장음표시 사용
61쪽
REGIS MEIRORUM. I privavit Parvoque intervallo, gravibus febribus unde venerat Sanctum Albanum rediit, quasi locorum mutatione febrium
posset accessione effagere. Ibique per duos menses et semis durius detentus, ad extrema pervenisse videbatur cum ecce
Sanctus Rex et Martyr os inus in viso astitit mulieri religiosae, in aegroti ministerio noctes ducenti insomnes, quaerens ab ea, M Putasne, mulier, dissolutionem corporis huic aegroto imminere Utique, domine, domine, ' respondit, Omnia quippe mortis signa concurrunt in eo. Ad quam Sanctus.' Et quare sic irremediabiliter torqueatur nosti Minime ait domine. Quia apud Tynemudtham columbam, quae ad tumbae meae refugium confugerat, violenter ibi occidit, et asportavit. Ego enim sum Sanctus inminus, qui apud Tynemudinam requiescere dinoscor. Sed si convalescere voluerit de febre qua laborat, resipiscat de praesumpta temeritates et veniens ad tumbam meam, cujus violavit pacem, indignationem meam arceat a se condigna satisfactione. se dicens Sanctus disparuit, et mulier expergefacta languenti juveni visionem ex ordine retulit. Qui statim de commisso poenitens, de satisfactione Sancto Martyri facienda humiliter compromisit, et febris eum continuo reliquit. Sanus effectus, promissionis inunemor vel dissimulator, executioni mandam neglexit votumrod vovit. Qui iterum morbo correptus, in languorem deciait et postremo cancer serpens Superiora ejus occupavit, et
oculum cujus visu apud Tynemuntliam privatus est, a capite ejus evulsit. Et sic paulatim deficiens, ad extrema perductus est; et qui noluit cum posset, coepit velle eum non posset Sanctoosmino satisfacere. Hus miraculi auditor atteiidat, quanta animadversione Sanctus OsWinus exardescat in eos, qui homines ad suam pacem confugientes exturbant, qui etiam volucrem in suo praesidio de medio sublatam, tanta vindicavit districtione. P. XXVIII. Quomodo mi ire, de minue Per Sum reculai metu et incredula, uerum en in miam; sed credem et om Unε, - mnimum recuit. In civitate Dunelmi, quaedam vidua sontica laborans aegritudine in lectulo suo decubans, et fere desperata, tandem ad Sanctum Regem et Martyrem OsWinum conversa est, et de ejus miseratione multum confisa Tandem votum vovit Sancto, et sanitati optatae restituta est continuo. Appropinquante vero Sancti Regis passione, mulier ad solvendum votum se accing bat; et Sancti memoriam adire disponebat. Et ecce aliqua de vicinis suis organum Sathanae suggessit ei, non meritis curatam
62쪽
s2 ITA UsWINI Sancti Martyris inmini, et ideo ad votum solvendum DOD EnPri. Dissimulavit it ite Sanctum adire, et incontineoti die ipsa facies ejus ad collum est miserabiliter retorta, et facta sunt m terim a ejus, priora prioribus. Impleta tandem facies ejus immminia, coepit quaerere nomen Domini, et praesidium nractim mini, pro cujus contemptu miser se pati sentiebat, et mmtemPtum poenitentia resareu e vel sero satagebat. Qui multa pTandem suorum et consilio et adjutorio, ad Saneti memoriam delata, ibidem in vigiliis et orationibus coram Martiris scrinio exacto triduo, sanitatis integritatem recipere meruit, uri tandem et gloriam ejus qui dixit, ' Percutiam, et ego sanahos ' et qui per prophetam ad vota reddenda hortatur dicens, vetes et reddite Domino Deo vestro. 'CAP. XXIX. Quatager astraria sis,mmmenta cibisma incem is,
Institor quidam Novi Castelli municeps, nomine aramannus, Beatum Regem et Martyrem OsWinum affectuose diligebat. In omnibus agendis de Gloriosi Martyris adjutorio praesumen erat prospere agens Ilic navem aliquando, variis mercibus onustam, ad Anglos Australes dirigere disponens, prius more solito Sanctum Martyrem adiit et ejus praesidio se gnaque
commendans, candelam non modicam orbiculatim involutum, sacris altaribus accensam optulit. Inde in officinam sacrista' cum sodalibus divertens, rogatu sacristae refectioni indulsit. Custodes vero monasterii in ejus obsequio occupati, et cum mPariter refecti, candelae super altare ardentis obliti sunt. Tundem unus eorum recolens luminis non extincti incuriam, accurrit ocior et totam ut erat orbiculata candelam, et undique flammam inexhaustam repperit jacentem; et de altario raptim excutit. Sed altaris lintheamina ab ignis odore et lapsione intactaeonspiciens, miraculi novitate percussus, convocat caeteros eu
todes; et eis mirabilia non solum verbis innotuit, sed etiam oculorum inspectione vera esse eomprobavit; et ad multorum notitiam in brevi Sancti Martyris meritum, ex tam stupendo facto pervenit. Miraculum quidem istud, quantum ad historiae superficiem, non inferius eo quod Gedeon in area sieca vellas videre meruit madidum.
