장음표시 사용
22쪽
Nil actum reputans dum quid superesset agendum;
24쪽
Dought here to mention that the original corrected has been transferre by photography, lithograph is no that hicli has been no and relithographed.
27쪽
CANON MURATORIANUS. 11 APPENDI IO PAR I.
De Litorarum Statu neglectu et cultura in Italia post Barbaros in eam invectos usque ad annum Christi Millesimum Centesimum. Dissertatio Quadragesima Tertia.
decurrerent, ne hoc quidem dissimulandum est, imperitissimos et indoctissimos hominos crebrius quam antea fuisse adhibitos ad exscribendos Codices, quos propterea erroribusae sordibus ad nauseam usque repletos intueare. X his non paucos prae manibus habui, et Xemplum adferre juvat, quod non uno nomine, nisi mihi facile blandior, lucem exposcere videtur. Adservat Ambrosiana Mediolanensis Bibliotheca membranaceum Codicem, e obiensi acceptum, cujus antiquitas paene ad annos mille accedere
mihi visa est. Scriptus enim fuit Literis majusculis et quadratis. Titulus praefixus omnia tribuit Johanni Chrysostomo, sed immerito Mutilum in principio codicem deprehendi. Cap. IV. est de animantibua atque ex his verbis incipit Alae duo feδlamenta. In Ezechiel unumquodque duabu ali velabat o Ruum etc. Horum auctorem agnovi Eucherium Lugdunensem Lib. Formul Spiritual Sequitur fragmentum de Apostolis, infra mihi vulgandum. Tum Inoisil de empo/itionem ita ibi)diverδarum rerum. In primi mandrastor in Gene/i, genu sumi imillimum furvo seponi vectem vel odore te. Ita illic depravata sunt verba, excerpta e libro ejusdem Sancti Eucherii de Hebraic Nomin. Interpret. ost alia sequitur de Matthaeo angeliδta. Orate antem ne a suo ve/tra hieme et abbato id ε ne eum fucasi impedimentum satisimini. Post hanc Homiliam succedit altera de ultimo adventu Chri/ti; ubi de mille annis in apocalypsi momoratis agitur. Tum Homiliae in illa verba: Nemo ei de die et hora illa. De tribu Menhuri8. De Petro Foδfolo. Derogratione υδi, quod opusculum novimus tributum Chrysostomo. Additur id Sancti Ambro/ii si/oopi, quae incipit Noa Patrem et Pilium etc. sed post aliquot lineas reliqua desiderantur. Aecodit altera Empo/itio Fidei Catholicae, cujus auctorem Charta laeserata non retinet. Tum Fides Saneli Luciferi si/eost. Deinde, Fide quae eae leaeno Concilio prooe/8it. Tamdem Inoisit Fides Leuti flava/ii. Fidia tin in θυιεfantiae Trinitati Patri et Filii et siritu Sanet etc. Ex eodem ergo Codice ego
decerpsi fragmentum antiquisSimum ad Canonem divinarum Scripturarum Spectans. Nulli diligentiae peporci, ut ejus auctorem detegerem, simulque rescirem, num aetenUSoditum fuerit. Nisi me fefellerunt oculi, aut complurium Librorum desectus, quem non semel doleo: nusquam deprehendi Vulgatum, ac propterea spes mihi supereSt, a
