장음표시 사용
41쪽
54 Inseriptiones Sinaisae litteris hebr. transcriptae. 115.
Fragmentum esse apparet. Ae quidem ieelae litterae monstrant, ad sinistram nihil, ad dextram autem septem eerie litteras deesse. In medium protuli ob siguram voeia di quae hia obvia est.
Minime tramentum est sed integra eaque bene a Greyo delineata. Angulus quidem litterae Lamed va. 2 iuato obtusiori et Bessi sequentis v Is abundat fortasse lineola infra ad dextram exeunte. Quae e eollatis apographis 115, 116, 1 8, nee non ex inseriptione 17 elueent. - Nomen filii, earet Vav exeunte, avus tamen 'bem seribitur; Vav istud nusquam alibi pro arbitrio omittitur, eaeepto nomine proprio 'ma, de quo ad inser. si .
Walli Mocalleb. - Iti yin: Sal bene servata. Edita in Fund . des orienti Vol. V. pag. 432.
Eiusdem auetoris eadem verba, neseio an ex eodem lapide deseripta ae praeeedens. Sed fide longe inferior quam ea. Mem voeis ad posteriorem versum pertinere arbitreris. in votis dod est loeo Bea. Lamed in ea n maneum, et Vav posterius abunda fetura ad sinistram exeunte.
vix dubito quin sit in eriptio eadem ae praeeedens. Sed ei hoe apographum imperis Detum est si eum Greyiano II 4 eomparatur. - Nomen proprium 'αν hie non agnos. ectes. Loeo litterae Vav in vera est Daleth. Aleph versus alterius simili ratiotio ae in apographo prae dente eorruptum. Postremam litteram eum ultima vorsus prioris eonina etam es, auleeedentibus diseissam vides. euius rei oee ionem ostendit apographum 1 4. CL sq.
42쪽
Alia inseriptio eiusdem avetoris quae iisdem verbis eonstat, additis autem ad sinistram inseripitionis aliquot litteris, quas, si ad eam pertinent, di b)Σ vel di 2 Σ quemadmodum in sine inseriptionum nonnullarum seriptum est, legendas esse iudieaverim; verum existimare malo eas ad aliam inseriptionem quae huie ad sinistram in Malpta sit, eseuntem pertinuisse et 'an 'r: quae vox in inserr. Iaa - 14s praeeedentibus nominibus trairum obvia est) quod seriptura sine ulla ambiguitate exhibet, legendam esse, quam voeem proprium aliquod nomen sequatur, quod, uti reliqua, doletum sit hodie. 0uam bene Crer deseripserit, haee inseripito ei 114 egregie doeent, si nili pellit. Me irenti. et quod proxime sequitur Couiellii apographum eonfertur. Egregie insere. 114 et haee exhibent nomen proprium vi 2I quod apud reliquos agnoseere vix audeas. Voeemes: euius Mem audaei duetu, quemadmodum alias nonnunquam, dependet in initio versus alterius, statim perspieis, reliquorum autem apographa hie errores ereant.
scis sunt litterae apographi is sua quibus nihil aliud eontinetur nisi inseripito I 14. Docoulellii erroribus diximus ad Inser. 23. Qui, quum Mem vocis db: ineunte versu altero esse videretur, ultimam inseriptionis Literam eam esse putavit. Ceteram 'si' loeo 'tanexhibitum est.
versu posteriore nihil deest: nimirum inseriptio uno tantum versu eonstat: voeula pertia ei ad ultimas litteras prioris, quibus una serie addi non pol erat; et 'di, ut mihi videtur. est additamentum pertinens ad nomen proprium D bri, r ΣFnὶ sub quo positum est, quum auetor stilia iam inseriptione vidisset patris nomen praeter eonsuetudinem a se omissum esse. Sed fortasse audaeior sui in verbis prioris versus logendis. eerte viri alibi non obvium est.
