Commentarius de datis et promissis pro iustitia vel gratia obtinend. in extrauag. ab ipso, S.D.N. Gregor. 13. qua innouatur extrauagans Bonif. 8. ea de re olim aedita ... Authore Martino ab Azpilcueta ..

발행: 1575년

분량: 163페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

qua se ad eum serendum astringunt, ut paulo ante dixi -

mus, Quod Doctoribus non dantur stipendia in pretium doctrinae, quam docent, sed laboris quem in docendo si m. scipiunt, R in recompensam obligationis,qua se ad illud faciendum astringunt, quod de dari, de accipi posse eti 'pro obligatione, qua se quis astringit ad faciendum spirib alia, licet non pro ipsis spiritual ibus, uel actibus,quibus illa fiunt,ibidem dictum fuit, ex Innoc. in c. Quoniam M.

Non obstat secundo, praedictum responsum Thomae ad Ducis. Brab. quod licebat ei duobus seruatis uendere rassiciu publicae potestatis quia aliud,est uςndere, uel em re officium dicendi Ius,quod ipse ait: et aliud, uendere uel emere Iustitiam, quae uirtus est , vel actum eius, qui est I dicium, quo Ius dicitur, quae sunt inuendibilia, quod nos

dicimusa Non obstat tertio, Quod Fabian.de Monte in tractatu de empl. et uend. q. 2. vers Sexto quaeritur, secutus Balta . intit. de Pac.iuram. firm. inus b. Ieud. cap. I. determinat Iurisdictionem uendi non posse, nec conluetudinem eam

uendendi ualere: eo quod di finitur esse: Potestas de pii εblico introducta cum necessitate Iuris dicendi et aequit iis statuendae a glos ab omnibus recepta l. primae E deIu.ris d. omn. Iudici Tum, quia cotradicit omniscio Thomae ab omnibus recepi. in praefato resp.ad Ducis . Brab Qui asseredo ossicium cu potestate temporali Ius dicendi esse

uendibile, consequenter significat Iurisdictionem ipsam uendi posse. Nec potest excusari Fabian.intelligendo eius dictum tantum de Iurisdictione spirituali, quam certum est nec uendi, nec locari posse, eo quod id esset Simoni

132쪽

In Extraua b ipso Greg. III, II 3

Hana cap. primo et c. QSonia Σ. Ne Praelata uitisuas: qu niam palam est eum loqui de seculari quae est temporalis, et pecunia aestimabilis,ut Thom.supra significavit: Tum, uia consuetudo,quae optima es legum interpres cap. Culleim de consuetud. ubique gentiu recepit, Iurisdicti nem temporale,et vendi,et permutari,et locari,et in pra misi rerum bene gestarum, et dotem, et seudum dari pos.se: Tum,quod nulli legi naturali vel diuinae est contrari imb consonum legi ex hoc Iure is de iust. et iuri c. Ius g tium prima dist. quatenus cum suis glos. significant RGgnum,et consequenter Iurisdictionem esse posse in domi 'io alicuius, et ita, ut diximus, ea posse locari, permutari, donari, et in haeredes et legatarios tras mitti, et c5seque ter vend argumento L primae fi de contris. empl. Tum, quia snon ut ille insinuad omnia publici Iuris sunt ex se inuendibilia, sed sola supernaturaliter data, vel potestate supernaturali constituta, et sacrata, vel suapte natura inaestimabilia, licet naturaliter quaesita, quoru de ni mero non sunt dominia rerum,hec personarum tempor lium, nec oppidorum, ciuitatum, et regnorum, quae Iure genti, donatione, successone, permutatione,et aliis contractibus quaeri et perdi possunt, ut praedictu est,inab nee bona immobilia Ecclesiarum, licet iure humano vendi vetentur c. Nulli de reb. Eccl. non alien. Non obstat auarto,quod per Auth. Vt Iud. sne sumque suffrag.grauissime multis rationibus vetatur,ne quod munus iudicadi pro pretio detur. Quia et ante illam cat tum fuit l. Sancimus C. Adl. Iul. repetund. relata in cap. Sancimus i. q. 7. in haec uerba: Prouincias recitari non debent assumi ambitione sed insuntonio probatae uitae et iurati

