Lituus Lusitanus, buccinæ Anglicanæ, Thomæ Angli, canenti occinens. Occentore p.f. Francisco à S. Augustin ..

131쪽

l id milii crimen obaicere, a quo ego sum maximhalienus emi pelagianus csi possim, qui Arminium an ii osteni proposui colitra quem Classicum cecini, prius ac justius, quam tu adversus me buccinam, Seu Cornua rauca inflarcs 3 Anne me quispiam Semipelagianum putet, qui totus Augustinianus sum Gratiae Amator, Admirator&Cultor 3 coque nomine, ubique celebror Egone Semipelagianus, qui tam sum in partibus Augustini, Ut nemo contra eum pugnet quin mihi quoque bellum indicat diaetu sedum me ad Sena pelagianos contrudis ad Luthera nos, Calvinia nosque deficisti dum inducis Gratiam Cisi non pos, sit resisti. Nec vero tu soluta in hac de meo Errore infe lici Censura haeresim admisisti, sed in istuporem quoque mentis incidisti. Ecquis enim nisi cupidus ita argi amentaretur , Doces posse superare e resistere sirgo es sit, Celsiperat. Ita enim tu ad uorsus ni arguunctari s. 'Onis enim me docere Volu tatem posse resistere quod sateor i supponis, efacti Ooluntatem resiliter cum ais quisuperat a Dium Pre et sit pcrinde ac ego dicerem Gratiae Et Caici ac tares ii . Vide quam inepte colligas o Fum re ei icrgo Nessio Aba Stu ab Potentiam Titoma, ben valet argumcntatio : non autem a Potcntia adactum. Id que non ego , sed Pueri Flementa res Dialactici te docebunt ae si verum cstet perinde valere actu mi Potentiam, Calvinianum te haberemui Nam idonea argumentatio sic: RQ-

132쪽

Iosverendus vir Thomas Anglus potestesi Calvinianus , sed idem est Possea esse igitur Reverendus vir Thomas Anglus est Calvinianus Puto argumentationem Constare. Et me optime argu mentando effecisse, ut tu Calvinianus esses,cum tu non neceris, ut ego emi pelagianus evade

Quartum Errorem Semipelagianum commemorans,Tataeni, inquis praescientiam meritorum sic negas, ut demeritoriimpraevisionem fatuas. Dispeream, si aut tu me aut ego te intelligo. Infeliciores nobis ambobus sunt , qui legentes tuam hanc periodum intellexerunt negarem me Deum nos bona opera nostra, affirmare nosse mala.

Et sane id tu misera illa latinitate significas: praesertim cum addas adversus me, uas curiosiorem Deumfacias malorum, quam bonorum. Perinde ac dixerim Deum praescire PecCata v ignorare virtutes. Quod si ita tibi persuasisti, plane errasti, ac id nemini sano persuadebis, me hominem non bestiam potuisse assii mare Deum Cognoscere Peccatum, quod negatio est, it vocat Augustinus Nihil, non cognoscere autem merita, quae actus habitus veri ac Reales sunt. Quanuis autem hoc dicerem, Semipelagianus esse non possiem, quia homo cum sient , non poteram id asseverando in belluam degenerare Un de hoc tibi tam ingens absurdum in mentem venerit , inquirens, invenire in Censura mea non poteram Subiit tandem

ansam te arripuisse ex illis duobus verbis meis quibus

133쪽

quibus breviter e,pressi quartum Semipelagianum Pincipium Priscientia meritorem Cum enim hoc audisses, putasti me Semipelagianos damnate, quod dicerent Deum habere praeicientiam bonorum operum tuid hoc homine faciamus, qui eum se magistrum dicat in Israel , haec ignorat. Putabam nemini Theologo,bono, mediocri,malo, dubium fore,quid illa verba Semipelagianis applicata significarentra mea me fefelliti, opinio inveni qui se Eximium putet esse Theologum, ignoret ac pervertat. Ecquis nescit cum de Praei-esentia meritorum agitur de Praedestinatione ex praevisis meritis agi, non quod Deus ea non cognoscat sed quod eorum cognitio non sit Caitia

Praedestinationis Id communiter dicunt Theolo- Oi Pr nare ex praevi sis meritis vel ex procientia

erit m aut non ex procient ni tr. Visone meritorum prae deflinare. Deinde quis ignorat Semipelagianos dixisse Deum non aliter homines Prae destinasse nisi ex meritis praevisis, tanquam aula, ratione Praedestinandi quae erat Contraria Augustini Sententiae 3 Ego cum existinia rem ista esse notissima, Se ad alia properarem, breviter volui dicere: c in praesertim de eo non esici disceptandum, Sciatis ducerem solennia illa duo caba at- serre quae nemo Theologus ignoraret. Lie Caeci ego tunc minime debui cogitare nec putabam in Angli ubi lynces ingenio est scicbam, alpas in venturum. Si autem quod istam ego opinionem

