장음표시 사용
381쪽
3 si Tractatus de Iure personarum
quod sit manifesta, non autem dubia d. cap. solet, ct cap. venerabilibus, Sssors aro. Est autem Ofinia manifesta, illa quae est notoria, nempe quae constat per consessionem, vel probationem legitime factam,vel per rei evidentiam, quae nulla possit tergiversatione celari, cap. cum olim, deverb. Auscat. glos. in Z cap.solet verb- a Ianissa,
ibi Gem. num. Ia. Et l cci tempore quo obiicitur, non teneatur obiiciens
specificare in libello specie offens , nihilominus tempore probationis tenetur specificare, alias non suffragatur Ilat. decis I. defensi excom. in nouis. Vnde deducitur primo, quod obiicienti de iniuria manifesta, non sufficit Probare veritatem iniurie, nisi simul probetur notorium iuris,vel facti, veluti quod non paruerit rei iudicatae 3 insurgentis ex sententia lata pertu . dicem cuius iurisdictio est notoria ,
rider.de Senis consiti i98. num. 2. Fel. in cap. EApostolicae colin. vers. dicitur etiam de except. Rotadec. 6. eod. tit. in
nous. Est verum,quod ad probandam talem notorietatem, sufficit semiplena probatio,etiam si fiat per publicam vocem, & famam, t. ct Felin. locis
3 Deducitur Secundo, quod non obediens sententiae diffinitiuς , a qua est appellatum , dummodo versemur in casu in quo, de iure non sit prohibitum apphilare, non dicitur of- sensa inani sesia, Egiae aerc. 6 8 . quae incipis res iudicata .
16 Deducitur Iertio, quod is contra quem fuerunt impetrate littere,ad beneficia,si praesen talis sibi exequiatoria libus,dicat se velle illis parere, si deinde mutata voluntate nolit parere, &appellet, non dicitur commisisse manifestam offensam, tum quia hic nulla precessit res iudicata, tum etiam quia potest esse,quod quando promisit se velle parere,ignorare causas no parcdi quas no est prohibendus prosequi, L
Dcducitur Quarto quod si quis post
concordia,auctoritate apostolica confirmatam,renunciauerit exequutorialibus ad eius fauorem relaxatis, deinde faciat declarari excommunicatum cum contra quem exequiatoriales erant relaxatar,usq; adeo hic talis non potest die excommunicatus pro ossensa manifesta,quod quinimmo declara toria, est nulla. H.d.colin. versici insuper nota.
7 Secundum est, quod requiritur,
ad hoc ut obiectus offensae manifesta suffragetur, scilicet, ut Opponens iuret, se non opponere animo calumniandi, D. e sndri in d. p. olet, ct ibi Gem. num. Iq. Cosanum. Iq.ctiterum in I. insecunda num. I r. Sor.
8 Tertio, requiritur,ut probatio fiat intra terminu octo'dieru, quo lapso,& os.fensamanifesta non probata, absolutio ad cau telam datur, & obiiciens cola.demnatur inexpesis in articulo huius probationis factis .cap dolet ubi Gem. num. I . vers.quo iste. 9 Hic autem terminus incipit currere a die exceptionis proposit , etiam nulla facta assignatione per iudicem,& currit,de momento ad momentum, copulata die in qua fuit proposita exceptio, ut reprobata opinione H i.trinet Rot. dec. 4.desent. excom. in antiq. quam sequitur Gem.ind. cap.solet nu. 34.versan in isto termino at ranch.nu. 7.
6o Item istς terminus est conis tu, ii cienti offensam,tum et ipsi excomuni. cato,qui si velit probare offensam suis se factam ad propriam tutelam, debet probare in eodem termino otio die. rum, alias eo lapso licet non excludatur a facultate probandi, tamen interim non absoluitur ad cautelam, Inuoc. O HOR. quos refert, & sequitur Gem.
Clterum hic terminus non assignatur opponenti de manifesta offensis, si ex . communicatus non petat absoluitionem ad cautelam , sed tanquam ab excommunicatione iniusta , quia
si intra illud probaret iniustitiam aestiet absoluendus simpliciter, & sic absolu-
