum dicamus, non habemus serit forte aliquis, quorsum

hoc principium ad haec respondeo. Cogit me propria

devotio, immo fratrum importuna in rogando compellit vexatio, quatinus Sancti Regis et Martiris OsWini vitam martiriumque scripto committam sed propriae devotioni satisfacere, vel se trum caritati obedire, in hac re non permittor quia de vita morteve ejus, quarum utraque in conspectu Domini preciosa extitit, parum in veterum annalibus reperio. Namque Vener bilis Beda in Anglorum hystoria vitam mortemque Sancti O

mini succincte perstringens, nec vitam ejus ut deceret, nec mo tem ut oporteret declaravit V utramque tameta innocentiae

gloria decoratam brevi sed commoda ratione intimavit. mvero aliis vel dicta vel scripta sunt de tanto Martyre, credere quidem permittimus, sed auctoritate eorum ad credendum non cogimur. Et haec est ratio, quare ad plenum exequi impedior, quod tamen quoquo modo exequi a fratribus oportune rogantibus impellor, fateor quippe praesumptionem esse, quod Venerabilis Beda texuit, retexere; speciem quoque apocriphi fore perpendo, quod apud Medam non invenitur, et tamen passim iuditur, quasi veritate subnixum narrationi hystoricae innectere. Int....

ergo seribere et non peccare, vel nescio vel non possumet tamen

quod minus periculosum est eligens, Bedae vestigiis inhaereo,

22쪽

2 ITA MARINI quae perstrinxit Sancti merita latius juxta possibilitatis medi eritatem narrare instituo, pauca tamen ab aliorum historiis excerpta, fidei magis accedentia intersere Eullast Pria M. CAP. I. Aemit quomodo Bectiva sistam, in citania repidus ducem Tisinem, me mortem, ita vi cum avia honeste eintilaveritu et mae decerinium, haereditaritia reae uroram ad votum sentis illitia essee, ait Gloriosus igitur eoque dilectus vir venerandus sminus, claris ortus natalibus, regis Deyrorum Osrici fuit filius. Norta thanunbrorum regis clarissimi dWini propinquus extitit, pate

nique stematis generositatem morum probitate transcendens,

fidem Cristi bonae indolis puer excoluit, a qua pater Pogibusceptum baptismi sacramentum apostatans exorbitavit. Sublato namque de medio praefato ordthanynbrorum rege AEdmino, successerunt ei duo reges; quorum unus filius patrui sui AElfridi erat, Osricus nomines alter filius thelfridi, qui ante disinum regnaverat, dictus useidus Ili Nordthanynbrorum gentem, secundum quod antiquitus erat, in duas provincias dividentes, Osricus beati Oswini frater regnum Deyrorum, et AEnfridus Berniciorum sibi gubernacula, quasi successionis jure vendicarunt. Prodiitque quasi ex adipe iniquitatis eorum, dum fidem Cristi quam pauperes susceperant, jam divites facti abjecerunt, excitavitque Dominus baculum furoris sui Caedmalam regem Britonum, et eo ministro apostatas reges usque ad inte nicionem percussit. Tuleruntque Beatum OsWinum propinquiet fautores ejus, quia infra annos erat, et aetatis imbecillitas et facultatis tenuitas patris mortem vindicare non permittebat; et cum eo apud Occiduos Saxones per decennium exularunt. Caedisia vero, licet Cristi sacramentis imbutus esset, tamen perditis moribus Cristi gratiae ingratus, gentem provinciam SNordinanimbrorum armis subactam populare coepit, nec in ea juris sequitatem exercere, Sed eam per exterminium delere sat gebat. Regis tamen dominium uno anno in miseram gentem sibi usurpavit, sed officium in dominio minime commendavit: Compassusque Pietatis Dominus miserae gentis miseriae, Sanctum Oswaldum aeni ridi fratrem ex Accha sorore jam dicti regis AEdmini progenitum suscitavit; ipsumque eximiae pietatis

