장음표시 사용
31쪽
REGIS MEIRORUM. II Edelminum domus suae procuratorem armato globatum milite
direxit, Regem Oswinum Beatissimum teneri, et incontinenti ferro transfodi precibus imperio subnixis, sub debita fidei attestatione praecepit. Igitur delisinus in manu forti IIunwaldi domum elam ingressus, innocentem Regem osWinum tenuit, eique sui domini et regis nephandi sis edictum exitiale innotuit.
Preciosus vero agonista Dei primum ex inopinati casus eventu turbatus, sed statim viribus fidei comfortatus, et a turbatione expergefactus, in mortis imminentis necessitate consilium communicavit cum virtute, et necessitatem inevitabilem commutans in virtutem voluntarium, Cristi signo muniens pectus et linguam, misso spiculatori tale fertur dedisse responsum. Mindictum regis tui pendet ex permissione Dei regis mei, nec est in permissionibus divinis aliquid vel injustum vel inordinatum. Et ideo licet
innocentiae mihi scius sum, nec fecerim teste conscientia et co
CAP. IV.-Q lifer rar fissimi Aesta et, mria inuini quinto ire Martii inventum st. Anno incarnationis Dominicae sescentesimo quinquagesimo primo gloriosus Denorum Rex osminus, proditione mediante, gladio trucidatus, sed innocentia promerente ad caelestia est translatus. Statimque ab his quorum officio discrimini patuit, delatus est ad ostium Tynae fluminis, locum videlicet ab incolis regionis ob imminentis rupis securitatem ab hostibus celebrius frequentatum, sed ob reverentiam gloriosae Virgini Maris inibio ibitam tenerius amatum, ibique sepultus est in oratorio ejusdem virginis, quod constructum erat ad aquilonem fluminis. Et quia rudis natio illis temporibus, et illis in locis non multum
efficiebatur circa sepulchrarum gloriam, reverendum corpus a
cophago lapideo impositum, in abdito sinu terrae reconditum est. II itaque est in summo honore Regis illustris memoria,
circa quos vi uit in carne viventis, et diadema regium gerentis reverentia Familiare quippe usuique est, ut ametur extinctus, qui amabatur vivusa veneretur in mortalitatis stola circundatus, qui reverentia colebatur, sacco nostrae corruptionis indutus.
Porro fides Cristi quae in Deyrorum regno floruit, Sancto Os-Wino regnante, et praesulante Sancto Aydano, versa vice regum et praesule tractu temporis emarcuit. Nam genti praedictae
nunc fideles, nunc infideles principabantur et juxta principum instituta, varia divinus cultus in subjectarum plebium studiis sensit dispendia Tali occasione memoria Sancti Martyris o mini obseleta, et penitus deleta, funditus ab hominum notitia
32쪽
ie ITA OSRINI evanuit saevitque per multa annorum curricula gleba sancti corporis sub abjectiori cespite tumulata, et usque ad tempora Thostii Comitis et aegelmini praesulis Dunelmi incuriae pariter et ignorantiae neglectu, debita veneratione est audata. Erat autem 'ostius meis Cantiae Godmini filius, Comes Norvithavmbrorum Symardo Comiti succedens, non testamenti heneficio, sed Sancti Regis AEdWardi dono regio. Hujus itaque viri temporibus placuit divinae pietati Sancti Martyris meritum sub
modio ignorantiae diutius absconditum, in lucem proferre, et candelabro ecclesiasticae notitiae imponere. Erat autem edituus quidam praedictae ecclesiae in qua Sancti Regis et Martyris compus humatum fuerit, nomine Edmundus, vir quidem religiosus et timoratus, monachili vita insignitus, et habitu ut legitur redimitus, Cristo et Sanctae ejus Genetrici die ac nocte inibi devotus. Non erat de corpore alicujus monasterii, non titulo professionis, regulari disciplina astrictus erat tamen, etsi non publico voto, voluntario quidem Proposito in turbis monachus, in frequentia populi solitarius. Hic nocte quadam cum post nocturnas vigilias in ecclesia taxata membra sopori dedisset, astitit ei vir quiadam coloris vividi, et inexhausti vigoris, Statura Procerus, et caelesti fulgore nitidus. Quem diligenter intuens, et ob angelici
vultus magestatem quis esset interrogare non Praesumens, vir
angelicus sic eum alloquitur dicens, ' Frater Admunde, AEdmunde frater tu Cui A lmundus cum omni reverentia
respondit, Quis es domine ' M Ego sum,' inquit, inexosWinus proditione unWaldi Comitis mei ab Osmio rege detestanda nece peremptus, qui in hac ecclesia jacio omnibus incognitus. Surgens igitur vade et dic pontifici gelWino, quatinus in hujus oratorii pavimento glebam corporis mei quaerat et inventum elevet, et decentius solito in eodem oratorio recollocet Assis etiam et tu, cum Pontifice quaesiturus.
