De attractionis usu Herodoteo [microform]

21쪽

s habet; sed lino ipsa re illud sane meit, ii liuiae loeum, Sicut

alium se plano similem, . III. O. 14 γὶμερ si δε δεκατρ π ῆς

παρελαβε et τεῖ Oct attractioni adnumeremus, i iiii attraeti in eo potiSSimum posita est, ut pronomen relativum gonotivum vel dativum omissi pronominis demonstrativi induat. Doindo mo revocandi sunt ii loci l. I C. 92 et ii δε uot qu- ανεθηκε ἐς τα Τρηταt, ubi Verba ἐς et Sino dubio e structura ἐς inuet et originem duxerimi. Simili modo pronomen relati nun omiSSO pron0mine demon- Strativo attractum est a praepositione hi duobus aliis locis, in I. U. C.': ταυτ lμε λη70 ανακανυπτει ἐς et εἴρηται i. 0 hc αυτ τα τι ρος, l. V C. 92 δ φερουIα κατακγυπτει E T IEF γα T6zIT6

22쪽

Identur. Μεχρι ou Ortii QSSe X: λέχρι τουτο o Sivo et douset Sohoemannus ). Praeterea vero mirum est, quod praepositi0nem ἐς - ἐς o ortum est ex ἐς sueto loco praepositio: 1ἐχρι Sequitur'. 'Ε o perimittis invenitur locis, quare quam fis Sumniis' novem exemplis formulam ἐς ob comprobare Studeat, set hoc loco cum Η. Stoinio ἐς o Scribendum OSSO OnSeo.

4. De attractione enuntiationum relativarum a pronomineo ιος et σος incipientium.

Aliud uinde attractionis genus etiam apud Herodotum Saepius invenitur in nuntiatis relatiris, quae a pronomine lac, SiV OGO Cincipiunt 3). Eiusmodi autom attractio praebet pronomen relati nimo subiectum nuntiati relativi auraetum a Domino nuntiationis primariae, OmiSS pronomine dem0nStrativo τοιουτος et Verbo εἶναι. Enuntiatio relativa iam antecedenti rationi membro On-iuneta moram dioetiri formam induisSo nec non attributi loco Substantivo, ad quod portinet addita Seso, Videtur. Idem attractionia usus extat in formula: ουδάς ἐσet: ις cuius p0Stea menti erit facienda. Iam vero asseram l. I. C. 31 ού δε Ἀργεῖαι - γόακαριζον - . p. τερα DTω Oζων Ξκνων κυρησε. quo Oe quamvi de Wilgari illa attraotion maxinio in dativo 3 pronominis lac ad libita non sit cogitandum, attracti quaedem Statui poteSt, tun geneti IIS ctω G, H, i sin dubio idom valeat quod oz: Otouzω totaquo huius nuntiati Structura haec Sit OT Tot GDTω τεκνων κυρηοεotc εἰσι. Qua breviloquontia, ἐων τεκνων - illud factum esse videmuS, ut missis coniunctione: met et pronomine demonstrativo 102, 105 118, 143. m. 48, 2, 104, 136 158. IV. 12, 30 43, 56, 71, 122 123 160 166 181 196 201, 203. V. 1. 85, 1, 2 st . L 15. 24. 75, 83 99 113 140. VII. 50 58. 113, 181. VIII. 58. 108. IX. 55, 58. 2. 94.1 Schoomannes Redothoilo p. 117.2 Struvius opuscula selecta II. p. 13.3 Κu0hnor: aussiihi licho Grammatik: II p. 915 Anm. odit II).4 G. . . ruogor Di Attractio in se latsin. praeho g 113.5 Κu0linor: auffiilial Grammati 551 9 odit II.).6 Matthias: Ἀussulii l. rioch Grammati D480, Anm. odit III.).7 Butimannes Orioch Grammati g 130 1.

