장음표시 사용
141쪽
part. a. quaest. 7. ita illum redarguens: Quod autem Legati Regis Christrim vii a CO icilio secesserint, quia bonor illis debitus servatus non fuerat, n/hil quidquam Vigorii intento fawι: sicut enim eorum praesentia m orem vim decretis Fidei non conferebat , cum solis Praelatis , non autem Principιbus, minusque eorum Vicariis , o Legatis , ius decernendi de Fide , o moribus Ecclesa conmentat et ita nibu quoque eorum absentia de robore eorumdem deis cretorum quidquam detraxit . Legati m/m , Concilio praesentes , δμre de bent, non docere ς audιre, non loqui; decreta servare, oe nis condere. III. Non ita porro res se habet, cum , non de s umenicis, im Uri vincialibus Synodis agitur I his si quidem intervenire non consuevisis LM. cos, quantacumque , etiamsi Imperiali , praesul gerent dignitate , tellantur Nicolaus I.& octava Synodus, quae est Constantinopolitana IV. Ille qui in De epistola ad Michaelem Imparatorem , qui 3dsuerat pseudolyndio Eo stantinopolitanae , contra sanctissimum Praesulem Ignarium coactae , sin eumdem alloquitur rom. s. Collectionis Harduini col. Is 8. Dicite, quaest mus, ubinam legistis, Imperatores antecessores vesros in Srnodalibus com enis tibia interfuisse λ Nisi forsitan in quibus de Fide tractatum est, qua univeU us in . quae omnium tam uis es , quae non solum ais clericos, verum etiam ad Lateor, ad omnes omnino pertinet Chrisianos. Et octava Synodus Nicolao consentiens cap. II. cit. rom. 3. col. 9 . haec ait : Illud autem tammam perosum quiddam ab auribus nostris repulimus , quod a quibusdam imis peritis dicitur, non posse Synodum absque Principati praesentia celebrars, eum seviam sacri Canones, comenire seculares Principes m Concalus, sanxerant , sed solos . risites . Unde nee interfuisse tuos senodis , meptis Conciliis iυersalibus , inυenimur : neque enim fas es , seculares Principes speGato.
res fieri rerum, quae Sacerdotibus Dei nonnMnquam evmιππι ε ιι . .
IV. Non ignorabant enimvero sapientissimi illi Concilii Pi mysium Exconsularem , a Constantino Magno delegatum , 'tersuisse Synodo Turiae anni aetc. sed simul sciebant , hac ipsa de causa suisse illam repro. batam a Concilio Alexandrino in sua epistola Synodica , apud S. Athan
sum in inpol. contra Arian. num. 8. ita loquente : -odo μη-- care audent, tu qua Comes praesidebat tom. I. pari. I. O r. pag. IgO. N uue eosdem latebat , alias similes Synodos , contra Athanasium congregatas. ob eamdem rationem, quod scilicet illis potentes Laici interfuissent, illestitimas reputatas fuisse a Liberio Papa, qui nomIne Imperatoris Conis stantii, ab Eusebio Spadone rogatus, ut in Athanasii damnationem, a pluribus pseudosynodis iactam, subscriberet, inter cetera reposuit.' Ecclesias
V. Non idcirco tamen negamus , posse quandoque Reges , di Urinci pes aliosque Laicos particularibus Miscoeorum conventibus adesse , linimirum ita serat consuetudo , aut ab Episcopis , ex aliqua rarionabilI
142쪽
eausa, libere 3c sponte invitentur , aut illorum praeientiam rerum circumstantiae exposcant, puta , si de rebus politicis , Principem & populum respicientibus , tractandum sit . Etenim Concilio Toletano VIII. anni plures subscripsisse linimus Comites Palatinos , quos , antiqua consuetudo , adi illud introducendos suaserat , quemadmodum in allocutione ad Synodum ajebat Recesvinthus Rex d Vos etiam illuseres viros , ex ineis Palatino bule sancta SFnodo interesse primatus obtinuit et rom. g. Gllectionis Harduini col. 9ss. Concilium vero Toletanum IV. anni ἡ33. cap. 4. Laicos arbitrio Concilii admitti permisit e Posi ingressum
omnium Episcoporum , atque consessum , vocentur deinde Presbteνi , quos causa probaverit introire ideinde ingrediantur Latet , qui electione Conrilii interesse meruerunt e rom. 3. cit. Collect. col. 38o. Ad Concilium rautem Epaonense anni SIT. Viventiolus Episcopus Lugdunensis , in convocationis epistola etiam Laicos invitavit : Praesenti protestatione denuntio conventum Episcoporum omnium sortis nosra circa Septembris mensis initium, in 'Mnensi paroebia mox futurum , ubi Clericos , prout experit , convenire compellimus Laicos permittimus interesse .' ut , quae a solis Pontificibus o dinanda sunt ἐ er populus possi agnoscere P cit. Colle L lom. 2. col. IO46.
