장음표시 사용
171쪽
sterium , vel annuntiandi Evangelium , vel declarandi remissa esse peccata; seu ad instar actus judicialis y; quo ab ipso, veluti a judice, sententia pronuntiatur : atque ideo non debet poenitetis adeo sibi de sua ipsius fide blandiri, ut etiamsi nulla illi adsit contritio, aut sacerdoti animus Serio agendi et vere ahsolvendi desit, Pulet lamenso, ProPler suam solam fidem , vero et coram Droesse absolutum e nee enim fides sine poenitentia remissionem ullam peccatorum Praestaret; nec is esset nisi salutis suae negligentissimus, qui sacerdotem joeose absolventem cognosceret, Et non alium serio agentem sedulo requireret.
Quoniam igitur natura ot ratio judicii illud exposcit, ut sententia in subditos duntaxat seratur; Persuasum seinper in Ecclesia Dei fuit, et veri simum esse Synodus haec confirmat, nullius m menti absolutionem eam esse dehere, quam Sare uos in eum Proseri in quem ordinariam aut subdelegatam non habet jurisdictionem 3. Μagno pere vero ad christiani populi discipIinam pertinere. sanctissimis Patrihus nostris visum est, ut atrociora quaedam et graviora crimina non a quibusvis, sed a summis duntaxat Sicerdotibus S, solverentur : unde ' merito Pontifices maxi- Infra, can. 9. - C. Si Episc. de Poenit. in s. - 3 Cyprian. iii opi, t. quae incipit, Ingemiscere, et in epist. cujus initium , Miror. Origenes, ΗΟ- mil. xo tu Gen. - ε C. Si quis suaderite, i , q. 4.
c. Ita quorumdam, de Iudaeis. C. cinquesti, de
172쪽
mi, Pro suprema Potestate sibi in Ecclesia universa tradita , causas aliquas criminum graviores suo Potuerunt Peculiari judicio reservare. Nequoduhitandum est, quando omnia, quae a Dcto sunt hordinata sunt quin hoc idem episcopis omnibus in sua cuique dioecesi , in inlisicalionem tamen, non in destructionem , liceat, pro illis in subditos tradita supra reliquos insertorus sacerdotes aucto ritate, Praesertim quoad tua quibus excommuniacationis censura annexa est. Hanc autem deii-elorum reservationem , consonum est divinruauctoritati, non tantum in externa Politia, sed etiam coram Deo vim habere. Verumtamen Pisadmodum, ne hac ii'sa occasione aliquis Pereat, in cadem Ecclesia Dei custoditum semper ruit, ut nulla sit reservatio in articulo mortis 3 : alquo ideo omnes sacerdotes quoslibet Poenitentes quibusvis peccatis et consuris absolvore possunt rextra quem articulum , Sacerdotes cum nihil possint in casibus rescrvatis , id unum poenitentii, usPersuadere uitantur, ut ad superiores et legiti mos judicus pro bouesicio absolutionis aecedant serit. ex m. C. Quicumque, eo tit. in 6, C. a. -- dum lit. in Clem. et c. Etsi dominici, de Poenita
forna. - 3 C. Felicis, de Poenis, in 6. C. Pastoralis, S Praeterea, de oss. orcl. Clement. Cupientes, de Po ni S. C. Inter eunctas, S Duos, de Priv. in Extra v.
Periores rogularium reservare possint, vido in De Creto Clementis V VI incip. Sanctissimus, etsi maiia 503.