Quibus dictis, disparuit. Expergefactus itaque AEdmundus, et de visione admodum laetificatus, residuum noctis vigil in orati
Dum et gratiarum actione transegit surgensque summo mane
pontificem gelminum concitus adiit, et visionis sanctae seriem mera veritate ei ex ordine retulit. Pontifex vero audita tantae dignationis dulcedine, et ad credendum vehementius tractus, referentis nota sanctitate, ineffabili gestiit gaudio, quia suo mini terio dignatus est reverendus Sanctus Rex et Martyr inminus levari a tumulo. Comitissa vero praefati Comitis uxor, devota Deo famula, mandavit fideli suo praesuli secretius, quatinus si Deo donante corporis Sancti Martyris eum invenire contingeret, quantulamcunque portionem inde pro benedictione reservaret, ut quia pro suo desiderio una cum aliis praesens esse non poterat, haberet saltem quod pro amore Sancti postmodum venerari
33쪽
REGIS MEIRORUM. . II potuisset Catervatim igitur de remotis partibus populi eum devoto episcopo ad locum veniunt sanctae requietionis cibique concionante sub morosa devotione pontifice, universitas hominum qui aderat praesulis hortatu prostrata est in oratione, gratiamque inveniendi quibus antimim quaerendi preciosum thesaurum Deus dederat, unanimi rogant precamine. Surgente itaque populo ab oratione, ministri ad hoc deputati in oratorio ecclesias fodere satagunt et omne tempus a prima usque ad horam sextam infodiendo alternatim transigunt, sed nichil proficiunt. Rimantur
terrae viscera, et terrae commiSSa non reperiuntur pignora.
Coeperuntque pariter nonnulli cum summa indignatione abire, qui cum summa devotione convenerant. Porro AEdmundus
magis confusus de Sancti injuria, quam de propria contumelia, fidei facibus succensus, arrepto ligone inibi fodere coepit, ubi foderant qui jam nichil reperientes discesserant. Cumque iteratonis ligonem fortius terrae incussisset, ferro tinnitum reddente in aliquod saxum offendisse se credidit; et ad spem meliorem lapidis repercussio fidelis viri animum confortavit. Et tunc spe refocillati incumbit operi coepto vehementius, et Hecto pulverea fossa, sarcophagum lapideum invenit, in quo recondita erat margarita praefulgida Forte quia passim et indiscrete justi et injusti admittebantur ad caelestis secreti conspectionem, dilata
est et reservata sancti corpori inventio, donec se absentarent qui irreverenter et injusti advenerant. Episcopus vero discedentibus impatientum turbis cum domesticis suis remanserat, ut rei finem videret sollicitus praestolator. Cum autem sarcophagum inventum respiceret, statim solo Prostemitur ipse et paucitas fidelium qui aderant, et lacrimis prae gaudio abortis orantes intentius et prolixius, auxilium Divinitatis invitant et aneti Martyris. Et accedentes propius revolvunt lapidem superposiatum, et statim refertur omnis ecclesia miri odoris fragrantia, et omnes qui aderant tanta suavitas affecit, ut in paradysi deliciisse positos certissime assimarent. Videntes autem diu desideratum, et jam tandem inventum thesauram super aurum et topagionpreciosum, universi prae laeticiae magnitudine lacrimas lactimis cumulabant, genua flectebant, gratias agebant, sed tangere sacratissimum corpus nullus Praesumebat. Η itaque est aliquandiu de reverentia orta contentio inter elericos et laicos quis accederet ad tactum, dum unusquisque de meritis suis minus praesumens habeat se excusatum tandem unanimiter in epise pum intendunt, et ejus esse meriti pariter et ossicii, ut solus vel
