장음표시 사용
291쪽
tio est,quia Episcopatiis est dignitas, ordo supra Sacerdotium QEpiscopus in sui co secratione accipit characterem, siue nouum, siue extensionem praecedentis,in ordine ad corpus
Christi mysticum, perque Episcopus efficitur Et G.
firmatur,quoniamEpiscopus electus,& confirmatus tantum ab Episcopatu repelli potest,ut docet Nau. in cap. quando de rescrip.
Ad primum argumentum in contrarium negatur consequentia. Et ratio est, quoniam haec Episcoporum immunitas non a tur propter iurisdictione, sed propter consecrationem,quae in proposito de- est. Ad probationem ex c. Si quissuadente dicendum est immunitatem illam Clericis datam ob dignita tem ordinis eis conferri:
nec ordinat ouine Cl DI SP. LXI. ros
rici dicuntur, quoad Monachos vero extensionem fieri per alia iura, ut videret est in cap. Monachi. c. 'ochianos cap. Demonialibus. cap. Cum illorum.de senten. e commvn. cap. Religistis.
s. sin. ibi Glossi in verb.ris' posit de sentent. excisi, Ad secundum negatur antecedens. Et ad probationem decendum est pos se quidem Episcopum ante consecrationem in aliquo casu iure perinita actum iurisdictionis exercerire, inde tamen non sequi
esse vere Episcopum, cum Episcopatus non in iuris dictione, sed in ordine co- sistat.
scientes Cardinales, Archiepiscopos, C. Oel ad id dantes auxilium consiliton. et
fauorem, hoc loco e commm misi L.
292쪽
unica ratione suaderi potest: Haec inam imitas P opter dignitatem personarum confertur, quae interfici absolute M nulla facta distinctione , prohibentur ergo ex quacumicausa interfician uir censura incurritur cum semper dignitas personalis, &persona interfici prohibi. t offendantur.
, Prima conclusioti Quii tanta per orantiam, vel cum
se moderamine inculpata tutelae, in sui suorum e bonorum de seirsionem, Cardinalem, Archiepiscopii,&c. interficit, hac censura non liratur. Hanc tenent Sylvest. veri, Excomm sntc. . num. 3. Tabie n. YCrb. Ex- comm . . . Casu. a. s. 3 Nah. in Manu. cap. 2 . num. 6T. s. Sexta Suar. decensi disp. 2I. sest.2.rium . . sayr. lib. . decens Cap. II. latam. S. MVgolm hoc locos 3 veri
vers. Euarto. Et proba, tur,reviri quia ignorantia inuincibilis excusatricul-
Pa,tulus iam, ivia vim vi DIS P. LXII repellere licet cap. si ei
casti. o. 1. de homicid voluntar cap. vcrs. O. I. desciarent ex ommuta l. Vt
sequitur non exeommunicari hoc loco, nil irini ultos
interiectores. Si igitur praedicti noctii incedant, mutato habitu, qui illos interfecerit ignorando inuinci biliter eorum dignitatem personalem mola CXCOmmunicabitur. Idcm est in omni casu in quo secudum ius permittitur interfectio Ecclesiasticae personae sine hoc quod excomam uni Catio incurratur De D relatu golin ubi su p. Si quis tamen cotra hic conclusionem arguat In occisione nocturna praedi, et arum personarum datur culpa lethalis, qua etiam
in de sensione propria dari potest, vel salteri venialis: ergo nihil est, quod in hiacasibus ab excommunicatione naterfectores excitasset, cum in uno detur pec-
293쪽
niale, cum quo moderamcinculpata tutela non stat. q. Respodetur peccatum mortales quod in primo casu inuenitur, non esse ei uidem speciei,aut saltem eiusdem circunstantia cueo, quod hoc loco prohibeturina hic sola talis qualitatis ei sono occessio non vero occisio absolute, vetatur. Vnde qui ex ignorantia praedictos interlicit, cum qualitatem personae inuincibiliter ignoret, in hanc prohibitione formaliter non delinquit Quadoa Atem cognoscit, hinterficit in sui defensionem, ideo ire incurrit istam poenam, quia defensio iurema. turae licita est, in qua cum peccato veniali, imo aliquando cum mortali moderamen inculpata tutelae
omnes circunstantias, ita ut actus omni culpa vacet, tam quoad occisione absolut8, quia aliter seno potest desedere qua uiseXCA. s. cepto odio stimul occidat. 2. cla Secunda conclusio Ad
