Jacobi Friderici Ludovici ... Usus practicus distinctionum juridicarum, juxta ordinem digestorum adornatus pars 1. 3. Pars 1. Priores 13. libros exhibens

발행: 1717년

분량: 249페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

. ad eontentiosam nemo in causa propria judex esse potest, ob praejudicium adversario inde

metuendum.

l Inter jurisdictionem ordinariam &

extraorvinariam,RCtus extraordinariae jurisdictionis, v. gr. tutoris datio, ejus remotio, &C. olim non a quolibet Magistratu expediri poterant, sed specialiter obtinebantur ; 1 ed hodie secus, cum actus ordinariae & extraordinariae jurisdictionis in uno eodemque subjecto concurrant, consentientibus omnibus D D. Ex quo consequitur, usum hujus distinctionis in praxi i esse omnino nullum.

DISTINCTIO I11. Inter jurisdictionem personalem & reahni, sive patrimonialem.

PRior cum Spersona expirat nee ad heredeguansmittitur et posterior tanquam seudi accessorium quemlibet ejusdem possessorem lsequitur. Prioris foeminae non sunt capaeas Obl. de R. bene tamen posterioris, eis scilicet casu, quando ipsius seudi successio ad casdem devoIvitur, seuda enim juri Romano sunt incognita, & propterea in jure seudali hactenus ad illud provocari nequit. Adden dum di hoc est sum ini. Bςiπο in posit. q. ad

112쪽

DE IURISDlCTIONE. et s

. t. s 1l. quod mulctae& alia commoda ju-isdictionis cedant ei, qui posset juiisdictione atrimoniali, non ei, qui habet, jurisdictionemare officii, dis mel ther ιu berechnen schul. is I quamvis & hie interdum exceptio esse ossit, praecipue quoad sportulas , quae saepeoco salarii conceduntur Ossicialibus.

DISTINCTIO IV. ater facti eunitionem, s. Nudam notis-nem , jurisdictionem in Jecie di

mixtum imperium. cruda notio judicibus pedaneis compete 'bat, t. sn.f. de rejudic. Iurisdictio auri ordinariis Magistratibus, quamuis & hujus gersi gradus erant; prout Magistratus vel ma- vel minor erat. mee differentia hodie e dubio cessat, eum judices pedanei cessent, Magistratus nostri cum Magistratibus Ronis comparari nullo modo queant. Interisclimonem & mixtum imperium ipso tiremano realis differentia non intercedebat,ia semper conjuncta erant haec duo, v. l. I.

G L sis. g. re. de s c. ejus, cui mandat.

iuris . sola ergo abstractione differebant, a jorisdictio facultatem deci denis mperiumem jus exequetini decreta denotabat, & ergo die aΙius usus illi distinctioni adscribi ne- G posset equidem fieri, ut adhue hodie: iii sola deeldcndi potestas sine imperio' C 2. cbnin

113쪽

concederetur ,' sed hoc pertineret ad exceptiones , nos loquimur do eo, quod regulariter obtinere solet. ,

Inter jurisdietionem propriam &

mandatam.

κopriam exercet judex vel ipse, vel per ali

um; at vero mandata alteri iterum ma

manaar. obarasae quia personae industria est electa. Excipitur communiter ab ipso Principe delegatus, Q. f. C. de iudic. Porro jurisdictis propria regulariter in omnibus musis obveniem tibus exercetur, sed in mandata ad tenorem mandati est respiciendum, quo referri potest, quod de commissionibus dici solet, eas esse stricti juris, & non licere Commissariis limites commissionis excedere, c. 22. x. sic δ. Gail. lib. I. Obs, 33. num. a. S 3. CarpzoV. P. 1.

. Def. II. 3

DISTINCTIO VI. Inter jurisdictionem propriam &

trorogatam. Prior iterum ad omnes causas sese extendit: posterior autem ad eam saltem causam restringitur, in qua prorogatio facta est. Ergo qumdo is, qui alias sub soro Academicoin, coram Sonatu oppidano sponte compa-- / rct

114쪽

et, ejusque jurisdictionem in hac causa pro. ogat, tunc Sonatui quoad aliam causam in eisndem civem Academicum invitum jurisditionem exercere non est permissum. Celeisum Statuum subditis hodie jurisdictionem irorogare non licere cum aliis putat Lautem iach. h. t. sed hanc opinionem nulli fundamen- O superstructam jam refutavit illustr. Si iu

DISTINCTIO VII. Inter jurisdictionem enitem & eria

. . - . . . . . . . . O ian . .. .