saltem prior tangat sanctum asserunt. Ille vero morosa reluctatione se excusans quod non semper praeeminent aliis merito,
qui praelati sunt ossicio, tandem victus importunitatis taedio, accedit ut tangat, et sullevet de sarcophago lavatur autem a
34쪽
I VITA GANINI praesule corpus sacri sanguinis emisione Deo dicatum, et lotum
primo mundissimis involvitur lintheis, deinde palliis preciosis;
et in ausoleo cum magno honore reconditum in eminentiori ecclesiae loco collocatur. Lavacrum igitur, quo ablutum est corpus sanctissimum, in angulo oratorii ad aquilonem episcopo ex industria praecipiente transfusum est. Quod multis postea profuit, non solum hominibus, sed etiam animalibus, variis momborum generibus laborantibus. Nam quotiens sontico vel intempolato morbo gravabatur vel hominum vel animalium natura, pulvis sacro lavachro conspersus, modico aquae injectus, et a languente aqua mediante haustus, citissimam conferebat sanit tem et collatam Protractius conservabat. Facta est autem haee
inventio Sancti Regis et Martyris osmini, anno 1 passione ejus quadringentesimo quarto decimo, videlicet anno incarnationis ominicae millesimo sexagesimo quinto, quinto idus Martii- Et quia praedictus Comes Thostius interesse sanctae inventioni in ditione sua factae noluit, eodem anno culpis suis exigentibus ab Anglorum regno expulsus, apud BaldeWinum Flandrensem Comitem, cujus filiam sibi matrimonio copulaverat, exulavit. Et sequenti anno Haraldi regis Anglis et fratris sui gladio cum Norreganorum regemaraldo, in loco qui tunc Stanfordebrime, nunc vero Pons Belli dicitur, de medio sublatus est. His ita gestis, episcopus gelWinus Comitissae Iudith non immemor, capillos sancti verticis apud sequestrum inter lavandum posuit,
quos putredo non consumpserat, vetustas non corruperat, Te
mi denique in nullo laeserat, et peracto convenienter transi tionis ossicio, secum ad Comitissam cum summa reverentia detulit. Porro Sancti corpus utrum repertum sit totum corruptionis alienum, an carne putredinis debito consumpta, ossium et capillorum integritas sit dignatione supernae gratiae reservata, non legitur, et ideo definiri nostro stilo non praesumitur. Capilli tamen sine dubio incorrupti, corpore in pulverem redacto inveniri potuerunt. Vidimus quippe boni te timonii viros, qui vidisse se perhibuerunt corporibus mortuorum
consumptis, capillos eorum incorruptos, de quorum tamen San
titate nihil audierunt. Eapropter multo credibilius est, idem contigisse in Sancto de cujus gloria certissime constat, licet de
corporis ejus incorruptione non omnimodis constet. Igitur praepotens et devota femina, visis Sancti Regis capillis incorruaetis, admirata est vehementius, sed devotius gavisa. Vidensque turbam non modicam, quae pontificis iter comitata fuerat, et sanctorum capillorum indemnitatem audierat, voluit eos solidare
in fide et Sancti Oswini devotione. Praecipiens itaque copiosum ignem accendi in medio aula regiae, capillos lateri superpositos voraci flammae injecit; sed flamma sanctis capillis nil molestiae
35쪽
REGIS MEIRORUM. II intulit. Quod videns veneranda Comitissa et plebs igni circun- stans innumera, de Martyris merito certior est effecta, et ingratiarum prosecutione devotissime revoluta 'ostio Comite proscripto, haereditas Mus devoluta est ad fiscum regium. Sumacta vero Anglia Normannis, et Willelmo Normanorum duco
