De usu praepositionum apud Homerum [microform] : Epistola ad Frid. Augustum Wolfium

51쪽

ureret προ interdum pro ii cona parativum sequnntur cf. Mato iapamina t. Graec. 3. 44 ., hi tamen Ir egregius Iocum Virgilii Aeneid. ΙR-ao a. minus recto interpretat luest enim quam morte δώaei ad Mim ad das ιι - in erit 'versantur. Int prpreta uni potius est istempore ventris esurientis, i. e. os in rienti cuique nihil molestius est sh sc o ipsa . V - Similis ratio vi vis rius Praepositionis cum verbis γελο, ham et aliis ejusmodi coniunctae, ubi c- de, uber reddunt, male negligunt, Iud intersit intς structpram eum Genit et cum praepositione ἐπι c. Dat. hae enim remotiorem quandam relationem innuit, ut nostrum fekfrmen bei elisau. Significavi nuper aliquid hac do re in lihello meo Antiitun Eum inbersemen aus dem Deuschen ins Grieehischeor tarsus. Halle I 8I3. p. 16. Il. Il, 7 o. XXIII, 784. cl. 84o F Od. XX, 338, 374-XXII, 4Ia. Proximum huic est, ubi manifest eausam indicat: um .egen,

- em contra Il. XVII, 36 4cio. 343. locus significari videtur. - Motum indicaeis B. I, s s. 88. alla 43r c H. 9 s. q. , II. 6. 89; III, 89. 13a. IV, 2SI.

VI, 79. l. d. IV, 434. ad qualemcunque rem, omni ratione I et ut a est in terdum pro seeundum ita rι d. V, 24s. - De tempore usurpatum est: aus,

53쪽

In compotione plerumque est nae A, tutes Aere II. I, 48. 283. in a 4 .. 26s. 386.

I cum Genitivo, si ietis statum signifieat, primitivam suam im habet ne ben bei Il. IV, 468. Ra8. XIX, as 3. si motum, id quod multo frequentius est Oer von, Il. I, I 'Ο. II, 596. 787. IV, soo. VI, I 77. VIII, 533. XI I. 6o 3.79s. XII, aas. XIII, a I. 744. XVIII, I 37. XlX, I 43. XXI, 444. XXIV, 429. Od. III, 347 43 I. VI, 29 O. X, 36. 146. XII, 7 O. XIV, 4sa. XV, Iss. Supplendum est in loco d. XI, 327. cf. p. 9. a cum Dativo ubique est ne ben, B. I, 26 89 3Oo. IS. II, 54, 97 3ss. 773.; III, 44o. IV, I. 47S. V, 869. VII, 13s. X vi II, 4oo. Od. I, 44o. VIII, 337. 4eto. XI, 46o. Motum gnificare videtur Il. XIII, 6i7. XII, 4II. Od. IlI, 37 sq. Eandem significationem neben, hei esse in his quoque locis puto II. XIII, 6a et Od. I, II 3. φλεώ rba παρα - i. e. μοτθος τυγχ--n παρα mri bono hospitio excipiam aliquam pro ab aliquo 'evnesichraeibem de bewirthet werrin. 3 eum Accusativo semper sistum fgnificat hin neben, Ev M. I, 327 347. VI, 4a. 433. UIL I9o VIII, 12I, IX, 67. XI, Io 9. os. XIII. ao8. XVII, a 97. XVIII, I 43. 6o8. an, ut Od. VII, Ia 7 XIX, 4o. XXJ,ao6. LXXIII, 866.; etiam ubi latina magis quam nostra lingua mistis significationem mavuIt cos. II.

scopum non serit, aut superat itaque παρα est ut et , quod magi fere De-

54쪽

i47 sq. ubi, mea quidem sententia, primo loca designatur; sed quoniam quiam aliquem pugnans moratur, Plerumque et pro eo pugnare creditur, derivata haec significatio in hoc loco potior fiat necesse est vel propter sequens εινεκα κ. T. LSimilem rationem ostendi P. 36, Od. I, 23. cf. quoque Il. IX, 46 I.

55쪽

loci: B. XXIlI, 48s et Od. XIlI, 78.

Προς προτι Il. XI, 83 l. ποτι ll. I, 245. i cum Genuivo significatio primaria esse videtur: ei, a. Il. I, 4s6. x 4α 8.;XUI, 8s.. XXIl,s14. . Od. Uul, 6a.. XXI, 347. nabest nam cum distin- . tius dicere vult a regione, aut addit ἀντίον ut Od. XVIII, 333 sq. aut aliam struetvram sumit. Locus d. lIl, II o. quo manifesta est significatio versus, egen,

56쪽

I cum Genitivo oojunctae hujus praepositionis est significatio ut ubicunque primi-ria tinter , . l. Ol. III, 37 a. IV, IO6. V, 796. . VIII, 543. : Od. V, 39, unien Ioa, Me von; ex cujus loci ratione interpretandi IJ XUII, 3s. 64s.;

57쪽

hane praepostionem arbitror additam verbis neutris, quae et Ide nurelia ransisitiva cum gnificatisne passiva transfomari Perperam voIunt: in I, 24 a. II,

6I6. Od. XII, 4 6. Etenisti ne unum quidum lotam hucusque reperi ' quo haec praepositio Genitivum regens verbi cujusdam passivae fornaao dclita si et ex posteriorum more pro ab von esse dici possit, auri Il. XII, 46a. διετμε να τ λ. est quoque: vnter deni Ein Us, Andrang, ut iap ορμῆς. a cum Dativo est quoque unier d. II, 3o7. 37. cf. III, 3sa. Xu aso. I4. 866.

6s. ω ἀνδράσn, viris subjectae duorum indicat Il. II, 44. V, 693. och IR478. e. 476. Deinde est, ut supra: vuter dem in os, Il. U, 699.. XXIII, ars.; Od. XIII, a. ideoque additur verbis neutris; l. V, 3. 3I.; VI, 53.; UILeta 9. XV, 3I3 cl. d. Xui3s I. XVII, 7s8. Perpaucis tamen locis et Passi- vae verborum transitivorum formae additur , significans simplicIter ut videtur: a son: It v,sss. 644. XV, 637. 'a oum Accusativo i demignificat cum motu unter nach gen , II. II, a I 6. IRα79. o 7.: V, 73I.: XVId, 8 I.; d. IV, 46. P additurque etiam verbis quae quietui significationem requirere videntur, ex recentiorum quidem lingua inmindoth: Il. II, 6o3. 8a 4. V, 2 7.; xlII, 6sa. XIX. a': d. II, Isi. XV ; et 8 34'. Quarum significationum facillimam conrunctionem praebent: B. XII.

58쪽

insigniorum do cor

46 a

59쪽

XIV, 29 am, a

13 et 37

3 37 33

60쪽

quae in hac dissertatione obiter tractantur. Anacolutha, pag. 2 sq. Articuli usus. 6 sq.

Homerici sermonis indoles, 4 sq. Infinitivus cum Aecusativo subjecti, a sq.

Odysseam Iliade posterius exortam esse,

nota.