장음표시 사용
61쪽
mi similitudinem prae se serant, illustremus Luci
Parasitus c. 14. et μέντοι - αλλων τεχνων,
ου τινές, ἀλλὰ πασαι ἐπὶ μόνην τὴν τροφὴν γεγον-ν δ δὲ παράσιτος . ubi Iegendum τέχναι Pro τεχνῶν. Ibidem in c. 52. περὶ ρήτορας δὲ καὶ φιλοσόφους ευροι τις - ου τινάς, ἀλλὰ πάντας - τυφου καὶ δοξης τριβέντας. Conviviinno. Io. -- --τατους ἐστιμ προ των ἄχλων ἐξωσεν - ουχὶ Οὐ διέν, τοι ν ου, ἀλλ' ἀνα- ροὶξ ἄπαντας Bacchua c. 6. kέρχονται ela αυτ οἱ γνα ἄπαξ του ἔτους ορτάζοντες - θε aevi πένου- των πηγων, ουχ πασῶν παντες ἀλλὰ καθ' ηλικίαν Demosth. Pro Corona I, 2. BAher. παρα γαρ τοῖς Ελλησιν, ου τισιν, ἀλλὰ πασιν ομοιως φορα προλτων καὶ δωροδόκων καὶ θεοῖς ἐχθρῶν ἀνθεω ν ουνέβη γενέσθαι. Idem Leptin init. εἰ τα μάλιστα suos τινες imo im τι
- igrinus . 58.καὶ ἶνα δὴ καὶ κατὰ σὲ ε- σέ- πωρωι. Verba haec ex editione Sc Aderi per er- Torem exciderunt. Fallatur autem, qui blandienti Palaeographiae cedens a ante κατι ejiciat. Nam neque idoneo sensu particula destituta est, et, licet eontraria ratio aliquanto magis celebretur, ut νακαθ υρινηρον εἴπω bis est inescammenippo c. u. et C. Im, tamen in Piscatoribua c. 62. ιν καὶ κασυριηρον εἴπω et alibi similia usurpantur.
dubi corruptam censeo αδ particulam, cujus imqui Perspectam haberimi, Plane hi alienam esse a
62쪽
saerebuntur. Quae uario modo sede non sua potest depelli, ut hoc nota οὐ λεγεις, vel illa notams λέγεις sed conjectando ludero nolumus. Iudicium Vocalium . . παρηκουον ἔνια των λεγομενων πὰ τῆς μετριοτητος, ην εστ δε φυλά εο ντα προς τε μνῶς καὶ τὰ ἄλλα συλλαβάς. Sponto intelligitur, sin vocales nominari, quarum judicio litem omnem . commisi Sed
quasnam dicit τὰ ἄλλας sυλλαβάς Solano si ob-aeeundemus, FIlabas hic Ismenta Ocae, quaar unum ora m coaleacer apta nae sunt. Sina ferus ad os Ellips. p. 655. sic censet haec Mox omnino G elementis Midetur usumat Maer Cerea
Miam T. I. P. S. i. e. hoc Ioco Oix aliter intelligas. Iterum turbatur in loco hi neutiquam Praetereundo infra c. s. re 'Ἀττικὴν Dῆλθε καὶ ἐκ μέσης αυνῆς ἀνήρπαsεν ἀνομως Τ νηττον, ρων- των μων καὶ των ἄλλων συλλαβων, ubi Hematerhiasius συλλαβάς, inquit, intelligo o- eis τμηττος alioqui pro ipsis elementis συλλαβα hic deberent poni, quod nusquam feri credo.
