L. Caecilii Firmiani Lactantii Symposium, siue Centum epigrammata tristicha aenigmatica quae vero suo auctori post longissimi temporis decursum reddidit, ... repurgauit, suisque et Ios. Castalionis, Casp. Barthii, Frid. Besselii, aliorumque notis ill

발행: 1722년

분량: 378페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

Teribendum esse deletis omnibus aduersariis: eamque correctionem pluribus firmaui in Criticis meis Parergis p. u. Io. Addo ounc ei confirmandae locum insignem e eap. XLIII. r: Vnus iam supererat de aduersariis Dei, hoc est, cri perlecutoribus Eccle

nus, in eo me errasse, quod ultimam τερ addetur syllabam natam esse putarim ex adiecto signo diuisae syllabae: nec vid tur iniuste erroris ea in re me ac Usares' attamen cum adeo belle se habeat istai Cmendatio, Ut ipse Bunem annUS eam Caeteris praeferendam ducat, non anxie de vera mendi origine disputabo. Suffcit, emendationem illam tam claram elle tamque liquidam, eiusque adeo clara superesse in codice M S. vestigia, ut a neminequeat repudiari, nisi qui clariorem ei substituerit liquidioremque: quod quidem Cl. Bunemanno facere non licuit, nec unquam, Opinor, licebit. III. Eodem, quem dixi, loco vestigia MS. codicis secutus n. s pro vulgato et eundem mortem digna ultione superbis G uiu, rescripsi ita: eundem iudicem iudicum digna supplicia impiis. Rursus num. 7. pro ostende

352쪽

no II. APPENDI X. Hi reposui ostenderit. Denique ibidem profuerunt auctores scripsi fuerint perscutores eius. Vide vel ex his exemplis, erudite lector, quam longe a codice MS. recedat passim Balugiana huius libri editio. &quantopere sit optandum, ut vir quispiam ingenio & arte critica instructissimus de- nuo codicem illum MS. 1bllicite inspiciat,

eique CUm edito textu Comparando erU. endisque hinc emendationibus suam Com- odet patientiam.

Lactantii operum editionem vir celeberrimus mihique peramicus. Io. Georgius 'walchius, quam Cum compararem Curi peruetusto Lactantio, An. isI3. Florentiae iasumtibus Philippi de Giunta excuso, de prehendebam quidem, Florentinam istam .editionem innumeris esse mendis obses.sam, quibus recentioreS editiones purga-4tae sunt; attamen nec paucae in illo sterquilinio sese mihi offerebant margaritae, hoc est, lectiones verioreS, qUaS CUm Communicarem cum Walchio, is non dubi- ω tauit eas Atrio d) bibliographico, cui edendo tum praeerat, inserere & eruditissimi cuiusque submittere iudicio. Retractaui nuper ἐ)-2 ueher Saal P. XLV.p. 67o.-.

353쪽

II. APPENDix. Minuper eas non indiligenter, δ' singula Ioca denuo inspexi, quae cum Fictrentino codice, passim compararam. Obseruaui, plerasque ex editione Florentina petitas emendationes non esse mihi poenitendas. Vno tamen alteroque de loco iam aliter cmihi seu tiendum duco. En igitur illas emendationes meas, paucis locis:emenidatiorest

Pag. 8. v. I. editionis Walchianae legitur . fruendis. Florentina editio habet aut fruendis. Vtrumque mend sum. p. g. lin. 7: w. cupiuerunt, F. cupierunt. P. 9. lin. ψW. ut in sola summi. F. ut in ea

omne summi. Cellarius male sic edidit: ut in ima esse siummi boni primum praedica

rent. .

P. Io. lin. 18: militiam. F. malitiam. Sic& Cellarius. Recte sane. Nam malitia proprie tribuitur causidicis etiam a Cicerone lib. IX. ad Fami epist. s. & Plinio lib. II epist.I. Idem Cicero east. Io. ἁ- bri prim de sociis vocat nimis callidam smalitiosem iuris interpretationem. Hinc Terentii illud rite intelligitur Heautonti IVs ηδ' lassummumsaepinumma malitia es. P. Iq. lin. Iar W. σιrentibuL. F. aFrentibus. Recte, contra nitente licet Cellario. Vid. p. is. lin. 8. retro a fine.

