Quaestiones Lucianeae [microform]

11쪽

mn dsi aeque necessarium sit philologo, quam

ut graecae dictionis usum habeat idoneum, Plura Hoborum scriptorum opera animo nunc intento, nunc etiam emissiore ordinem iustum secutus Perlegi. In quo negotio ante hos duci circite annos orto fortuna ad Lucianum delatus longius Eubstiti lactitavique eum primo oblectationis causa; Posthac autem, quum nonnullis inventis merito gaudere mihi viderer, Hermanno, Iro 1llustri, quem Praeceptorem pie veneror, ab errorisus --

ducente, rectam iam monstrarito, quae calidius, quam felicius essem commentus, refutante, POStr

mo quaecun que dici aut fingi queunt ad perficiendum, quod Proposueris, adjumenta in me cuncta conserente et alia amplius, ad Luciani ingenium, usum bona et Vitia cognoseenda iuvenili ardors incubuimus. Quae igitur id agens reperi nequo publica lueis splendore plano indigna censoO, Oxum Partim infra posui, partim alio loco Proserro 'eud me constitutum deliberatumque βt

12쪽

oomnium c. S. Καὶ τ γε πρωτον ἐκειν καὶ -- νηθες τοῖς αρχομένοις , γνετο. Codeas, qui unus omnium optimus est, Ortitiensis non καὶ τό γε, sed καὶ τ τε i. o. τότε scriptum tenero traditur; quod a Vero abest propius Legendum est

enim sensu Postulanter καὶ τοτε το πρωτον --2,m quoque primum illud et suetum ira, qui incipiunt, accidit. Non semel ego Vocem τοτε Gibrariis varie depravatam ossendi. Velut in ostri Hermotimo c. 26 Lycinus conquestus sibi hilosophiae arcem anquirenti aliam ab aliis viam monstrari solere ita pergit: τό τε τοίνυν το πληθος των ὀδων καὶ το ἀνόμοιον αυτων ου μετρίως -- ραττει μὲ καὶ ἀπορεῖν ποιεῖ, καὶ μάλιστα οἱ σῖγε- μονες περδιατεινομενοι καὶ τα ἐαυτων ἔκαστοι ἐπαινουντες. Detractio articuli ante πλῆθος quum pertenue ab libris subsidium habeat, nihil aliud, quam literas male divulsas componam τότε οἱ- νυν τὰ πλ. Diat. Mort. 27, 7. WAῆν μοιγε υ την τυχρουσαν τερπωλὴν παρεσχοντο τε στενοντες. Restituit GraeDius παρεσχον μει emercede Conduci. . . Vulgo legitur: μως δ' - εχετα τινὰ Πυγγνωμην αυτοῖς, εἰ ἐπιτυγχάνοιτο το δὲ δ εμονῆς ἐλπίδα μόνον πολλὰς ἀηδίας ποριενειν γελοῖον οἶμαι. Unus e do Parisiens. Praebet εἰ ἐπιτυγχγάνοιτο τότε τὰ δὲ δ ηδονῆς - hinc emendatio facilis ν εἰ ἐπι-χάνοι τότε τὼ δὲ - i. e.

13쪽

- ra m tamen excusatum quodammodo ait ita se. - ποδοσθαι αυτ-d, si quia tum n servus factus Moluptate potiatur. Erraret, qui pro τοτε hic P tius ποτε equireret Solemnis est enim Graecis vocabuli τοτα usus, Ubi quis vernaculi sermonis eo uetudine assuefactus mori praeponat; opinor, quod quae nos infinite cogitata informamus, ea - illi claro et perspicue impressa animo comprehen

derint. V. Martiandum ad Eur. Iphig. A. v. 6. et Sohaeserum ad Iulian. Praef. p. IV. Admonui do hac a quantumvis Pervagata, tum quod . D. in hoc genere passim decepti sunt, ut o Luc. Nigrin. c. I. - τοτ ήκουσαν. Solanus. Diat. Marin 16, 4. I τι η μ' τηρ ἐμεγαλαυχει τοτα Grae- Oitia. domerced. Conduci. c. 59. ἐπείρασας τοτε.Iensius, Eurip. Eleci. v. 42. δίκη - ῆλθεν εἰ- - νισθω oτε. Reiarius, quin et I alchenaerius quoque ad hoeniss. v. I 45. nec non Volata innom. n. 16 IIo. Aristarcheam lectionem: καὶ γαρ δέ ποτε φωτας ἐείκοσι βῆσεν αφ ππων πρω Ἀλθων

dem faceTem.

