Ratio determinandae potestatis imperatoriae, ex primis principiis deducta; cujus partem 1M, annuente amplissimo ordine philosophico illustris athenaei Upsaliensis, publice examinandam sistunt auctor Petrus Djurberg, ... atque respondens ... Laurentiu

발행: 1739년

분량: 47페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

pon di de omnibus ejus actionibus; per desin sup q. 30 Deus liminibus est superh

or, quoad omnes eorum actiones. per syll. taec. Ergo Deus habet potestatem disponendi de omnibus hominum actionibus. l. 3. Qui habet potestatςm ius ne de omnibus alicujus actionibus is habet . quoque potestatem Acribendi ei rationem, mundum quam omnes actiones suas do-seat instituere Deus habet potestatem disponendi de omnibus hominum monilias.

per syli praec Ergo Deus habet potesta

tem praescribendi eis rationem, secundum quam suas actiones omnes debeant instituere.

Major propositio ex ipsa eommuni voeis noti ricteonstat. su potestate enim dissonendi, utpote termia ho latiori & generaliori comprehenditur potestas ν ηινἰbendibaeionem seu regulam implicat igitur dicere, aliquem habere potestatem disponendi, Qtamen non habere potestatem praescribendi rationem. Quod si igitur ad Deum fiat applicatio quoniam is habet potestatem disponendi de omnibus hominum actionibus; proiride habebit etiam potestatem disponendi, tam de aestionibus mentis, ad quas etiam referuntur morales, quam de actionibus eorro te, tum externis, quae alias Phylleat seu loco tiva dicuntur, ut manus extensio, sum mervis quae naturaks vocantur, ut sangα is

12쪽

cireulatio P qnuni vero potestas praestribendi ra. tionem restringitur ad illas actiones, a Win imis . - , per se patet excipi omnino nos ais a utpote quas hod

q. 3 . Ratio ab aliquo superiore praescripta, secundum quam quis suas actionea instituere debet I . dicitur.

per Memmis in hae definitione intelligimur, dum tormam aut exemplar alicui pro ovium, cui Metiones ejus sint conformandae vel si mravis, e rie dictatum determinans alicuius actiones. Quoniam ero quis arae seeundum hanc rationem in stituere suas actiones, ideo hoc ipso insinuatur legi semper incile vim obligandi se restringendi libertatem ejus,

ia rationem , secundum quam quis Omnes

actiones suas debeat instituere is habet cre estatem . praescribendi legem: per desin leges, praeci Deus habet potest inai praescri

bendi hostiinibus rationem, secundum quam suas actiones omnes debeant instituere. per

sym praee. Ergo Deus habet potestatem praescribendi homillibus ligem, i

Hactenus quidem demonNavimus saltem, Deum havere potestatem praestribendi legem renariis hune itaque, vi etiam dea nstrem euis actu ipis ,stri Ii vera in attributis in illi dedax 6 H- sequenti ii α - - ιὸ o

13쪽

flationem iit homo ut Deo conformis, peres

sthino consorniis tensii ad iociae Divin

P dpositio Prima ex ipsa vocum notione facile deduehur, me gloriam enim non tam intesti muti manifestationem quam potius insisne permis umoHabee eblm Deus glormni summi irries sibique ipsi est mmciens etiamsi sun creatura existeret, quando Ru tem perfectiones suas manifestat seu patefacit aliis, tuncertam gloriam suam man festat, in quando creatura perfectiones Divinas patefacit, tuneis illa manifestiti gloriam in , Quoniam itaquα xli rite Divinae manifestatio eonsistat in persectionum Divinarum manifestaet ne rer se 'eon I - , , quod arfectiones Duxiη