et religionis virum congredi cum CaedWalti, non viribus vel a mi tantum, sed compatiendi caritate et oppressis subveniendi,

pia intentione disposuit Fraterna igitur caritate, quae vinci

23쪽

REGIT DE IRORUM. non novis, Sanctus Oswaldus armatus, praefato CaedWalae obvius in loco qui dicitur Deniseburna occurrit traditumque a Domino in manus suas fidei Cristianae insectatorem credentiumque populatorem in ore gladii percussit et non solum fratris AEnhidi successor Berniciorum, sed quasi dWino avunculo suo ab inteStat succedens, per novem annos utramque in unam Orfithanymbrorum gentem redigens, summe eum equitate rexit.

Tandem post regum apostatarum, Osrici scilicet et AEnfridi, mortem elapso decennio a Penda Merciorum rege pagano in loco qui Mares id dicitur, Sanctus OsWaldus discrimini patuit,

et gladii animadversione ad caelestia regna translatus est Successitque ei in regnum frater ejus nothus OsWi juvenis, tricesimum jam agens annum, regnumque susceptum per annos duo detriginta laboriosissime tenuit. Tempore autem quo CaedWula tyrannica clade vastavit, vel Sanctus OsWaldus regia aequitate tam Deriorum quam Berniciorum gentem moderavit, Sanctus OsWinus exul agens Cristianae religionis pietatem juvenis excoluit omnique morum nobilitate generosos natales ornavit. Erat enim virtute strenuus, mente senex, affatu humilis, sapientia sublimisa quam pii cordis venerabatur continuata devotio et, ut dicitur, mentis pariter et corporis integritatem Domino intus

in animo consecrans, alterum se Ioseph, et decorus aspectu et,

castus, inter cives Agyptios exhibuit. Observansque tempus congruum redeundi ad patriam, ecce tandem post actum in exilio decennium, audivit regem OsWaldum de medio in ore gladii sublatum, fratrumque ejus sWi pro eo in regnum sublimatum: initoque cum suis consilio, Deyrorum provinciam revertitur, ibique cum summo honore ab omnibus suscipitur parvoque temporis intervallo, principes primatesque regni illius convenerunt in unum, communicatoque unanimiter consilio Beatum Winum haereditarii juris successione Deyrorum dominum in regem Sublimantes, regia purpura ornaverunt. Erat autem Sanctus OsWinus, ut refert Venerabilis seda presbiter, et aspectu venustus, et statura sublimis, et affatu jocundus et moribus civilis, et manu omnibus nobilibus simul atque ignobilibus largus Erat enim piissimus et omni suavitate conspicuus, atque ita inter divites et pauperes medius, ut pauperes illum quasti rem aspicerent; divites vero quasi superiorem sibi divitem estimarent. Corpore integer, ingenio optimus, consilio magnus, opere sanctus. Unde contigit, ut ob regiam ejus et animi et vultus meritorumque dignitatem ab omnibus diligeretur, et umdique ad ejus ministerium de longinquis quoque provinciis, viri

etiam nobilissimi concurrerent summaeque cultor religionis, provinciae myrorum septem annis in maxima rerum omnium

24쪽

VITA MARINIuarum exuberantia, ut assolet, animum ejus abstractum illexitu quia divitiis affuentibus cor non apponens, Sum ex ei semper quaesivit, non luxum in eis. Cumque justae legis moderamine subjectas regeret plebes, ipse Dominica lege regi et erudiri omnisollicitudine studebat. Terrenis namque rebus ad votum affu-ens, sed cor non apponens, eadem se humilitatis linea modificabat jam in regnum sublimatus, qua consueverat exilio relegatus; et conditionem naturae similem, et regii gradus dissimi in semper attendens, hominem se hominibus bonis ac modestis, regem