in regem Anglorum consecrato, accepto tempore comitutus
Nordhanymbrorum regis munificentia datus est Roberto de Mummy, viro stematum longa serie generoso statura quidem procero, et militaris probitatis elegantia glorioso. Hic coepit Sanctum Regem et Martyrem oswinum eximis devotionis dilia gentia excolere, et ecclesiam in qua sanctissimum ejus corpus requiescebat, quia infra ambitum castri ejus in Tynemudilia continebatur, fundorum et praediorum copia ditavit, et viros monastici ordinis, de monasterio Sancti Albani Anglorum prothomartyris assumptos, inibi collocavit, qui nomine Priorum Praefuerunt monasterium, in quo modo requiescit Sanctus Rex et Martyr osWinus. Cujus tamen fundamenti initia, ut dicitur, Comes hostius jecerat, a fundamentis aedificaverunt. Consummato vero monasterii novi aedificio, gloriosus Martyr ab antiqu1 ecclesia, in qui celebrato martyrio humatus fuerat, et ab Ege
mino praesule inventus, translatus est in monasterium novum,
et scrinio novo tanto Martyri digno solemniter reconditus, anno ab incarnatione Domini millesimo centesimo tercio, decimo silendarum Septembrium die edelicet passionis ejus. Inte fuerunt autem venerandae translationi huic Dunelmensis episcopus Rannullas, abbas monasterii Sancti Albani Ricardus, abbas Salesberiensis IIugo, et innumera promiscui sexus et aetatis diversa multitudo, quae de remotis et vicinis partibus ad diem
convenerat, tracta celebrandae translationis devotione Iocundemur itaque in Domino dilectissimi, et iterata Sancti Regis et
Marin is tamini solemnia propensiori cura celebremus. Omnes tristiciae proscribamus nubilum, ubi cuneus virtutum multiplicis instaurat leticis serenum. In sereno posita Martyris gloria, ad paradisi serenum suo invitat exemplo divitum milia. Non enim
sanctitatis aggressus est viam, Paupertatis coactus necessitate,
vel, ut fieri assolet, aegritudinis invalitudines sed sola creatoris gratis dilecti tractus contemplatione, vixit in purpura more David, pauper et dolens; pauper spiritu, divitiis et deliciis regiis affluebat; sed dolens in spiritu, rebus affuentibus cor non apponebat. Quanto enim magis copiis affuebat, tanto minus desideriis effvebat. In medio circumstrepentis familiae, quae erat ei multa nimis, elongavit fugiens et mansit mentis in solitudine, frequentatum subjectarum sibi plebium multitudine. Sicut regni dignitas exigebat, foris se agebat; sed affectus suos intus regens, viriliter in humilitatis et paupertatis amore exerce-
36쪽
i6 ITA MARINIbat Ad omnia spiritualis exerciti studia se accingebat, sessopibus misericordiae diligentius se totum effutidebat Sua satagebat copia, miserorum supplere inopiam. Divitum quippe superflua, reputabat pauperum necessaria. Auctoritate ossicii regii credebat se plurimum debere his qui minimum poterant; plurimam exhibere justiciam his, qui gravabantur plurimum. In humilitatis regiae commendatione venerabilis Beda exemplum proposuit omnibus imitandum, sed a mullis regibus usque in hodiernum diem Ilene rexecutum Humiliari quippe sub excellentioris imperio, dehiti est exactio. Humiliari vero sub socialis foederis ossicio, meriti est promotio. Mumiliari tandem sub inferioris dignitatis obsequio, profectionis eat consummatio-Hae perfectae humilitatis gratia praeditus enituit Sanctus Rex et
Martyr Osminus, qui pontificis Aydani provolvitur pedibus, in