382쪽
333 Extra Ecclesiae gremium existentium. Lib. I V. SUMMARIUM.
tio pareat excipienti perpetuum praeiudicium ut post Danoc. 9 Io. udr. scribit Gem. in Z cap.Joletjub num . 8.vesquid aurem si opponatur. 6a Ad Septimum, videri potest absolutionem ad cautelam , vel nullam, vel modicam utilitatem continere ; Aut enim probatur, quod appellatio prccesserit excommunicationem, & tunc non est opus absolutione, quia remanet nullitas probata; Aut non proba.tur, & quia praesumitur quod appellatio fuerit interposita post sententiam, 63 Tal. in Lampliore fui. υesc.au F-milem quae honem C. de appem Felth. in d. cap. Apostolicae num. I 9. probatur validitas quae requirit absolutionem simplicem ut supra dictum est num. s. o sequeretι.ε Sed pro responsione dicendum est, quod ad hoc ut nullitas concludatur, duo sunt copulative probanda, primum quod appellatio praecesserit, Secundum , quod fuerit interposita ex causa legitima, & rationabili cap. per tuas, ct υenerabili essent. exco n. d. c. menerabilibus f)ed si ex causa, S. in. eod. tit. lib. 5.6 3 Eslaetus ergo absolutionis ad cautelam consistit in hoc, quia probato tantum quod appellatio praecesserit, latur absolutio in quantum opus sit,praestita cautione de parendo mandatis Eccle. siae qua praestita litigatur super veritate rei, & suerit repertus culpabilis, compelletur satisfacere at ias absolue
66 Praeterca statim ac quis petit absolutioncm ad cautelam, pendente probationis articulo hoc cosequitur em O. Iumentum,quod eYtra iudicium veluti in officiis, postulationibus, eleectionibus , & aliis legiti mis actibus,admittitur licet in iudiciis non pol sit uti actor experiri, Ac saepe S. insecunda dejent. ex m. lib. 6. I Stylus in concedendis absolietionibus inii, o interiori. et Decretum Concit. Tridentin. Iess. 22. c. p. I.de reformat. non υindicats bi. locum in iis quae expediuntur in foro conscienIIE.
3 Forum conjcientiae quomodo disserat a foro paenitevtia. Volusio inforo conscientiae datur a iudice, etiam in minoribus, vel prima tonsura copstituto, O num. 8. limita
Absolutis i oro paenitentiae datur ala'
7 Episcopi a ce uris occultis abfluunt extra confessonemscramentalem. 9 Absolutio inforo conjicientiae non iuuat, inforo contentioso , nec in tertιi pra- iudicium. i o Absolutus in foro conscientiaeponsera. LIam paenitentiam exequi pote dii β.cium ecclesiasticum ab arpeccato . II Ecclesia de occultis non iudicat. ia Absolutus inforo consilentia potest iu contentiose de eodem delicto accusari. 13 Etiamsi absolutio sis data vigore iubi-Di, vel cx cratae.1ε Abblutus inforo conscientiae, etiam segeris paenite itiam,potesa cusari A puniri e codem delicto in foro ex:α
11 Vbi effectus sunt diuersi unum non tα
16 Absolatus in foro con trientiae, qui ha
militer egit poenitentiam si accusetur inforo exteriori,mitius Oenispunien.
17 Baptismus tollit omnem peccati poenam quoadicum , sed non quoadpubli
18 Blasphemans Deu absoluitur info ro congcientiae, an puniripossit infaro extersori. IV Quod in Deum committitur, in om auum iniuria ertur.
383쪽
Tractatiis de Iure Personarum ARGUMENTUM. De absolutione in foro interiori.
Vm saepe contingat ex peccatis latentibus conisti ahi censuras,
adeundus esset iudex in soroexteriori,homines fimore perterriti retraherentur ab Gbsolutione petenda, pia mater ecisclesia nostram miserata si agilitatem , aptamque vulneribus nostris mede iam adhibere cupiens, statuit ut possit impendi absolucio in foro interiori, cap. qia pleriq'e de immunit. Eccl6. cap. quae in Ecclesiarum,de consi. pinuli de totamentis.1 Et quo quis sicilius, ac tutius hoc consequi possit, stilus inolevit in curia, ut absolutiones a censuris quς petuntur in foro conscientie tantum, expediantur per Sacram rinitentiariar ., nulla prorsus compositione persoluta, sed gratis quoad omnia, etiam quoad scripturam, Sc per viam breuis clausi,' sigillati, ac directi Magistro in Theologia , sue Decretorum Do ctori ex approbatis ab Ordinario, per paenitentem eligendo. qui Magister , siue Doctor, ne unquam contingat peccatum detegi , postquam crit sumstus ossici a suo, litteras
statim lacerat, ut tradunt Sam. in reta
f. I l . col. fη. vers. bis accedis , dc millies tum expertus in praxi . Quinimmo licet expraecepto Sacr. Tra Conc. Jess. 2 2 .cap. 3.ri reformat. dispen satio. neSquar committuntur extra Roma nam Curiam,debeant committi ordinario impetrantium, quq vero conceduntur gratiose, non sortiuntur cffe
ctum nisi prius ab eisdem saltim sum.