L Aximus hujus distinctionis usus sese exse- - rit in iis locis , ubi alteri civilis, alteri cruinalis jurisdictio competit, v. g. hic in Sax a Nobiles interdum priori saltem gaudent, sterior autem Praefectis, denen Multu tela mi stoliern I competit, ubi accurate scienam, quid ad alterutram referatur, ne alter aurius jura involet, quod saepe maximis litibus Casionem praebet. Separandum autem hiet jus Saxonicum a jure civili. In Saxonia n solum lites civiles, sed & delicta leviora.

c. ad civilem sive basiam pertinant, graVi autem ad altam seu criminalem. Car Oriram crimis. qu. IO9. n. 26. 17.28RXtra Saxo-am vero, ubi merum jus Romanum obtinet,

illae causae criminales ad jurisdictionem insa- C 3 riorem

115쪽

LIB. II. TIT. I

riorem referuntur, Illustr. Dn. Stris. d. l. f. s. Notat tamen & Uie Carprovius I c. cu. n. hic ante om nis ad conluetudinem uniuscujusque loci resipiciendum ene. Pertinet huc Aquod ensis in rixa evaginatus, si nemo Vulneratus fuerit, ad judicem inferiorem; si ver vulneratio secuta, ad superi0rem pertinςat. Carprov. i. c. n. 3 2.

Quia apud Pontificios causae ecclesiastren Principum cognitioni de facto sunt ex-'emiae; hinc apud eos maximum momentumini hac distinctione positum est. Apud nos ejus ustis hac ratione sese exerit, ne judex secularis Consistoriorum iuribus aliquid detrahat. Consistoria tamen ea etiam sibi arroga τρ non debent, quae ad jus circa sacra pertia noni, V. gr. quanta de tolerantia 'eorum agiatur , qui diversae relisioni sunt addicti, &o. Hic enim ipse Princeps per Consiliarios in- limos expedit. Causas ad forum acclesiasti- Cum pertinentes recenset Schilter. Ins. ειν

116쪽

. . .. De in jus Vocando.

DIs TINCTIO LInter in jus vocarimem Romanam & . , έodiernam. N jus vocatio Romana fiebat privata aut

ritate dc adversarius comparere recusans

obtorto collo ad prietorem rapiebatur, d. Fragm. LL. XII. Tabb. Tu. p. totque 3 tho . in ηυ. undo parentes, omnesque per nas, quibus reverentia debetur, inius vocare te veniae impetratione non licebat, t. a. 4. 6. t. nec de domo sita aliquis extrahi poterat, LO ai. e .hodie autem,quia omnis citatio a litata iudicis suseipitur, δέ sic reverentiam ui laedit, omnia illa cessant, eitationes in do-bus recte insinuantur,. contumaces perfnistros iudicis ex domo' quoque extrahi issunt. Inepte ergo in eiusmodi casibus ad es Romanas provocatur, cum & hic m. ibio locum habero debeat illud tritum; mu-ionem status involvere mutationem iuris. citatio privata autoritato facta nullum nino effectum post se trahit

inter citationem verbalem Berealem. IErbalis regulariter obtinet; sed ad Realem iudex inconsulto provolare non debet, 'si quia η

117쪽

quia illa famam citati apud honestos mos suggillat, unde cauti iudices , si indicta nqn adeo liquida stat, ante omnia af Collegio juridico quodam 'inHrmationem petere solent, ob die ,

teli mrdim tonne i alias enim judex nimium facilis actione injuriatum conveniri potest ,

s. q. huic quoque actioni tunc locus est, quamvis aliquis delictum atrox commiterit, quod tamen ad cognitionem judicis incarcetrantis non spectat, multa enim hic sub prae- . textu quidem publicae utilitatis, revera tamen ex privato adfectu suscipiuntur , cui probus judex indulgere non debet. interim ubi Juι Cambrale receptum est, ibi facilius ad capi

ram pervenitur.

i DISTINCTIO III. Inter citationem privatam & publicam,

seu edacialem.