Somnium . . 'Eγω, pna παι θ μογλυφικὴ τέχνη ἰριί, ῆν χθὲς ἐρξω μανθάνει . Hic locus inde lucem accipit, si memineris, Graecos, qui coelestis augustaeque naturae jura rebus quam Plurimis liberaliter assignarunt, aliquando commisisse, 1

14쪽

At a divino numine ad rei, cui id praesideret potestatem Pro incredibili, sua Pollebant, cogitandi celeritate praecipites ferrentur Non enim deam, sed artem statuariam Lucianus Puer discer coeΡ xat Graviter offendebat Solanus ad Luc. Me S .. orificiis . . o μὲν μονος, ἐπειδὴ τάχιστα -- με τον πατέρα τον Ουρανον, ἐβασίλευσέ τε ἐναυτ ρ καὶ τα σέκνα κατήσθιεν et injuria Verum N. dit Iacobarus, qui Pone . Porsoni Adversar. p. aso. In his Derbis, inquit, frustra haerebat Sol . nua V - ουρανος Primum de persona Urrans dei, deinde a Deo, ubi dii habitant, accῬιαν verum quod continuo adjecit Lucimnus an sic acripsi et, dubito quidam: ae hic libellus inciant Me non. Midetur Virum egregium errasse Prorsus xlatirap. Aliquot exempla dbdit Monhius ad Eurip. Alceat. v. o. Quibus addo Aristoph. Pax v xo81. ως I. ριὲν νέφος ἐχθρον ἀπωσάμενοι πολέμοιο Εἰρομνην ειχοντο καὶ ἱδρυσαν, ρεἱco. Aves V. 6o6. πω ν γι εἱαν Mosovo αυτοὶ Ουσαν παρὰ aTOr-οι θεοῖσιν cin ultimis Οιείαν cogitat. Ranao V. 1612. μονος θεω γαρ Θάνατος οὐ δωρον ἐκδde quo mox Bacohus: θάνατον αει εἰσέθηκε βα-e υτατον κακων. mutus V. 657. Πενία μὲν Ουν,4 -τῶν -οικω πολλ' ετη. Luc. Piscatores G. M. Veritas j et arrhesiadam παραλαβοντα μεθ', αυτο τον Ελεγχον ἄπαοι τοὶς φάσκουσι quaοσοφεῖν ἐντυγχάνειν, num Philosophic in eandomaententiam ν δ δ ελεγχος, - Παρρησιάδη, cin-

μον εἶναι λέγεται tuo. Hercules c. 5. O . U

15쪽

αυτον εἰκάζομεν. concludimus Eodem pertiquet,

τροίας περσας κατάκρας πολιν, Loήσει κορας πο λαλα-- - ut . bene vidit Matthias P. 543 Deniquo sanum forsitan Praestes, lotam Iconseras Iocum Luc. Gallus o. 'IUράκλεις, δει--. μ ινα 'ζ τον ερωτα του ἐνυπνίου, ειν πτηνὰς - ως φασι, καὶ ρον ἔχων τῆ πτήσεως τμ υπνον sinis τὰ ἐσκαμμιμα ἐδη - δῶ. mamque verbis num o cae in mente Gallus habet το, θεων υνειρον, quem Lucianus ab Homero L. B, V. 56. mutuatus et in ipso Gallo c. . t in Somnio c. 5. induxit, lametsi utPobique nullum non editorum haud im---Ientem Deum, ut Iupiter Vesoauum, in 'o- - τεταγων ἀπο μμου θεσπεσίοιο. Omnium . . G τε γὰρ π nue σου εἰπου- --ομα του διητροπάτορος λιθοξοος , καὶ τω. in ἀριφυτερε καὶ μάλα ευδοκιμ=εuo δι ἡ μάς. . Recte sane Hemsteta ius faciendum putavit, ut incisum Post ἀμφοτέρω tolleret; at in explicando tamen non recte satis versatus est. Etenim in illo - ωαὶ μάλα Vox prior, rati solet ante ea vocabula,

