장음표시 사용
261쪽
temporalium amissionem; dummodo tale Ecclesiae, vel Reipubi bonum non interueniat, ut ijs omnibus p a serendum sit. Hoc ex parte docet Sa r. citato loco. Et ratio prioris partis est, quia lex humana cum tanto periculo, sidetrinaeto obligare non intendit: de non solum proprium damnurn, inualum reputatur, quod in propria co- tingit persona , sed etiam in valde corum iunctis iniuamico, cum aliquando fratribus praeferatur . Vnde metus ex his periculis ortus in virum constantem cadit. Quod simili fere ratione de amissione omnita, vel maioris partis bonora temporalium dicendum
est, ut diffuse ostendi in opusculo de solicitantibus trach. .cap. I. 8. quod propediem in lucem
proditurum spero Secunda pars ex eo probatur; nam quando bonum commune praeponderat bono particulari , legi obedire tenemur. Circa hoc tamen
videnda sunt quaeducinaus DIS P. LI. s
Sextus ponitur 1 3lu. ubi supra num edici ex ali. quorum sententia quam etiam sequitur Sayr vide licet excusari ab hac censura deferetem prohibita, quando aliter captiui redimi non possunt quam sententiam sequitur gol. vers. Octavo. Quod Sylvest intelligit, quando hoc fietempore pacis , non vers si fiat tempore belli Quartamen sententia non placet Toleto in Sum m. lib. I. cap. q. sed existimat deferentes in hoc casu
tam in terminis huius Bul-he, quam interminis iuris antiqui Prior sententia
eam inclinandum existi mo, dummodo grauius mirimentum ex praedicto tu delatione Christianae Reipublic. no sequatur, qvssim
sit ex captiuor una redem p . tione utilitas; hoc enim de benignitate Pontificis praesumen.
262쪽
contra impedientes eosqui Qualia , alia necessaria minam convehimet
Tem excommunicamus, de anathemati-Zamus omnes impedientes, seu inuadentes eos,clti vi Strealia, seu alia adi sim Rimanae Curiae necessalia adducunt ac etiam eos, qui ne ad Romanam Curiam adducantur,vel afferantur, prohibent, impediunt, seu perturbant, seu haec facientes defendunt per se,uel alios culti cumque fuerint ordinis, praeminentiae conditionis,&status, etiam si Potificali,seu Regali, aut alia quavis Ecclesiastica, vel mundana praefulgeant dignitate.
ateria huius censurq, est sacrilegium, quo offenditur Sede Apostolica in suis vici ualibus, in alijs ad usum Romanae Curiae pertinentibus. Actiones prohibitae sunt qua
Romanae Curiae necessaria adducunt. Secunda, eosdE inuadere Tertia,prohibe-
263쪽
re, impedire, d perturbare, ne praedicta ad Curiam Romanam adducantur
Quarta , per se , vel per alios, qui praedicta faciunt, defendere. Comprehedit
haec censura uniuersaliter Omnes cuiusui sint conditionis instatus non tamen consulentes, auxiliuve praestantes. De hac re habetur in Bulla, quae inclupit, Inter multiplices nobis .
Greg. XIII ann ii 8 p. die T. Mai Pontificatus sui
non intelligitur sola familia Papae, edomnia Sedis Apostolicae tribunalia, ita ut RomanaCuria sit locus, ubi est Sede Apostolica, ubi tractantur lites, d negotia. Vnde,si Summus Pontifex eiusque tribunali Romae non essent, non
ducerentur Romam excommunicarentur tan en
IX. ipsqui impedirent, ne praedita
ad locum ubi tunc essec Sede Apostolica, adducerentur Romana igitur Curia est Romana ciuitaS, quatenus in se habet e-dem Apos holicas . NotaeX communicatur etiam,
qui invadit deferente III praedicta alicui particulari personae siue ut det, siuet ut vendatu cum haec affusum Romanae Curiae nori deserantur , sed ad usum particularis personae Itae Vitiald in Candet in ex
cis , quidquid in contrarium videatur dicere Ugoles, . vers. Sexto MM.versi Tmio Ad usum tamenCu riae illa asportari dicendae sunt quae deferuntur ne publice vendantur siue ab ipsis deferentibus, siue abali s viquae deferuntur ad stabularios, pistores, macellarios, simiales
264쪽
Saenam subda censura nota pedirip cipiantur ad uriameeferri.
