De adiectivis compositis Homericis [microform]

52쪽

ctuntur, paucis exceptisimnia p088essiva noti0nemrnata Sunt τανυπωλος ταχεας πωλους ἔχων ενθρονος α καλον θρονον ἔχω t. Ea composita, quae ab hac n0U0ne recedunt, haec sunt: πάννυρος, παννυκτιος, δυωδεκήβοιος, τεσσαρύμιος, ἐεικοσάβοιος. duo

54쪽

τηρος, ωκυαλος ευρνόγνιa ευρυοδείη, ευπατερεια, θρασυκάρδιος

55쪽

genitivus originis Dr λοφος. genitivus possessivus: βαρβαρο υνος. genitivus c0mparati0ni κωνωπις composita quibus com-

p ratio inest, sic interpretanda esse Homerus ipse indicavit his

verbis de Agamemnone dictis κυνος δριμχτ' cion A 225. In aliis compositis primum n0men in l0cativo positum cogitandum est: γραυλος α ἐν rei αυλὴν ἔχων. Deinde saepius adiectivum plenus Onim supplendum est, quo duo nomina c0niungantur, veluti δολύμητις α μῆMν ἔχων δήλων πλῆρὸi. . Denique in paucis c0mpositis praep0sitiones auxilio vocandae sunt, ut sensus eorum bene circumscribi p0ssit. Ovρανομήκης, μνῆκος ἔχων εἰς Ουρανον.

His praemissis iam singula composita enumerabimus

epist. γλαυκωm Minervae epist. κυανωπις 3 60 d. .), κυ- νωπις, ιππουρις IJ, κυανοπρωρειος I 299. q. 26. IV. In compositis a verbo incipientibus Partem secundam e priore pendere non modo non mirum videbitur esse, ed

56쪽

potius verbi dignitati convenientissimum itemque per se clarum est, longe plurima c0mposita in fructura accusativi posita accipienda esse. erpauca sunt adiectiva, quibus haec interpreti,di ratio n0 convenit: τερπικεραυνος, φαμαρτοεπρῆς, πτοε m ς, μιαίφονος, ἔλκωπις, ἔλικῶ φ, αἴ χρ et μωττὶ si eorum sententia se recte habet, qui hoc v0cabulum ex tirpe verbi μιάω et νυξ 0mp0situm esse censuerunt; ibi enim aut de da-livo aut de accusativo relationis cogitandum est. ἀερσίπους

ἀμεσίχρως a sum epist. τανυσίπτερος de avibus dictum h5, c 168, τερφίμβροτος 80lis epist. Od.), φθισήτωρ de arte dictum, φθισίμβροτος, φυσίζοος terrae epita. ωλεακαρπος Κ

Sunt, cum par pri0 locum tempus, modum rei, quae p0steriore

57쪽

adiectivo indicatur accuratius denotare soleat attamen nonnulla adiectiva qu0rum pars pri0 praep0sitio, pars altera di0ctivum a substantiu ductum est, in obiectivorum numerum reserenda sunt, cum duae partes casuum structura coniunctae c0gitandae sint exempli gratia ἐπιχθόνιος - - χειν ων. Ε0dem m0d haec c0 08ita explicanda sunt ἐπουράνιος, πουράνιος, ἐφημερως ἐπομφ o H 267 a. .), ἐπιχθονιος, καταχθονιος Γ 457 d. .), ειδίξtoc ενδιος, τοδιος, ἐναίσι - μος, παραίσιος Λ 381 a. .), καωκαίριο is 439 a. .i, -- ταρτάριος E 279. Iam reliqua huius classis comp0sita hic subsequantur. ἀβληχρος, μείλιχος, ἀειριίστιος Od. 3, ταλιος, τύρσιος, άνοσμμος, ἐπιείκελος, ἀεικέλιος ἀεκήλιος 77 d. . , αγα-

d. . in ἐπισι ιυγερως, καταπρὸ νῆς, προπρηνής, ἄπας, προπας, συμπας, παλιρροθιος, περιδεειος.