Hoc vero aperte salsum est, in quod ne ipso quiadem vir magnus incidisset, si loci prioris esset recordatus. o tamen vel maxime expendi meretur, an συλλαβα pro literis ab usu dicendi abhorreat quod nos usque eo credemus, donec exemplis non ambiguae fide ea opinio refutetur. Dixisset Lucianus καὶ τα ἄλλα γράμμωτα, ut D. S., Vel στοιχεῖα, prout C. O. Vel sic igitur incerto, quas dicat τὰ ἄλλας συλλαβάς, experiamur hoc probabiliter essicere ex iis, quae insta Ponuntur α
63쪽
τὰ δὲ T. Wosus cet. Ubi quod pro iugato, sed
absono ενια Aldina II conservavit ἐννέα, Tectum est unico. Sic enim dispertitur litoras, ut primum
Ultima improspero successu versa sunt ma Ἀ- e lege Per Vos, Ocalea, conservari decet. Whoo vult D sociae Fidem, ut Midetrar, hia Legibus obtemperant. Verum illi et τὰ φωνηεντα et τὰ ei νείφωνα communi των φωνημων omini. comprehensa Iegibus, quaa Primus iterarum i Ventor scripserit, sese adstringero declarat, a quihus licente desciverit T. quod inter τὰ - νω nomen profitetur suum Vicissim se hospitali nunquam non animo fuisso rc. I asseverabat in d
ουν Τεντα et τὰς ἄλλα συλλαβάς. Ex quo concluditur, τὰ ἐριέφων obscura illa appellatione utrobiquo insigniri, praesertim si persimile illud
contendas c. s. τι δὲ ἀνεξίκακον εἰμι γράμμω, μέροτυρειτε ριοι καὶ αυτοι μηδέποτε ἐγκαλέσαντι τῶ carvo - μηδὲ τ ξυ -- τω μὲν γὰρ γειτονι μου
ἐῶ νοσήσαντι συγγνωμη Namque hae tres literae
64쪽
ἐντα, λῆ, . . niue sunt ei μυωνα Hanu inter- Inretandi viam, usura. nisi fallor ,- Sola με munivit, at ingredimur, υλλαβάς nox simpliciterelamenta intelligimus, sed ea, quibus ι.εonoris aliqua praerogativa debetur obiter dicam, at astabas explicare velis diphthongos, quq usus non impediat v. Sohaeserum I. I. , nihil hic quidquam oci diphtiiongis conoedi Ceterum quum dies τῶν ἄλλων συλλαβων aut hoc ultet Oa, judicea, elis
Δροα Praeter Oa. φωνήεντα, aut et Ocalea et cetara
si mo mi . excipias si οἱ φωνα. Quamquam
etiamsi haec ambo parum procederent, recte habiturum esset Pronomen, modo sic e oneres in- .ectamibus Osalibus e ceteris, aemιν alas dico. Do hac notissima Attractione testimonia congerere Hobis in tam coaxctato otio non Iubeia Vide. v. C.
E si iam ad Soph. ed. Tyr. V. 7. Vere Her--nnua ad Soph. Philocti v. 58. Dici ix potest, quoties haeso ratio nominia αδλος iro docto fe-Dliarit. D Luc. Phalar. iat. c. 8. aliter hodie sentiet Scha erus, atque sensit olim ad Boa Ellips. P. 579. rectissime enim Solantia composuit: υμιον- τὰ παρα τοῖς ἄλλοις Ελλησιν ἀγαθἀνιγνομεν παρεχ.ει, ἀλλ' εἴ τι ἐν Φρυξὶ Λυδoreces. Servabitque Vi Praestantissimus, quod mut bat Melet Crit. p. 7. Xen Anabas. 5, 4, 35. I πολέμιοι μου et πάντες γενομενοι ἐμάχοντο καὶ ἐξ 1-ντιζον τοῖς παλτola καὶ ἄλλα ορατα ἔχοντες - Ipse nuper hunc usum tetigit ad Demosui. T. I. p. 5o4. Luc. Uer Histor. II, 29. υνέπεμ ρε
65쪽
mos libros atria iando ea prevasit. Orruptela. ut Pronomen sic Eloganter Ionatum e Tam correctisne excludant. Mimosterio Saltat. c. s. o Ἀχιλλεις ταυτα υπὲρ του naias πυνθανομ ενος μάλλον εχαι -
transformatum, non nisi unu codex rotinuit. . Raro
