De nonnullis locis Ionis fabulae Euripideae

11쪽

Quem infinitivum e explicari cen800, qu0d muliere precantes in summo querelarum assectu nihil niSi nudam Verbi stoλεῖν n0ti0nem Sine ulla relatione modali pr0nuntiant id00 tu infinitivo

utuntur, cui meram Verbi 0tionem in0SS manifestum est. Quarum explicationum cum neutra in infinitivum ποναίνειν quadret, quippe qui neque e rerum natura Sequatur ne ille Vehemente prece exprimat, cumque Euripide vi putandus sit n0n multo p0St imperativum e0dem en Su Surpa 8Se infinitivum, de verbo duo φαίνειν deSperan parVula mutatione Scribo ποβαίνειν, qu0d et Sententiae l00 a me postulatae resp0ndet et bene eum ei quae antecedunt cohaeret; namque accuSatiVUS cum infinitivo hi liας γαθύς - βαίνειν regitur a Verbo νρουρει τε et Si alterum illud, in qu id animum attendere, qu0deavere et custodire Servi ab I0ne iubentur. Totus igitur l0cus hunc in modum Scribendus GTομα in υτ r μιον φρουρεῖ , ἁγαθοί, Ur μιας et Ἀγαθύς

γλωσσγης δίας ἄπο βαίνειν. Ut vocabulum γαθον mutarim in v 0cativum γαθοί, inde factum est, qu0d in VeStigiis iterarum in Si Stenclum putavi, alioquin Drtasse placuisset Scribere di odor . Ne missa apud vocativum v0cula o te stendat, in Spicias, quae Hemnantiu ad S0ph. Oed C. V. T adu0tavit: Μεεῖνο Sine ω 003nti QSSe aut admonentiis fastile Sentiat, qui animum velit adVertere . Praeterea quod I0n vel in imperi SerV0S γαθους n0 minat, et ex ip8iu c0ndici ine et e m0 lesta humanaque ind0le, qua eum p 00ta 0ta fabula voluit esse, XCuSari 0ntend0.

12쪽

I0ni et Creusau prius c0ll0quium cum iterum atque iterum legerem, On Sati p0tui mirari, quod in versibus 55 359 tractandis, qui mihi quidem osten Si0num pleni videntur, recenti0res editore tam parum curae 908uerunt, imprimi autem, qu0d cum ceterum in rebus minutissimi sint diligentissimi, ne indicare quidem Hermanni Sagacem explicationem ei in mentein venit. Qui transp0sitis versibus librorum

qui Creusae tribuitur, et una Verbi x τεκουσα mutati in ovi εκουσα, id ibi efficere visus est, ut et aptae essent sententiaeet 0ll0quium recte pr0cederet. Nam ferri n0n 0880 ait, qu0dI0n 90llin0m tum iniuriae incuset, ubi audiverit, quantum temp0ri Spatium e filii intoritu sit elapsum nihil enim ad dei

iniquitatem interesse, utrum nuper an pridem filium perimi Si verit p0ll04. In quibu vereor ne Hermanitu nimius fuerit, qui n0n ad acceptam V, ait, aetatis n0tationem J0nem debui88e respondere. Nam Ion40 versu omnin non resp0ndet Creu8ste; imm Creusa I0ni temp0ri indicium petenti proxim Versu re890nderat, eadem, qua illum, aetate Suum filium futurum, si viveret. Iam igitur Ion nullo re8pectu habit e0rum, quae

pr0Xime antecedunt, quid et de p0lline et de muliere illa

mi8errima Sentiret, nulla offenSi0ne 90terat pr090nere, 0d00mnia, quae Sequuntur, recte Se habeant. Deinde autem Hermanitu Verba CreuSae: υκουν τ' αλλον - γονον neque aptam Sententiam praebere et frigidu dicta

maleque anneXa 8Se dicit. Ex his argumentis primum h00 est. Quamvis enim, inquit ille, Supra dixerit sel. Creusa se liberorum nuSa oraculum Onsulere, tamen haec Xuthi 0tius curaeSt, quam pSiuS, quae Π0n tam n0Vam pr0lem quam quem peperit filium quaerat . Quasi Ver Creusae n0n fuerit miseriarum Solatium in 110 vis liberis quaerere Cum deinde dicatvorba frigide dicta 8Se, nam στερον pror8u inutile SSe, 0n

13쪽

l video, quom0d ip8 Sua c0Biectura h0 Vitium evitaverit. Quod denique vir d0ctiSSimus Verba n0n recte anneXa SSe contendit, quippe quae Verba I0ni neque c0nfirment neque augeant,

