Studia palaeographica

91쪽

ut distingui nequeant, sic u ef συν ef ευ- quoque interdum iudicio magis quam oculis nobis discernenda sunt. Exempli causa maculam indicabo et simul abstergebo, quae adhuc obsidet Plutarchum in visa Fabii Cunctatoris p. XVI, med Ην δὲ δι' ιιμιατο πλὴ3oc συνεπέ- cpupro is m*αλὴν κα - πpόσωπον , ου πολλoli Aάδ, -- λοσ. Quantovus repone ἀνεπέ*υpeto quod verbum in talibus unice verum esse non opus est docere. Apud IIesychium legitur συμ*υσαι, νάψαι. Eduor ad calcem , Malim συνορῆναι. Quod certo est certius. Praeterea Ap confunditur u ἀπδ ἀν' - ἀπ' quod inveteratum vitium esse potest ex scriptura unciali 'Aναγορευειν απαγορευει ipse plus semel permutata vidi in codice Thucydidis eidensi cf. oen ad regor. p. Ass). Ilio illic editiones exhibent gramγελλειν κη- flare ubi verborum sententia enixe postulat a vae mγέλλειν rentinitare. Apud erodotum e. c. Lib. I, Cap. 2 T.

92쪽

Lib. VIII, cap. 8, Id καὶ τουτο πανTάπασιν ἀνεστραπται Lib. II, Cap. 2, 5 ubi genuinam lectionem servat liber Guel Hyt Paris. απο, π et gro plurimis locis inter se permutata sunt. Cuius rei imprimis in causa sunt compendiola praepositionum aro et ar liferae et non valde dissimilia, unde interdum pro aro lectum est. in confusio verborum απαιτεμ et 3TεD, fit et aegro iv. f. Xenoph. de Rep. Athen. I, ct s. Schol. in Odyss. E 38 b. Ae,Cetra απέπεμιψε J θη-

93쪽

λευσαι; βαλέ.ιν - πετρα εμε λησον τοι κατακρημινίσαι etc. Suspicor in Cod. Q exaratum esse βαλέειν ἀπο rispus quod natum ex κατα πέτρησcompendiose scripto. Nam ipsamomeri verba a Soholiasis otiantur. Permutatio amo et se non solis scribis sed saepe etiam debetur correctiunculis eorum qui veterem linguam ad vitiosam sui emporis uvic Dia refingere studebant. Imprimis notanda est confusio verborum aποβαίνειν et ἐκβαίνειν cum derivatis. aetro interdum perperam legerunt pro raepa viceversa quoniam in nonnullis libris rem per compendium scribi

Vix distinguuntur duo compendia quibus nocet et μετα designari solent. Schol. in Odyss. E Id ἐπημ οιβο τε ί τοι, αμείψοι-

94쪽

κasseret a Coiatus in Otas ad III fidis orat sunebr. p. si reponendum censet μεθιστάναι. Plura exemilae sub unum conspectum posuit M. Leci p. 28 l. mpa ei, bo in multis libris plane eodem modo ex rata sunt. Itaque quid ubique legendum sit ex certo loquendi usu ei cuiusque loci sententia definiendum est. Crebro in hac re erratum quamquam leotari qui hoc agis facillima es ossi Sehol ad Odyss N, Id. ανδρακα;.

ρο δε ἐκ του δημου αναπραξούμεθα. Ecquis dubitare potest quin et poσδωμεν corrigendum sit Est hercle aliquid inter xpοδουνa quod significat prodere, omni alietilio deειuκere et arpοσδουναι. impertiri, dono dare. Si plura vis exempla, multae habet Dorvillius in Charis. p. Isa m. Praeterea arpoc saepe designatur sigia quadam eram liqua quam hic repraesentari non potuisse magi aere doleo. Invitus nunc lectorem relego ad fabulas Sohaeseri editioni Gregor. Corinthii adiectas Tab. II, 3. Ignorabant hanc notam recensiores librarii eamque aut omnino negligere solebant aut aliam quamlibe praepositionem suo arbiliatu substituere. Quo sectum ut, pacis arti g, ala, et et a lux alia omnia abireti. Non me taedebit ad hanc observationem stabiliendam hie pro parte describero venustam epistolam Alciphronis, quae inscribitur Hauom Eυθυβουλ I, 6 Videm . M.

95쪽

cf. p. 8 vem et inconstantem maritum lio more increpat uxor dotata, o sei rata iam isχων, ut ipsa ait. Fideli arte rhetor muliebrem naturam tam feliciter imit sus es ut Gallam aliquam etων νυν audire tibi videare vel Italam non veterem Graecam. Aliquantisper audiamus ipsam., Tu vero oculis levis et inconstans es ad omnem voluptatem effusus, neglectis me et communibus liberis, Galene ei Thessalione, ermionensem amas inquilinam, quam malo amantium Piraeus excepit. Comissatum enim ad eam venit maritima iuventus, aliusque aliud donum affert; at illa non aspernatur et Charybdis instar hauris Tu vero ultra piscatoris conditionem largus non maenas affers vel mullos, imo dedecori habes sed aetate provectior,

tot annos coniux, liberorumque non admodum parvolorum pater, removere rivales cupiens, reticula Milesia et

Siculam vestem aurumque insuper ei missis Aut igitur ab ista insolentia desiste aut me scias ad patrem redituram' etc. Sed iam satis est. Suffciunt haecce ad id quod volo. De industria autem dedi versionem latinam erg-leri ut insigni exemplo ostenderem quam saepe eruditi editores, licet verborum sensum universe rite pedispectum habeant, in fritissimis loquendi formulis tamen absurdissima quaeque librariorum cr*άλματα duro stomacho eoneoquant. Si quis Graeeitatis haud omnino ignarus, at in Alciphronis epistolis hospes, versionem

Berglerianam exercitationis causa Graece redderet, rer res quos editores aequo animo ferunt, sponte vitaret. Ad omnem solvialem κεκε e. c. quis non verteret xpὶ πασα κ δονην ἐMιεχυμένοque editores famen cum scribis κεχυμένoσ.

