De usu praepositionum apud Homerum [microform] : Epistola ad Frid. Augustum Wolfium

41쪽

Il. IV, 38 a. - In compositionibus quibusdam vim tantuni augere videtur II. II, 493. προπασας. XVII, a 7 . προλαοντες, HL Od. II, 279. XIli 33 I.

9 ; adverbialiter Il. XXII, 3 oo osva υΘεν Il. XVII, 426.ν adi erbialiter II. I, 35. - Οοτε es Ilia IV, 376. ατερ πάλέμου, sine armis, tanquam φυγας, ξεινος, M. Eustath et Schol ad h. I. non FI enifernen -- lege, ut ossius, qui tamen dem significare videtur addens: a vita V, 473. l. συ seq. vers. 7s3. IX, 6o4.:ίτερδωρ- , i. e. οὐκ ἐπὶ δωροις 6oa. quem totum locum Uossit versone non satis illustratum ita interpretor is opitulatum nobis venias, laeso pejus esset, desedisse, Acmeo Trojanos victores ab incensis navibus repellere posses Nunc potius veni, cum praesertim praemia tanquam ποι , τιμη tibi proposita sint honoraberis enim, ut audivisti ex regio mandato, . honore divino ; sin vero repudiatis, quae tibi debentur, praemiis, helhim subire malis, repulsis hostibus majori etiam honore affieieris. Est enim ου Θ ομως pru maxime, ut Virgilianum illud non Dalli poena . . laetis Aeneid. I, I 36. Quae tamen interpretatio semper ex eo, . quod subintelligendum ast, fieri debet, cum e g. υχομοίος est quoque Pro minor, Il. IV, IO. - vo σφι es Il. IX, 3 8.. XII, 466. - τί Θεων. Vossius ansere in Gotti sensu quidem recte; est pro αν. Θεων nisi cujusdam Borum pei V Dd. XIV, 45 I. ne Mylaver cf. vers. q. κτεατ εοῖσιν. - Adverbialiter Od. XI,44 3. II.

Eva κω, egen, l. I, 94. Od. XI, 544. Cum verbo πιλαμψω. . I, 74.2 4.a9 I. II, 138. Od. III, aia. ubi abundare nonnullis videtur conjungendum autem est δε ροσπερος δεκα cum κακα μηχανάατ Θ M.

Δόμας, nae Art, in te, praepositionis Ioco postum est ae XL ss6. XVII. 366. XVIII. 1. . qui loci fortasse ad illustrandum It V, 4sq. inservire possint:

42쪽

o ..ut tempus et locum indicet, quo aliquid fieri narratur: n, ita tamen, ut prinvior em quam Praepositio latina in relationem exhibeat. De tempore f. P. I sq. - 'De Ioco Il. I, 3s8. 396. 97. II, 23. I, 4. VI, 7. ubi οι γ deest, ut Od. II, Iaao; d. XXII, 4II. ἐγ Θυμω clam, apud te Cohibeas Iaetitiam Luam. - De terris et urbibus L. Loss. III, 244. de hominibus, Nutra inter, alias apud Homerum rari cum Dativo Il. I, IO9. 398. Od. XII, 383. I. 33s. - auci tantum loci reperiuntur, in quibus haec Praepositio remotiorem quandam relationem significat Il. IV, 4eta. ἐν α γαλῆ , II, 688.; XXII, 3i8. Od. , 466: B. IX, 97. ἐν σοι μι, ληξω. M Deum designat, in quem εἰ est potius versus motus quidam fit Il. I, 44 I. II, 17s. I 8. v κονίη m conjungendum cum πρηνέες se. πισοντες, cf. II. IV, 48 a. 544 V, 6 I. I. III, o9. V, Is 3 7 37o. VI, 69. VIII, 166. X UULs4s. XXIII, 3 a. Od. IV, 78s. XIV, 4aa. Sunt tamen quamvis rara -- empla, quibus et hoc sensu remotiorem quandam relationem exprimit haec praepositio: l. VI, 5. λαξ ἐν στέρεσι tali, cf. XIII, 6I8. au die rust te ;XHΠ sa I. ἔκπιον ἐν ποταμιῶ, an de HUS cf. d. V, 466. . Ita est ἐν incmodo in manum Il. I, 8so, modo manv Il. III, II 6. a I. XIX, as I. XXII, 6i., ut solius Dativi vicibus fungatur, ἐν πυρὶ κώειν Il. XXIV, 38. l. III, I 8a.; U. 386. Od. XII, 6 r. XIII, 9 a. XXV, 4. B. XIX, 86. Eodem modo interpretandum ἐν ούμ ραγῖσιν σθω Il. I, s 87. Od. VIII, 459. quocum in te dum συν commutatur, ut ἐν τευχεσι et συν τευχεσπ - εντο eodem sensu et structura II. I, 43a. Od. XVI, 324. εντοσθε d. XVII, 339. Ita, en ositione servat haec Praepositi vim suam B. I, II. 48 . 93. U,46. Oa.; VI, s I9. Od. xll, 93. 4ι9. XIII, 4a I. ἐνο--o XV, 18 4 3. Verbo ἐγαμιν B. XX, 96. XLI, 26. vini intendere et propriam τοῖ spoliar reddere videtur, unde