-υω, ν δννε ad ,Dν nisina his Misy' - - cunda propositio itidem ex vocum notione constabit conforme enim ci genere id dicitus -- Λ -- σα rem Quandam νυν νηι Sizemgies eonArma erit ho Mmuis smetem repraesente faciei humanae .certo au tem homini erit conformis, si repraesentet lineamenta huic homini propria. Ex hoe itaque semitur, ad -- formitatem non equiri, ut aliouid gaiadeat eadem Glantia vel iis sem attriquiis ae illud, cum qu conforo, me 'stur suifiei enim aliqualis convenientia Siciemgies licet homini.dicatur conformis, son tamen gaini

14쪽

ptu communi solatiori sic homo convenit eum laepide in b, quod ambo sint substantiae, non tamen homo dicitur conformis lapidi, sed id requiri, utinum sista quasi erilem aθεν ac sic idea dicitur contarimis rebus, quia sistit imaginem in mente rei repraesentatae. Denique etiam sequitur, conforme admittere .Plurimo gradus, quo magis enim quid exprimit rem

quandam, eo a P est ei conforme. Antequam ver

jam qnstare ponit, id patefacere perfectiones Divi. Mas, ut homo Deo sit conformis, etiam illa formula loquendi qua quid dicatur perfectiones Divinas pate-aacere, ulterius est examinanda.Tum itaque is dicitur patefacere perfectiones Divinas, qui eas deciarae aliisquὸ praesentanda et scenisu, etiώrandas s insistandaι ponit,

qua ratione ipse Deus suasicrfectiones patefaeli, tum ouoque ira, qui eas persticis, representa3, agnostat, σεμοῦιν a Wxnvipiata relinqui , quomodo creaturae perfecti

ne Divinas patefacere dicuntur. Quocunque jam sensu hoc acceperis, satis omnino vincitur, non posse quidem perfectiones Divina Heiaυν vel .siei hisi existat aliqua creatura cui Aecia ν ὁ a qua perstici possunt . atque eatenus sequitur etiam , eam rationis cujus hae sunt facultates, debere esse participem Antein quam vero possunt persectiones Di nae repraesentari, agnosci, celebrari invisiata relinqui,insuper omnin brequiritur, ut haec creatura ejusmodi Otihus gaudeat, ut possit eas repraesentare, agnosce re, celebrare Cin. violatas relinquere ex quo Porro sequitur , eam non debere esse alienam a perfectionibus Divinis sed on ν- me utique, qui enim rem quandam aliquo modo eo praesentat , is ei dicitur conformis Ad patefactionem itaque perfectionum Divinarum requiritur, ut aliqua creatu ra rationis particeps, qualis est homo, sit conformis erfectionibus divinisci quoniam vero perfectiomes Divi m non sunt aliquid a Deo distinctum, sequitur omni a B

15쪽

tio id patefaereo refectiones Divinae, ne homo e De eoam formis. Quoniam vero conformitas non requirat, ut

aliquid habeat eum altero eandem essentiam vel attributa sed tantum, ut aliquo modo ea repraesentet, ita ad contormitatem hominis cum Deo licte saltem requiratur, ut homo aliquot modis suis repraesentet persectiones seu attributa Divina. Sic homo sua justitia .sanctitate, quae in numerum modorum utique sunt referendae r avraesentat justitiam sanctitatem Dei, quae sunt j perfectiones seu attributa. Quoniam praeterea confor mitas admittat plurimos gradus, ita maior vel minor potest esse horninis eum Deo conformitas, pro diver litate statuum hominis.

6. I. Quidquid tendit ad gloria Divi

na manifestationem, id conveniens est sapie ilaritae Divinae ut homo sit Deo cordormis tendit ad gloriae divinae manifestationem. per syli praec. Ergo conveniens ei sapientiae Divinae, ut homo sit ipsi consormis.