marie, &extra iudicaliter cognoscantur,tamen illud decretum vindicat si-a bi locum in his quae expediuntur in fo
3 Quantum attinet ad absolutionem in soro conscienti notandum est primo , dari absolutionem in foro conscientit, & in soro paenitentie:siqui. dem absolutio in foro paenitentis non potest impendi nisi sacramentaliter,& sic in aetii consessionis, absolutio
vero in soro conscientiς non requirit de necessitate confestionem, sed tantum importat distinctionem a sero exteriori,ut utrum l. declarae Pra c.
subnu. 29. O ad praecepta decalogi lib.
nde deducitur primo,quod absolutio in foro conscientippotest dari a iudice etiam in minoribus, vel prima
1 Absolutio vero in sero paenitentia-li,non potest dari nisi a sacerdote, Miauar. In Manual. cap. 2 7. num. μυconsit. II. num. a. tit. de priuileg. Nisi
sorte absolutio in foro conscienti et detur simul, de semel cum absolutione a peccatis, nam tunc non potest nisi a Sacerdote dari,IGuar.locis eis.
6 Deducitur Secundo, quod absolutio quae dari potest ab Episcopis a censuris occultis vigore Concilii Tria se
24. cap. 6. test impendi extra confessionem sacramentalem,Nau. d. cons. II. num. a. uer c. a. quod Episcopui
quin immo etiam in absentis, Suar. Dab. Roder. alii quos refert, Osequicur Sancte adgrae Eta decalogi lib. r .cap.
384쪽
Extra Ecclesiae gremim existentium. Lib. IV. 3ρ s
tl. num. Iq. Riccardus in Tulla Caenae lib. 3. g. a. quas. 8. num. 49.et IO.
8 Deducitur Tertio, quod eXcommunicator qui non est sacerdos licet si sit prima ton sura initiatus possit absoluere in foro conscientiar, ut supra di .ctum est, tamen non potest absoluere in foro penitentiali, Nauar. d. cap. 2 7.
9 Notandum secundo , quod absolutio in soro conscientiat ex quo est restricta ad solam animam, ideo quando demadatur aliis, non consueuit comits ti quo ad ea quς concernunt soru contetiosum, sed tantu ea quae spectant ad
purganda conscientia,non autem tangentia forum contentiolum aut tertii praeiudicium. Paris cons. 67. nu. 22. lib. 4. Couar. in eap. Alma mater. Par. I. .i I. col. . versic. quinto bis acce.
dit, & consequenter sicuti operatur omnes effectus qui tendunt ad animae salutem, ita non suffragatur quoad respicientia forum contentiosum, ut ex infra allegandis apparebit. Deducitur ergo primo, quod abasoIutus in foro conficientiae post pera- Ioctam paenitentiam, & quandiu cen. sura est occulta, habet exequutionem officii ecclesiastici,adeo ut possit celebrare , & alias ordinibus uti absque peccato , Archid. et Turrecrem. in cap. d. his so. dist. Anchar. in cap. peccati υenia sub nu. q. Ratio huius rei est,quia cum per absolutionem in foro conscientiae sit re missum vinculum quo tenebatur apud
Deum, p. admonere 3 3. q. a. remanet II tantum vinculum Quoad ecclesiam ,
quae non consueuit, de occultis iudicare, cap. I. ut ecfles benes. sine diminut. confer. cap. Arsianus, post princ.
χχ Deducitur Secundo, quod absolutus in sero conscientiar, etiam post peractam pamitentiam potest pro eodedelicto accusari, & puniri in soro existeriori,cap. admonere, ubi glos. O Do I. 3 3- qμ i. a. . . in cap. de his, in fine,
de accf. et ibi Host. Turr. Abb. et Fel. num. 6. de iterum glos. in cap. gaudemus, verb. poterit, de diuort. et in cap. qui crimen 6. quae II. I. et in cap. 2.-rb. dispensium in fine, de schism. et
in cap. pcn. verb. quibus, e paenit. di ς. . Rom. cons. 37S. num. 2. Anchar. iud. ν S. precati venia, ante num. q. de . reg. 1ur.lib. 6. Abb. in cap. accusat; nu. , de accus Couar. ιn d. cap. alma ma. ter par. I. g. I. colim. versic. q. byr
IS. nu. 3. Penia ad Emer. comment. 23. vers. Rursus. Ant.Gomes Hari re ol. cap. I. num. qo. Sanchret adpraecepta decalogi lib. 2. cap. I a. num. T. Leonarae. Duard in Bulla Canae lib. 3. g. a.
13 Haec prima deditistio extenditur Primo, ut procedat etiamsi absolutio fuerit tradita vigore iubilaei, siue crv.
ciatae aut alterius Pontificiae constituationiS,Cotor. in Hop.alma Mater, S.