i interfectionem dantes auxilium, cosilium, vel fauorem, quae ad peccandum nihil disciunt, scia ex quibus actiones hoc loco pro hibitae no sequutur, ab haGcesin a sunt immunes. Hac
verb. Simplici fauor . dopcen in c. Et probatur; Dare auxilium consilium, vel fauorem eatenus prohibentur , quatenus quodammodo sinat causa actus
principaliter prohibiti erigo quado ad talem actu iaci
ad ciunt, hac lege, censura non interdicuntur. Tunc igitur dans auxiliu, consilium , vel fauorem
excommunicatur, quando non nuda, sed fraudulenta censentur, cum
294쪽
videlicet ex illis ad operandum alius mouetur, novero quando vel non mouetur, vel no magis,quam antea in suo proposito fir
Auxilium pi statur da-do instrumenta occultando in loco, unde ad intersiciendum quis exire pos sit consilium vero suadelado, rogando impellendo, vel securitatem ostendendo fauorem praestat, qui defendit comitatur, ut tuisto interficiat, sat s modis similibus iuuat. Contra hanc c5clusionem obiicitur Dantes auxilium, consilium, vel rauorem peccat mortaliter, licet actiones principales non sequ2tur, faciuntque per hoc personis exemptis iniuriam manifestanti ergo cum ver auxiliti praestent, dent consilium, o fauore impendant cum iniuria,
Respodetur verum quidem esse dari in hoc casu mortale peccatu, iniurio-
sum ex natura sua , quia tamen huiusmodi actiones principaliter prohibitae non sunt, sed in ordine ad actiones principales , non ce seni uise fectae, nisi quando aliarum actionum sunt cause , secus vero si nihil operentur quanta is
id per accidens eueniat. Nam censura, quae requirit actum perfectum, si actus non sequatur , non in CUrritur, quanta is interueniat peccatum , quod in blavoluntate perficitur.
Ad argumentum initio positum respondetur, essto immunitas detur propter dignitatem personarum nece stariam esse actionem externam iniurios, in circa persenas priuilegiatas, qualis non datur quando vel ignoratur persona, veliust interficitur; nam pro- hibitio non materialiter sed formaliter intelligenda esst.
295쪽
DIS A LXIII trum mandantes in-
cauone exemplas,esta non secuto rex, commet uictionem iu-
EXcommunicari mandates interficere Cardinales, talios Praelatos, etiam effectu non secuto, probari videtur ex cap.Pro humant de homic in s. ubi excommunicatur mandas interficere Christianum perassassinos , quantiis e sectus non sequatur ergo sitis est mandar esto a. latum non expleatur. Et confirmatur,qura,vt colli
gitur ex Glos ibi in verb. Maaulauerit. hoc ipsum in1- datum est delictum cona
Sit pro resolutione prima conclusiota Actiones hoc canone prohibita exaequi mandunt effectu non
tionem iud incidit. cccc hanc conclusionem Sylv.
tur Verba absolute pro- Iata cum effectu intellige-da sunt, praesertim quando actiones per ea prohibitae sunt accesibrita ergo, Ve
tur, necesse est quod sequatur effectus. Consequentia est bona. Antecedens habetur in cap.Re tum det Cler non resid. de poenit. das . I. . Haec M.tem verba realias saepe in iure Videnda est Gloss. in dicto cap. Schium in verb. Cum essem. in Gemen.Siquissua ted abolo de poeR. Secunda concIusto diri. mandans reuocauit ma si datum,&reuocatio ad I datarium ante actus ex C. cutiqAem peruenit , non
296쪽
excommunicatui, quan is mandatarius, non obstite reuocatione , mandatum copleata Hanc tenet Syar. Cir. loco, det rigolin hic ad illa, erba AD ,en ea man- antes. f. s. vers. Primum. Et ratio est,quia eXquo mandans mandatum suum sufficienter reuocauit , non est causa actus se cesti, nec mandatarius ex vi manda
ti, sed ex malitia sua delictu
committere praesum ur. Contra hanc tamen CG clusionem hoc potest confici argumentum Qui ad praedictas actiones dedit consiliu licet postea illud
retractet , secuto et lectu cxcommunicaturri ergo
Ad ho et argumentum sunt qui concedam parem esset rationem de mandarite, reconsilium dante, quia existimant consiliarium reuocando sueficienterca
silium , non esse causa in moralem actus secuti. Ita olin. in verbo Conis M.