responderi videtur exl. Verbo victas i de ver b. sign. ubi sic dicitura, ibo et Ius continentur quae est, spatuncultuique corpcris, quae . ad urere is homini nec a-riasunt. Vesem quoque victus
habere vicem Caetera quoque quibus tuendi curandi e corporis no ri gratia utimurn ea appellatione significantur. Et
rum vivere quae sic habet; Et vestimenta , stramenta rontineri ne his enim vivere neminem pesse. Quia tamen significatio ista in legatis I fauorabilibus locu habet, ut docet Glossii ducta . Verbo victus. dc haec censura rigorosacst, non tam ampla significatione videtutanterpre-
sed paulo strictius, iuxta l. Cum hi is de transacti sales tran git ubi alimen torti nomine, habitatio, aut calceamenta non intelli-gqntur. Et iuxta doctrina Sylvest. Tabieta kArmili.
veri, Alimentum. Num Cr. I. alimenta,&victu alia aequiparantur.
Nihilominus in prima acceptione standum est Probatur In hac censura non solum ponitur verbia, V Iualia, sed additur , Seu alia ad sum E aB Cur nec artata ergo non solum
dientes, ne victualia deferantur, sed etiam qui impeditis deferri quid iubi ad viii in Romanae Curiae necessarium est; ut frume
lia viva dc mortua ligna. papyru, similia, ut notat Viliald . in Candet in explanat Ilithe C cena . n. s. Ugol hic ,. h. per totu . Grast lib. . decis cap. 18. num. c. docet excusari ab hac censura impedientem per hora, ne praedicta ad
265쪽
ad Curia deferantur. Quae sententia tunc erit vera, quando ex tali impedimetto aliud maius ab impediete pra:uisum non sequatur; ut si trafacta hora raod icta, ob aliam causam, vel non deferantur, vel dissicile,aut
cum notabili mora ad Curiam perueniant. Ali1s cxcommunicatio incurritur.
Docet etiam de Graiae excusari impedientem res parui momenti ut si quis, inquit ille, impediat ne cardines deferantur. Hoc
go,si de tota specie alicuius mercisio quatur, sed solum de aliqua parte modica nulla enim est mercium species, quae secundurn se
totam res parua iudicanda sit. Excusantur tamen im
pedientes deferri ca, quae ad usum Curiae necessaria non sunt,ut psittaci, simiae, similia Excusantur etia pedientes tabellarios, ne literas deferant, quia non est particula,quq istos coprehendat, nam verba illa,Alia ad et sum. c.CXplicanda sunt per praecedenD IS P. LIlI tem particulam, Viciis is, ut notat golin. s. s. veri
Vtrum quis me ammo ferendi danum Curia Oose obca, mi , di praedoctorum cela
potest ratione suader In hac clausula non prohibetur animus, sed opus; nulla enim est particula ostendens animum esse
primo prohibitum ergo qui impedit ne praedicta
deferantur , quocumque animo id faciat, excommunicaturri nam hoc s. lumincensura exprimitur. Et confirmatur: Deferens arma ad infideles, quociaque animo deferat,eXCommunicaturi ergo similiter impediens deferri victualia, quacumq; intentione im-
266쪽
pediat, ex comunicabitur. Probatur consequentia, quia in utroque casu infertur damnum in primo fidelibus, in secundo Romariae Curiae cergo si in uno casu censura ligat, similiter ligabit in altero. 1. Contraria sententia comunis est; quam tradunt
Candet in explanat. Bullae Coenae num. I. Grais lib. . decis cap. I 8.n Um C r. O . Sayr. lib. s. de cens Cap. IZ. numer. Suar descens. disp. o. sect 2.nu is . Sed
haec sententia aliquo moderamine temperanda est, ut sequentibus conclusionibus patebit.