43쪽
56 Inseriptiones Sinaieae litteris hebr. transeriptae.120.
Alteram ri' a priore aliquid differt, ut do illo subdubitari possit
unum Grer quomodo servata sit, non addiderit, fragmentum esse fortasse iudiearem ised inseriptionem sequentem quam ii fidem vertis versibusque constare atque hane puto. integram esse dieit. Copula Uav exeunte versu alibi non dirimitur, ereepia sola inser 124 vs. 2., sed vide sequentem. - Litterae v in v Σπ potius 'a legendae videntur. Nee litteram Re in riridi quae diseissa est, agnovissem , demia ope inseriptionis sequentia.
l isdem atque antee dens eonstat verbis versibusque, me quidem non dubitarie. Haud tamen omnino est in legrat exeunte versu primo exeidit voeula 'Σ. Praeterea littera seeunda vitiose Vau est pro Caph. Sed ineunte versv ulli ino Greyium egregie salsum esse puto. qui ΣΘ: loeo 'di I descripsit: Mem quidem huius voeis, magis quam alibi a sinistra aperium, dia esse existimo: et Sehin quod videtur, superiore lineolarum horironialium demia parum abest a figura litterae Ain. Ita hae duae inseripi sones quae eertam tantum is modo quandam prae se serunt similitudinem, se mutuo adiuvant et illustrant, ut explieari tandem possint, desperes autem, si alterutram solam sumseris enucleandam.
Nomen proprium Du' exeunte versu priore mera eon ieetura posui, eum quod istis sgu ris ne ite inesse potest, tum quod saepe nepotia et avi nomina eadem sunt e. g. in inseripis
44쪽
iionibus plurimis proxime praeredentibus et sequentibus 109 - 118. 124 - 132. Seri- plura autem exhibet 'pue. Figurae illi mirae versus seeundi ex qua nihil essetas, litteras ita eorreptas in Aso suspieor, quod simili ludo inseriptionis 120 commendati es inser. Greyiana 80 et 123.
Nomen proprium quod versu primo est, legere non audeo , ne seio an mendum insit. Reliqua egregia perspieuitate gaudent.
Etiam haee inseriptio axi et nepotis nomen idem ostendit, sed in eo legendo haereo ira di audae ins mihi videtur, et quum alibi non obvium sit, saetio etiam et 'ad , quae eadem non obvia sunt, eommendantur; neque aliquid proseimus inseriptione sequente, quamquam eiusdem est auetoris. - Litteram inseriptionis antepenultimam eor ruptam eamque dod esse, eum satile eoniieitur, lum apographo quod sequitur prohatur.
Nasby. - P dfise sal. V. Eiusdem inseriptionis aliud apographum, quod ex eo apparet quod supra ad inseri s 5 monuimus eni addendum est, tertiam etiam inseriptionem, eam quae apud Coutellium numero 64 signata est, in Prudhoi tabula prope has reperiri. - Litterae 'di in ' η hoe apographum praeeedetito melius. Daleth autem huius voeis peius exhihet.
45쪽
AB Inseriptiones Sinaisae litteris hebr. transcr*tue.
Exenate versu priore tres litteras addendag esse non dubito. nam eum nullum nisi 'dii manu mea proprium litteris ''n inelpit. tum ne polis et avi nomina eadem plerumque sunt. quod ad inser. I 2a observavi. Nepotis quidem in Q e,se doeent insere. seqq. - Promet diri hoe apographiim habet raperi, vitiose, uti Borieri et Contellii apographia evineitur. E quibus iisdem intelligi a. quantopere Vav nominis proprii 're' et a Bure khardin
Inseri pilo eadem ae praeeedens eaque hene deseripla nisi quod exeunte versu priore duae litterae ma negleelae nunt, et inscriptiones extrema littera supra est aperta: elausa enim est. quemadmodum eelera apographa recte imitata sunt.
1 o nomine proprio r 'a' n) dixi ad inser. 76. - In hae in eriptione bis legi intellexi ope eius quae sequitur.
Gebel Mocati . - Melaen 2I. In rupe praerupta vix dubii a quin haee in seripito aliud sit apographum eius quae praecedit. Muluam
eae sibi eamque egregiam praestant opem collatae. Certe eorundum sunt anelorum eademque exhibent verba.
