Flores medicinae theoricae ac fructus medicinae practicae necessarii ad diu vitam prolungandam, opus in duos libros distributum ... Francisco Antonio Georio Marchione

발행: 1726년

분량: 141페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

MEdicus. r. est Vir philosophus. a. Naturae minister. 3. elusedem imitator . . inventor occasionis in morbo , ideo . s. elegantius. 6. Vir excellens medendi peritus. 7. Si omnia fecerit, ut sanaret, peregit partes suas . S. Non est in Medico semper, ut relevetur aeger. Rus objectum sit Corpus humanum, quatenus aut sanum, aut sanabile. Finis Vero cum scopo confissus 3 1anitas, seu actionum intefritas. s. Experimentum rationi viam aperuit, methodus ampliavit , ratio confirmat, & percipit. Io. Hinc tres Medicorum sectae, quarum c rejectis Empirica, & Μethodica optima est Dogmaticorum, quippe . II. quae rationi, & experientiae, ut duabus cruribus.innititur. Ia. Herbarii , unguentarii, coqui, dc venam secantes, Medicorum ministri habeantur.

I. Hippocrates i. de nati Galenus l. de placitis. 2. Hippoerates I. depopuli morbis. 3. Hippocrates , Plato. Gal. Plato. I. Pindar. Dib. ed. de Hesiodo. 6. Hippocrates lib. de Oeenti ornatu. . Seneca . g. Ovidius . s. Plinius . Io. Gaunus de Sectis, σintrod. II. Galenus. Ia. Galenus in lib. EPH. com o.

III. De Phisologia

r. T I Bi desinit Physicus, Ibi incipit Medicus . Ille naturam examinat. a. , ut principium motus, & quietis, stu. 3. g nerationis , & corruptionis: Medicus eamdem, ut coninositum quid exanima, & corpore, &. quae ipsis inserviunt. . Ejus cognitio omni Medico necessaria, qui recte agere velit. s. Natura ostendit artis Peritis, quae facienda sunr. o. ipsa erit morborum Medicatrix . . salutis hominum causa, omnia praestans. s. cujus ideo magnus admirator fuit Hippocrates. p. nihil enim frustra facit. 1 o. carepugnante, omnia si unt irrita. II. Naturam quippe expellas furca , semper recurret. I a. eius Vires supplente consuetudine . t 3. Illam constituunt, &conservant clementa, tempcramenta, humores , spiritus, partes, facultates, & functiones: et ideo res naturales - dicuntur, quae , dc Phisiologiam occupant.

I. Aristoteles i. a. Ni . o lib. s. mei. eap. I. . a. iacristotelas. 3. Hippocrates t. de nat. Galenus in des med. Hippocrates I. demet.Med. .Hinocrate1 l. de Arte n. Ia. 6. Hin cra Les l. 6. Epid.

22쪽

ρα s. 7. Gal. com. s. in I. 6. Epid. ex Plat. 3. Galanus L p. deplae itis Hippocratis, σPlatonis. 9. Galenus I. I. de usu pari. Io. Galenus post Hippocratem ex lege . II. Horati Ia. Galenus I. a. de motu musculorum. I 3. Galenus lib. I. σ secundo merbis.

In De Elementis , in Temperamentis .

ΡRincipia considerant Phrsici rem corpoream : Medici χla

elementa, seu . I. minimam mixsti partem, rem sensibilem . a. dicuntur corpora simplicia , ex quibus Omnia constituuntur , α inquae omnia resolvuntur. Haec sincera in animalibus non dantur.3. eorum tamen prcisortio sanitatem ; excessus, aut defectus mor-hum creat. 4. Λn forma. s. an solis qualitatibus illa insint mixtis,

Medico inutile, Physico problema sit. 6. Quatuor primae qualita

tes , quatuor elementa determinant , e quibus temperamentum exurgit. I. seu forma mixsti. Sit itaque. 8. finis mixtionis, seu ad obeundas actiones unio congrua ; secundum quam differunt aetas ,1 exus, regio, tempestas. s. sed super Omnia , sanitas. Io. Tempe ramentum ad pondus non datur, nec mole clementorum, nec paritate qualitatum. I a. ad justitiam maxime salubre est. I a. quod1hi licet neque excedit, neque deficit; ideo moderatum. II. Temperata hominem non laedunt. I . animalium temperatissimum .