43쪽

Συν, cuius

tritissima haec est significatio istit, societatem quandam indicans, II. I. 27. Addito pronomine aure adiis in locis Homerus quoquέων mittere solet D. VIII, a 4. 9o. IX, s a. XXIII, 8. Od. XIV, 77. IX, I9. XXI,44. aliis addit, II. IX I94.. XII, IIa .. XIV, 98. - Frequentissima est phrasis Au Θες, eum deo auxiliante Il. III, 439. cl. 44o. IX, 49. YI, 79 a. XYIT 3o.;

b, usurpatur ab Homero ut a nobis mit), sensu In mehfi cuiusdam , ubi Latini solo Ablativo uti sollint Ιl. IV, 6 sq. v asto. VIII, 53o. l. 376. Od. V, a 93. edii fere generis ea loca esse videratur quibus cum et ocietas et instrumentum significetur, Latini articipsis uti solent. I. I 389. cI. Od. XI, I 6 I. II, 47.4so. III, 29. IX, 8 P. X Is I. 48O. XVI, 368. Is 6. armatus ;od XXIV I93- ακοιτιν συν μεγαλη ρετῆ naagna virtute praeditam). In eo ostione tuetur propriam vim Il. I, 8. alio sensu II, 8 a. 76. comparare Ia 4. 537.479. conturbare, commiscere): II, S. 339. 38 I. . IV, 69. l. d. VIII, 39. confundere, quocum compare συναsu Il. XIlI, 467. , alias καταξαι III, 4o3. Od. VII, aro . VIII, 99.i XX, 45. - IJ XXI, Oa. συναίνυτο vim augere siletur et Od. X, a. κενεας συ χεῖρας εχοντες Videtur Outa Canere voluisse κενεαῖς συ χέρων, quod mutabit metri causa aut mes est. - Duobu tantum locis συν eum numeralibus conjunctum distributiva facit oci. IX, 429 et II X aa 4. III. vitiae forum ceu ativum regunt f. I s. '

44쪽

Mnificantius, suam τῶ Πηληος est pro P Θευίκετευσωυ , d. XI, 331. - Perpaucis tantum locis is propriae Homerici ἐν significationi accedere videtur Il. I, .isa I. XVUL 2IS.. XXIV, 79s. 5 adhibetur ad significandam certam uniuscujusque rei, praesertim temporis pari tionem aus, in II V, 6s. VnI,4o4. 538. XIX, 3 et . . Od. III, 138 sq. . IV, 1 86.5 a6.49s. IX, I 35. XI, 3s I. XVIII, Iaa. Il. II, Ia 6. 6 des gnat fum aut confiIium quoddam aeu, Il. I, 26. XV, 3Io. 33. XVIII, a s.c XIX, 36. xX, I 37. duobus tantum locis eam, quae posterioris temporis scriptoribus usitatior est, significationem reperi in Abielit auf, an κατα , Il. III, Is 8. XVI, 8a I. O Digna sunt denique, quae singulariter notentur, haec fere loca: l. II, 379. ἐς μία βουλευειν; IX, Io a. u. XI, 789 et XXIII, 3os. XXIII, 48. ἐερασερ ἐς πηγα , L XUI, 574. Od. V 4S8. ες φρενα λειος ἀγε , ita ut αρτίμων esset; XIX, I 44. εἰς τε κεν cf. II. , 466. εἰςοκεν - Forma εἴσω εσω Il. XXIV I99.)cum Accusativo eadem, qua εἰς significatione est: l. VIII, 549. XXIV, i s. 'Iλιον λω cum ἄγγειλον, ut Od. IV, 7750 aliter II XIII, 553. d. Κ, ias. Genitivus δι' res non ab εἰσω pendere videtur. In compostione, qu haec praepositio vim sibi suam tuetur, eum nihil est , quod notatu dignum sit, haec tantum loca indicabo: l. I, 14 a. IV, VII, s 64. XXI, 4ν7.494. io. ΣXIII, 6aa. Od. Ul, I. ἐς -ορεω, ac τοι ειρ ιτα εἰς μεα δ., cf. is 7. XlI, 337. XVII, sa. .