354쪽

que. Recte. P. I6. lin. I2. W. natura fit . F. natura suo. 3 Neutrum recte. Infra in P Π3s, hoc ipsum repetit Lactantius hisce ver-his : IPm aliqua prouidentia. Ergo & superiore loco eXpungeri natura, & scribe: Istne prouidentia. Videtur aliquis interpretationis causa in margine adscriptisse nimirum unde porro factum

natura.

P. I9. lin. 9. & II: w. quis oeulos - - non alio quam. F. qui non oculos - - aliquam. Le- go: qui oculos - - non aliquam. P. 24. lin. I : . totius summae eura. F. tδ-i nur summa cura. Prius praefero. Nam Iin. 4. s. ista leguntur: Nis enim fingu- Iarum partium potestas ad unam prouidentiam referatur, non poterit summa ima conflare. Quae verba illustret Curtius III. Syo. inquiens: Vbi partes labant, Mumma

turbatur.

i P. 28. lin. 2: W. principes, etiam reges. F. principes, etiam reger. Recte. Sic &CellariUs. P. O. lin. 9: W. generauerit. F. generauit. Recte. P. . lin. a: R procreatur. F. t procreatur.

Recte. . Ibidem

355쪽

IL APPENDI x in

vox. Recte. P. 8. . s: Uisaginem. F. virdinem. R

356쪽

Ρ. 899. lin. penult. w. deducetur. F. deducitur. Recte. P. 981. lin. 6: W. ne ibi quidem. F. nec ibi quidem. Rocte. P. 98s. lin. I: W. quoniam. F. quem. Recte.

Libet his adiungere, quas in margine Lactantii mei adscripsi, correctiones haud

temerarias. Ille de mortibus persecutorum libellus multa adhuc alit monstra. Nec id mirum: cum Balugius fateatur, MS. eius codicem esse ab imperita manu scriptum, adeoque plurimis mendis infectum. Sunt inter ea quaedam, quae miror fugisse tot criticorum diligentiam. Adeo obuia erat emendatio, & vel tironi critices peruia. En exemplumi Cap. XXVI. n. a. haec eX- stant: Cum flatuisset, censibus institutis orbem terrae deuorare, ad hanc usque prosiluit infaniam, ut ab hac CAPTIVITATE ne populum quidem Romanum seri vellet immunem, Quis non Videat, pro raptiuitate scriptum ab auctore fuisse evitatione ' Hanc hisce verbis describit Lactantius noster cap. XXIII. y pecuniae pro capitibus pendebantur. Vbi capitationem significari obseruat Columbus, de eaque inspici iubet Franc. Bal

duini librum de legibus Constantini M.

357쪽

Dei p. 113. sic scribentem: quam non ferendum, quodplerique pauperculorum eum rem amiserint, amistarum tamen rerum tributa petuntur : cum possessio ab his recesserit, CAPITAETIO non recediti Quid sit illa evitatio, iureconsultus nos doceat ne erus, qui in Nais ad Grotii lib. II. de I. B. P. cap. a. g. ἐε. p. abes eam esse ait tributum, quod pro modo ag rum pendebatur. Plura cie ea profert

Dufrfnius in Gltifario suo. Etiam Conringius in Dissert. ad legem L Cod. Theodos de su- diis lib. Romae s Constantinop. p. II. 9 34. de ista evitatione nonnihil profert, ac singularis meminit libelli dis capitatione scripti. a Ioan. Bapt. Vicecomite, ICto Mediolanensi.

VII.