I. Ar stoteles de Calo. 2. Galenus lib. I. de temper. 3. Gagenus lib. g. de Plata Hippocratis,oe Platonis . 4. Galenus,s Stoiciis Femelius . - .in Romes. 6. Hippocrat. lib. I. de na t. hum. , ET Galenus lib. I. dum fata natur. 7. Averrhoes. 8. Hippocrat. lib. I. de nati hum. Galenas lib. g. de temp. s. Galenua lib. I. de aem Io. Galenus tib I. de alim. Dc. II. Molanus. Ia. Plato. . vi fen. I. Oct. c. I. I 3. Hippocrates I. de veteri Medicina , I . Galenus lib. I. de alim. Dc.

V. De Humoribus .

i. N X humoribus natus est homo, ideo. a. proxima sint ejus elec menta. 3. Physicis analoga. . suis quaeque dominantur partibus. 3. quorum inquisitio Medico valde necessaria est. Hos, vel coqui, vel putrescere oportet. 7. Atra bilis, quod neque concoctionem, neque maturationem perferat, laethales morbos facita sint illi fluxiles substantiae ex alimento genitae. Alimentarii sunt

23쪽

star decidentes, ut gluten deinde vicissim assimilantur . Ex

crementii vel quantitate sola peccant, ut semen, dc sanguis menstruus. o. frivola anim illis Supcrbissimi origo: vel qualitate, qui rursus interdum utiles s fel, limus, serum, interdum inutiles: sudor, urina, stercus, trium coctionum reliquiae. Io. Masile sanguineae plurimum inest sanguinis; hilis minimum; hinc dulcia amica Vitae. Sanguis sincerus plus nutrit, quam coeteri humores: hi tamen nutriunt. Semen diffluit a toto, non mole, sed viribus, formaliter, non materialiter.

I. Hippocrates i. de nat. hum. Galen, La. de Iementis . a. Galenus com. ad i. de nat. bum. 3. Galenus in introdhct: Hippocratest. de morb. 3. Galenus L de atra bile . 6. Gatinus L de cibis boni, σ mali succi . 7. Vippocrates apbor. aa. sec. 4. Galenus L de atrabile. 8. Avicenna fen. I. doct. I. c. q. 9. Plin. l. 7. cv. 7.

IO. Avicenna.

V I. De Spiritibus .

I. Ativus calor. a. calidum innatum. 3. anima Mundi , sp, ritusque, sola differunt ratione . . Tandiu enim viVimus, quandiu calor est in nobis. s. vitae principium, & fons. Spiritus sit. 6. Corpus aethercum . 7. tenuissimum, calidissimum; in obeundis functionibus, praecipuum animae instrumentum; quarum est . S. causa, opifex, &enector, malorumque depulsor. p. ingeniose ideo dicitur vinculum animae, corporis: mole par Vus, maximis est viribus ue quare Iovis fulmini comparatur. Io. Hus potentias mina omnia prolifica sunt. Ir. Vitalis generatur in corde, animalis

in cerebro; unus abiero perfectior. I a. olementaris sit. I an non ,

Physici disputent ; Medico sit problema. I . Innatum , Viventi Sthesanrum censeamus , quippe ab initio . Is . partes singulas articulat , & conservat: influentem vero innati custodem, & continuum reparatorem. r6. ille ubi vult spirat .i7. igneus est illi vigor. α caelestis origo.

24쪽

II. GaI. I. Iz. meth. med. , Averrobes I. eoll. I 2. Galen. in I. g. apb. e. I II. Plato tu Timoco. Hippocrates t. de earnibus, o Avic. l. I. de virib. cord. I . Galen. t. de tremore . II. Hippo, erates i. de nat. bum. I 6. Dari. 3. II. Virgil. l. 6. Omeid.

V II. De Partibus .

Ρ Artes phisicae dicuntur, quae . r. totum complent, lategrant,& constituunt, quo sensu in. a. continentes, contentas, Mimpetum facientes diitinctae sunt. Vulgo dividuntur in similares,& dissimilares, in quibus distinctio conquiescit. Medica pars sit.