I 4 Extenditur Secundo, ut procedat etiam si paenitentia imposita pro censura occulta in soro conscientiae fuerit publica, nam nihilominus censurata, detecta non suis agabitur in foro exteriori, quia effectus utrius'. absolutio. nis sunt diuersi,& ideo unum non is tollit aliud, Hostie n. in Sum. tit. de accusat. s. effectus. Rom. consII. 37S. που.
et iterum Abb. in d. cap. de his de accus.
4 o. fiuila , et alii quos reseri, &sequitur Sancheg ad praecepta decalogi ,
lib. a. cap. ia. num. T. Penta loco cri.
versic. breui ergo, aeuariu loco cit. antenum. I 3.& haec est receptior,& verior, quicquid ex aduerso senserint Butr. et Imol. in diap.de his . fatetur tamen Ib Penia loco est. vers. illud hic mouebo
quod quando absolutus in foro conscientiae egit humiliter pamitentiam, si deinde accusetur in sero exteriori, erit cum eo mitius, ac dulcius agen. dum, cum ex absolutione petita , dipamitcntia peracta satis appareat ip.
385쪽
tiam in absolutione quam consequitur infidelis per superuenientiani baptismi, quia licet illa tollat omnem peccari penam quoad Deu , tamen noto lit quoad publicam vindictara, sus.
quae in xcclesiarum, num. ὀ3. O seq. δε cons. Eadem secunda deductio limitaturne procedat quando versamur in casti in quo absolutio in foro p nitentiae, Operatur per omnia cundem essectum quem operatur absolutio iudicialis,veluti sit statuto imponatur paena blastae manti Deum , 5 per aliud statutum 18 rcmittatur psita habenti pacem ab OLknso, sit talis blasphemans egcrit paenitentiam in foro conscientiae, ex quopcr eam consequitur indulgentiam & remissionem a Deo, non potest amplius puniri in soro iudiciali ut concludit, Bart. c, Anan.quos ac fert, equiturFelin. in .. cap. de hisjub num. 7. in fine de accusat. Verum haec limitatio apud me tuta non est,supponit enim quod blasphe. mans Deum offencat tantum diuinam maiestatem, cum alioqui qque ledati cin publicam, nam quod in Deum committitur in omni usertur iniuria,
iis, ubi glos. in verb. grauius extra eod. iit. cap. cum secundum seges,eod. tit. lib.
6. licet ergo deliquens per paenirentiam in foro interiori consequatur remissioncm , quia tamen illa non rela. xat poenam debitam reipublicae, d sideres in fine dejeur.excom. cap. I. de eram sati. merito non potest dici quod remaneat absolutus in foro iudicialiut eleganter probat Anctar. in reglec- asum ntim, 2, de reg. iur. lib. 6.
Tertio principaliter deducitur quod absolutio in foro ii scientiae obtenta a coniugibus, Ut licite possint per-2o manere in ina trina mi o contracto, vel contrahendo in gradibus prohibitis , operabitur quidem ut prolee suscepta, vel suscipienda quousque impedimentum non pandatur, censeatur capax ordinis, et beneficiorum, necnon et ut
habeat Iura successionis , tam activae, quam passive, at ubi impedimentum erit dc tectum, praesertim si sit dedae etiam in foro contentioso, reputabitur illegitima, tam qnoad ordines, & nificia, quam etiam quoad omnia spiritualia , & temporalia, ut post alios scribit Sanchee, de mair. lib. 8. disput. 3 q. v u. 47. 68. cum pluribus sequentibus ad quem ne longior quam parsit excurrat tractatio lectorem reiicio.
1 Proponuntur quaestiones disputandae. a Excommunicatus absolui potes etiam
3 Pole ias ligandi, Osoluendi, regia
Potes as ex communicandi, procedit ex potestate clauium .s Excommunicatio praesupponit malum culpae . Excommunicatus a iure an possit inunius abolui, O num. 7. 8 Excommunicatus a iure pro causa M. bente tractum successuum, non potes
inuitus absolui. limita vi num. 9.I o Excommunicatus abfluipoten absens, ct non praens. ii Item ignorans . I a P ecusanspraestare iuramentum Mepa
rendo mandati, absolui potiar a 3 Holutio Lia inuito nonjusfragamae
ad remisonem culpa.IA Peccatum non committitur sine volum tate neq. tollitur.
i s Infriores S. Pontifice an absoluere pos
I 6 Excommunicatus licet post, tamen non debet inuitus absolui. II VJus ecclesiae erga perseuerantes in em
I 8 Excommunicatis respicit etiam publicam utilitatem.
iρ Absolutis data inuito inducis contemplum
386쪽
stum censurarum. ao Excommunicatus non petens, absolui non debet. eti Excommunicatus per Jententiam a iure, inuitus absolui uon debet. 22 Iudex absoluens excommunicatum inuitum vel non peieniem, peccat,
a 3 En causa rationabiti excommunicatus, non perans , ct inuitus, debet ab.