a os motum miscans, est: duro A, Iaa g II. I, P. 3. 57D. IV, 2s I.; V, 74. XII, 333. XVIII, 4. 546. XXIII, 7I6. Etiam promiscue cum, usurpatur II X I98. cl. d. XIV, 340, cum alia ita a G discrepet, ut non tranotum, sed

46쪽

Iv. suae vel senitivum vel Accusativum regunt.

i ' Δια. I cum Genuivo coi juncta haec praepositio in omnibus locis, quantum mutilem inteuexi, est durea Ioram designans D. II, 4s8. III, 263.3S7. IV, 3S-68 ff. RasO SQ 3. 56ai; X, 478. XIII, 7ss. XX, 479. XXII, 3o9. Od. IX, a 98.; XIX, 364. II VI a 26. XII, Io 4. quibus locis Et ἐν dici potuisset cli. XIII, a. ., XUII, 293. XXIII, 696. Fandem significastionem servat iti Ioel&Il. IX, 468. XXIII, 33. ubi, μογὰ Ηινα ποιο conjuncto cum aismo, non est, quod haesites.

b dure si instrumentum gnificans s. I, 7 a. X, 497. XLII. Od. III, sao.; XIII, a I. XIX, sa3. Idem est Il. XV, I ccl. V, 874.); d. XIX, IS 4. ἱXXIII, 67 Facile intelligitur, proximam huic esse significationem cavisem, Cu-: J. - pas tamen nullum reperitur apud Homerum manifestum .eκemplum.

Diompositione a 4ervat significationem primitivam dure. u. VIII, 49 I. XIV, 344., XXIV, 7i6. Od. XII, Ioa. XIX, s 7s s 78. qua structura laepius Accusativus quoque, ut Il. I, 483. l. II, 78s. Plurimis locis rem adflnem reduetam significat Il, L. a 66 367. II, 69I. - separationem in diotat, ut nostrum daria in verbis duria. ossea dure schnriden, L eo mi mei, ausianaudere Il. I, 6.s 3I. II, 476. 6ss. III, s s. 34 , , Ss. VII, a9a. IX, 333. XVII, saa. 7429. X2 28o. 416. Οὐ XVul, 339. 34o. XlX, 333. XX, 3 I. XXIV, 3 a. - c . cum ad eotivis compositum, ubi ... esse dimini, auget notionem, ut latinum per . u. I, 38. Id. ao.

47쪽

79. βη δὲ νωιτ 'I-ων ρίω ἐς μι-ιρον λυριπον, si quis enim montem quendam deserit, descendere putatur, etiam deus ite faciens iii Olympum. - Nonnullis Ioeis est: in ab; quae vero differenti ex sola dicentis cogitatione et statu pendeo: IL III, ax7. XIII, so4. XIX, 39.; XXVI, Ioo Nil interdum interesse utram sumas, testimonio est lochs Il. IX, Is a cum Acculastina conjuncta haec praepositio ubique fere obvia exhibet a Gignificationem Ioci latior quidem sensu, ita tamen, ut usque fere motus quidam

s79. ubi saepissime deest e. g. 8a. , quo loco ut saepissurae participia sine ulla ad commutandam struct pram vi posita sunt VIII, 33i., XUI, 646. L XVIII, -' 86. cI. as S. 660, XXII, t. , d. IX, Is 3 Unde sit, ut paucis quidEm locis etiam pro ροτα positum sit Dis III, 7 a. XI, 479. Signiticatio motus cujusdam ex veterum, Praesertim Graecorum more et illis Iocii inesse putanda est. in quibus nostra. lingua eam respuere nonnullis videtur Il. I, 93 aa 9. 483. L II, s 9. his a den taen I 3 o. 399 438. Iu ISI.; Ul 56. 87. 'M κprimit convenientiam quandam Disack gemas pro a Il. I, 86. 36. cl.

as 4. . Esnsden generi est Il. I, 271. si ρ νυν κατ εμ ε τονέτε. pro an parte , es. II, 366 Eustathius κατα την ἐαυτων δυναμιν. . . In compositione haec praepositio vim suam retinet eam potissimum, quam cum Geni