s. corpus toti cohaerens, communique vitae conjunctum, ad illius functionem utrumque comparatum. Neccitariae aliae sunt, ut Cor , hepar, pulmo, ventriculus: aliae utiles, at testes, oculi, manus, instrumentum tipientiae : aliae ad ornatum , ut cornua, barba: hae tamen latiori tantum significatione partes sint, ut. 4. hominum ungues, bovum cornua οῦ Verius. 3. excrementa dicantur. Humani corporis partes amplissimas, artus scilicet, brachia cum manibus , cruraque cum pedibus; & ventres, caput, thoracem, & abdomen ; hasque tanquam facultatum peculiarium domicilia speculet Anatomicus. Plaisiologo praeterea innotescant per omnia , os, casetilago , ligamentum, fibra , membrana, nerVus, vena, arteria, caro,& cutis. 6. sensibilia hominis elementa. 7. Corsolus sit microcosmi Sol, & Princeps. 8. a quo caetera pendeant,

T. Aristotcles Galen. l. I. metb. 2. Hippocri L 6. Epid. 8οῦ 3. Femelius . 4. Gesen. S. Molau. Phisiolog. 6. Guen. l. a. de elem. , eri. I. de Da. nat. 7. Arist. lib. de somno , O lib. 3. de partibus Animalium, oe Galen. de usu partium l. 6. c. 7. s. Homerus.

VIII. De Facultatibus Animae.

ANima sit forma corporis animati. r. & principium facuIta- tum corporis viventis; stu. a. perfectio corporis organici potestate vitam habentis. Vegetativa est in plantis, Sensitiva in brutis, Rationalis in Hominibus. 3. Haec ita differt a temperamento, ut faber a serra. q. Aurigae haec comparatur, prior equis. 3. Forma rum physicarum sit praestantissima, immortalitatis particeps; quas facultates . 6. Concupiscibilem, Irascibilem, & Ratiocinantem di cunt morales Philosisphi. Has Medici. . naturalem, Vitalem, &animalem nuncupant: sedibus distinuas. 3. iii hepate scilicet ,

25쪽

fiCorde, & cerebro . Naturalis tres habet ministras, nutricem, auctricem, & generatricem et illa iterum quatuor. s. attractricem, retentricena, concoctricem, & expultricem 3 9uibus reparatu tri. pi icis substantiae nostrae perennis dissipatio. Vitali inserviunt respiratrix, & pulsatoria. Io. Animalis facultas. II. quae a cerebro tanquam 1 iale influit, sit sensiens, movens, & princeps. Sensus communis internus sit; externi quinque, visus, auditus, gustus, odoratus, tactus. I a. 'uorum solus postremus absolute necelsarius est. Nervi molles sentiunt 3 duri moventur, vel spirituum transmisisione, vel sola irradiatione . Cerebrum totum continet, memoriam,

imamnationem , & ratiocinationem, quibus homo. II. Mimal conuiti plenum, mirabile nuncupatur.

I. GAenus I. denarisae. 2. 'Aristoteles I. a. de anima . GHenus lib. 2. de praeco . expuis. Galen. de placitis. s. Aristoteles lib. a. de anima textu as. 6. Plato lib. 4. , O de Pop. Galan. lib. s. de placitis. g. Galenus comm. in lib. I. Prob. textu 3.

II. Galen. lib. I. de loco as Ia. Garem lib. I. de θmpti causicop. 3. I 3. Plato, Cicero , σ Plinius

Ιχ. De Functionibus .

UT facultates ab Anima procedunt, Ita functiones a facultatibus; quarum. I. motus sunt ad operandum. a. Nutritio est

repletio vacuati, seu conversio alimenti in substantiam viventis. Ejus appetentia necessaria est. Sicci fames, humidi sitis nuncupatur . Utraque duplex naturalis omnibus partibus convcnit, animalis stomacho. 3. Coctione omnia fiunt in homine; chilificatio iuventriculo, sanguificatio in venoso, &arterioso senere; assimil tio in partibus. Accretio corporum, in omnem dimensionem proventus . fit maxime ab humido. s. hinc pueri, & foeminae Viris citius crescunt. Decrescunt viventia humidi radicalis defectu : sic ergo aetas consistens, di media inter augumentum, & decrementum. Gigantum extensio , Nanorum contractio naturalis quidem, sanitati, tamen minus commoda est; nullis regionibus, aut gentibus familiaris . Genitricem vim vocant Philosophi formarum dissipensa tricem,&naturam maturantem. Sit in homine. p. productio viventis a vivente, seminis, &sanguinis menstrui ope; a quibus genitura, embrion, faetus. Faeminae ut testes, sic& semen na-bent; sicut humi dius, ita impotentius. Conceptionis locus fio ute

26쪽

rus , primum hominis domicilium: praeter naturam eiusdem tuba. Seminis retentio 1bla conceptionem non efficit , sed . s. retenti adactum promotio. Superferatio icporibus familiaris, naturam excedere videtur: aliquando tamen in mulieribus contingit, di interdum quibusdam etiam familiaris est.

