장음표시 사용
251쪽
fauorem quomodolibet priestates: nulli autem dubium esse potest,quin mittere ad infideles prohibita sit auxilium fauore meis praestare. Nec potest dici hoc auxilium, de fauoremno deberi per alios praes ari, quia verbum, uomodo bet, includit quodcumque auxilium,3 fauorem quomodo cum i praestentur. Probatur etiam efficacius;
In Bulla coivngtiniurii Cverba Deserunt stu tramittunt, quorum primo significantur ij, qui per se portant, secundo vero, qui per alios id faciunt , alioquin verbum illud Tra ittunt,
Si Papa de priuil ini. de l. quoties is de reb. ubi. facit in simili et Signi cauit.s et quas de Iudae Exco- municantur igitur non solum deferentes,sive nomine proprio siue alieno de ferat,sed etiam mandates. Si quis dicat particulas, Dantes auxilium,confiitam, sfauorem , non intelligi, nisi circa illos,qui haec praestat
us,qui infideles de quibus DIS P. XLVI.
loquitur Summus Pontis de rebus ad statum Reip. Christiana pertinentibus
certiores faciunt ita ut soli dantes auxilitaria..c. ut
huiusmodi infideles scire possint quae ad statu Christiana Reipubl. pertinent,
tu , quae possunt esse in damnum Catholicae Religionis, si infidelibus pra stentur. Et quia omnibus istis modis infidelibus co-tra Catholicos praestatur
auxilium,non sunt restringenda praedicta verba adibios certiores facienteS, sed formaliter intelligenda de omnibus contra Catholicos auxilium praesta
statum Christianae Reip. intelligi statum temporalem, siue totius Christianis mi, siue cuiuscuque regni, prouinciae , ciuitatis, aut ioci,tam pertinentiona ad Ecclesiam, qu1m ad Principes seculares.
252쪽
fidelibus prohibita deferri hoc loco, et eoru aliqua aegratitudine
Irca prima huius di putationis disticulia,tem Caiet verae commv. C. Zo Nau in Ita quorundam. de Iudae. not. IO. n. I. Tolet. in Sum m. lib. I. C. 23. dub. I.&Say. lib. 3. decens.
non ex comunicari vende-tes res per huc canon deferri prohibitas , quando Christiani in terris suis infidelibus ad se venientibus vendunt. Fundam et est, quia cubesura haec sit poenalis, n6debct verba illius extendit sed interpreta ia uni iuxta propria significatione. Quia igitur vendereno est deferre, Summus Pontifex de deferentibus
loquitur, ad vendentes ex-DI SP. XLVII.
tendendansierit censura In hac tamen dissicultate idem dicend(i existimo, quod dubio ptaecedenti. Fateor quidem non ma
dentes prohibita civisa ticulae, Dest res nihilo mi nus, quatenus vendendo fauorem praestant infidelibus contraChristianos, noest quare ab hac censura excusenturo idem est stillis vendant, quo Cerroiciunt ea ad infideles esto missuros, siue ipsi infideles ad Christianoru ciuitates veniatu, siue in ip Aspacifichvitiant , nisi ortheos paruitas materia ex caser, ut si hastam una, vel equii vendant. Quod idem dicenduerit dec simulatibus arma pro armis , ut enses
pro hastis, sicut docet Sadvbitu p. n. et . quidquid in
contrariudicat Sulla. ver b. Em o. T. n. sq. qui tenet obnas Comutationes cc suri huius nonis Inc Rrri. Cuius sententia erit vera , fico mutatio talis fuerit, ut infideles notabiliter me
253쪽
aliarum res est para mometi, propter quam censi: ranis
Si quis tamen arguat multos posse interfici gladio uno, hasta, vel iclopo, atque adeo in huius nodi
commutationibus paruitatem materiae non dari:
neganda est si sequentia: tum quia paruitas male riae in hoc casu attenditur respectu totius prohibitionis, delationis scilicet ar morum tum etiam, quia
sicut infidelis gladi, Christiano in commutatione accepto multos posset interficere,set etiam poterat hasta, quam cum gladio
Bullae cenae numer. I. non excommunicari hic donantem gladiu, equum,
hastam vers clopum Plancipi, aut Diaci infidelium, siue ex gratitudines, siue liber uate,siue ad cn
ciliandam gratiam,&amicitiam quodcumque istorum constratur. Dister ut tamen hi Doctores inas. signanda huius rei ratione, nam Vitiatd excusat haec conferentes ex paruitate materia: Nauar vero re Grais ex defectu intentionis Summi Pontificis, qui dicunt non esse hos cx- Communicari , cum haec inter Primates o Duces fieri communiter soleant; unde non ex defectu verborum, sed ex desectum&.tis excusantur. Haec ratio videtur probabilior, nam ex illata vi ualdo adducta, quantiis haec conferentes 1 mortali peccato, censura excusentur , si veniali culpano excusantur, quia paruitas materiae non omnino a culpa liberat.