24 E communicatio impediens villita. Iem eccles , debet etiam inuiso retia
23 Iuri, debet ex officio reuocare excommunicationem intulam.
sa humilitatis omnino es absoluen
27 Excommunicatus qui deterior effici. tur,s abfluendus. a 2 Finis excommunicationis quis sit. a 9 Excommunicatus qui deterior efficitur Iuno demum absoluendus es, cum adesistes probabilis quo ublata ex.
3 o Inuitus excommunicatαι non est absol
3I Excommunicatus ad effectum deponem di, oi ct absoluendus etiam inuisus. 3a In absolutione inuito danda,qua concurrere debeant, an requirantur in Papa num. 33
ARGUMENTUM. Ex communicatus An absolua
tur inuitus . CAP. LXIX. Vplex in proposita
specie inuoluitur quaesito, prima An possit, Secunda Andebeat abiolui quoad primam,communis est Doetorum conclusio, excommunicatum quamuis
inuitum, & contumacem absolui pol a se . sic enim concludit D. 2 bom. in . sent. dis. I 8. quali. a. art. S. ibique
Riccard. art. IO. quaest. I. Gabriel. q. Σ. Palud. quaest. s. Soto Maior. quaest. q. Io. nur. ιn cap. I. num. 2.9 1bι Franch. num. s. desent. excomm. lib. 6. Calder. in cap. ab excommunicatonu. 26. 9 27. de reseripi. ibique Card. ante num. I9. versic. quinto , quaero, Butr. numero Io. Obb. numero ZQ. Anan. in cap. I. num. Iq. de malis. Imol. in clem. I. circa prisc. de poeuli.
O remis. Abb. tu cap. nouit, num. 3 S. de iudic. ct iterum in c. ad reprimedam, sub num. 6. de olf oia. Soc . in cap. super est Si .num. s. de sent. excom. Fe
lιu. in cap. apostolica,num.l. de excepi. et in cap. Ueniens num. 22. G 23. de te
sib. Franci . in cap. flet nu. s. desent. excom. lib. 6. Praeposit. in cap. signis casti, num. II . de eo qui duxit in matr. quam polluit per adult. Ratio est multiplex Prima quia censura non est culpa, sed paena, p. I . de sent. excom.tib. 6. qui; sicuti potest inafligi in inuitum, ita potest auferri per ablolutionem , cum potestas soluendia & ligandi par esse debeat, cap. verbudepaenit. dist. I. Secunda est ratio, quia potestas excommunicandi prouenit tantum ex potestate clauium, Abb. in cap. ab excommunicato num. Io .vers Item quia, de rucripsicum aliis allegatis)upra eod. lib. c. I .nu.4. quae quidcm potestas si. cuti administratur a solo excom municatore, absque alia excommunicati
voluntate, ita debet administrari po. testas absoluendi,cum eius sit soluere, cuius est ligare, I e reg.iuris Tertia ratio,quia excommunicatio licet in se supponat malum culpae, nepe, quia semper inheret peccato mortali , rationc contemptus , Nihilominus suapte natura inseri malum pama cuius principium , cum sit extra noS, merito sine iacto nostro tolli potest, D. Ibom. ct alii locis cit. Remanet ergo firma coclusio,quod regulariter excommunicatus , potia stetiam inuitus absolui quae . Extenditur primo,ut proced at situ c
387쪽
3 9 8 Tractatus de Iure Personarum
cxcommunicatio sit lata ab homine, siue sit lata a iure, Nam utroque casu 6 potest ab ea etiam inuitus absolui, Palud. ct Soto Maior locis GI. Angel. in
sum. verb. absolutio num. 2. Siluest. in verb.absolutio 3. S. Io. Mari alter. decensur.lom. I. lib. q. disput. 6. v. 2.sub lis. B, ωersexcommunicario tamen . Contrariam opinionem tenent Riccard.& Gabr.locis ante citatis, vide' licet quod quando excommunicato sertur a iure absolutio non post dari inuito. Ducti auctoritate te I.in c.dam. nationis 14. q. a. ubi damnaIionis inquit sententiam quicumque meretur accipere , si in suo sensu voluerit per.