improbo,Semipelagianus sum, Prosecto Vinis

134쪽

iani Augustiniani sunt Sesqui cum couaegant praescientiam meritorum esse Causam Praedestinatio-iiis Nerum esto quod ego sentiam Praedestinatio nem esie ex meritis praevisis, eo certe Semipelagia-am non sum sed opus est addere ex meritis liberi Arburi a natura procedentibus : nam si merita sint ex Gratia libero Arbitrio,tutum, Catholicum est dicere Praedestinationem ex praevisis meritis eri, quemadmodum plurimi, gravissimi Theologi docent, quos videre poteris in Antonino Mora ines disp. 1s. S. 6. disput et . Inio sunt exiis qui velint Augustinianam si sententiam, uti Claudius deria intcs Pennotus quem nollem

Vasque 1 cum Alarcone, Schola sua domestica Complutensi contra quam Suare , Arrubal, Ruisus, omnes Thomistae, quibus ego accedo, verissime sentiunt. Itaque Perperam, cratem meam intellexti,i falsam mihi errantis personam imposuisti. Haec ego, inquis, o metasu secta habeo. Omesia igitur tuta times. Bene autem suspecta dicis; ho mo suspectus, qui cum suspicionem aliis Erro res praebeas dialiorum Sententiis suspicari cinere nonscrt judicare soleas Italio is dicam. Utinam uno verbo absolveres. Unum solum Errorem audiremus. Sed tu verba saepe&dicis,idas verbosissimum quidem te omnes norunt, tauro clamosiorem. Hac laurea donandus, sed aptiuuinfans triumphares Harpocrati non Fabulino

litato. Audiamus t recitantem Sibyllae folium.

135쪽

III Ouisquis moluntatem alia vi quam Diuiuet motioviso

aliter eon sentiendo, qua in a Deo victam factam, consentire , bonim operari docet, mihi purus putus 'la junuses S, incommutabile nomen Dei quo est e primis, in causando tribuit toluntati Q Iid a tuas satis non exprimis, sed obscure significas: Authorem te si Deum per Gratiam neccssitatem voluntati asterre, atque huic cum Esticax est timus lembue Qtio modo autem id si at, i ore Dio non explicas. Sed quocunque tandem explices Abcrtatem aufersa voluntate. Et quidem illa tua Prima verba Voluntatem ne alia D quae Di inae motionis, tal ter cossentiendo quam a Deo ictum iactam consentire. Indicant te omnem vim aes

vania oblinatate consentiente removere , pallivam tantum ei potentiam relinquere, qui uit Eroror Lutheri lib. de crvo Arbiti io, lucin clari danun at Contal Senonen se In Praelat. Se Conci LTridentinum Ses . s. c. Sc tradit Suarc m. a. tata es c. a. VasqueI. Tom l. in . . d. Quodsi neges hoc te sciuiti locutum: umque vim activam volinuati consciaticiati tribu-

sed assirmesta incia voluntatem ex via Dcoanteced cnter impresia dcterini nari, cui ea non possit resistere, tunc incides in errorem Calvisi, lucininfelix Synodus Dor dracenari resin libiti indu Gratiae probat,ut parci Seu Gq. R ictait

Scarpius lib. de lib. arbit r. c. . quCm Cri Orcinconsutat Suarius citatus, Becanus in Ont r. l.

136쪽

de liberi. necessit peccandi in Mente ponti f. Innocenti ex ligustino nuper refellimus. Si autem quod ultima tua verba sonant)sentias: Deum praedeterminare se solo voluntatem ex ratione Causa Primae, SVPrincipalis, quae prius principalius movet qua ratione nobilistina Tlio mistarum schola docet , commemorat Suarius cit. l. i. c. p. ne sic quidem emigies nam cum non admittas, uti ante mons ravi disi inctionem illam neces sitatis antecedentis,&consequentis neque aliam fensus divisi j compositi, qua defenditur libertas potestas ad utranque partem;&solum sensum

compositum ac ex eo necessitatem si aluas, nullum relinquis Locum libertat iri atque adeo necessitatem inevitabilem inducis. Jam vero quod oppositam sententiam Pelagianam facis, cum vera WCatholica sit, uti nos Late, dilucide locis proxime citatis ex Augustino Conciliis Tridentino Senonensi Constitutionibus Pij.&Gregoris&Innocenti, Pontificum demonstravim , , tenacritas est non ferenda . Habes enim ejus Authores Calvinum malvinianos in Synodo Dordi acena a quibus Patres 'acro-Sancti Concili Tridentini, quod ejusmodi neccstitatem sustulerunt Pelagiani appellant Ur. Postulas ad calcem, ut, si quid per revorem pee-ealii se me e tibi Patriae civis ignosci veliis. Faci te impetrare vcniam , si in me peccares,te iniim iuxta Evangelium corripererin,&correpto iniuriam condonyrem, ac eo libentius, quod Patris id nae nomine