I iret hos sus hanc difficultatem t0llere ibi Visus est, cum pro

et xj τεκουσα r ἀθλία, non pertinet ad Verba νίν et τεκουσα, s0d ad verba εος et τεκουσα. Vitium igitur in versu inesse non statu0mus, modo iudicium Servemus liberum. Quare Schoem annusqu0que Vulgatum versuum rdinem defendit in opusc. c. IV, p. 3 l. qq Qu0niam causam n0n SS Vidim HS Ut Hermatinum Sequam Ur, nunc quaerendum erit, qua rati0ne loco non satis expedito SuccurramuS. Nam dum poeta a versu 343 I0nem et Creusam ita

fecerit c0ll0quentes, ut binis Versibus contineatur et interr0gati 0 et resp0nsio, cumque idem illud recurrere videamus vorsibus 35 et 358 qu tandem m0d ferendum platamuS, quod Versibus 5 et 356 hanc rationem viii 'mus abh0rrere Nonne sapienti poetae fore dicamus, Vel Su 355, qu I0B mnia, quaed s0rte lamina 3 illius ab Ap illine decepta audiVerat, complectens pollinem iniustum puellamque ab illo compre88am mi8eram n0minat, huic Serm0ni finem imp0nere Nam quae deinde Sequuntur ita utit c imparata ut ab Euripide ea esse pr0fecta ViX mihi p08sim et Suadere. Neque pauCn Sunt, quae ad hanc cogitationem se t0tum hunc locum etiam atque etiam legentem adduXerunt. Primum cum Hermania ineptum iudic0. Si Creusa h00 000 querelas dat qu0d ali0s libero n0n pepererit, cum t0tia loeus in iniquitate p0llinis versetur. Ρ0Stquam autem de nova pr0le serna est illatus, qui fieri p0tuit, ut 0n v. 35 rursus de perdit fili loquer0 tur ab Ap0lline eum et Vatiam clam duestri Suspicatus Qua Creusa deincepSreSp0ndet, p0llinem, si Solus ei gaudeat, quae Sibi cum e0

14쪽

communia Sint '), 8Se reprehendendum, neque ingeni mulierum 1 0890ndere arbitr0r, quae acile Spem oblatam arripere Solent, neque CreuSae c0n Silio, quae cum de filii Sorte oraculum consultura Delphos Veni 880t, Ioni verbis potius ad Spem pueri in-v0niendi adduci debebat, qua in ad increpitandum pollinem. I0ni denique exclamati0niS: ἐμοι προςωδὰς γ τυχη τωι - πώθει iquid tandem dicamus causa fuisse Quid est in eis, quae proxime antecedunt, qu0 cum Ioni S0rte tam manifeste congruat, ut acerbi 8Simi dolori V0cem ibo excitet, qua uti nisi summis afflictati doloribus n0n Solent An e exclamationem explj care vi8, qu0d 0ui cum ill perdit fili0 ad 3m 80rs sit Sed hunc ab Apolline educar 80la suspiti erat , At Creusae, inquis. 0rti 0n Sentit I0ni calamita 8, qui, ut illa filium, et ipse

matrem desiderat, neque Singula Verba, Sed omnia, quae de illa re a Creusa audiverat, respiciens I0n illud exclamato. Qu0d cum facere n0n 08Set Sine cogitati0ne et conscientia quadam eorum, quae dicturu8 88et, mai0ribus etiam difficultatibus implicamur. Nam ut I0n, in affectu Vehementi de ipsius 80rte mentione iniecta, haberet Xeusationem, cum a Creu8 de matre adm0nitus tacere eam iuberet dicens: καὶ ur '' U ἐπ ικτονεξαὶ ου λελν Gl θα; 0nSiderate l0quens n0n haberet. Quid enim potest ineptiu8 0gitari, quam cum ip8 querela incipia S, alterum causam d0l0ri commemorantem impedire, ne tibi luctum m0Vent, cuius ipse sis oblitus flC0ntra quam bene Versu 360 coniungitur cum versu 355lI in matrem nominat miseram, cui CreuSa re890nden S terius que, inquit, ut matrem miseram deSiderare Ad quae ptime I in

' Nam sic vertendum cum ei diero, Hermanno, aliis Matthiae contortam explicati0nem VerSu8 ου δίψυα δρῆ, εἰ τὰ κοινά μὀνος δρῶν χαίρει, o Badhami artificiosissimam et sane miram versionem p. 162: qui palam impune vivit, clam iusta facere non 80let , refutare non puS St. φ' Non minus verisimile est pro καὶ un Scriptum fuiSS ου μή, et vocabulum in ex initio versu antecedentis huc irrep8i8Se, quam δη, qu0 ab Hariungi profectum a Schoemanno probatum St.