vero feris ac indomitis, in regimine exhibebat; et illorum, destiam praeibat modestia, et horum feritatem feritate premebat; atque ad omnia spiritualis exereitii studii se accingebat, sed opibus misericordis diligentius se totum essundebat O plenum pietate virum diademate dignum reo tempore Nord thanymbrorum provinciam cura pastorali regebat beatissimus Aidanus pontifex; quem Scottum genere, fide catholicum, Sanctus Rex OsWaldus in pontificium sultimaverat, ejusque praedicatione, divina gratia

gentem non modicam ad Cristi fidem converterat. Hujus viri sanctissimi ex consuetudine ossicium erat, plebem sibi commissam non solum in ecclesisi docere, sed etiam propter nascentis fidei teneritudinem provinciam circumeundo fidelium domos intrare, verbique divini semina pro captu singulorum in agro cordis eorum cominus spargere. Hic itaque tantae in commissum sibi gregem sollicitudinis vir ad Sanctum DPyrorum regem OsWinum ob religionis ejus fragrantiam venire saepius, et apud

eum manere, consuevit; ipsumque in bonis actibus perseverantem, ad meliora et perfectionis ulterioris summa profieere sem- Per commonuit et quia per martyrium ad caeleste regnum transiturus esset, Spiritu Sancto edoctus praedicebat. Siquidem rex illum ut virum sanctum suscipiens, verba vitae praedicantem

diligenter audiebat; et ut dilectissimo patri pie subditus, ad illius

oris imperium etiam male gesta si quando reprehendebatur, corrigere satagebat Episcopus vero regis humilitate et obedientia nimium delectabatur; et cum illo saepe de contemptu mundi, de caelestis vitae dulcedine, de gloria Sanetorum, familia

ariter sermocinabatur. Rex autem verbi Dei nequaquam obliviosus auditor, sed studiosus operator effectus, secundum quod a bono magistro didicerat, omnium curam paterna caritate gerens, paupere et maxime peregrinos benigne recipiebat; esurientes alens, nudos vestiens, et omnibus ejus beneficia postulantibus hilariter impendens. Factaque est inter eos tanta mutuae caritatis confederatio, ut Rex sanctum praesulem quasi Dei angelum haberet: ejusque monitis tanquam caelitus mand tis obtemperaret. Pontifex vero Regem tanquam animae ejus

portionem diligeret; et nunc, si quid in rebus saeculi ut assolet

25쪽

REGIS MEIRORUM. excederet, quasi filium corriperet; nunc in rebus spiritualibus suspensum quasi socium sermonum dulcedine foveret et acce11-

r o , veris illiu in corderatio comermng, in bitum Atim litatis Mesede ejus mi sentio tist, Misenium mereretur. Vitam iiamque suam omni virtutum honestate rex informaverat, et quae tu pauperibus rara, in divitibus vero nulla esse consuevit humilitas, in regis mentis penetrali domicilium sibi sanceierat. Sed quantum humilitas omnium virtutum mater et fundamenium esse cogisoscitur, dicendum est cujus humilitatis vir iste fuerit, qui tot in se virtutes habuisse dicitur. Qui enim sine humilitate virtutes congregat, quasi in ventum pulverem portat. Nus igitur inter caeteras virtutis et modestiae, et, ut ita dicam, specialis benedictionis glorias, etiam maxima fertur fuisse humilitas, ut uno probare sat erit exemplo Donaverat, inquit Venerabilis seda presbyter, Sanctus Rex Osminus antistiti dano equum optimum, in quo ille quamvis ambulare solitus,

vel amnium fluenta transire, vel si aliqua necessitas insisteret, viam peragere posset. Cui cum parvo interiecto temPore, Pauper quidam elemosinam petens occurreret, desiliens ille praecepit equum ita ut erat stratus regaliter, pauperi dare. Erat enim multum misericors et cultor pauperum, ac velut pater iaserorum. Hoc cum esset regi relatum, dicebat episcopo, cum