Ac tandem Carolus Magnus , & Ludovicus Pius pluribus interfuerunt Episcoporum coetibus , in quibus , non de solis rebus Ecclesiasticis , sed de aliis , ad politicum reoni regimen spectantibus , actum & deliberatum fuisse , ex eorumdem Actis apparet . Iisdem vero urgentibus circumstanti is , & aceedente Patrum assentu , posse etiamnum Lateos ad Concilium Pro thetale admitti , tradidit Guillelmus Durandus junior , Episcopus Mimatensis , in tramis de modo Generalis Concilii celebrandi , quem jussu Clementis V. summi Pontificis edidit , di Concilio Viennensii obtulit , ubi pari. a. tis. II. agens de Concilio Provinciali , & de modo in eo retinendo, inquit : Pose ingressum omnium Episcoporum , atque cons sum , v
centur deinde Presbteri, quos causa probaverit intrare . Nullus se inter illos ingerat Diaconorum . Post hos ingrediantur Diacones probabiles , quos ordo
pansierit interesse : corona facta de sedibus Episcopoνum , Presbνteri aeergo eorum resideant ' Diacones in conspectu eorum stent deinde ingrediantur Latia , qui etesioue Concilii interesse meruerunt . Ruthenorum Synodus Provincialis , Zamostiae habita anno i 1 o. ae Romae edita typis sacrae Congregationis de Propaganda Fide anno I et . sub. tis. IV. exhibet e
rum nomina , qui Syniao interfuerunt , eique subscripserunt 3 quorum primus est Hieroymus Grimaldus Archiepiscopus Edessae , Apostolicae Sedis Nuntius , Synodi Praeses , quem postea Clemens Papa XII. inter Presbyteros S. R. E. Cardinales adlegit ; mox sequitur Archiepiscopus Κioviensis totius Russae Metropolitanus , deinde Episcopi , ae demum Archimandritae ; nec ullus omnino Laicus intervenisse legitur . Contra vero in Synodo Provinciali Syrorum Maronitarum Montis Libani , in quam anno 736. convenerat ejusdem Nationis Patriarcha Antiochenus eum subiectia
143쪽
sibi Archiepiscopis , Episcopis, & Clem seculari, ac Regulari ; praesidente in ea Iosepho Simonio Assemani Praesule , Apostolicae Sedis Ablegato , post subscriptiones dicti Patriarchae , & Archiepiscoporum , ac Episcoporum , longus adjungitur catalogus Magnatum secularium , qui eidem S nodo , iuxta antiquam consuetudinem , interfuerunt et cui quidem catal go sequens inscriptio praefixa est : . Magnates , qui nodo interfuerunt ex Gatenis Agellonae , m Gustie Dominis , ex Habaiscis Gariri Dominis , ex Montis Libani , oe . ntilibani Dominis . Tum subjiciuntur eorum nomina. Hujus Synodi Acta nondum typis edita sunt , sed manuscripta asse, vantur in Tabulario supradictae Congregationis de Propaganda Fide. VI. Sed, praeter recensitas circumstantias nullum jus sibi arrogare pos sunt Principes, eorumve Administri interveniendi Synodis Provincialibus. Hi ne summi Pontifices Pius IV. & S. Plus v. vetuerunt , ne quispiam
nomine Regio admitteretur ad Synodum Provincialem Toletanam, ea tempestate indictam e sed Synodi acceleratio praevertit Pontificum mandata , quae per Apostolicum Nuntium fuissent Archiepiscopo significanda . Cumque subinde aliud simile Concilium , praesente Legaco Regio , anno Is 82. fuisset Toleti celebratum , sacra Congregatio Concilii noluit illius decreta approbare , nisi prius Lesati nomen ex Concilii Actis 'expungeretur d 3e quamquam Cardinalis Quiroga , Archiepiscopus Toletanus , pluribus ab antiquitate petitis exemplis, ostendere conatus sit , insuetum non esse, ut Ministri R ii in Conciliorum Provincialium Actis nominentur, ea. tamen visa sunt non congruere praesenti disciplinae , praesertim post Tridentinum vigenti, cum paucis exceptis in Hispania habitis, non facile sit aliud Ρe vinetale Concilium reperire , cui Regii Administri interfuerint, sicuti scite ad eumdem Cardinalem Qui roga anno Is 84. rescripsit Cardinalis Philippus Boncompagnus e Nunquam inυenitur , seculares Principes , eorumυe
