장음표시 사용
31쪽
sinianum scribit ambrosius, O ad-ris sui Symmacum disputat. Si loturiatim ex his, quae dicta sunt, nulla ratione ea lectio subsistere possit annorum quadrinis
gentorῶ. nee minus trecentorumsupera
ditis illis quinquaginta septem, qui prς eesserunt illius Pauli Epises, criptionem ure meritoque in recentiori editio isne resitutus es numerus annorum ducentorum . Nam numerando dueentos
annos, ct amplius quod habet metus Iectio' ab anno Domini ducentesimo quiηquagesimo sieptimo , quo , dixi inmus ea ad Corinthios Epistola scripta es, ad Gallien tempora, qu imperare
coepit anno Domini ducentesmo quinqua-fus, deducitur numerus rectitutus . Rarissum vero dum in sermone secundo de aetaritia auctor ait in nummis excudi flere signum Idololatria,eademque dola, qua coluntur in templo, elare demonstrat auctorem longe ante Cbristianarum Imperatorum tempora claruisse. Nam a
CO stantino magno jussum esse, ut num-mur crucis Agno imprimeretur tem ur
32쪽
Soet mmas lib. I. ων 8. Sed multo apertius numismata Uus. Successorum Augustorum , quae κtant , id demonstrant. adhue insuper eum Auctor in sermove de Spirit aedi sic. Domus Dei plene demonstrat eo tempore nul lum Templum, aut perrarum fui sycerectum , quod, et omponi eum edibus Idolorum e prorsus Agηifica , se aut Gustautini tempora laruisse; cujus pera certum est, tam in Occiden-
prssertim Omgo quam in bente , ut Hierosolymis , ut idebit sco antinopoli, aliisque in locis augustissimas erectas esse Basilicas Has
Eminentissimi Baroni observationes leviter admodum infringere audet Combeiius in judicio Auctorum quos recenset in primo tomo sue Bibliothecae concionatoriae de S. Zenone agens; nihil aliud contra eas afferens quam haec verba in nousit necesse ad ea recurrere , qu Baronius, at illa noeti Martyrolagi sub Galliis Zenouis pociam tueatur . Quod si saltem vel summis labiis eas
33쪽
eas attigisset nullo pacto dixisset
Baronium ad tuendam Martyrologii novi epocham incassum laborasse ma novum Martyrologium confictis egeat rationibus suam ad tuendam auctoritatem,
Acriori sane calamo contra Bais ronium utitur Tillemontius , e quasi labore inutili levia coningesserit, ut assereret S. Zenonem auctorem sermonum de quibus agitur . Certe quidem in ipse Baronius fatetur eos inter sermones , qu vulgo Divo Zenoni tribuuntur quosdam esse, quorum ipsemet D. Praesul non est auctor , praecipue ubi contra Arianos agitur, de quibus infra tractabimus Cilo. At ut vidimus , non
34쪽
Meur ex paueis aliorum sermoniis bus inter sermones D. Zenonis adinmixtis, sermones reliquos S. Zenoni minime tribuamus Fallitur itaque Tillemontius, primo dum asseritia oronium suis in annalibus nullam me nistionem de S. Zenone neque de ejus sermonibus secisse: Nam ante primum Christi annum recenset quemdam sermonem D. Zenonis de Nativitate,
quem dicit sextum , cum idem in editione Parisiensi in Bibliotheca PP. anni DCXXiv. sit secundus, ubi
quae de obstetrice incredula dicunis tur ex apochriphis sumpta esse notat. De hac tamen obstetrice in praeis dicta editione nihil legitur In hoc vero S. Pistoriensi , quae de obitetrice notat Baronius reperiuntur Antiquiori forsitan & correctiori a uintographo peretius, Bagatta in edendis operibus S. Zenonis usi sunt. Item ad annum Christi XLVII. Baronius ex sermone S. Zenonis de timore confirmat S. Tectam bestiis simul P igne fuisse damnatam. Et Anno
35쪽
quod tum contigit , cum Athesi fluis vi inundante Wad fenestras coelesiae S. Zenonis Martyris atque Pontificis excrescente stantes proforibus apertis aquae Ecclesiam non introjerunt. Quod Baronius de S. Zenone in annalibu ex professo non egerit , non ea est ratio , quod nil solidi de eo exploratum habuerit ut Tillemontius putat , sed quod sui non erat instituti privatarum Ecclesiarum res prosequi , ut idem Baronius ad annum Christi I. testatur.