63쪽
Potentium de Nordthanymbria potentissimus Odinellus de Umframvilla, ad castelli sui resarcienda sarta tecta indebitis
exactionibus vicinos suos compellebat; et inter caeteros maximo
colonos Sancti Regis et Martyris Osmini. In ecclesiam quippe Dei, quia personam gerit pupillae, ac si esset sine tutore, videtur Potentibus seculi licere quicquid solet libere. Ausum autem tanti sceleris fovebat impunitas hinc qui Odinellus praepotens erat, inde quia filiam ejus matrimonio sibi copulaverat qui magistratus regios in Anglia gerebat, cujus auctoritate talia Praesumebat Qui timorem ejus timebant, ad opus indictum eonveniebant; sed coloni Sancti Martyris, quia regia munificentia a talibus edictis liberi erant, venire nullatenus consentiebant. Indignatur insolentius Odinessus Et missis regiis nonnullis
ministris, ut venire compellantur, sub interminatione praeoepit. Porro quia in Sanctum Martyrem redundare creditur, quicquid injuriae servis suis irrogatur, qui missi primo fuerant, deferunt Sancto; et, suspensis injuriis, amicabiliter divitis edictum eis exponunt, et de minis interminatis modeste pauca mungunt. Sed nec sic homines Sancti ire adquiescunt Erat autem in lebrigia civitate satelles regius, qui nec Deum timebat, nee Sanetum sminum reverebatur, cui suggestum est ab Odinello, qualiter dignitas Sancti Osmini redundaret in contemptum sui mandati, dicente M omnes vicini mei, vel amore tracti, vel tumore coacti, veniunt ad castelli mei resedificationem, praetera mines monachorum de Tynemudtha, qui latitant hic sub alis meis; quibus 8 8 injecero manus, non est, qui eripiat propteramuro te, per fidem quam regi debes, quatinus violenta manu possessiones rusticorum de Wilum invadas, et in castellum meum inducas. ' Qui statim assumptis secum Ricardo et Nicholao, qui
et ipsi ministri erant regis, sed timorati, in spiritu furoris sui venit Ulum, villam Sancti Osmini haud longe distantem a situ castelli Vim autem legis optinet in Anglia consuetudo longaeva hujusmodi, ut siqui in solvendo vel in operando quod eis juste
impositum fuerit cessaverint, primo per mobilium suorum captionem cogantur ad exequendum impolitum; secundo, per immobilium tertio, per corporum suorum incarcerationem. Et nichilominus consuetudo non inferioris vigoris, ut si dominus cessaverit ab imposito, prius ad servile peculium, quam ad dictam Possessionem invadendam, exactor recurrat Minister
autem ille, de cujus tyrannide odinellus praesumebat, non legibus
64쪽
g ITA OSWINI publicis deferens, non instituto vel consuetudini regni morem gerens, venit, ut dictum est Wilum, laxaturus manus ira CuPturam mobilium quae sibi prius occurrerent. Prohibebant eum qui cum eo venerant, Ricardus et Nicholaus, viri timorati, a d minico Sancti Martyris armento opponentes tum titia tam jam dictae consuetudinis, tum reverentiam Sancti Regis et Maruris. At ille cum sociis refectus, incuria Sancti, nichilominos furore quo prius latus, passim et sine dilectu quod prius cicurrerit capturum se cum juramento assimat Factumque est it ad pascua pariter venirent, ubi dominici boves illius villis pascebantur; et videntibus Ricardo et Nichola boves pascentes, et
puerum minantem, audientes etiam canem horridum, satQIlitem horride solum oblatrantem, ipse dux nephandae captionis, nec boves vidit, nec canem audivit. Ibant autem in ipsis Pascuis huc illucque et revertebantur saepius, et in tantum armento pascenti propinquabant, ut equitantium pedibus tangerentur, et pulsibus Ricardi et Nicholai boves a transitu quaerentis eos umbigerentur; nec in eundo vel redeundo a ministro regio visi sunt Caecitas nimirum, quam Graeci auristam seu abrasiam dicunt, quae Sodomitae percusserat, ne ostium domus Loth invenirent, hunc iniquitatis ministrum tetigerat; et ad tempus avis pariter et auditu, non omnium quae videri et audiri poterant, nam socios suos et videbat et audiebat, sed eorum quihus damna inferre proposuerat, optinente Sancto OsWino suspend