forte die qu dam ingreasuri essent ad prandium, O Quid voluisti,

domine antistes, equum rellium quem te conveniebat habeaee proprium, pauperi dares dium quid non habuimus equos viliores pilarimos, vel alias species quae ad pauperum dona suffcerent, quamvis illum ei non dares, quem tibi specialiter possidendum elegi ' Cui statim episeopus; Mni loqueris' inquit O rex Vnum tibi carior est ille filius equas quam filius Dei vQuibus dictis, intrabant ad prandium, et epi,copus quidem, residebat in loco suo. Porro rex venerat de venatu, et coepit consistens ad focum calefieri cum ministris, et repente intercalefaciendum recordans verbum quod dixerat illi episcopus, discinxit se gladio et dedit illum ministro, festinusque accedens, ante pedes episcopi corauit, postulans ut sibi placatus esset,

quia nunquam' inquit deinceps loquar de hoc aut judicabo, quid aut quantum de pecunia nostra filii Dei tribuas. Quod

videns episcopus multum pertimuit, ac statim exurgens levavit Eum, promittens se multum illi esse placatum, dum modo ille residens ad epulas tristitiam deponeret; cumque recjubente ac Ad

26쪽

D ITA UsWINI postulante episcopo laetitiam recepisset, coepit e contra episcopus tristis usque ad lacrimarum profusionem emci. Quem cum presbiter suus lingua patria, quam rex et domestici ejus non noverant, quare lacrimaretur interrogasset, 'scio ' inquit, ' quia

non multo tempore victurus est rex. Nunquam enim ante haeci,

vidi humilem regem, unde animadverto, illum citius ex hac vita rapiendum. Non enim digna est haec gens, talem habere rectorem. Nec multo post dira antistitis praesagia tristi regis funere completa sunt. Et certe superioris potestati inferiorem voluntarie subdi aequitatis exigit stricta ratio AEqualem nia chilominus aequali non nunquam supponi, ulterioris justiciae facit profectio. Sed superiorem inclinari inferiori, non facit nisi justicis consummatae profectio. Unde creator superior inclinans se ad baptismum creaturae inferioris, id ipsum expavescens ait, Sine modo, sic enim decet nos implere omnem justiciam, ' sic videlicet humiliando se coram inferiori. Hus justiciae perfectionem Beatus Rex Osminus edoctus non litteratoria professione sed Spiritus aracliti unctione, regiae majestatis oblitus, pedibusque pontificis advolutus, non solum strenis gentis cui praeerat feritatem suspendit in admiratione, sed etiam adultae religionis patres, sui exemplo accendit ad humiliationem. Nec

erant tunc temporis pontifices ut nunc, vel divitiarum inuentia insolenti, vel vestium preciosarum pompos fastu, etiali divitibus secularibus praeeminentes, sed pauperes spiritu, pauperes etiam facultatibus erant, et ideo contemtui facile patebant. Eratque eo virtuosius, eis reverentiam impendere. P. III.-Quomodo P Vmiata Perumalane reum, et timum in bello, vel a erue arti m vini estigione, ne mae semeia

detrimentum, Pro rem ferreno cemere horreret, tu coelestereuntim lucraretur, institis mei in Omtim mnisci Leesti tam familiaris Comitia vi recurum, eodem Comite resitam frinum, innoceri interfectu me. Multa sunt et alia humilitatis exempla, qua decenter et abundanter illa Deo devota anima vernabat, sed annumerare longum est, videbiturque protractior in ejus commendatione mora ceteris virtutibus ejus damna laudis inferre. Praeeminuit namque in eo sequa proportione, vel elemosinarum largitio, misericordiam viri exercens vel oppressis subveniendi compassio, caritatem exprimensa vel subjectis parcendi dulcedo, pietatem promensa vel rebellibus resistendi acredo, libertatem exercens. Igitur vigiliis, jejuniis, orationibus, insistens, et tot et tantis virtutum praerogativis insignitus egregius ex osminus, ei adversarius