hunc usum adoptavit Thucydides, quare adscripsi Iocum II, 97. ἐς την ἄλλην νβουλίαν καὶ ωνεσιν., Dequentissime omnium Xenophon et Plato, satis crebro Isocrates. Is ad Nicocl. 9 4. Behh. scripserates ἐὰν αρ ἐν κεφαλαέοις - δυναμιν ἄλ- του πράγματος καλῶς περιλάβωμεν - ἄμεινον καὶ περ τά ἄλλων μερων eo ιεν. non ut male OPti-inus Urbinas περι τῶν μερον et in margine περι ων Οιπων Eleut mox illic 52, 7 τρυφα ia ἐν
66쪽
τ μευμισιν et 57, 5. ola αλλοι πολιταις. Verum ibidem 4m 5 ηπιστάρ ν, τι τοσο-ων οντων τοπλῆθος καὶ των ἰδιωτῶν καὶ των ἄρχοντων οἱ μνυ τουτων ειρήκασι et quum Urbinas pro διωτῶν Praebeat ἄλλων, coniunctim legerim ωαὶ των ἀώλων ἰδιωτῶν Demosth de Symmorsia,SI .8. Bois non erat, quod moveretur vulgata ira P γἀ ηγον εμι, ἐπὶ μὰν Αἴγυπτον καὶ ροντα--έ
τινας των ἄλλων βορβάρων πολλο se ἄν ἐθελῆσω
θαι γε, ω πάτερ, καὶ οἱ γνων ἐλέφαντες - -- καται ρονητον εργον - καὶ τους Ἐλληνας δὲ τω e ιὲν ἀναι-τ παρελαβον, Θηβαίους δὲ cet. Pro Ἐλχηνας unus ex arisiensibus ἄλλου tenere diacitur an hinc exsculpamus καὶ τους ἄλλου Ἐλ-λμνας δε - Reliquum est, ut de explicatione hujus usus videamus. Et m annua quidem incensura Imatrii Medea Versum 291. χωρὶς γὰρ ἄλλης ἡ ἔχουσιν ἀργίας φθονον προς ἀστων ἀλφάνουσι δυρμιενη. si diducat nc I praeter alia, nominatim igna Miam, etiam inrididlaborant sed cha erus P soni Medeae Indicos. v. ἄλλω illius sensum ita exprimit: γωρὶς ἀρήρεχουσιν ἄλλως ἀργίας atque Demosthonici χωρὶς τῆς Mam αἰσχυνης καὶ ἀλεια καὶ μεχ λοι κέν-δυνοι περιεστῶσιν, ab re ne die Schanda, a Mdie egebe eitem una si brigena machen. int
67쪽
-m ut dicam, quod seratio Hermam via idcirco 'me malim duci adjungem, quod Sis feri ratio mur
sita est istin particula, eam Nemater maius detexi jubet; quo Iacto oratio redundat talis, quae, ut mea fert opinio, prorsus sit intolerabilis. Vindici
ἐλλέβορον πιεῖν ceti, qui illi adeo os similis, ut ni--hil magis Cum voco es ειθε convenit Latinorum o tin- Alite Plato Phaedro ab init. ειθε γράσνειεν - Ἀαρών ἀστεῖοι καὶ δημοτελεῖς Ιεν. o λογοι Luc. Amoribus c. 25. ως in καὶ βίου
ο-δρα καὶ o. πιάν η- διηνεκὴς πίει ρι δεριιῶς 1λ-ης τὴν διάνοιαν ἐκνεμνομένης, ἐορτὴν γαρ ἀν:καὶ πανηγυριν τον λον χρονον Θοριεν. ibi quum, Oxoniensis, qui codex merito censetu in optimis, - Pro εἴθε una syllaba: Ius habeat εἶτε γε, proces dubio inde confieri debebat: χός - ra βίον --.EM ra est etiam in Toxari . 18. et ubi non 2 Iudic. Vocat. c. 4. ἐπέπαυτο δ' ἄν. καὶ προρτο λάριβδα μαχόμενον- μόγις ἀφαιρουμενο αυ- τω καὶ μάλιστα παρακλέπτον. Mάλιστα quidem vix sanum arbitror Certe similia Ioca ne Viri Docti attulerunt, et ego e curta, quae domi est,
68쪽
HippiaIoetui non habeo expromem ... Mntentia . aut Postulat, aut fert πλειστώνῶ τὸ πλειστω. Dicis causan commoneo des Gro Oi, quae valdo' probatinniansmater aio videtur, conjectum μὰ . Quod fieri .non potest, Lut probetur in Luciano, 'qui a discrimino formulae νὴ in et διά is a lemni non defecerit id Gallo cinus . nimia aper
comas objecit exempla, ut T. II. p. 18. . Ea nihili sunt et Reitiis condigna cingenio. Post invaluit increbaeuitque usus utriusque indiscretus, inquam sententiam disputavit Iacobatus ad Achill.