16쪽

aehr. debebantque talia comparari, ut Demosth. Leptin 15a, . . Ἀστι δὲ καὶ μάλ' ἔχων μιικυμιω καλως, ubi V. Wolfum p. 72. Demosth.

de male gesta legat. SO7 I. B. ταντα μνὸν τοίνυντοτε και Φάλα, g. καλὰ καὶ τῆς πολεως

ἄξια ἐδημηγορει Alix congessit Scha erum ad

Dion Hal. p. 555. iuc Abdicat. c. a. tia τα ριὲν τῆς γυναικος - πάτερ, Ῥυτως χει καὶ πάνυ ποι τετηρηκως λέγω ουποτεραον ἔξει Vertitur te omnino tibi post obseroationem in titutam dico --.Imor admodum sane feminti pertentata tibi dico. Sic καὶ πάνυ Lucian Dial Deor. 6 S. 1, 2. Diat. Μarin. 7, 1. Mial. Mort. 7, 4. Apolog. Pro Merc. Cond. o I. Pro Lapsu in Salui. c. 4 et saepius. iubentissime a tem Thucydides, velut 2, 11. 2 65 5,So. , 95. 6, 29.6,1o. , 55. 6, 85. I, 46 8, 82. Luc. Diat Meretr. 7, προφάσεις ἀεί, καὶ ποσχέσεις καὶ μακραὶ ἐλπίδες καὶ πολυ το ἐὰν ὁ πατὴρ και εἰ κυριος γεροπωριναι των πατρωων, καὶ πάντα σά. Primo ει in vincula conjeci, quod mihi librario, non secian, deberi videretur Tum pessime semerus rei multum illud Si pater, et si dominus P te morum fuero et Tu erunt omnia QMa-- si vero ad illud καὶ ante πάντα σά cogitatione no-χυ o retrahi debeat ac non vox καὶ et ipsa sit adolescentuli h. m. Frequens illud, si Pater . . . et heres bonorum factus fuero, dum Me Omnia tua. Hac enim potestate και πῶς Passim legitur. Luc. Do Sacrific. c. 15. o μέν γε Σκυθης καὶ π άσας τὰς θυσία ἀφεὶς και et γησάμενος ταπεινάς τοὐς τους ἀνθρώπους di Ἀρτέμιδι παρἱστησι. -

17쪽

καὶ λέαν ἀγωνίας μεστος εἶναι. Uticiam Hom rus Odyss. IIL OS. καὶ λίην κεινος μὲν τίς o. Evolve Elmaduum ad Eurip. Med. V. 51S., qui ibidem a v. 871. de καὶ πολυς Verba fecit, quod

non exturbo e seudoaeschin Eryxia c. 16. ωιος ουν καὶ οἱ παροντες τοιουτόν τι πεπόνθασι προς Minia Προδικον, τον μὲν σοφιστὴν καὶ ἀλαζονα. et νυντο Iνοι, σὲ δὲ πολιτικόν τε καὶ ἄνδρα καὶ πολ- χου ἄξιον Quod enim Curio καὶ posto de-Ionti idcirco accessit inoecthnis, qui πολιτικος ἀνηρ sit ubivis, hoc ipsum etiam in librorum iatum est scriptura Hermannum ad Soph. ed. C. V. 741. υκ α νος στείλαντος, ἀλλ' ἁνδρων - πάντων κελευοδ sis Ad ridem argumentum trahas De Merced. Gud. c. 9 των καὶ ριόν τῆ δοξη ἐπαιρομένων. Thucyd. I, 6έ. γενομνης καιδὲς ἐκκλησίας. Perperam ceperunt D. Luc.