πDem hic monendum venit. Ad citatio in nem namque edictalem judex etiam non facilis esse debet, quoniam per eandem quo que fama citati aliquod detrimentum patitur. Unde si judex hic excessum committat, ea dem, de quibus modo dictum, remedia con tra ipsum locum invenient. Item appellationi locus est, Gail. I. Obs 3 7. num. LTunc ergo saltem decernitur, quando privata effectum suum sortiri nequit, e. g. in fugientibus & la

118쪽

DE IN JUS VOCANDO. Ar

tantibus, v. gr. in causa malitiosae desectio is, commissi criminis, dcc. Item, ob multis idinem citandocum, v. g. in conCursu credia,rum, sed tunc saltem indefinite cur olle unddei Titii Creditores concipitur citatio .citis. Mev. P. I. Dec .Mi. S P. 3. Dec. 46.

Dis TINCTIO. IV. . ater citationem immediatam & mediotam, sive sub dialem.

Isus se in modo insinuandi exserit, immediatam ipse judex insinuari curat, vel et Π actor, V. g. Senatus Hallensis civibus suis. aod de regimine etiam procedit, hoc enim ita in causis appellationum competentem risdictionem exercet, hinc etiam, ut Senas subsidio in illis causis utatur, opus non ha t. Secus est intuitu Academiae, item si Se-itus Hallensis civi Lipsiensi citationem insi tari iuberet, haec enim nullum post se trahet effectum, nisi auxilio Senatus Lipsiensis ip lorato, quippe qui autoritate sua interpo a pondus citationi addere debet. Consu ria in causis ecclesiastieis in toto territoriorisdictionem exercent, ergo etiam in iisdem illius subsidio indigent. Ita si alter civilem,

ter criminalem in eodem loco exerceat ju-;dictionem, neuter alterius opem implorat, erque enim pro diversitate causarum est ju-:X computens. Et haec pertinent ad illustra-Cs tio

119쪽

tionem eorum, quae Lautestach hae de' mariteria tradit sub hoc tu. vid, Daneth. t. t. res 8. n. II. CarpZOV. . . Resp. O .

Inter citationem dilatoriam & p

. , remptoriam. - ,

IN dubio potius dilatoria praeshmitur eita.

tio, quam peremtoria, haec ultima enim ad exclusionem juris tendit, ad quam statim pro- dedere voluisso judex non est censenchis. Quod si quis erso emansit dilatorie citatus, in penses quidem condemnari potest, ad privationem ipsius juris autem non statim deve. nitur, quod secus in peremtoria. Quamvis' vero in multis locis, v. g. in Saxonia, Ducatu Luneburgensi, in dimerania, &c. statutum sit, ut omnes citationes peremtorie fiant ; simul tamen tune observandum, quod ejusmodi citatio spatium .irium dilatoriarum in se continere debeat. vid. Brunnem. Proc. Cis. C 3. v. 29. 3O. 3I. Imo quando de privatione juris agitur, una pro pluribus non sufficit, Mindan de Mandar. l. a. e. a. num. II. Unde scio, in Saxonia neminem haberi pro confesso & convicto, nisi iterata citatio iub expressa commi

natione consessi & convicti praecesserit,

120쪽

' LIB. II. TIT. III.

in . . . a

Qui satis dare cogantur &α -

quirebant , ibi eadem fidejussoribus praestanda erat, nec pignora regulari r ωfficiebant, quia habent certam aestima- nem, condemnatip autem & sic futura so- io incella adhuc est, t. i q. h. t. i. 7 Miserorsipui. quam L 7.Gothostedus in nota να minus recte explicat , ac si pignora qui-m sufficiant, actor autem ad ea danda inoasL compelli nequeat. Hodie vero perinde, sive fidejussoribus, sive pignoribus aliquis eat, modo pisnora eam habeasti aestima ciem, ut illud, in quod probabiliter eopde aridus est reus, exinde solvi possit, tunc ἰea revera locum habet, quod vulgo dicitur et is cautionis in rcesse, quam in persona, Vid 'PZOV. P. I. & quos citat illustr. . mod. h. t. f. s. Ad juratoriam cau-nem nemo admittitur, nisi sit probae existitionis& non suspectius de fuga, Zanger. de .cers. P. a. c. I. N. I. Carpetori d. t. n. a. Aa it Honnulli etiam nude promissoriam in simcioi immobilia possident. sed haec non est

SEARCH

MENU NAVIGATION