δὲ -δὲ των ἀλλων ἀπέσχετο γραμμάτιον, ἀλλὰ καὶ το δέλτω καὶ ὀ θῆτα καὶ το ζῆτα, μεικρου δεῖν
πάντα ἡδίκησε τὰ στοιχεῖα αυτ μο κάλει τὰ ἀδι- κηθέντα ράμματα. In istis αυτ μοι κάλει aut de a dixero μιάρτυρας, - eum in modum debere acribi pro αυτά quod uiam non magno negotio orsu mrum 83 in qui perape- rint, quam recte juvantur, is τι υ δὲ τῶν ἀλ- λων ἀπέσχετο γρ. μάρτυρας , tam incomposite haerere, τι υ δὲ των ἄλλων πέσχωτογρ.,
69쪽
.Videtur .eruditissim .. via, ab oraturum aesticinis N Myen fuisse, ista cum commentaretur. Labrorum; ex vavata anulis, est , integurrima. Aegre meniam Alamuai Raiahio cujus, arum Is quum in oratoribus grastina Praecipua cura occupatus esset, in Demosth.
70쪽
Rhodiorum Libertat. 9, 1. eis. Ἀτε δ -δὲν καεν- νουν iis Ἀγω λέγω νυν κελευων Ῥοδίως ἐλευθε εσυν, Ου, μεὶς ἀπιπει φε μοι, ποιήσετε, των γεγενηροένων ροῶς τε καὶ Ουνενηνοχότων - ενη- σω. ubi Sc Uerus T. I. p. 815. in κομνήσω Ia-tero διδάξω existimat x et ea om seris expedioniaoτι viam institit Brenaιus in Aeschine Adv. Timarch. C. 25. -τι δὲ χυτοὶς ήνωχλει σκώνασθε μεγάλην φωροην Ἀγησάνδρου καὶ Ἀμάρ . qui locus abunde manifestat, ibidem . 26. a verba τι δὲ ἐδικάσατο podosi referri an σκέψασθε φιεγάλην ἐωμην Ἀγησάνδρου, neque vero issam ἀνθρωπον νιηδὲν αυτον μικηκοτα - ηγεν εἰς δουλείαν. Tum enimvero quum illa explicatio, cui caeteroqui oeso obduci Potest quum is nonnullis superiorum exemplorum tum echo Aeschin περ παραπρεσβ. o. 45. τι δ' ἀληθῆ λέγω, αυτον Ἀριστοφάνην μαγευρουντα παρεξομιαι κάλει μοι Ἀριστοφάνην. Omniabus locis non possit, misi dissicilius adhiberio ego Potius in hac versor opinione, χτι silio ejusdem esse Potestatis cum hoc: ἶνα εἰρθε, τι quod non dissimilis naturae locis illigatum est, ut Demosth.