rat. Egressis autem illis terram Sancti Martyris, Miror' inquit satelles ille ' quo devenerint armenta vel greges hujus villas. Nunquid alicui revelasti causam adventus nostris Nunquid ex consciencia nostra a pascuis remota sunt quae capienda venimus armenta ' At illi qui cum eo comitabanturo me qua ' inquiunt loqueris villa Nonne jam elongati sumus a Wilum, quingentis fere passibus ' Nonne vidisti dominicos
boves in suis pascuis pascentes Nonne puerum subrufium minantem eo vidisti, et cum eo canem te solum acriter oblatrantem audisti Minime,' inquit vel vidi vel audivi quem dieitis. Illi autem estimantes quod dissimulasset omnia, tertia vel quarta die in comitatu apud Novum Castellum habito cum secretius et districtius super his convenerunt, et ille cum jur mento testabatur, se nec vidisse nec audisse quae illi perhibebant. Divulgatumque est incontinenti per Comitatum, deinde per totam Nordthanymbriam, verbum hoc quod fecit Dominus; et ostendit nobis timoratis ad glorificandum Deum, obstinatis vero ad timendum Deum et reverendum Sanctum Regem et Martyrem inminum. Morridus autem satelles non addidit ultra praedam in terra Sancti Martyris, vel namum, ut ita dicam, repetere immo a visu monasterii Sancti, nonnullo tempore
65쪽
REGIS MEIRORUM. Iabstinuit, donec respectus divina gratia resipuit; et veniens Tynemudtham Sancto reconciliatus, servus ejus effectus est. ocmiraculum accepi a monachis loci, qui in corpore monasterii fuerunt, quando crebro sermone non tantum apud eos, sed apud viuina monasteriae, compita, castella et urbes insonuit hoc e
bum et celebre habitum est. P. XXXL-De quodam Peristrino, Di vis Nomm Giae lum amrvirecte; momodo in Omnia, commonense eum Mncla sino, in meminthiam refectus en, et in eccloia ejus, subter eretrum imi 'αBisalmo dolore indemne rem comitatio liberia'M. Vir quispiam de pago NorWicensi oriundus, tertia tandem vice cum ab Ierosolimis in Angliam rediret, ex insueti forte cibi refectione, tortionum intolerabilium morbo ventrem dolebat; non horis continuis, sed temporum interpolationibus. Et quando post septenos vel quindenos dies hora tortionis adven rat, clamoribus anxiis non solum domum in qua manebat, sed et vicinam replebat. Hic ad Sanctum Andream, qui in Scothia veneratur, iter arripiens, ad Novum Castellum quod super Tyne fluvium situm est pervenit; et in cujusdam domo municipis, mine Danielis, hospitandi gratia divertit. Huic erat uxor circa frequens hospitum ministerium ad modum devota femina, quae
diversorium quoddam aedificaverat seorsum, ad hospitum gusceptionem conveniens. In quo laxatum virum introduxerat, et manibus propriis exhibitionem ei administraverat. Nocte vero insequente, hora tortionum adveniens miserum hominem solito gravis angebat, et prae angustia spiritus clamori acerrimo nubiam dabat requiem. Uxor itaque Danielis, cujus erat domus, ad aegrotantem veniens, benignoque eum consolans alloquio, tandem Pannis operuit; et post diutinas molestias, ille mitigato dolore dormire coepit. Et ecce in visu astitit ei vir vultus reverendi, dicens ei: Vis convalescere de qua laboras aegrit dine Z Volo,' inquit, domine, et ardenter desidero.' At ille Surgens mane, propera ad Sanctum Regem et Martyrem OsWinum, ut tertia feria proxima ejus merearis interesse Inventioni, et ejus meritis inibi optatae restitueris sanitati.' Tum aeger Quis es, domine, qui tam bona mihi promittis U Quid ad te,' inquit, Me mes sed vade et crede et an beris. Osecro domine, ne irascaris,' inquit, sed nomen tuum insinua, ut nominis tui auctoritate de promissi praesumam soliditate. Tunc tandem Ego sum,' inquit, danus