Utrimi deferetes prohibita ex ua terra
fidelium ad alia maneant per hacBullam
254쪽
ico CAP. VIII. D Artem negativa tenet
. Sylla rei b. Excommvn. . num. 6 . quem sequitur uald in Candet in explanat Bulla Coenae num. 66.8 Suar. de cens dii put.2I.sbes . a. numer ic circa finem, dummodo infideles cum Christianis bellum non gerant. Idem docet Tabienu veri, Excommvn.6 num . . dummodo hoc non fiat in detrimentum
sententia declarationem Greg. IX. in Extra uagan.
Partem a firmativam sequitur Tolet. in Sunam. lib. I cap. 23. lub. a. dicens ab solute excommunicari deferentes hoc canone pro hibita ex una terra infidelium ad aliam, des lub. vlt. addit manere etiamCXCd- municatos, quantiis ea de
ferant, ut infideles,vel hae retici cum infidelibus, vel haereticis pugnent, dum Odo delata perseuerent. Ide sentit Sa r. lib. s. de cens
Horum tamen Doctorus latentu sequentibus SDI SP. XLVIII. clusionibus conciliari pos
Prima conclusiota Qui ,ecvna terra infidelium ad , nil aliam deferunt hoc cano.
ne prohibita, si talis delatio dolibus nullo modo
nocere possit, hanc censuram non incurrunt. Probatur manifeste ex eo, quod in hoc casu cessat tota prohibitionis ratio,quae est ne praedicta deferantur in danum, Wperniciem Christianorum. Continget hoc, si quae deteruntur,vel non perseuerant, ut sulphurei puluere in ea quantitate
delati , quod post decursu bellum inter infideles, non supersint vel si perseuersit, ad eos infideles deferuntur, qui nullo modo Christianos ob regionum di talitiam possunt debellare. Secunda conclusio: Qui praedicta dest ab una ter ra infidelium ad aliam, si , Christianis nocere possint, quantiis ad infideles debet. landos deferantur, innodatur hac censura Haec Conclusio manifesto constat ex hac Bulla, in qua omnis
255쪽
delatio predictorum in anum fidelium interdicitur. Quod autem danum mediat8, vel immediate sequatur,parum refert,cum satis sit posse infideles contra Christianos bellum Ouer quanuis illud actu inter eos non sit.
Ut iam deferentes ad sibi eles prohibita, notamen vendentes,
hac censura compi ebhendantur.
quam tenet gol. hoc locos et vers. At quid et s. arguitur primo ex cap Si quis non dicam descendien . d. et sibi affectus punitur, ut effectus ergo, quantiis deferentes ad infideles prohibita canon ve lant, hanc censuram incurrent. Secundori Deferentes prohibita, quantiis ea non vendant,cAtra prohibitio nem huius canonis faciut
I cIcrgo excommunicantur Probatur anteced quia in hac censura solum prohibetur delatio praedictorsi ad infideles,nec de venditione mentio aliqua sit. Et confirmatur primo Huius modi deferentes peccant mortaliter contra hanc prohibitionem ergo. C. Confirmatur secudo: Iuxta multorum sententiam quos disp. c. N T. Citauimus mandates deserre, invendentes non ex communicantur,eo quod non deferunt ergo solum deferre hoc canone prohi
Prima conclusio Defeci Coclurentes ad infideles prohi- D. bita, non tamen vedentes, aut tradetes,censura huius canonis no incurru t. Hac conclusionem docent Syl.
