Num recte Ad. Smithius contenderit [microform], sortem in agricultura positam et singulorum, et universorum opulentiae esse commodissimam ..

발행: 1858년

분량: 37페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

5쪽

FRIDERICA GUILEI MA

RITE CAPESSENDOS

DIE XXIII. M. IUNII A. MDCCCLVIII.

6쪽

REGI A sONSILIIS INTIMIS, ORDINIS AQUILLE RUBRAE IN LLASSE QUARTA EQUITI

8쪽

lUΝCCE LIBELLUM

D. D.

Et memoria omnium aetatum docet, et res ipsa quotidie ostendit, quum singulos homines, qui sortem Capital) ac laborem in iis, quae quaestus causa tractantur, neg0llis, vellit in fabricatione mercium Fabrication) et mercatura ponunt, tum universas nationes talibus studiis deditas, utri opes politicas omittam, laetissima florere industria. Cui P quaestus generi dediti persaepe ante non modo ad storeu- tem rerum conditionem, sed etiam ad divitias perveniunt, quam tales aut gentes, aut privati, qui sortem ac laborem nisi in agri cultura non collocaverunt. Quin etiam et hiStoi) Ad. Smilh: An inquiry into the nature and causes of the wealthos Nations; by J. R. M' Culloeli lib. II. cap. 5. S. 16 l. Τhe capital employed in agricullure, therelare, not only puis Inlo molion a greater quantity os productive labour than anu equat capital employed in manufactures, but in proportion, too, to the quantity os productive labourwhieli it empl0ys, it adds a much greater value to the aunual produce of the land and labour of the eountry, to the reat wealth and revenue os iis inhalii tants. . 0t ali the ways in whieli a capital ean be employed, it is by sar the most advantageous to the SoeIely. u

9쪽

rii, et q otId aIlli It Ium eXl eriuntia comprobat, quibusdam tesuporibus atque ii, quibusdam civitatibus pecunias in mercit in sabyicalion' ei mercatura collocatas et a singulis homi nibus, et ab universis nationibus adeo iis, quae in agricu tura ponuntur, anteponi, ut etiam hodie multi agri adeo endum aptissimi in regionibus talium civitatum inculti iaceant, quum hae civitates fabricatione mercium etinterca- tul a , quae iis cum remotissimis terrarum partibus intercedit, ad summum florem pervenerint. Ac ne longe abeam, in Br tannia ipsa, in qua agri cultura tantopere eXculla est,eti im nunc multum agri omni cultu Vacat. quin etiam

Porter in libro, qui inscribitur: The Progress of the Νatio 1: Nova editio 1851 p. 160) ex omni regni Britannici superficie, quae complectitur 77, 394,433 iugera Aeres), in Anglia, Vallia, Seotia, Hibernia insulisque Britannicis,

46 722 970 iugera coli, 15000000 inculta et 15,871, 463

sin 3 ullo fructu esse, sunprostable) ostendit. Illa centies quinquagies centena millia iugerum incultorum quintam pr pemodum partem t0tius superficiei efficiunt. Etiam Ha aer, consiliarius provincialis Landrath), in statistica deser ptione circuli Solingensis sp. 46ὶ hoc in circulo hominibus frequentissimo etiamnunc 7205 iugera Morgen) i. e. seX tam decimam sere partem huius regionis, 5, 1 milliaria quἱ drata tantum amplectentis ut loca deserta Haidebo den)inc illa iacere narrat.

Illud quod supra posui et universos, et Singulos homi I e S non semper in agri cultura prosperrime pecunias collocasse, id verum esse, iam in antiquitate Carthago

eiusque urbes patriae Sidon ac Tyrus, in medio aevo eivitates Italicae, Venetiae et Genua, et hodie Britannia documento sunt; Αd. Smithius in libro, quem scripsit de natura et causis divitiarum gentium probat ).

