장음표시 사용
41쪽
sinali satis clare indicantur, ita ut in priori distichi parte ea de re nulla possit esse disceptatio. Alia est ratio posterioris stropharum dimidii, quod
brevioribus saepenumero utitur versibus, ita ut dubium sit, utrum te nis tantum Versibus constent strophae, an quaternis. Rem in universum si respicis, ea sane est ei Indorum metricae lex summa, ut quaternis versibus constent strophae s. lovae), atque unusquisque versus prorsus eodem numero decurrat, vel respondeat primus tertio, quarto secundus. Ad quadripartitam hanc divisionem quadrant pleraque canticorum Jaya- devensium genera; at sunt tamen saepenumero duo versus posteriores multo breviores, quam priores interdum deest omnino versus quartus. De qua re lis nequit esse ulla, si concinentia finali regulari versus d finiuntur. Dubium tamen est, ubi allitteratio sit quaedam versuum, at nulla iusta concinentia, utrum uno tantum versu contineatur dimidium
strophae posterius, an brevior talis versus in duos sit distribuendus. Sic in cantic. Ii ubi mediam stropham occupat, , quo nomine dicitur Pars lohae constanter per totum quodvis cauticum repetita et posterius strophae dimidium explere solita. Augetur etiam dubitatio eo quod canendo repetiti suisse dicantur brevissimi hi versus Quam rem diserto edocemur a scholiastam ad canti iti vers. c. aegis ii Co
iuncta omnino est horum versuum doctrina cum re Indorum musica, cuius quum iusta caream cognitione, nec rem absolvere meum sit, qua
Stionis tantum elementa ponam, peritioribus eam ultra investiga dam resinquens. Consulere autem debebit, qui hoc sibi argumentum tractandum sumere velit, potius libros de metris racriticis et re Indorum musica, quam metricos tractatus Sanscriticos. Etiam nomina diversa sunt tum distichorum, tum partium eorum apud Sanscriticos et Pracriticos metricos. Re h. l. mentionem inieci, quia ab his edoctus sum, Vere interdum constituendam esse tripartitam distichi divisionem. Operae pretium erit brevia proserr excerpta: c. me strusis. In sangit Narayana haec leguntur: με- 0 mms in rimisy: miMimi-
42쪽
tant. 5. a. et b. consentiunt cum .ihruvapada hanc abet varie
43쪽
Dhruvapada concinentiam imperfectam praebet in mri ἀ- versum ideo constituo unum, et prabandham tripartitum:
Cantic. a. etrum canticorum usitatissimum, saepius tamen hoc carmine anapaesti et spondae inveniuntur et mediis concinentiis in breviores partes dispescuntur versus a tis:
Litterae superimpositae a. b. A. demonstrant sedes concinentiae. Dhru-Vapada uno continetur versu, qui respondentem non habet; nam qui in Var. Scripti legitur, aperte insiticius est:
d. - - - - - Unde apparet, etiam 4os versus dactylicos esse.
44쪽
Cantii 5. Udgraha hanc habet speciem:
45쪽
Dhruvap. c. --- ----- -- ----- --- melius enim in unum versum contrahitur Dhruvapada.
Μelius unius versus constitui videtur Dbruvapadu: ---- - ---- ----- quam mensuram patitur etiam distichon XI. si si immis ad hruvapadam trabitur. Est tamen contra usum Indorum hunc in modum divellere versus atque Disitigod by
46쪽
magis in eam inclinor sententiam, salsam esse in libris manuscriptis divisionem et pares esse versus a et, tractis ad postremum versum verbis V - tum bene se habet scriptura distichi a. evulgata CL Add. d. me concinentia versuum. Concinentiam legitimam eam appello, quae per totum quoddam canticum eisdem sedibus recurrit, et initium syllabae, a qua concinentia incipit, variat raediis versibus interdum ea invenitur et longiores versus in partes quasdam dividit mediam concinentiam regularem eam appellare possis ab utraque distinguenda est tum alliseriati , cuius amantissimus est Jayadevas, sine uua iusta lege lamen ea
usus, ut dist. I. s. a. b. - - , dist. I, 23. - et sexcenta exempla alia, tum concinentia aliis metris, quam canticorum, adaptata, ut quae I disti . II. d. i. intercedit inter hemist. a. ecb., c. et . quae I. d. 6. caesuras cuiusvis versus comitatur, quae II. d. Io medium e sum secat, aliisque modis variatur, ut III, 3. IV, i. VI, I. IX, 3 etc.