133쪽

rati inter gesta depromant se pro administrationibus sortiendis, neque dedisse quippiam, neque daturos unqx postmodum sore,siue per se, nue per interpositam persi

nam in fraudem legis,sacramentiquhaut donationis,ue ditionis ue titulo aut uelamento cuiusque contractus, it

ob hoc emptis salariis nihil penitus tam in administratio ne positos, quam post depositum ossiciu, pro aliquo prae stilo beneficio tempore administrati is, quam gratuito,

meruerunt, accepturos in Non inquam hoc obstat. . Tum,quia non loquitur de Iurisdiistione, neque illius enditione,sed de munere et ossicioludicadi: Tum,quia non probant munus,et officium iudicandi esse inaestimabile, et inuendibile de se Iure naturali, vel diuino sed tam tum non eXpedire uiuendantur, et ideo iure illo humano iussum, ut gratis detur : Tum quia no probant talia in nera, et ossicia non posse uendi Principe,qui tali iuri h mano non subesset: iugial.Princepsis. deleg. Tum,quia. Dut T Brab. siue quod iura imperii et regalia sui Ducatus haberet, sine quod ille Ducatus tempore Thomae non suberat plus legibus Romanis quam reliqua Gallia j licitite potuit vendere talia munera, duobus seruatis, ut ipse Thom.respondit: Quod passim aperte a Regibus Galli r- rum,seruatis duobus,quae ipse requirit,fieri olim vidimus. In Hispania,licet non Meneant pretio aperto, frequenterramen vidimus dari in dotem, et in compensam obsequiorum propriorum, vel Patrum magno pretio valentiunx: Tum quia etiam, .ut dictum est, prohibitum est, ne bona immobilia Ecclesiaru vendantur,noh tamen ob id dicum

tur de se inuendibilia, quia sunt aestimabilia, iri sunt et ipsa iudicandi ossicia et munera.. Ex

134쪽

ue Ex quibus insertur primo, Noua ratio l. secundae . Atertiae fi .de cond. ob turp.rau quatenus habent:offendere. legem,qui dat, uel accipit aliquid, ut recte iudicet: Ratis enim comuniridi antiqua est: Quod qui dat, uidetur da- , re ad corrumpendum Iudicem, & qui accipit, uidetur accipere pro eo, quod tenetur facere, quorum utrunque est turpe: Ratio autem noua ex praedictis collecta,est, abiodres inuendibilis de inaestimabilis uenditur aut emitur, aut bonu pecuniarium, & aestimabile, pro actia Iustitiae uirtutis qui est inaestimabilis, datur uel accipitur. II. Infertur,Non solum peccare Iudices Ecclesiasticos sed etiam seculares, non solum Pedaneos, dc mediocres, sed etiam supremos Sc Monarchas, quietia circa proph

na emunt uel uendunt, uel uolunt emere,uel uendere Imstitiam assumendo eam pro uirtute, vel actu eius, qui est Iudicium quoius redditur, ut in hac Extrauag. di in I. Iustitia ff. de iussi de iuri accipi diximus sup. not. ic.) aut dare vel accipere aliquid pecuniarium, in pretium vel nem principalem eius: Offendunt enim legem naturalem

et diuinam, qua vetitum est inuendibilia, et inaestimabilia vendi,aut quod in effectu idem est pro illis in pretiu uel . finem principalem aliquid pecunia aestimabile dari uel accipi: Et constat omnes eos legi naturali, et diuinae subiici

c. Non liceat so dist. c. Sunt quidam et s. q. I. c. i. de probat. Tertio Insertur, munera Iudicandi non posse iuste uendi vel pro pretio dari a recognoscentibus superiorem, interris,in quibus praedicta Auth. Vt Iudices sec. et praediacta lex Sancimns uigent, esto Domini directi et utiles pygorum, et oppidorum, illa cum suis Iurisdictionibus la