28쪽
12 CANON MURATORIANUS L ΑΡΡ Α.
fore ut libentius a Lectoribus aecipiatur, ac praecipue quod antiquitatem redoleat summo venerabilem. Si conjecturam meam exerere fas est, in illam opinionem feror, tribuonda haec esse bo coleδiste Romunce re/bytero, qui re Vietore et Zephyrino Ponti seibu/, tost Photio in Bibliotheea, Codico XLVIII hoc est qui circiter annum Christi cxcvi floruit. Disputationsem Cari istius di/erfi/aimi iri, labitam Romae semporibu Zephyrini dverδu Proclum quemdum Catuli yyaram uereδi Fropugnatorem, memorat Eusebius Caesariensis, Ecclesiastio Histor. Lib. 6. Cap. o. in qua ille dum adversariorum in componendis novis Scripturis temeritatem et audaciam sugillat τῶν
'Aποστόλου τυγχανειν : tredecim tantum divini hotioli recen et Oiδtola8, eam quae ad Hebmeo inδori pla δί, eum reliqui non adnumeran3. Sane haec siδtola elisimnum a quibuδdam Romani vo/foli εδ non creditur. Sanetus Hieronymus totidem sere verbis,
d C o isto loquens in Libro de Scriptorib Ecclesiastio Cap. 6O. reddidit sententiam Eusebii, nisi quod addis, disputationem a Cario habitam ub Zephyrino Romanae urbi/0iδooso, id δ εν Antonino Severi lio ac propterea secundum illum Crius haec
scripserit circiter Annum Vulgaris Epoelia CCXII. Addit etiam de eadem Epistola Red et Fud Romano νδque hodie qua8 Pauli apo/toli non habetur, quum tamen Eusebius tantum scripserit Fud quoδdam Romanoδ. hotius quoque loco supra laudato auctor est, C iam tredecim dumtara Reati Pauli siδtola enumeraδδe, non recepta incen/um quae G ad Hebraeoδ. Ille quoque haec ab Eusebio hausit. Ceterum non est hujus loci reeensere, quibus auctoribus et rationibus in Canonem aerarum Scripturarum merito redopta deinde ab omnibus fuerit Epistola ad Hebraeos, de qua idem Sanctus Hieronymus ad Evagrium scribens dicit: Quam omne Graeci reo iunt, et nonnulli Latinorum. Ita quaestionem hane jam diu versarunt ac illustrarunt viri doctissimi,
ut rursus eamdem agitare Velle, Supervacaneum foret.
Illud quod ad me spectat, arripio Hippolytus quoque Portuensis episcopus, Crii supra laudati aequalis, holio teste, Codice a I. sensit si/tolam ad Hebraeo non 88e Pauli ho/toli. Immo ne temporibus quidem Sancti Hieronymi Romana Ecclesia illam inter Canonicas Apostoli aut Epistolas receperat. Quum ergo eam miserit Crius resbyter Romanus, Scriptor antiquissimus, ceteras recensens, veri videtur Simile, 0idem Crio tribuendum esse fragmentum infra vulgandum, in quo praetermissam plane viiloas Epistolam ad Hebraeos. Accedit et alterum robustius argumentum. Memorat hic Scriptor celebrem Horma Librum, titulo μδtori inscriptum, his verbis: μεtorem ver Nuperirime Temporibu noδtri in urbe Roma Herma oonεerjεit, edenti Cathedra urbi/Romae Mole iste Pio si/ooso fratre υνδ. Jam inter eruditos constat, Hermam floruisse ad dimidium saeculi a Christo nato secundi. Et certe si tunc Romanam Cathedram tonuit ius I. apa, illius frater, is Librum Pa/lori scripsisse dicendus est circiter annum Christi L. At nos supra vidimus, a jum Romanum resbyterum vixisse circiter annum CXCVI. et nihil obstat, quin antea haec scripserit. At quando fragmenti auctor testatur Hermam Nuperrime Temporibu noδtri Librum astoris conscripsisse: quemnam opportunius quam eumdem Crium fragmenti ipsius parentem fuisse conjicias, Tam lom scribit fragmenti auctor Misoal δim etiam Iolanni et Petri, autum recisimus, quam quidam eae noδtri legi in Mosella uolunt. Recte haec in iij tempora conveniunt. Eusebius enim lib. . cap. 25 hocalypδim Petri inter dubios quidem Libros recenset,
29쪽
Ι. APP. A. CANON MURATORIANUS as