Haec enim ex exuberante quasi quadam versificandi facultate procedit, legesque uuas agnoscit metris vere a criticis praeterea aliena est; orsa est haud dubie in linguis vulgaribus, indeque in Sanscritam irr psit; intime contra coniuncta est cum metrorum genere, quod in cauticis Myadevae usurpatur et per totam racriticam poesi regnat. I. Legitimae concinentiae si lis haec sunt exempla: a UOndaica: cantio. I. - - i m etc. quae alternat cum anapaestica dist. 9.--im ri hruvapada huius canti concinentia caret. Tum cant. 5. - ' etc et in liruvapada Imperfecta est disti a8. in .--umvis Tum 4 in Udgratia: π-- ν- etc. imperfectae concinentiae Templa sunt mo' Cant. 5. a. b. c. d. ubi imperfecta est conc in
-- 'Imrii Pt Idii disti. 5. 8. 9. Cant 6. a. b. partim persectam cono. Pond. praebet mi et etc. d. i5. 4. 15. 6 17. 8. et in DhmVap. Partim spondae exeuntem: -- - 1i. γ' - - is quod ideo enoto, quia aperte hisce exemplis demonstratur, extendi hanc concinent a ultra pedem versus ultimum, ubi imperfecta sit ipsa spondalea. Occurrit praeterea haec concinentia canti . a. b. c. d. . a. b. D-G-b-Dj0jtigod by
47쪽
aa. a. b. eum anapaestica disti . et inegitima cono dist. a. S. I 4. a. b. 7. a. b. C. d. 9. a. b. c. d. o. a. b. a. a. b c. d. 5. a. b. Exempla alia hae sunt illegitimae IV, lat. 4, a. b. η - - et Mi ibid. dis s. a. b. AZQn- ῆέν ibid. dist. 7, a. b. - - i mi V disti i3 a b. - - urii VIII, dist. S. --- et , 5. a. b. ,-N X, 6. a. b. XI, 5. a. b. ἔ--ium N i . a. b. --γή XII disti a. a. b. - - i. a. b. --S Alternat anapa stica cum spondaica VII, dist. 7. a. b. et O. a. b. Spondaica cum anapaestica alternans est etiam XI distia a. a. d. licet spondaeis non utun
h. Dactylica Canti a. a. b. ita tamen, ut sequatur syllaba, quae cum sine versus . concinati Concinentia plerumque persecta est, secus tamen I. dist. 7. a. b. προ- miri dist. 5. disti I . tast: --tic Ana aestica eam cum spondaica alternare iam vidimus. Pra dominat cant. 8. a. b. sed cedit interdum locum spondaeis Imperfectius concinunt, quam cetera, haec exempla disti . Ηρο- ρη- disti id - sisti . 'mni 'immo χ ΠΗ - 'Sti f -' fissi Spondae sunt dist. . d. Trochaica est concinentia canti . sed tria tantum leguntur exempla verae, III disti . . . mih - mihi . a. b. udh-UM 9. a. b. ur'h-Pimi cetera exempla easdem stabas repetunt. Etiam cantici αvers. a. et b. eandem sinalis concinentiae licentiam praebet cant. 6legitima consulto non utitur. Nimirum trochaeus alienus est in universum a canticorum versibus catalecticis; versuum catalecticorum fines trochaici quum concinant, catalecticam dicere potes concinentiam, a Poeta minus excultam negligentiusque tractatam. Congruit spondaica concinentia haud dubie magis cum ipso versuum genere, eamque ob caussam frequentatur dactylicam rarius usurpari non miraberis, si reputaris, post longam quae solet esse dactylorum seriem, opus es. Voci diversa morarum dispositi me, in qua quasi requiescere possit, qua finis versus clare iudicetur. Cur autem anapaestis rarius finiantur versus concinentes, eius caussa in eo posita est, quod anapaestus abhorreat a concinentia, quippe quae syllaba gravi incipere debeat. Iambicam etiam concinentiam vix e VDj0jtigod by
48쪽
pectabimus alieni enim sunt iambi a nostris versibus, et qui in concinentia legi videntur iambi cantico. 3. 5. 24. ii non totam constituunt concinentiam, quae re vera cretica est, sed partem tantum. Vere serm-bicae e. concinentia legitur semel cant. 4. c. d. s. Cretica Cant i5 versus a b creticos prorsus concinentes habet praeter disti 1 o. ubi licentia est in inrituumn ti Explet hei concinentia Pedem Versuum ultimum Cantic i5. a. b. anapaesto utitur in pede pejnultimo, iambo finitur, concinentia tamen incipit a fine anapaesti Initium concinentiae quum ad antecedentem pedem pertineat, in caussa suisse videtur, cur minus accurate syllabae interdum concinere actae sint exempli caussa sint: Mh--, disti I --spem dist. 5. πή-- dist. a. Idem cernitur incant. 4. ubi arbit- id dist. 18 m--gna disti M. et ' -- dist. a. concinunt ceteri versus persecta gaudent concinentia. g. Restat concinentia solius syllabae longae quod genus in Dhrmvapadis frequentatur in cantic. i. Concinunt tamen versus L et d. persecta est eant. . c. d.'-t, legitima cant. s. c. d.'-hi cant. o. c. d. -isi cantic. 8. c. d. h-hi haud eo nomine digna cant. 5. c. d. h- mi Concinentia caret cant. a. c. d. tum qui uno Versu constant Dhmvapada canti. q. c. I. c. I S. c. 2. b. Vel b. c. II. c. ΙΙ. Mediadis concineruiae a legitimae exempla sunt, quae eisdem sedibus recurrens, totum pedem explens Versum in partes secat: Cauti ii spondaica est, interdum cum ac lica et anapaestica perm ista, et sedem habet constantem in secundo et quarto pede. Hinc oriuntur strophae, a Europaeis linguis minime alienas. Eodem modo recurrit cant. 5. a. b. concinentia anapaesti , minus tamen accuratae syllabarum mediarum congruentiae tenax Differt concinentia canti . quae inter pedem secundum et tertium, quintum et sextum, vel quartum et quintum intercedere solet, minus tamen ad iustas leges restricta et saepius allitterationis formam induens. M Concinentiae mediatis species quaedam est etiam cant. 6. Verrum et cant. 6. v. d. II in me . - - Posterius exemplum potius Disitigod by
