Jacobi Friderici Ludovici ... Usus practicus distinctionum juridicarum, juxta ordinem digestorum adornatus pars 1. 3. Pars 1. Priores 13. libros exhibens

발행: 1717년

분량: 249페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

tractus refert; & distributivam quidem in λ- cietatis contractu adesse dicit, liν. I. de 3. N. S G.c. 7. f. p. Hugo Grotius ae 3.B. S P. D. c.I. justitiam attributricem suam dc exple- tricem substituit, & hic disputant, an expi trix cum Aristotelis commutativa, attributrix vero cum distributiva conveniat 3 quod negat Thomas loc. cit. ibique in not. Alii in societate aequali proportionem arithmeticam admittunt, intuitu inaequalis autem inter medium inveniendi & inmnium applicandi distinguunt. Simon in not. ad c Grotis loc. verb. Ρropor- tarione comparata. Vides, incerta esse omnia. Prout vero nulla adest certitudo, ita quoque nulla utilitas huius distinctionis deprehenditur. Provlico ad omnes iudices & Advocatos, an . haec distinctio illis unquam vel minimum usum in decidendis,uel perorandis causis praestiterit Z Iusta quoque manebit sententia juxta Leses concepta, licet Iudex interrogatus respondere nesciat, quam iuxta proportionem eandem conceperit. Nec ergo multum operae

Impendere necesse habebit juris cultor, ut hane proportionem sibi sollicite imprimat.

DISTINCTIO III.

Inter Ius divinum & humanum.

'T Ane utilissimam esse nemo negabit. Prinuceps legibus a se latis non obligatur, bene tamen divinis, quorsum refero, quod ad

82쪽

tribulli id netri in soam ab ediust

i eam

servanda pacta cum subditis inita, quas Leges fundamentales vocant, sit obligatus, quia jus divinum, naturale pariter & revelatum, pacta servanda esse inculcat. Ex quo porro deducitur , Principem non posse talia subditis suis iniungere, quae Legi divinae aduersantur, sed tunc locum habere illud : Deo magis obediis enaeum, quam hominibus. Denique in mare ria dispensationis poenarum & nuptiarum huc unice respiciendum est. Potest Princeps dispensare circa poenas jure humano statutas, non quae ex divino profluunt, unde poenam homicidii indispensabilem esse recte asseritur proptςr tam evidontem textum Genes. o. v. 6. repetitum in N. T. Marsh. 26. v. sa. Neque nuptias in illis gradibus contrahendas permittere iure poterit quae Deus ter O . Levit. I 6. prohibuit. Un ide errat Carpetovius I r. Eccl. t. a. Des 39. putans, matrimonium in gradu secundo lineae inaequalis contractum dς facto non rescindi,

rottet meiden. Idem enim esset, ac si in Rep. subditus circa Legem a Principe promulgatam sibi potestatem dispensandi sumere' vellet. Quid ergo dicendum de Pontificibus, quibus potestatem supra omnia & contra Omnia de facultatem contra ipsiim jus divinum dispensandi tribuunt eorum adulatores Z v. Reinhing.

83쪽

. . . DISTINCTIO IR

Intes jua naturae & posivivum unia

versale. QVae hic ad historiam pertinent, summam tim recensuimus in Delmeationeri uris na/axadis N positivi unive6alis. Ceterum ad id prodest adlata distinctio, ut immbecillitatem rationis nostrae sibi xelictae eo melimus agnoscamus atque Deo ter Ο. M. pro revel et ione voluntatis itiae Lumillimas glatias pem . solvamus. Scilicet cum ex lumine naturae e Mntum iniusta esse, quae socialitatem turbant, homini Ethnico demonstrati queat; sequitur inde, multorum criminum foeditatem tu naturae ignorare, quae tamen ex Sacra Scri plura facile agnosci potest. Ceterum rati in ne obligationis inter utrumque ius nulla i tercedit differentia, cum utroque omnes hommines aequaliter obstringantur 3c sic ignorantia iuris positivi univerialis excusationis locina nemine adduci queat. Inde Deus pr*ter alia crimina Cananaeos etiam propteT com missum incestum sedibus suis eiecit, in cuius, tamqn prohibitione demonstranda ratio. sola admodum caecutit. Et ergo necessario surponendum est, Deum illas leges aliquandae, toti humano generi, vel certe personis post diluvium illud repraesentantibus promulgasse, alias enim propter transgressionem Legum nunquam promulgatarum poena instigi non

84쪽

ituisset. Dς criteriis cognoscendi leges uni-rsales positivas in cu. delineatroni circa .imus, add. Seldenus m in de rare uac φρνt. iuxta disicinis. Hebrastram. DISTINCTIO R

iter jus diuinum positivum in sin

di particulare.