mediis primorum suorum agminibus supplicat pro venia, qui de culpa trepidat non commissa, et interrogationis suae discretionem, redundare formidat in praesulis laesionem. Regiam magestatem pontificali dignitati praelatam esse novimus, tam ex spiritualis tinctionis singulari sacramento, quam ex temporalis principatus praecellenti dominio. Quae tamen humiliavit se coram ordine inferiori, non in conclavi, sed in palatio non coram domesticis tantum, sed coram passim adstantibus multis tam servis quam liberis, tam ignotis quam cognitis Hora prandii non ollas caretum versat in animo, sed recogitat amarius se lapsum in verbo, et otior procumbit ad satisfactionem, quam ad refectionem recumbit Ciborum etiam ingurgitationem anticipat crapula lacrimarum, et prius scindit cor eontritione, quam corpus
farciat pastu lautiore Videt et contremiscit Aydanus pontifex,
et ad mensam residens usque ad lacrimarum sumisionem compungitur, ubi etiam de instante regis martyrio in spiritu edoc tur Sicut lingua praedicantis arescit, et ab ossicio suo nonnunquam deficit pro auditorum culpa, sic et magesta juste praesidentis saepius rapitur ab hac vili , pro morum inaequalitate quae principatur in plebe subjecta. Sic profecto, sic Sanctus Rex
Osminus, quia gens sua non meruit talem habere rectorem, gladio transfoditur invidorum, et ad Sanctorum transfertur consortia Angelorum Nullus stilus vitae ejus sanctissimae seriem,
sicut nec Sancti Melchisedech plene texuit, vel digne ut decuit, nisi Venerabilis Beda in Anglorum hystoria breviter magna
perstringens, et multa constringit qui de Sancto non principaliter scrutit, sed incidenter mentionem facit De Sancti Me chisedech vita scriptura nec parum quid loquitur, et tamen crebram ejus mentionem faciens sanctissimum regem fuisse insinuando testatur Sic etsi de vita Sancti Regis nostri parum scripturae beneficio colligamus, invento ejus glorioso corpore
37쪽
REGIS DEIRORUM. IT miraculorum celebratio innumera silenter allegat de meritorum ejus praerogati a Pace Sanctorum Anglis dixerim non est in eorum numero, ut crebrius innovet signa, qui singularius inmutet mirabilia, qui districtior animadvertat in discolos, qui propicior bonos exaudiat et modestos. Rex igitur et Martyr OsWine, nostris precibus aurem inclina serenissimae clementiae tuae, et ad celebris inventionis tuae gloriam reconciliationis gratiam hodie mereantur noStrae miseriae. Passio tua sancta soli tibi concinnet sesternitatis domicilium inventio vero corporis, universae nationi
Anglicae, tam incliti advocati diffundat patrocinium. Gaudeat Anglia et plenitudo ejus quod de se protulerit arborem in terri
quidem secus decursus aquarum plantatam, et cimarum proceriatate super caelos exaltatam Gaudeant spectauiter Deyri, qui regθm Suum in patronum suum commutaverunt, et de ira Dei, ejus Patrociuio erui meruerunt. Doleant Beruicii sub jugulo de medio sublatum humilitatis speculum, castitatis sacrarium, et trietinium caritatis. Discant pro malo honum reddere, qui i ventionis tempore propicium sentiunt pro meritorum exigentia, quem passiouis articulo forantibus jaculis confoderunt, pro regis sui complenda nequitia Studeamus et nos cum Deyris gaudere, et cum Berniciis caveamus dolere ut in omnibus agendis ejus patronam Sentiamus clementiam, qui Domini pes in nullis offendit voluntatem, largiente eodem Domino nostro Jhesu Cristo, cui est cum Patre et Spiritu Sancto sempiterna gloria.
