Quaestiones Lucianeae [microform]

71쪽

ἀπ--οιν, τι cet. ubi editores extatim vel un- cinis, ves, abruptam signo irationis inbutuntur. Nigri us e. 14. τι-- αἰσχυνονται πενίαν ---.λπουντες, 4sιεμνητο προς με φὶ νῆς τινος feti. Sed in illo loco etiam aliud mendum reperisse sibi videbatur Nematerhusiuar vocem enim requirrias, quae nexum orationis continuaret, conjecit aut Ἀαδριικρου δεῖν, aut μικρου δὲ λων nos ne hoc quidem viro eximio adsentiri adducimur. Sod potius illud ipsum μιικρου δεis videtur copulantis Paru lae vim simul complexum D ut etiam est in Icar menippo c. 12. ἄπαντα διαγινωσκειοῦ τὰ ἐπὶ γῆς, του ἀνθρωπους, τὰ δηρια, μικρου δεῖν τὰς των ἐριπέδων νεοντίας, et in Calumn non lem cred. c. 5. ἐν δεξια τις ἀνὴρ κάθηται τὰ ωτα παμμεγέθη ἔχων μικρου δεῖν ore του Μέδου προςεοικοτα. Iudicium Vocalium c. II. Gaa ἐπιτρεπε γε αυτους κατ ευμ φερεσθαι ταις γλωσσαις μάχλον δέ, ω δικασταί μεταξυ γάρ μι πάλιν τὰ των με

hoc Miam, is judices, Priusquam . pergam: satis

72쪽

recte. Est enim tum usitatum, quando deserto inchoata orationis ordine alia res subito subtexitur.

nippo c. 5. ἀετον ευριπε συλλαβών, μι δὲ γε--των πορτερων ἀποτεμών ,αυ-la ἀλέν ς' τὰ πτερά με ἄλλον δὲ καὶ πάσαν ἐξαρχώτην ἐπίνοιαν, εἴ σοι σχολή, δίειμι. Diat Meretrio a Soπεμφθεῖσα σαρ, Ἀος ἔρ- ωνήσαιτο ' μοι ἐπὶ τὴν γαστέρα neu ευξαιτο τε λοχεία ς υπὲρ ἐμυ, Αεσ-- βίαν ἔφη ἐντυχοτσαν πτῆ. . . . si ἄλλον δὲ, λαυνε, ω Λωρι, λέγε. Ceterum omne incisionis genus Post 'uerena plane sublatum Velim. Ea adnotatio quo pertineat, mori spontes intelligetur Etenim, ni primo exempla in reciem Producam, praeclaro 1ecit Hermannus, quum in Soph. Ajac. v. 665. ἐγὼ

τοσον ἐχθαρτέος, Γ ως καὶ φιλήσων αὐθις, ἔς τε τον φίλον et veram librorum lectionem postliminio reduceret In Thucydidera, So. - Ο -- χειμωνος τοῖς ἐν τῆ Σάπιο Ἀθηναιοι προ--φιΠιέναι γαρ ησαν καὶ οικοθεν ἄλλαι νῆες πεντε καὶ τριάκοντα καὶ στρατηγοὶ παρριμος καὶ Στρυι- βι, ς καὶ Eυκτηριων καὶ τὰς ἀπο πιο πάσας καὶ ταρ ἄλλας ξυναγαγον τε ἐβουλοντο - magnopero maerens iucherum σαε tollendi veniam expetit D in Veroe et hunc frustra esse neque di-bros I 'Aληναio pro τοῖς Ἀθηναίοις asserentes in ullo honore iuubendos esse apparet ejusdem

73쪽

si , , λεγεις, ἐραστὴν γυναῖκα καὶ ροχειρον, ab se δὲ et Pseudologista c. 11. et δὲ παντανα οἶσθα τὰ των Ἀθηναίων, ἐξέκλεισας -το -- - Pluribus verbia opus est ad locum De

Conscribend. Histori . 56. - φαμὲν - ποδειξειν

οδοός τινας ορθάς, ει δὴ τοιαυται φαίνονται, ala χρωμενος θαττονων καὶ evμαρεστερον τελέσειεν πε&αὶ neo τον σκοπον. αἰτο - γαρ ἀν φαίης ἀπρειδε τον συνετον εἶναι τή τέχνης καὶ διδαο - καλέως, ων is ei. Ubi Gemerua iterum ire auaa exercuit. Et est ille locus vitio assectus, e quiridem, quod minime ad καίτοι - γάρ, ed Hior 'r sum tendat. Quum enim Lucianus saepissime diricat nec dri nusquam dixit ἄχρι καὶ προς, ut veshoc argumento quod importune intercedit Mia, inidi crimem addueatur. Induxeris M. Vocem e