Eses universatis a particularibus exacte dise cernere, maximam post se trahit utilitam. Scilicet leges universales adhuc hodia lue ut V. T. obligant L atque adeo Leo oribus nostris.ne latum quidem unguem abdem recedere Fas est. De Legibus autemrticularibus, sive per eas forenses, siue ceremoniales intelligas, unanimis M. est sonten ,eaque veritate superstructa , quod pctst ex unam Remp. Hebraeorum eaedem quoquo sient, cum ad statum illius Reip. fuerint a mmodatin, quo statu mutato & illae quoque utationem pagae simi, qua de re eonferri m

tur doctissimus libellas, quem de Habitu riovis conscripsi illustris quondam P endor is. Distinguit equidem Lauteriach inci . r. h t. inter ius forense universile & partis e ' sed vel per universale illud intelligit ius Irale, veh illa distinctio, si alium significatum iri forensi universali tribuere voluit, nullo funmento initur.

85쪽

DISTINCTIO VI.

Inter jus naturale & Gentium.

. IAHis quidem modis supponitur vox juris' Gentium, de quibus continendus Excell. D siu incturispr. GPin. l. . c. a. f. communiter tamen pro moribus flurium Gen- ,-iure suo eo)em modo utentium accipitur, rig. ut ipsum bellum praecedat denunciatio: ut captivi in servitutem redigantur, dcc. Mores, tamen illi speciem aliquam iuris positivi humani non constituunt, ut voluerunt aliqui, v. Rachelium m/etat. DIJ. de Iure Gentrum. Nullus enim unquam fuit Monarcha,qui omnibus Gentibus imperasset & sic illis legem aliquam communem praescribere potuisset. Nec adest spontanea subiectio , utpote de qua in historiis altum est silentium. Pactum quomque expressum de eiusmodi moribus seruandis nunquam inierunt Gentes , dc si iniis ent, exinde non oriretur peculiaris iuris positivi species. sed obligatio ex iure naturae proveni Xet, quod pacta servanda esse dictitat. Idaea dicendum de pacto tacito, quod nonnulli in subsidium vocant , quamvis ne hoc quidem adsit, cum actus ille, quo gentes aliarum gen tium mores imitantur, tale pactum non inse-- .Tat, quemadmodum exinde etiam nulla obligatio profluit, quando prisatus alterius privati actiones & mores imitatur. Hisce suppo sitis ullis distinctionis inter sic dictum ius Gentium

86쪽

n & naturae in oculos incurrit. Scilicςt naturae mutationi non est subiectum, sed nes Gentes ad continuam eius obseruatio u obΙtringuntur i Mores Gentium autem, lubitu a qualibet Gente altera etiam invi

mutari possunt. Omittitur iam hodie indum denunciatio bellica, dc eo ipso tamentitiae bElli nihil decedit, si illud alias iustum. Et quid si una Gens omnes eaptivos inficere iuberet,an putas reliquis iuS contra- endi competere 3 Adest aliud recens Ennplum. Anno Iroa. Mense Majo Ordines Ge- . tales Belgii uniti Edictum promulgabant,

lanen uud quatten vor dem tandet oder o par in den diisen ertoppe nnirdeniun. adHetthrer Commission init dent Rode se. ist merden fosten; at vero alias illi, qui e-

modi excursionibus maritimis vacant, milius voluntariis comparantur & instar alio m captivorum militum traetantur. Sane,c facere non potuissent ordines Genera- ,

, si jus aliquod proprie sie dictum in con trium adfuisset. Unde non cohaerebat ju-zium Autoris der Relationis dein Parnas-dom 2. Iun. 17oa. qui ita rem decidere vo-

a clinet sed hoc erroneum, quia Gentes non bent superiorem, a cuius adprobatione ta- en consuetudo robur suum accipit, und

87쪽

- , is ,

sit, si mores Centium ius facerent, nam &Princeps hoc iure esset obligatus, ira'ndero

DISTINCTIO VIL Inter ius Gentium primaevam &secundarium

ILlud ex ratione, hoc autem ex ratiocina tione deductum. esse volunt, V. VVesenbec Paratus h. t.N. II. Ita Verci utrumque deseri ii bunt, ut ius Gentium. primaevum tale non ma neat, sed ut cum iure naturae coinCidat, proa, ut iam observavit Struv. Exere. L ιM6 34. Ad quid ergo proderit haec distinctio, nisi quodentia. praeter necessitatem multiplicentur , pr , espue cum Ius Gentium, quod secundarium vocant, ad ius positivum neutiquam referti posese paula ante demonstraverimus.