27쪽

REGIS MEIRORUM. Treus osmi Berniciorum, invidiae de suis successibus fomitem ministravit. Doluit namque Osrum regnum ouod frater ejus ex integro possederat, per Beatum taminum divisum fuisse, et aditionis suae terminis Deriorum regnum equestratum Sse. Sanctus enim rex OsWaldus, caeso CaedWala, Berniciorum Deyrorumque nationes et populis et moribus distinctas, in unam convocans dominationem, de duobus unum feeerat regnum. Quam ob causam Osis in suae exhaeredationis contumeliam redundare credebat Sancti Regis OsWini imperium, quod susceperat, equidem non quasi successor Sancti Oswaldi, sed patris sui regis Osrici, qui, ut dictum est, haereditario jure I yrorum

regno praeerat, sed apostasiae culpis exigentibus, regno vitaque pariter privatus fuerat. Haec itaque causa invidis odiique principium fovit, sed aliis ex causis cumulus non modicus accrevit Maloque cupiditatis suae jam dictus tyrannus Osmi sati faciens, callidis machinationibus, Sancto Regi Osmino insidias

tendebat ut dolo vel quoquomodo tentum morti traderet, re nique sui damna resarciret. Sanctus vero OsWinus, quia ab omnibus amabatur, ut erat amabilis valde, insidiantis dolos Praecavebat aliquando cogitatus malignos recogitandi solertia, aliquando ex consciorum consilii ipsius osWi praemunienterer tia. Factumque est ut regnum quod septem annis in successuum gloria cum summa pace posseuerat, duobus sequentibus annis minus quiete teneret. Reverentia tamen Aydani episcopi, qui Pacem uiter reges conciliare satagebat, malitiam regis Bernici Tum Per septennium repressit, sed nullo sacri verbi ymbre ad

plenum extinguere potuit. Quod quidem Sanctum Regem Osminum non latuit, et ideo nunquam paci, quam rex OsWisimilabat, se credidit. Videns itaque rex OsWi, quod simul tione sua circumvenire non potuit Sancti Regis Oswmi solertiam, indoluit, et odii venenum quo latenter nocere innocenti proposuit sed non potuit, evomere disposuit. Cum igitur draconis insudias nichil sibi prodesse persensit, leonis rugientis feritatem induit et collecta undecumque potuit infiniti bellatorum multitudine Beato Regi OsWino in manu forti occurrere, ipsumque nephanda nec perimere anhelavit. Praeclarus itaque Deoque acceptus Rex Os inus, sciens quod vim vi repellere, omnes leges omniaque jura permittant, suorum circundatus acie, loco qui illaresdun dicitur, ei obvius venit.

Sanctissimus autem Rex OsWinus, videns suos cum adversariis unanimiter volentes non solum contendere, verum etiam Pro suo rege paratos occumbere, volvens in animo discriniinis horrendum

facinus, seque solum homicidii hinc inde passim committendi in

28쪽

3 VITA GSRINI eausa esse, suis potius quam sibi Parcendo pie consulens, sic eos alloquitur Congratulor quidem, o fidissimi principes et strenuissimi milites, vestrae militiae et probitati, et gratias ago bonae erga me vestrae voluntati Sed absit a me, ut mei solius causa, belli discrimen periculose quidem omnes incurratis, qui me quamquam jure dominum, Pauperem tamen et exulem regem vobis constituistis Malo itaque sicut hactenus ubi ubi cum paucis, vel solus, exulare immo Potius diligo mori, quam vos tot et tales mei solius causa contingat quoquo modo periclitari. Impius enim et inhumanus est, qui cum Dei judicium nullo modo possit avertere, plures sui causa conatur evertere. Quare ego divinam super me sententiam pacificus, non belligerando, libenter amplectens, cum per os Sancti pontificis Aydani per martyrium ad caelestis gaudia regni me transiturum agnosco, quo ordine et tempore Cristus voluerit, vitam temporalem finire non recuso. Scriptum quippe est, Monstituit Dominus terminos ejus, qui praeteriri non poteruntu' Unde poeta canit, citat sua cuique dies. Nemo diem mortis anticipare valet Praeterit et nullus, sed quavis quis obit, dicitur esse sua. videns autem exercitu Sanctissimi sui Regis et domini mentem a proposito revocari non posse, quin dissolvi cuperet et cum Cristo vivere, alto cordis vulnere sauciat unanimiter ejus genibus provolvuntur, talia dicentem auctum cum fletibus orant. rex insignis, o regis nomines dignus, nobis indignis petimus nunc est benignus. Nunquid nos ignavos aut degeneres aliquando repperisti an apparuimus alicubi in conflictu bellico tardiores 'ostium profecto cuneos securi, Pereaepe penetravimus Liceat ergo nobiscum hostibus instantis certaminis inire conflictum, et in ore gladii perversae retatis rimari viscera ferro si fortasse nobis in pugna sinistre cesserit, melius est nobis mori in bello, quam apud vulgus domini desertores in proverbio cantitari Si vero fugam inire delegeris, degenerabis Si nos dereliqueris, nos tanquam rei abestatis proscriptione damnabimur. Nunc autem quia salva sunt tibi praemia tua, in hoc nostri petimus miserearisne nos deseras. Sanctus ad hae fidissimi milites, vestrae quidem probitati congratulor, quantum vos fortes in bello et strenuissimos Persaepe reperi, et nichil est in vobis tarditatis aut