173쪽
De satisfactionis necessitate, et fructu. Demum, quoad satisfactionem, quae ex omnibus Poenitentiae partibus, quemadmodum a Patrihus nostris christiano Populo suit perpetuo tempore Commendata , ita una maxime nostra aetate , Summo Pictatis praetextu , impugnatur ab iis qui speciem pietatis hahent, virtutem autem ejus ah negarunt: sancta Synodus declarat, falsum omnino esse, et a verbo Dei alienum, culpam a Domino nunquam romitti, quin universa etiam Poena condonetur r Perspicua enim et illustria in sacris Litteris ex mpla reperiuntur, quibus , Prieter divinam traditionem , hic error quam manifestissime revincitur 3. Sane et divinae suestitiae ratio exigere videtur, ut aliter ab eo in gratiam recipiantur, qui ante Baptismum per ignorantiam deliquerint; aliter vero, qui semel a peccati et daemonis servitute Iiberati, et accepto Spiritus sancti dono scientes. templum Dei violare 3 et Spiritum sanctum contristare non formidaverint. Et divinam clementiam decet, ne ita nobis absque ulla satisfactione peccata dimittantur, ut, occasione accepta , Peccata leviora putantes, Velut injurii, et contumeliosi Spiritui sancto 4, in graviora Iahamur, thesaurizantes nobis iram in dio irae Proculdubio enim magnopere a Peccato revocant, et quasi freno quodam coercent hinsatisfactoriae Poenae, cautioresque et vigilantiores
174쪽
in futurum Poenitentes efficiunt; medentur quoque mecatorum reliquiis , et vitiosos habitus
malo vivendo com Paratos, contrariis Virtut uni actionitios tollunt. Νoque vero securior ulla via in Melesia Dei unquam existimata suit ad amovendam imminentem a Domino Poenam , quam rit haee Pinnitentiae opera homines cum vero animi
dolore frequentent. Accedit ad haec, quod, dum satisfaciendo Patimur pro peccatis. Christo Iesu. qui pro peccatis nostris satisfecit 3, ex quo omnis
nostra sussicientia est conformes Emeimur, certissimam quoquo inde arrham Iiabenteq. quod si eompatimur et conglorificabimur 5, Neque vero ita mostra est satisfactio Mec quam Pro PVCeutis nostris exsolvimus , ut non sit per Christum Iesum Dam Θi ex nobis, tanquam ex nohis nihil Possumus, eo cooPerante qui nos consortat.
omnia possumus 6 r ita non habes homo unde glorietur, sed omnis gloriatio nostra in Christo est ' , in quo vivimus, in quo meremur, in quo satisfacimus i , faeientes fruetus clignos Poenitentiae qui ex illo vim habent, ab illo offeruntur Patri , et per illum aeceptantur a Patre. DEhent
ergo sacerdotes Domini, quantum sPixitus et Pru-
175쪽
dentia suggesserit, pro qualitate eriminum . et
Poenitentium facultato , salutares et convenientes Satisfactioncs injungore et ne, si sorte Peccatis Con- niveant, et indulgentius cum Poenitentibus agant, levissima quaedam oPera pro gravissimis delictis injungendo , alienorum Peccatorum Partici PES EGsiciacitur. Habeant autem prae ocuIis ut satisfactio quam imponunt non sit tantum ad novae vii Dcustodiam, et infirmitatis medicamentum, Sed etiam ad Prieteritorum Poceatorum vindictam et eastigationem : num clavos saeordotum non ad solvendum duntaxat, sed ut ad ligandum y con- Cessas , etiam antiqui Patres ct erodunt ci docent; nec Prosterea existimarunt sacramentum Poenitentiae osso scirum irae, vel poenarum, sicut nemo unquam catholicus sensit ex hujusmodi nostris satisfactionitius vim rueriti et satisfactionis D mini nostri Iesu Christi vel O ,seu rari, Vol aliqua QS parte imminui r quod dum novali res intellisure vοIunt, ita optimam Poenitentiam novam via tam ESSE d cui, ut omnem satis lactionis vim e usum tollant.
De veribus satisfactionis. Docet Praeterca, tantam osse divi me munificentiae largitatem , ut noli solum Poenis SPOnte a n his Pro vindicando Peccato susceptis, aut SRCO dotis arbitrio Pro mensura delicti impositis , sinetiam, quod maxininm amoris argumentum est. y Matth. xvi, et Joan. x. SuP. Cas. 1 in sin. Etlias. Dan. 3 et ult. do Poenit. - in s. Can. 13.
a C. Sunt Plures, tu nu. de Poeti t. dist. 4.