23쪽

Nam hane quoquo nuntiationum nonnisi se verbi Ozi ac TO:αbTI κακὰ ἴκου, Soli. OH ἐστι - ortam esse facile est intollectu, cum verba ες ζα κακα b. V nimirum repetant auSam, ire milites

se interituro Osso putaroni. Aptissim autom erodotus id quod explicandi gratia antoeodontibus adiectum est, tamaro uter e reSSit. Praetore eum lio loco conforsenda sunt orba l. V C. 92 :

I VSTαζ pulλος, quippe quae et ipSa attractionem quandam pronominiSοιος Xhibeant. Substanti ni enim κρυμος - OmiSSO pronomine demonStrativo, Cum pronomine ola coniunetum St, quare duae proprio enuntiatione Statuenda Sunt ευθα - τοιουτος ινεται κ*0ν ος, lac ἐστι ὰ76ρητος, qua - Verborem ordine mutato ita in imam Contrahuntur, ut pronomen o lac, OS adiectivum

ἀφορητος p0Situm totam quodammodo sontentiam augere rideatur. Quo meliu totam structuram, o qua iusmodi locutio: φορητος Otoc profecta Sit, perSpieiamiis, loeum' e Xenophoni memorabit.

24쪽

nonnunquam omiSerit, vindicemus. XerXOS, ut ad OStrum ociun reVertar, prorSus adStipulatur Artabani de Vita immana sontentias et propterea addit pronomen demonStratimim et ζαDTης, si grarius

διαιρεα omnino suo loco Sit pro genetivo attracto οἱ is cum infinitiVO. Nequo dontio praetermittendi sunt oei, ubi pronomon lacem particula et coniunetum adlubetur. De origine et signification pariteulae et G. C tius 1 haec adnotat aus dem tammo cont- Sprium et mi et stir , quare vocula et ris demonstrativa tribuenda est, id quod Sehoemannus I his foro orbis docet particulam et otiamsi correlativa ratio inter illam et coniunctionem καὶ sivo et intereedat,

domonstrativa vi indutam cum pronominibu Velut OITE, Oc, τε coniungi dumque signifieare tuo noStro Sermone seda , SO . Itaque tum ad singulo loco tranSeamuS, ubi pronomen O Oc, τε

αυτ TOtεειν, quae orba ita intellegenda Sunt, ut primariam Structuram hanc fuisse censeamus ὁ δε υκ 7η οζObzος ιναι lac, ε αλλως αuet Totas . . . ille autem negavit e talem Sse 1ualisei linquo hao alitor saceret. Quae enuntiatione tam arte interra Cohaerent, ut tamquam in imam abierint, eum pronomen O Oc, et a Vorbo F qauraetum Sit.

26쪽

iheli g, vi nos si auo Sein motate. Baehrius 3 recto monstpronomen OGO δγὶ Surpari do magnitudine, quae quanta sit dofiniri non possit. Propria autem huius enuntiati structura haec fuit: u Dpou etρατο μοιρα τοσαυτ' ἔχω Om δη laeti, quamobrem pronomen OG qu δη a SubStantivo μοtρα attractum quodammodo adiectivam et formam et significationem induisse videtur. In l. I. C. 160 legimus o δὲ ueti ivαtot Tatip.To Oc OoΜαζαρεoc αΠελ α ἐκδιδουα τυ Παπιυγὶ παρεσκευαζo Odri 1tod si, o I ii, δη quem locum Matililaeua l. l. ita interpretatur: um einen Lolin, mi g S Oder gering errauch sein motate. Quod ad particulam δη attinot', hic illud tantum rixorim, in vocula δη semper sor eum coniunctionibus vel pronominibus coniuncta - generalem ineSSe vim.