Alexand. c. u. χρόμιος ουν και εοθισμος παντα-χοθεν ἐγίγνετο καὶ δυσίαι καὶ ἀναθήματα καὶ διπλασια τω προφητy και διαθητῆ του eo l. e. Concuraus ergo ibi imminentium factus est undique et mori ficta e donari Oel duplicia pro-

18쪽

saepe vires assumunt quae ratio jam Homero plaeuii V. e. Iliad. 14, 345. ου τε καὶ ξυπατον πλ

teri oganti Pisthetaerior τοὐ δὲ πηλον ἐνεβάλχοντο πως respondet nuntius ν του γάθ', ἐξευρητο καὶ se φωταια. Fallitur de ultimis meisigitis,

vir eximius, Syntam Crita P. 52 35. nam καὶ σοφωτατα est e sapientias s. Thucyd. 17. δέκαιοι εἰσι καὶ ἀπιστοτατοι εἶναιμαῖς --α- γιαις. ubi more suo Scho περιττος ὁ καI. ire hanc occasionem nonnulla alia, quae ad Vocab luti καὶ illustrandum faciant, allaturi sumus, si prius de Ioco Luc. Diat Deor. 9, 2. in quo non

nulli haeserunt, paucis fuerit monitum. ihil il-Iuo aliud, quam distinctio haec inserenda , σ

19쪽

Sio apparet, καὶ post ἐχων ε delecta, Vocem Por. aus necessariam deletum iri. Confer Thucydi in si 54. ο Πρασίδας, ἔχων καὶ παλκιδεας ἐπὶ . κατ θον - ἐστρα ευσεν. usilla vocula καὶ ira multis saepe locis o supra, quam redas, Esese euit estque mihi cum ea, σπονδος καλάκον κτος mλιμος quod molestum negotium siquando imperimus dolerem, doctorum et magnorum virorum, qui altio ius res indaginis mente complexi ab hoc terribili hoste insidiis cireumventi sinat, me consolabar exemNo. Velut quum καὶ crebro nempe, i - notam

nemo nesciat, plurimique interpretes, ut chaos a Gregor Corinth. P. 985 986. docvorint, misishoo hodiequo negligi credat Et tamenis ita Luc. Ver Histor. I, 57. ἀπέθανον σὲ των ριὲν πολεμων Ἀρ ἐβδομ; num καὶ ἐκατον ήμων δὲ et κω o v P . . si ερνητη e. aerimas miro Schmrederum, Simoium rLech. Lue P. 15. vehementer miror, καὶ ut ineptum litura dolatum velIe. Ineptum ergo in aliis quoquo et innumeris locis, ut Luc. Toxaris . 6. ἀφορα δὲ ἐζουδν φιλον κω τὰν μνεκρατην. Diat. MOTt. 11, 5. - -n him, Bράτης, ἐπε μεις.I Verba vir doctissim has apponere: ,Radiculam Io- quendi genus a no atria cecidit unus et gubernator sic. nam unus et gubernator uni duo, quod si otaiMet acripsi et rueianua in du&ω, s μων δὲ δύο, ων ο κυβερνήτης, aiν tati quid Praeterea id quoque, quod gubre a toris ganna mortis narrat, in illo uno Mero da eo tacet, citia avertam

20쪽

λῶσαι δὲ τε ἀγεννεστατον ἐκεῖν, ἰαμβεῖον

N. . a. non magis mere truseius L. L. P. Sp.,,OMO refertur ταυτα ' non ad δουλείαν ἄωs δουλευειν, iat minus ad ea, quae Praeterea Praecesserant. Tegendum si tum cet. Resertur ad ea, quae proxime insequuntur, uti υτος - καὶ nempex mutuo nexu persaepe ligata conspici no

τε αλλοις ἀνθρωποι καὶ cet. qui lacus non majori jure sollicitatus est quam Xen oeconomic. IO 12. - Καὶ ταῶτα γιγνωσκουσι μὲν πάντες καιως ο ὐδωρ ἐξάγεται ταφροις καὶ ως λαλμη δολάζεται μιγνυμέν η πάσι τοῖς ἀνάλμοις καὶ nempe, explicative πιγροῖς τε καὶ ξηροῖς. Et si expone dum puto locum Sophocl. Trachin V. 165. τὰ γὰρ νεάζον ἐν τοιο δε βόσκεται χωροισιν αυτου, καί νιν - θάλπος θεου Ἀον su suo ουδὲ πνευμάτων

h. m. oentus enim in his tanquam uis Raacitur regionibus, mem me non calore, mon imbre,

non Mento a siligitur, sed itam degit haud insua-Mem, e Plenam oluptate. mectit vero etiam καὶ