s. Prima conclusiori Gu-I. Concla bernator impediens ob ne cessitatem suae Reipui, ne ad Curiam Romanam victualia deferantur,excommunicationem non inc Ur-rit. Hanc tenent citati omnes Probatur; nusquis illubernator tenetur necessi aria suae Rei p. prouidere;
rgo quando Respub Qui DI P. III
Romana deferenda erant, tenetur gubernator ex iustitia impedire, ne 1 Republica extrahantiarier Ois excommunicaturri nullus
enim ob exeicitium actus ex iustitia debiti ex comun icatione ligatur. Idem intelligit gol hic s. I. versirio dolo siquis impediat
eos, qui aliunde res huiusmodi deferunt , ut in sua
ciuitate remaneant, Ummodo caritas annonae ibi grauis sit. Hoc tam e solum ac mitterem in casu, quo incuria destillarum reru,quae asportari impediutur, indigentia, quia tunc videtur habere locum epicheia aliter impedictem censura non excUsarem, cum ad impediendum delationem mercium , quae aliunde spoliantur, ius noli abeat.
Secunda concluso C, Qui, rassante peste in Ro mana Curia,interdicit suis ciuibus , ne praedicta ad
illam cum commeatu deferant, non CXCOmmuniculur. Hanc etiam tentiar
267쪽
CAP. IX. Doctores citati Ratio est: quia hoc non est praedictarum rerum delationem impedire, sed curare ne ad locum peste intectum cum mercibus abeuntes , inde iterum ad locum , a quo fuerunc digressi, retaertantur. Quod si ex hoc se ina tur non deferri victualia,
cum pauci sint, quibus si prohibeatur regressus, illa deferre velint,id est per accidens, mpenes ea, quae per accidens sunt,ut citato loco Caietan. docet,pcen , recens Erae non intelliguntur in hoc autem casu sanitati patriae tantum consulitur.
Tettia conclusio: Si pa- ter familias prohibeat filiis, ne victualia Romam deferant, propter probabile periculum latronum, vel propter aliquod malum, quod eis probabiliter eueniet, in hanc censuram ni 5 incidit. Ita Graiis ubi sup r. Et ratio est manifesta, quia per hoc consulitur bono filiorum, quod pater fami lias respicere tenetur. Id edixerim de quocumq; alio
quem scite: te occide lum si Romam proficiscatur. In his tamen conclusionibus ad regulas charitatis attEdendum est jam quando charitatis preceptum obligat ut etiam cum aliquo
periculo victu alici deferaritur, qui eorum impedit de lationem, saltem regulari
Quarta conclusio: Qui propter odium deferentis, ne ex delatione victu alium aliquid lucretur, illa defer re impedit, hancccsuram incurrit, Lille etiam qui stante dubio praetico probabili, an impedire possit, impedimentu aliquod apponit Probatur In utroq;casu censura obligat, nam. in primo res est manifesta,
cum saltem secundario sic impediens danum inferat Curiae Romanae insec si doetii obligare certu est,quia in re dubia praeceptu superioris obseruare tenemur,
prorsumendu est iustum. Contra primam partem M 1 huius
268쪽
huius conclusionis sic arguitur Impedientes deferre victualia non XCOmunicantur, si per accidens impediunt sed etia in casu prima partis huius quartae coclusionis damnum ti riae sequitur per acciden S, de praeter impedientis intentionem solius enim deferentis danum intendit; crgon excomunicatur. Ad hoc argumentum neganda es minor nam in casu quartae conclusionis, lichi delatio victualiunon impediatur ex primaria intentione, impeditur tamen ex secundari , ac proinde non per accidenS, Cum tanquam medium eligatur ab impediente ad ac
tum illicitum, ad quem no habet ius. Est igitur magna differentia in hoc, in alias casibus nam in casibus priorum conclusionum impedientes dici non possunt causae per se, cum faciant opus, ad quod a. hentius, imo quod facere tenentur cvnde per accides sequitur, quod victu a
lia non deserantur;&ilcm DIS P. LIII
quia nullatenus delationsi praedictorum impedire intendui. In casu vero quarta coclusionis ne si impedies habet ius ad illu actu, &praetcrea per se se cudo
impedire intendit, cultiet& nunc hoc eligat, Ut medium,ad noce dum victu alium delatori.
