Sophoclis, ut volunt, Clytaemnestrae fragmentum

141쪽

,, anhem ad Callimach in Moll. v. 58. i. Troelia sus in Ieae in versu ruic in Stro Pli restio dema ha ad invior itur. v. io G Ddmo εα ζ, nimirlim ἐπαυsλγαλα 'Aγαμμε νονα. m. Vorum vela emento dubito, num Graece ita Jo sui liestat Equidem nolulum alium sensum invenio, quam pollinem concessisse, bincenas i. e. Mycenarum incolas ex Troia posse Agomemnonem videre quo nil absurdius cogitaria Otest. V ID7. Ar iro: Allici m sor Et Areria c. v. io 8. Duplex hiatus, quorum alter altero intolerabilior. . V Io9. μην- μητε In Cod. Aug. ut in

,,aliis pluribus si,1 - sui . Plexiquo enim, loco os δὲ exhibent, i, quod et in editionibus

isti reperitur. Intelligitur autem λαβή. 5didi α δ', quo 1 oditorem elarissimum in ani 1 3 hal uisse, ex eius nota intelligitur. In edibatona Mos quens exstat μη δ'.Hre ξον. Seneca p. 568. Agamemn. v. Saet seq. . et Similia eslipseos exempla laudat Bos pag. M.

et o6 ed. 176a quorum pleraqua huc non persetὶnent, alia vero ricticula interpretatur, ut qua o Theophrasti charaeteribus sumsit. s. Casaub ad Theoplis pag z79

142쪽

D Aristo t. des mundo cap. 7. καλουσι δε - του Δαι - , ,κα αγριον και α ιγ ριου. m. in producitur, somquenti littera Verum perpetuo hoc istior vit auctor cf. ad V. 8.

143쪽

mnqua lint ιυγναι, ut Eurip. I cub. 348. Neque t me Iupiter oninium coelicolarum est Pater motissima illa πα-ρ α- ρον τε θεοῦν f.

Pseudosopliocli ansaan praebuisse videntur, ut ex hoc Homerieci epitheto euius amen alia vis est; nam ' τ,1' in his simlithusque locis haud vinculi naturalis est denominatio, sedis verentia et honoris hoe loco μυήτορα seroti quam vocem ne et ipsam ε honoris sidi nificatiorti accipiamus, vetat tum propria eius dem vis, qua satorem sive initorem Minaut tum adiectum Forsitan ex eadem oeooύρα vivis . videor, et colIegisse, aucto reminatus sabulae. Ne latonicorum, Proesi alleuius, vel tot ni Eliorumva dogmata antis oculos habuisse, ut philosophicis in aliquod

systema, ubi Deus sumtiri s omnium reli 1 Ioiarum deorum princietum ost. - Liceat oro,

etiam quoque coniecturam assero. Iu en ine choro, ex quo hunc imitatione expressum

144쪽

quemadmodum Oectioit apud Hom. Od.

let, non ictum, non laudibus conoes Armium, sed etiam in n-n, quod dici nesquia. Sie Euxip. Hecub. it. 714. ubi bene Scholiastes explicat οὐ δυναμε

145쪽

mutum, una Ha es demignificatiotiis varia verba De et imo; iam δε inmis. - wος quentissime eodem modo a veteribita adhiberi, monet D villius a Charitos. 5, 22 pag. 37.

ed Lips. λεκτος vero eodem modo usurpavit PhiIo, ut o vateribus Lexicis patet ipse enim auctor haud est ad manus Demonstravimus hactenus, omnia adiectiva haec αλ-του, etc. ex roisicalion ore rere, quam o - θος insico conventro diximus quam harum vocum significationem Suidam quoquo solam in animo habuisse, monstrat adiectum Liλπιστου quod 3 HXρησμούς-N τός. Da his ii est auspieari

146쪽

pedita Eurip. Helen. 1157 Totam rem vero eo esunt m empla duo apud suidam, Domin prius ex Soph. Aia c. Is infandum valet, aluterum vero, ex auctore, nescio quo, petitum, significationem rii mutum praebet q). dio. eis, et coieci clauidas exemplum, si tertium Praeterea Mara vocis usum apiid auctores minis, advertis,at. v. ix 4. Praeter hiatum, de Πλιοῖο et ad . 66. V. IIS. Deest augmentum in πίεσεν.