46쪽
Perieuli eausa hane inseriptionem illo Cotitellii errore magis quam inser. 129 et reliquas ibi memoratas inversam et eonfusam in medium protuli, fortasse si e legendam r
la hoe monumentorum genere quod inseriptionibus 109-132 eontinetur, paulo alii eratque in primo genere versaras sum. Ad unam enim omnes hie eongessi inscriptionesquihus series nominum propriorum inest haee r A, slius B, et C, slius eius. Et eo quidem eonsilio, ut leetores e eris iudieio omnia ponderaturi quam eommodissime possint ea- plorare, num littera illa, quae in media quaque inseriptione inter duo nomina propria posita reperiatur, re vera sit rivi ei, quod maius est, num vox quae ultimo - vel penultimo si inseri plio vecto 'Di terminatur - est loeo, non aliter ae di legenda ail Attuli itaque vel in eriptiones, de quibus taeere mallemi quae aut disseisiores sint ab que adeo non nisi eoaieetura quae audaeior videatur, explieari possint insere. 119, 121, 122 , male eae sive gematae sive deseriptae sint insere. 132, I 25, 126 , atque adeo merum fragmentum si eri II 83. Eandem prorsus rationem secutus sum in inseriptionibus fratrum quae iam eongestae sequuntur quotquot inter eas quae hue usque sunt deseriptae, extant. In quibus eadem littera Vav signifieatione eopulativa etiam frequentior est praeeipue autem quae eam tuetur. vox 'ra lectori proponitur probanda.
47쪽
40 Inser siones Sinaieae litteris hebr. transerit m .lNSCRIPTI 0 NES
uuius auelor ad regularem videtur contendisse inscriptionis sguram, quadratam et oi longam i in unoquoque versu sea vel septena litterae sunt, neque ulla habita est verborum dirimendorum ratio; exeunte enim quolibet versu nomen proprium aliquod vides interruptum, eaque omnia - quatuor quidem - brevia sunt, qualia ab aliis aueioribus diremta reunte versu se ibi non solent. Eandemque inscriptionem alio loeo iisdem litteri, ii . deniqus versibus repetitam vides, inser. 134, nisi sorte Grey quum in Wadi Moeaiieh va garetur. his deseripsit eandem. Licunque res sit, altera alteram illustrat. Atque itinostra quidem versus primi litteram secundam capti esse et vitiose basi earere quartamque eius versus Beseh esse, nee non versus quarii antepenultimam. lieel Beseli videatur. Lamedes e set ad inser. 13.), ex altera statim apparet l. v
Eadem est ae praeeedens, quae qua in re hae illustretur diximus. Viee ιersia illa d ei. hane in versu seeundo litteram an lepenultimam quae nesch est, mendose basi praeditam exhibere, versus quarti litteram ultimam delendam esse, et quod graxissimum est, versus primi quintam exeitare mendi suspieionem. Baee me multum vexavit, dubitabam enim. utrum a m an sem, legendum esset: quorum neutrum quidem plaeebat, ne que in ulla asia inscriptione litteram inter ei nomen proprium quod sequatur inier. positam repereram. Unde nune existimo eam litteram in hae inseriptione vel easu telerrore esse oriam. id quod altero apographo eotis a e; quam hoe loeo habet fgura eoa firmari videtur. Observandiam praeterea est, in nomine - quod legendum eontieeres, nisi etiam in aliis inseriptioni has salis distincto nomen proprium PD I obvium xei - litteram Ain solito magis . reetam rise
48쪽
Inseriptiones fratrum. - Inseripit. 155 157. 41155.
naee inseriptio nonnisi ope eius quae sequitur emis legi potest. duae e ei litteram nlumam veraua prioris non heno servatam esse, mendose itaque a Grerio Aleph seriptum esse i non dubium est quin Vav tuerii: - Εuam magis voeula 'rdi apud Grerium eorrupta,euius dod an perpositnm est litterae Nun, euIus rei musam in eo aliam esse puto, quod istud dia, a Melaenio justo suo loeo positum, in lapide tangit litteram quintam versus suis perioris, ad quam pertinere Crerio videbatur, uti in inseriptionis praeeedentis veran quarta et alibi inepe haee littera dependet. - Beth et in No a et in superna ad sinistram vergit, quod alibi rarum est, et laser. 26. - Nomen patria, quod nesela an sit ultimam liueram habet Ain apu4 Grerium, quod limul salsum esse henumna atque apud Seelaeatum eonapietana riv.
