Dialogorum liber XII: Ad Helviam matrem de consolatione, texte Latin;

발행: 1918년

분량: 403페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

AD POLYBIVM 33

uictorque diuus Augustu non gentium tantummodo externarum sed etiam dolorum fuit Gaius Caesar, diui Augusti auunculi mei magni nepos Circa primOS iuuentae suae annos Lucium fratrem Carissimum sibi, princeps iuuentutis principem eiusdem iuuentutis, amisit in apparatu Parthici belli et grauiore multo animi uolnere quam poStea Corpori ictu est quod utrumque et piissime idem et fortissime tulit. Ti.

io Caesar patruus meus DruSum Germanicum patrem meum, minorem nutu quam ipse erat fratrem intima Germaniae recludentem et gentes ferocissimas Romano

Subicientem imperio, in compleXu et in osculis suis amisit modum tamen lugendi non sibi tantum sedis etiam aliis fecit, ac totum Xercitum, non Solum mne-Stum Sed etiam attonitum, corpus Drusi sui sibi uindicantem, ad morem Romani luctus redegit, iudicauitque non militandi tantum disciplinam esse Seruandam Sed etiam Molendi non potuisset ille et lacrima alienas compeScere, niSi priu preSsisset

16 M. Antonius auus meus, nullo minor nisi eo a quo uictu eSt, tunc Cum rem publicam ConStitueret et 'riumuirali poteState praeditus mihil iupra se a 3 uideret, Xceptis uero duobus Collegis omnia infra se Cerneret, fratrem interfectum audiuit Fortuna impo a tenS, quales e humanis malis tibi ipsa ludos facis eo ipS tempore, quo M. Antoniu ciuium suorum

122쪽

54 SENECA

uitae sedebat mortisque arbiter, M. Antonii frater luci iubebatur ad supplicium t tulit hoc tamen tam triste vulnia eadem magnitudine animi M. Antonius qua omnia alia aduersa toleraverat; et hoc fuit eius lugere, uiginti legionum Sanguines fratri parentare. 3 Sed, ut omnia alia eXempla praeteream, ut in me quoque ipso alia taceam funera bis me fraterno luctu aggressa Fortuna est, bis intellexit laedi me posse, UinCi non poSSe amisi sororem amisi Germanicum fratrem, quem quomodo amauerim intellegit profecto IoquiSqui cogitat quomodo suo fratres pii fratres ament sic tamen adiectum meum reXi, Ut ne Telinquerem quicquam quod exigi deberet a bono fratre, ne sacerem quod reprehendi posset in principe. '4 Haec ergo puta tibi parentem publicum referre 3OXempla eundem Stendere, quam nihil Sacrum intactumque Sit Fortunae, quae e ei penatibus ausa Stiunera ducere, e quibu erat deo petitura nemo itaque miretur aliquid ab illa aut crudeliter fieri aut inique potest enim haec aduersu priuata domOS Oullam aequitatem nosse aut ullam modeStiam, CuiuSimplacabilis saeuitia totiens ipsa funestauit pului nari faciamus liceo illi convicium mon nostro tantum ore Sed etiam publico, non tamen mutabitur

exiget hoc fuit in rebus humanis Fortuna hoc erit nihil inausum sibi reliquit nihil intactum relinquet ibi uiolentior per omnia Sicut solita est Semper, AS

M. Antonius delebat Muretus A luctu gereo ei lugeretio . 9 amisi sororem addidi 2 querimonias Pincianus. Corimonias O 28 uiolenter coni. Gerta Semper, et eaS