I. insolet. Galen. lib. I. de Ioc. ea. a. Galen. 3. Aristotel. lib. 4. meteor. 4. Galen. lib. de optima constitutione corp. 3. Η .poer. lib. 6. Epid. 6. Avicenna . 7. Galen. , σ a. de fact. nat. 8. . Piccnna Fernelius.

X. De rebus non naturalibus De Aere.

UT homo rebus naturalibus conservatur , sic iis destruitur, quae

sunt praeter naturam. Inter illas dantur mediae, & indifferentes; bene utentibus bonae, math utentibus malae. I. ideo res salubres, seu non naturales dictae: scilicet aer ambiens, cibus , dc potus, somnus, & vigilia, labor, & quies, excreta, & retenta, animi pathemata. a. Harum usu moderato conservatur sanitas; immoderato morbus invadit. 3. Aerem inspiratu, & perspiratu continenter attrahimus . 4. ideo purus eligendus est. s. nullis inquinamentis infectus, sed liber. 6. & ventis salubribus perflatus. 7. Septentrionalis merudionali salubrior; & orientalis occidentali. Asiani molles sunt, αim des, quod perflentur Austro. 8. Loca palustria sunt nocentii sima . o. In emendo agro salubritatem caeli commendabat in primis Varro; haec est aeris ratio .

I. Galen. lib. de Arte e. 83. . O gr. 2. Cicero de osci lib. a. 3. Galen. de util. respir. Avicenna fen. a. doct. in cap. 3., o S. Plato de leg. 6. Aristotel. 7. de Polit. cap. a. 7. Hippocrates lib. I. de Arte. g. Galen. lib. I. de de sanitate tuenda. Columel. lib. a. de re rustica eap. 3. s. Varro lib. I. de re rustica cap. 3.

XI. De Potu, in Cibo.

ΙRiplicis. i. substantiae nostrae perennem jacturam Natura reparare tentat; spiritosam aere inspirato, dc. a. odoribus; solidam cibo, humidam potu et cujus. I. praecipuum est Opus. 4. Aquae potus purissimus censeatur, . s. si colore, odore, sapore non peccet. 6. Vinum petitis, & Nilum habe tis, objurgabat merito discennius Imperator suis militibus. Fontaua, stuvialis, p.tealis, & stagnans, s '

27쪽

glubritatis designatione scriptae sunt. g. quarum Medicus valde sit

scilicitus. s. Xy tho utuntur , qui vinum non habent; praeparationis varietate magis, minusve salubri. Pomaceum pirraceo salubrius: vino tamen cedat. Io. cardiacorum optimo, &. II. Med icinae lalutari. Alimenta praestant,quae optimum habent succum. I a. coquuntur facile, dc cito distribuuntur. Quae sitim pariunt naturam evertunt . Panis saliginus sit optimus. Legumina flatus gignunt. Fructus parum nutriunt, & cito corrumpuntur. Avium carnes quam quadrupedum salubriores, horum quam piscium. Marinos Iaud aut Medici supra fluvialas, hos supra stagnantes.

I. Galen. lib. I. de sanit. tuta. a. . Gicen. s . a. doc. 3. tract. a.

e. 8. 3. insoles. inprob., O lib. de aere tota σ 29. 3. 4. Hippocralib. o. epide. par. 4. apbor. I 3. , σ GAEleu. lib. I. de simpl. med. cap. 4. 3. Galen. lib. deptisana. 6. Iulius Capitolinus in Pesccnnia T. Hippocr. l. de arte, oe socis s. g. Hippocr. s. Dioscorides ιib. s. Io. Galen. lib. 3. de alim. fac. II, Galen. lib. Quod animi

mores 12. Avicenna,

XII. De Somno, in Vigilia .

RErum I. naturalium moderatio salubritatem efficit. 2. hine somnus, & vigilia si modum excesserint malum. 3. Ille animais lisfacultatis quies est. 4. quo reparatur vigiliarum, atque laboris asisidui dissipatio. s. Omnes fluxiones sistit excepto sudore. 6. Ita dissert somnus a sopore, ut sanitas a morbo. 7. Interdiu vigilandum , noctu dormiendum est; habeatur porro ratio aetatis, tempestatis, de consuetudinis. g. licet quippe meridianus, longis diebus. 9. Decubitus sit modo in unum, modo in alterum latus, corpore mollitor inrinexo. Io. Insomnia si fuerint gravia, morbum denotant; si levia. II. humorem ex erantem et hinc I a. aliquot mirabilia nuncupantur . I 3. Somnus u contulerit, salutaris est: si laborem priestat, lethalis est: pueris, & senibus longior esse debet; his ut siccitas emenis detur , colao juvetur , dc vires roborentur 3 illis ut furor immodicussistatura