7 Opiniones conciliare studendo,duo
videntur considerandi casus. primus quando excommunicatio infligitur a iure propter actum , qui unica vice conluniitur , cuiusmodi est propter violentam manus iniectionem in citari cum, S tunc quia actus est, iam consumptus , potest is qui habet lacultatem absoluendi a tali censura, absol. uere Reum,etiam inuitum, & reluctantem; per absolutionem enim non consulitur eius voluntati , sed utilitati, quo casu, non incongruit, ut beneficium praestetur inuitis, c. se qui emendat. 43. dist. nec ex eo, quod excommunicatio sit a iure lata, mutat speciem, quia actus est iam consumptus, ct perleverantia in censura, non inducit nouum actum. 3 Secundus est casus quando actus cui est de iure annexa censura habet tractum successitium , veluti haeresis, quam semper concomitatur excommunicato,cap.cum Chrisus, ct cap cut, O cap. ad abolendam, de haeret. cum aliis allegandis infra lib. I. cap. 7 num. I. & tunc non potest absolui, neque inuitus, neque volens, nisi h resi prorsus abiurata , quia cum excommunicatio h resi cohaereat saltim de iure ecclesiastico, iuxta trad. in d.
cap. 7. non potest dari abiciutio quae suffragetur nisi haeresi sublata , alias
illa remanente, absolutio non opera. retur , quia re incideret itatim in ean. dein censuram , & in hoc catu acci. piendus tes. in d.cap.damnationis et
q. a. quiquidem est intelligendus de damnatione propter ii resim, quia est desumptus ex D. Leone epist. Is .ad Puleheriam Augustam, quae tota expendi. tur in detestationem haeresis Euthiche
9 Non poterit ergo absolutio dari inuito in casibus habentibus tractum successivum, nisi duplici concurrente conditione, videlicet, quod detur ab eo, qui habet potestatem reuocandi legem, & quod eam velit reuocare ἱTunc enim poterit absolui etiam inuitus, quia lege reuocata , non potest habere amplius locum reincidentia. Io Extenditur Secundo , ut si potest absolui inuitus,multo magis possit aba solui absens, de non petens, ut in specie scribit Alber. in ι. a proceiante,num. 2. Cis dilat. ubi attestatur, quod in hac opinione concordabant Practici Romanet Curiae, tempore Benedicti xij. apud quem ipse erat orator, pro Mediolanensibus .Fnanch. in cap. otii,
II Et pari ratione Extenditur Tertio, ut possit absolui ignorans, glos ct Aia
I a Extenditur Quarto, ut fortius pose sit absolui is,qui petit absolui, sed reacusat praestare iuramentum de paren. do mandatis , cap. super eo, ubi notavi om-es , desent. excom. pro quo facit,
quod tale iuramentum est introductu, ad cautelam ex cosuetudine ecclesie, cap. cum desideres. S. cui quaestioni de sent.excomm. atque ideo non est de Psubstantia absolutionis, quae etiam sine iuramento data valet,glosin ricap. cum Iesideres, verbiraesitum, O in Lmp.J uper eo υerb. cum promisione, crutrobiq; Do I. committatur.
Eadem principalis conclusio declaratur Primo,ut absolutio, quae dari potest inuito, suffragetur tantum ad remissionem parnae,non autem ad remicsionem
388쪽
Extra Ecclesiae gremium existe tium Lib. IV. 3yy
is sionem culpae,scilicet peccati propter quod excommunicatio suit inflicta , peccatum enim non remittitur, nisi correctis,& veniam petentibus ,c.legatur a q. q.2.c.abst, ct c.siquis praepropera so.ist. Al ex. δε Neu.in Zc.sigusc. n. II. de eo qui duxit in Matr.qua pol luit per adult. ct ibi Abb. sub num. 7. vers. ct ιonclude, Soccin. in cap.Jupereo SI. num. 3. de sentent. excomm.
Sicuti enim peccatum ex nostra proficiscitur voluntate, & sine volunt tate non est peccatum, s. I. a Q. qua II.
voluntate nostra tolli non potest, ..cap.legatur, aq.q. 2. D.2 bom. alii locis cit. Declaratur Secundo , ut procedat tantum in summo Pontifice, non autem in caeteris Practatis, quia ipsi non possunt inuitum absoluere, ita decla' a s rat, Albertc. in L l.a procedente, num. a. vas ct iura quae loquuntur, C. Giulat. Contrarium puto verius, quia ra. tiones propter quas concluditur poscse excommunicatum absolui inuitum, non cohaerent potestati Pontiscis, ita ut diuersum dici debeat in coeteris Praelatis, sed sunt rationes, quae eque militant in omnibus Praelatis i& prop. terea in casibus, in quibus Practati habent potestatem absoluendi, eadem cs
se debet imis dispositio, L illud, 11 .a
parr. ci haec quoad primam dissiculta.