m Oris revelationem lans lateque distiis omne, et quae in metaeis rememtione habentur. Ordinaturus miracula quae Deus per Sanctum Myrorum Regem et Martyrum OsWinum innovavit, exordium instituo averitatis voce quae dixit, opera quae Sanctus Rex facit, testimonium perhibent de illo. Et ideo licet ejus vita nec ut decuit, nec ut meruit, stili est in lucem prolata ossicio; signorum tamen,
a saeculo inauditorum ad ejus tumbam jugis exhibitio, in nullo dissidens a vero, privilegiati meriti ejus est attestotio Contigere
quippe potest, ut signis post mortem non choruscet, qui virtutibus chorusa at adhuc vivens; sed aliquem post mortem clarere miraculis, ciui in vita non claruit meritis, nec legitur nec crediatur. Et vixtur celebris signorum per Beatum oswinum innovatio, antiquorum patrum non levis accusatio, qui vitam rimmeritorum radiis innumeris praefulgidam sub dete)tandi silentii
38쪽
IS ITA USNINI modio recluserant. Porro ne nos consimili impetiti criminoe, damnationis justae percellamur sententia, si tacuerimus umvidimus, vel quae veridico relatu audivimus Sancti miracula, ecce in unum corpus colligimus, tam quae scriPta sunt ante nos, quam quae scripsimus nos, Sancti Regis signa ut sicut speculo non nunquam representatur prius minime visa imago, sic ex mirabilibus per Sanctum immutatis innotescat Sancti meritum, nullius scripturae beneficio plene ad nos devolutum. Multa quippe et magna celebri laude digna meruit, qui multa et inaudita laud bilia cotidie facit. Sancti Melchisedech frequens est in prophetis mentio, et sanctis sacerdotibus Proponitur ordinis forma, cujus vita nullo legitur calamo exaratas et qui morum est di ciplina, de moribus ejus nulla est instituta disciplina. In nullo tamen derogat ejus auctoritati raritas scripti, cum Deus Pater juraverit dicens Filio. Tu es sacerdos in aeternum, secundum ordinem Melchisedech.' Magnus quippe fuit, cujus ordo ordianis Cristi forma fuit, et in ordinis observantia omnibus antiquis patribus praelatus est, qui omnibus Sanctis in Cristo praepositus
est imitandus. Sic magnus est et laudabilis nimis, cujus meritum etsi dispendia laudis senserit antiquorum silentio, eXPerimento sui tamen exhibet, efficaci signorum et prodigorum eloquio. Igitur lectorem monemus, quatinus vitae metiatur sullimitatem signorum innumerabilium celsitudine, et magis credat oculo signa videntis, quam calamo scribae per neglectum incuriae non nunquam vera dissimulantis. Oculus quippe si simplex fuerit, non poterit vel fingere quae non viderit, reticere vera quae viderit. Scriba vero qui in corde et corde locutus fuerit, quia inconstans est animo, mendax est in calami officio, vel invidus in silentio, vel utrumque in utroque, et ideo crede
eorrvtionis inde gustinverseu. Cumque Per universam Nordhanymbrorum provinciam revelandi Sancti corporis gloriosi Deyorum Regis et Martyris OsWini, in ecclesia beatae Dei genetricis Sanctae Virginis Maris de
Tynemudilia fama percrebuisset, Thostiumque colaitem ejusdem provinciae, filium Godmini ducis Cantiae, quomodo decentius id fieret, EgelWinus unelmensis episcopus consuluisset, multifidelium ad locum requietionis ejus festinantes, tanto spectaculo votis omnibus interesse cupiebant. Contigit autem ut Comitissa
39쪽
REGIS MEIRORUM. Is praefati Comitis uxor Iudith nomine, pontifici ad ecclesiam jam
properanti secreto mandaret, viatinus si donante Deo, corpus Sancti Martyris eum invenire contingeret, quantulamcunque portionem inde pro benedictione reservaret, ut quia pro suo desiderio una eum aliis prophens esse non poterat, haberet saltem
quod pro amore Sancti postmodum venerari potuisset. Venerabilis igitur Episcopus, cum sacratissimum corpus abli ens ad caput pervenisset, devotae petitionis Comitissae non immemor, de capillis sancto vertici adhaerentibus pie praesumenS, Paveos accepit quos eidem mulieri postea daturus, donec ossicium compleretur, devotissime recollegit Peracto ita tu ministerio, Episcopus post psalmos et letanias omnipotenti Deo gratiasngens, populumque circumstantem benedicens, capillos saneti capitis, quod nunquam inpingnaverat peccatoris oleum, disce surus abstulit, quos Comitissae nil aliud magnopere desideranti, adventumque suum hac de causa sollieite praestolanti, congaudens attulit. Quos summa cum devotione et debita veneratione u cipiens, quanta laetitia gestierit quantasque Deo gratias egerit, quantumque lacrimarum mulier devota prae gaudio fuderit, quis unquam mortalium linguli seu calamo explicare poterit. Et quia juxta Pauli vocem, Fides est sperandarum substantia