Fallitur etiam Tillemontius dum dicit , antiquitus solis Clericis
perraissum esse videre Sacrifici uir Mista , non autem reliquis Christianis. Quid enim hoc absurdius excidisse potuit homini in Ecclesias. tica historia versato cum luce me. ridiana sit clarius, quod excomuni cati, cathecumeni, & poenitentes Missae Sacrificio interesse unice vetarenis tur. Nam quod addit de velamine
36쪽
expanso, quo laicis impediebatur Sacri flatum illa videre , id non Ecclesiae Occidentali , ut ipse falso
autumat sed orientali solemne fuit. In Ecclesia namque Occidentali, praecipue Roma , ut lis Hamini-hus adhibitis sacra celebrabantur, con- ira morem Valentinianorum , quorum sacra in abdito fiebant ita Bais ronius ad annum Christi 34s. Hinc quoque accidisse putamus, ut Romae M V extinus diu essatus eri,
nequaquam ipsa sacra sis mos es iucrienishmetis inter agen/um obductis operirentur , sed patentibus omnibus, non tantum diei luee , sed luminibus isιensis ferem tibiquὸ lara , atque con sicis. Siquidem nihil Gritas να-
proinde ne pansis velis ecultata sacrificia, sacris illorum diderentur se milia, muta aperιa, omnibusque patentia eo uli Romana celesia uamsteria esse mitii Haec achibet communia Tillemontius , ut unam exanimadversionibus Maptissimam qui-
37쪽
dem Baronii eludat, qua errorem Circa annorum numerum irrepsisse demonstrat Ex eo namque quod auo esto sermonis de continentia in semiis nas invehatur, quae gentilibus nube. rant , dicatque , tunc temporis Idolorum templa fuisse patentia ac victimas imolari solitas, manifesto conis cludit, hoc tempus minime convenire posse quadringentis annis in eodem sermone expressis. Quomodo namque clarius demonstrari poterat
error, quam ex eodem sermonis Conis
textu Ut vero evidentius pateat Tillemontium nugari potius, quam Baronium repraehendere, ejusdem fer. monis verba proferamus. Luid quad
blieum ectituum uxoris Christianae secretum. Illius a quolibe libere tracta inra poteri Tuam etiam a christianis minime consecrari, fine sacrilegio ideri potes.Haec quidem verba non de cultus differentia sist Tillemontius putat sed de ultus exercendi libertate esse intelligenda ex ipso contextu patet.
38쪽
Divus enim Zeno hie agit de imis pedimento , quod uxori provenit ex connubio cum gentili circa exeris citium is libertatem Religionis quai prius ei si eodem die conistingat . in Ecclesia 4 in ano festa celebrari ita ante predicta verisba . Proponamus itaque ut sepe eontingit in unum Mi me eon venire diem, quo tibiaeelesia, ill adeunda fini remis pla Tum addit aliud impedimentum quod cultus gentilium liberes,&4u-hlice exerceatur: Christianorum vero secreto, contra jussum Imperato. Tum , ideoque dicit neque permissum Christianis sine sacrilegio videre conis nerari sacrificiu sine sacrilegio inqua, quia i , qui sacris Christianorum intererant licet Christiani, tamen ut sacrilegi , QDeorum contemptores plectebantur. Tuum etiam a Christianis minime consecrari fine aerilegi quid νι potes . Cur ergo Tillemontius hae everba depravat is sacrilegium in Christianis fingit, si dum Missae intersua videant consecrare Certe
39쪽
2 si auctor sermonis de continentia viis xisset quadringentosis amplius an nos pol scriptam primam ad Co- Tinthios, quae juxta Baronium ut vidimus quinquagesimo sep timo Christi anno scripta fuit, vixis.
Set utique tempore Marciam , aut Leonis Imperatorum, sedente in Romana Cathedra S. Leone Papa anno quadringentesimo quinquagesimo septimo quo tempore certe non linxisset dolis publice sacrificia fieri: Christianos vero occulte sacra pera- gereri cum multo ante Constantini
Nagni tempora ipse Tillemontius f narret Templa idolorum clausa, publicumque Christianae Religionis
cultum propagatum. Mirum tamen
quanta ipse audacia dicat facile dilui posse per aromum adductat
Unam tantum Baronii notationem,
adeo leviter ipse carpit , de re liquis vero, que supra ipsius Baronii
40쪽
avaritia Auctor sermonum dicat solere in nummis excudi Idola, quae colebantur in Templo & in sermone de spirituali aedificatione domus Dei idem auctor firmet , e temispore nullum Christianorum Templum, aut perrarum tinta,rectum, quod posset cum Idolorum aedibus Comparari . Quid ad haec biicit Tillemontius, ut facile adeo Baronium redarguat . Alia sunt vetustatis indicia iapraefatione operum S. Zenonis non ita praetereunda, ut illemontius pri- terit, quae hic ad lectoris commodum ex praelatione eadem excribimus antiquissimi Auctoris esse indiacium, eum saepe ad Judaeos sermonem habxerit : Catheebumeno in sacrum Gutem invisat erit : repraebenderit Graeos tune ad fidem Chrin eo. mersos, quod mana sua sapientia etiam tu celsa Dei mana quaedam de Deo introducerent, ut sermone primo