De M. Manilio poeta [microform] : particula prior, qua de eius nomine, aetate, patria et ingenio agitur

31쪽

Grati cyneg. 6 corti ad Lucan V, 483. . quare cum libris interpolatis omnes Iego-runt Iinemque modumque Non recte; nam modum imponimus, quum vagas libidinos finibus veris includimus, Illa vero solertia cunctas res insatiabili cupiditate petebat noscendas. Itaque recte Bens restituit manumque', Sed cur ita scribere liceat, non adiecit . Per εὐδια συοῖν dixit Inemque manumque, i. e. ultimam manum Sed quia aliter dicebant finem imponeTe, aliter imponere manum, et utrumque dudum quasi i sormulam abierat, nemo, qui esset Romanus, ita Ioqui potuit, ut facit Man. II, 581 Melaeo nihil ex semes natura creavit Pectore amicitia maius Amicam Pectus multi dixerunt,ef. N. Heius ad vid. Art. Am. I, 585 P amicitiae pectus Stat Silv. IV, 4, 102, tibi

vid Martii. et alii seriores; nemo, quod sciam creare pectora a citiae naturam; quare

multi multifariam correxerunt. cf. Jever ad Lucan. III, 406. non ego; complures

enim, ut saepo, figuras cumulat sententia est natura amicos fidos paucos procreat.

Eodem pectoris nomine licentius utitur , 530 sub geminis natus dotes alius cum paetore iungit. Nam dixit quidem Horati pist. I, 4: Non tu corpus eras Sine Pectore, sed in antithesi hic saltatio ευρυΘμος quae et ipsa mire dicitur dotes alius vix sibi opponi simplex pectus aliatur. Cui conferas II, 666: Nec metuit sine corpore quenquam Scorpios, i. e. sine alio sidere vel comito. Quod unde explicationem habeat,

vide in Viger de Idioti Gr. . sub voce σωροιτος. Nec abhorret III, 230, quibus

in Centauri corpore Sor est Nascendi; quamquam hic quidem ex more Latino Ioquitur; quid loci distent, me interprete non eget Liberiorem ad gram. Orationem Vides II, 5T1, Inque Odium generat partus et mitia esse. Quamquam enim infinitivi pro substantivis Dequentes, non tamen ut a praepositione in pendeant, vel Opponantur substantivo, ut hic odium et mutua velle, i. e. odium et amicitia. I, 156, Fluctusque natam te aequora perfudit, i. e. fudit per aequora. Quid omnino Verba Latina, quando praepositione sibi innectant, Patiantur, nec brevitatis huius est Ocere, meque consilii. Hic pauca de praep. per Paucis tetigisse sussiciat. Cum hac praeP. Verba tantii neutra ita iunguntur, ut sive cum Verbo copularis, sive Substantivo Suo apposueris, informa orationis nihil mutetur, ut percurrere maria, currere per maria. Taceo nunc,

perire aliquem et similia; id tantum moneo, apud Terent. Eunuch. I, 2, 25 hue atque

silue perfluo non mutandum Fideri in muc atque illuc perpluo, ut Denti statuit, acuto ut solet disputans. Sed in Verbis transitivis Verborum Vel recti vel vis praepositione mutatur Velut perfundere caput unguentis si Verbo simplici eloqui velis, dicas oportet: fundere inguenta per caput. Fervidere autem vi mutata est accurate oculis perlustrare. quamquam huius ipsius verbi fortasse exceptio apud Horatium est, Sat. I, 3, 23:Quum tua peroideas oeulis rite lippus inunctis hi quum pervidere non possit esse acriter Percensere, Vario modo eorrigunt Sed non potest, ut videtur, ulla coniectura inveniri, quae cunctis Placeat, unde ab ipso Horatio Venisse dicas pervidere i. e. oculo eleri percurrere vitia. Ea quidem licentia nunc Manilius utitur aequora per

32쪽

Iudii ita tamen ab Horatio deflectens, ut hic possis orationem solvere fudit per aequora non aeque apud Horati videre per vitia. Nove etiam Lara uid3M II gruperemit astris, quod quatenus ab aliorum usu recedat, exica possunt docere. ω viora sunt alia velut I, 409 Pars iuvenis tergo pectus ommissus equino cui adde accusat pectu licentius positum III, 434 totidem per partes sic breviantur; quod verbum serius in usum Venit omnium V, 165 tantos, i. e. tot orbes V, ποῦ promissu, quod unus Manil habet V, 565: resonauit; ΙΙ, 11 et 113: rutto, quod 20 memorat, quod quid, quod fortasse bifertim scripsit pro semifer, II, 230 V, 15. Utrimique enim locum Denti interpolatum censet itemque I 170. nussum iamque sagittam ubi que abunda Immanem, ut in epico, parenthesin V, 94 propter longi tudinem non adscribo. Nec minor licentia in verbis ordinandis: , 435 Migantes

arma importante e r ta matre creata, Discordes vultu, permixtaque corpora Partuo.

II, 14 et primo titubantia sidera paritis II 663 Et duo emtauri licet uno compora textu VoIebam de usu praepositionum per tota Maniliano quaedam ad ponere; sed poterit ea disputatio commodius ei quaestioni adiungi, quam de versibus suppositis instituere in animo est. Nunc quidem id mihi effecisse videor, ut quando et quis Manilius fuerit, tum quali ingenio usus, paulo cortius quam antea consisti

quibus inventis tutius procedere licebit ad singulas carminum dissicultates et iudi

candas et explicandas.' Index locorum, de quibus in hac dissertatione tractatur:

Anthoi Bum Lat. Tom. II, 5 15 epigr. expl. p. 5, not. d. - Anthol Palat. Jae. IX. 1 8χPigr. πι. p. 6. - Catull. 68, 5 expl. Ρag. 2. not. a. - Cic. Episti Q. F. II, 11 evi P. 15. Grat. Vneg. Ore vel def. s. 21, 150, 293 182, 256, 2, 3, 47, 131, 136, 148. P. 4 sq. not. d. Horat Serm. I, 3, 25. et P. 22. -- Deil Sat. 2, 26 expl. . . not. a. - Manil defena. I, 24, p. 17, 43, P. 1 , not. g. 1041 P. 18. 33 sqq. P. 21, not. . , 54 P. 16. exul. I. N. P. 17.96 p. 22.116.

P. 1 . 156. P. 22.405. p. 18.409. p. 23. 435 ihi d. 46 . p. 16. II, 14, p. 23. 111 et 113. ibid. 233 et 464. P. 1 . MI, 581. p. 22.584. p. 19 663. p. 23. 666. p. 22. III, 20. p. 23. 230. p. 22 431. P. 23. IV, 30. p. 20. 165. P. 23. 182. P. 18 185. P. 19.286. p. 17. 554. . . 602. P. 16 605 P. 1 . M. P. 18. 39. p. 18. τῖ8. P. I. 823. p. 1 . V, 199 sqq. p. 4. not. d. 329. p. z. 530. p. 22.582. p. 19. 590. p. 20 763.

Georg IV, 455.

Pag. 3, not. h. I. 2 a fin Ieg. guam, non guum. 9, not. h. I. 11. Ieg. tadiorum, non ualluum.

12, not. p. i. d. Ieg. arbitror, non armiror.