rerUm, urgumentum non apparentum,' praedicta mulier capillos
Sancti nullo loco conclusit, sed ignis purgatione prius probare disposuit, non ut in aliquo de ipsis dubitaret, sed ut Martyris meritum circumcirca per hoc latius ratenim de talibus scriptum, in capillus de capite vestro non peribit.' O benigna temeritas, set temeraria benignitas i Nec mora Accensus est itaque copiosus ignis in atrio, et impositis ignito latori capillis, ab omnibus unanimiter ad Deum devote funditur oratio. Mira res Nil quippe citius pilo ignis odore consumitur, et tamen immissus a fervente undique incendio pilus non laeditur. O mira rerum conversio Neque enim ignis deficiente materia frigescebat, sed potius injectu lignorum congerre magis ac magis exardescebat. Quid ergo dicemus capillum
durioris substantis virtutem assumpsisse, an ignem Suae naturae
ardore caruisses minime. Sed qui tres pueros camino Babylonis sanos et incolumes incedere fecit, ipse fidelis sui merito capillos ab igne protexit. Comitissa quoque rei magnitudine perterrita, solo prosternitur lacrimosisque singultibus Deum Sanctumque Martyrem diutius exorans, quandoque tremens erigitur. Represso itaque incendio, populus, qui convenerant, Omnipotentem Deum mirabilem in Sanctis suis praedicans, ad propria rediit. Venerabilis vero femina capillos Sancti Mamtyris de loco incendii sublatos, in novo locello quem ad hoc Bri
40쪽
ITA DSWINI Praeparaverist dictante Pontifice, honore condigno recondidit, et manimam venerationem jugiter exhibuit.
P. VIL-Quomodo qmidam ea uiam qui in tineri Miseria ema aere aetantia resipioia Praesae mi, ouidem Praemma imis PMaeam mimo aeria eodem loco remem in 'ostio Comiti praenominato fuit quidam capellanu quem
non singulariter unum, sed prae caeteris . secretis suis speetalliser solum diligebat. Hic nonnunquam cum de more provinciae instructa essent convivia apud Tynemuream, quia villula modicia erat, et ad tot hominum genera, quae Comitem comitabantur,
suscipienda hospitio minus sufficiens jussit sibi sterni lectum sub turri ecclesiae in qua Sancti Regis ac Martyris osmini,
quiescebat reverentissimum corpus Crapulatus itaque a vino revertenso curia Comitis in noctis crepusculo, sub turri jam dicta ad venereos usus cum meretricula obscene exercendos se aecingebat; cum ecce in ecc si concussio parietum facta est, ut incontinenti omnis ecclesiae machina ruitura formidaretur. Erat autem tunc temporis ante sepulchrum Beati Martyris vir bene religiosus vigilans et orans, qui capellano, timens ne dormiaeus ruina jam imminente opprimeretur, accurrit ut excitet eum a sommo et ex insperato invenit ad commiscendum cum scorto jam paratum. Et execrans stuprum, mulierculam et Finees suecensus ab ecclesiae Uecit continuo, et presbiterum increpatione duriori quod nec Deum timeret nec hominEs revereretur, spiritu Danielis castigavit. Et statim cessavit omnis tempeStas In hoc tam stupondo facto innotuit Sanctus Rex et Martyrosminus, quantum sit justus quantumque misericors, qui ex justicias rigore totam ecclesiae machinam, quasi ad ruinam cou-cussit; sed ex misericordiae lenitate, stupri flagitium ab operis executione prohibens, mirum imminentem suspendit. Vir autem Domini qui meretriculam ab ecclesia projecerat, Postea
Dunelia monacnus factus, hoc miraculum saeptias narrare congia
P. VIIL-De equo Dadem mi in Ariam veras, e Per uamis referetrum O Potitiam, molliere liberam. Quodam tempore cum Rex ille victoriosissimus Willelmus, qui Normannis Angliam in manu forti subjugavit, cum exercitu valido a Scocia reverteretur, circa Iocmn qui nunc Novum