16 Quoad secundam. Regula concipi potest,quod licet inuitus possit absolui, tame absolui non debet, ita probatres .in d. c. ignistic in si. de eo qui duxis
apostoliuae, de re iurilib. 5. O in cap. legatur , 24. q. t. di tradunt Riccard. in ψ.distinct. I 8. quaest. 1 o .art. s. D. Συ-xatient.ibidem . quaest. 6. Calder. in cap. ab excommunicato, num. 26. obequ.
Iram. quam polluic, per adult. Praeposit. abιinum. q. Fclin. qui plane probat in cap.aposolirae,sub num. I. ct a. de except.Abb. in rico ignificasti sub num. 7.vers ct conclude breuiter. &haec est 17 communis opinio, quam probat etiam usus ecclesiae, quae Reos in excommunicatione persistentes consueuit primum paterne monere, ad satisfaciendum,&absolutionem consequendam, deinde omnibus iuris, & facti remediis eos cogit,etiam per absolutionem subditorum a fidelitatis iuramento , quamdiu in excommunicatione permanserit, ut in capsin. de poenis, & ad extremum etiam ad laudi , & regni
priuationem, ut in cap. a. desent. et reiud. lib. o.
Ratio est duplex. Prima,quia per talem absolutionem prasiudicatur bono
communi, cum excommunicatio non seratur ina propter utilitatem excommunicati , sed etia propter utilitatem I 8 publicam,nerupe, ut alii eorum exemplo perterriti, similia patrare pertimescant, elem. I. insin.de ossis. ordiu. clement. i .in final. υerbis, detestamenIis, cap. a.de calum cap.ad liberandam , de
Iudicis.cap. si canonici, Isin ibi etiam glos. de obj.oia. lib. 6.l.au aera, Ssin. 1. de poenis. Secunda est ratio,quia per ab solii tione quae datur inuito datur occasio
c6temnendi censuras, ubi enim excomunicati scirent, se fore absoluendos, I9 non obstante, quod in contumacia pertisterent, utique dubio procul in ea in sordescerent, quod quidem,cum . in prauum tendat exemplum, ab ecclesia ferendum non est , cap.v am e ,ri
de Iudic. cap.cs iniusta. a 3. q. 4eto Extenditur Primo, ut non solum non debeat absolui excommunicatus
inuitus , sed neque debeat absolui non petens, d. cap. significasti, ibi jipetierit , ct ibi glos. 9 Doct. commv.
Extenditur Secundo, ut praedicta procedant , quando vel samur in excommunicato periententiam inructa
de iure, tunc enim non debet absolui, ii ita Riccar . Aux.de Ales. 9 Gabr. d.
389쪽
2 2 Extenditur Tertio, ut si iudex ab
soluat excommunicatum inuitum , aut non petentem, licet absolutio teneat , tamen peccat, D. Bonavent. O Riccard. locis cit. Calder. in Z cap. ab excommunicato, ante num. 27. Alex. de
Juo in aecap. signi aui, ante num. . I 3.ubi quod Iudex ex hoc posset pu
z3 Eadem principalis conclusio declaratur, ne procedat ubi iusta, & ratio anabilis causa suadet excommunica. tum esse absoluendum , tunc enim absolui debet etiam,non petens, & inui tus , ut ex infra dicendis liquebit. Iustae autem causae sunt infrascriptae videlicet. 24 Prima Quando per excommunicutionem impediretur utilitas ecclesiae, seu impediretur ecc Iesiae ordinatio,vt probat mi. in cap- apsolicae, ubi prata sertim noc notat Abb.jub num.I-veris sic. ex quo Infero,de except. Alter. de Censur- tum. I .lo ι .cap. asM.qS 7-lit. E, vers. nisi ex huiusmodi, Sarr. eod.
est causa quando excommunicatio dicitur nulla , & lis pendet super nullitate,quia nullitate pendente non constat de vinculo excommunicationis, Felin .in cap Heniens,num. 23. aq. e
Tertia est causa, quando C Om municati inesset iniusta , tunc enim prudens, S religiosus iudex debdi ea ex ossicio reuocare, quia potest , &debet rcuocare errorem suum, cap. a 2 3' cro. S.' uera Iudex, dejent. excomm. Calder. in L cap. iab excomm . sub num-27 rfubi vero qsis iniuste, Aleae. de Nevo, in I. cap. Agniscas: ntim. I 2. Praepos L num q. quicquid in contra. tium scripserit, Fer: i. in cap. Veniens,
municatus satisfacit, sed cupiens diu. tius paenitere non vult absolui per hii. militatem, tunc enim debet Omnim de absolui , Calderin. in L cap. ab e communicato 27. vers. sed si nolis absolui, obb. ibidem , sub num. LO. in s. dicit etiam. 27 Quinta est causa, quando theus per excommunicationem redderetur deterior, & obstinatior in delicto. Tune enim debet prudensi iudex etiam in .uitum absoluere , ita docet D. Trim
Abb. in sepe citato cap gnificasti, sub
num . 7.versis. si tamen excommunicatus , de eo qui duxit in matr. quam po luit per adult. ibiq, Praeposit. num. q. Alex.de Nevo, num. II. versa .es,AF-bas in d. cap. ab excommunicato, num zo.verso occurrit,de rescript. Felis .in cap. osolicae ub num. 2 .very .habes em .go de excepi.