Ad argumentum initio positu dicendu est in hac
sed opus cum animo siue formalis rite virtuali qui quide virtualis an innus datur qua do fit opus, ad quod per se sequitur actio pro hi bita. Ad confirmationem resipddetur primo diuersa esse rationem in delatio noarmoria,&in prohibitione victu aliud e furendoris Nadelatio armotu non sequitur ad actionem ad quam aliquis habeat ius, ad quam vichualium impedietes delationem nonnumquam illud habent. Respodetur secundo deferre arma ad infideles non semper hac censura prohiberi , cum
aliquando sit causa ab ea Vcue salis
269쪽
excusans, ut ex dictis cap. praecedenti constat. Vnde etiam rit haec censura incurratur, requiritur animus nocedi fides ibutas alte interpretatiu', virtualis .
Cirialia ne ad ocriudeserantur, hac cens)ra pumatur. PRO parte affirmativa
arguitur primo: Noles vendere victu alia praesertim quando ad id saltem ex charitate tenetur , est
causa impeditiua ex interitione , ne illa ad Curiam asportentur; ergo ex communicatur Consequentia videtur bona, quia in hac censura haec impedientes
ced. ostenditur Illud ethcausa alicuius actus, quo posito ponitur axis, quo sublato tollitur, sed po treseditione victu alium, eorum delatio ponitur,ti
tollitur ea sublata ergo qui DI SP. I ld. ii
Dd vendit cu tenetur, est causa ne defcrantur. QUOct sit voluntaria patet,cum id supponatUr.
Secundo Non impedies dolo te percussione eri ci quam Pacile,&sne pet culo impedire potest cx-
comunicatur, ut habetur: mae de sent ex C. de nouo de causa, nisi quia per iniqua subtractione auxili actio positiva perculsionis eii inputatur ergo 1 iam illi qui dolos no vultu edere victu ilia quando potesti ectenetur, o delatione nisi impedit, ac si positivo actu impediret. Prima cluso Quin I. vult vendere victu alia qua, Ddo potest , de et charitatitetnetur, ea in ictione ne ad Coria deferantur, non ex- cd municatur Hancte nec Suar. dcccs. in p. 2I. sest.2. n. c . Et probatur Impedi.re,si proprie loquendusit,
tam propria quam communi acceptione, secundum quas leges,praesertim poenales,explicantur,dicit
actione positivam,no vero negationem actionis sed his nolens
270쪽
nolens vendere non impedit actione possitiua ergono e cd municatur. Deinde Perlficcensuram nullus prohibetur libere uti resua,qua uis in v tedo aliqua
do peccet contra charitatem ergo, absque violatione censutae, potest non Edere victu alia. Secunda conclusio et Minister iust itiq, qui requisitus ut auferat impedimetum ab alio positum ii si ad hoc sit specialiter institutus ne victu alia deferantur, de non vult ut Curiae
noceat, non ex comm Unicatur; quantii peccet con
tra iustitiam , teneatur de damno Prima pars huius conclusionis sufficien te probatur argumento primo pro praecedentico .clusione facto Ratio vero
illius moderaminis est , quia per specialem obligationem offici , quam nota adimplet, censetur positi
pars est manifesta , quia minister iustitiae ratione offici , stipendi obliga ture conam utatiua tu i-
tia ad dicendum ius partibus requirentibus ergo si hoc omittat, peccat cotra iustitiam, tenetur de da
Tertia conclusio Qui se obligat ad deferendavi .ctualia ea in ictione, ut illa sibvel non deferat, vel taliter quod sit illorum inopia illi
Probatur ex eo, quia isto manifest ponit impedimentum peractionem positivam antecedentem, scIlicet per obligatione, qua dolose se obstrinxit ad victualia deferenda.Ad primum argUmcntum dicendum est nolen tem vendere esse Ium causam impeditiua peraccidens, cum utatur iuri suo, qua lauis contra chari tatem delinquat Ad probationem respondetur maiorem esse veram de
causa, ut abstrahit causa per se, vel per accidensu Vnde ex illa. 6 colligitur nolentem edere esse causam per se. Nec sussicit animus impediendi, cum non decuruato externa prohi-