quondam Sancti Regis et Martyris Osmini pontifex, et ejus in
66쪽
praesentiaram clericus devotus. Et quia ventrem pariter et caput doles, ut de ventris per Beatum OsWinum praestanda curatione securus existas, ego capitis tui dolorem abigo tactu meo Et haec dicens, nasum patientis contractis digitis arctius strinxit, et disparuit Hospes autem languidus stringentis ossicio excussus
est Somno, et exuberantis sanguinis per nares prorumPEutis
madefactus est profluvio. Et quae ad ejus obsequium deputata est ancilla, acriori clamore advocans, Voca,' inquit, dominum et dominam tuam. Quibus in eum ingressis, Nooate 'inquit, sacerdotem hujus parochiae et majores natu hujus villae, et ipsis testibus narrabo seriem visionis meae. Assunt vocati, et audiunt narrantem mirabilia Dei. Et completa visionis narratione, Me Sancto Rege ' inquit UsWino nonnulla dudum audieram, sed Sancti Aydani episcopi antea nec nomen a me pervenerat. Ejus tamen beneficio caput jam non doleo, et detortionum cura, quas in ventre meo patior, per Beatum in ianum praestandi non dissido, sed qualiter ad eum perveniam non video. Ego enim pedes ire non valeo, et vehiculum quo Comducar non habeo. Audiens haec aliquis de circumstantibus, ' Ego te,' inquit, D mecum gratis in navicula mea deferam ad Sanctum Os-mum. Qui eadem die, id est secunda feria, navigantes, veniunt Tynemudtham, die sanctae Inventionis Sed hora qua fratres in capitulo residebant, ad tumbam Sancti Mamuris perveniunt, ubi postquam diutius et devotius oraverat qui
languidus advenerat, velut siccis in eo confractis arundinibus ventre ejus fragorem crebrius emittente, ad audientiam usque circumstantis turbae, tam ministrorum ecclesiae, quam aliorum
qui illo gratia solemnis diei convenerant, fragor ille est diffisus, quod eorum in admiratione convertitur Sed inter mille sanus exiliens, quid strepitus quasi aridorum lignorum significaverit, proclamare coepit dicens Ecce Dei et Sancti Martyris ejus
gratia, ad integram sanitatem tanta alacritate restitutus sum, Ut
videatur mihi quod possim volare. Et ipse post sanitatem receptam, apud Sanctum Andream iter suum cum magna laetitia Matim suseepit. Mare mihi scribenti narraverunt aliqui de m nachis Sancti Os ini, qui id acceperunt ab his qui interfuerunt. CAP. XXXu-Qualiter monoctis Piriam, em Librum Vitae remim,laret limittiesine imiliter et dolore mimum,iquandiu aqueis comitisse discrimen demtussi, PlenisSimiam sonitarem recinit. Gervasius, quondam abbas mestmonasterii, memorati tephani regis Angliae filius, tempore quadragesimae ut liberius
67쪽
REGIS MEIRORUM. Tquieti monasticae vacaret, a villa sua Herdi ordiam venit; et ibi cum monachis loci permissione abbatis de Sancto Albano moram Per totam quadrigesimam fecit. Contigit autem eo tempore unum de fratribus sui ruenricum nomine, gravi oeulorum lab raro incommodo. Qui aliqua colliriorum genera curationis percurrenS, tempus redimebat, sed oculorum nubem aio adimebat.
Erat autem eo tempore quidam frater in collegio illo monach rum, qui Sanctum Regem et Martyrem os inum aflectuose diligebat, et libellum riu passumem inventionem et nonnulla ejus miracula continentem, apud se habebat. Qui accedens ad Henricum oculorum passione valde gravatum, Si vis,' inquit, de tanto dolore ocius convalescere, libellum hunc oculis tuis credens assone, et de merito Sancti Martyris, de quo consertae tu Est, PraeSume, et convalebis. ' Credidit et tetigit et in ictu oculi dolor oculorum evmuit.
