Illustrium & clarorum virorum Epistolae selectiores, superiore sæculo scriptæ vel à Belgis, vel ad Belgas. Tributæ in centurias 2. In quibus multa theologica, politica, ecclesiastica, historica, quædam etiam iuridica, & medica. Nomina autorum prodet

301쪽

externo Dei cultu communicabat, reprehendebat,&Samaritanos cum omni mansuetudine instituebat, utrimque male audijt, Vt dc a Samaritanis tanquam Iudaeus reij ceretur, M. a Pharis eis tanquam Samarita-nUS notaretur. Neque huic Ecclesiae Catholicae unitati quicquam decedere puto, si aliqua eius membra in quibusdam controuersiis, summa fidei capita non attingentibus, inter se dissentiant: modo ne pacis Sc Charitatis vincubim abrumpatur. Illud quoque dissimulare non possum:me non omnes , qui adhuc Protestantium partes sibi sequendas putant, eodem loco habere:quin me putare, non paucos ex illis esse viros bonos, summa capita nostrae fidei confitentes, & nulla animi prauitate in erroribus aliquibus persistentes , dc grauibus abusibus, quos in Ecclesia tolerari vident, offensos, nullo tamen odio ab illa Ecclesia separatos, sed correctionem abusitum, &Vnitatem sententiarum unice desiderantes,

302쪽

αsα EPISy. SELECT.rantes, quos moderatioribus his rationibus, quibus neque fidei integritas , neque Ecclesiae auctoritas violatur, ad meliorem sententiam& Ecclesiae unitatem reuocari posse. Video, &ipsa reru experientia idem eonfirmat, qui durioribus & asperioribus nonnullorum rixis & contentionibus absterrentur. Atque in

hac sententia optimos quosque, qui

haec diligentius animaduertunt,esse video , ω ipsa rerum experientia idem confirmat, Cum non paucos hac ςquiore via,ad mitiorem & meliorem sententiam reductos esse Videamus , & reduci posse confidamus. Atque Deum testem inuoco in animam meam, me nulla alia ratione hanc mitiorem, quam in mul-.tis Catholicis viris deprehendi, sententiam sequi, quam quod per eam solam Ecclesiae pacem aliquo modo restitui posse putem. Illud vero se quam longissime a meo ingenio Minstituto abest , ut me dij alicuius,

quod a Catholica veritate recedar,

303쪽

vel auctor vel sectator esse velim, vel alium portum , in quo tum aEst quiesci posui, inueniri posse putem, praeter Catholicam Ecclesiam, ab ipso Christo, Apostolorum ministerio supra petram fundatam , quam ne portae quidem inferi, quamuis

non parum concusserint SC labefactarint, euertere hactenus potve

runt.

G. CASSANDER.

Eximio se venerando Domino Georgio Cassandro, Domino suo obse

uando. Coloniae.

Salus in Domino Iesii Christo.

Onorande D. Cassander, lςm .R Jonfiis diligentius literis tuis, ad me Hestis addatis postridie Calend.Augusti, & a sevcr Orcinc receptis pridio S. Bartholomaei, putaui .

304쪽

α14 EPISTES ELECT. putaui ad te iterum scribendum. Dicis te non posse cogitare , quid prudens Theologus in libello consultationis tuae reperire possit, quod accuset & reprehendat, cum tu ipse in eadem ad me data epistola longe aliam des interpretationem, verbis illis memorabilibus Gelasij quam ego etiam Veram puto in quam dederis in libello consultationis. Voluisti enim ex iis probare , in ordinaria &solenni commemorationeDominicae mortis requiri, Ut laici Vtramque

speciem sumant: Ad quod probandum, ea verba, ut ipse in epistola ista exponis , nihil omnino seruiunt. Dum autem Gelasiij decretum ex consultatione tua tollitur , multa quae citantur, simul tolluntur. In ista autem secunda expositione Verborum Gelash, loco illius quod dicitur : haec sanguinis recusatio, quae cum COEpore Unum mysterium essi cit, signum erat abnegationis veri Mnaturalis in Christo sanguinis: mal

lem sic vel simili aliquo modo effer-

305쪽

CENT V R. I.

xi : Recusatio sanguinis naturalis Christi, stib forma vini latentis, signum erat abnegationis naturalis sanguinis in Christo, prout in propria atque humana specie in mundo conuersatus est, & nunc in C o regnat : ne scilicet quis Caluiniano more ea verba intelligat, veluti in Eucharistia dicatur esse sanguis Christi, quia est ibi signum sanguinis, non nocuratis sanguis, idem ille qui in Christo sedente ad dexteram patris est. Deinde dicis populum esse docendum , non in unius Vel utriusq; speciei sumptione , sed in ea tantum communicatione, quae a dirignis fit, salutarem huius sacramenti fructum consistere. Quod non vindetur mihi cum consultatione tu congruere. Quid enim, si populus, dum sic docetur, respondeat, & dicat: scimus quidem nullum esse sacramenti salutarem effectum apud eos, qui indigne communicant: sed ex libello consultationis edocti sumus, ordinariam SI solennem atque publicam