bere uendere possnt. . . .. .cis

135쪽

1is De datis ci prona. pro Iust. A c

Quarto, liuo: nouissima conclusio es Impetrationes,& prouisiones munerum iudicandi; quas Reges & Principes faciunt,ignorantes esse male datam uel promissam cuniam mediatoribus,ri ea eis obtineret, esse surreptilia εἰ nullas, quia tacetur quiddam verum, quod expressu retraheret Principem a tam facile concedendo: Nec o stat resolutio inserta Man. Consess.c.12.num. 86. post Rota

deci . de rescrip. in nou. & alios quos citat,& sequitur lyn. in cap. Postulasti de rescript. od licet omnis expressio falsi, quod expressum redderet Principem dissiciuliorem ad faciendam gratiam, eam annullet, non tamen omnis taciturnitas veri, quod expressum redderet distaciliorem ad concedendum, idem tacit, sed tantum illius,

quod Iura iubent exprimi: Non inquam id obstat, quia iraedicta Iura prohibendo , ne quisquam pretio ad illa

munera assumatur ; expresse uel tacite significant in in petratione illorum, id non esse tacendum, sicut l. 3. C. de episc. aud. statuens, ne crimen pluries quam semel remi latur , tacite uidetur exprimere, ut in impetratione remissionis secundar, prima exprimatur, quae est uera, Ranemine hactenus, quod sciam, reddita ratio illius dicti Guillelmi recepi. a Bard. aliis ibi, alibi communiter, scilicet:QSod remisso secunda poenet homicidii no ualet. non facta mentione de remissone alterius praehabita: Naratio, quae a Bald. & ab aliis redditur, quod Princeps dis- scilius concessisset secunda expressa prima, nihil valet, per resolutionem supra dictam, quam late probat Febri ubi supra, eo praesertim, quod collatio facta a Principe multis criminibus irretito valet, si illa crimina non indi cant irregularitatem, uel inhabitu'em ipso iure ad ben

136쪽

scia, & tamen certum est Principem dissicilius eam facturum suisse, si id sciuisset. Quae illatio non solum uide, tur procedere in terris, in quibus praedicta iura seruantur,sed etiam in quibus Principes,& Reges eiusmodi officia vendunt, seu in compensam aliorum obsequiorum,nobligationum conferunt: Nam licet in illis licite vendantur a Principe pretio sibi noto, no tamen licite venduntaratio maiori sibi ignoto, Quia etiam ipsi nequeunt iusta

vendere, nisi seruatis duobus a Thoma requisitis,quorum Alterum est, ut pretium pro eis sne frauamine populi recuperari possit: et ita iniuste uenderetur pretio maiori sibi ignoto, quod dissicilius,quam ipsi putant recu p rari posset sine populi gravamine: de proinde grandia peccata peccare, qui pro intercessione ad huiusmodi ossicia impetranda, grandia pretia, ignorante id Princi pe, contra

legem inanimatam, et animatam capiunt meritoque t neri ad restitutionem, licet censura ns' n incurrant.

III. Principaliter dico, Quod non possunt etiam accipere circa secularia,et de so vcndib: 1a, pro ossiciis malis. uel male praestitis , uel praestandis , ad eorrumpendum vel decipiendum Iudicem, uel gratiae Authorem: Iudiucem quidem,quo serat sententiam iniqua uel nullam, uel abnuat, aut differat ferre aequam: Gratiae uero authorem, quo faciat eam, quae suam potestatem excedit, uel quae Reipub. uel priuato praeiudicet, uel quae sit scandidosa, uel uetita Iure naturali,uel diuino,uel irinnano,cui non potest ipse derogare, uel non subest causa id faciendi, Qui nemo ex iniquitate sua debet reportare commodum i. Itaque fullo fisside surt. c.Sedes Apostolica de rescrip.nequἡ