Cum supernae majestati crebra et admiranda miracula, quae
per merita dilecti militis et invicti Regis et Martyris Osmini
dudum operata fuerat renovare placuisset, contigit divina nos visitante gratia, his nostris temporibus stitato quaedam renovatio
miraculorum. Igitur propinquante die solemnitatis praedieti Regis et Martyris OsWini, qua paessio ipsius celebris habebatur,
multi ex diversis locis ad ipsius convenere tumbom tam eo Poris um animae quaerentes medelam. Inter quas quaedam puella, annorum fere sedecim orta in villa de Tynemudilia , cujusdam pauperis tam nomine filia unica, vigilia Sancti Martyris
reptando manibus et genibus, baculum, quo se aliquando sustentaverat, Post se miserabiliter trahens, ad tumbam Sancti devenit tribus etenim annis morbo paralisis adeo laboraverat, ut sub umbilico totum amisisset. Dum igitur in eodem loco constituta, frequenter et devote Sancti Martyris imploraret auxilium, nocte dum fratres istutinos persolverent Smnos, medelam sensit surrexit, et coram populo qui aderat, ambulare coepit. Arreptoque baculo, quo aliquando debilia sustentaverat meubra, Deo et Sancto Martyri gratias agens, super ipsius Sancti altare opinsit, ac deinde ad proprii patris domum incolumis rediit. P. XXXIV.-De mero lum. In ipsa solemnitate, rusticus qitidam de Ambella filium suum,
68쪽
s8 ITA USWINI qui jam octavum aetatis impleverat annum, ad eandam ecclesiametulit eumque ante Sancti sepulchrum Martyris deponens, multis astantibus et audientibus ait ' Hic est meus filius, qui
jam duobus annis transactis adeo cecidit, ut collisis mentiris nunquam postea vel stare vel incedere posset Munc causa recuperandae salutis huc detuli, eumque Deo et Sancto inmino commendo. Sic fatus, oratione facta discessit; relicto filio ante sepulchrum Sancti Martyris Et jam hora vespertina advenerat, cum pater sollicitus de filio ad ecclesiam rediit, eumque dormientem repperit. Sed subito evigilans coepit pallescere, tremere, et ita unxi flere, ac si gravissimis urgeretur verberubus Qui vero astabant, putantes id fieri pro praesentia Patris, rogabant illum parumper secedere. Sed cum nec sic a fletibus quiesceret puer, quidam ex fratribus visitandi illum gratia adeunt Quorum unus prae caeteris misericordia motus, illi accedere, et ei poma quae prae manibus habebat dare disposuit. Sed intimatum est illi ne id faceret, eo quod puer in agonia esset, et proximus sanitati Nec mora Necdum pueri facies alacrimis exiccata fuerat, cum repente in conspectu omnium ciui aderant, huc illucque in ossen is gressibus discurrere coepit, Pueri que qui aderant, ludendo se miscuit Tunc temporis praedictus ipsius loci prior I erveus, prae infirmitate lecto detinebatur. Qui audita novitate miraculi, puerum sibi adduci jussit, quem sanum atque incolumem videns, cibum et potum illi dare praecepit in tiasque agens Deo, fratribus jussit e sitim laudam cantare, et
P. XXXV. De mella coeca. Intererat etiam huic jocundae solemnitati, puella quaedam, itidis nomine, de leveleia, quae ab infantia caeca extiterat. IIanc mater ad tumbam Sancti Martyris adduxerat, eamque ibi relictam ad domum propriam redierat. Erant autem oculi puellae turgidi et sanguine aspersi, et adeo deformes ut sicut ipsa prae caecitate neminem videre poterat, sic eam nemo prae deformitate oculorum amisit, et lumen recepit;
idque populo qui aderat clara voce indicavit, atque certis indiciis
rei veritatem approbavit. Postquam receptam sanitatem, alia quantis diebus in curia mansit, sedule quae sibi injungebantur ministrans. Tandem Post aliquos dies matrem, caeterosque Pa rentes adiit, eosque de sue sanitate laetos reddidit.