176쪽
temporalibus flageIlis a Deo inflictis, et a nobis Palicia lor tolPratis , a Dud Dcum Patrum Per Christum Iesum satissacoro Valen mus.
DOCTRINA DE SACRAMENTO EXTREMAE IINCTIONis.
Visum ost autem sanctae Synodo, Praecedenti doctrinae de Poenitentia adiungure ea quae Sequuntur do sacramento Extrenue Unctionis r quod noum o Pinuitentiae, sed et totius christianae vitae. quae PerPetua HEDilentia esse debet, cousummativum existimatum est a Patribus. Primum itaque, circa illius institutionem, declarat et docet, quod clem cutissimus Redomptor noster qui sorvis suis quovis lem Poro voluit do Ralutaribus remediis adversus omnia omnium hostium tota esse Pi OSPeclum , quemadmodum auxilia maxima in sacramentis aliis Praeparavit, quibus Christiani Conservare se tutegros, dum vivere ut, at, Omnigraviore spiritus incommodo possint; ita Extremae Unctionis sacramento fiuom vitae, taliquam firmissimo quodam Praesidio, munivit; nam ct si adversarius noster δ occasiones per omnem vitamqtaserat et captet, ut devorare anim3s nostras quoquo modo Possit, nullum tamen tempus est quovehomentius ille omnes suae vorsutiae nervos in
leuitat ad Perdendos uos ponitus , ct a fiducia eliam, si possit diviniae misericordiae deturbandos, quam cum im Pendero notiis exitum vitae Perspicit.
177쪽
De institρι fione sacramenti Extrenue Uncsionis. Instituta est autem sacra haec unctio infirmorum , tanquam Vere et proPrie sacramentum novi Testamenti, a Christo Domino nostro. apud Marcum quidem insinuatum , Per Iacoluam autem apostolum, ac Domini fratrem, fidolibus commendatum ac promulgatum. Infirmatur, inquit, quis in vobis, inducat Presh3teros Ecclesiae. Et
orent Super eum, ungentes eum oleo in nomine
Domini : et oratio fidei salvabit in armum e et alleviuhit eum Dominus; et, si in peccatis sit, cli- mittentur ei 3. Quibus verbis, ut Ex Apostolica traditione, per manus accepta. Ecclesia didicit, docet materiam , sormam . Proprium ministrum, et effectum hujus salutaris sacramenti. Intellexit enim Ecclesia, materiam esse oleum ah c DiscoPOhenedictum, uam unctio aptissime Spiritus sancti matiam, qua invisibiliter anima u grotantis inungitur, repraesentat; formam deinde esse illaverha, Per istam unctionem, etc.
De est ecfra hujus sacrament . Bes Porro et effectus hujus sacramenti illi verbis exΡlicatur et Et oratio fidei salvabit infirmum; et alleviabit eum Dominus; et, si in Peccatis sit, dimittentur ei 3 : res etenim haec gra-
178쪽
tis est Spiritus sancti r cujus unctio dolieta, si quae sint adhuc expianda . ac peccati reliquias abstergit; et aegroti animam alleviat et confirmat, magnam inoo clivinae misericordiae fiduciam excitando e qua infirmus sublevatus, et mortii incommoda ac labores levius fert; et tentationibus diem ouis calcaneo insidiantis facilius resistit ret sanitatem corporis interdum , ubi saluti animae expedierit, consequitur.
