Elementa metaphysicae mathematicum in morem adornatorum ab Antonio Genuensi .. Antonii Genuensis ... Elementorum metaphysicae tomus quartus De principiis legis naturalis

발행: 1751년

분량: 316페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

3쪽

ANTONII GENUENSIS

I Regia Neapolitana Academiata ista Prosessoris

META PHYSICAE

TOMUS QUARTUS

. . .

De principiis Legis naturalis.

PERIORUM AUCTORITATE

5쪽

VIR PER ILLUSTRI,

Atque Ornatissimo

NICOLA VIVIANO

ANTONIUS GENUEMIs

S. P. D.

UARTA Meepara, NICOLAE VI VIANE, suem Metapb carum luctibνa tionum , tin ego ro parte ea a re θ' m tu, omnibus maxime prohas , disserυ . iacere enim tibi admodiam sensi,' ex vitae ratione a te ab ineun

te aetate suscepta ' ex multis sermonibus nostris M aeber essa praecipuum philosophorum ocium hanc dιι entiam , ut omnibus rebus posebabilis o sos se in optimo vitae s tu exquirendo collocent, iquatenus possunt, aliis probent eos,em, qu in iis rebus occupantur, quas ab omn vitae humanae usu remotas xullius scire interes ' iners esse Telluris pondus plurimum aliis nocere posse , quos exemplo sus ad inanes acroastis pertrahant . Ex multis autem panibus , multisque a causis optimus hic vitae solus exsit , sed a nulla aequo , quam a virmis suam veterum doctissimi omnem in eo curam ope νamque posuerunt , ut virtutem ad beate iυendum a

6쪽

seipsis esse contentam suis persuaderent . suo res

diffusis est probatu propter tam varia, di tam munt tormenta fortunaeis tale tamen es , ut elaboranis dum si omnibus, quo facilius probetur . Quid enimes omnium , quae nubilosophia tractantur , quod gravius magnificentiusque dici posses sui ad ast eues atque stultas cupiditates comprimendas audiui Quid randem ad pacate , ac propterea boate inter mortales -- mendum acco istius' AE egos semper habui, idque Tu, ut es in tota etinate peritissemus, ex humana soria saepe anima enisi, ita esse natura comparatum , ut in lentiam , vitia . . scelera miseria inseparabilis comitetur, sapientiam' virtutem beatitudo. quia de eos casus , in quibus me fortuna non imiteν exercuit , mecum ipse consederans , ranseantius uia sententiae adhaerere incipio: nam quum nullius ei mihi conscius essem, quamobrem animo angendum ibi esse . meque a tempestate actum in bilosophia pomtum recepissem, magna ego , ac talia , quae a nulla alia mortalium rerum sperarem, solatia a virtute peritii. exorata . Quare factum est, ut me vehementer maeret praeteritae aetatis, quam ego in serit rerum contemplatione pene rotam consumseram, totumque medetneos in id Rudium conυerrerem , quod , usino

' ait Venusenus, No Aeque pauperibus prodest, locupletibus aeolae, Aeque neglectum pueris, senibusque nocenti. Sed Te in primis auctor ac exemplari sum usus. Nam saepe graυis monito fusi, o cohortari tus es pluries, ut quoniam ego hanc intre inrospbia Iosephiam praecipue excolendam suscepissem, non voce pantum ad eam adolescentes impellerem, sed seriptis maxime , Te in illo Banholomaei nostri Interiit viri

7쪽

ornatissimi, m de gente Ura plurimum promeriti)Musarum domicilio, ita de υirtute' pietate saepe differentem audivimus, ut extimaremus, ibi esse, quapropter aetas nostra veteribus inriseides, o Coruncanos

inυideret. Ac vero disseile dictu es, quid in Te prius,

aut magis admiraremur, vim ne sententiarum, qua uno totos concutiebas, an Atticam illam eloquentiam,

qua non permulcebas modo animos jucundissime , sed quacumque velles pertrahebas , an illud denique incoctum, ut te inquit, generoso pectus honesto quo Jentiebamus quae disputabas , non , ut iuphilosophorum plurimis, oratione tantum contineri sed totam oe mentem , m animum occupare , esseque in naturam conυersa , ut ne se velles quidem , aliud sentire, πι- loqui posses. Nam Tu ita quum virtutis, aut nomen audiebatur . - spectabatur imago, totissconcitabare, qllet animadυertere, in Te virtutem non in cortice haerere , riuum pervadere

Quare essectis , ut non intelligeremus tantum Gedrn nostris videremus id, Socrates dicere solebat , Virtutem si sene is 1 nobis Ostenderet incredibiles in nobis amoris Iammas excitaturam . m-que ego quum aliis, tum hoc praesertim exemplo vehementer iis subirascor, θυι ab imprudenter j, similius vero , per summum scelus dicere solent, virtutem nihil esse , totumque id esse nomen inane, quo otiosorum Scholae Doctorum personant. Vituperare quisquam vitae parentem, est parricidio se inquinare audet' tam impie ingratus esse , u accuset , quam venerari deberet , etiamsi minus consequi potuisset Τμ. i. opinor , his error , Rie indoctorum scelesiorumque animis offa caligo es , quod nec tam longe retro respicere possunt , ut eos , a quibus vita homi-