Ex notione sapientiae Divinae constat sines Dei, sapiehilae ejus onvenire Finis autem Dei est manifestatio gloriae ejus, ergo hae manifestatio conveniens est Dispiantia Dei. Esse vero hane manifestationem gloriae finem Dei eumque ultimum .per consequens nive salem, constat ex eo , quia antequam aliquid existeret, finis utique in Deo est quaerendus, ob quem aliquid existere voluit, uomam vero Deus sibi ipsi lassiciens est, proinde alius non potest esse finis, quam gloriae ejus manifestatio.

l. 8. Quidquid conveniens est a sentiae Divinae id Deus quoque vult esse; ut ho

mo fit

16쪽

nio sit ipsi conformis, conveniens e s hientiae Dirinaci per syli praeci Ergo vult Devo hominem sibi esse conssirmem.

Concordant semper in Deo sapientia & voluntas, Id quod ex notione utriusque adparet eaproptere iam omnia , quae sapientiae eonveniunt, voluntati qu .sue eonveniunt. serum itaque est Deum maius vello, a vis r ejus on eni ne.

f. 9. Quidquid Deus via esse, id quoque ejusmodi donare essentia ipsi con

veniens est, ut obtineri possit Deus vulta minem sibi esse conformem see syli praee Ergo conveniens est Deo, hominem eiusmodi donare essentia, ut conformitas illa o

tineri possit.

Prima propositio ex notione essentiae deducitur, haec enim est, , in uo continetu rapio, cur eterientioidam in es sint. Quoniam uaque Deus est auctor ipsius rerum ellantiae, nihil autem enti inesse possit,nisi eujus ratio continetur inessentia ejus, sequitur omnino, Deum, si aliquid veli fieri vel ine, etiam debere id jusmodi sientia donare , ave μν ve obtineri possit. Atque haec etiam est ratio, cur Deo visum fuerit donare hominem anima rationaI corpore organico, arctissimo nexu inter se junctis, qua in re essentia hominis consistit. Nisi enim enim homo eiusmodi gauderet e senti, eo r taxis ictae ne quidem capax eis posset. Ne vero aliquem offendat, quod dicamus hominem Mn.uae esse anima rationali Meorpo e organico cum sine iis, ne homo quidem concipi possit obiter not mdum

17쪽

-him haec ita esse intestigenda, quod neus donarit idiquam creaturam anima rationali Meorpore urganico quam eam ob causam ho inem dicimus ig. Io. Quidquid Deo convenit 'uDinodi donare innui, ut conformitas quaeda' inter se atque illud obtineri possit, illi quoque ei convenit media ordinare, per quae consormitas illa obii 'eatur: Deo convenit hominem ejusmodi donare sientia, ut conformitas quaedam inter se Meuna obtineri fossit. per syli praec. Ergo Deo convenit, homini media ordinare, per quax conlarim

tas illa obtineatur. ',

Prinia propositio constat ex notibne medii, hoc enim est id, per quod sinis actum consequitur, quoriiam iaetaque Deus eum in finem donavit aliquid ejusmodi ese sentia, qua conformitas obtineri possit, ut etiam obistineatur, erit omnino conformitas finis quoniam νει ro per essentiam conformitas dicta tantum redditur possiis bilis, Deo omnino etiam convenit ea ordinare, per 'quartinis seu conformitas dicta actum consequatur quum vero haec sunt media patet Deum media quoque ei ordina. re debere , quem pule sibi esse conformem

g. 2', 'Cuicunque convenit Deo, me

obtineatur,

18쪽

-i : hommi , convenlt Deo. medix innare, per quae consur mitas quaedam inriter se eum obtine tuta per bil praee.λ' Ergo Dei bnvehi rationem praescribere

duoniam id conforma dieitur, quod Iiquo modo rem quanda πη- ergo si quid erit Deo eohfor me, Cillum aisquo nodo repraesentabita: Quoniam πe.