Nuntios interfuisse Conciliis , ni nisessalibus , ubi agitur de Fide, reforismatione , oe de pace. Quocirca , post longas hac super re habitas disceptationes , tandem Gregorius XIII. suis Apostolicis litteris , in forma Brevis datis die 26. Ianuarii Is 83. nomen Regii Legati ex praefato Coneilio o-mnino deleri , mandavit . Tota hujus rei series descripta reperitur lib. 4. decretor. sacrae Congregationis Concilii pag. I 8. ω I9. & narratur a Cardiunali de Aguirre tom. 4. Concilior. Hispaniae pag. 224. sep. VII. Non exinde tamen fas est inferre, integrum nunc amplius non
esse Episcopis Laicos ad Synodum invitare , non quidem ut intersint tamquam Jodices , quod nunquam licuit , sed tamquam meri auditores , seu
testes eorum , quae decernuntur , quod olim a Viventiolo factum , paulo ante audivimus I quoniam etiam nunc tales circumstantiae occurrere possunt, quae Laicorum praesentiam Synodo valde utilem , & fructuosam revidant . Quamobrem eadem sacra Congregatio Concilii post praefatum deer tum editum in causa Toletana , die χχ. Aprilis Is98. in alia causa Turrit inna dixit : Gubernatorem , aliosque Laicos non debere Concilio Provinciali inis
144쪽
te,.sse, nis a isnodo fuerint invitati et lib. 9. decreton pag. 66. a tergo . Idque certum ponit Caeremoniale Episcoporum lib. I. cap. 3I. num. Dubi loquens de Conciliis Provinetalibus , etiam Laicis locum assignat rSeditia iis Ecclesia disponentur, in Provincialibus quidem capacia pro numero Episcoporum, Abbinum, aliorumque Ecclesiastica dignitate fulgentium , item pro Can iris , ae etiam pro cisis , s qui interfuturi suns . Recte nihilominus, & opportune Pignatellus consula. 7 om. I. Episco m net, ut caute in esse serant, neque nimis raciles se praebeant in Latincis ad Synodum invitandis, ne quod ab initio merae voluntatis , &. ur banitatis fuit, tractu temporis fiat necessitatis . VIII. Ut jam a Provincialibus ad Dioecesanas Synodos progrediamur, non prorsus ab antiquis moribus alienum fuisse arbitramur, ut ad istas pariter quandoque Laici introducerentur: quoniam in Concilio Tarraconensi anni s16. edito a Garzia Loalsa,& relato ab Ivone pari. cap. I s8. stat tum reperimus, Synodos ab Ephcopis esse per litteras indicendas: Uit non solum de Calbedralibus Ecelinae Presbteris, verum etiam de Diaeeesanis ad Concilium trabant, oe aliquos de fliis Ecclesiae se larium secum adduceres deant. At hic mos ita postea obsolevit, ut disputent Doctores, an in ullo rerum eventu liceat nunc Episcopo Laicos ad suam Synodum admittere. Nonacellus m. rom. I.formia. 3. n. 6. & Dominus de Aste in Methodo Via stationis iasposolicae para. s. 3. num. 23. id arbitrio Episcopi plene permittunt. Sed his refragatur sacra Congregatio Concilii , quae in causa Oriolen. onori, interrogata: An Episcopus possit ad Sinnodum vocare Lai. cos, s eorum consilio uti velite respondit: Episeopum non postse e lib. I 4. δε-
eron pag. 6o . . oo I. Bottus de S odo pari. a. n. 38. Laicos admittendos assirmat, cum, de communibus Clericorum,& Lateorum negotiis est deliberandum. At Matabrius de Synodo cap. 3. Ha . 3. dc Romaguen ad
Consit. Smia. Gerundo. lib. I. tit. I. cap. a. n. 2 o. Botti assertionem ita
temperandam existimant, ut tunc Laici admitti quidem possint, sed non necessario debeant. Nos vero cohrrenter ad ea, quae de Synodo Provi ciali diximus, tae statuimus. Primum, ius commune obsistere Laicis, ne Synodo se interesse debere contendant: Secundum, non obstante hae juris severitate, aliquid nihilominus esse deserendum contrariae consuetudinis alicubi jam invaluerit: Tertium, etiamsi eiusmodi consuetudo nondumst inducta, posse Epit opum ex aliqua gravi urgentique causa ad suam Synodum Laicos admittere, dummodo tamen suffragium non serant et Quartum, inter s.ffcientes causas illos admittendi, non posse eam ann merari , quam sacra Congregatio iam reiecit , quod scilicet Episcopus Laicorum consilio indigeat; commode quippe potest eos extra Synodum consulere: Quintum demum, cavendum esse Episcopis, ne sine vera &sravi necessitate Laicos ad Synodum arcessant ' paulatim enim possencalli, consuetudinis obtentu, ius interveniendi sibi deinceps arrogare, quod
iam nuper de Synodo Provinciali cum Pignatello animadvertimus.