Tantum verum abest, ut harum rerum a Se probatarum eXplicationem, sententiam suam Sequens in quaestuum natura, quae ad sabricationem mercium ac mercaturam pertinent, quaerat, ut eas eX Vitiosa disciplina publica, quae amplificationem agri culturae impediverit et retinuerit, ortas

esse contendat.

Si studiis populorum in adipiscenda, quam maXima prosperitate Voliis tand), ut putat Ad. Sinithius, non artificio quodam impedimenta institutorum publicorum essent

objecta, Sors et labor, uti natura sert, non tanto cum fructu in sabricatione mercium et mercatura collocata eSSent, sed potius in agricultura, negotio, quod suapte natura maxime fructuosum esset habendum. CauSam Vero, cur agriculturani Suapte natura omnium quaestuum fructuosissimam esse censeat Ad. Sinithius bre-

10쪽

vitir in his videt: Laborem, sortem, fundum, tres illos divitiarum esse sontes, quibus in communione civili homines consequantur omnes res ad vitam necessarias. Hi tres diu tiarum sontes coniuncti vim habent ad agri culturamno i ad quaestum, ad fabricationem mercium mereaturam- qui, in quibus non paratae sunt naturae opes. Ita Ad. Sinithius, in quaestu, fabricatione, mercatura nihil nisi lab irem pecuniamque efficacem esse iudicat. Concedit ille quidem atque assert, ad agri culturam quo- qtu valere laborem pecuniamque, sed in agri cultura praeteri a, squod in ceteris, ex quibus aliquid acquirunt homi res, rebus, non ita est) salarium Boden-Rente) quoque aec dit. 0uod salarium re vera per se cogitabilem eteor stantem divitiarum esse sontem Guterquelle), qui ad agri culturam valeret imprimis demonstrat Ad. Sinithius ex Icely, salsa quadam herba, quae in maris Saxis crescens cui uram non recipit, Sed cuius perceptio compensatur pol sessoribus. Optime vero sun dum bonorum sontem, per se eonstantem in Se habere apparet eX negotio contracto cenuis emphyleutici ΕrbZins paelit), sive instituto illo iure Ro nano emphyleutici, quo possessori tantum in recognitio iem dominii pretium conducti datur, si agrorum partes in igri cultura, aut propter sterilitatem, aut quod a medio rei rusticae loco nimis longe ab Sunt, cura Sedula non coluntur, hominibus humili loco natis, qui eas nihilominus col re volunt, parva mercede traduntur, ut census emphy- te ubicus. Accipit igitur cum vectigali illo ex fundo solo qui suo, adhibito ne minimo quidem labore, aut data

pecunia unquam hanc ad rem fructum illum solarii possessor. quae steriles agrorum partes quum Solarium praeberent, multo majus praebituras esse fertiles Ad. Smithius arbitratur. Naturae opes, quas fundus solumque continet, quarum fructum tantum secundum illas iuris conditiones colonus et emphyleuta solarium dat, sundamenta sunt illa,

in quibus laborem pecuniamque ponit agricola. Id solum meditatur, ut eX naturae opibus illis diligentia sua ac pecunia fructus capiat quam uberrimos, atque hac relando soloque summam gignendi det facultatem. quamquam, quanta sint vi labor pecuniaque ad agriculturam, negari minime potest, quia illis solis fructus ex sente illo, sito in fundo soloque, capi poteSt, satis tamen apparet ex Ad. Sinithii scriptis, verum fructuum

ad rem rusticam pertinentium auctorem non laborem esse et pecuniam, Sed naturae OpeS.

regulate more than they animate the active sertili ty os nature; and aster ali their labo ur a great pari os thework always remains to be done by her nature). quin etiam magnitudinem huius, arbitratu suo ad agriculturam tam valentis divitiarum sontis definit Ad. Smi

thius hisce verbis p. 16 l):

s It is the work os nature, Whicli rematris aster de- dueting or compensating every thing, Whieli can be regarde das the work of man. It is seldom less than a laurili, and frequently more than a third os the whole produce.

SEARCH

MENU NAVIGATION