De ministro hujus sacramenti , et tempore quo dari debeat. Jam vero, quod attinet ad praescriptionem eorum qui eb suscipere et ministrare hoc sacrame tum debent, haud obscure fuit illud etiam in ve his praedictis traditum; nam et ostenditur illic, proprios hujus sacramenti ministros esse Ecel Siae presbyteros; quo nomine, eo loco, non retato seniores, aut primores in Populo intelligendi veniunt, sed aut episcopi, aut sacerdotes , ab ipsis rite ordinati, per impositionem manuum presbyterii a. Declaratur etiam, esse hane unctionem infirmis adhihendam, illis vero Priesertim qui tam Periculose decumbunt, ut in exitu vitae eonstituti videantur et unde et sacramentum Exeuntium nuncupatur. Quod si infirmi post susceptam hanc unctionem convaluerint, iterum hujus sacramenti subsidio juvari poterunt, cum in aliud simile vitae discrimen inciderint. Quare nulla Genes. m. - C. Illud superfluum, dist. et infra, cara . ult. - a I Tim. iv. C. Ecce ego,
179쪽
ratione audiendi sunt qui, contra tam apertam et di Iucidam apostoli Jacobi sententiam docent
hane unctionem vel figmentum esse humanum v I ritum a patribus acceptum , nec mandatum
Dei, nec Promissionem grati tu habentem; et qui
illam jam cessasse asserunt, quasi ad gratiam curationum cluntaxat in primitiva Ecclesia ro- ferenda esset; ct qui dicunt, ritum et usum quom sancta Romana Ecclesia in hujus sacramenti ad- iniciisl ratione ohscrvat, Iacobi apostoli sententi e rePugnare , atque ideo in alium etinimulandum esse: et denique, qui hanc extremam unctionem a fidelthus sine Peccato contemni posse a stirmant et haec enim omnia manifestissimo Pugnant cum Perspicuis tanti Apostoli verbis. Nee profecto Ecclesia Romana aliarum omnium mater et magistra 3, aliud in hac administranda unctione, quantum ad ea quae huius sacramenti sui niantiam Perficiunt. o nervat quam quod beatus Iacobus Praeseripsit. Nec vero tanti sacramenticoni cm Plus ahsque ingenti scelere et ipsius Spiritus sancti injuria esse Posset. Haec sunt quae de Poenisentiae et Extremae Unctionis sacramentis hiaec sancta oecumenica Syri clus Profitetur et docet, atque omnihus Christi s delinus credenda et tenenda proΡOnit. Sequeritos
autem canones inviolabiliter servandos esse traclit, et asserentes contrarium perpetuo damnat clanatbematietat. Iac. v. - Infra, can. 3 de sacramen. Extr. Unclion -3 C. Non docet, x et dist. cap. a in fin. do sum. Τrin. et c. fi n. de lar. com Pet.
180쪽
DE POENITENTIA. 14sDe M. Poenitentim Sacramen M.'
Si quis dixerit, in catholica Ecclesia Poenitentiam non esse vere et Proserie sacramentum pro fidelinus, quoties Post Baptismum in Peccata latiuntur, ipsi Deo reconciliandis, a Christo D mino nostro institulum et lanathema sit . .
Si quis sacramenta confundens , ipsum Baptismum Poenit cutiae sacramentum esse dixerit , quasi luec duo sacramenta distincta non sint, alque ideo Poeni tonitam non rocle Secundam Post naufragium labulam 3 appellari r anathema sit.
Si quis dixerit, verba illa Domini Salvatoris rAeeipite Spiritum sanctum et quorum remiseritis Peceata, remittuntur eis; et quorum retinueritis, retenta sunt ' non esse intelligenda de potestato remittendi et retinendi peccata in sacramento Poenitentiae . sicut Ecclesia catholica ah initio semper intellexit; detorserit autem , contra institutionem hujus sacramenti, ad auctoritatum Praedicandi Evangelium et anathema sit.
Si quis negaverit, ad integram et persectam
Peecatorum remissionem requiri tres actus in poenitente β, quasi materiam sacramenti Poenitentiae, Sui'ra, cap. I de Poenit. - SuPra, C. I. a Cap. Secunda post nauri agium , de Poenitent. dist. I. - Ioan. xx. Natth. xvi. Si Pra, C. I; ut