15쪽

n0li veterem in me dol0rem reV0care. Illo quatuor autem versus 356 359 interp0lat0riS SSe r certo habe0, qui quamvis esset 0m ingeniosu et 0eta Sati b0nuS, tamen CraSSa, ut aiunt, Minerva c0lloquentium Se inVicem ign0rantium ri 0res tantum non e adduxit, ut I0n Se 880 filium illum ab Apolline conceptum c0niceret. Sic factum St, ut attenti audientium augeretur, Sententia perturbaretur. Obiter tantum tangam ei Sum 523 αφομαι κου ρυσι , τύιι in ευρι0κω φιλα, cum hoc loc0 0mparanda ratus, quae leguntur V. 404-l407. Ibi enim Creusa ab Ione vinculis c0nstringi iu889 cum adhaeSuram

se esse dicat et I0ni et cistulae, in qua ille erat exp08itus, hic vim sibi fieri ut indicet, utitur verb0 ρυσι γιν. Quod illa

igitur in p90siti0ne, quae Si inter Verba ρυGιάζω et ευρι Gκω, nullam esse et id qu0 dicitur θυσιά ιν ex Ioni opinione e0 effici, qu0d homo pr0sanus per80nam Sacram attingat, demonstrasse mihi vide0r. Praeterea animadverta velim actionem huius coll0quii. Xuthus I0ni obviam veniens filium eum nominatet laetitia elatus oscula amplexusque petit, deinde ubi insaniae oppr0brium a Se abh0rrere c0ntendit, propius accedere et paene amplecti, tum repulsus tanto impetu in fugientem incurreruc0gitandus St, ut ille ei necem minetur. In quo qu0d Xuthus fere eiSdem Verbi utitur, quibus aut ante, ptime id mihi convenire Videtur cum vehementi m0 tu patriS, qui rem e invenire cariSSimam iterum atque iterum affirmat. Versum 94, quem libri mutilum ita praebent: - μι δἐν καὶ Ουδδε ὼν κεκλx Gouαι, ut Sanarent, Viri docti in Varia c0Π-iectura inciderunt. 0n cum patre ire recusans dii sibi Atheni8 mala f0re c0ntendit, qu0d Spurius Sit et advenae, non indigenae

16쪽

li; filius. His e vitiis quae deinde sibi dicit mala emanatura, n0np0SSunt 0n duplicia 88e, Se nullum n0minatum iri a null0que

oriundum. In quibu cum eandem censeam negati0ni8 8Serati0nem, in Vocabulo lix δεν duas voce μή et υδεν delitescere

et, cum illud μὴ iam evanuerit aliquam timendi igniscati0nem

futuri κεκλ Golιαι ut accuratiu di8putem, nem a me p08tulabit. In 00dem dial0g ubi I0n propter matri timorem Athenas ire Se n ille constetur, Versu 612-6l cum primum legimus, vix ferendi videntur esse. Ostendunt enim et Sententiae temere repetitae et c0nStructi grammatica, cum quae per particulam

tentia enuntiati primarii μισγ G0μαι Valde abh0rreant, et quae de feminarum veneficiis Ion fabulatur. Sed quaeritur num desit his vitiis excusati0. Eruditum an I0n Se in uinibus rebus ostendit, Sed ita ut Scientia eiu n0n tam e experientia pr0fecta esse, Sed Soli magistr0rum praecepti deb0ri videatur. Quare omnes c0gitati0ne ad generalem quandam rati0nem referre 80let omniaque quae ad confirmandam Sive refellendam sententiam 9088unt pr0ferri, c0ngerere et di890nere, qua Si ei Sit a magistr0p0situm, de ii declamitet. Qu0d cum ex alii locis multis possumu cogn0Sssere c0mpar Si VV. 239 Sq.; V. 374-380, quibus demonstrat, quae dii inviti dent, e88 inutilia, quae Sponte, utilia; V. 436 4bl), tum maxime ex ei quae in h0c cum Xuth c0ll0 qui poeta eum facit disputantem. In quo ut satius sibi Ss dem0nstr0 Delphi manere quam Athena pr0- sci8ci, primum quae e thenis expectent inc0mm0da, deinde aversu 33 quae Delphis habeat 0na, 0nga di Sputati0ne Xp0nit. Atque in pri0re quidem parte p08tquam de infami genere u008t 0cutuS, tr 'S 0ti8Simum causa affert, quae e thena ire