137쪽

nomine rogas quam nemo me ardCntitis amat,

etsi illa neminem me remissius diligat vertam cum in Ecclesiam dedem Romanam, atque adeo veritatem ipsam scripto peccaveris , non est meum publici nefari delicii gratiam facere: quod si,ut ais, inLusitania fuisti, quam illa sit Catholicae Religionis, Fideique observatrix vindex bene nosti, comperies , hanc quam areae postulas veniam,si impertiam, eam mihi perniciosam fore: a eo nomine quod tibi erranti conniveam Sacrae Inquisitioni temerata Fidei poenas daturum. Jam vero quod fateris Lusitanos , pares bellandos disputando esse, eo me tu magnopere ad te confutandum, convincendum incitas. Nam nulla gens Lusitan a fortius ac foelicius arma

tractavit, nulla dehoste plura&gloriosioraTrophaea posuit ut me de illa esse gente probem neces e est qui me ad disputandum provocavit eum in

litterario pulvere, prosi ernere se mordere humum cogere. Itaque efficere conabor ut constet

me eodem Spiritu quo militares viri bellant, disputare. Noverit Sane Lector Lusiades utroque in pulvere quantus In clipeum a Surgat, quo turbine torqueat a stam Caeterum ut hoc obiter corrigani Vivati floreat. Romana Mater Ecclesia non tam ut horrore huimeneraticli Orbi superflet quod horridule dicis: in quam

138쪽

quam ut effuso pietatis sinu omnes alliciat reollia

gat, , materno more complectaturi foveat

qui est Christi Domini Sponsi Spiritus, qui se

Gallinae Solicitae,pullos suos congreganti comparavit. Id vero quod ais in difffutationem vocari Ecelesiae oracula in hoc infoeliciso inepte quidem ais non enim ego in disputationem vocavi Innocenti Papae Constitutionem, sed eam ob insurgentes quasdam dubitationes reverenter expendi,perspicupexposui , apte confirmavi. An vero id e re Catholica fuerit, tua haec dissertatio monstrat , quae tot erroribus scatet,ut propter eos aperiendos, confutandos explicari ac roborari eam necessarium omnino videri possit. Illud autem non emunctis naribus dicis, dum me adunco naso suspendis,quod nasutioressint homines male Ingenios ad odoranda crimiua contra edieritatem, quam ad meritates acceptandas Nam imprimis

Osee ante Lucilium, qui primus condidit bice nasum loqui videri s. Deinde male ingeniosum te probas quod in veritate Constitutionis Pontificiae tot crimina non adoratus es, sed fabricatus quorum Mephitis bona ingenia exanimabit' nisi hoc

tuum Cornu, tanquam Aornon declinent.

Claudis opellam ita magis opportuna meditare. Valere me jubet. go quidem valeo: tam bene, ut Alletice tecum egerim, herbam te mihi porrigentem viderim Tu qui valeas heia re velim, postquam Entellum Dares provocasti. Quod mihi das, id tute anie poteras capere consilium

139쪽

lium : Eo mihi opus non est , qui nihil op. Portunius sacere potui, qua in quo tenipore multi&in Gallia D in Anglia contra incntem Pontificis Jan seni Propositiones tuebantur, idque scriptis in luce editis prolii Ebantur, eodem ntientem Pontilicis iustinere , ejusque Censuram confirmare , Jan senii Propositiones summo jure , proscriptas damnatatque Citisti inii argumentis ostendere. Quod si opportunum idiantini me tum init 'certe postquam tu adversus a scripsisti, non inodo op

Portunum , sed a Deo provisum suille videtur; nam cum eosdem tu errores defenderes,ia Sum Ili Pontificis judicio non acquiesceres , uti ex scripti uncula hac tua perspicue apparet, ita ego cogitationes tuas occupavi, ut perinde ac te deprehensum putares mentem tuam perversam proderes, virusque in pectore collectum evomeres,cui ego a tutare hoc Antidotum praepararcna, occasione arrepta venenatis deprehensis vestigiis reliquuna opus tuum expurgarem. Idque jam praesi o cpersonam tibi detrahere incipio, qua imperitis& simplicibus imponis , ut remoto iusso norint magnopere sibi a doctrina tua cavendum tale Dis cent in hac vasta spinosa tortuosaque Scriptorum tuorum sylva colubros latitare, quos cum g

sigillatim os endero dicam, Aufugite hine: Iaco multus lutei tiguis in

140쪽

Nec ego judicium tuum in elicissimula moror: cum nemo non sit Catholicus, quin consilium meum laude , quo ansa Censurae Papa Innocenti usus Pontificiam authoritatem inter alios adversarios defendi: quod Romanu prorsus religiosum est, ac homine Lusitano, id est, maxime Christiano, dignum. Itaque ossicii mei esse duco candem Romanae Ecclesiae, .Papae author itatem quam tu cavillationibus praestigiisque elevare contendis, suscepto Consilio tueri,

confirmare.