Gita Govinda Jayadevae drama lyricum: textum ad fidem librorum ...

11쪽

TEXTUM AD FIDEM LIBROR ANUSCRIPTORUM RECOGNOVIT, SCHOLIA SELECTA,

-CCCXXXVI.

13쪽

EXCELLENTISSIM ET ILLUSTRISSIMO

AUGUSTISSIMI ATQUE CLEMENTisSIMI BORUSSORUΜ REGIS IMSTRO SUPREMO PUBLICAE INSTITUTIONIS RERUMQUE ECCLESIASTICARUM PER REGNUM sonusSICUM ANTISTITI ET CET.

15쪽

PRO LEGOMEN A.

I. I a ras, cuius carmen Gitagovinda, i. e. quo celebratur Govindas vel Κristinas, os XII, 8. Wilhelmo Jonesio Anglice conversum satis inclaruit, pauca tantum de semetipso testimonia memoriae tradidit quae colligere oportet, antequam ea reseramus, quae de eo aliis ex sontibus aut re vera innotuerint aut veritatis quadam specie induta

hoc nomine venditentur. Ac primum quidem ipse docet, se oriundum fuisse e induvilva, quo nomine utrum vicus intelligi debeat, an familia sacerdotalis, disceptatur; neque, si nomen est loci, appareat, in quanam sit Indiae provincia indagandum. Rem minime expediunt scholiastae; vid ad III, o Edoctus suerat Ionesius CL Ass. Ress. III. 83. ed. Lond. duas suisse istius nominis in India urbes, unam alingensem, alteram Burdvanensem, ab huius autem incolis celebrari Jayade-Vam tanquam popularem Tertiam eiusdem nominis urbem in 1-rabhukti sive provincia ithilens exstare, certior actus sum a Viro illustrissimo, Cois3Rooxio, quo fit, ut etiammissilienses eodem quo ceteri poematis loco reti, poetam nostrum sibi arrogenti Verba, pro' in diati si hodie oontrahunt nomen many bellove to e malinga, ut sincethere is a to os a simila nam in Bur an the natives of that Iace insist, that the fines lyri poetis India a their countryman, an celebrate in hon-our os him an annua iubiles, passin a Whole nio in representin his ramaan in iustas his beautiful songs.. I

Corale

16쪽

ea qua mea fovit studia vir ille Indicarum litterarum facile princeps

benignitate olim mecum communicata, infra posui H). - Contentio vel dimidio minor est quam ea, quae quondam Graeciam agitavit, itidem inferior poeta, at aeque dissicile iudicium, licet aetatem respiciat qua .stio, a nostra haud ita magno spatio distantem. Addendum est eis, quae mox posui, populari istinuitarum traditione referri Κinduvilvam urbem ad viciniam Gangis fluminis. Conser sis quae disputavit Vir Celeberrimus Warao, professor xoniensis, M. Bess. XVI, 52. Congruit autem hoc cum opinione Ionesiana, siquidem Burd- 'tanensem regionem alluit Ganges. Atque id primum in aperto est, quomodo oriri potuerint ex eodem versu dissensiones tot tantaeque; nam verba poetae, quibus semet ipsum lunae ex oceano induvilvae exsurgenti aequiparat, haud uni obnoxia sunt enarrationi. Quod satis demonstrant varia scholiastarum interpr lamenta Pro alingensibus militatur Oceanus ipse at enim Vero, si reputaris, figurate dici posse oceanum, quandoquidem ex eo originem

traxerit Deus Lucius vid. Ram. I, XLV, 9 , cadit totum, quo freti sibi

Jayadevam vindicant alitigenses, argumentum. Tum enim sese dicit Jayadevas exsurrexisse e induvilva, sive nomen id sit loci, an gentis, tanquam Deum Lunum ex oceano primaevo, neque opus est situ in vicinia fluminis, ne dicam oceani. Ultra urgenda esse verba minime credo et iactat poeta, aut natalium sedem aut gentem sua gloria suisse illustratam. Quas habeant Μithilenses suae plutonis rationes, non assequor,

praeter nomen.

Quae quum ita sint, dubius haereo, licet traditio Vistinuitarum mihi persuadeat, ut Burdvanensibus potissimum vadevam ascribom.