Non maioris erat negotii, mendas tollere. quae insederant eviri XXXVII. Nimirum n.3. s 4 haec leguntur: Nam siquid

reliqui vel Di oeses vel Maximianus reliquerunt, hic abra sit, fine ullo pudore auferens omnia. Itaque horrea priuarorum claudebantur, apoth/cae obsignabanrur, debita in futuros annos exigebantur. Quam facile hic Cognoscitur, pro debita rescribendum esse tributas Nec dubito, quemvis primo statim intuitu mihi assensurum, legi oportere reliquerant prorctiquerunt. Certe plusquamperfectum,

358쪽

quod vocant grammatici, hic loei repeDni debet. Vt autem etiam τι reliquerane

tolli velim, madet το reliqui, quod Pr xime praecedit. Abhorret profecto ala elegantia Lactantii ista dictio: si id rei qui reliquerant. Enimuero suspieor, hane esse veram Lactantii seripturam: A quid

liqui - - fecerant. Hoc enim dicendigentis vitro emet, imo inter delicias Tu tianas non vltimum obtinet locum. Lodem Ioco postannonam excidisse quaedam, non nisi ex codice aliquo MS. resarciem

In eodem capite n. s. Criticis non parum mgotii facessiverunt illa verbar eum

sateliates uniuersos, quorum nwmem; ingens erat, pretiosis vestius au eis nummis expungeres.

Optimi viri haeserunt circa vocem expum gerit. Recte sane. Sed nemini in mentem venit, & illud verborum par, aureis num mis, deprauatum esse. Acilicet sic legi omnino debet: cum satellites - - pretioin vestibus Es auro gemmisque .singueret. Iterum Lactantius Instit. lib. VI. cap. M. n. r. dixit gemmis dissincta, Ciceronem imitatus, qui Orat. IV in Verrem ea . n. meminit pocula ex auro. gemmis distincta euris in Audiamus & Curtium: Isis, inquientem, aureas torques, illi vestem auro disinctam hae kιbant,

359쪽

tibant, manicatasque tunicas, gemmis filiam

adornatas. Perfrequens Curtio est haec dictio, ut vel ex Indice eius Freinsh

miano apparet. .

IX. Redeo ad Lactantium, ex eoque gloLsema tollo, quod paulo post sequItur n.. En scripturam vulgatam: Nam quod viue rium bona vel auferebat, vel dono Auis dabaz, quiseque petiorat aliena, nescio agendas illi fuisse

gratias putem, quod more clementium latronum

ncruenta spolia detrahebat. Quid sibi velint ista verba : quisque petierat aliena, Cum dispicerent editores, integritati orationis se consulere putabant adiiciendo prout Verum non inserendum quicquam erat, sed eiiciendum. Scilicet voci Dis adscripserat aliquis hoc interpretamentum et qui petierant aliena. Id tandem in textum irrepsit, & locum foedauit. optime proin fluentem, si verba illa tria extruseris. Nouam vero maculam loco huic nunc elegantissimo affricare aggressus est eruditissimus alioquin ac praeclare de his literis meritus Cuperus, cum pro nescio an rescribendum censuit nescio an non, non 'obscure suffragante Paulo Bauldrio. Dicere mihi liceat, utrumque non Perspectam habuisse veram notionem του nescisan. Id eo minus mirum videri debet. .

360쪽

mos viros hic ossendisse, multis docuit. exemplis Ioannes Vorstius lib. de Latini - , late merito suspecta cap. ag. Scilicet nescio an significat fortasse, pro quo imperiti, verna culi sermonis indole decepti, dicere aG- 'lent nescio an. Cicero lib. I. Ic. cap. II: tHaud scio, an satis sis, hoc inoortasse satis est. Idem da snea. cap. ι : Haud sto, an vigabeatior post esse vita. Adde T sellinum . in havdsio an.

Venio .d subsequens Caput XXXVIII.

cuius initium valde mendosum esse, nemo i non agnouit. En illud: Illud ruro capita- - is, s supra omnes, qui fuerunt, eorr-mpendi cupidita/, quid dicam nescio, nisi eoeca s effrenata, tamen his verbis exprimere pro indignationesia non potest: vincit ossicium linguae sceleris magnitudo. Postrema verba elegantiae plenissima idem Lactantius habet lib.

VI. Insin diu. cap. 6. n. ra: quo loco idem, quod hic, argumentum tractat. Descri- ibit nimirum detestandam corrumpendi eu piditatem, id est, Veneream libidinem. De hac enim proprie corrumpendi vocabulum usurpant cum Graeci, tum Latini. Cicero lib. III in Verrem cap. a. hoc sensu coniungit oremptorem & adulterum. Sic Suetonius in Domitiano cap. S. meminit eius in

SEARCH

MENU NAVIGATION