장음표시 사용
221쪽
1os AISTORIA. earne vesci potest Z Fac autem, quis possit ; qua vi carnem ipse suam multiplicabit, ut partem unicuique distribuat 3 Quo tandem pacto is vi-Vet , lacerato corpore , & membratim conciso tsi figuratam ac spiritalem dumtaxat comestimnem intellexisset Christus uno tantum verbo litem solvere, & obloquentium iurgia compescere poterat, modo dixisset, se de comestione figurata, & allegorica loquutum fuisse. Chri stus sane non semel, ubi animadvertit sermo: nibus suis ob verborum aequivocationem gigni
aliquod dubium, hoe studuit statim evellere, prout fecir cum Nicodemo explicans quid sit spiritualiter renasci a ; cum Discipulis haesitantibus circa ea verba: Ego tibum habeo mam
ducare, quem vos nescitis θ ; cum Pilato dicens , Resnum meum non es de Me Mundo te . Joannes ipse eeteris Evangelistis accuratior, si
quid tropiee a Domino dictum fuit, adiecta explicatione notavit , ut videre est, ubi Christus ait: SO ite Temptam hoc d): Qui eredit in me , flumina de ventre e/us fluent ἐ)d Si
exaltatus fuero a terra, omnia traham ad me; um ); primum enim Ioannes retulit ad Templum corporis Christi, alterum ad Spiritum sanctum , ultimum ad Crucem. Contra tamen hic, Joannes nihil omnino addit , Christus vero dicta confirmat, eamdemque de rea-Ii comestione sententiam verbis expressioribus repetit , inquiens : Non satis est quod dixe tim
222쪽
UTRI QUE T TAMENTI. 2ον tim , me Carnem meam in cibum vobis hibiturum; quin & futurum minitor, yosmi nime habituros vitam . nisi manducaveritis carnem Filii Hominis, & eius sanguinem biberitis. Ais vita aeterna , & e sepulcro ad Pl
stem felicitatem transitus comparatur . Tredem addidit: Caro x a vere eis cibus, σguis meus vere es potus quibus ego cis nominibus conjungor , & illi mecum; arctior e nim nullus est conjunctionis modus, quam qui fit per ciborum comestionem . Ego in Patre vivo , pater in me , cum eadem sit utrique vita. Qui earnem meam comedit , meumque sanguinem bibit, pariter in me vivet, α ego in illo, ob tanti mysterii participatioriem . XI. Non Capharnaitis modo, ceteriique elapso die a Christo pastis, tunc in Synagoga oraesentibus, doctrina . quam de vera realique Corporis & sanguinis sui comestione leuis tridebat, displicuit, sed ex Discipulis eti inuNti ea offensi sunt. nussoque m so assequentes, qua ratione datam fidem euet lYras tusi, dicebant: D urtis est hic sermos, σμtes eum audire Scite ait Lum inus:
erant duri, nou sermo a . An infinitas Deo vires esse ignorabant i Nonne recens viderant
quid Christus posset, panibus quinque diVinistus multiplicatis Z Clam illis obmurmurantidie, divina tantum cognitione murmur illorum sus intellexit, seque intelIexisse, aperuit , quoasatis esse debuit, ut illum esse ut, nihilque adeo arduum & dissiciIe,
223쪽
1 8 H I s T o R I. Aisitur non creditist Meique sermones vobis scandalo imi Anne hac prava habitudine eritis, Cum me redivivum, & in Caelum , ubi prius eram, ascendentem videritis Z Soiritus est, qui v υ cat caro non prodest quicquam . Quo-
Tum verborum non una est explicatio. Caro mea. a Di nitate sejunsia neque sanctitatem affert, neque vitam at Divinitas cum humanitate Comiuncta utrumque praestat. Aliter: Frustra Caro mea corporea ratione gustatur, nisi fides, &caritas iungantur . Aliter: Ad spiritualem explicatione ni animos erigite, rudem crassamque Intelligentiam devitantes; neque enim laniandus
sum atque ita distribuendus, ut fit in macello. Interpretatio haec simplex maxime ac literatis videtur I caro nempe apud Scripturam pro crassa alicuius rei explicatione usurpatur b). Absoluto sermone, plerique ex Christi Discipulis eius sequelae renuntiarunt, sive quod desciverint a fide, quam hactenus, Jesum esse Messiam confitentes, coluerant , sive quod simulatam hactenus fidem tandem deposuerint. Quare tunc ab Apostolis quaesivit, num S ipsi abire vellent cum ceteris t iii Petrus, se, sectosque numquam recessuros ab eo, qui vitae aeternae verba loqueretur, significavit; persuasum etiam habere omnes, ipsiun esse Christum Filium Dei. Tunc Christus: Ego tamen scio, unum e duodecim, quos mihi in Apostolos delegi, Diabolum fore. Porro his Iudam innuebat, quem avaritiae Daemon iam occuparat.