306쪽

publicam sumptionem Eucharistiae, contra Christi institutionem & Veterum doctrinam esse,& proinde indigne fieri, nisi sub utraque specie populus semat: Et ideo non possumus non detestari eos, qui ordinarie M publice contenti sunt Una specie , utpote Christi institutum , M

veterum doctrinam negligentes,aut etiam contemnentes t Secundo ex consultatione tua didicimus , plus spiritalis fructus esse ex Vtraque spe- cie siampta, quam ex altera tantum: Et ideo unica specie contentos non possumus non improbare, tanquam

eos, qui minus frugiferum praeponunt magis seu olo. Dicis etiam eos esse probandos, qui dum in Catholicae Ecclesiae unitate utriusque specieivsiim consequi possimi, cum praeserunt. Et addis, eos qui Ecclesiae, conciliorum, & diuturnae consuetudinis authoritate moti,alterius speciei usu contenti sunt, non esse

odiosius percellendos,nec sacrilegii condemnandos: Non tamen dicis

307쪽

CENTUR. I. 2 7 eos esse probandos atque Iaudandos. Vbi significas, Ecclesiae& con

ciliorum authoritate eos non laudabiliter moueri: quasi Ecclesiae MConciliorum authoi tali aliquid praeponi possit. Et ita deinceps loqueris, 'quasi usus utriusque speciei pro populo a Christo sit institutus

atque praeceptus, & a veteri Ecclesia, non autem communio alterius

speciei. Dicis quoque,hunc esse Ecclesiae Occidentalis molem. Quasi

nunquam fuerit Orientalis ,.quae ex praesanctificatis una specie Communicauit suos: aut quasi Ecclesia Orientalis unquam Occidentalem ob communionem sub una specie reprehenderit. Dicis praeterea, communionem sub una specie usurpari extra ordinem. Et aliam facis ordinariam & pubjicam communionem , aliam extraordinariam & noniblennem. Quam distinctionem

nec in Scriptura facra, nec in Veteribus puto inueni. Legi eam dc apud Brentium. Cum iam dicis R consul-

308쪽

Consultatione tua te respondisse Consiliario cuidam Reuerendissi. Treuirensis, qui petebat, quibus rationibus & argumentis induci debeant fideles, qui credunt iure diuino non esse praeceptam Communionem sub utraque specie: ut calicem petant: satis insinuas , te Vna cum illo Consiliario tanquam Certum habere, quod debeat apud Catholicos reuocari usus utriusq; speciei: sed quaesiuit ille, quibus ratio- Dibiis uaduci debeant, Vt ctim petant ξ Si debet reuoeari utriusque speciei usus, oportet huius causam reddere ξ Nec video aliam reddi

posse ,.nisi quia creditur .a Christo pra ceptus. Post et forte illud δε-bet ) significare, quod prudentia iudicat expedire , imo necessarium esse paci & bonis moribus: Ssd hunc sensum agnosceremus esse Constata-rij, si aliquo modo appareret signi- . . ficatio , quod ipse fateretur Christum non praecepisse utramque spe Ciem. At cum non dicat, etiam si

309쪽

C E N Τ V.R. I. non sit iure diuino simpliciter ne cessarius: sed, etiam si credant, sim pliciter iure diuino cum non esse necessarium, usum scilicet calicis: vi

detur subindicare, quod ipse putet

eum diuino i ure esse necessarium. Parum quoq; in re Theologica mouet me authoritas Caesareae Maista tis & consiliariorum .eius Contra generalia Concilia. lNec puto Pontificem concessisse Calicem consen

. su Cardinalium, &s Vt aiunt concludendo consistorialiter. Sed quicquid sit de eius concessione, parum

refert, Cum ea sit prudentiae. .HOC unum T. D. signinco, me neque Vidisse instrumentum concessionis Pontificis, neqonstructionem Carfareae Maiestatis, datam Electoribus ecclesiastici ordinis: sicut etiam non vidi librum tuum, iussa Caesi- rear Maiestatis conscriptum: Quae

omnia summopere Videre cuperem.

Vidi Germanice impressam publicationem quandam concessionis Pontificis, qua calicem ad Impera-R E . toris

310쪽

iso EPIST. SELECT. toris instantiam concedit: Sed ea publicatio nullam addit conditio nem, cum T. D. scribat, Pontificem'roncessisse calicem, certis additis conditionibus'. Ex qua re coepi ingemiscere, cum aduerterem , eum qui publicauit, & omnes ei consentientem calli de illudere populo, dic Hussitarum more agere, dum quod volunt publicant,& conditioneS reticent. Et ut libere mentem meam tibi coram Domino Christo ape- Tiam, hoc est, quod a T.D. no per me solum, sed etiam per plurimos/ Catholicos postulatur , Ut aperte confitearis,& publice,eam communionem, quae ordinarie & solenniter in festo Pas hae 'dc aliis maiori

bus festis, sub vilica panis specie

apud Catholicos hactenus celebrata est, uulla ratione aduersari Chri sti Domini institutioni atque praecepto , M apud digne communicantes totum tructum salutarem sacramenti ex ea percipi: ita Vt communio sub utraque specie non plus se