ro Deus gaudeat exclusione a falata eorum omnium, 1 a

vposita fusis. sua osside cerg debet is, qui Deu repraesentabit nihil in suis modis admittere, quod huie Dei attributo repugnet. Cum vero lipe attributum siti sanctit- Divina, Bylfing dilue Phil. I 41, Nequituri

innitino eum, qui Deo erit conformis, in mo seu istnihil admittere debere, quo hui sanctitati est oppositi et 'Curi praeterea actiones sint murusiones saι- ό, itatuo vero .status cum aliud esse nequeat, quam Mus 'rer, sequitur eun qui nihil in svis modis admittere debet, quod sanctitati Divina est oppositum, nihil in actἰonio suis admittere debere, quod sanctitati Divinae ent'oppostum: qaando vero hoc fit, tune actiones .eAt jus dicuntur conformari metitati Divinae. Quoniami itaque conformitas cum Deo pe ho obtineatur, ut aisaiones alicujus eum sanctitate Divina conformentur serit certe haec consormatio actionum, mediam obtinenis di conformitatem cum Deo: ρε quod enim aliquid obtinetur, id est eius medium. Cumaue tandem is mest 'dii ordinare dicatur, qui modum e ritionem praescribit, per quam aliquid obtinebitur' Ergo remonia D. et

19쪽

Laa. Quidquid Deo rament . id etiam feeis: Deo convenit rationem praestribere homini secundum quam actiones ejus con-s nari debent sanctitati suae. per syli praec. Ergo bem praestripsit rationem homini, secundum quam actiones ejus conformarii

Prima propositio facillime deducitur ex ommuni nothone omnium attributorum Divinorum; sicut enim Deut pariter est sapientissimus 3 potentissimus ita rupium omnin absurdum est dicere Deum unquam. omisisse ea, quae ad eum pertinent. Quidquid igitur iinarum est partium, seu quod idem talet, O sem σε iren aie, M amatus fecit facitque sempe v c.

23. Ratio a Deo praescripta hominibus, Iecundum quam actiones eorum conformari debent 1anctitati Divinae, ex natura dicitur.

Quid perisaionem stoe loco inteIligatur, antea μpositum est quid o formita involvat, par ter e superioribus constare arbitror. Nune itaque ostendendum est saltem, hane nostram definitionem convenire eum usu loquendi communi dum ideo ex A. sumitur in resationa ad actiones humanas, tanquam suum objectam, tum eommunirer non dieimus eam ver sari circa emara, i, aini. ιι hominis sic enim gli'. '

20쪽

sitas, naturales quoque complecteretur , sed ne qui

dem circa omne actiones mentori tunc enim nulla certe

lex huiriana locum habere posset, nisi velimus has duas Omnino confundere. Communi autem ore sic dicimus haec vel illa actio E. G. quercus mali excisio, non est prohibita in lege natura, sed in lege at iis ei vili Restat

itaque legi naturae, ut occupetur tantum circa actiones mantis libera determinandas, quae eonformari debent fan meas Elpina, ut ex inferioribus etiam constabit.

a . Quicunque praescripsit rationem, secundum quam actiones hominis conformari debent fanetitati Divinae, is praescripsit legem naturae: est axioma e . praeci Deus

praescripsit rationem, secundum quam actiones hominis conformari debent sanist,tati Divinae per syli praeci)Ergo Deus prae

scripsit legem naturae lyDeduximus sic existentiam legis naturae ex consormitate hominis cum Deo, hanc quidem ex fine creationis, qui est gloria Dei. Existimamus enim non satis commode ac simpliciter demonstrari posse existe tiam hujus legis ex perfectione creaturarum in genere. Etiamsi enim Deus velit omnium ereaturarum perfectio m non tamen inde magis sequitur eum velle ut a estio es nostras liberas ade in giariam dirigamus, quam idem sequeretur de YIiquis creaturis, quarum etiam velit perfectis , nisi prius ostendatur gloriam Divinam hoc requirere, ut homines speciali quadam ratione Deo sint conformes Praeterea etiam ex illa sententia sequeretur, omnia illa, quae tendunt ad statum nostrum

perficiendum, pertinere ad legem laturat, ibiquet, ii vel prohibita vel injuncta cujus tamen rei contrarium domonlir

SEARCH

MENU NAVIGATION