I. Galea. 2. Hippocrates lib. 2. apb.3. 3. Galem lib. a. de sym caus4. Galen. lib. I. de sympl. eaus. s. Galenus 6. Iliolanus. 7. Hippocr. lib. a. prafa c. II. S. cessus . 9. Hippocr.comm. I. lib. I. pr . c. l. I o. Hipp. de insomniis . II. Galec. lib. de praesag. ex insomn. I 2.

28쪽

f. ae otus violentus sanitati adversatur. a. levis conducit, quι3. exercitatio nuncupatur. 4. corporis scilicet motus, quem anhelitus dissicultas consequitur. Eius ars ab Antiquis, gym-Mastica dicta est: luista, cursus, saltus, pilae lusus, frictio praecipust sunt species: remigatio, aratio, oneris gestatio, equitatio, venatiopananuum, aut Vocis operatio . aliaque numerum augeant. s. sa nitatis studium est, non satiari cibis, & impigrum esse ad laboremisti. Cibum minuere, & laborem augere salubre est. 7. Labores cibos praecedant . 8 Perniciosa censetur post cibum motio. o Que Bene concossit, mane tuto surgat: qui minime, in lecto quiescere debet, nec labori se, aut fatigationi cedere. Io. Gracilibus mitio robustis validior competit exercitatio. II. Labor, cibus, poti

somn us, Vcn us Omnia mediocra . I. Galen. lib. a. desanit. tum. a. Galen. n. post Hippoe. I. inreu rialis Galen. lib. a. de sanit. tuen. 3. Hippocr. lib. 6. M. par. apbor. I. o. Aristotel. Dct. I. probum. I. I. H Epocrairb. 6. Epid. par. 4. Galen. lib. a. de sanit. men. g. Galen. lib. d. cibis. bonis, est mali succi. 9. Dclph. lib. I. cap. I o. I O. Hippoc de salubri dieta. II. HIpocr. lib. 6. Epid. par. 6. apbor. S.

XIV. De Excretis in Retentis.

i. CI excernenda retineantur, retinenda excernentur; fiunt moro horum causae. Alvi proluvies, lotium, & sudor, postulante natura evacuentur. a. quin & ipsa excrementa sola quantitate peccantia, semen, & sanguis menstruus. Sit hic humor in utero con tentus , nutriendo foetui destinatus, alioquin stata periodo excernendus. Immoderata horum proflusio plus nocet vitae,quam si eo plus sanguinis centies emuxisset.Hinc salacia animalia sunt vitae brevioris et passares avium salacissimi, vix duos annos excedunt; mares quia femellis salaciores , citius moriuntur. 3. In morbis corpus nutriatur, & non cmacietur. 4. ab ipsa abstine It. s. sicci, frigidi . senes. 6. Vomere olim assuetum vel Dis in mense. 7. at melius nori Vomere: subvertitur quippe ventriculus contra naturam, fumisque repletur caput. Sordes, sputum, muccus, cerumen, aliaquae par tium excrementa, diligenter purgentur . S. Ubi natura erit insi

Wior, medicameatis Ruicitetur.

29쪽

1 x, Galen. lib. de morbor. eausa .calen. in arte medica.3. Hs lib. I. cap. I. q. Galen. lib. 8. loc. afeci cap. 9. 3. Galen. lib. a. desivitate tuenda 6. H procra. es lib. de insomniis. 7. Galen. inubur. 8. Galauus. ἐ

XV. De Animi Perturbationibus .

PAthemata. I. seu perturbationes sunt animi motus irrationales

contra naturam. a. a Medicis investigantur. 3.quatenus corpus alterant,& a naturali statu avertunt. . Peripatetici mediocritatem

Mectumadmittunt; quam sequitur summa sanitas , ideoque sum ma telicitas. 3 . Ei non est cor ferreum, homoque cum sit, nihil a se alienum pu ais concupiscit, irascitur V o. neque ideo insanitatem peccat: niti cum violanter , bonum, malumve, sicu praesens, seu iuturum , aut aepetit, aut abhorret. 7. Timor sepe exanimavit, effu- mque gaudium. 8. ideo quidam sunt adeo pusillanimi.9. Spiritus tristis exiccat ossa . io. Ira porro omnium pasIionum est teterrima; alii, caeterii ue . II. dominetur sapiens; ut effreni equo sessor; navique procellis agitatae, gubernator: is listus fortis dicendus est.