Inter ius naturae /roprie & improprie tale. Mibonianus cum in princi da I. N. G.

Eo Cius naturae non humani generis prin . Prium,

88쪽

am , sed omnium animalium, quae in coe- .mari & terra nascuntur esse dixisset; non lli, ut ab isnorantiae vitio cum liberarent, inctionem hanc in medium protulerunt M .

ibonianum de jure naturae improprie siesto saltem locutum eo affirmarunt. Est ite haec dirinctio eius seneris , ac fi quis in- homin in proprium & improprium distinere & p hominem improprie dictum mam, ver aliam bestiam bipςdem intelligeret liet, imo non absimilis est alteri cuidam

er barbam rationalem & irrationalem, quam,steriorem capro tribuerat Bonnemo 1emadmodum ergo non datur jus naturae

ieroprie sic dichim: ita nee adlata distinctiolum usum post se trahit. Anne enim Iudexrsan bestias improprie punire poterit λ arii proprie contrahent, delinquent, &C. vid.

permis vum. ugnat quidem hanc distinctionem P -fendorssius de I. N. UG. lib. r. Cap. 6. L Is. Modestivum in ι. r. f. M Lbia non satis ac-

irate locutum esse existimat, quando hic ac esis virtutes etiam permissionem refert, cuMi non fit proprie actio Lesis, sed actionis. M atio. Vorum enim vero haec curiosa saltem

89쪽

D LIB. I. TIT. II. '

esse videntur: putamus nos, eam distinctionem omnino retineri posse, cum rem ipsam satis clare exprimat. Usus autem eiusdem sat manifestus est. Scilicet Circa ea, quae jus naturae praecipit, Principi potestas disponendi non competit, bene autem illorum intuitu; quae nec pro hibentur, nec praecipiuntur , sed permissa stant. 'Unde Principes multa ad regalia tua traxerunt, quae tamen iure naturae cuilibet permittebantur, e. g. venatio , piscatio, aucupium, &C. Quod si vero Princeps pactorum violationem, aliorum laesionem, injuriam, &c. inter res licitas referre vellet, tunc ejus dispossitici non minus irrationabilis dicenda foret, quam consuetudo, quae contra jus naturae & divinum revelatum impingit.

LIB. I. TIT. II.

sistratuum & successione lauden

i DISTINCTIO I. Inter Leges, interpretationes prudentum, Plebiscita, Scia, Praetorum Edicta et Prinei um Consitutiones. THqoretice haec omnia quam maxime

a se differre, nemo negabit, cum rati one originis diversissimam habeant

natu

90쪽

DE IUSTIT. ET JURE. H

uram. Hodie tamen, postquam Imp. I aianus omnia sua iacit, quae quondam di- so tempore & diverso modo introducta:rant, exigua admodum supererit differen- , υ. Consit. Dedit nobis. de confirmat. Diast. S.Io. Hoc saltem mansit ex jure Praetorio. od actiones poenales, v. g. iniuriarum, anno aescribantur utili, contra illae, quae ex lege,

o, sive ex sacris consiturionibus profi,

cuntur, in perpetuum competunt, fr. 7. Mrpet. Etemp. art. Item obtinet in aditantias Praetoriis rem quidem persequentibus, adicissionem vero actus gesti tendentibus, ubimus utilis ad eas instituendas conceditur , v. in Pauliana, rescissoria, restitutione in inteum, quem annum utilem in quadriennium,ntinuum commutavit Imperator in l. ult. C. temp. in int. resu. F. Illustr. Dn. Stryris an . inves. Sed . 3. membr. 3. Axιom. α

ater Responsa Prudentum ad infamia am unius Partis & ad requisitionem

Iudicis concepta. Esponsa Facultatum Iuridicarum, Scabi-- natuum,singulorumque ICtorum modo hiadu Academico sint insigniti, illustr. Dn.ryλ .in NI.ad Munnemjus ecci. l. .R8. S. 4a expensarum quidem refusione liberant iactentem & probabilem litigandi causamomo-

SEARCH

MENU NAVIGATION