96쪽

Alimque aliud donum asseri, Graece dicitur: και κλοσα AAo tapo et poet*έγει. codices exocpερει. Editoribus nil suboluit. Paullo infra . . . . Simiam resim, aurumque imuere miliis Graeca haec magis sunt quam Latina: M

Infer compendia quibus designantur ra. p et rεpi discrimen est perexiguum T rapa, re περὶ). Nempe in compendio rapa lifera et sibi suprascriptam habet figuram quae vales p. Eadem licet paullulum immutata, facile agnoscitur in compendio a (Vid. Cap. VII). Alterum compendium nihil aliud est quam et cum formae antiquioris. oc a scribis infelligebatur, illud non item. in factum ut multo requentius

invenias rεpi pro racp quam rapo pro rεpi positum. Et quidem locis complusculis pro rεpi certa, dela reponere raepa tantum non cuiusvis est in con-frario errore indagando vero maxima cautione opus est, ubi vel eruditissimum quemque subinde videas deficere. In Schol. ad Od N Ig2, nemo non primo obtutu vide legendum esse V τάχα ἐτι μή παραπερισθῆναι i Iniuria, nam loci quos ex Aristophane es Lysia ineribus

diversae naturae sunt aut aeque corrupti. Disitigeses by

97쪽

Idem habet Scholiastes, qui laudas Eupolidem Vulgatam lectionem tuetur obraeus. In Platonis Noaio p. 22l B. Socrates depingitur in pugna

Exemplo sit locus in Xenoph. Memor,b. I, β 22. opo δε κα του; l cpιλοποσίαν π α φαχθέντα (Codd.Tpoαχθέντoeg κ. T. A. ubi manum scriptoris restitui Co-betus Nov. ecf. p. 6853. Idem eadem opera monet de Demosth. Prooem pag. I 58 Steph. ubi confusa videbis

ubi Codices nonnulli exhibent aetr et aro.

98쪽

Menida ex hac confusione nata, quoniam praepositiones sar et mi nihil prorsus inter se habent commune, plerisque locis correcta sunt. Interdum vero nimia oorrigendi sedulitate pro vitio habitum quod non erat. Vales hoc de coniectura obraei, quam numquam ipse edidisset, in Eurip.ruere fur. v. 2s proi. e. num tu putas filium tuum ab inferis adscensurum esse , υπὲ p, legentis. Quid vero iam inde abjomero in salibus usitatius quam tetr) CL Iliad. Lib. XXI, 56:

Ma δι' saepenumero aut male pedem infulis aut excidi tam ante quam post ceta. Quod nemo mirabitur qui memineris hasce liferas inexercitatis oculis a etsi similes videri In Longi Pastoralibus pag. I 53 Courrierus perperam edidis etrapispa 3 ιέγνω τώ Asi*νιM. Recte viri docti praepositionem delerunt. Eadem de causa saepius confuderunt petr α ει ef διαρπάζειν, ἀπει- λε Iosai quod fer e vitiosum est nam Graeci απει- A. Iu dicebant et 'διαπειλε θα etc. In quorumdam odicum scriptura δι' aeque ac , et 3 de quibus videndus es Bastius ad Greg. p. II, Tab. VII, vix distinguitur ab E. Non perspectam habebant veteres critici mendorum, quae inde fluxerunt, originem, itaque apud Casau bonum, enueium, Porsonum, obraeum vix invenias idonea emendationum exempla. Quod illi reliquerunt perfecit obesus, qui ex hoc

99쪽

uno fonte quam plurimas in Luciano potissimum duxis correctiones evidentes Unam hic apponam, reliquas vide apud ipsum. In oratione Lysiae κατα ιογείτονοσβras legitur: ἐν γα τῆ διοικΘει. ο ἐκ Κολλυτο διω- κ; To l τὴν χίδρου lx au. obesus in sua editione ἐξοικισε ef ξφκI ετο, restituit. Nam aliud est 3ιο - ζειν. aliud, quod hic procul dubio requiritur, ἐξοικιζεσθαι, mbrare. De t et x vide Cap. III Vitium est ex scriptura unciali. Omnium facillime commutantur sic et, quorum diSerimen interdum perexiguum est. Nota tamen ta nonnisi de personis usurpari.

100쪽

Reliquum est ut agamus de insignioribus nonnullis tum singularum syllabarum dum integrarum vocum compendiis insignioribus, inquam, nam totam hanc inexhaustam materiam post intentissimas Basti curas retractare non iuvenis est sed eius qui ipse multos Codices suis oculis rusurpaverit issiduaque lectione reum uotius Graecitatis scriptoribus sintimam contraxerit notitiam reffamiliaritatem. Accedi quod plurimae observationes luculenter exhiberi nequeunt nisi variis additis figuris. Duae cum ita sint, quam vellem aliquando mihi daretur ex optimis libris MSS., qui in Europae Bibliothecis asser-

Vantur, ea omnia comportare quae ad Graecam palaeo

graphiam rite perficiendam requiruntur Quod, licet merito habeatur res quantivis molis et negotii, quid non bono animo suscipiendum, quid non sortiter audendum, ubi re experti novimus iuniores, adesse qui pericula iuvenilia pro summa sua benivolentia et doctrinae copia salu-