48쪽

ignincationi quam si affinis enfelt Deile intelligitur: D. XVIII, 2 28. UM XIII, 37. cl. III, 3.) XIV, 3 oo. - b fur, es . Eum Besen: l. I, 444 ; SVII, 449. L XII, s. - et uber de es L. VI, set . XII, 424. licet O in coet ita interpretandum esse videatur. ut sit ab utraque parte, ensetu derseiben, d. h. or unciantρν G additur verbis τολάζωθαι et aliis ejusdem signifiς 'tionis pro προς, iei quod posterioris aevi scriptoribus usitatius est. n. XV, 66o. 66s. , XXII, 338. XXIV, 466. . Od. XV, 26 I. a cum Accusativo ubique motum significat: -har, II V, I 6. Is I. i X, 373 V m im suppIeri licet) XII, 89. XXIII, 27. . XXIV, 13. Proxima est signi scatio: id eriliber das Mause, das Rechte hinauo postea παρα L. III, 59- 99 νIV, 67. VI, 333. XVI, 78o. XVII, 3a I. 327. In compositionibus est liber, di II, 426: III, Io 7. . VI, o 8. i. e. εξοχ'o V, 38 cum Accusativo XX, 27. XII, 468) XXIII, 637. . Od. VII, o. auget Vim uxδώ, per , . II, II 6 746. P VI, III. XI 297. p est enim μερθυμος non magis odio sum aliquid ubermutho. superbus, υβρίζων quam περδικα Soph. A II I9. Brunοκ- Alia quamvis promima et e structura cum Accusativo interpretanda significatio est locis II XUII, 33 o. ut ultra pro tara . XV, 18 s. l. d. XVII, 68. B. u 155 XX, 3 o. Od. I, 34. ubi est, id eri

49쪽

Ἀμφὶ - , B: Raaa. XI. 634, G. u. i l, i sint Iamri; Z lx cum Genitivo conjuncta haec praepositi duobus tantum Ioeis Iegitur apud Homerum B. XVI, 8as et Od. VIII, 267. 'quo in utroque significare mihi quidem videtur L .m d. E. liber, de In priori dom. νι hoc μέν' et, ad ἐεις ari ius referendum 'puto. At olfius non causae, sed loci significationem ano existimat; et Wolfius optimo sane jure Post μάχωθω interpungi vult, quoniam ubique verba, quibus certamen significatur, ἄμφὶ conjunctum cum Dati a bent; quare ILIX, 4ra. XVI. 496. et aliis ἀμφιροκημαι cum Accusativo et Ge-

myat et similibus, ut caulam certamuni innuat timi inessen, Is III, 7 . I. I 37; I, 67 a. LIII, et I .. XVI, 647; d. XXII, 27; quamquam interdum Deum tantum modo significat: Π V, 466. XII, 7s.. XIII, 496. XVI, 56 s. l. 68. ita ut interdum ambiguum sit, utra altera significatione praestet, ut II. V, 4si. Dubitari tamen nullo modo potest quin ἀμφὶ cum Dativo notionem avsalem:

a cum Accusativo, , a Gocum designat, in quem motus fit: um, an inprimis, qua hujus praepositionis vi et posterioris aevi scriptores frequentissime utuntur: in dis Gegeia, in die Nahe νοη senendum tamen iterum iterumque et hic et in universo veterum praesertim Graecae lingua uis, Graecos saepissime motum quen . . iam ea primere quibus locis recentiorum linguarum indoles requiei notionem

50쪽

a cum Dativo conjuncti frequentio usus ejusque principalis sigvificatio est hei aus, in m. Il. I, 59, II, 3 a. III, I95. IV, 4 a P. 443. 47O. V, 883. UL

solum aditanaen m indicat more του - c. Dat a Posterioris aevi scriptoribus

frequentati: aza tabe noesi), B VIII, 6 a. IX, 639. XIV, 3 o. XXIV, a 3I. Od. in II 3. HI, Ieto. XII, 36 a. XXII, 64. XXIV, 77. Uno quantum cognovi, loco sum innuit Od. XVIII, 44 ἐπι δορπω. -- De temporeost Il. VIII say. X, 48. eium Tamiang, ahren de Togρε, εν μί ηψραν Sehol. XIX, II o. aa9. Od. IV, Ios. XII, Ios. Quo modo interpretandus esse videtor locus d. VII, I 6 S οὐ- τι στυγερῆ ἐπι γαστέρι κυντερον ἄλλο επλετο quem cum vertunt Ginihil in molestius ventre esuriente V, recte quidem