non tamen abjicit veluti Haereticorum foetum. Eodem quoque testante, Clemens Alexandrinus eadem Apocalypsi est usus, non secus ac pistola Barnabae. OZOmenus pariter no monuit Lib. 7. cap. 19. hanc apocalypsim in quibuδdum Mole/ii Palaeδtinaeuδque adhuc inguli re uis emel lol. Temporibus otium C i ipsius circumferebatur Epistola spuria Pauli Apostoli ad Laodioenaea, a Sancto Hieronymo et Theodoreto eXplosa, quam Marcio haeresiarelia in subsidium sui deliri adhibuit, uti nos docot Sanctus Epiphanius Haeresi a. At praeter hanc ex ipso fragmento nunc discimus, alteram Paulo suppositam fuisse, nempe ad Aleaeandrinoδ, cujus nescio an quisquam alius meminerit. Quum vero hocalypδim Pauli, ab Augustino et SoZomen memoratam, Seriptor hie nequaquam recenseat, confirmatur sententia Johannis Ernesti rabii, qui in ptellegio atrum pag. 4. censuit erupisse hanc imposturam Saeculo dumtaxat Ecclesia Christianae quarto. Heio quoque videas memorari Librum 8almorum a Valentino Haeresiarcha elaboratum. Unus Tertullianus, quod sciam, Lib. de Carne Christi, cap. o. istos indieavit, seribens nobi quoque ad hune meoiem I almi patrocinabuntur, non quidam hoδtulae et Haeretiei, et Platonio Valentini, ed anoti/εimi et
receptis/imi Prophetae David. Quis vero fuerit illude ille Haeroticus, sive Miltiade , cujus est mentio in hoo ragmento, divinent alii Prosecto non fuerit Miltiade Rhotor ab Eusebio ac Hieronymo laudatus, qui sub Antonino Commodo multa scripsit pro Catholica Ecclesia Age vero jam pro ramus Fragmentum ipsum e vetustissimo Codice Ambrosiano decerptum, atque illud ruditorum omnium examini subjiciamus, nullum demendo ex erroribus, quibus Librariorum imperitia scripturam saturavit atque foedavit, quamquam nihil ii obstent, quominus pretium rei intelligamus. V Tune sequitur fragmentum ipsum postea pergit uratorius - Vidistin, quot vulnera frustulo huic antiquitatis inflixeris Librariorum incuria atque ignorantia Z Id ipsum aliis bene multis Libris accidisse noveris quod ego
eXperientia quoque complurium annorum perspectum habeo. Interrogabis autem, cur nihilo secius plerosque Codices ad nos venisse videamus a mendis, et certe a tanta deformitato liberos. Equidem puto, subsequentes Scriptores, prout quisque judicio atque eruditione pollebat, quum exscribebant aut dictabant veterum libros, identi domextersisse ejusniodi sordes atque hinc potissimum natam tantam Variarum Lectionum segetem, quae in conserendis antiquorum Libris deprehenditur, quum quisque aut divinando propria auctorum verba restitueret, aut ex ingenio suo suppleret. Sane inter eruditos praeserri consueverunt recentioribus Codices antiquiores; neque injuria. Quo enim propius ad sontem accedunt, eo etiam potiori jure censentur retinere mentem ae verba iuuera sui avetoris. Attamen sunt et recentiores Codices interdum, in quibus major quam in vetustis occurrit castigata lectio, sive quod ab optimis exemplaribus descripti fuerint, sive quod vir aliquis doctus errore ab apographo OVO arcuerit sive Sustulerit, quibus Vetusta exemplaria scatebant. Nam quod est ad indoctos, vel suo tempore Sanctus Hieronymus ad Lucinium scribens, incusabat imperitiam Notariorum, Librariorumque incuriam, qui stribunt non quod iuveniunt, ei quod intelligunt et dum alieno errore emendare nituntur, δtendunt uoε. Alibi quoque eadem repetit sanctus ille vir. Sed numquam desiderati sunt eruditi viri, quorum cura vitiatis Libris identidem succurrebatur.
30쪽
' L. A. Muratori Antiquitates Italicae medii aevi tom. iii p. 854. Mediolani 7 o. Μοsheim. Commentarii de rebus Christianorum ante Constantinum agnum. p. 164 meimstaedi. 1753.' Stogeh. Commontatio historico-critica de librorum . Testamenti canone. p. 179, seq. Frano furti ad Viadrum 755.' Gallandi Bibliothoc Veterum atrum. II. p. xxviii et aO8 Venetiis, 1766. ' Simon de Magistris Daniel secundum LXX ex etraptis Origenis. p. 467-9.
sacrorum fragmentum a Muratorio repertum exhibens. Iona I 8o5. olfhauson. Die Echthei de vier canoniselion Evangelion. p. 281 . o-
'his is tho ille ive by rodne in his propterea quod novissima ejusdem editi non-Geschielite des neutestamentlichen Kanon,p. I I. dum ad manu PerVeuisset meas 'audem ero In his Geschielite des Κanon. 18 7), he ut transmissam e Germania mihi fuisse pellam gave the author' nam and the place and date, a Viro quodam nobili peregre agente, quae ante Ting 18oa,' addin tu a Dote, Freiudallers Lincii prodierat anno I 8oa.' Although reduor