quom locum Baehrius ), quippe qui Sol fictaeuse sententiam:

o Io pro Ott OGOuto dierum Ss recte refutaverit, ita interpretatur:

tantae est illud opus magnitudinis ot altitudinis, quantae Vix quidquam aliud invenitur. Quo melius autem diiudicari possit, utra significatio pronomini ocio hie praestet, pronominis relativi oto ratio habenda est. Omnibus enim locis, ubi oto idem significat atque: τι totoueto - s. l. I C. 31 C. 12 V anto substantivum

ad quod pertinet, poSitum est item pronomon Ioc in I. V

tudinis et altitudinis, quantulaecunque est cita quidem, ut pro

27쪽

accusativis μηαθος et ut 0ς attrahatur. In I. I . 199 legimus: et δὲ prupto mino lora Iovωv, quas verba BaehriuSὶ ita vertit pecunia quantulacunquo fuerit;

si recto quidem Substantis in enim με παθος et pronomen ociovimam quodammodo notionem effetunt, cum pronomen ac per attractionem a uintivum vocabuli μηα θος induerit.

reserendum St.

28쪽

1 Bashr in adnoti ad h. l. 2 C. N. meger in adnoti ad h. l. 3 Rich. 00rstor de attractions nuntiationum relativarum p. 37. - Ο Ηormann adnoti ad Viger. p. 70 dicit origo lamulae Sane

29쪽

quod C. W. DuegeruSλ in Oetεων emendandimn Sse putavit, eum et duobus aliis lociS: πις cum pronomine Ouδεις coniunctum sit in I. m. C. 72χυδεῖς ocet vini παρηοεt, et t. V C. 97 καὶ Ouδεν et ou uetitσχετο. Hanc vero Onieeturam a Rich. OerSter probatam necessariam SSenego, eum nihil omnino obstet, quominus HerodotuS, quippe qui nequaquam in eadem et certa quadam seribendi norma Verseim', otiam 10 loe pronomen o pro Oceti SeripSiSSe cenSe HS R. F00rstero quidem quamvis illud largiar ouδαμω Ελληχυκω pendere comparatiVO: πολλιν Laco , tamen adducti non OSSum, ut eum eodem Vir docto particulam negatiVa su ad vostem: πολλον referendam SSe et Verbum Substantivum in nuntiation rotativa post τω excidiSSe putem, quoniam in formUIa Ouδεὶς Oc t Ou particula ob nulla alia intermissa vocor Subsequit tu pronomen scatc. Mea quidem sententia Baetula recte monuit eum O. Hemanno 3 neque και ante υδανίων addendum neqUe: LεIαλα

delendum esse, quar totus hic locus facillime intellegitim , si verba

πολλο νεζω suspe Sa fiunt. Viror ero, quod bitatius ), iuppe qui plerumque in diiudicandis eiusmodi quaestionibus satis diligenter laboraverit, hoc

relatiri Getati, inluserit et particula negativa ouχ, quae in eiuSmodi formIdi Semper ponitur post: cetις, ad Verbum χει reserenda it. Sod a de re hacten IS.

30쪽

5. .

De attractione in enuntiatis relativis omissa.

De enuntiationibus rotativis attractis sat multa verba lauisse mihi videor, quar iam inquirendum est in singulos locos, ubi Horodotus attractionem omisit. Primus autem locus, qui huc revocandus est, Iogitur in . . . 127. κο6σας δε ταυτα 'AmuMης Μηδους τε πλισε παυτας - λη v Tota6μευος ἁ μζVἐορIεE, ubi nos quidem attractionis leges antea statutas laedi

arbitramur, Cum proprio pro Tti XApeetem geneti nam et co abomiSSO pronomine τουτων attractum. Attamen adere non OSSum, qua hanc fuisse causam existimem attractionis omiSSae quodeni intiatio relativaὶ cum vi et gra citato exprimi obet. - rolaeto Sati mirum est, quod Astyages Harpagum tam Subito ducem elegit, quippe cuius filium paullo anto ira inflammatus intorfecerit. Neque illud argumentum magni momenti esse ΘωSt, a uinti m TIPropterea pDSitum Sse, quia verbum loρτε cum duplici accusativo coniungatur. Nam otiam in I. IX. C. 58 l δ δωσouoto ptat τω vδη ποιησα Περσα πὰ ω δικας onoti rus: τω prorae Satim et ponitur, quamvis verbum olei et ipsum duplicem eouinti rum

regere Oleat.