Vt uald in andet. in explanat Bullta cenae num. Gq. Et probatur: Delatio
praedictorum prohibetur in ordine ad venditionem, seu traditionem, ii in fide. les habeant inistrumenta, qui , Christianos impug-L nare
256쪽
nare valeant ergo si non sequatur effectus, venditio scilicet, aut traditio, non
tio, quae solum propter actum copletum incurritur. Secunda conclusio De
et in serentes prohibita ad infi deles , si ea vcndant , aut
tradant , quantiis statim poenitentia ducti illa recuperent, in excommunicatione istam incidunt. Hicco clusionem tenent citati Doctores. Et ratio est manifesta re quod secutus est effectus prohibitus, S actu copleto violata est lex. Tertia conclusi, Qui
, praedicta defert ad infides si si vendit diens se illa
Od recuperaturum antequam Christianis noceant, mea intentione deserat quod iterum recuperet , insidelesque decipiat,non excA
clusio, qtita huius in odi de latio, invenditio in nullo est Christianis noctua imo in damnum infideliuordinatur; ergo non est intentio Summi Pontificis
in casu posito, cu ciea DI SP. XLIX.
Si quis tamen insurgat; f. Per accidens est, quod ex hac delatione, ve ditione damnum fidelibus non sequatur ergo sic defcrens, vendens excommuniscationem incurrit Probatur conseq. Ea, quae sunt per accidens, non ve Riunt in considerationem; igitur censura non excusant,
prohibet enim Summus Pontis media per se ordinata ad impugnados Christianos. T. Ad hoc argument respondetur negado antecedens lichtenim ex venditione absoluto considerata per se sequatur damnum fidelibus, ex ea tamen, quae talibus circust Us vestitur, per se moraliter taled finu non sequitur quod si sequatur, id estperaccides.
Quarta conclusio Qui si taedicta ad infideles de
reri,& vendit, quantiis ob eorum abundantiam adactitaliter impugnandos Christianos illisi egeat,
257쪽
lib. I. cap. q. Et probatur; Impugnare actu est finis, hoc vero loco media prohibentur , ex quibus actua
lis impugnatio per se potest prouenire ergo cum ex his uismodi delatione,&vcnditione Christianoru
possit, et per accidens sit quod non sequatur, manifestium est hac clausula prohiberi. Ad primum argum in contrarium respoissetur affectum puniri qua iiD-ctum in sero exteriori, maxime saeculari, non vero in censeris, luce, nisi sequatet rcffectus,non incurruntur, ut patet in multis locis iuris canonici, Siquissuade- te. IX.q. . cuius censurano incurritur ex solo desiderio percutiendi Clericum, nisi adsit manuum violentaru iniectio, talia saepe. Ad secundum concedimus violari hanc legem quoad culpam in foro conscientiae, quatenus deferes prohibita ad infidelestia,
betanimum transgredientem lescua iustam hoc Pro. DIS P. L. Icohibentem Negamus tameviolari quo d actum externum, quod c cessario requitatur, ut excommunicatio incurratur. Et perhoet
patet solutio ad primam confirmationem. Ad secundam dicendum est noexcommunicari per hanet clausulam quomodocti Odeferentes, sed deferentes cum effectu venditionis scilicet, vel traditionis . Quod si iuxta aliorum sententiam vendentes, d m, dantes perparticulam, De ferentes, non excommunicantur, inde est quia de illis non verificatur quod de
Virmn reuelates Chii filia rerum ecreta per literas infidelibus, oenuntiusillas deferens,
aut ei baliter denuΠ-tias excoli Araicentur. I lite difficultas expli
cetur, suponedu est excia municari per hac clausu
258쪽
i o C A P. VIII lam eos, qui infideles per
se , vel pe talos ei Mores iaciunt de rebus statum Reipub Christianae con- cernentibus in Christiano ram perniciem, si sananti,
ad diluxillum. m. quo loco relativum, Ilis, non refert
reuelantes secreta Christianorum, sed ipsos in fide. ita ut sensus sit excommunicari dantes infidelibus auxilium. c. Ex quos equitur non excommunicari dantes auxilium, consilium , vel fauorem ipsis reuelantibus, nisi hoc in fauorem ipsorum infidelium cedat.
conclusioti Q ii Christianorum secreta in ipsorum perniciem infidelibus re uelant, siue per nuntium, si te per literas id fiat, ex-
hic ad illa verba non illos, Tisperse. . et veci Secu se Piobatur, In hac clausula eaec Amunicantur huiusmodi secreta per se , vel per alios reuelantes taedreuesantes per nuntium claDIS P. L. per alium reuelant, S reuelantes per iceras, qua uis mediate , per se reuelant;
Secunda conclusio Nutius, per quem huiusmodi secreta reuelantur, inde se ferens iteras sciens horum
reuelationem in ei istineri, hanc censuram incurrunt. Probatur Hi omnes
vereri uelant Christianorum creta infidelibus:
moraliter loquendo, vere dicitur comburereti ergo qui defert epistolas, vel alterius dictum denuntiat, vere moraliter eos certio res facere censebitur.