ignavis quod possit aut debeat reprehendi Sed vos hostis non persequitur Ego sum causa discriminis Expedit ergo ut

Unus moriatur pro populo, quam ut populus tantae multitudinis deleatur pro uno Praesertim cum mali scierim mercedem plenam esses mirum, coronam scilicet martyrii, quam mihi reddet

in instanti certamine justus judex. Quia igitur Dei providentia in sui dispositione non fallitur, Deus quod statuit de me, sine an deliberat ipse Nolo ipsius voluntati aliquatenus contraire,

29쪽

REGIT DEIRORUM. D. sed per martyrium, ut providit, ad gaudia regni caelestis anhelo. Haec effatus Sanctissimus Rex, hujusmodi fudit orationem. Pater miseriarum et totius consolationis Deus, cujus Filius magni consilii angelus, cujus Spiritus in pressuris paraclitus, da mihi in tantae angustis instantia meliorem eligere viam. Quia si bello conflixero, fundendi sanguinis coram te reus appareo.

Si fugam iniero, et propria dignitati et parentum nobilitati degener appareo. Et hominibus fugiens displiceo, et Tibi dimicans. ' Haec et in hunc modum similia Deo confidens, tandem consilii sui anchora in Deo fixit qualiter Deo placeret, nec hominibus displiceret, mentem subiit. Remittendumque in domos suas populum bellumque importunius ad tempus suspendendum, Seque secessum aliquod petiturum, primatibus prius, deinde toti exercitui suggessit, hujusque consilii rationem exposuit dicens.

, solum ad perdendum quaerit adversarius, quem si ab exe eitu deesinasse audierit, furoris ejus impetus reprimetur, reve tentemque exercitum non persequetur. Sed si me in revertentium comitatu esse didicerit, instabit atrocius, eritque e duobus unum ex necessitate eligendum, aut viriliter resistendi animositas, aut terga vertendi degenerositas Terga ergo vertere non consuevimus; et ideo ecce seorsum ab exercitu declino, fido,

mitatus Tondhere Tylsii filio, comitisque metiunWaldi domum

de nocte adeo quem etiam mihi fidum credo, quia id me promeruisse recolo.' Quibus dictis, athleta Cristi exercitum suum domum remisit, et cum uno tantum sibi caro milite, nomine

Tondher disii filio, in Gethlingum secessit domumque,un--aldi sui ducis, cui etiam praedictum vicum et multa alia praedia donaverat, quem et ob hoc sibi fidum autumabat, pacem suis et vitam praeoptando ut ante consueverat revisit, juxta verbum