do atina mihi inon proba- DIS P. LXIII.
turicum re vera si siliarius, quantumcumque consiliure tractet, cens atur c tu samoralis actus unde est
sententiam ad restitutionem tenetur, ad quam nullus nisi in actum moraliter influat, obligatur. Ad argumentum igitur neganda est consequentia. Et ratio est, quia mandatarius non niti virtute mi-dJtis operatur, atque adeo
reuocato mandato non operatur mandantis virtu
te, sed propria caeter accipiens consilium virtute propria operatur, quanuis motus ab alio perrorma, vel quasi formam ab eo acceptam, suatit enim c5siliarius petranti, perconsilium , debet actiones
conueniens, quod re vera est aliqua forma manensiuintellectu,&voluntate co-silium,ccipientis,i consilium dante in consecta artnon dependens quidquid aut a mandante in infidatario ponitur ab eo pedet
in steti, de conseruari es enim
297쪽
etiim a latarius sirinplex mandati executor. Vnde apparet uianifeste auferri
causalitarem, sin fluxum tu actum , reuocato mandato, non vero retractato consilio.
Ad argumentum initio factum negatur consequet-tia,nam casus illius textus particularis est, specialiter determinatus, ex quo ad alios casus non sumitur argumentum , praesertim quando in uno actio est accessorie in alio vero priri.cipaliter prohibita, quia
in primo non sufficit man. dare, quod in secundo su sicit Et hic est sensus citatae Glossae, videlicet, hoc ipsum mandatum est deli etiam coninaisscina, ibi enim principaliter , de directe prohibetur rumdatum Ex quo patet ad confirma tionem soluti.
percussionem c d di nabs uel a Pi P ae hanc censura
p. s. Septima dicit rati: in habentem nomine adatis comprehendi Quam sciatentiam scquitur Suar. i. et disp. et t. r. H I. dicens tunc propri dari rati habitione, quando ipsa est virtuale quod cla 2da tum Potest o firmati haee sententia ex legul. io de regul. tur in c. quae sic habet fiati ibitione retro trahi,
mandat non est dubium comparari. Quod si ilitet habetur in c., quis de
Horum tamen Doctorum placitu, si illud de iurisii sumptione interpretentur non displicet, nam secundum ius dari videtur praesumptio antecedentis cons nsus, quia ut docet
num c. s. ad rati habitione requiritur, quod cx- trema
298쪽
xi P. XII. trema sint habilia ad illum
actum perpetrandum sei licet tempus, in quo actus gestus est, hiempUS ratI-
habitionis quod si alteruistorum desit , rati habitio
ipsa sit iuris fictio procede, re nosci est super iis spost bili De qua re Bart. ii l. Si quis pro emptore. . de sucap. X qua doctrina manifeste colligitur dari praesumptionem iuris antec C. dentis census Si vero pra dicti Doctores velint rati habitionem esse vere mandatum virtuale non placet Corum sententia, nam in1- datum semper antecedit, atque adeo in actum in fluit. Quod in rati habitione circa actionem praeteri-ram n inuenitur. Vt igitur appareat, quando ratum habens actiones hoc loco prohibitas, excommunicetur, nonnullas conclusiones tradem US.