ἐλπδει ut Latinorum averara non semper dave boni adhiberi, sed etiam exspectatione mal , no ximum est et Theogn. v. q. d. munc Proport. a. s, . a S, Jurm. v tor editione Suidae, i iam Aemilius Potius euaravit, Coloti. Allobrog. 619. Ridie illa ibi duo base exempla in unum eoaluerum, quasi uuii Mara in Dd. scriptoris iste ait Iociis.

147쪽

Hu. . 4 V Ultioius es ea proceleus maticiis, quem, ut in anapaestim inexco nomnia inquan reperiri tot vinest, nostrum auctorem adhibere voloisse, e mimum: dubito. Dubitalionis causa inest in ipso versu Homo Producitur ibi caesura ultima syllaba in Q ax,undo sabulae huius scriptor eandem licentiana ira se metro eon se credidit, Homericataratum non timi in egregio hoc opuae Io

, goniti ram habere solet. Quin etiam 'o ,,ψαιρον cum genitivo Teperit m , ut apud Phil ,inem p. B. λώβας ἡ ου Nw μου .. -- ,α σθαι Tamen Theocrit. Id. at vers. 4., ,habet

148쪽

Diu dubius haesi, utram lectionem praeseraxem, codicis no My ν , εμις, an cod. Alex περισπε. φ Illud defendebat auctoritas

clarissimi editoris, cuius notam vide, hoc vero, ut mihi videbatur recipiendum suadobataequIta illa, qua optima quaequ in textum Te ei per iubemur. Praevaluit tandem apud me auctoritas illa clarissimi editoris, quam dμαimus. t ut verbo dicam, in utravo Ie

cono inest aliquid, quod parum Ginem dici. turi Notissimul est υτρήμι τι, versare alb id animo et Euri memb. 744.

st sexcenties alias. -ο ς φει missi μυ-tora Gliquia numquam ponitur pro simplici errς εα φ si V Da loco Maximi Tyrii, a doctissimo

149쪽

Θα περί τι vel 9 τινί, ver arisive occupatum euo in o aliqua. illius constructionis exempla ex Dioseolido et Theophilois sumta habet

Stephanus in thesauro huius vero nouasin uinexemplum exstat in pnol la. Oecom 5, 13.t: ν τε γεωργια ναστρεφοε ενοι, cui simile aliud non diim peri. In re et te lectione pra terea ο xlii alii vitandum inters ositum est,

sine ulla significatione. Eteni in si articula haee ad iotum versum pertinoret, ut Clytaemnestra, meditabunda, a cenam ingrediens, et de mariti nece cogitans, ipsa iam se corriperet, sibi quo obiiceret, eras hoc esse inino ver sua posita esse debere τί u, δυστάλαιν etc. quemadmodum Latini dicunt, At yti id, sive,

στριφεις igitur tecipendum erat, non quod hoeansgi Graecum esset, nutriquam enim, qua tum equidem sciam, ves arct mente, cogitarct significat sed quoniam auctorinoster, qui to

illa, ignorantiae lingi ae Graecae documeniae, hibuit, eandem vocem de eadem re iterum adhibuit, versu 143. Aequitas insuper hoe sagitare videbatur; nam ad vitium, utri usus iton coiiunune, in lectione a Maristaei v. D iij Gorale

150쪽

- I sp recapta cerasit aliud articulamus intani

g0 euius altera illa 4mminus erat. At vetuitauet iras editoris et locus Max Tyri ab ol,udatus Concedamus, αναστε φειν ea loco es e, an nio G aer blaemadmodula Ueinsiu quoqua acceperat, qui torum Ioeum in versione sic sexpressit Idem est, quoἀqua ras, quo in tibium vocosis, et, o τι ac suc Iris oties nondum tamen hoo rem confieit: nam praeterquain, quod auet

ritas Maximi Tyrii in Sophoesem HI valet, om Horis quippo scriptoris, aliud praeterea haud

animadvertisse visus est editor Duplex nimgenus eat verborum, quae E propria ignifie sono in iraminiam abierunt. Alterum complectitur ea, quae vulgaris loquendi usus e sanxit, ut, ubi quamvis sola per se posita memiaphori in gniscationem habeatit, Hano doprimaria mi licatione cogitet. Alteriis v. eo ea verba, suae tum demum translato ancipium tui, cum adiectis aliis vocibus, propria sim