Corale

17쪽

Nomen patris bH εva, matris Rama levi ipse posteritati tradidi

se noster, si eius esset, quod sine poematis legitur distichon Attamen post conclusionem poematis id παρεμι, inseruisset notitiam, qui est mos suus, Jayadduas cantilenae cuidam, et movet nomen boladevae suspicionem, quam in annotatione in medium protuli. Potest tamen indicata esse, qua vixerit aetate Jayadevas mentione Bhojae regis, qui inter annos p. br. n. ΜL. et MC. regnaviti id Toddium et lebr. in Tranα c. s. Lond. l. 25. St. Nimirum ita, ut istis versibus dictum sit, posteriorem esse Jayadevam hola et poetis annumerandum, qui post Bhoiam mortuum floruerint. Nam eadem aetas utrique tribui non potest. De qua re mox dicam. Uxoris nomen admavati carmini inseruit poeta. . . H. Videtis haec exigua esse, neque eiusmodi, ut inde, quod maioris nobis esset momenti, de aetate, ceterisque Jayadevae rebus certi

quid erui possiti Nota est opinio Ionesti, sive potius magistrorum Indicorum, a quibus Iudicis litteris instituebatur, anteriorem fuisse Jayad vam alidam, quam sententiam vix hodie ullus suam facie Redolet enim itagovinda indolem aevi longe posterioris. Sermo, licet a calamistris havabhutis, atque a dumetis alodayae aeque abhorreat, et ad

nitidam Kalidam elegantiam saepius accedat, verborum interdum quam rerum est studiosior et a tautologia non prorsus alienus interdum nimis sane usitat in eadem imagine varianda. Participiales adiectivorum a nominibus oriundorum formae nam denominativum eiusdem originis verbum non ubique assumendum est a recentioribus poetis omnino magis frequentantur, quam ab antiquis es quae annotavi admitop. I. d. s. alidasae tamen, ut taceam Bhavabbutem, minime sunt inusitatae. Exempla

per Glingovindam haud pauca inveniuntur. agis memorabilia sunt, quae IV. 3 leguntur, denominativa verba, quandoquidem composita nomina in verborum formam abiere, qualibus vix usus suisse Kalidasas. Ad certam aetatem tamen ea referri posse longe absum ut credam. agis huc facit Versuum ratio, quae a cantilenis Sanscriticis apud anteriores aliena est et in Sans itam a Pracriticis lingvis tralata videtur. accedit concinen-

Corale

18쪽

tia finalis et allitteratio in mediis verithus, utrumque rarissimi, si ullius, apud antiquos iu Sanscrito carmine usus. Recentioris denique aevi indicium est usus vo hulorum technicorum, scholam prodentium, uti ex. gr. ea, quibus amantium genera insigniuntur, e lH Umi, Niv3rit, Usit strit, VI, 8. VIII, 9. IX, 2. At his tamen certi quid nota evincitur, licet satis patefiat, salsum esse Ionesium. In prorsus contrariam sententiam discessit Wirao, professor Oxoniensis clarissimus, qui ad hunc sere finem disputat, ut poetam nostrum ad saeculum decimum quintum p. Chr. n. detrudat. Censet enim Ass. Ress. XVI, 5 . Ramariandam versus finem saec. XVli vixisse, Jayadevamque eius asseclis annumerat unde sequitur, ut is ante hoc tempus vixisse non potuerit quam opinionem insormasse videtur vir, mea laude maior, ex opere populari maktamalia. Valde tamen addubito, an legitima sit ista conclusio primo enim loco inter discipulos Ramanandae diserte referri non credo Jayadevam, et, etiamsi referretur, lacile fieri potuit, ut sectatores Ramanandae sibi arrogare studuerint poetam clarissimum et dogmatis, quae carmine suo professus sit, Vish-nuitarum tribui gratissimum. Deinde si indolem carminis respicis, aetatem magis auream id redolet, quod tamen felici imitationis studio tribui potest. At enim vero numerus commentariorum, quem quintarium equidem exploravi, indicio est, paullo antiquius Me carmen, quam quod ratus sit Wilso. At haec probabilia tantum sunt restat unum, quod ad certius quid ortasse perducat. emorat Jayadevas I. . Inter poetas suos aequales ηυarditanam , poetam sibi probatum, amatoriis argumentis tractandis clarentem, aemulatoribus non carentem. Novimus autem

eiusdem nominis poetam, cuius poematum liber, ut cisti inscriptus, a Colebrookio laudatur M. Res x. p. 4oi. duodecimo saeculo non iuni rem, si recte disputavit Wilso Dici Sanscr. ed. I. praes p. XI. XXXI. . Qui cur diversus sit ab eo, quem noster isto versu praedicat, praeter Pinionem istam Wilsonis, tam longe abest ut idonea sit ratio ulla, ut multo potius Gitagovitidae ivdoles id saeculum ipsa indicet Vacillat

Corale

19쪽

autem ista opinio, si onseruntur ea, quae ipse vir doctissimus alio loco de Jayadeva disseriti uvaturarumdam enim, commentarium ab Amafra omita in rhetoricum a devae opus, mandratostam ), conditum, eidem sere tempori adiudicat, quo vixisse debeat Jayadevas, si re vera assecla suerit Ramanandae; pyaya-Dixi tam enim initio XVI ii, Baianandam fine Uti poniti Nimirum pyaya Dixitas ad annos p. Chr. n. circa DXX et D VI. refertur vid. Wils theatr. Indic. praes. p. XXII et append. II. p. 588. aius autem inter conditoremoΡeris, enarratoremque assumatur temporis spatium, necesse videtur.