l. 28 VI. Cum adiectivum adiectivo e tantum modo subiici possit ut adverbii 0c ponatur, ideo rῆν, πολυ εν sola ex adiectiv011im numer alteri adiectiv praefigi tur: etenim si ad sensum illorii c0mpositum respicimus, prius diecti m0mnino adverbii n0tionem induit. Huic legi etiam 3 εωλολιος subiectum est cum tεσαι priscus dativus adverbii vice fungatur. Solum κακοφραδής ei repugnat sed in tali composito φραδης n0 pr mero adiectivo sed p0tius pro forma verbalia φράζοφα ducta accipiendum est ita ut inde pendeat, κακὰ φραζομενος π ιμελας 33. 0d. πατανῆλιξ 490 d. . πανυπερτάτνη , 5 d. . παγχρυσεος B 448 d. ἐ.)πανομφαλ ω 250 . . . παιιποίκιλος πεπλος 2 289 πάμπρωτος W324, 3 277. παναίολος Λ 186. A 374. πολυπαίπαλος o 419 d. . πολυιδρις ο 459. Od. πολυπικρος π 255 d. . πολυδίψιος uero Λ 171 d. . πολυδαίδαλος Γ 385. ευδείελος β 167. Od. ιιεσαιπολιος 361 d. .). l. 29. VII. De adiectivis ex n0mine et adiectivo compositis hic nihil commem0randum est, cum substantivum ubique in eo

58쪽

ποδωκης saepius de Achille dicti, οἰνοβαρῆ a 225 a. c. χαλκοβαρει, χαλκοβορεια l. 30. Iam ad ea composita pe1xenimus, quae in posteris loco sermam verbalem exhibent. Praepositi0nes, quae in pri0re l0ω inveniuntur, mnes adverbiorum vicibus funguntur; quare in iis adiectivis quae a particulis vel adverbiis incipiunt solae terminati0nes pro varia n0ύ0ne nobis respiciendae sunt; 0dem modores se habet in iis v0cabulis, qu0rum pars pri0r adiectivo continetur, cum haec quoque perpaucis exceptis omnia 'adverbia I iliter hic p0sita sint. Adiectivi notio in his comp0sitis servata

et 1 08tra explicatio quam supra dedimus prctatur etiam in

ἁλιοτρεφῆ m αλιο τραφείς, κεραοξοo m κεραον ξεων, ἔλεο θρεπτος Ἀλείφ τραφείς. Iam ad formas verbales n08 0meriamus. diectiva ino cadentia actiVene an passive usurpata sint, maximam partem

ex ipsis statim cogn0scitur, et ubi quis de notione dubitare p0ssit, qualis interpretati pr0banda sit id accentu denotatum est ης suffixum si stirpi verbi transitivi subnexum est, Semper pa88ivam noti0nem stendit; sed etiam multa verba intransitiva in comp0sitis hoc suffixo rnata sunt exempli causa affer0

ἀσπερχες). adiectiva composita in o eadentia et sema et n0ti0ne cum adieeti v verbali consentiunt, qua de causa modo quod actum est, mod qu0 fieri licet, significant. ἄμβατον id 0eatur, qu0 aliquis inscendere p0test. Adiectiva suffixis της vel τις ornata in substantiV0rum numero habenda sunt. Quia της et τις suffixis personae n0tio inhaeret, de fit ut huius larmationis v0cabula plerumque sum n0minibus pr0prii neque eum qu0vis ali substantivo coniungantur; namque in tali structura n0 pr vere adiectivis

Reeipienda sunt, sed sola app0sitione nominibus addita putanda

59쪽

sunt, ita ut per80nae n0tionem aliqua ex parte sibi servent. euhm de causia comp0Αitarii et i η τις exeuntia saepassise pre 'ipsis pers0his ponuntur, quibus ali0qui contimo Ment. ας, αντος suffixum ubique activo sensu matum est. Mectiva, quom forma verbalis x littera aucta est, etiam in ea re adiectivis verbalibus respondent qu0 sensu passivo instructa sint, ΠΗιης, πτως, αδμης, ἐπιβλῆς, προβλης. In iis ver adiectivis, qu0rum pars altera stirpem puram exhibet sensus non sibi coh- f; ἀπορρω , αἰγίλιψ, παραπλυξ 0ti0he pa88iVa mat Sunt, ποραμ p vero et πολ du active usurpantur. τωρ sumx0