123쪽

AD POLYBIUM 35

quoque domos ausa iniuriae causa intrare, in quaSper templa aditur, et atram laureatis foribus induet uestem. hoc unum optineamus a, illa motis acra precibus sublicis, si nondum illi genus lumanum 5 placuit ConSumere, si Romanum adhuc nomen ΓΟ-pitia respicit hunc principem lapsi hominum rebus datum Sicut omnibus mortalibuS, Sibi esse sacratum uelit i discat ab illo clementiam atque mitissimo omnium principum mitis io I7 Debes itaque eo intueri omneS, quo paulo ante rettuli, aut adSCito caelo aut proximos, et ferre aequo animo Fortunam ad te quoque porrigentem manuS, qua ne ab ei quidem per quos iuramus abstinet debes illorum imitari firmitatem in peris ferendi et uincendis doloribus, in quantum modo homini fas est per diuina ire ueStigia. quamui sint in aliis rebus dignitatum ac nobilitatum magna dis- Crimina uirtus in medio posita Si neminem dedignatur, qui modo dignum se illa iudicat optime certe et illos imitaberis, qui cum indignari posSent non SSeipsos exsortes huius mali, tamen in hoc uno se Ceteris exaequari hominibus non iniuriam sed ius mortalitatis

iudicauerunt, tuleruntque nec nimi neerbe et Spere quod acciderat, nec molliter et effeminate . nam et 25 non Sentire mala Siaa, non Si hominis, et non ferre, non Si uiri non OSSum tamen, Cum omne Cir 3 Cumierim CaeSareS, quibus Fortuna fratre SororeSque eripuit, hunc praeterire e omni CaeSarum numero

induere coni. Haas lapsis , lassis B fiatque Paulν, atque O 16 sint a d. Gepta 1 inde a uerbis magna discrimina A ursus incipit

124쪽

3 6 SENECA

EXCOrpendum, quem rerum natur in Xitium opprobriumque humani generis edidit, a quo imperium RoUStum atque uersum funditus principis mitissimi

4 recreat clementia C. Caesar amiSSa sorore Drusilla, i homo, qui non magi dolere quam gaudere principaliter posset, Conspectum conuerSationemque Ciuium Suorum profugit, XSequiis Sorori Suae non interfuit,

iusta sorori non praestitit, sed in Albano suo tesseris a foro et pervolgatis huiusmodi aliis occupationibus acerbissimi funeris eleuabat mala pro pudor imperiit o principis Romani lugentis sororem alea solacium fuit 3 idem ille Gaius furiosa inconstantia modo barbam

capillumque Submittens, modo fondens, Italiae CSiciliae ora errabundu permetiens et numquam SatiScertus utrum lugeri uellet an Coli Sororem, eodem 5 omni tempore quo templa illi constituebat ac pul- Uinurin eo qui parum maeSti fuerant crustelissima adficiebat animaduersione eadem enim intemperie animi aduersarum rerum ictus ferebat, qua Secundarum elatus euentu super humanum intumeSCebat modum Io procul istud exemplum ab omni Romano Sit uiro, luctum suum aut intempestiuis euocare lusibuS, aut sordium ac squaloris foeditate inritare, aut alienis malis oblectare minime humano Solacio. I 8 Tibi uero nihil ex consuetudine mutandum 3eSt tua, quoniam quidem ea inStitui Sti amare Studia,

125쪽

AD POLYBIUM 37

quae et optime felicitatem extollunt et facillime

minuunt Calamitatem eademque et ornamenta maXima homini sunt et solacia nunc itaque te studiis tui inmerge altius, nunc illa tibi uelut munimenta 3 animi circumda, ne ex ulla tui parte inueniat introitum dolor fratris quoque tui produc memoriam

aliquo scriptorum monimento tuorum hoc enim unum est in rebus humani opus, cui nulla tempestaS noceat, quod nulla ConSumat uetuStaS Cetera, quae 1 per OnStructionem lapidum et marmoreas moles aut terreno tumulos in magnam eductos altitudinsem