8쪽

hominum inistructa primis fit, fuisse a virtute armatos

discant nec praesentium rerum aut inscii , aut in. curios, in elligere eas quibus bνutis plurimum' δε-ris nationibus antecellamus , commoditates ab una vir te esse. procurari. Zuid Gum in modo nos,

omnino ita hominum sne ea esse potuisset urbes peperit o ea di atos homines in societatem vitae con me lici ea illos me se primo domitatiis , deinde conjugiis , tum litterarum o vocum communione jun xit: ea inυentrix legum , ea a sera moratu fuit Sed in eo si Mi videntur 1νiumphare , quod nullam esse in nobis virtutem rentur , quae non a nostri amo- νε- utilitare proficiscatura qua re si, inquiunt, ut virtutem mentisi inmus , habere nequeamus . Quos quum sns indignatione audiri nequeant, Tu etiam, ut es humanssmus, idebis tamen , qui infinita iis ex vereri memoria exempla asserre p. eorum, qui pro virtute omnibus fortunae telis sese obiicere non dubitarunt suamquam quam si virtutem bi confinxerunt

gommenticia es e nam eam nos iνtutem praedic mus , quum sngulorum , tum toti h vnι-

num generis delicias, felicitatem facere pol quae sis sngulorum utilitate oe felicita e seiuncta si , ne ulla es , nec virtus esse potes , quae nec vulis , ne toti hominum generi utilis ullo modo es . suomodo s snguli homines pro aliis sese intersciant , deserta si hominibus Tellus necesse es I ita se se , vitam

fortunasque sua , beatitudinem denique quisque contemnat, quo se aliis virtute probet , nemo omnium hominum non modo felix , sed ne erit quidem cita fer , ut , ea invecta virtute , delendum si Aminum genus . Itaque Tu ita saepe disputas , ut nobis persuaderes , divina providentia com-

9쪽

paratum esse, ut Mi primum hominum snguli, deἰude aliis propter se natura ipsa conciliarentur. ut essent, ut bene beateque essent , idque esse in Natura putaeberrimum , et quo virtutis ut necessitas, ita magnae utilitates continerentur, ut hominum nemo non solum

bene beateque esse, sed ne esse quidem posset, ni ita

vitae suae rationes institueret , ut una ipse cum aliis esse , ac bene beateque esse velis . Quod qua ratione faciendum si, Tu quidem probe nos sed patieris tamen , me , qui ibi uni omnium optimo judici insituri mei rationes reddendas suscepi, paulo altius repetere , praesertim quum haec non, ut vellem n hoc, quem tibi mitto, libello explista in gesa sed ut erant aut ex tempore dictata , aut earptim scripta Bibliopolae edenda dederim, retexturus, vaque via' ratione exomaturus , vita suppetat . suum ego hominem contemplo , quinque in eo principes natura ipsa instas propensones inesse sen-

νιo, quarum quidem tres cum omnibus animantibus nobis communes sunt, duae ero propriae . Habet nempe a

Natura ut si ut bene se ut genus suum se et propagando ut postremo beatus inque gloriae , qua ceteris sui generis emineat , ab omnibus linguatur, percupidissemus . Sunt

eae non tam cum natura ipsa coniunctae' copulata , quam commixtae, ac tota fusae, ut tum demum persentiri a nobis , nosque concitare' pertraheare desnunt , quum m ipse esse desinimus . Itaque non in eo es a philosophia ponenda opera , ut, eas imitus eradice . quod quoniam feri nequit , non potes is ulte pertentari , sed in

hoc preius, ut ita componat , ut , quo sunt a natura datae , toti hominum generi sent utiles . Id quum s , virtus exsis , non ea Midrm , quam 4 Stoi-

10쪽

Stois velut nulla eum eteνis hominibus vomatione iuncti depraedicant , sed haec , quae ex eius , qua praediti sumus , naturae moderatione esse potes quaequa sola elue hominibus utilis queat , quia ea

sola esseere potest' ut esse propagarique possut , ut bene , iris ne maximis doloribus , ut

beate , ides cum maximis voluptatibus , . tanisdem ut eum vera guria, ides eum iis ornamentis, quibus tantum ne ulla mulatione concelebrentur sua ex re intelligitur, quanto ii opere a vera ratione aberrant, quamque supervacaneum laborem in

se suscipiunt , qui homines ad beatitudinem fris

maturi bum a naturae non solum inscii,sed iucuriose , ea pertrahere nituntur , qua illa tota ire vetat , quaque s eat , non minus flare possit quam suae adverso flumine δε-buntur natae

De ego quidem persuasum semper habui

dixique saepius , ut . quoniam ab omni naturae nostrae imbellicitate , dicam etiam debonesamento , a undequaque perfecta, absoluta virtus a-heν nequit, ni a Deo , qui rerum universitatem uentissme moderatur m procurat, ab eo petendam, sperandamque. Sed quum ne Deus quidem providentia sua rerum naturas evertat , sitque iuud in earum gubernatione puleberrimum , ut Aiae aliis nexae iis legibus regantur , quarum nullae aliae queant esse illarum naturis magis consentaneae ' par est rhoe exemplar ii imitentu o sequantur philosophi, qui suis praecepti quidquam se naturae humanae,eandae assere posse confidunt ' alioquin via a s , quo feruntur e citatrius , eo hominum generi nocentiores esse possunt . Sed eo , unde digressa est,

edeat oratis Ura Prima , quae ut in Mutis animantibur , ita in

SEARCH

MENU NAVIGATION