Satia perspieua; la ino magno quod spatio sere V. hor. distat ab eo huisis montis loeo, quo viatores umbra petrarum tam aliam mereari et sabaistere
Quam iisdem verbis ae praeeedentem eonstare apparet. Ae mihi quidem aliud videtur illias esse apographum i ta quo Seeuenius ipsum superaverit Grenam, modo exeiplas rein 'diat', nee non ultimam inseriptionis litteram, quae ne eeta est.
Lapidis superseies a dextra inseriptionis parta via bene gemata est, nam nee vor Glus dod ei Reaeh figura minuta eoni eis sunt nee litterae ηυ - eum Bea latiouit in luaer. 81 va. 6, nisi sorte legendae sunt sine dissimilato aguoseuntur. Nodi proprium D diri vel visunque legendum sit, vidimus supra in inser. 53 eoll. 75.
49쪽
42 Inseriptiones Sinnieae litteris hebr. transer tae.153.
nane in medium protuli ob figuram voeulae de qua hἰe dubitare non sinit Vav ineunte versu altero positum. Itaque inscriptione exeunte est laeuna: displieet enim P.
Etiam hane non nisi ob siguram voculae 'en attuli; fratrum autem nomina non agno es.
naee inseriptio alio quidem loeo exstat quam eae quae sequuntur, at eorundem auelorum est, altero quidem versu deleto, ut ex inseriptionibus iribus qnae proxime posui. intelliges. - Mapus litterae seeundae deorsum dueendus est, ut attingat lineam. in qua reliquae litterae omnes eolloeatae fiunt.
Minime ita interpretari auderem nisi aliae eorundem an elorum inseriptiones exstarent videlicti insere. 142 l43, 144 atque 1 40, quae mutua luee M illustrant. - Confusus enim est versus priori ineunte eo eernis duas litteras sensu earentes neque alieubi obvia medio autem versu laeunam. Quam rem sie ea plἱ r Greyium . apographo iam absoluto eo loro quo laetina nune est, aliquid ile levisse atque emendatiora margini dextrae adiae isse, postea aulevi eius rei oblitum esse r Aleph enim in laeuna ponendum esse doeent reliquae inseriptiones citatae. - Ceterum is Grey pro Vav vitiose exhibet Aia. Meuii iainser. 135.
50쪽
Inseriptiones fratrum. - Inseripti. 1 - 145.142.
sniva inseriptionis vecta et versus sunt iidem atque ambarum quae Eequuntur. Versu primo Ndri legendum esse elueet ex Poeoehit apographo. Versit medio litis tera tertia et quarta non solum in hae inscriptione sed etiam In amhilus proximia vitiose eoniraetae sunt, ni apparet ex inscr. 140 leoni. etiam inser. 67.), quaa eadem docti litteram quae has praeeedit Caph esse. - dod voeis , in hae inseriptione et sequentibus negleelum, ex sola praeeedente restituendum est. - ceterum hane mendoso - exhibere pro 'rema patet.
Eorundem auelorum est iisdemque eoastat verbis versibusque atque ea quae prameedit, q. v.
Prope radiem Monasterii Melamorphoseos. - Poeoehe Ip. culmini monita Sinai ad meridiem situs est lapis, in quo et eomplures aliae. Via alla est inseriptio ae 142, eerte iisdem verbis versibusque eonstat.
Daleth in iusto magis Inclinatum. I andaeius sortasse euvieri, quum seripi a potius habeati Figura enim quae eonfusa vel eomposita est, laetio explieatur dod angulatum quod attingit Daleo. Infra crux sureata. ah utroque latere annulo apposito ornata.