28 Ratio est, quia in tali casu excommunicatio caret fine propter quem fuit instituta, nempe, ut rubore suffusus, & correptus resipiscat, cap. I. issent excomm. lib. 6. Atque ideo Iudex ad instar prudentis Medici, ubi agnoscit unius generis medicamentum non prodesse , debet illud omittere, & liud adhibere. Haec ratio licet concludat ex parte excommunicati, nihilominus quia in Occommunicatione, non solum inspicitur eius salus, sed exemplum alio rum, ut probatum est supra uum. I 8. 29 Idco hac quarta causa absolutionis erit sub declaratione iii telligenda , videlicet', ut procedat
quando spes est probabit s, quod subalata excommunicatione, & alio adhibito remedio excommunicatus corri gi debeat, alias si certum sit, quod rit nihilominus in duritia perina surus, satius est,eu in eaderia excommunicatione tabescere,ut illi sit poena,& coeteris exemplum argumento , riclem. I. in .de sic.6rd.de Gadit in specie, Abh. in L cap. ab excommunicaro, n. 2 o.vers occurris mihi de rescrip .Fe-
390쪽
Extra Ecclesiae gremium existentium. Lib. IV. oi
Iin. in eap. apostolicae sibb num. et .ves
habes, ergo unam casum,de except.An-νLin υerb.absolutio 3.1 o. Summa Pi. Ian. in verb. absolutio es i. etiam inuitus.
3o Dixi quando adest spes proba. bilis,quia si versaremur in dubio, ex.
communicatus non esset absoluedus, ut pluribus probat, Mart. Laud. in atrarii.de constentia, quas. I. quem s quitur Felin. in aecap. vos Iolicae, num. a. vers coeterum in dubio,de except. 3I Sexta est causa quando ageretur de absolutione ad e rectum,ut excommunicatus posset testificari, tunc αnim si non adsint alii per quos possit
negotium probari, est iusta causa, ut excommunicatus absoluatur inuitus, praesertim si fiat ad instantiam eiuscuius interest ipsum examinari, is tin.m ιυ. Veniens num. 13. O a .deisib. 3χ Demum antequam huic materiae finis imponatur, in absolutione inuito danda,ires sunt coditiones seruandae. prima ne cedat in tertii praeiuditium , quia esset contra iustitiam commutatiuam. Secunda,ut caueatur quantum fieri potest scandalum, vel contemptus censurarum,quia ex hoc capite posset esse contra charitatem , & contra iustitiam legalem a Tertia , ut si versemur in censura lata a iure,& in Praelato , tunc inspiciatur an pro pertinacia sit de iure constitutum , ut transeatur ad aliud remedium, quia tunc non potest Praelatus omisiis remediis a iure constitutis absoluere inuitum, cum ipse non sit supra iuS. .
suinino Pontifice, qui pro suprema seius autoritate, potest a praescripto iuris Oi dine recedere, & absolutionem pro eius prudentia impartiri,ut declarat , & recte Suare et disput. 7. serit. 7.
1 In absolutione danda requiritur citatio
2 E xcommunicator es citandus quando petitur absolutio coram superiore.
3 In re canda excommunicatione tanquam nulla, requiritur citatio pariis
q In absolutione aα cautelam, requiritur citatio partis. I Ubipericulum estun mora, non requiri- tur citatio partis. 6 Pars non est citanda in abi olatione danda in f ro conscientiae. 7 Remisius adfacerdote ut ab fluatur, quid facere debeat. 8 In absolutione extraiudiciali ex gratia Papa,non est citanda pars.s Quando abjolutio datur ab eodem ex
communicatore non requiritur cita
tio partis. Io Iudex informatus de negotiolotes procedete siue citatione partis .ii Cessante contumacia, absolutio datur e citatione. 1 2 Defectus citat ionis non annullat abse-
i3 Excommunicatio lata sine citatione te
i Defectus iurisdimonis annullat abseo.
Is Actis non transportatis non potes Archiepiscopus absiluere. i5 Abolutio data nonseruataforma commissionis es nulla. I Limitatur in iudice ordinaris. I 8-casibus reseruatis sedi apostolicae, po isas dependιt ex tenore delegatio.
19 Forma praescripta a lege per decretum irritans si non seruatur , vitiat a.