I. Galen. de decret. Plato,ct Hippocr. lib. s.2. Hippocr. lib.6. vid. r. 3. apb. *9. 3. Galen. in arte medica c. 8 3. . Aristotcl. s. CLcero o. Galen.7. GaI . IO.2. oe s. de sympl. cu . g. Scherbius. 9. Salomon proverb. I 7. Io. Aristotel. l. a. problem. Io. Galen. lib. 2. M sanit. tmen. II. Plato in Pisaedro .

XVI. De Morbis . .

QVidquid . r. humani corporis naturam evertit, morbus est.

aut causa morbi, aut symptoma. a. Morbus est effectus conistra naturam, actiones primo, & per se lςdens: cui opponitur sanitas, scii actionum integritas. 3. Similaris morbus, partium simila-aium, vel intemperies est, vel occulta qualitas 3 organicus organia Warum; communis vero soluta unitas. 4. Laeditur organum nume-TO, magnitudine, situ,& conformatione. s. Solutio continui quinque habet disserentias. 6. vulnus, ulcus, fracturam, luxationem ,

tumores praeter naturam, Hi sunt, vel simplices, vel compositi: Illi pro humorum ratione sunt quadruplices et restpela, phlegmon, Medema, & scirrhus .Cancer ab atra bile censeatur, sicque insanabilis. Aperiuntur vasorum oscula dilatatione, resudatione, dc cro Ionea

30쪽

XUIL De Morborum Disserentiis.

e. Orbi quidam sunt primarii,seu idiopathici; ut epit m aDIVI fecto cerebro; vel . a. secundarii, ut eadem epilepua orta a consentiente cerebro, vitiis Ventriculi, lienis, utcri &c. Parvos morbos Medici nuncupant. 3. qui solius naturae ope vincuntur ;magnos demonstram corum estcnt ia, partium praestantia, maligniatas, & symptomatum gravitas 4. Acuti non sunt, qui celeriter discutiuntur , ut febris diaria : scd ii . s. qui plurimos homines cito necant: un causon, picuritis, apoplexia . Simplices, & compositu6. mites, & maligni ; adventitit, & haereditarii. 7. communes, α dispersi Medico innotescant; precipuis Endemii, Epidem ii. Contasium tribus modis serpit. 8. contactu, ut in scabie. p. fomite re licto, ut instrumis, lue venerea; demum. Io. emissa virulentia, Min pestilentibus febribus.

I. Galen. Σ. Galen. lib. 7. de usu pari. c. g. 3. Π nocr. lib. 6. Epid. c. b. . Hippocr. lib. de arte . Hippocr. Galin. lib. 2. . boris. eomm. 23. 6. Galen. Iιb. I. de ν at. vi I. in acutis cap. g. 7. Galem comm. I. ad lib. I. de vulgaribus morbis 8. Gatin. lib. I. Odisser. febr. cap. 3. s. Hippocr. lib. de Vat. bum. Io Hippocr. d. Har. hum. L

XV III. De Causis Morborum .

O Mnia fiunt. I. ex materia. per sormam, ab efficiente alIquo fine . a. Efficiens causa a Galeno praecipue investigatur, utpote quam Medicus auferre conatur.3. Impossibile quippe est mor- horum vires investigare, illisque opitulari, nisi eorum cauta proba cognitae sint. Externa ea est, Vci interna. 4. illa in rerum non nat ratium usu immoderato consistit. s. Internae sunt uci antecedenteS. 6. Plecinora, & Cacochymia . 7. Illa est omnium humorum redundantia ; haec alicujus tantum a languine: illa ad quantitatem pertinet, haec ad qualitatem: vel conjuncte. quae morbum immediatefaciunt. Harum exempl. m est sanguis putridus, qui phlegmonem causat. Sex modis praecipue causis operantu r: per se, & per acci-dcas , actu, potentia, prius, postolus: universalitα , singulariterz

SEARCH

MENU NAVIGATION