145쪽
IX. Hine Odo, Episcopus Parisiensis, in suis Gnstitutionibus Synoda.
libus, quas anno II 98. condidit, quamvis Laicos a praevio ad Synodum apparatu non excluserit, districte tamen praecepit, ut ante sessionis initium e Synodi loco repellerentur.' Finiso sermo- inquit) luentiasis Episcopus Laicos, O Scholares alios Clericos, qui non debent S ado inisteresse e rom. o. Collest. Harduini pari. a. cap. 2. col. I937. Idemque anno I 28st. iaciendum decrevit Raymundus, Episcopus Ruthenensis , in supra citata epistola Synodica : In utraque vero die , completo sermone , Laisi a loco, ubi tenebitur onodus, expellantur: quod pariter praescribunt saepius laudata statuta Ecclesae Μeldensis tom. q. eis. necdoti col. 89 I. At S. Carolus Borromaeus in suis Synodis, quo liberius posset Cleric rum vitia redarguere , Laicos ante sermonem ab Ecclesia exire jussit , teste Giussano in ejus Vita Iib. 2. cap. 16.
De ordine Sedendi λ Smodo. EXtra omnem controversiam est, primum,& spectabiliorem loeum de beri Episcopo, juxta textum in Can. Discopus in Ecclesia, dist. ys. Ec decretum Tridentini seg. 2s. cap. 6. de reform. Episcopis praeterea ubique is honoν tribuatur, - eorum dignitati par es , ei ve in Cbono, in C pitula, in Procrisionibus aliis actibus publicis, fit prima sedes, oe loeus,
quem ipsi elegerint , C praecipua omnium rerum agendarum auctoritas. Aliud
tamen est de Synodis, sive Generalibus, sive Nationalibus , quibus una cum Episcopis simul intersint S. R. E. Cardinales: hi siquidem, etsi Epuscopali careant charactere, ob eoium tamen ossicii, ac dignitatis praesta etiam, Episcopis praeseruntur, supra quos sedisse legimus in Concilio Luν dunensi I. sub Innocentio IV. in euius Actis habetur to n. 7. Collectionis Harduini est. Ad dexteram , m in eminentioribus uris sederunt Episcopi Cardinales, ex altera vero Presbνteri Cardinales, Archiepiscopi , O DL βο- ροψὶ eos. In Concilio quoque Lugdunensi IL anni I 27 sub Gregorio X. Cardinales omnibus antelatos Episcopis, & Metropolitarus, imitur apud Raynaldum ad eumd. annum nae. tamdemque loci praerogativam Cardinalibus delatam in Concilio Florentino, ex eiusdem Actis liquet. In Concilio pariter Romano anni Ios p. sub Nicolao II. quod ex antiquo codice Vaticano transcriptum, publici juris secit Petrus Possinus , Cardinales, ante Discopos, conciliaribus decretis subscripserum, rom. 6. Colle Rionis Harduini pari. r. rel. Io55. Nec mirum est, Cardinalibus, qui su- remi Ecclesiae Moderatoris consiliarii sunt, eique, tamquam membra ira capiti adhaerent, hane attribui praeeminentiam, cum in Ecclesia Comstantinopolitana eamdem obtinuerint septem Diaconi Cruci seri, quin immo
etiam Syncelli, hoc est simplices taerici, aut Monachi, smiliares , α
146쪽
L I B. III. C A P. X. IIst commensales Patriarehae, qui loto superiore in Synodis sedebant , quem. admodum ad rem observat Christianus Lupus in scsol. . not. ad cana Conisciι. ν-. 2. 1474. I . I. Durum nihilominus visum est Henrico Arehiepiscopo Cantuariensi, sibi Regni Primati , atque Apost licae Sedis Legato nato , iuxta text. in Cap. r. is o . Legat. anteponi Joannem Κemp, Archiepiscopum Eboracentem, ab Eugenio IV. purpura
decoratum, cui propterea cedere recusavit e verum . cum excitatam ab
Henrico de praecedentia quaestionem resciverit Pontifex , litteris ad eumdem datis, primum in sedendo locum, honoremque, supra quosvix Episcopos, & Archiepiscopos, Cardinali adjudicavit o quae quidem Eugenii litterae, in quibus Cardinalitiae dignitatis eminentia summopere celebratur, reseruntur a Raynaldo ad an. I 39. num. 4o. a Cardinali Iacobatio de Conciliis lib. I. pag. 3 s. extantque Bullar. Rom. pag. 2I. tom. 3. par.