49쪽
est allitterationis similis ei, quae cant. 38. c. d. inter utrumque e sum intercediti Sed haec hactenus dicta in de hac concinentia, quam qui geminationem, dicunt metrici, cuilibet diversitati nomen suum imponentes et hunc in modum eam definientes: uim ---hm s: his Nin' i- ῆς Ru .R: M-- i et: Decem genera contra ponit Uilso S. V. Res est, quae in iusta versuum Indicorum doctrina et accuratius et uberius debebit tractari. Eis quae adumbravi utantur qui eam rem
VII. Non multa sunt quae de hac editione monenda habeam. Textum constitui ad fidem librorum manuscriptorum, neglecta prorsus editione a Bahuram eurata, A. S. 8o8. Calcuttae. Tenet ea textum criticis praesidiis omnino nudum soli 35. octi oblongg. Sigio S. eam distinxi. Ad scripturam codicum emendandam adhibui, uti par erat, eum scholis, tum grammaticas et metricas rationes semel bisve tantum opus erat coniecturis, de quibus tum in varietate scripturae, tum ita annotatione certiorem feci lectorem. Negotium est in universum difficultatis haud magnae, manum recentiorum horum poetarum genuinam restituere talem, qualem eam ante oculos habuere enarratores indigenae, modo eorum commentarios accurate exaratos consulere nobis liceat.
Prima est haec, sed inferior negotii pars qua absoluta, diiudicandae remanent tum scripturae variae, quas laudant scholiastae, nulla adiecta crisi rarissime enim aliud quid addunt, quam sorinulam retire u N: velom et interpretationem tum loci quidam pauciores, quos insimulare nequit non risis accuratior depravationis, licet latuerit illa scholiastas indigenas. Quae operis pars altioris est indaginis. Textum exhibui talem, qualis evasit absoluta prior illa crimos parte quae ad posteriorem pertinerent, annotationi exponenda et tractanda seposui. Congerendam semper esse totam variae scripturae nubem ex libris reor exhibui etiam ad calcem textus, quamvis in recentioribus hisce poetis, grammatica, mesu, enarratione popularium a cormptela satis plerumque tutis, operae pretium id non censeam; at nolui incurrere in Disitigod by
50쪽
suspiciooem negligentiae. Adiecta totius carminis interpretatione Latina, longa non opus sui in versibus haud ita intellectu dissicilibus enarratione mea, neque integris scholiastarum interpretamentis. Ideo ea tantum protuli scholia, quae aut ad verba obscuriora aut ad cogitationes intricatiores melius intelligendas conferre visa sint In compositis longioribus rationem indigenarum omnino sequendam esse iudico optime enim tum membra compositi, tum mutuam membrorum relationem explicanti Hanc itaque partem in eos a me saepius devolvi. In singulis dictionibus explicandis minus feliciter mihi agere videntur. Nimirum singula vocabula per singula explicantes, voci explicatae sensum quidem attria buunt haud salsum, verum enimvero haud eum, quo posuit poeta Vocem, neque eram eius vim enodant. Quod potissimum de dictionibus tralatis valet. Uno exemplo illustrare liceat. XI Q. - quod et ganter dictum est et facile intellectu, si meministi, quid valeat propriem c ad ira . explican scholi isto loco se quo qui ieiunius dici
poterit deque vera est interpretatio, quia adventat, nondum adven rat crepusculum. tque hunc in modum poetarum elegantias saepen mero omnino expellunt quasi surca sua scholiastae et parum accurate interpretantur; tralationum vim et, ut ita dicam, colorem omnino non docent. Quo fit, ut minimi faciam singula talia interpretamenta, et multo plus fiduciae ponam in accurata singulorum verborum indagati ne legitimo exemplorum inter se comparatorum numero instituenda.
Quam viam ingredi debemus, dum desiderio thesauri linguae iusti sati
In exscribendis scholiis vitia scripturae ut debui emendavi, praeterea, quae ad Sandhim pertinent, eo tamen discrimine, quod, ubi contunu sermone utantur scholiastae, verba eorum ad iustas euphoniae r gulas observandas revocarem ubi glossas singulis poetae dictionibus e Plicandis apponant, intactam reliqui librorum scripturam immo, si meum sequi iudicium voluissem, omnino expunxissem in glossis mut tiones, Sandhis caussa in litteris iactas. Faciunt id saepissime libri a motius exarati atque absurdum videtur, ubi nulla sit oratio continua, Disitigod by