Prima conclusio inatas colla habens actiones hoc canone prohibitas, si nomine illius factae non sint, vel si extrema non sint habilia,
excommunicationem no incurrit . Hanc conclusionem quoad primam paci cm , qtiae communis et , tradunt Sylvest ver b. Ex
de regul iuris in si regul. s. ubi sic dicitur satum
quis habere non potes, quo ipsius nomine non es gesum.
l. Siseruus. F. depreca Secunda pars patet ex citatae sententia Panorm Exemplum esto si quis interficiat aliquem praedictorum
nomine infantis non habentis rationis usum, quatum csique ille postquam
ad annos discretionis peruenerit, ratum habeat factum,in Excommunicatio-HCm non incidit, quia secti
dum ius hoc non est proprie rati habitio. Secunda conclusio: Qui a Coc ratum habet factum, non D. autem qualitatem illius, scilicet quod ipsius nomine perpetratum sit, non
299쪽
incurrit hanc censuram Ratio est manifesta, quia non habens ratum, quod nomine suo factum est, ut suo nomine factum , non dicitur ratum haberes, ut probat Sylves . veri, Con- Tertia conclusio vi
centura huius canoni Incurratur, sufficit ratillabi tio tacita. Probatur, quo
ut quis vere,, proprie dicatur ratum habere, ut ex cap. I. vilite non contes .colligit Glossi in veri, Procuratoris Gloff. itern in cap.riotum in veri, Et consentientem 2 quae s. I. Sylv. lo c. proxime cit Exempluest in carcerantibus, vel retinetibus praedictos Prae. latos aliorum nomine. In quo casu, illi, quorum nomine hoc factu fuit, post-qussim illud nouerint, cum
possint,non reuocant, facito ap probant ac proinde
taciteratum habent Euenire hoc potest in omnit illis actionibus hic prohibitis, quae tractum successi suum habent. Quid vero DIS P. LXIIII et res 1 principio ratum n uhabuit, postea tame approbauit. Responent ede r.
de Sen. In consili. 238. Anchar in cap. Cum quis de senten. excdmun in s nu. i. vers. 'irer . Marian. Socin .sent in C. Sicut tuis.
IV. I . de simo. golin. hic ad illa verba, Vel rata habentes, quia factum intelligitur de facto, principio boves. . Uocsermo; e. c. de veri, si quia sicut sta tim approbando XCOmmunicatur, esto deinceps reprobet , sic reprobando ab excommunicatione liberatur quan uis postea approbet. Contra primam, iis .cundam coclusionem hoc potest fieri argumentum; Quaecumque approbatio, co firmatio cuiuscumq;actus dicitur ratiliabitio ergo non opus est, ut actio alicuius nomine fiat, utrata haberi censeatur. Consequetia est bona Antecedens colligunt Doctores cxl. I. in prin. ff. quod metus causa.l. I. Q si maior fa
300쪽
m. Ia in princip si rem rata habere. Illudi docet Iagon ita l. Omni modo. u. 6. C. de in ossicios test. Et confirmatur,quia in crimi nibus alis rati habitio ad peccaturi sufficit. Respondetur tamen rati habitionem accipi dupliciter, primo late, ut comprehcdit omnem consensum in actum praetteritum; in quo sensu loquutur iura, de Doctores in argumento citati secundo presi pro consensu in actum alicuius nomine gestu Qua ratione de rati habitione loquimur in conclusionibus praecedentibus . Cum igitur materia sit poenalis, explicanda sunt verba censurae iuxta fauorabiliore, magis pri pria significatione,
qualis hcc vltima cc setur. Ad conlir. qua pro sent. Nau. dc Suar. adhibuimuS, resipddetur non cande esse rationem de ratiliabitione quoad peccatum absolute, quoad censura hoc canone latam Nam ad cui
pam sussicit consensus in obiectum prauuia ad cen-DI SP. LXV. suram autem legis violatio
receptatores te scietiam Cardinales e mchiepiscopos, C. ei sura huius canonis in
ID RO parte negativa hu- ius questionis illud stat,
quod quando Sum. Ont. voluit ex comunicare de fores, Greceptatores, de illis ex prellam mentionc fecit,ut in ath clausulis huius Bullividere est: h. caute loco illos prctermisit; signu igitur est eos hoc canomiae coprehendere noluisse. In contrariu est opinio
. Sexta asserentis sub illis verbis, Auxilii , o diu, PD uorem,contineri omnia, de quibus in lem. Si cissa- dente . se raro fit , atqui adeo per easdem particulas defensores, receptatore eXcommunicari.