137쪽

C. Ob turp. caus, Non autem possunt accipere aliqua pro ossiciis, quae non praestiterunt, de mentiuntur se praestitisse, 'quod haecExtrauag. in uerbo factngunt grauiter signis cauit,ut supra not.29.diximus . Idem facit illa par in flamos uendereJ quae pro re apparenti, &non existenti aliquid accipientes damnat, ut etiam Budaeus lib. tertio de Asie annotauit,& probatur l. prima. ff. de condici sinecau . Nec etiam possunt aliqua accipere pro ossiciis etiam stis praestandis, quae tamen non intendunt praestire: Et si acceperunt iuste pro iustis praestandis,quq intendunt prae

stare, & postea non praestant, tenentur accepta restituere, quia in prioricasu,accipitur sine uera causa, Scum sas cia, ac mendacio perniciose, sita sine iusta, uel cum tum pi causa.Posteriori uero, quamus acciperetur ob iusta .causam, ea tamen nonpraestita, redit ad non causam, ut

habet d. I prima E de cond. sine caus Non etiam possunt aliquid accipere pro ossiciis, quae tenentur facere, factis, uel faciendis eo modo S tempore, quibus ad id Nnentur, quia, ut praediimam est, turpiter accipit,qui pr' eo quo) tenetur sacer accipit. IIII. Principaliter dico , quod circa secularia pecunia aestimabilia, & ideo uendibilia, & locabilia, possunt praedicti in quaestione contenti, accipere, quantum illa uere Va lent, non solum tanquam donatum mero liberaliter; N . tanquam debitum obligatione antidorali, sue in grati si actionem, sed & tanquam debitum lege propriae iustiti H pro inclis,obsequiis, uel operis iustis praestitis, uel prie- standis, quae non tenentur praestare,uel praestitis, aut prae standis modo longe utiliori, eo quo tenentur praestare, pro teresse maxime damni eme s tu: N; quihusti

138쪽

In E trauag. Ab ipso Greg. I. II

bet magnis, et paruis debetur etiam lege iustitiae merces, praemium, honorarium, lege,consuetudine, conuentione

iusta statuta, vel boni viri arbitrio statuenda,pro labore, itidustria,et studio, quae suscipiunt in procuranda alteri Imstitia uel gratia, niti alias ad id gratis faciendum teneantur et Tum, quia nemo tenetur facere beneficium de suo VPrecariae Io.q. 2.Per quod glos mem. 83. dist. in. summa dicit: Non teneri medicum ad curandum gratis infirmum diuitem,ideoque petere posse mercedem,etiamsi infirmus noluis set curari, ergo nec gratis impendere laborem, nec industriam,nec operam suam,adeundo Regem, uel alium Magnatem, vel herum, vel amicum pro alio, intercedendo pro illo: Tum , quia potest quis accipere mercedem pro assistentia, quam literi facit,et pro fideiussibne; et pro

usu gratiae, qua uallat apud alium, eropera sua, ut habet expresse l. Hoc iure V. primo is. de donati et etiam pro defensione l. Metum 3Licet isquod met. caus Quae c5munis sententia est, ut tradit Dec. in l. Culpa caret ff. de regitur. eiso potest quis petere mercedem laboris et industriae,intercedendo apud alium Summarem,mediocrem, vel ins

inunx adhibit : Tum, quia potest quis pro suo interesse

praesertim damni vitandi accipere recompensam, l. fide eo quod cert. loc. l. Vinum fi . de reb. cred. l. unica C. de senten. quae pro eo quod interest, etiam in mutuo, glosin c.Conquestus de usur. At multi praedictorum intercedem res pro ali s apud Reges, Principes, et alios , perdunt obligationes antidorales,et suas spe siue expectata ab eis beneficia ob cognationes, amicitias, et obsequia praestita,eo quod in compensationem eorum concedunt eis sic illa,ut