ConSinni, non propagant longam diem, quippe et ipsa intereunt inmortalis est ingenii memoria hanc tu fratri tuo largire, in hac eum conloca meliuSicilium duraturo semper consecrabis ingenio quam irrito dolore lugebis. quod ad ipsam Fortunam pertinet, etiamsi nunc agi apud te causa eiu non poteSt- omnia enim illa, quae nobis dedit, ob hoc ipsum quod aliquid eripuit inuisa Sunt , tunc tamen erit agend3, a Cum primum aequiorem te illi iudicem dies fecerit tunc enim poteris in gratiam cum illa redire. nam multa prouidit quibus hanc emendaret iniuriam, multa etiamnunc dabit, quibus redimat denique

ipsum hoc quod abstulit ipsa Mederat tibi. noli

et ergo Contra te ingenio uti tuo noli adesse dolori tuo. potest quidem eloquentia tua quae parua Sunt approbare pro magniS, UrSUS magna attenuare et ad minima deducere sed alio istas uires eruet SuaS, nunc Ota

et optime Murettis Optime et AG 3 homini A. hominum O hominis Gert g immerge altius inciantis inmergere acrius AHDE in adit ineseubem. X adole

126쪽

58 SENECA

se in solacium tuum conferat. et tamen i iCe, ne hoc iam quoque ipsum Sit superuacuum aliqui enim a nobi natura eXigit, Plu uanitate Contrahitur.5 numquam autem ego a te, ne e toto AOTORS,

exigam et Scio inueniri quosdam durae magi quam forti prudentiae uiros, qui negent doliturum SSe Sapientem non uidentur mihi unquam in eiusmodi Casum incidisse, alioquin excussisset illis fortuna Superbam Sapientiam; et ad Confessionem eo ueri etiam inuitos compulisset satis praeStiterit ratio, o si id unum e dolore quod et Superest et abundat,eXcideri ut quidem nullum omnino SSe eum patiatur, ne Sperandum ulli nec ConcupiSCendum St. hun Potiu modum eruet, qui ne impietatem imitetur nec insaniam, et nos in eo teneat habitu, qui et is piae menti QSt nec qiae fluant lacrimae, Sed eaedem et desinant trahantur e imo gemitus pectore, Sed idem et finiantur: Sic rege animum tuum, ut et sapientibus te adprobare possis et fratri buS. effice ut frequenter fratris tui memoriam tibicio Ueli occurrere, ut illum et Sermonibus Celebre et adsidua recordatione repraesentes tibi, quod ita demum Consequi poteris, si tibi memoriam eiuS iucundam magi quam flebilem feceris I naturale est enim ut Semper animus ab eo refugiat, ad quod cum 238 tristitia reuertitur cogita modeStiam eius, Cogita in rebus agendis Sollertiam in XSequendis industriam, in promissis constantiam omnia dicta eius ac iacta et aliis Xpone et tibimet ipse conmemora. qualiS

3 doloris ante natura a id Gerle a motae DEGI , ras. in A, emotae Pinciantis

127쪽

AD POLYBIUM 39

fuerit cogita qualisque sperari potueri quid enim de illo non tuto spqnderi fratre posset

Haec, utcumque potui longo iam situ obsoleto et hebetato animo compoSui quae Si aut parum reSpon dere ingenio tuo aut parum mederi dolori uidebuntur, Cogita, quam non poSSi is alienae uacare consolationi, UOm Sua mala CCupatum tenent, et quam non facile latina ei homini uerba succurrant, quem barbarorum inconditus et barbaris quoque humanioribus grauisio fremitus CircumSOnnt. Sponderi tuto malim uagare A

128쪽

L. ANNAVI SENECAE

AD ME VIAM NATREM

DE CONSOLATIONE T. Saepe iam mater optima impetum Cepi Onsolandi te, Saepe Continui ut auderem, multa me inpellebant primum uidebar deposituria omnia in- Commoda, cum lacrima tuas, etiam Si supprimere non potuiSSem interim Certe abstersissem deinde

plus habiturum me auctoritatis non dubitabam ad

excitandam te, Si prior ipse ConsurreXiSSem praeterea timebam, ne a me uicta fortuna aliquem meorum uinceret itaque ut Cumque Connbar manu SUPer plagam meam inposita ad obliganda volnera uestra io reptare. O propOSitum meum erant UrSus quae retardarent dolori tuo, dum recen Saeuiret, Sciebam OCCurrendum non esse, ne illum ipsa Solacia inritarent et CCenderent nam in morbis quoque nihil est perniciosius quam immatura medicina- Xpectabam is itaque, dum ipse uires sua frangeret, et ad sustinenda remedia mora mitigatus tangi se ac tractari pateretur. praeterea Cum omnia Clarissimorum ingeniorum monimenta ad CompeScendos moderandosque luctus