17쪽

n0n patiuntur invidiam et obtrectationem civium, si velit cum eis de dignitate certare, tim0rem matri liberis carentis tyrannin0men. Quarum rerum cum primam et tertiam duodenis versibus tam subtiliter et accurate explicet ut qu0d addas vix habeas quidni in media parte, qua de graVi8Sima causa, in qua tanquam card rerum Vel Satur, di 8Serit, Ionem ita l0dutum 'SSe en SenmuS, ut omnia, quae e invidia matris effici p0sse putaret, et pr0pria et patri mala ei ante cui is obversarentur 3 In qu i non praetereundum Videtur hanc rem SSe talem, qua Ionis adolescentis bene In irati animum nece8Se fuerit Summo affectu c0mmoveri, ita ut con Structi0ni grammatica ille minusquam Hii tentiarum rationem haberet. Nam cum Verbo μισγηGol χω enuntiatum finiri expectemus,M0n c0niuncti0ne ιαν pergit, qua Sinon antec088erit participium χθων rL, et e hac c0niunctione etiam a pendentia facit, quae natura reluctantur. Sed ex eo ip80, quod quae per particulam ταν ann ciuntur recipiunt ea,

taneum St, I0nem, p0Stquam de n0Vercae in pSum di mentionem fecerit, animi affectu raptum, ad 0vendum Xuthi animum ut in re, in qua Summa cauti Sit adhibenda, rationem ab initio repetiisse atque auxiSSe et ita quidem ut 08 verbum μιGλὶ ο ιαι paululum in Serm0ne SubSiStere Videatur, quasi addat: - animum attende, finge tibi anim0, quae lare arbitr0ris Q. Iam videndum erit, qua ratione ei Su8 14 et i cum prioribus c0nnexi Sint. Nonne Summ0, inquit I0n, malo mihi dium n0vercae erit, cum ipsa liberi caren te fili frui segre ferat, tibique perpetuis Creusae stimulis Xagitat 0pti Sit data, utrum uxori bSecutu me perdas, an prece eiu neglegen tueariS, Sed cum maxima domus luctu perturbati0 ne tuearis Vis igitur e0niuncti0ni Οιαν non tam ad Singula parteS, quae diStinguuntur particula i , pertinet, quam ad CreuSa machinati0neS, quae ulli duram illam necessitatem imponunt. Quod deinde I0n pergit iam saepes femina viri necem enSe vel Veneno

18쪽

attulisse , haec verba referenda Sunt ad illam regiae d0inus perturbati0nem, quae quamquam pr0prie ad I0ni necem Spectare videtur θωμα συγχεα uino, tamen nihil obstat, qu0minu etiam Xuthi interitum his verbis iudicari Statuamus, Siquidem verba συγχεας ἔχ)ης per euphemi8mum dicta putamu pro paSSiva constructione δωμα συγχυθῆ. Ne I0nem in tim0re dicamus nimium esse ipsa fabula procedens docet, quam vere iuvenis iudica verit. Nam non modo Ioni Creu83 08tea necem parat, Sed Xuthum qu0que cum fili , perimere paedag0gus ille versibus 84 sq. Suadet. Verba I0ni igitur neque a per Sonarum, quaSp00ta hac fabula inducit, ingenio abhorrent et cum ipsius Sention li 0quendique ratione optime con Veniunt. Ubi Cr0usa iterum in cenam pr0dien paedag0gum laSSitudini nimis indulgere vetat, ille versu 746 respondet

Cum VOX κοντος contra metrum Sit, lunΡ editore c0niecturam

Reisi ii ποντος receperunt, Sine dubi hoc vocabulo defectum virium indicari arbitrati. Sed praeterquam qu0d exempla eiuSusu desider0, qu το πον Sit pr0 Substantivo, ieiunam puto sententiam SSe, cum dicaS ea quae me defecerunt, non Sunt in mea p0t0State. Paedag0gus abSque ubi dicere vult, v0luntatem b0nam S80, sed vinei corporis debilitate. Cuius igitur rei non iam est comp0s Voluntatis liberae ive eius noti0nis, quam ille indicat veri, ἐκων h. e. quantum in me, in mea Oluntate et p0 testate est Scribendum igitur:

Neutrius generi illum genitivum Sse quiSque videt eadem vox tam parv intervallo repetita te ostendat, c0nferre huic loc0 libet Iph. Aul. V. 658

In rotativo ooας inest vis causalis, quasi dictum eSSet ἐπεὶ et οσαντας, cuius usus piget exempla afferre. Heathii coniecturam φαρμάκων τε Θανα- ο ιων cum rati metrica tum Verborum conStructio p0Stulat.