satisfaciant illis obligationibus: Ergo recte possuntacci

139쪽

.pere iustalia recompensam ab eis,quibus cum hoc damno gratiam vel iustitiam impetrauerunt: Tum denique,quod egenaturali, diuina et humana, dignus est mercenarius mercede sua Luc. iciet i. ad Corinth. 9. R c. i. I3. q. f. Vndo Adi iocatus, et Procurator, Negociorum gestor, eo citor, Institor,Professor literarum, sedicus, Assessoriari tor, Curator, et id genus alii, possunt petere sua honor ria,fallaria, iustas remunerationes iuxta l. primam g pr . mo et per tot. V. de vir. et extraord. cog.et noti in l. Sal rium, et t. Qui mutuam. I. salarium T mandari et latius per Speci in tit.de salariet titulo de magistr. ubi ponit is

mas pete liὶ At ii de quibus quaestio proposita est, lici pos

sunt Advocati. Procuratores, Negociorum gestores, vesopitulatores eortam,quibus procurant quaerere iustitiana vel gratiam, ergo iuste posseunt recipere, Tandem quod Thom.tam usu,qua Theoria recepti ubi supra ad Ducta. Brab. rndit ei licere accipere pecunia pro onacti s publicae potestatis,duobus seruatis, nempe v t emens sit habilis, et pretium tale, quod sine gravamine subditorum possit recuperari.Per quae omnia idem esse dicedum quoad ossicia praestita circa lpiritualia diximus in Manual.Consess . cap. L3. q. ioc. videlicet: Non incurrere Simoniam illum in diatorem , qui etiam circa spiritualia accipit iustu aliquid pecuniarium pro labore,cura,et studio quae impendit pro alio, in honeste adeundo, rogando, et alias curando, aut

aliquod interesse lucri emergentis uel damni cessantis si eundo, quo aliquod beneficium Ecclesiasticum alteri conseratur, neque qui iustum pro tali labore ante uel postea susceptum, soluit.

Dixi supra in hoc dicto 4. Quantum illa uere ualend

140쪽

huia non possunt plus accipere tanquam debitum de tu sti l tia , et ita non tantum quod notabiliter excederet ualore, laboris,industrit,studi ,curae,et interesse subitor u uel sub i eundor Tum,quia hoc dictu fundatur in lege Iustitiae co mutatiiue et in omnibus contractibus,sive nominatis, siue innominatis,qui ea nituntur,seruanda est aequalitas dati et ' recepti lux. illud Ad Thessal. . Nequis supergrediatur fratrem suum uel circumueniatJQem regula est perspicacissimi Scoti in distis. q.α .art.2.quam ad utile proposita in materia Cambiorum retulimus in Manual. Confessiu . n. 283. Q quamque late significat Thom.α. a. q. articquae etiam colligitur etiam ex Aristotele 1.Ethicorum. Dixi etia in praedicto dicto squae no tenetur praestareJquia nemo potest honeste accipere quicquam tanqua d bitum de iustitia, pro eo quod tenetur gratis sacer iux. l.

2. 3. et 4. f. ulciff. de condict. ob turp. causAddidi tamen fgratisJ quia qui tenetur sacere aliquid

sed non gratis,iustepotest accipere quod meretur : arg. l. Metum 3. licet is uod met.caus. et eorum quae adduxit Decius in Reg. Culpa caret isde reg. iur. Addidi item feodem modo quo tenetur piastitis uel

praestandisJquia qui tenetur facere aliquid aliquo modo, , facit illud longe meliori et utiliori qua teneatur, posset

percipere tantum quantu inqdus ille meretur, verbi gratia:Tenet quis ex officio,mediocri affectu 3c proptitudine ad deferenda aliqua petitione scripta uel uerbale ad Pri ipe,uel Iudice uel quemvis alium non tamen tenetur in i ximo affectu et promptitudine id facere, nec instare pro

' expeditione, nec rogare ut sic uel sc expediat,uel respondeat,neque ut petita concedat, praesertim cumulate et cm

ix piose,

SEARCH

MENU NAVIGATION