129쪽

eiuS qui ConSolatu Suos esset, cum ipse ab illis Comploraretur ita in re noua haesitabam, uerebarque ne hae non ConSolatio esset Seo Xulceratio. quid, quod noui uerbi nec e uolgari et cotidiana sumptis 5 adlocutione opus erat homini, ad ConSolando Suo OX ipso rogo caput adleuanti omni autem magnitudo dolori modum excedentis necesse est dilectum Uerborum eripiat, Cum Saepe Ocem quoque ipSam intercludat utcumque Conitar, non fiducia ingenii 1 Sed quia possum instar efficacissimae consolationi esse ipSe Consolator Cui nihil negares huic hoc utique te

non OSSe negaturam, licet omni maeror Contum AX Sit, Spero ut eSiderio tuo uelis a me modum Statui.

2. Vide quantum de indulgentia tua promiserim is mihi potentiorem me futurum aput te non dubito quam dolorem tuum, quo nihil est aput miseros

potentius itaque ne Statim Cum e ConCUTTAm,

adero prius illi et quibus X itetur ingeram : omnia proferam et reScindam, quae iam obducta sunt dicet et Aliquis quod hoc genus est Consolandi, obliterata

mala reuocare et animum in omnium aerumnuriam SVRrum ConSpectu Conlocare ui unius patientem sed i cogitet, quaeCumque usque e perniCiOSA Sunt ut Contra remedium Conualuerint, plerumque ContrZas iis curari omni itaque luctus illi uos omnia lugubria admouebo OC erit, non molli uia mederi Sed rere AC eCAre quid Consequar ut pudeat animum tot miseriarum uictorem aegre ferre unum uulnus cim Corpore nam cicatricoso. fleano itaque a diutius et gemant, quorum delicatas mente eneruauit

excedens malit Gerta

130쪽

62 SENECA

longa felicitas, et ad leuissimarum iniuriarum motuSConlabantur at quorum omne anni per Calamitates tranSierunt, grauissima quoque forti et inmobili con- Stantia perierant unum habet adsidua infelicitas bonum, quod, quo Semper UeXat, nouisSime indurat. 4 nullam tibi Fortuna uacationem dedit a grauissimis luctibuS. ne natalem quidem tuum eXcepit amisisti matrem Statim nata, immo dum naSCeriS, et ad uitam quodammodo XpoSita es. Crevisti sub noluerca quam tu quidem omni obsequio et pietate, quanta uel Ioin filia conspici potest matrem fieri coegisti nulli

tamen non magno ConStitit etiam bona nouerCn. auunculum indulgentiSsimum, optimum a fortiS-Simum uirum, Cum aduentum eius XpectRTOS, amiSisti et, ne saeuitiam Suam Fortuna leuiorem 13 diducendo faceret, intra tricensimum diem CariS-Simum uirum, e quo mater trium liberorum era S,

3 extulisti lugenti tibi luctus nuntiatu est, omnibus quidem absentibus liberis quasi de industria in id tempus coniectis malis tuis, ut nihil esset ubi se dolor o

tuus reclinaret transeo tot pericula, tot metUS, QUOS sine interuallo in te incursantiis pertulisti modo modo in eundem Sinum, e quo ire nepote emiSCTAS, OSSA trium nepotum recepisti intra uicesimum diem quam filium meum in manibus et in osculi tuis mor astuum funernuera S, raptum me audisti hoc adhuc defuerat tibi lugere uiUOS. Q Grauissimum est X OmnibuS, quae Umquam in Corpus tuum descenderunt, recens uulnUS, inteor non Summam mutem rupit, pectus et uiscera ipsa o11 conspici A. Concipi Lenti

SEARCH

MENU NAVIGATION