Domini ad discipulos suos dicentis, Si vos persecuti fuerint in una civitate iugite in aliam; unde et Paulus ait, Mate locum irae.' Constitit igitur de illo manifeste, quia si pro populo suo

mori noluisset, nequaquam eo dimisso proximam sui ducis IIun-maldi donium presertim inimicis circundatus solus adisset. Alias autem sui compos liberandus divertisset, si pia caritate pro suis velut aries de grege electus solus occumbere non maluisset. Decrevit itaque vir beatissimus sic, vel ad modicum mortis protelare sententiam, cui tamen ferventissimus amor inerat, liberato Populo pervenire citius ad coronam. Et bene sibi conscius, domum sui traditoris cum uno tantum milite imperterritus adiit; imitans illum qui mundum redempturus non invitus, sed sponte

locum suae passionis appetiit. Qui enim,' inquit Iohannes, s vult in Cristo manere debet sicut ille ambulavit, et ipse am-hulare. Felix itaque discipulus, felicem imitatus est magistrum, dum et magister ortum Petiit quo traderetur, et discipulus

30쪽

lo ITA US INIdomum in qua moreretur. Constat igitur quia pro suis exemplo Domini libens mortem subierit cum patet quia sicut Dominus sua sponte locum passionis adierit. Sed heu nusquam tuta fides. Nulla pestis efficacior est ad nocendum, quam familiaris inimicus. Hunwaldus regis inimicus erat, sed regem latebat. Dumque ei rex secretum suum committebat, ille proditionem in animo volvebat. Si quaeris inimicandi causam, non extat alia nisi pura m litia. Nam pum rex in nullo unquam offenderat, sed ut dictum est, possessionibus ampliaverat. Ec aliunde ejus iram meruerat, nisi quod honoribus cumulaverat. HunWaldus itaque quasi pacis filius, in interioris diversorii conclavi Sanctum Regem introducens, Pacisque securitatem promittens, quieti se aptare commonuit. Et ne ipse quiescenti tumultus fieret, in aliam se ossicinam recepit: et velut inopinate thesauro invento tripudians, morae nesciens Berniciorum regem adiit, ipsique dominum suum Sanctum Regem Osminum prodidit indolus et nequitia inalterius Iudae perfidia i ius namque rex domum HunWaldi confidenter adiit,

et eum nequissimus hospes interimendum adversario scelerati

sim tradidit. Quid facis HunWalde proditor maligneo un- quid Deum non times, nec homines revereris p Numquid si Deus filium suum prodi permisit, proditio ei placuit Z Nonne tradendus traditori praedixit me homini per quem filius hominis

tradetur Quod sive gehennale non attendis, vel attendere te dissimulas, attende saltem quod in oculis hominum nil proditione sit abjectius, nil infestius, nil scelestius Proditio scelus scelerum, crimen criminum legis transgressio, juris confusio nequitiae professio, malitiae protestatio Proditio, res gratiae nescia, tam ejus cui fit, quam ejus in quem fit, tollit dilectionem. Quod si communis proditio talis est, domini proditio qualis est

Si scelus scelerum est, socium vel vicinum prodere, dominum prodere quantum scelus est y Iam tanti sceleris immanitas, se monis excedit angustias. Jam sermo non explicat, quod usus ignorat. Quod si emolumentum ex proditione expectas, non

comparet. Si enim prodis ut ditescas, fraudis tuae muscipula caperis; quia nunquam te tantis cumulabit honoribus hostis cui tradis, quantis jam cumulavit dominus quem tradis. Si prodis ut placeas, falleris; quia proditio facit ne ipsi placeas, cui placet proditio tua. Vitium proditionis non Placet, nec proditione vitiosus placet, cui tamen actus proditionis placet. Nec est in hac re cui magis noceas, quam tibi ipsi, qui malitis insitae stimulo prodis innocentiam, et per mortis intempestivae compendium, domino regi acceleras martyrii gloriam, et nobis ejus obsequio mancipatis corporis ejus gratiosam praesentiam Berniciorum itaque rex crudelis ad verbum proditionis exultans, et Iahiis proditorem HunWaldum honorans, intempestae noctis silentio