19쪽

Magnam certe vim ad vel Sati0ni in hac repetiti0ne inesse facilec des. Sententiae qu0 qui in utr0que VerSu mira est similitud0. Nam fac Iphigeniam negatiV0 Sam fuisse imperativo:/ή λεῖπε ἡ μας, gamemn0n ptime re890ndere poterat

uir ibique voluntas libera neceSSitati rerum cedere c0gitur.

Cum ad locum difficillimum tractandum accedimus qui extatvursibus 828-830 et a libris sic exhibetur:

ευρα αυτῶ περιβαλειν μελλε γῆς, ante omnia in ea inquirendum Videtur, quae paedag0gum dixisse tot illius Sermone c0n Sequatur. P0Stquam e ch0r audivit Xuth0G0nem filium datum esse, Statim fraudem SubeSSe SuSpicatu CreuSam contumeliose a c0niuge pr0di 0mibusque expelli persuasum habet. Quin etiam t0tam fraudem perspicere sibi visus ut hum, cum Creusa libero non pepererit, e SerVR quadam diei filium pr0creasse, cui regnum daret. Hun Delphis abditum postquam e0mperiSSet adultum, CreuSae perSu38iSSe, ut secum liber0rum nanciscendorum causa Delph08 pr0fici8ceretur, qu cum pervent 8Sent, ipsi ii filium tanquam pollinis donum Athenas ducere ibique regem instituere ei fuisse in anim0. Ita- qu cum I0n ei sit filius tributus, n0n deum mentitum SSe, sed ipsum c0niugem iam diu fefellisse, qui spurium filium clamuX0re genuerit. Qu0d crimen cum per Se indignum esse tum machinati0nibus augeri, quibus Xuthus id celare filiumque adulterinum regem instituere Studeat. Etiam quae ch0rus paedag0gi

ad rem illustrandam aliquid val0nt Nam verba o G τιθεντες

20쪽

τ&δικα Vertenda Sunt cum re iniuStas moliuntur Sive molituri sunt, non cum moliti Sunt. EX qu apparet, gravi SSimum

crimen Xuth a chor ut paedag0g0 nam eadem illi esse sententia putandi sunt non praeteritum intellegi, sed id qu0d ill ipso

tempore m0liatur et p0Ster tempore molituru Sit. H0 ad paedag0gi Verba, de quibus quaerimuS, referen Saliter ea neque 3 intelle ere quam ut id, qu0d Xuthus moliatur συντιον σιν) con Silium 88 filii ad Summ08 0n0res evehendi,d0lum autem, qu0 0nSillum a SSequi Velit leti χανάς verbi8 ἀνεφερ' ς ιον δαίμονα c0ntineri exiStimem. Utrumque autem et consilium et dolum Xprimi cenSe VerbiS: καπλεκεν πλοκάς τοι ςδε, h. e. hacce d0l08 Via 0 perfidum consilium efficere volebat. Quibus in Verbi cave ne cum ceteri interpretibus

plii ine8Se arbitreri quam paedag0gus v0luit. Namque illi haec paedag0gi verba de arguta et subtili distinction intellegenteS qua Uthu rem Secum cogitans Su Sit, initio versus 828 aliquid requirunt, qu0d verbo λους praecedenti VerSuS0pp0situm it, idque participium λαθών, ut de ceteri taceam, plurimi esse sibi pur8ua8erunt Quae res talis videtur, in qua

paululum commoremur.

Ρaedagogum igitur viri docti ita l0cutum esse arbitrantur, ut ullius de pr0Spero eventu d0li sui dubitans secum deliberasse Videretur, quid facturu8 8Set, cum deprehenderetur, quid cum d0lus sive adulterium lateret. Qu0rum ut ut 0c aut illud venit ut quid flecturum fuisse putemuS, 0n docent. Equidem hanc quaesti0nem n0n habe , qu0m0d expediam Ande duplici raculi Di ma, qua aut inn0tesceret dolus aut lateret, Xuthum c0gita 8Se en SeamuS, qui e paedag0gi Sententia ne consulere quidem raculum v0luerit et ad decipiendam X0rem