3. Latae tamen ab Eugenio sententiae non acquievit Arehiepiscopus G neunensis, Regni Poloniae Primas, qui paucis postea annis, idest ann. I 49. in Comitiis Petri eoviensibus de loci praerogativa contendit cum Cardin ii Sbigneo , Episcopo Cracoviensi; quam tamen Nicolaus V. iterum Carisdinali asseruit, uti narrat citatus Raynaldus ad au. I 49. nu. 8. eumque Archiepiscopus ad Regem provocasset, negavit Rex, te posse causam pertractare, quam summus Pontifex sua sententia terminaverat , sicuti pro. sequuntur Spondanus ad eumdem annum num. I . & Cromerus tib. 22. Haec , de quibus plura Iacobus Andrea Crusus tract. de praecedentia ea
3. incidenter & cursm D scimus quippe nullam de hujusmodi praecedentia quaestionem moveri posse in nostra Synodo Diaece sana, cui unicus praeest Episcopus; eique propterea principem locum deberi, nemo unquam dubiistavit.
II. Post Episcopum, ante ceteros assidere debet Vicarius Generalis, qui ratione jurisdictionis, quam in omnes exercet dioecesianos, omnibus dignitate antecellit, sicuti late ostendunt shmetetius de 'Vicaris Episcopi lib. a. quaest. 23. Leo in Thesauro Fori Ecclesiastiei pari. I. cap. IO. num. I . . II. atque a sacra Congregatione Conei lii decisum , testatur Iacobus Gaulus consul. 62. n. I 3. referens decisionis verba, quae sic senant: Vicarium Gener lem, tam praesente, quam absente Episcopo, piscedoe debere Canonicos Dignitates Ecclesiae Cathedralis, tiam in S=nodo. Gallo adstipulatur Scarsimonius in Additi ad Ceecoper. lib. .rip. 3. sub num. 2 r. aliam adducens ejusdem sacrae Congregationis decisionem , hisce verbis conco
clesiae Cathedralis. Quapropter Robusterius, Rotae Auditor, in suo . voto impreta apud Gratianum dis uir. 3. num. 23. egregie consutatis duobus comtrariis consiliis sa. Iacobi Menochii, universim l& generatim asstruit Vicario Generali praecedentiam tam in Synodo, quam extra. Syno dum, supra Ecclesiae Cathedralis Capituluit, , ejusque Dignisares et 'quod etiam affirmant Fagnanus in Cap. Ad lo, n-r, c da pinari ris
147쪽
moll. deeis. I. adnot. s. a num. 2. ad num. 66. m adnotat. I s. n. I. re se Riec. an praxi pari. 4. resolui. I9O. num. 8. Monaceil. in formulari legat. para. Σ. tit. 13. formul. Σ. num. 18. quorum Doctorum sententiae favet
textus in Can. Praeeipimus, dise. 93. abΙ legitur.' Praecipimus, ne Diaconus, quamvis etiam in dignitate , hoc es in oscio quolibet Ecelesasteo si aiste Fresisterum sedeat, nisi eum Iscum habueris proprii Patriarchae , aut Meia tropolitani sui, pro aliquo Capitulo; tunc enim scut illius locum tenens hon σabitur. Hinc siquidem, quidquid in contrarium opinetur Ianus a Costarit. de maioris. et obed. vet. 2I6. evidenter desumitur, Vicarium Genera. Iem , praesente, vel absente Episcopo, cujus locum tenet , ae jurisdicti nem exercet, in Synodo , & extra Synodum , etiam Canonicis , . ac Diagnitatibus praeire debere. ' ...