Accedit traditio, qualiscunque illa sit, supra memorata, iuxta quam Bhoiae regis aevo paullo recentior dici videtur. Quae optime congruit cum eis quae aliunde de ovard hana explorata habemus. Diem enim quum obierit holas supremum Versus annum C. paullo posterior fuit re vera vadevas, si ovardhanae, duodecimo saeculo florentis poetae, fuit, ut ipse asserit, aequalis. Itaque, ut summam onam huius orationis, et ovardhanae mentio, et disticho G. G. XII, o. ad annum sere ΜCL. refert Jayadevam nec tanti habenda esse vid tu traditio libri popularibus sabulis reserti, hau tamalae, ut ea impugnetur nostra sententia. Atque congruit cum hac aetate etiam poesis indoles, quae in Gitagovinda cernitur, aevo potius vindicanda, quod Ratnavalim Vribathatham et similia poemata nasci vidi Pro certa

tamen sententiam meam venditare nolo, et manebo, antequam diiudicatam litem censeam, dum Chandraloham, Jayadevae ipsius opus, perscrutatum fuerit, quippe qui vix dubitem, quin inveniantur in eo indicia, quibus accuratius haec quaestio tractari queat. Dogmata autem in Gitagovicida obvia in argumento chronologico non adhibebit, qui intellexerit, plus una Vishnuitarum secta eis posse uti ad Jayadevam sibi vindicandum. Neque enim primum a Ramananda inventa est doctrina, qua

' Catalog insit. achenx. d. Viason. I. 116. - Alia eius scripta laudanturmachenx Catal. q. 13. et in praefat. Colebroohii ad Hilopad edit. SHram. denique in dira de edanta. r. Soc As Lond. II. 7. 10.

Corale

20쪽

Kristinas ei Iudita coniunctim ad summi numinis dignitatem evecti sunt, neque ad hanc istius superati tionis sectam certum est, reserenda esse Jayadevae dogmata. Praeter rhetoricum opus, mandramiam, Jayadevae tribui video poema de Rama et ita, cuius qui circumfertur inde Rama G gos' a genuinus procul dubio non est. Nam firmim. non inminu , ut voluit Wilso s. v. - , Dici Sanscr. d. ali. s. G. G. XII, 8 significat carmen. quo celebratur Govicidas quo titulo quomodo dici possit poema de B

ma, haud assequor. III. De carmine nostro quae in universum dicenda habeam, haec sere sunt Argumentum est, ut brevibus explicem, ristinae et Radhae, amantium irae, amorisque redintegratio. Idem a multis Indorum poetis tractatum est tum Sanscritice, tum dialectis recentioribus ac praecipue quidem Braiabhahhensi et indica. Exemplum laudavit Colebroovius As.

Res X. 4 i5. Quem potissimum sontem ante oculos habuerit Jayadevas, traditionem popularem, an poema quoddam mythologicum, quaestio est, quam diiudicare nequeo suspicor tamen eum in primis sequutum suisse hagavata puranam Plus enim uno dramate ex hoc sonte desumptum esse scimus. ut Vidagdia adhaυa. Vid. iis. theatri Ind. II. 93. Ulut haec sint, in argumento suo tractando ita

Versatus est noster, ut modo Pistinam, modo Rudham, eiusque amicam canentem exhibeat, ex sua ipsius autem persona describat, quae sit uniuscuiusque harum cantilenarum ansa. Sic primo cantico amica R dhae, ristinam per nemora quaesitanti, declarat, eum cum puellis pastoriciis vernum tempus saltando celebrare. Poetae ex sua persona loquentis est dist. I. 26. amicae disti. I -3 . Haec est poematis sorma

per XXII. cantica decurrens, praemissis duobus aliis I, 5-a et 7- a.d in honorem ristinae Adlicitur interdum cuidam cantico distichon

eiusdem argumenti, sed musicis modulis non adaptatum, immo plura;

' Cat. Μssit. ach. I. p. 103. Ramagitagovinda, a se os amatory verses, applied toSita an Rama, lihe thoseon adlia et Kristina an by the sam author.

Corale