74쪽

ein, ut PRUDENTER monuisse Ua -- ehium Emendati iv. . . Aliter Oxaris c.

eor περὶ φιλίας λογοις ei. quocum concitat Iupit. Confutat. c. 8. ἐυδασιν μῶν οἷ μιεν τινες inneia τε καὶ σμιolo εἶναι, οἱ δὲ μ λιν ἐω γὰρ λέγειν, ἔτι sta ληστευεσθε es. Item in unum membrum Eoneludam δὲ - γα in locis, ubi est νυν δε γαρ, quod genus docte illustravit Seianaumius ad Plati EuthyPlin. P. a. 'S. ad illa Verba inis δὲ dux De αἱ ποθέσεις εἰσέν, ipso aliam explicati

Hem Proponens, quae mihi minus probatur. amqnemadmodum ullo pacto impedio, quin i quis originem hujus dicendi formae indagatum veniat, is tum δέ tum γαρ particulis suum sibi orationis

Inembrum contribuat, sic erecta Graecorum ingenia eis ipso intra unius enuntiationis fines ambas Minuisse particulas, id hos Iocos, qui multi nequo aposiopesin, neque alias artes hujusmodi in se recipiunt, domonstrare arbitramur. Quoniam autem eertis rebus incertas metiendas esse accepimus, TEmovendam autum interpunctionem in Arist. Daistrat. V. 44. χαλεπὰ μὲν - ο ρεως γα μὰν δεῖ

τας γὰρ εἰρανα μάλ' υ, ubi articulum τά suspectum Bastio ad Gregor Corinth. P. 257 obiter tuemur et indaro Pyth. I, 166 oλλ' ὐμως

75쪽

Quippe Graeci intra laesaritates duo membra in unum videntur conjunxisse idem aepius etiam in ἄλλο - accidit, quod quum in quibusdam Io cis nullo possit pacto disparari, Scha et Melati

Crit. P. 77 Iocos, quos liceat cunque in vulgarem formam redigenti non a s accedo, quam nocessit Herman rus ad V ex P. 812. Opinor enim, aliis

hus locis in tam minuta particula divisis nescio quid Ianguoris inferri. Quid quod eo propendet animus, .ut, quod est paullo remotiua, in opta. Philoctet. v. 65. νον ριγὲν ἔ- νὰ τοπον ἐσχατιαῖς Ἀροριδεω ἐθέλεις ο-- ἔται δέρκου θαρροσων sublato Post νυν pia commato cum Hermian Componam, ut etiam in Ioco non sane absimili

fere verbo interposito, in voco A enim v. Aerus, vir egregius, 'ad Ciceri Moissio. P. 289. Merum enim, et, quae Dequens Virgilio, Sed enim. Timon . S. καὶ ω σοι φορτικως διαλέγω λε, υετοι τε ἐαγδαIo καὶ βίαιοι, ποταμος ἐκάστη τα νών. T. Faber particulam G ejecit, tuitus eandem est Lensius ae ut aliena immiscueri Nimirum in laco scriptoris, quemcunque tandem hie Noster traducit, poetam non puto cilla vocula adfuit. Sic Demosthenes de male gesta Iegat. 245 7. Bois noto dicto II iodi utens δὲ retinuit Ovκουν,

76쪽

Alias locus est in . eadem oratione 245, 3 ο--

φανει; mo: διακρινε I. Asinus c. o. καὶ των 'χροτων δὲ ν κουον, ne suas ferar ἔτι πολυ τῆς οσου, καὶ ἔτι καταλυσουσι, λοιπόν ενθα καταμάθω Ουσεν ωπε πάντα ταυτα δρομο ἐκομίζομιεν. a- te legendum καταμιενουσιν, modo locus delata

78쪽

Lucianus ut omnino Ches imis tk-uam Apen stitiosos sontemsit, ita loca biblica nusquam cin

opera, omnia ab ipso prosecta sunt,' Praeter Philopatri et, ut videtur, Charidemum

hi advissiones in Gesanum is inedia summi Hemstertius nuper editne a Iacob, neel ad imminuendam magni auctori gloriam compse

ratae sunt

79쪽

aeter

et ad