III. De loci, post Episcopum, honorabilioris praerogativa, eum Vieario Generali Patavino contendit olim Abbas Sanctae Nicae, habens usum Mitrae, & Baculi , eum jurisdictione intra suam Ecclesiam , & in suos Canonicos: sed illam pluribus Vicario vindicavit Massobrius de S M. Diaeces eap. g. dub. s. ubi validis argumentis conclusit , tam praesente , quam absente Episcopo, debere Vicarium Generalem Abbati praecedere . Hodie tamen, post Gregorii XIV. decretum supra allegatum cap. 3. nu. g. neminem reperiri putamus, qui audeat jus sibi arrogare praecedendi Vicario, nisi illud acquisierit ex legitima consuetudine , cui Ρontifex in eodem decreto non dercetavit. Rusmodi consuetudine se sulciri , iactabant Canonici Hispalenses, ut locum, supra Vicarium , sibi in Synodo compararent I sed, cum illam non probaverint , in sacrae Rotae Auditorio die a I. Iunii coram Muto, succubuerunt, quemadmodum etiam seriperius fuit indicatum. Secus accidit Archidiacono, Dignitatibus,& Canonicis Ecclesiae, Cathedralis Melitensis: hi quippe, cum rite ostenderint se ex antiqua . consuetudine esse in quasi eossessione praecedendi Vicario Generali, tam in Rotae Auditorio, quam in sacra Congregatione eausam
obtinuerunt , uti narrat Auctor Sicilia Sacrae tom. 2. edit. Panorm. annis 2733. pag. staO. num. 48.
ΙU. Praeter consuetudinem, alia quoque potest esse ratio , ob quam Dignitates, & Canonici, se in Synodo praeserendos Vicario Generali, jure meritoquei postulare queant, si nimirum sacris vestibus induti ipsi Sy. nodo assistant , quod censuit sacra Congregatio Concilii, iis Petragoricem
die 16. Septembris I9st. lib. I 8. decretori pag. 678. Sacra etc. respondit , Visarium Generalem in Diaeresana nodo haberet debere locum ante Cam
nicos , et Dignitates Ecclesia Cathedralis, si non sint parati . Quae tameα decisio est intellisenda, nisi Vicario assistat consuetudo, etiam tune praeis cedendi, aut nisi ipse paritςr sit indutus habitu Praelatitio, Rocheto videlicet, dc Mantelletia, juxt/ uias ejusdem sacrae Congregationis declarationes p relatas a Natabrio cop, 4. dis. οὐ N. 37. e s. s. quem sequitur P
148쪽
L I B. IV. C A P. X. I 2IV. Tertium in Synodo loeum Meupant Dignitates , 8c Canonici E clesiae Cathedralis, eo inter se sedendi ordine retento, quem in Choro , aliisque adtibus servare lblent. Post Canonicos, sedent eorumdem Coatijutores, uti tradit Pignateli. confluit. I 8 s. num. a. rom. . Beneficia.