Tertia conclusio Reue lans aliquid infideli in da s, re
num alicuius particularis Catholici, non excommunicatur per hanc clausula: nec similiter ministrans instrumentum ad illum occidendum nisi sit talis persona , ex cuius occasione nota bilis iactura Reipub. Christi,-
259쪽
Christianae sequatur. Prima pars huius conclusionis probatur; Haec clausula non respicit per se primo bonum particularium; ergo solum per illam prohibentur quae bono comuni sunt nociva, atque adeo
reuelans secretum in damnum particularis personae, vel praebens auxilium , ut occidatur, hic non excommunicatur. Probatur anteced tum ex illis verbis,
Reip. concernentibus in Christianorumperniciem c c. tum
etiam , quia deferens gladium,vel hastam ad infide
te non excommunicatur propter materia paruitatem, quod nequaquam dicendum esset, si haec censura in bonum particularium pet sonarum sanciretur nam gladio uno vel hasta multi particulares occidi possiunt. Secunda pars ex eo constat, quia occisio persona Reipub valde ne, cessariae in ipsius Reipub. detrimentum redundat.
Quid vero siquis illud revelet, quod inlideles iam DI SP. t ipssciunt ' Excommunicari affrmat gol vers Atqui de iis quia iam facit actioiadprohibitam , qua si fideliabusio nocet, id est peraccidens. Idem sentio, quia reuelare no est accessorio prohibitum, dummodo reuelans non nouerit illud scitum iam esse ab infidelibus, nec per nouam istam reuelationem plus Chri tianis nocere posse in fide les, nam tunc reuelatio illa censebitur materia leuis.
Vtrum deserentes prohibita ad infideles, et
ChriBianorum secrota eis reuelantes aicusura huius cairenis et, quanilo,aech ctitur.
respondetur concia. sione assirmativa. Quae probatur ostendendo casus, in quibus excommuriscatio P .cdicta non incurritur Primus
260쪽
1 1 CAP. III. Primus est ignorantia siue
1 C sis iuris siue tacti;quanuis circa hanc. ensuram non passim iuris ignorantia detur, Ciam pauci lint, qui illius notitiam non habeant . Ignorantia facti cotinget, si prolubita in aret claus Ideferantur u et id si id in ea contineatur ignoret,
lam reveletur, cuius noctii conscius deferes. Eodin hoc casu ignorantia e Cuset, docent Sylvest ver b. Excommanic T. numer. N . Nauar. in cap. Ita quorans. de Iudae: not. 8 num et r. 2 s. Ugolin. Ei C. S. L. vertito Et Sayr. lib. s. de cens. cap. II. nu Colligitur sex his , quae communiter traduntDoctores in regat Ignor hia e regu l. iur. in . c.
tianorum utilitatem, ut si commutentur, vel ve dantur proliri quibus Christiani magis indigenti, ita vemaior sit eorum commoditas, lus a damnum inde prinu emens. Ita abie n. verb. Excommun c. 6 . nu. i.
I. Nauar nu. 23. 5 Sayr. proxim citati, loci , cVgol hic j et vers. Tertio. Tertius, quando quod defertur, vel manctast a tur, Jesbres parui momenti paruitas enirn in ateriae an Ortali culpa caeculat, sine qua excommunicatio non in curritur, ut docet S. Tho. I. 2. q. 88. artic. s. s i. de r. r. quael arti C. Cali Sc. q. II 8. articu l. s. ac Doctores
Quartus, quando in f . deles cum propriis armis in terras suas a fidelibus
defertitur. Ita Savr. nu. 2 o.
Quin tres, ad uitandain mortem, membri abcisio nem, vulnera, similia di na personalia, siue inpersona propria, siue in maxim coniuncta,ut in v Iret, si iij riparentibus. fratribuS, consanguineis Asassinibus ex matrimonio usque ad quartum gradum , dc in ana: co fidelissimo ad eui. tandam etiam omnium vel rioris partis bonor si