69쪽
labori t. Ipsa etiam die in ejusdem missae solemnitate, quidam Rogerus de Midi chirtune, cum filia unica aderat, quae multis praeteritis annis in fluxu sanguinis laboraverat. Quae cum ante sepulchrum Sancti Martyris jaceret, et ejus imploraret auxilium, repento
coepit conqueri, anxiari, vocesque miserandas emittere. Eratque miserabile spectaculum videntibus eam. Voces enim, quas
emittebat, interim animi indicabant dolorem. Neque enim vel una hora in qualibet parte quiescere poterat. Nam si dextera parte se verteret, continuo ad sinistram impingebat; et ita quocumque se vertebat, quasi violentis hominum manibus agitabatur aliorsum. Cumque jam pene dolore corporis et anxietate vocis deficeret, tandem meritis Sancti Martyris paulisper quievit, et mox populo qui aderat, se sanissimam essectam indicavit. Sicque sanitate recepta Deo et Sancto Martyri gratias agens, cum patre et caeteris parentibiis incolumis ad propria remeavit. P. XXXVII -De meso Modiam. Infra vero hanc solemnitatem, aliud jocundum et audiendum delectabile contigit miraculum Pauper etenim quidam de
Togisdene, cum caeteris qui medelam quaerebant corporis, eidem solemnitati occurrit. Erat autem surdus, et ex multis annis utrarumque aurium amiserat auditum; pervim itaque cum camdela pernoctavit ad sepulchrum gloriosi Martyris. Sed cum nil sentiret commodi, addidit ad simile opus, et secundam o currit. Sed cum nec si aliquod sentiret remedium, addidit et
terciam. Cum ecce tercia nocte hora qua fratres matutinorum
intererant ymnis, vigilans et apertos habens oculos, vidit ab oriaentali parte sepulchri procedere gloriosum Regem et Martyrem OsWinum, regiis indutum vestibus, regali corona ornatum. Quem praecedebat juvenis pulcherrimus alba indutus, situlam aquae et aspersorium in manibus portans. Cum utrique pariter semel et iterum sanctum circumissent sepulchrum, tercio id facientes, devenerunt ad illum locum, ubi surdus ille pauper residebat. Substiterunt itaque ambo et ecce gloriosus Martir, ne repto de manu gestantis aspersorio, infirmo porrexit. At ille cito in sinistram partem caput flectens, aurem illi dexteram optulit. In qua sanctus aspersorium misit, citoque retraxit, sudiditatemque illius auriculae abstulit atque pertransiit. Tunc pstuper ille lacrimando voeilarans, astantibus dieebat Eeeh,
70쪽
SO ITA US NINI ecce, videte ubi dominus meus Sanctus Osminus incedit. '
demque verba repetens, surrexit ad monachum qui sanctum observabat sepulchrum accessit, eumque sinistra manu Per P
timenta tenens, extensa manu dextera, digito illi ostendebat dicens Domine, vide ubi abit dominus meus Sanctus OsWinus. Ipse modo ante me substitit, mihioue auditum dextrae auriculae sua gratia restituit. ' Audientes haec qui astabant, et qui eum surdum fuisse certissime noverant, accedente Propius interrogabant eum de multis, ad quae omnia ille Sanissime re
Tondit, pariterque cum eis ad propria rediit. P. XXXVIII De favereia muliere tiru. Sed et mulier quaedam paupercula de Boldune, quae a multis
praeteritis annis utrumque auditum amiserat aurium, ad hanc splemnitatem cum caeteris, qui causa medelae occurrerant, advenit. Cum itaque indefesse die ac nocte Dei et Sancti Martyris imploraret auxilium, usque ad septimum diem in eadem surditate permansit. Sed patientis ipsius volens Deus adhibere solatium,
Superveniente octava die solemnitatis, cum nocte praecedenti gravissimo somno depressa dormiret, custos monasterii signum ad excitandos fratres pulsare coepit. Ad cujus sonum excitatis mulier coepit mirari quod auditum recuperasset, putansque uniuStantum auriculae se percepisse auditum, obstrinxit digito sinistram, et ex dextera clare audivit obstruensque digito alterius mauu auriculam dexteram, non minus clare se de sinistra audiregavi, est. Sentiensque se utriusque auriculae percepisse auditum, pro collato sibi beneficio Deo Sanctoque Martyri gratias egit idque in crastino fratribus et populo qui aderat, gaudem intimavit, atque cum nimia exultatione ad propria rediit. P. XXXIX.-m tiliare coeca. In villa de Edenesbur erat mulier quaedam, quae marito jam
defuncto, sola cum unica remanserat filia. Erat autem non mediocris substantias, sed omnia illi bona etiam superabundabant. Unde quidam juvones non ignobiles filiam ejus in matrimonium petebant, tam pro pulchritudine ipsius quam spe pecuniae matris. Sed cum hoc differretur negocium, subito mater utriuSque oculi lumen amisit. Quid igitur agat ignorat. Advocat tanuem, dicos, et pecuniam quam a multis congregaverat annis, paucis diebus pecuniae pene totam in medicos erogat, sed nichil sibi proficit Cumque tribus annis et amplius pene totum quod ii