riis vero, seu Mansionariis Eeclesiae Cathedralis , sedilia aptantur statim post Canonicos, non quia digniores sint Canonicis Ecclesiariam Collesiatarum, sed ne sejungantur a Capitulo Ecclesiae Cathedralis, cujus sunt addicti servitio' quod bene notavit Gavantus in Praxi Sνnodi Diaeresana cap. I 3.n m. I. Eam autem post Episcopum, & Viearium sedendi praeeminentiam obtinent Canonici Ecclesiae Cathedralis, cum simul uniti, &consti LuenteS unum corpus, leu evἰtulariter, ut dicitur, Synodo interv
niunt' nam, si separatim & singillatim adsint, debent locum cedere Abb tibus, jus Mitrae,&Baculi habentibus, etiam Titularibus,& Commendatariis, tὼm Secularibus, quam Regularibus, sicut praescribitur in Caeremoniali Episcoporum lib. I. cap. gr. num. rs. ubi de ordine sedendi in Synodo sive Provinciali, sive Dioecesiana, haec habentur: Dignitates, e Canonici
Cathedralis Eccusiae cum eapitulariter procedunt, aut sunt, praeferuntur ceteris omnibus; alias ..so ter Titulares, habentes usum mirae praecedunt, σpos eos Commendatarii, deinde Dignitates, mox Procuratores Capitularum Ecclesiarum Cathedralium , deinde ceteri,pro cuIusque dignitate gradu Additque Leo Gr. Eceldsiaste. pari. I. cap. p. num. q. etiam Prot nota in
rios non Pariicipantes indutos Mantelletia , & Rocheto, anteponi Canonicis, non capitulariter, sed divisim incedentibus, aut adstantibus:& sequiatur Scariantonius in notis ad Ceecoperium lib. 3. tit. 8. num. 38. sese VI. Inter Abbates autem ille censetur alteri honore antecellere , qui
prius Abbatiam est assequutus, nulla habita ratione antiquitatis , seu dignitatis ordinum, aut Ecclesiarum , quibus sunt addicti , ad normam sententiae latae a Pio IV. in causa praecedentiae inter Canonicos Regulares Lateranentes, & Monachos Cassinenses, suam quidem sententiam idem summus Pontifex suis eorroboravit Apostolicis litteris , quae habentur in Bullario Lateranensi pag. 2 s. Generatim enim, in quaestionibus de prς- eminentia, receptum est, ut, ceteris paribus, ille alteri praeponatur, qui Prius ad dignitatem est promotus, quod ex textibus in Can. Mat. dis.17. ' in Cop. I. O' Cap. 1 f. de maiorit. obed. bene deducunt Cassan. δη - - glori mund. pari. 4. Μanriqum de praecedentia quaes. I. num. ID Peralia eod. tract. de praecedentia cap. 3. num. 4 .
VII. Quartus in Synodo loeus, Eeelesiarum Collegiatarum , intra cuvitatem ,' quintus, earumdem in dioeeest existentium , Canonicis assignatur: ita tamen, ut antiquior & dignior Collegiata civitatis anteponaturaliis Collegiatis ejusdem eivitatis, idemque ordo servetur inter Collegia. Las dioeceseos. Contigit autem aliquando, ex insignibus Collegiatis unam, quamquam recentiorem, ex Apostoli eo privilegio, usum ha isse Cappae Uu , quam Mitare non poterant Canonici Collegiatae antiquioris, cusDiqitirco by rate
149쪽
simile indultum non fuerat concessum: quamobrem prioris Collegiatae C nonici , una eum spectabiliori, magisque honorifico Cappae ornamento , sejus pariter assequutos contendebant praecedendi alterius antiquioris Colle giatae Canonicis, sola Almutia indutis. Verum sacra Rituum Congregatio, ad quam causa est delata, censuit, ejusmodi honoris insignia nullam deis
notare praeeminentiam, neque alterius juribus praejudicium ullum inferre: quocirca, etiam in praedidio rerum eventu, praecedentiam competere deis crevit insigni Collegiatae, quae esset antiquior. Controversiae seriem exponit Ursaya pari. I. discept. o. in cujus fine laudatum refert saerae Rituum Congregationis decretum. Canonicos, nisi obstet contraria consuetudo . subsequuntur Vicarii Foranei, quos sorte contingat inter Parochos non cooptari 'etenim ob illam qualemcumque iurisdictionem, quam exercent, maxime decet , eos Plebanis praeserri , & praeserendos statuit Ioannes Franciscus Bonhomius in supra alleg. Decretis reformationis Eceles ileae pag. I 22. ubi, loquens de Vicariis Foraneis, ait: Parachi , reliquique mnes , quicumque tui sent, . Archipresbieri, aut Praepositi , meariis L is pareant , ac loco cedant , non in Divinis .ciis ramen , in quibus, si Canonici fuerint, suo loco eos sedere, convenit. Ideo autem locum digni rem cedunt Canonicis Ecclesiarum Collegiatarum, quia isti sui putamus Synodo adsunt collegialiter uniti, seu ut constituentes unum corpus . Inis fra Vicarios Foraneos sedere debent Plebant, seu Archipresbyteri rurales, nisi usus obtinuerit , ut promiscue assideant cum Parochis , & Curatis ,
qui in sedendi ordine statim succedunt , & e quibus ille alteri praeire debet, qui prius parochiae praesectus suit.
VIII. Post omnes hucusque enumeratos, subsellia Prantur: primo pro obtinentibus simplicia Beneficia: secundo pro ceteris e Cieror tertio pro
Religioss, & Monachis, si qui sorte ad Synodum venire iussi fuerint rpostremo pro Laicis, si casus evenerit, ut ad Synodum admittantur. Inister Clericos porro ille alteri praecedit, qui in majori Ordine est constit tus, Presbyter scilicet Diacono, Diaconus Subdiacono , & sic deinceps , per textum in Cap. Statuimus, de maiorit. m Med. Quod si plures fuerint Ordine pares, spectatur tempus ordinationis,& ille alteri anteponiis tur, qui prius est inauguratus il & si etiam in ordinationis die conveniant, habenda est ratio aetatis. Ab hac tamen regula est ille excipiendus, cui Ordo collatus est a Romano Pontifice I is quippe , propter supremam dignitatem ordinantis, inter alias quibus gaudet praerogativas ,
quas recent et Hallier de sacris electionibus pari. 1. sect. s. cap. art. h. Ιἀetiam hae potitur, ut ceteris praeseratur, an eodem ordine constitutis , per textus in Can. iatim. dist. 17. Can.fm dist. 7s. cap. Per tuas, de mainjorit. σ Obed. ubi Gonetalet num. 3 Barbosa num. 2. ValenΣ. em . T. m. I 6. & susius Hallier eit. De. Siquidem, uti observat Glossa in eod. cap. Per tuas, etiam lege civili sancitum est, primo eorum nomina esse
scribenda, qui dignitatem iudicio Principis iunt consectui. IX Diqitiros by Corale l
150쪽
L I E. III. C A P. X. I 23 IX. Plurima de ordine sedendi in Synodo videri possunt apud Bottum
29. tom. a. pari. I. er discept. P. eod. rom. 2. pari. a. quamvis revera
dissicile sit, in hac praecedentiae materia, certam regulam definire ἰ cum potissimum inhaerendum sit consuetudini, quae pro locorum diversitate , diversa est. Ad amputandas autem lites,& cujusque jura sarta tecta se
vanda, prudenter se geret Episcopus , si in Synodi initio decretum promulgaverit, quo deelaretur, ex ordine inibi sedendi nihil detractum imituri habendi praestantiorem locum, quod quispiam sibi competere credat ἔquod iaciendum statuit S. Carolus Borromaeus in Coneilio Provinetali Mediolanensi V. pari. ubi inter Decreta initio Diceceianae Synodi leogenda, hoc quarto loco commemorat iam. Eces. Medisian. para. I. pag. 278. Si eui in ea SHodo eantigerit suo loco non sedere, aut incedere , aut
Hiud quid am agere , per id propterea nemini ius acquiri , aequisitumυe esse, neque quidquam de cujusquam iure , posse neve detrahi ς sed omnia
in eo flatu permanere, quo antea fuisse compertum erit : idemque cautum legimus in Syn o Diamperitana, habita anno Isso. quam notis a se illustratam anno I s. typis Romanis edi curavit Pater Io: Facundus
Rausiu. Neque ulli displicere potest ejusmodi temperamentum, quod adhibitum scimus etiam ab Teumenica Tridentina Synodo , quae in Mesus et . ait: Insuper ipsa sacra nnodus saluit ac decrevis , quod, s forte
coaetigerit, aliqvu deriso in loco non sedere nulti propterea praejudicium generetur, nullique novum jus acquiratur . In ejusdem vero Concilii resumptione, summus Pontifex Pius IV. ut eas controversias de medio totisteret , 'us ex peculiaribus diversarum Ecclesiarum privilegiis & praeroga.tivis oriri poterant, Praesules omnes, ad illius celebrationem congregatos, in tres tantummodo classes distribuit, Patriarcharum nempe, Archiepisco. porum, & Episcoporum I inter quos iussit Patriarchas primum locum te. nere, Archiepiscopos secundum, Episcopos vero tertium ἰ in singulis autem classibus digniorem sessionis locum ab illis occupari , qui Ordinatio. ne anteriores essenio nullo respectu habito ad eorum Primitiales dignitates, sive veras, sive praetensas, quas proinde singulis in suo statu illaesas praeservavit ; ut videre est in ejusdem Pii I U. Conssit. 14. Bullari Rom. rom. 2. Ae demum ipsius Concilii Patres in fine sus 2 s. declar runt , ex loco Hylanato Oratoribus, tam Ecclesiassicis, quam se Iaribus, msedendo, incedendo, aut quibuscumque aIiis actibus , nulli ius de novo a quisitum, nulli ablatum, censeri debere. CA Diuitigoo by Cooste